N<>. 15918
Tï-^dag 12 .Taimart
A0. 1912.
(Djze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Biad.
Offieieele Kennisgeving.
Ouder onze Vroeds Vaderen.
FEUILLETON.
Alleen in een groote stad.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van: 16 regels /T.Q5. Iedere regel meer 0.17*. Grootere letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiëa van 30 woorden 40 Gents contantelk
tiental woorden meer 10 Cents. Voor het incasseeron wordt/"0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Vooi Leiden per week 9 Cente; per 3 maanden f 1.10.
Bciten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn B 1.30.
Franco per post 1,65.
Burgemeester en Wethouders van
Leiden;
Gezien het adreS van E. IJDO om ver
gunning tot uitbreiding van de boek- en
steendrukkerij in het perceel Hooglandsche
Keitkgracht No. 4, kad. bekend Sectie I
No. 2*273, door plaatsing en in-werking-
stelling van 9 electromotorent waarvan 1
van l£ p.k., 3 van 1, 2 van i, 2 van 1/3 en
1 van i p.k., ter vervanging van _den l>e-
efcaandèn gasmotor van 8 p.k.;
Overwegende, dat het onderzoek ter zake
giog niet is geëindigd
Gelet op artikel 8 der Hinderwet;
Hebben besloten:
de beslissing _p het verzoek te verdagen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR,
Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 11 Januari 1912.
HIKDB1UWËT.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gezien art. 8, 1ste alinea, der Hinderwet;
Brengen bij deze ter algemeene kennis dat
door hen op heden vergunning is verleend
aan de Firma P. DE GRUIJTER en ZOON
en rechtverkrijgenden tot het plaatsen en
in werking stellen van een electromotor
van 2i, p.k. tot het in beweging brengen
van een lift in het perceel Maarsmans steeg
do. 10, Sectie G no. 171/
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJBELAAR, burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, n Januari 1912.
De eerste ontmoeting in het nieuwe jaar,
was een zeer vreedzame, ondanks dat de
heer Pera het woord meende te moeten vra
gen voor een persoonlijk feit en ondanks
de omstandigheid, dat or oen punt aan de
orde kwam, dat, zooals in» 1901 is gebleken,
de hartstochten ook; in een achtbaar Raads-
oollege nog wel kan beroeren.
De Voorzitter hield weder zijn gebruike
lijke nieuwjaarstoespraak, waarin hij de ver
schillende raadsbesluiten, die in hét afge-
locpcn tijdperk van 12 maanden zijn gc-
tncmen, do revue liet passeoren en waaruit
bleek dat eT h'ecl wat in 1911 tot stand is
gekomen. In 1912 zal een en ander moeten
worden uitgewerkt, maar nieuwe, grootc
plannen hebben 13. Ws., blijkbaar niet.
Aan het land tegcnow*r do Van-Dissel brug
zal een,bestemming,inoefen worden gegeven,
maar dat is nu muüZvo gèwiohtig. M#n
weet wel haast waarvoor het gebruikt zal
woTden. Nu het Raam land voor bebouwing
is bestemd, moet de Vcreeniging voor Kin
derspeeltuinen ook verhuizen en deze zal
inu wel een plaats gegeven worden op dit
terrein, waar dan ook verschillende sport
verenigingen verder gebruik van zullen
kunnen maken. Ook de Zwemschool-kwestie
zal in 1912, zoo niet opgelost, dan toch
in een stadium komen, waarin een spoe
dige oplossing mogelijk wordt. In welke
richting die oplossing zal liggen, heeft de
Voorzitter er niet bij verteld. Hij wildé
zich niet aan voorspellingen wagen. Wij
willen belangstellenden wel even zeggen,
dat, als wij ous niet bedriegen de oplos
sing zal gevonden worden bij het nieuwe
vanwege dc provincie gegraven kanaal, en
we voegen er bij, dat deze oplossing ons zeer
gelukkig voorkomt. Men heeft er prachtig
stroomend water, zonder extra kosten en we
hebben meteen een factor, die iofc verleven
diging, wellicht tot uitbreiding der stad
aan dezen kant zal medewerken.
Over de stichting van een nieuw Acade
misch Ziekenhuis heeft de Voorzitter ge
zwegen. Deze toekomstmuziek sohijnt dus
nog niet voor 1912 weggelegd. Het ver
wonderde ons ook wel ccnigszins, dat niet
met een enkel woord- gewag is gemaakt
over het gevaar, dat de gemeente dreigt
met betrekking iet Jiet Ethncgraphiseh Mu
seum. Deze kwestie Jmmt ons belangrijk en
zeer actueel voor. Het kaji echter ook wezen,
dat reeds stilLc krachten aan hot werk zijo,
en de Voorzitter heeft gemeend, daarom
öt thans over ie moeten zwijgen.
De heer. Pera heeft namens den Raad in
een kort en bescheiden speechje op het ge
sprokene van den Voorzitter een terugslag
geleverd en den Voorzitter liét" beste toege-
wenscht. Wij liebbeu ér niets op tegen dat
de lieer Pera bij zulke gelegenheden als
woordvoerder van den Raad optreedt en het
is hem wel toevertrouwd ook. Maar in den
haak is het eigenlijk daarmee niet.
Zooals wij al eens eerder hebben gezegd,
pleegt het gewoonte ie zijn, dat het Raads
lid, hetwelk liet langst onafgebroken zit
ting heeft gehad, deze honneurs waarneemt.
Als hij, óm welke treden dan ook, daarvan
afziet, ware hel beter dat de Raad daar
bijv. liet oudste lid in jaren, bij onderlinge
alspradk, vooi' aanwees; Zooals de situatie nu
is, kan .strain wel een ander Raadslid zich.
ook geroepen gevoelen hetzelfde tc doen, als
hetgeen nu de lieer Pera. heeft gedaan. Het
is dan maar een kwestie van wie er het
vlugst bij is. Wil men voortaan, den heer
Pera er Vöor aanwijzen, ons goed, maar dan
moet men dit eerst niet elkaar afspreken,
wat nü niét was geschied. Het is een klei
nigheid, wij weten het, maar ook kleine
zaken dienen in een achtbaar college met
orde te geschieden.
De agenda gaf vóór het 10de punt wei
nig aanleiding tot gedachtcnwisseliiig, al was
zij uit het oogpunt van gemeentebelang niet
onbelangrijk.
Zoo werden Commissarissen der Stedelijke
Lichtfabrieken nu weer gemachtigd tot dc
levering van electricdteit aan. de gemeente
HazcTSWOudc. Aanvankelijk heeft nog alleen
de firma FiLippo ten behoeve van haai' klei-
warenfabrieken aansluiting gevraagd, maar
wanneer de gelegenheid ,er is, komen er wel
dra meer ca dan hebben wij voor onze on
uitputtelijke clcchricit-eitebron weer een nieuw
afvoerkanaal. Hetzelfde kan gezégd worden
betreffende de levering
van gas ia de gemeente Valkenburg. Ook
daar zal wel een kleine, maai' welgevallige
winst voor onze gemeente op overschieten cn
men heeft meteen de bewoners eener kleine
gemeente, waarvoor de risico om zélf een gas-
1 fabriekje te stichten te groot zou zijn, ge
holpen. De wethouder van Fabricage merkte
nog op, dat men nog-tot overeenstemming
moest komen met do partiouliere eigenaars
der wegen en dat dé 'overeenkomst niet eer
zou worden gcteekend. Nü, dat is als maat
regel van' zekerheid natuurlijk niet af tc
keuren maar wij houden ons overtuigd dat dc
ïigenaren dc toestemming tot. het leggen der
gasbuizen gaarne vcrleenen, omdat zij daar
door in de gelegenheid komen, ook voor hun
eigen, panden zich "gasverlichting aan tc
schaffen. WÜ moeten onze buren ter wille
zijn, waar dit ecnigszins kan. Ten opzichte
van het verzoek van de Afd. Alphen, Ouds
hoorn en Aarlanderveen -der Holl. Maat
schappij van Landbouw, om-voor een kleine
vergoeding vanwege de gemeente de Ier
markt komende varkens tegen vlekziekte in
te enten, kon de Raad .dit eoliter niet. De
lieer Fokker, die als Voorzitter der. Lcid-
sclie afd. der Holl. Mij. v. L. zijn goed
hart voor. de zusterafdeelingen wat al te
duidelijk liet 8Ï>rekcnr .poogde nog wel hot"
verzoek aamncemlijk tè maken, doch de lieer
Van Gruting, deed met de voorlezing van een
Kon. besluit in verband met de Wet op de
besmettelijke ziekten, duidelijk uitkomen, dat
wettelijke bezwaren inwilliging.van het ver
zoek onmogelijk maakten en daarvoor mcost
zelfs de heer Fokker zwichten. Afgeschei
den daarvan, lijkt een maatregel aks deze,
ons niet op den weg van de gemeente te
liggen.
Om zoo maar in eens, na met zijn ge
dachten vertoefd te hebben bij varkens die
aan vlekziekte konden lijden en daartegen,
worden iügeënt, zich in te denken de waar
de van een cnréus in illustratief teekanen
vooa* onderwijzers en "onderwijzeressen, is ze
ker een heele gedachtensprong. En tot zulke
overgangen is men in een Gemeenteraad tecli
maar genoodzaakt. Men -heeft zich over liet
verzoek der afd. Leiden der Vereen, van
Hoofden van Scholen; in Nederland, die
zulke cursussen wel oprichten, niet druk-
gemaakt doch zond'ér "discussie óf hoofde-"
lijkc stemming daarvoor liet teekenlokaal
vaii dc Kweekschool 'kosteloos afgestaan en
nog oen subsidie voor elk. dier cursussen ver
leend tot hoogstens f 100. 13c wethouder
van Onderwijs, de heer Van Hamel, die mo
gelijk deze voordracht nog wel even zou
hebben toegelicht, had echter juist op liet
ontvangen vap een telegram de vergadering
verlaten. Wij zouden het onderwijzend per
soneel onzer lagere scholen willen aanra
den van deze cursussen wel gebruik te
maken, Illustraticfteekcnen is bij het klasse-
onderwijs, waarbij men telkens de behoefte
gevoelt, het gesprokene met oen teekening
op hot bord te veraanschouwelijken, van on
schatbare v/aarde.
Toen deze zaak was afgedaan, zagen wij
de heeren m'r. Briët en mr. Fokker groote
wetboeken en commentaren op wetboeken uit
de portefeuille halen eu dat voorspelt ge
meenlijk wak Het gold dc vraag of men
de bekende, verordening van 1904, naar aan
leiding van de i nvoering van art. 250bLs
W. van Sbr., die ongeveer dezelfde materie
regelt eenvoudig zou intrekken en enkele
daarin voorkomende verbodsbepalingen doen
verhuizen naar de verordening op de Straat-
polit.ie, of wel n-og ecu aanvullende veror
dening zou maken, waarin weer andero,
meerdere verbodsbepalingen zouden voorko
men.
De Commissie voor de Strafverordenin
gen ..stelde het eerste voor, de hoor Briefc
wilde het laatste. En hierover heeft nu het
debat gcloopen, dat, met uitzondering van
den heer Pera, uitsluitend door juristen
werd gevoerd. Het was dan ook een juridi
sche. kwestie in dien zin al., of hier de
gemeentelijke wetgever mocht optreden in
dezelfde materie, welke reeds door don rijks-
wetgever is geregeld.
Dc hoer Briët meende van wel, daarin ge
steund door don heer Perade lieeron Va.u
dér Lip, Fokker en. Carpenlier Al ting on
de Voorzitter waren van een tegenoverge
steld gevoelen. Wij hekion, vooral na het
glashelder betoog van mr. Van der Lip,
over naar de meening der laatstgenoemde, al
brengen wij ook gaarne hulde aan het talent
en de volharding van den hoer Briët, waar
mede- hij onder de juristen alleen staande,
zijn standpunt tot* het einde toe verde
digde.
Hét was echter ook een academische
kwestie, zooals de. Voorzitter opmerkte,
omdat wat de heer Briët in een aanvullen
de verordening wilde verboden zien, in onze
gemeente nog niet is voorgekomen.
Een motie van den heer Brict, waarbij de
Oommissie voor de Strafverordeningen
werd uitgenoodigd de door hem begeerde
aanvullingsverordcning den Raad aan be
bieden, werd ten slotte met 25 tegen 1
stommen verworpen, en daarna het intrek-
kingsvoorstel aangenomen. De heer Briët
vond nog gelegenheid te wijzen op de goe
de resultaten, die de verordening van 1904
voor onze gemeente heeft gehad, wat zeker
door niemand zal worden ontkend.
Bij de rondvraag vroeg de heer Hoogcn-
boom nog welke plannen B. en Ws. hebben
met het RaamlancL, nu met de bebouwing er
van een begin zal worden gemaakt. Hij be
geerde daarop echter geen direct ant
woord.
De heer Korevaar, wethouder, zeide even
wel dit dadelijk te kunnen geven. B. en Ws.
houden hun oogen ópen, en als er straks
een g*oede gelegenheid is om don grond te
oxploiteeren, zullen zij er bij zijn. Vooruit
is daarvan niets te zeggen. Allerminst wa
ren zij voornemens in te gaan op hot denk
beeld, dat de heer Room opporde, om den
bouwgrond openbaar to verkoopen. Het
argument, dat de heer Roem daarvoor aan
voerde, was dat de menschen, die nu bouw
grond willen hebben, naar den Uijnsburgcr-
weg gaan, en buiten de gemeente terecht
komen. Welnu de menschén, die voorne
mens moohten zijn een mooie villa te bou
wen, weten nu waar zij terecht kunnen. Zij
kloppen aan bij dc Wethouder van Fabri
cage.
De lieer Room die verder blijkbaar meen
de dat er aan liet plan voor een Invaliden
huis nogal iets te verbeteren valt, vroeg of
hij het eens mocht zien en er... in den
Raad over spreken. De Voorzitter verwees
hem naar de commissie met de uitvoering
belast. B. en Ws. mochten dat niet doen.
De heer Fischer had het plan bi} zich en
stelde hét den heer Room ter hand. Maar
daaraan op zichzelf had deze niets. Zijn be
doeling was, B. en Ws. die het plan moeten
goedkeuren, in dezen van advies te dienen.
Dan had u in de Oommissie van Fabricage
moeten blijven, nep de heer Van der Lip
den lieer Room toe. Oficieel adviseur van
B. en Ws. zal de heer R. dus wel niet wor
den, officieus zal hij echter het College
van B. en Ws. zeker wel kunnen bereiken;
mocht dit niet het geval zijn, welnu dan zal
de Redactie van het ,,Leidsch Dagblad"
hem zeker wel- de gelegenheid willen geven
zijn opmerkingen ter publieke en dus ook
tot de kennis van B. en Ws. te brengen.
Leiden, 12 Januare.
Zooals gisteren reeds met een enkel
woord in ons raadsverslag werd medege
deeld, zal het Idiotengesfcicht „Voorgeest"
Woensdag 24 Januari officieel worden ge
opend. Men zal zich herinneren dat het
reeds geruimen tijd geleden in gebruik ge
nomen is. De commissie van beheer wilde
echter de offieieele opening niet eerder
doen plaats hebben dan nadat het behoor
lijk was bezet.
Bij deze opening zijn behalve Burg. en
Weth's., de gemeenteraad en gemeentelijke
autoriteiten, ook uitgenoodigd, de Minister
van Binnenlandsche Zaken, de Commissa
ris der Kóningin en Ged. Staten 'van Zuid-
Holland en de leden van het Geneeskundig
Staatstoezicht.
De openingsplechtigheid zal te elf uren
's voormiddags aanvangen.
In do a. s. vergadoring der Vereeni-
ging tot bevordering der Bouwkunst alhier
zal als spreker optreden de heer Jan de
Quaclc, van 's-Gravenhage.
Beroepen is bij do Ned.-Herv. Gem. to
Berkewoude (toez.) de heer A. E. K. Bol
land, cand. te Leiden.
Door het hier samengesteld Uitvoerend
Comité Stormramp 30 September 1911" is
als netto opbrengst van de gehouden inza
melingen te Leiden, Oegstgeest, Hazers-
woude en Katwijk overgemaakt aan: Het
Provinciaal Watersnood-Comité in Zeeland
een bedrag van f 1271.321 en aan den Na
tionale n Bond voor Reddingswezen en eer
ste huLp bij ongelukken „Het Oranje-
Kruis" een som van f 635.65.
De secretaris van vorengenoemd Comité,
de heer A. I. Witmans Ar., alhier, verzoekt
ons daarvan melding te willen maken, on
der mededeeling, dat zoowel van het Pro
vinciaal Waterstaatscomité in Zeeland, als
van den Nationalen Bond „Het Oranjo
Kruis", bericht is ingekomen van de goede
ontvangst dier bedragen onder hartelijken
dank aan liet Comité voor alle moeite, die
voor deze inzameling is gedaan.
Reeds werd medegedeeld dat door d'r.
A. J. van Walsem, te Katwijk-aan-Zee, van
den Minister van Landbouw een teiegraphi-
sche aanstelling is ontvangen, om ads twee
de deskundige, op te treden bij de keurin
gen van visschers, welke door de Schepen
wet wordt geëischt. „De Ned." kwam ver
der ter oore, dat deze arts geen f 2.50,
doch slechts f 1.50 in rekening zal brengen
voor iédere keuring.' Een verandering ten
goede reeds.
Uit „De Rott." namen wij gisteren,
een bericht over uit Bodegraven, waarin
werd gemeld, dat bij de Doopsbediening In
de Ned.-Herv. Kerk éen vader weigerde te
antwoorden op de hem volgens het formu
lier gestelde vragen en dat ds. S. van
Dorp weigerde hét kind van dien vader ie
doop en.
Ter nadere verklaring van dit geval
deelt men ons nu mede, dat die vader niet
mocht antwoorden, daar hij' geen lidmaat
is van de Ned.-Herv. Gem.
Gisteravond half acht werd ten Hove te
's-Gravenhage het gastmaal gegeven door
de Koningin en den Prins den hoofden ran
22)
„Dank u. Neen, ik zal het niet verge
ten." Zij stak zijn kaartje met zijn adres
in haar porfcemonnaie.
„Nu, ik zal u niet langer staande hou
den in de kou. Hij drukte haar hand.
„Vaarwel
„Weet u den weg naar het station nog?"
„O ja, dien zal ik wel vinden."
„Het is niet ver."
„Neen, wil ik u eens wat zeggen:
Ik heb een voorgevoel, dat u het ver zult
brengen. U bent veel te goed voor zoo'ji
rol als die van vanavond."
„Dat is heel vriendelijk van u."J
„Veel succes
„Veel succes met uw schilderen/'
„Vaarwel 1"
„Vaarwelzei zij ernstig.
XI.
Gresham Fair liet een goede gelegenheid
nooit voorbijgaan. Hij dacht reeds lang
over trouwen en was bovendien de meening
toegedaan, dat het verstandig zou zijn te
trouwen met een meisje, dat hetzelfde be
roep uitoefende als hij. Geen van de meis
jes, die hij kende, trok hem zoo aan als
Irene Thorpe, en nu zij weer aan zijn ge
zelschap verbonden was, begon hij er met
ernst over te deraken haar te vragen zijn
vrouw te worden.
Uit een financieel oogpunt vond hij eigen
lijk, dat hij zich verslingerde. Dit verheel
de hij zich niet. Het was voor een actrice,
Jdie veertig gulden per week verdiende, ten
minste wat een buitenkansje om met haar
directeur te kunnen trouwen, en nog wel
een directeur wiens financieele omstandig
heden niets te wenschen overlieten en die
goede vooruitzichten had. Maar het voor
naamste punt, waar hij rekening mee dien
de te houden, was zijn eigen geluk, en met
den dag ging het vaster bij hem staan, dat
zij een goe-de vrouw voor hem zou zijn.
Toen zijn overdenkingen hem tot deze
overtuiging hadden doen komen, werd de
toestand van Irene van dien aard, dat zij
al haar tact noodig had, om het niet aij
hem te verbruien. Zij was niets op zijn at
tenties gesteld maar daar hij haar direc
teur was, kon zij hem dit niet openlijk ioo-
nen Bijvoorbeeld 's avonds hield hij tus-
sohen de oogenblildken, waarop zij spelen
moesten, voortdurend lange gesprekken
met haar, en ofschoon zij, zoodra zij de
kans schoon zag, de wijk nam naar haar
kleedkamer, kon zij toch niet laten blijken,
dat zij zijn gezelschap stelselmatig vermeed.
Daarbij stelde hij haar dikwijls voor, samen
uitstapjes te .maken, en ofschoon zij van de
vier keer drie keer een uitvlucht zocht, ton
zij dit toch niet altijd doen zonder hem te
beleedigen. Fair, die haar teruggetrokken
heid toeschreef aan coquettsrie, liet er zich
niet door ontmoedigenmaar zij voelde
wel, dat, als zij genoodzaakt was voorgoed
een eind te maken aan zijn beleefdheid, zij
zijn gevoel van eigenwaarde zóó zou kwet
sen, dat zij moeilijk onder hem werkzaam
zjou kunnen blijven.
Toen dit zoo ongeveer een maand ge
duurd had, begon zij te begrijpen, dat het
misschien minder gevaarlijk was zijn uit-
noodigingen af te staan dan een crisis te
bespoedigen. Hij was dus niet weinig te
leurgesteld, toen hij., te Leamington zijnde,
hoorde dat zij hoegenaamd geen lust- had
het nabijgelegen kasteel bij maneschijn te
gaan bewonderen.
„Het zou zoo'n koude rit zijn", zei zij.
„Wij zouden eenvoudig verfeleumen."
„Ik geloof, dat men zich geen mooier
gezicht kan denken dan men daar op een
helderen winternacht heeft", merkte Fair
op, die er nog nooit was geweest. „Na
tuurlijk zou ik voor u een plaid meenemen.
Ik zou wel zorgen dat u geen kou vatte.
Ik zou het met graag zonder mijn eerste
actrice moeten stellen. Zeg nu, dat u mee
gaat. Ik heb er me al dien tijd op verheugd
dien tocht met u te maken."
Het is wel moeilijk voor een jong meisje,
als zij niet kan weigeren, een valsclie po
sitie in te nemen, zonder tevens gevaar te
loopen baar broodwinning te verliezen. Ire
ne was het dus nog niet met zichzelf eens
wat zij zou doen en antwoordde glim
lachend. dat zij. „er over zou denken". Zij
waren elkaar op straat tegengekomen, wat
zoo dikwijls gebeurde, tenzij zij de drukke
hoofdstraten stelselmatig vermeed, en toen
zij eindelijk, onder voorwendsel van nog
boodschappen te moeten doen, een anderen
kant uit was gegaan, besloot zij nog een
poging te doen, om den lust tot het maken
van wandelingen en tochten ook in haar
vriendin, Fé FiJton, op wekken. Maar
zij durfde niet hopen op succes.
Fé Filton had bepaald een afkeer van
wandelen. Het gewone loopje naar den
schouwburg, dien zij de „kijkkast" noem
de om te zien of er ook brieven voor
baar waren, was de eenige beweging, die
rij zich morgens gunde. Den heelen mid
dag lag zij op de canapé te slapen. En
'b avonds liep zij weer naar de komedie cn
terug. Irene's pogingen om Fé over te ba
len haar op de wandelingen en tochtjes te
vergezellen, mislukten tei. eenenmale. En
Fair word ondertusschen ongeduldig.
Ofschoon hij er de voorkeur aan had ge
geven zijn liefdesverklaring in een meer ro
mantische omgeving af te steken, begon hij
toch in te zien, dat hij waarschijnlijk niet
anders zou (kunnen dan haar zijn gevoelens
blootleggen in een of andere winkelstraat,
of achter de couliïsen bijvoorbeeld. En juist
begon hij zich met dit denkbeeld te ver
zoenen, toon hij vernam, dat Irene en haar
vriendin, juffrouw Filton, er niet in waren
geslaagd in de stad, naar welke het gezel
schap nu spoedig zou vertrekken om er
voorstellingen te geven, kamers te vinden.
De hospita, aan wie zij geschreven hadden,
woonde er niet meer, en daar zij haar brief,
kaart eerst tegen het einde der week als
„onbestelbaar'terugkregen^ zouden zij ge
noodzaakt zijn bij hun aankomst naar een
onderdak uit te zien. Dit bracht hem tp
een inval. Onmiddellijk bood hij Irene de
kamers aan, die hij voor zichzelf had be
sproken.
„Maar dan zou u geen kamers hebben",
bracht zij hiertegen in. „Het is heel vrien
delijk van u, maar ik denk er niet aan.
„Maar, wel beschouwd, zou u er mij een
groot genoegen mee doen", zei hij. „Ik heb
nog eenige aangelegenheden te bespreken
met den directeur van het gezelschap, dat
in den anderen schouwburg voorstellingen
geeft. Ik zou dus graag in hetzelfde loge
ment logeeren als hij, dan kan ik zooveel
mogelijk met hem samen zijn. Als u er dus
niets op tegen hebt..."
„O, ik heb er natuurlijk niete op tegen.
Wij zouden het heerlijk vinden geen ka<-
mers te behoeven zoeken. Maar ik zou u
niet graag moeite goven. En dan de huur...,
hoe staat het daarmee1? Ik vrees, dat uw
kamers tc duur zijn voor ons."
„De kamers, die ik dezen keer h'ad be
sproken, zijn bijzonder goedkoop: een zit
kamer en een slaapkamer voor acht gulden.
Ik heb nog nooit zulke goedkoope kamers
gehad."
„Ik wel," lachte zij. „Heel dikwijls. Maar
hoe blijft liet met juffrouw Filton? Zou er
in het huis nog een kamer zijn voor haar?"
„Neen, tot mijn spijt moet ik zeggen van
neen. U zult die week niet samen kunnen
wonen. Maar dat is toch zoo erg niet,
nietwaar?"
„Dat weet ik niet. 't Zou toch leelijk van
mij zijn Fé in den steek te laten. Neen, ik
zal maar naar kamers uitzien, waar wij
samen kunnen logeeren, zooals eerst ons
plan was."
„Zooals u verkiestHij was blijkbaar
een beetje beleedigd. „Dan zal ik maar
voor de kamers betalen zonder ze te betrek
ken. Ik heb ze nu eenmaal gehuurd, dus de
hospita mag de schade niet dragen. En
ach't gulden per week is geen schat. Doe
dus wat u verkiest."
Zij kon hier niet, zonder in het oogloo-
pend onbeleefd tegen hem te #ijn, op ant
woorden, dat zij zijn aanbod afsloeg, vooral,
daar het gesprek juist tussehen twee be
drijven werd geveerd. En Fé Filton, die
zich na een poos bij hen voegde, fluisterde
haar voortdurend toe, toch niet zoo dom
te zijn. Dus sloeg zij eindelijk tee, al voelde
zij, dat zij eigenlijk verkeerd deed, met da
kamers, die hij haar had aangeboden, e bo:
trekken. (Wordt vervolgd.).