Jg®. 15S9@. XsEZDSCH DAClBfjAH. Donderdag 14 B@s©i&b@r. Tweede Blad. Asm© 1911.
Buitenlandseh Overzicht.
FEUILLETON.
p0 lisïds is sterker üan de dood.
Tweede Kamer.
Het is in dez© dure tijden een eigenaar
dig genoegen te lezen van de geweldige
pracht en praal, waarmee de Koning van
Engeland in het verre Oosten als K e i z e r
yanlndiëis gekroond.
Gisteren gaven wij al eenige bijzonderhe
den over den plechtigen Durbar.
De correspondent van de „Daily Chron."
vertelt van de wonderen van het DurbaT-
karnp en uit zijn mede deelingen blijkt, welk
een Oostersche weelde de Indische vorsten
in het kamp ten toon spreiden, een pracht
én rijkdom die den bezoeker als in een
feeënland verplaatsen.
Daar ia allereerst de jonge Nizam van
Hyderabad, de eerste onder de thans te
Delhi bijeengekomen inlandsche vorsten. In
tot schitterende paleizen omgebouwde
bungalows wonen de jonge heerschar en
eiin gevolg, en in 't Durbarkamp zelf heeft
hij een ontvangst-tent doen inrichten met
ongelooflijke weelde. Alleen deze vorst,
heerscher over 13 milioen onderdanen, be
steedde meer dan 100.000 pd. st. aan de in
richting van zijn tijdelijke woning en de
feesttenten in het kamp.
Maar overtreft de Nizam van Hyderabad
wellicht allen in den tentoongespreiden rijk
dom, de andere inlandsche vorsten blijven
nauwelijks achter. In een heerlijke bloemen
tuin liggen de tenten van den Maharaja van
Baroda, en vooral des avonds, als honder
den gekleurde lampen en tal van electri-
sche flambouwen zijn ontstoken, moet het
Barodakamp een sprookjesachtigen indruk
maken.
De Maharaja van Mysore heeft in het
grootste hotel van Delhi, in het Maidan-
h'otel, zijn introk genomen, maar voor cere-
monieele doeleinden heeft hij een paviljoen
doen inrichten in het kamp, 'waarin twee
massief zilveren tronen staan opgesteld.
En zoo hebben al die rijke Indische vor
sten zich beijverd om met elkander te wed-
5} ver en in pracht en schittering ter huldi
ging van den grooten keizer van overzee.
Maar wij kunnen niet te lang stilstaan
bij deze fantastische verhalen. De beslom
meringen in Europa vragen al weer spoedig
onze aandacht.
Daar is D u t s o h 1 a n d. Men hoort er
van plannen om van E m d e n een oór-
logshaven te maken. Zeker is dit nog
niet. Wel staat vast, dat er plan is om een
.torpedowerf te houwen in 1913 of '14 Ver
der wordt overwogen, het Eems-Jadc-
kanaal zoo te verdiepen en te veranderen,
dat groot® schepen voor militaire doelein
den van Wilhelmshaven Emden kunnen be
reiken. Het kanaal zal dan een zeekanaal
krijgen, dat loopt van Uphusen, een paar
K.M. zuidelijk van Emden, naar de Knok,
dat dus tusschen Emden en Borkum in den
Dollard zal monden.
Het bericht uit Berlijn aan de Londen-
sche „Daily Mail", dat Pierpon t M o r-
gan de Duitsche markt gesteund zou heb
ben met 300 milioen Mk. en dat hem voor
deze financieele hulp een hooge orde zou
zijn toegekend, wordt van Duitsche offi-
cieele zijde uit de lucht gegrepen genoemd.
Tevens wordt verklaard, clat de Duitsche
geldmarkt geen behoefte heeft aan buiten
gewone hulp van het buitenland en dab
Pierpont Morgan geen geld verstrekt en
evenmin een desbetreffend aanbod heeft
gedaan.
Dat aan Pierpont Morgan de Roode Ade
laar is verleend, heeft hij te danken aan
zijn persoonlijke betrekkingen tot den kei
zer, dié echter meb de Duitsche financiën
niets te maken hebben.
Uit F r a n lc r j k weer iets anders.
De aanschrijving van den minister van
oorlog Messimy aan de prefeeten in zake
de inlichtingen, die door deze ambtenaren
omtrent het doen en laten van officie
ren verstrekt moeten worden, heeft in
Frankrijk lang geen onverdeelde instem
ming gevonden. Door sommige bladen
wordt zij zelfs in zeer scherpe bewoordin
gen afgekeurd. Zoo schrijft de „République
francais©": Hetgeen de minister van oor
log heeft gedaan is afschuwelijk. Er ging.
door geheel Frankrijk een kreet van ver
ontwaardiging, toen' men eenige jaren ge-
4)
„Wees kalm, Sophie," hernam graaf von
Wetteiau. „Wat je schoonzuster daar zegt,
lijkt mij voisterkt niet onsympathiek. Gij
weet immers dat i'k persoonlijk mij wel naar
de feiten moet sohikken, maar tegenover
den spiegel van Donna Lucretia toch nog
heel anders sta dan gij en Felix. Gij west,
dat ik veel meer twijfel koester aan een of
andere kracht, die in den spiegel woont,
dan gij, maar er is tot heden geen verkla
ring van de sombere gebeurtenissen, en zoo
lang die verklaring niet gegeven is, moet
ik mij wel» bij gebreke aan tegenbewijzen^
nansluiteir aan de tradities van oris- huis.
Maar wij hebben die geheele kw;e§ti*e niet
besproken; om daar met u ov.ar te gaan dis-
cussieeren. De eenige reden was deze dat
gij, nu gij weet, wat er met mijn zoon is ge
schied, daarmede rekening zult houden bij»
de keuze van uw onderwerp van gesprek en
van uw woorden. Dat wilt gij zeker wel,
nietwaar V'
Ruth gaf den Graaf de hand eu omhelsde
de jonge vrouw, die nog eenigsziivs ont
stemd was over bet algeheele ongeloof.
Waarmede Ruth haar verklaring van den
gelieimzinnigen spiegel opnam.
Ruth zelf kwam sinds dien dag niet tot
rust. Overal en altijd was zij h» gedachten
verdiept over hetgeen haar schoonzuster
haar had verhaald, en het natuurlijke ge
volg daarvan was, dat zij met on weerstaan,
baar verlangen was vervuld, den spiegel
van Donna Lucretia te-zien, te onderzoeken
leden vernam dat het Fransche leger arg
listige verklikkers in zijn gelederen telde.
Driemaal heeft de Kamer de uitvinders
van dit verklikkerssysteem gebrandmenkt
en thans begint men opnieuw.
Vroeger waren de mededeelingen ge
heim, nu is het reeds zoo ver gekomen, dat
de minister de prefecten publiek durft ge
lasten de officieren van heb departement
te „bespionueeren."
De jeugdige studenten van de „Eco-
le de médecine" te Marseille willen blijk
baar niet onderdoen voor hun maklkers te
Parijs Ook zij hebben het n.ï. Dinsdag jl.
dr. Mayon, professor in de anatomie, on
mogelijk gemaakt zijn college te geven.
Toen de professor zijn les zou beginnen,
hieven de studenten zulk een geschreeuw
aan, dat do hoogleeraar het geraden aohtte
zich naar zijn kamer te begeven. Maar de
studenteD liepen hem achterna, sloegen
eeajge ruiten stuk en trapten een aantal
deuren in.
Toen dr. Mayon eindelijk per rijtuig naar
kuis zou gaan, grepen de studenten de
leidsels van. het paard, dat schrikte en
op hoi sloeg. De professor kreeg gelukkig
geen letsel.
Men meent dat een onzachte vaderlijke
streeling van zekere liohaamsdeelcn niet
kwaad zou kunnen.
In verband met ons, bericht van gisteren
over het „Motu p pjpdnö" van den
Paus, rreldt een particulier telegram in het
„A. H." het volgende
De polemiek in DuitscHaod, ontstaan
na het jongste „motu propri©*', heeft in
het Varicaan, volgens den Romeinschen cor
respondent van. het „Berl. Tagebl." pijn
lijke verbazing en teleurstelling gewekt.
Met schrik heeft men gezien, dat' wederom
een maatregel is genomen, welke misschien
aanleiding kan geven tot een nieuw diplo
matiek conflict met Duitschland.
Bovenal vreest men, dat de tegenstanders
van het Vat1 ca an bij de Rijksdagverkiezïng
het „motu proprio" zullen uitspelen tegen
het Centrum en dit als vijandig aan het
rijk zullen voorstellen.
De „Tiigl Rundschau" publiceerde een
telegram van zijn oorrespondent te Mün-
chen van den volgenden inhoud: „In klin
gen, die in relatie staan tot den nuntius
verneem ik, dat reeds een paar dagen ge
leden in de nunciatuur een schrijven ont
vangen i8 van den Paus, waarin den nun
tius verzocht wordt de vertegenwoordigers
van de verschillende staten te Münohen
mede t deelen dat het jongste „motu pro
prio" niet voor Duitschland gelden zal,
doch alleen voor die staten, die het schrij
ven van den paus ter harte willen nemen".
In verband met het ruwe optreden van
Rusland in Perzië heeft het interna
tionale Vredesbureau te Bern tot do mo
gendheden, die de Haagsche Conventie ge-
tcckend hebben, het dringende verzoek ge
richt door een gezamenlijk optreden, dc Rus
sische regeering van verdere militaire maat
regelen tegen Perzië af te houden. Het ver
klaart- het door Rusland opgeworpen ge
schil als geen ander voor de scheidsrechter
lijke beslechting geëigend, herinnert de
groote mogendheden aan de door haar met
do onderteekening der Haagsohe Conventie
aangegane verplichtingen en toenmalige le
vendige medewerkingx en herinnert de Rus
sische diplomatie aan de organisatie der
scheidsrechterlijke beslechting van interna
tionale geschillen. Het wordt eindelijk tijd
zoo schrijft het Vredesbureau dat do
mogendheden het bewijs leveren, dat het
haar met de onderteekening dor Ilaagsche
Convcntio ernst was.
In Amerika begint, in verhand met dé
naderende. Presidents-verkiezing de hooge po
litiek weer meer op den voorgrond te treden.
Gisteren heeft de stemming in het repu-
blikeinsche nationale comité een groote meer
derheid voor de aanhangers van Ta-ft op
geleverd. Een voorstel van partijgangers van
Roosevelt, volgens hetwelk de afgevaardig
den van de republikcinsche nationale conven
tie voortaan bij rechtst'reekscli volksstem
ming en niet meer door de vertegenwoor
digende lichamen van staten en gemeenten
zouden-worden gekozen, werd nl. verworpen.
De conventie van de republikeinsche partij,
tot het benoemen van partij-candidaten voor
het jiresidentschap, is op den 18den Juni 1912
jjimiili.tn-7yji»,ri.7!/tir.--u. jmjah—i»mwin«*rrmifn»nrji
te beproeven. Maar 4oen zij het waagde,
haar ■verlangen aan. den Graaf kenbaar te
maken, gaf hij met groote vriendelijkheid
maar met zoo onmiskenbare beslistheid,
een weigerend antwoord, dat Ruth ééns en
voor altijd begreep, dat zij den sleutel tot
de bewuste vertrekken van hem nimmer zou
krijgen.
Dat was nu echter geen reden voor haar,
om zich de gedachten over den spiegel uit
het hoofd te zetten. Zii had een zeer hel
der en een nogal stijf hoofdje en hield er
niet V3D, stmis vogel politiek te voere n. In
dien er iets onaangenaams, iets dreigends
op haar pad haar te gamoet kwam, vlucht
te zij niet, ging zij het niet uit den weg,
maar wachtte het af met onverschrokken
heid en moed.
Tegenover zoogenaamde bovennatuur
lijke", onvenklaarbare dingen stond zij zeer
sceptischzij kwam niet in het minst onder
den indruk daarvan; maar uitgaande van
de zekerheid, -dat het z.g. geheimzinnige
en bovennatuurlijke altijd een zeer natuur
lijke oorzaak bleek te hebben, was haar
streven er op gericht, den valschen sluier
er van af te trekken en den waren, natuur
lijken stand der zaak duidelijk te maken.
Dit laatste scheen haar vooral hier beslist
noedig; het was haar een gruwel, dat een
niet-opgehelderde zaak a1a deze, maar waar
in naar haar overtuiging niets bovenna
tuurlijks kon steken, reeds een aantal men.
achenlevens tot slachtoffer had gemaakt en
het kwam haar hoogst- noodzakelijk voor,
te voorkomen, dat er ook verder nog slacht
offers vielen. Terwijl zij daar dagen lang
ever nadacht, gevoeld© zij tegen den nood
lottige n spiegel een lievigen haat opkomen,
#n zij gevoelde lust» hem zoo mogelijk met
bepaald, te Chicago. In particuliere gesprek
ken werd Roosevelt de sterkste enndidaat
genoemd; maar voorloopig is zijn candidatuur
niet waarschijnlijk.
Vergadering van Woensdag 13 December.
Vervolg
Binnenlandsche Zaken.
Aan de orde zijn de algemeene beschou
wingen o\ er de afdeeling Hooger Onder
wijs.
De hear Kuypor blijft voor een onder
wijs-departement. Spr. wil niet mede gaan
met een poging om het vakonderwijs af
zonderlijk huilen het Ineenschakelingsrap-
port om te regelen. Het vakonderwijs moet
juist met het gewone onderwijs in verhand
staan. Echter kan men thans deze zaak
niet ter hand nemen, waar de tijd zoo zeer
bezet is.
De eisch van een Onderwijsdcparlement
dringt steeds door en vindt in alle partijen
aanhangers. In dit verband wijst spr. op
de plannen tot verbetering der departements
gebouwen. Juist liet departement van Bin
nenlandsche Zaken vereischt dringend ver
betering en daarbij komt dan de vraag, voor
hoeveel ^a-fdeelingen moet het nieuwe .ge
bouw ingericht worden; thans zijn er zeven.
Moeten niet de zwaarst bezette afdeelingen
er-uit verdwijnen, zoodat een nieuw gebouw
voor 5 afdeelingen noodig is? Dat zou 't ge
val zijn indien er een nieuw onderwijsdepar.
foment kwam. en daarom dient deze zaak
vooraf overwogen te worden.
Bij slichting van een onder>vijsdepartement
zouden twee nieuwe afdeelingen noodig zijn,
een voor de comptabiliteit en een technische
afdceling voor het vakonderwijs.
Een directeur-generaal voor het onderwijs
wil spr. niet, aangezien het onderwijs niet
alleen een technische, maar ook een poli
tieke kwestie, is, daarvoor verwijst spr. naar
de verkiezing van den Amsterdamsch.cn
wethouder van Onderwijs, waartegen door do
liberalen storm geloopcn werd.
De heer D u y sZe hebben hem t-ooh weer
wethouder gemaakt.
De heer Kuypcr kan tot zijn leedwezen
den heer Duys niet verstaan. (Gelach).
Vervolgens bespreekt hij de vakverdeeling
aan do universiteiten.
Bij de verdeeling der vakken over dc uni
versiteiten was eerst later van een weten
schappelijk criterium sprake, overeenkomstig
het doel van do Hooger-onderlij s we t, zelf
standige beoefening van de wetenschap. Spr.
bepleit hierbij ook de Slavische talen te
doen onderwijzen.
Uitvoerig heli and elf spr. het plan om aan
de universiteit te Leiden een leerstoel te
vestigen i n de geschiedenis van het Oostörsch-
Grieksch christendom; welk voorstel door
hem bestreden wordt. Omdat er een schat
van Oostersche archivalia in Loiden is, gaat
men een professoraat in de theologie in
stellen inplaats van een in de letterkunde.
Op dit laatste komt spr. later terug bij
behandeling van het desbetreffende amen-
dement-Brummelkajnip.
De heer Blum is het met den heer De
Visser c-ens in zake de urgentie van rege
ling van het vakonderwijs, maar acht op
het oogcnblik den tijd daartoe toch nog niet
gekomen. Spreker wensohte een Departe
ment van Onderwijs, waardoor i. de kos
ten van het onderwijs niet zullen stijgen.
De heer Bos bestrijdt een Departement
van Onderwijs, hoofdzakelijk omdat dit
niet zou strekken om de continuïteit op
onderwijsgebied te bevorderen. Wei wil
rjpr. een Directeur-Generaal voor Onder
wijs.
Hierna behandelde spreker het onderlinge
rerbancl tusschen het onderwijs, betoogen-
de dat het niet stuksgewijze kan worden
geregeld maar in zijn geheel moet worden
overzien. Zoo moet cle lichamelijke opvoe
ding \an de jeugd gepaard gaan met de
zedelijke eu economische.
Wat het werkplan der Regeering betreft,
moet de Minister van onder af beginnen
met regeling dus bij het bewaarschool-on
derwijs. Ook spreker acht verder al vaat
een eenvoudige regeling van het vakonder
een krachtigen hamerslag in elkaar te slaan.
Dat zon wel niet in overeenstemming zijn
geweest met het testament van Donna Bea
trice; maar dit testament kon toch in ieir?r
geval niet in vergelijking, komen met een
mehschehieven. Waar men&chenlevens te
redden vielen^ moest het testament wijken.
En na de lange rij van slachtoffers, die de
spiegel reeds gemaakt had, was de bepaling
in het testament van nul en geen er waarde
meer.
Daar Ruth dus niet kon doordringen in
den Beatrice vleugel, gelijk de linker-kas-
teelvleu.gel werd genoemd, zocht zij haar
heil voorloopig in liet huisarchief, dat na
tuurlijk voor haar openstond. Urenlang zat
zij daar, begraven haast onder oen stapel
van gele en stoffige papieren, akten, docu
menten, manuscripten, waarvan vele zeer
ver terug gingen, en las alles opmerkzaam
na, 'um te zien, of er ook iet-s belangrijks
over den spiegel was te ontdekken^ of niet
misschien een of ander der oude papieren
den sleutel aan de hand deed, om het raad
sel van den spiegel op te lossen.
Mevrouw von Bergen en de oude Graaf
schudden soms het hoofd over de archaeo-
logische liefhebberijen Aan het jonge meis
je, maar lieten haar ongestoord begaan.
Frits von Bergen, die nu ook met een kort
verlof uit zijn garnizoen naar het kasteel
van zijn schoonvader was gekomen, om er
Kerstmis en de jaarvernieuwing te vieren,
was haast den ganschen dag noet den ouden
Graaf op jacht en bemerkte dus niets van
de archivarische passie van. zijn zusterge
lijk hij tiro uw ens gewoonlijk weinig op
merkte wat buiten den militairen dienst
lag, de goede ritmeester Frits von Bergen 1
Graaf von Wette ran hield «echter een oog
wijs, die weinig omvat en geen scherpe
lijnen trekt gewenscht.
Het verdere debat wordt verdaagd.
Avondverg ad e r i n g.
Waterstaatsbegrooting.
Het algemeen debat over de afdeelipg
Spoorwegen wordt voortgezet.
De heer Troolstra hervatte zjjn Maan
dagavond onderbroken betoog met een plei
dooi ten gunste van de afschaffing van het
stukwerk.
Spr. vroeg nadere inlichtingen over de
pènsioenkwestic en het verband tusschen die
kwestio en de loonregeling. Als de Maat
schappijen vanwege de pensionncering geen
voldoende looncn kunnen betalen, dan moe t de
Staat ter wille dier particuliere Maatschap
pijen niet bijpassen, doch zoo spoedig moge
lijk tot Staatsexploitatie overgaan.
Uitvoerig pleitte spr. vervolgons voor het
behoud der commissie van beheer van hot
pensioenfonds der S.S., welke oommissie
geenszins overbodig is geworden, en betoogde
voorts dat het personeel liet grootste deel
in do pe.nsionneeri.ng bijdraagt. Waar dit zoo
is, mag men het personeel bij het toezicht
op het pensioensfonds niet uitsluiten, temeer
omdat ook na naasting het fonds blijft, al
thans gedeeltelijk, door het personeel over
gespaard geld. Het denkbeeld om do com
missie van beheer te maken tot ©en van
advies, wees spr. af, omdat het uitsluitend
gaat om het beheer, dat men thans geheel
wil overbrengen naar de directie. Een uit
spraak van het personeel ware gewenscht,
doch zal vertraging geven, welke echter
geheel komt voor rekening van den minister.
Do wcnsch. van den minister tot opheffing
van do commissie is een gevolg van zijn strijd
tegen de sociaal-democraten, maar do minis
ter dreigt dood te loopeu op een verkeerden
weg.
Komende tot de reohtsposit-ie van het per
soneel, bepleitte spr. een permanent scheids
gerecht en beroep op het scheidsgerecht ook
bij eervol ontslag niet op verzoek.
Voorts hesprak spr. uitvoerig de groe pa-
ver tegen woordi ging, waarin het personeel
niet ziet liet orgaan waarhij het den invloed
kan oefenen dien het wenscht.
De heer Snoeek Henkcmans, zeido hij,
wenscht© hij afwijzing van de verzoeken der
greepsvertegenwoordiging, beroep op den
Minister, maar spr. verwacht daarvan niets.
De groepsvertcgenwoordiging is een volsla
gen fiasco. De Minister moet opkomen voor
de rechten der vakverenigingen, dooh laat
dit na. En de directies staan vijandig tegen
over die vakorganisaties, vooral tegenover de
Nedeiiandsclie Verocniging. Dat bleek, toen
do H. IJ.-S.-M. eisch te, dat op een verga
dering, uitgeschreven door Christelijke vear-
eenigingen, de vertegenwoordigers dar Ned.
Vereeniging zouden worden weggestuurd.
Den mannen zou spr. hij dergelijke dingen
willen toeroepenverdhet
Do Voorzitter verzoekt dergelijke
woorden niet te bezigen.
D© heer Troelstra: Ik zou dan zeg
gen: doe dit niet.
Spr. somde daarna nog meerdere geval
len op, ten betoog© dat vooral bij de H.
IJ.-S.-M toestanden, heerschen, die tot
verkeerde gevolgen moeten leiden. Want
men heeft niet te doen met kinderen, maar
met ontwikkelde mensohen, betrokken bij
een modern bedrijf, invloed uitoefenend op
de arbeidersklasse.
De rc-geering moest de directies: „een
tot hier toe en niet verder" toeroepen.
Bij de H T.-M. in Den Haag zijn de toe
standen ooi. ergerlijk. De directie stelt de
organisatie aansprakelijk voor individueel©
propaganda en dwingt tot hoofdelijk ver
zoek om loousverhooging.
Tegen al dit onrecht wordt niets gedaan
door dezen Minister, die een gevaarlijk
man is, wijl hij over talent en cynisme be
schikkende, de Kamer onder den indruk
brengt clat hij volkomen te vertrouwen is.
Maar deze Minister gaat eens heen en
dan zit de Kamer voor de gevolgen.
Nadat de Voorzitter had medege
deeld, dat nog 12 sprekers waren inge
schreven vroeg de heer Duymaer van
Twist o.a naar de kosten van de lijn
Gouda-Boskoop-Alphen.
De heer Treub klaagde over het ern
stig gebrek aan materieel.
nu n-.» uv n
op de werkzaamheid van Ruth in het ar
chief; hij begreep natuurlijk, wat zij er
zocht; maar hij zeide niets en liet haar on
gestoord zoeken.
Ruth zocht dus in het stoffigs archief,
maar hoe zij ook alles doorsnuffelde, iets
belangrijks over den spiegel vond zij niet.
Slechts het testament van Donna Beatrice
vond zij en een inventaris van de verschil
lende persoonlijke bezittingen van de jjeor-
-malige hofdame van Ferraia. En onder de
op die lijst voorkomende voorwerpen be
vond zich ook de spiegel. Daar stond na
melijk het volgende
„Item een hoogst zeldzame spiegel
van gebogen glas, vervaardigd te Venetië,
in een zeer kunstvollen rand van gedreven
zilver, op een voetstuk van gesneden eb
benhout, met paarlemoer en zilver en ivoor
zeer kunstig bewerkt. Geschenk van Hare
Hoogheid de Hertogin van Ferrara, die
denzelven vroeger zelf gebruikte...."
Dat stond in den inventaris en daarme
de basta. Maar neen. daar stond nog meer.
Een rndere hand, he el wat minder ia rfe
edele schrijfkunst geoefend, had met rooden
inkt vijf Ttaliaansche woorden geschreven
juist aan den rand van het papier, en later
was door die vijf woorden een streep ge
haald, niet zoo dik echter, of de woorden
waren met inspanning nog wel te lezen.
„Questo specchio ho la smgolarita..."
„Welke spiegel de eigenaardigheid heeft,
dat...."
Maar verder stond er niets meer. Juist
datgene, waar het op aankwam stond niet
opgetekend.
„Ik weet nü toch' reeds zooveel, dat de
Spiegel een of andere eigenaardigheid
Heeft", dacht Ruth. „Dat versterkt mij in
De al echte toestand op dit gebied wordt
door den slechten financicclen toestand
verklaard, niet gerechtvaardigd.
In de dienstvoorwaarden achtte hij niets
verbeterd. Met alle macht moest worden'
tegengegaan dat eervol ontslag niet op
verzoek wordt gegeven als straf. Afkeurens
waardig is dat het scheidsgerecht niet per
manent is en de loonregeling niet uniform.
Dat de loonen bij beide maatschappijen
verschillen is in strijd met de belofte, het
personeel, in 1903 gedaan.
In de pensioenregeling moet het. oude
Rijnspoorwegpersoneel word»? opgenomen'.
De opheffing van de commissie van btüieer
is een onvermengd kwaad, zal de verhou
ding tusschen personeel en directie ver-*
slechteren.
Spreker erkende dat de erkenning der
vakvereenigingen niet thuis behoort iü heb
Reglement dienstvoorwaarden, maar d©
Minister had op andere wijze voor die er
kenning moeten opkomen.
Het optreden van de directies tegen de
vereenigingen, het optreden vooral van de
H. IJ.-S.-M. tegen de groepsvertegenwoor-
diging wekt haat, die zich niet alleen zal
uiten in grieven, doch in hetgeen men ook
in andere landen heeft zien gebeuren.
De beer Van der Voort van Z ij p
meende ook dat te veel en zelfs kleine ver-
zoeJcen worden afgewezen, hij verzocht den'
Minist-;»: krachtig op te treden tegen de
maatschappijen. Do loonen van de lagere
ambtenaren steken in verhouding ongun
stig af bij die der hoogere ambtenaren; het
lager personeel moet vaak arbeid van hon
geren verrichten, zonder belooning; do
pensioenregeling moet spoedig tot stand
komen, de verlof- en dienstregeling laat
nog veel te wenschen over; de H. IJ.-S.-M.,
treedt ontactvol op tegen de groepsverte-
genwoordiging. Spr. vroeg voorts beper
king vae den besteldienst op Zondag. Spr.
vroeg of de gehouden enquête omtrent het
tramwegpersoneel niet eirtdelijk eenige
vrucht kan dragen en drong aan op maat
regelen in het belang van het personeel,
terwijl hij betreurde, dat de Haagsche
Tramweg-Maatschappij het personeel voor-,
schrijft hoe zich te organiseeren.
Dé heer Schmidt hoopte dat de Mi
nister een middel zou vinden om het ge
brek aan wagons bij de S.S. zooveel moge
lijk te beperken.
De heer F r u y t i e r betoogde dat er
gevaa? bestaat voor stremming van het
spoorwegverkeer in Zeeland bij overstroo
ming en dijkdoorbraak en drong aan op
afdoende beveiligingsmaatregelen.
De heer VanDoorn bepleit een spoe.
dige terhardneming van do lijn Alphen—
Gouda. Het geldt hier plaatsen als Bos
koop en Waddingsveen in verbinding te
brengen met het spoorwegnet.
De Minister zegt, er moeten bijdrager!
(komen van de betrokken gemeenten. Waar
om! Is dat billijk? Bij den aanleg var. an
dere lijDen is dat ook niet geschied
Gouda geeft reeds f 40,000- en Boskoop
aelfs f 100,000; dat laatste bedrag is eeer
belangrijk voor een dergelijke gemeente.
Spr. wil niet pleiten Boskoop vrij te laten
maar laat het dan nu genoeg zijn de be
trokken gemeenten gaven nu f 195,000.
De voorwaarde, welke de Minister stelb
is dan ook een onmogelijke voorwaarde,
de gemeenten kunnen niet meer geven.
De heer Fasstoors sloot zich aan bi}
het pleidooi van den heer Janssen (Maas
tricht) ten gunste van het spoorwegper
soneel en betoogde, dat ten gevolge van de
nieuwe tarieven het verkeer tusschen Be
verwijk en Amsterdam, Allkmaar en de
Zaan duurder is geworden. Het buurtver
keer worde uitgebreid tot 40 K.M. en niet
beperkt tot het naaste hoofdstation.
De Minister van Waterstaat,
de heer Regout, was thans aan het wooidr
doch op diens verzoek werden te 12.25 uur
de verdere beraadslagingen verdaagd tot
heden half elf.
Opgave van personen, die zich to
Leiden hebben gevestigd.
S. J. Pit, Bloemmarkt 16, student.
E. van RaaJte» Rapenburg 81, student.
(Verbetering.
mijn overtuiging, dat kier een wei onbe
kende, maar geheel natuurlijke macht in
het spel is. Immers, niemand weet een
eigenaardigheid van den spiegel op te noe
men; de eigenaardigheid is onbekend. l)nt
geeft voldoenden grond voor de meening,
dat- mét het vinden van die eigenaardig
heid het geheele raadsel opgelost zal zijn
Na deze vondst werd in Ruth steeds ster
ker het verlangen, den gelieimzinnigen
spiegel persoonlijk te zien en eens nauw
keurig te onderzoekon. O, indien zij. ïienl
maar ééns kon zien! Dag aan dag bracht
Ruth in liet stoffige archief door, peinsde
over de beteekenis van de vijf ivoorden,
die een onbekende hand op de lijst had ge
schreven, en zocht verder, of er in de an
dere j apieren misschien nog een gewichti
ge mededeeling was vervat. Maar zij vond
niets anders. Niets in het geheele archief
sprak van den: spiegel dan liet testament
van Donna Beatrice en de inventaris van
haar persoonlijke eigendommen.
Zoo zat Ruth op een mcoien, zonnigen
middag weer in het archief. Graaf von Wet-
tera-u, Frits en Sophie waren met het rij
tuig weggereden, om aan een naburig kas
teel een bezoek te brengen, en Ruth was,
na een. wandeling door het boscb, naar huis
teruggekeerd, en had plaats genomen in
een van de Ulecde venstemissen van het»
archief.
.3
(Wordj ver» olgdh
