Ko. IB Gil.
Ansio 103.2.
Officieel© Kennisgeving.
FEUILLETON.
Alleen in een groote stad.
Buitenlandseh Overzicht.
Ifamuuft. fw CJ 3=? Blad9
Kamers va» Arbeid voor do Bouw
bedrijven, do Textielnijverheid,
de Voedings- en Genotmiddelen en
de Winkel- en Grossiersbedry ven.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gezien de wet op do Kamers van Arbeid
en het Koninklijk Besluit van 6 Januari
1896 (.Staatsblad No. 20) tot vaststelling
van een kiesreglement voor die Kamers;
Herinneren de hoofden of bestuurders
fAB do navolgende bedrijven:
A. vertegenwoordigd in de Kamer vui
Arbeid voor de Bouwbedrijven:
lo. het bewerken van hout, steen of mar
talen
het leggen van eJectrische geleidingen
of van gas- of waterleidingen;
het schilders-, stoffeerders-, behangers-,
heiers-, stukadoors-, mandenmakers-,
aardwerkers- en straatmakersbednjf
het ontwerpen van en het houden van
toezicht bjj het uitvoeren van bouw
plannen;
2o.~de boek-, couranten-, steen- en plaat-
drukkerijen en de lettergieterijen;
de boekbinderijen;
de carbonnage- en de photographie-
inrichtingen
B. vertegenwoordigd in de Kamer van
'Arbeid voor de Textieln ij yerheid:
de spinnerijen, weverijen, ververijen,
bleekerijen en drukkerijen van wol, katoen
of linnen;
de katoenvlechterijen, de nettenmake-
rijen, de breierijen, de watten-, kapok-,
of veerenbereiderijen; de zadelmakerijen,
de vellenblooterijen, de leerlooierijen en
de zeemlederfabrieken;
het vervaardigen van kleederen, hoeden
of schoenen;
de wasch- en strijkinrichtingen en de
kleederververijen;
C. vertegenwoordigd in de Kamer van
'Arbeid voor de Voedinga- enöenot-
middelen:
lo. de brood-, koek-, beschuit-, suiker- en
banketbakkerijen
de cacao- en de chocolade-, de meel- en
de zuivelfabrieken;
de tabak- cn sigarenfabrieken;
de bierbrouwerijen, de jenever- en de
likeurstokerijen benevens de mineraal-
waterf abrieken;
de slagerijen;
de zeepfabrieken;
2o. de fabrieken van verduurzaamde
levensmiddelen;
D. vertegenwoordigd in de Kamer van
Arbeid voor de Winkel- en G r o s-
s iersbedrijv en:
de winkel en de grossiersbedrijven, voor
zoover die niet zijn of zullen worden ver
tegenwoordigd in een ander© Kamer ^an
Arbeid, waarvan het gebied zich over de
gemeente Leiden uitstrekt;
aan hun verplichting om vóór 15 Januari
e. k. een lijst of zoo noodig lijsten op te
maken van de namen en de voornamen der
mannelijke en vrouwelijke personen, die in
hun bedrijf binnen het gebied der bovenge
noemde Kamers yan Arbeid, welk gebied
zich' alleen over de gemeente Leiden uit
strekt, als p a t r o o n s of in hun dienst
aJs werklieden werkzaam zijn geweest
gedurende het laatst verloopen kalender
jaar, voor zooveel de onder A 2o., B, C lo.
en D genoemde bedrijven betreft, of go-
durende het laatste tijdvak van 7 maanden,
waarin gewerkt is in de bedrijven, genoemd
onder A lo. en C 2o.
en om die 1 ij s t of 1 ij s t e n v ór 15
Januari e. k. aan hun College i n te
zenden.
Onder p a t r o o ns verstaat de wet de
hoofden cf bestuurders van een bedrijf,
waarin ten minste één persoon boven de
twintig jaar tegen genot van loon werk
zaam is, cn allen, die op liet beheer der
hoofden of bestuurders toezicht houden, be
nevens hen, die door het hoofd of den be
stuurder van een bedrijf in den regel belast
worden met het ontwerpen van wetenschap
pelijke plannen en modellen of met het doen
van wetenschappelijke proeven, de procu
ratiehouders, alsmede de personen^ die bij
ontstentenis van het hoofd of den bestuur-
13)
VI.
Irene rat met hoed en mantel aan in haar
kamer. Haar koffer was gepakt en geslo
ten. Tien minuten geleden had zij van uit
haar raam een rijtuig voor de deur zien
stilhouden, waar een dame uitstapteeen
lange, blonde, rijk gekleede dame. Ralph
Hollingsworth had haar ontvangen. Vijf
minuten daarna had Irene gebeld en, ge
heel volgens afspraak, een boodschap naar
beneden gezonden. Zij zag nu doodsbleek en
spande zich in om het geluid van naderende
voetstappen te hooren, maar haar hart
bonsde en haar ooren suisden. En haar
ademhaling ging sneller.
De deurknop werd omgedraaid nog vóór
zij een voetstap had gehoord. Een dame
trad binnen.
„Mevrouw Barton?" Irene beefde over
het gcheele lichaam. En zij kon niet anders
dan fluisterend spreken.
„Ja." Alice bleef in vragende houding
op den drempel staan. „Men liet mij zeg
gen, dat „mijn zuster" mij wilde spreken.
Mag ik weten wat dit alles beteekent?"
„Ik heb u iets te vertellen, mevrouw. Ik
moet beginnen met u excuus te vragen,
omdat ik k boven heb laten komen." Zij
ging naar de deur en deed haar toe. „Ik
was genoodzaakt u te laten vragen of ik
u alleen mocht spreken."
„Genoodzaakt? WaaromI'* "v
der van het bedrijf, dat hoofd of dien be
stuurder vervangen.
Onder werklieden verstaat de wet
alle anderen, die tegen genot van loon -n
een bedrijf werkzaam zijn, behalve dege
nen, die geheel of gedeeltelijk gezag over
anderen uitoefenen.
Op die lijsten mogen met ver
meld worden zij, die gedurende net
laatst verloopen kalenderjaar, waarin in de
onder A 2o, B, C lo. en D. genoemde be
drijven is gewerkt of, voor zooveel de onder
A lo en C 2o vermelde bedrijven betreft, die
gedurende het laatste tijdvak van 7 maan
den, niet binnen het gebied der bovenge
noemde Kamers van Arbeid hij hetzelfde
hoofd of denzelfden bestuurder werkzaam
zijn geweest.
Op die lijsten behoeven niet ver
meld te worden zij, die geen ingeze
tenen des Rijks, of geen Nederlanders zijn
of die op den 15den Februari e.k. den leef
tijd van 25 iaren niet zullen hebben bereikt.
Zij, die gedurende het laatstverloopen ka
lenderjaar, waarin de onder A 2o, B, C lo
en D genoemde bedrijven is gewerkt, of voor
zooveel de onder A lo en C 2o vermelde be
drijven betreft, gedurende het laatste tijd
vak van 7 maanden, niet in het bedrijf van
hetzelfde hoofd of denzelfden bestuurder
zijn werkzaam geweest, en die aanspraak
kunnen maken om geplaatst te worden op
een kiezerslijst voor bovengenoemde Ka
mers van Arbeid, zijn bevoegd vóór 15 Ja
nuari e.k. aangifte te doen bij Burgemees
ter en Wethouders voornoemd.
De formulieren dezer aangif
ten, zoomede die der lijston zijn
kosteloos voor belanghebben
den ter Gemeont e-S eoretarie
verkrijgbaar.
Voorts worden de hoofden en bestuur
ders vau de hierboven, genoemde bedrijven
er, voor zooveel noodig, aan herinnerd, dat
het opmaken en inzenden der lijsten een
verplichting is, tegen wier niet-nakoming
straf is bedreigd bij artikel 43 der wet op de
Kamers van Arbeid, luidende als volgt:
„Hij, die wederrechtelijk niet
voldoet aan een hem in eenigen
krachtens deze Web uitgevaar-
digden algemoenon maatregel
van bestuur opgelegde ver
plichting, wordt gestraft met
hechtenis van ton hoogste veer
tien dagen of geldboete van t e n
hoogste vijfen zeventig gulden
Burgerr^oete'* en Wethouders -»ornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR
|r*i Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 3 Januari 1912.
De oorlog sleept zijn bestaan voort.
Geen van beide partijen vindt het noodig
óm werkdadig op te treden en daardoor
krijgen de geruchten van bemiddeling en op
handen zijnden vrede meer beteekenis. In-
tusschen vindt Italië het toch gewenscht
even te verteilen dat het, financieel althans,
nog lang niet op is. Uit Rome wordt ge
meld, dat voor Tripoli reeds 120,000,000 lire
zijn uitgegeven. De staatskas beschikt nu
nog over 480,000,000, zCodat een oorlogslce-
ning, zelfs al beantwoordt de loop van den
oorlog niet aan de verwachtingen, niet noo
dig zal zijn.
Het orgaan van den bend voor interna
tionaal scheidsrecht in Engeland heeft de
nieuwjaarswenschen van verscheidene En-
gelsche ministers voor de Duitse h-E n-
gelsche betrekkingen ge
bracht welke in de. bladen op uitvoerig© wij
ze worden weergegevenzoo die van lord
Haldane, Harcourt, Mc Kenna, Buxton en
Herbert Samuel.
Lord Haldane zegt, dat hij hoopt en ge
looft, dat de toekomst beter en hartelijker
betrekkingen tusschen de beide landen
brengen zal. Er is geen reden, waarom dat
niet bereikt zou kunnen worden, al zou het
ook eenigen tijd vorderen.
Harcourt zegt: Wij allen denken er oiet
aan, Duitsckland van zijn plaats in de zon
af te houden.
Mc Kenna wijst er op, dat geen uiterlijke
aanleiding tot ernstige geschillen en geen
onoverwinnelijke moeilijkheden voorhanden
zijn.
Het verkiezingsmanifest van
den Duiischen Rijkskanselier en
de „Nordd. Allg. Zeit.", dat wij gisteren
in het kort meedeelden, heeft weinig indruk
gemaakt, vooral aan de zijde van de, met de
regcering bevriendet agrariërs.
De „Deutsche Tageszeitung" bepaalt zich
tot de korte aankondiging, dat zij zich met
deze bekendmaking nader zal bezighouden.
Haar traditie getrouw zwijgt nog de
„Kreuzzeitung", en de „Conservatieve
Korrespondenz" houdt zich met een uitleg
ging van de herstemmingsroorwaarden van
Heydebrand bezig.
Der vrij-conservatieve „Post" en der
katholieke „Germania'* kost het eenige
moeite, het artikel als een oproep 'voor de
verkiezingen te kenschetsen.
In de liborale pers wordt op het roeren
de optimisme van het stuk gewezen. Het
„Berliner Tagcblatt" uit zich op ironische
wijze over de „vrome wenschen" en. meent,
dat nog nooit een regeering zoo zonder
eenig vermoeden van den toestand tegen
over de feiten en de stemming onder het
Duitsche volk als met deze bekendmaking
gestaan heeft.
Alzoo nog maar weinig geestdrift voor
het schriftuur van von Bethmann.
Een eigenaardig berioht komt- uit Ports
mouth over een m u i t o rij van Engel-
sche sold a tem Eenige Schotsche sol
daten in het kamp van Longmoor waren in
weede ontstoken over de weigering van een
heelen vacantiedag op Nieuwjaarsdag. Na
het uitdraaien der lichten 's avonds kwa
men zij bijeen, vernielden,hun barakken,
wierpen met steenen en yerwensehingen
naar de officierstenben. De .pfficieren kwa
men in naehtkleeding naar 'buiten, terwijl
de manschappen om hen heen een kring
vormden. Eenige sergeanten trachtten dien
te verbreken, doch liepen daarbij bajonet
steken op. Eindelijk daagde een officier,
die een bekend bokser was, den besten bok
ser onder de manschappen tot een strijd
uit. Officieren en manschappen vormden
een nieuwen kring, waarbinnen de officier
den soldaat overwon. De manschappen
keerden daarop mistroostig naar hun ver
blijfplaatsen terug.
Wij deelden dezer dagen al eens nu en
dan wat mee over de ruwe wijze, waarop de
Russen in Pe r z i huishouden. Ziehier een
nieuw staaltje. Volgens de „Neue Frem
Presse" heeft de Landraad van Tabris aan
het Perzische consulaat te Weenen een te
legram van den volgenden inhoud gestuurd:
„Twee dagen geleden zijn de Russen hier
met geweld binnengedrongen. Zij hebben
een school bestormd en de kinderen zonder
genade neergetrapt en geslagen. Rustige
voorbijgangers werden geslagen of bescho
ten. Den volgenden dag kwam uit- Teheran
het bericht de vijandelijkheden t? staken,
hetgeen de Russen echter niet verhinderde
het bombardement voort te zetten. In de
wijk bij het Russische consulaat Baje Sjo-
mal drongen de Russen in de huizen van
de notabelen en roofden, wat hun in han
den viel. Verscheidene aanzienlijken wer
den gevangengenomen. Vrouwen en kinde
ren werden op straat neergeschoten. Jk
verzoek deze gewelddaden ter kennis te
brengen van de beschaafde wereld."
Het zal nu in A m e r i k a bij de v o r-
k i e 7. i n g e n meer en meer spannen. Pe
verhouding tusschen Taften Roose
velt schijnt nu geheel anders te zijn ge
worden.
President Taft gaf heden aan verschillen
de bezoekers van het Witte Kuis te ken
nen, dat hij niet voornemens is zich terug
te trekJken uit den strijd voor het presi
dentschap ten gunste van Roosevelt. Hij
voegde er aan toe, dat alleen de dood hem
thans aan den strijd zou kunnen onttrek
ken.
Dit teekent de positie. De populariteit
van Roosevelt groeit middelerwijl voortdu
rend, zoodat de kans dat hij weer tot pre
sident gekozen zal worden zeer groot is.
De berichten betreffende de jongste ge
beurtenissen in China zijn hoogst v°r-
ward, zoodat er weinig met zekerheid van
den huidigen stand van zaken te zeggen
valt.
Nauwelijks was toch het bericht ontvan
gen, dat de vijandelijkheden in den steden
driehoek van den Yangtse waren hervat,
of een volgend Reuter-telegram leerde ons,
dat er aan de gevechten die streek geen
groote waarde moes.t worden toegekend en
dat de bevelhebber der opstandelingen, Li
Yoean Heng de verzekering gaf, dat de wa
penstilstand nu striikt zal worden geëerbie
digd.
Hieruit valt dus af te leiden, dat de on
derhandeling-en te Sjanghai nog niet tot een
volledig© breuk hebben geleid en dat de wa
penstilstand wederom wordt verlengd.
Opstandelingen en keizerlijken onder
handelen te Hankou over een vreedzame
regeling van de ontruiming der stad door
de keizerlijke troepen.
Ondertusschen wordt in Noord-China de
toestand ook al niet veel beter.
Volgens de St.-Petersburgsche Telegraaf-
agentuur hebben muitende af deelingen van
do twintigste divisie het station Sjanhack-
wan bezet. Daarmee hebben zij de verbin
ding tusschen China en Mandsjoerijc afge
sneden. Er zijn Japanóche troepen afgezon
den om het verkeer weder te herstellen.
In verband hiermee wordt uit Peking ge
seind dat een strijd tot het uiterste tus
schen Noord- en Zuid-China thans onvermij-
delijk-echijnbr;Na een 'langdiftige audiëntie
ten paleize telegrapheerde Joean-Sji-Kai
aan Tang Sjao Ji, dat diens ontslag als
v re desonderhandelaa r was aangenomen.
Joean-Sji-Kai verwerpt de door Tang
Sjao Ji met Woe Ting Fang getroffen over
eenkomsten a?.s zijnde eerstgenoemde zijn
bevoegdheden te buiten gegaan en beschul
digt hem ook van verraad.
De keizerin-weduwe heeft-, naar aanlei
ding van de eischen van den legerbond en
de bedreiging van Joean-Sji-Kai met zijn
onblag, niet alleen 80,000 onsen goud aan
hem ter LaDd gesteld, maar zich ook ver
bonden om van de Mant-sjoe-prinsen groote
bijdragen te vorderen.
Joean-Sji-Kai deelde eergistermiddag aan
de gezantschappen mede, dat het spel ging
beginnen en dat hij voornemens was den
strijd op te nemen voor een consti-
tutioneele monarchie. Hij gaf te kennen
dat hij er op vertrouwde, het gcheele
noorden boven den Jantgss in zijn macht te
houdien, en dat naar zijn meening de - be
weging ten gunste van een republiek in de
zuidelijke provinciën spoedig zou verloopen.
Wanneer dit bericht waarheid bevat, kan
men thans in China een felle crisis verwach
ten. Met onderhandelingen en wederzijd-
sche tegemoetkomingen is het dan gedaan.
Een van de partijen zal overwinnen en
heerschen voortaan.
Men kan den toestand niet ernstig ge
neeg voorstellen.
Tweede-Kamer-verkiszing Hilversum.
De Min. van Binnenl. Zaken, overwegen
de, dat, ten gevolge van het overlijden van
S. baron Yan Heemstra in het kiesdistrict
Hilversum een verkiezing moet plaats heb
ben voor een lid van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal, heeft bepaald, dat die
verkiezing zal plaats hebben op Donderdag
18 Jan., de stemming, zoo noodig, op
Woensdag 31 Jan., de herstemming, zo©
noodig, op Woensdag 7 Februari.
Men schrijft aan 'net „Hbld.":
Reeds meermalen is bij vroegere Kamer
verkiezingen in het district Hilversum in
katholieke kringen het denkbeeld geopperd,
dat de drie rechtsche partijen elk met een
eigen candidaat uitkomen, onder verplich
ting, dat de beide minderheden bij tweede
stemming den derden candidaat steunen,
die met den vrijzinnigen in herstemming
komt. Gevaar voor verlies van den recht-
schen zetel zal daardoor niet ontstaan, daar
geen der candidaten bij eerste stemming
een meerderheid kan krijgen.
Verscheidene katholieken meenen, dat het
aantal stemmen hunner partij zoo groot is,
dat de R.-K. candidaat veel kans heeft in
herstemmnig te komen, in welk geval zij
het billijk achten, dat de zetel door een
R.-K. bezet wordt.
In de Maandagavond gehouden gecombi
neerde vergadering van de besturen der
centrale anti-rev,, Christ.-Hist, en R.-K.
kiesvereenigingen werd deze meening door
den R.-K. afgevaardigde verdedigd, doch
door die der beide ander© partijen bestre
den, vooral op dezen grond, dat de zetel
daardoor in gevaar zou komen.
De vergadering, die slechts een voorloo-
pig karakter droeg, kon het hierover mot
eens worden.
Uit Hilversum schrijft men aan dat blad:
De stilte voor den storm.
Yan de machinatiën der kiesvereonigin-
gw-i lekt nog weinig uit; blijkbaar zijn zij
bezig „geschikte candidaten" te zoeken.
Yan alle partijen hebben de Centrale Xies-
vereenigingen reeds officieuze vergaderin
gen gehad, doch bepaalde aanwijzingen'zijn
nog niet gedaan.
Degeen, die op het oogcnblïk het meest
besproken wordt als aanslaande oandidaat
is het antirevolufcionnaire 'lid van den Ilil-
vorsumschen Gemeenteraad, mr. V, H. Rut
gers. Deze heeft echter voor een deel fij
ner broederen, alsmede voor de Roomsch-
Katholieken en Christel i ik-Hist arisch en
eenige minder aanbevelenswaardig© antece
denten.
bedoelde antirevolutionnairen en R.-
Katholiokcn nemen hem nl. het ijveren voor
de Hilvorsumsche openbare leeszaal zeer
kwalijk, terwijl do Christelijk-Historischen,
hoewel over het algemeen niet tegen deze
inrichting zijnde, hem te vooruitstrevend
vinden. Dit alles maakte, dat op de gecom
bineerde vergadering der drie kerkelijk©
partijen, Dinsdagavond te Bussum gehou
den, elke partij een zeer preserveer le
houding aannam. Wèl werd den antirevolu
tionnairen èn van Roomsche èn van Chr-
Historische zijde stenk aanbevolen spoedig
met een candidaat aan te ko-men? ten einde
dien in hun eigen kiesvereenigmgen te vun,
nen besoreken, en hen niet, zooals vroeger
gebeurd is, op het laatst voor een „fait ac
oompli" te stellen.
Het algemeen ideo is evenwel, dat de heer
Rutgers, ondanks de onderling betoonde
gevoeligheid, wel de candidaat van rechts
worden zal. Dat er onder de antirevolution
nairen hoogloopend meeningsverschil om
trent dezen oandidaat zou zijn, is een en-
juistheid.
Sommigen onder hen hadden hem liever
niet, dit is een feit; doch ook dezen zul-en
zich bij het besluit der Centrale wel gauw
neerleggen; evenals de R.-K. Aan den
Christ.-Historischen kant schijnt nog eenigs-
zins aan een eigen candidaat te worden ge
dacht, cn wordt reeds cle naam genoemd
van den burgemeester van Bussum% Jen
heer 's Jacob. Doch ook dadr is nog niets
besloten. Van sociaal-deniocratisohe zijde
wordt mr. Mendels genoemd.
Ook in het vrijzinnige (kamp in dit district
heerscht nog schijnbaar volkomen rust. Wc1
worden daar natuurlijk ook reeds namen
genoemd, doch verder niets.
De teekenen, die zich onder de vrijzinni
gen hebben vertoond, wijzen er evenwel op,
dat aan hun 'ikant hardnekkig zal worden
gestreden om den Kamerzetel. Vooral In
Hilversum en Bussum, waar bij de dezen
zomer plaats gehad hebbende gemeente
raadsverkiezingen zooveel succes is behaald
is men „fel". Aan vrijzinnigen kant- be
grijpt men, dat bet district Hilversum niet
meer absoluut rechts is, komt men met 'n
„goeden candidaat" aan, dan krijgt n.en bij
hard en oordeelkundig werken wel zóóveel
stemmen, dat, al wordt de overwinning n g
niet behaald, doch wèl het bewijs geleverd,
dat bij voortgaand streven in dezelfde ma
te en :n dezelfde lijn, het jaar 1913 de
kroon op het werk zou zetten.
Ken NedcrlundsftEie fl)ren<Inoug;M?
„Het Volk" zegt met stelligheid te kun
nen verzekeren, dat reeds op den avond van
22 December, toen de behandeling van do
twee voornaamste deelen van de Ma.rine-
bïgrooting werd uitgesteld, in parlemen
taire kringen het plan werd beraamd, *n
plaats van een schip van 7G00 ton, m Fe
bruari tot den bouw van een Nederlandsch©
Dreadnought te besluiten, dubbel zoo groot
en dubbel zoo duur.
„Men denkt hier, dat ik uw zuster ben."
„Men denkt, dat u mijn zuster is? Wat
bedoelt u?"
„Men denkt, dat ik juffrouw Teesdale
ben."
,,U? O, bedoelden zij u daarmee? Ik be
grijp er niets van."
„Men heeft mij aan hen voorgesteld ais
uw zuster. Ik zal u alles uitleggen, u ver
tellen hoe het gekomen is."
„Zij denken, dat. u mijn zuster bent? En
li hebt hen in dien waan gelaten U? Hoe
durfde u? Hoe durft u hier binnen
dringen? O!" Zij maakte een beweging
alsof zij wilde bellen.
„O bel alsjeblieft niet!" riep Irene uit.
„Het zal spijten, als u het doet."
„Spijten?" Zij zette groote oogen op en
liet de bel los. „Als u mij te zeggen
liebt, doe het dam vlug alsjeblieft. Of u bent
krankzinnig of u behoort in handen der
politie."
„Mevrouw Barton, ongeveer een week
geleden ben ik buiten betrekking geraakt.
Ik werkte voor een courant. Ik woonde
op kamers, maar toen mijn verdiensten op
hielden, kon ik mijn huur niet meer betalen
en zette men mij cp straat. Ik was ten
einde raad en vroeg in mijn wanhoop een
voorbijganger om geld. 't Was mijnheer
Barton."
„Mijnheer Barton?"
„Ja. Ik vertelde hem hoe ik er toe ge
komen was en liij zag, dat ik waarheid
sprak. Ik had dien geheelen dag bijna niets
gegeten en toen wij voor de deur van zijn
hotel stonden, vroeg hij' mij, uit medelijden,
of ik öiet mee naar binnen wilde gaan om
er te dïneeren. Het was zes uren. Dienzelf
den avond vertrok Ky naar Havr®."
Zij zweeg en verzamelde haar gedachten.
De andere vrouw zag haar met ijskoude
blikken aan, di© haar in de war brachten
en beschaamd maakten.
„U schijnt goed op de hoogte van mijn
heer Bartons doen en laten te zijn. Dus
hij vroeg u om in het hotel te komen dinee-
ren, omdat u hem op straat om geld hadfc
gevraagd?"
„Ik was van plan, om, zoodra wij van
tafel waren opgestaan, de straat weer op
te gaan; maar hij wist, dat ik geen dak
boven het hoofd had, en hij was dus zoo
edelmoedig een kamer voor mij te bespre
ken in het hotel. Mijnheer Barton vertrok
om negen uren en ik bleef."
„Werkelijk? Dat is heel romantisch en
heel interessant. Maar ik begrijp niet wat
dit allemaal te maken heeft met het feit
dat u hier doorgaat voor mijn zuster."
„Dat komt nog. Het toeval wilde, dat de
heer en mevrouw Hollingsworth dien mid
dag ook in hetzelfde hotel dineerden, in
gezelschap van nog een dame, een zekere
mevrouw Lee. Toen dc heer Barton hen in
het oog. kreeg, was hij vreeselijk bang, dat
men de zaak verkeerd zou begrijpen. En
hij wist ook niet welke verklaring hij er
aan zou geven. Hij dacht, dat men hem toch'
niet zou gelooven, als hij de waarheid ver
telde, en hij wilde niet, dat men hem ten
onrechte van iets kwaads verdacht. Wij
stonden opeens voor hen en hij had geen
tijd om lang na te denken over wat hij zeg
gen zou. Dus zei hij, dat ik zijn schoonzus
ter was."
Ailice viel opeens heftig uit. „Hij zei hun,
dat u zijn schoonzuster was?" riep zij.
„Ja, ik geloof, dat hij zoo gauw niets
anders wist te bedenken. Ik moeeb me dus
wel goed houden. Wij dineerden allen te
zamen en de heer en mevrouw Hollings
worth bleven, nadat hij weg was gegaan,
nog een heelen tijd met mij praten. Den
volgenden morgen telefoneerden zij me, oni
mij te vragen hier te komen. De heer Bar
ton wist daar natuurlijk niets van. Ik heb
me schandelijk gedragen, tegenover hem
en tegenover henmaar ik stond in den
letterlijken zin des woords op straat. Dus
kwam ik."
Er volgde een stilte. Toen Alice weer
sprak, had zij haar stem, al klonk er groote
minachting uit, weer in bedwang.
„Mag ik weten welke bedoeling u er mee
hebt mij al dien onzin te vertellen?"
„Mevrouw Barton!" Heb was geen ver
wijt, het was een wanhoopskreet.
„Ik begrijp natuurlijk, dat mijnheer Bar
ton er geen flauw vermoeden ran heeft,
dat u hier in huis is. Het zal waarschijnlijk
allesbehalve pleizierig voor u zijn, als het
hem ter oore komt. Dat verhaal van de
manier, waarop u kennis met hem hebt ge
maakt, is in één woord onzinnig. Mag ik u
vragen wat u er mee voor hadt mij zoo iets
te vertellen?"
„Ik wilde niets anders dan u de volle
waarheid vertellen, en dit ter wille van u
zelf en van den heer Barton, opdat u hem
niet verkeerd zoudt. beoordeelen en zelf
niet tegenover zijn familie in een valscKe
positie zoudt komen. Als u zoo geschrikt
was, dat..."
„Een valsche positie?"
„Als u zoo geschrikt was, dat ge u onwil-
lekeürig hadt laten ontvallen, dat u me niet
kende, zou men natuurlijk het ergste den
ken. Ik dacht niet, dat u dat zou willen. Ik
kaoht, dat u dat veel liever sou vermijden."
„O!" Alice lachte bitter. „Ik begin u te
begrijpen. U verwachtte dus, dat ik u zou
helpen mijn familie te bedriegen, en dit om
mijzelf mogelijke vernederingen te bespa
ren Op mijn woord, uw schaamteloosheid
grenst aan het ongelooflijke. Dus ik had
mijn mond moeten houden cn lijdelijk toe
laten, dat u hier bleef, nietwaar Het is
verregaand. Maar u vergeet, dat ik alleen
maar met de familie van mijn man te ma
ken heb en dat ik die gemakkelijk met een
paar woorden kan inlichten. Jammer voor
u, dat er geen zwerm logós en gasten over
den vloer is. Onbeschaamde leugenaarster,
over een paar minuten wordt je op straat
gezet
„Ik ga al. Ik zou gisteravond reeds zijn
gegaan, maar ik hoorde, dat u zou komen
en ik wilde u graag spreken. Mevrouw,
ik geef u mijn eerewoord.
„Uw wat?"
Irene liet het hoofd hangen. „Ik zweer u,
dat wat ik u gezegd heb, waar is! Als u
denkt, dat. de heer Barton mij dien avond
niet voor het eerst zag, of dat hij meer be
lang in mij 6telde dan ik heb laten voorko
men, dan doet u hem een groot onrecht
aan."
„Hoe roerend!"
„Mevrouw
Irene wrong de handen. „Yerg niet al te'
veel van mijn geduld. Spreek niet langer
op dien sportenden toon! Ik moet maken
dat ii mij gelooft. Lk had niets anders r.et
u voor dan u mogeiiji verdriet te bespa
ren en te voorkomen, dat u verkeerde ge
volgtrekkingen zou maken, als u het verhaat
van anderen hoorde.
(Wordt vervolgd.)
