Ingezonden. Tweede Kamer. Brieven uit Katwijk. XL1II. Maandag jongstleden is hij het Leidsche Kantongerecht een zaak behandeld, waarbij en ze badgasten nog al geïnteresseerd zijn- Ken fruithandelaar, die, trcts het verbod der strandverc-rdening, op het strand had gevent, heeft daarvoor terecht gestaan. De verdediger, zoowel als het Openhaar Mi nisterie, hebben volgens liet Dagblad-verslag ncgal op do Katwijksche verordening af gegeven, al meest worden erkend, dat zij niet in strijd was met de Gemeentewet. Nieuwsgierig als een Briefschrijver ge woonlijk is, wilde ik meer van de zaak we!en, heb mij een verordening aangeschaft 'en ben op verder onderzoek uitgegaan. Gebleken is mij, dat het thans in dezen zomer voor het eerst verboden is om op het strand met vruchten, eet-, drink- of koopwaren te venten. Verder zag ik, dat bet eveneens verboden is op het strand te voetballen of andere spelen uit te oefenen, waardoor aan het publiek hinder kan wor den veroorzaakt, dan op de daarvoor van wege B. en Ws. aan te wijzen plaatsen; zonder vergunning van den Burgemeester muziek te maken of een openbare vertoo- ning to houden. Dan is het. nog verboden op bet strand zonder schriftelijke vergunning, deer of vanwege B. en Ws. verleend, stoe len, kramen, tenten, enz. te plaatsen of te houden; rij- of trekdieren to verhuren of deze, bestemd ter verhuring, op het strand te laten staan. Altegader dus bepalingen in het belang der openbare orde of veiligheid en die bo vendien dit voor hebben, dat de Tust op het strand zooveel mogelijk kan worden gehand haafd. In de laatste, jaren toch, nu de badplaats zich steeds in een druk bezook mag verheu gen, is het. aantal strandbezoekers gestegen tot een getal, dat zeer zeker genoemd mag Verden. De strandstoelen-verhuurders maken dan ook goede zaken; vooral des middags is het daar aan het strand zeer gezellig, vanwege de veelheid der badgasten, die in strandstoelen hebben plaats genomen, en daar omringd van kinderen of familie aan de Noordzeekust genieten van de rust. Weet men nu ook, dat Katwijk is ek hoopt te blijven een stille badplaats, waar rus [zoekenden zich heen begeven, dan be grijpt men dat dc gasten, ook aan het- strand, rustig willen zitten, genietende van lucht en zee. En dat rustige zitten was nu in do laatste jaren totaal onmogelijkklacht op klacht werd gedaan en beweerd werd, niet zonder oorzaak, dat op het strand geen vijf minuten rust kon wordeu genoten. De vermeerdering toch der strand bezoekers had de aandacht getrokken, zoowel van nering doenden van hier als van elders, die zich allen zonder onderscheid beijverden om hun waren aan den man te brengen. Met alle toe-gelijke eet- en drinkwaren werden de in IstraDdst-oelen zittenden als het ware bc- stormd en wel in die mate, dat het Ge meentebestuur tiisschen beide moest komen. Het ging natuurlijk niet van een absoluut verbod van verkoop op het strand uit te vaardigen, doch wel is eindelijk het ven ten verboden. Wil men aan badgasten ver- koopen, de gelegenheid daartoe wordt ge geven, een vaste standplaats wordt aange wezen en op die wijze kan men zijn waren te koop aanbieden. Het brood wordt den koopman dus niet ontnomen. Strandbezoe kers, die behoefte gevoelen aan eenige ver snapering, getroosten zich gaarne een loopje naar do een of andere kiosk. De bepaling is dus gekomen in het belang der badgas ten. is alzoo in het belang der badplaats; doch wellicht, helaas, niet in dat van de •venters, die in vele gevallen niet uitblin ken door bescheidenheid. Gelukkig sta ik in het noemen dezer negatieve eigenschap van hoeren venters niet alleen; ook in de tnalnirigo badplaats Noordwijk wordt ge klaagd over het „dringerig ten verkoop aan bieden". En ook daar is het blijkbaar de had plaats, die vooral over venters en der- gelijken heeft te klagen. Wanneer ik zeg, dat de venters niet uit blinken door bescheidenheid, wil en kan ik inijn uitspraak bovendien met bewijzen sta ven. Dc ben er namelijk dezen zomer meer malen getuige van geweest, dat, trots het verbod in de verordening, frui than delairs er langs het strand maar dapper op los ihebhen gevent, dat zij zich niet stoorden aan de po-litie, die telkens en telk-ens hen verdreef, nota bene de manden hun achterna droeg cn op straat bracht, om te aan schouwen, dat geen vijf minuten daarna weder naar hartelust van stoel tot stoel de viuchten ten verkoop werden aangeboden. Ik heb gezien en gehoord, dat strandbezoo- Icers den venters verzochten toch alsjeblieft idoor te gaan, dat men niets wenschte te 'gebruiken. Niets mocht baten! Dergelijke kooplieden weten het, dat zij blijkbaar bij vele rechterlijke ambtenaren een potje kun nen breken; dat, zoo de behandeling hunner Overtreding al niet op de lange haan wordt 'geschoven, hun dan een straf wordt op gelegd zóó gering, dat zij gerust met het [venten kunnen doorgaan. Ten einde raad heeft toen de politie een Smiddel moeten toepassen, om den venters fte toonen, dat het overtreden der verorde ning met kracht zal worden tegengegaan. In-beslag-neming van het voorwerp^ waar- {mede de overtreding op heeterdaad werd 'geconstateerd, was haar wenschelijk om aan ide brutaliteit der venters paal en perk te stellen. Wel heeft het Openbaar Ministe rie dit optreden der politie rigoristisch ge noemd, doch het is gebleken, dat zij tot be doelde in-beslag-neming bevoegd was en het is bewezen, dat daardoor bij de fruitventers eerbied voor de strandverordening is ont staan Wanneer dc rechterlijke macht zich, naar het schijnt, niet te veel door den tijd geest liet medeslepen, niet te veel het me delijden liet spreken, ik geloof, dat buiten do steden niet zoozeer zou worden geklaagd over de plaag van het platteland: de ven ters, Ik zou wel wensclien, dat die hee- ren rechters eens een jaar builen woonden, en niet te zeer door de venters werden ge vreesd, met andere woorden, dat ook zij blootstonden aan de verregaande brutaliteit, Idie men ondervindt, wanneer zoo'n koopman {niets aan de deur y er koopt; ik geloof zeker, dat het verblijf op het platteland wonderen zcu doen. Ik ben een groot tegenstander van machts misbruik en plagerij, maar toch verwondert het mij, dat men in de laatste jaren zoo vreesachtig is bij het toepassen van straf. Ik ga eindigen en hoop, dat ook andere verordeningen in alle gestrengheid zullen worden toegepast, zoo bijv. die, regelende den verkoop van eet- en drinkwaren, enz., waarover ik het vroeger al eens had, en die den ingezetenen „goede waar" moetl waarborgen. In den tegenwoordigen duren tijdis het gevaar zoo groot, dat onze winke liers van den groothandel artikelen van in ferieure kwaliteit zouden ontvangen. De goed georganiseerde keuringsdienst, o. a. te Leiden, is daar, om te bewijzen, dat het gevaar ten deze niet denkbeeldig isl Een itaklauk over de manoeuvres. Van de manoeuvres thuis komend ben ik •eens rustig de verslagen gaan overlezen die in de verschillende bladen daarover gestaan hebben. In alle bladen werden de manoeu vres geprezen als te zijn „schitterend ge slaagd." En waarlijk! Voor liet publiek zijn onze manoeuvres mooi geweest. De indruk ken van grootschheid, die zulke manoeuvres opleveren, zijn door de verschillende oor respondenten prachtig geschilderd. Maar wat ik tot mijn spijt in de verschil lende verslagen gemist heb, is een goeden kijk te geven op het leven tijdens zoo'n ma noeuvre van de gewone manschappen. Het eenigste, wat men soms las, was, dat het eten goed was en de geest onder de soldaten niets te wenschen overliet. Welnu, ik, die als gewoon milicien de manoeuvres meemaakte, voel mij gedrongen het tegendeel te getuigen. Onze manoeuvres, welke begonnen mid dernacht 2021 September en eindigden 26 Sept. 's morgens 10 uur, zijn voor ons, miliciens, geweest dagen van ongehoord zwaren arbeid en vaak bittere ontbering. En waar gezegd wordt' dat de „geest onder de manschappen niets te wenschen overliet", daar durf ik tegenover te stellen dat, al thans wat betreft het 4de Reg. 4de Bat., een zeer ontevreden geest heersohende was. Half versuft van slaa.pgebrek en van afmatting-werd. gemarcheerd dag in dag uit óver hei en door zandwegen, werd looppas gemaakt, werd door slooten gekropen en ge tirailleerd over vcrsch geploegd bouwland; dan weer werd plat ter aarde gevallen om daarna weer op te springen en vooruit te rennen om na 20 of 25 passen weer ter aarde te smakken, alles met 25 K.G. ge wicht aan uitrusting, wat zwaar drukt om schouders en lendenen. En dat alles werd verricht door den milicien onbewust waar heen en met welk doel, waarvan hij abso luut niet werd op de hoogte gehouden. Het eenige, wat den geest nog wat opbeurde, was do verkwikkende gedachte: ,,'twordt kort", want 29 Sept. gaan bijna allen met „groot verlof". De liedjes, die sommige cor respondenten hebben gehoord van de „op gewekte soldaten", is waarschijnlijk het liedje geweest tijdens de manoeuvres vaak gezongen Over 'n paar dagen gaan we weer [zwenken, Over 'n paar dagen gaan we naar huis. "Wat echter in hoofdzaak de oorzaak was van de ontevredenheid en mismoedigdheid onder do manschappen, was de beslist slechte ménage. „De hooikistwagens blijken uitste kend te voldoen", schrijft o.a. „De Maas- bede" van 25 Sept. Die correspondent schrijft ever don hooikistwagen bij Reminerden. Welnu, uit dezelfde hooikistkar, die deze correspondent als uitstekend beschouwt, kregen wij erwten, niet gaar, hard als een bikkel entcoh aangebrand, met zeer verdacht riekend vet en een klein stukje vlefsch uit bussen, hetwelk het eenigste goeds was van ons heele diner. Maar dat stukje vleescli was bitter klein, ik schat het ongeveer 100 grain. Haast alle manschappen hebben dan ook de erwten eens laten tirailleeren over de hei, daar ze beslist voor de consumptie ongeschikt waren. .Verder kregen we in Ek en Wiel ook uit de. hooikistkar, rijst, vreeselijk aange brand, zwart en blauw, zoodat ik aan het zien van m'n potje al genoeg had en m"n honger gestild was. De laatsle dag echter zette de kroon op het werk. Dinsdagmorgen stonden we om 3 uur op en verzamelden ons in Ek en Wiel. Daar kregen we een stuk brood, blijk baar tarwe en rogge dooreen, met een stukje komijne-kaas. We marcheerden af tot s avonds 6 uur (dus van 's morgens 3 tot 's avonds 6, =z zegge 16 uur), en had den al dien tijd niets anders gebruikt dan ens stuk droog brood en kaas. Geen koffie of thee was'öhs verstrekt. En toen veleirvan ens, door honger gedreven, het nood-ration, wat we bij ons hadden, bestaande uit 200 gram, gehakt, hadden verorberd,- werden we daarover, toen we aan ons kwartier aankwa men, door een sergeant-majoor duchtig be- kapitteld. Mijn indruk, dien ik van deze manoeuvres heb meegenomen, is dan ook dat er, gezien den zwaren arbeid, die van den milicien vereisclit wordt, beslist onvoldoende in de previandeering der manschappen is voor zien. Dat wekt ontevredenheid en verbit tering. En vervolgens geloof ik ook, dat het hGogelijk gewenscht is, dat ook de mindere manschappen meer op de hoogte gehouden werden van de plannen en bewegingen, die zullen worden uitgevoerd, opdat zij met meer liefhebberij en opgewektheid hun zware plichten zullen nakomen. Met dank voor de opname, [Mijnheer de Redacteur, teeken ik: Een milicien van het 4de Reg., 4de Bat., 1ste Ccmp. Infanterie. Hooggeachte Redactie t Naar aanleiding van een ingezonden stulj: gisteravond, over verplichte winkelsluiting, vraag iik beleefd een kleine plaatsruimte. Die firma in galanterieën vindt het een zoo schoon iets, dat zij zelfs zoo ver gaat, den leden van den Raad een vasten zetel als 't ware te belooven als zij er toe overgaan een verordening te maken, zooals in Am sterdam. Naar mijn inzien is het een dwang, die nooit te vergeven zou zijn. Dat een winke lier vrijwillig zijn zaak sluit, prachtig. Wij zien het bij eenige groote kruid niersza- ken hier ter stede, die sluiten, ondanks er nog vele kleine winkeliers hun zaak niet sluiten. En als ik dan ook zoo een voorstander was als genoemde firma, dan zou ik sluiten en niet zien naar een concurrent, of die misschien nog wat verkoopt na 9 uur. Neen, gea-chte inzender, gij moet een ander niet dwingen, uw belangen te bevorderen, al zijn het dan de belangen der verpoozing. Want gij wilt dat ik als kleine winkelier, die zelf achter de toonbank sta en dank baar is dat er na 9 uur soms nog aardig wat omgaat, dien wilt gij opofferen voor de be langen der groote winkeliers, die er perso neel op na houden. Prachtig zou ik het vin den wanneer er een bepaling kwam, dat winkelpersoneel nó, 9 uur niet meer mooht arbeiden, maar dat gij een Raad aangooit een onrechtvaardige daad te plegen, is mij onbegrijpelijk. Met harte] ijken dank voor de gegeven plaatdruirc/be. G. X Leiden, 27 September 1911., Redactie Mag ik IJ om een weinig ruimte ver zoeken, U kunt op mijn gTooten dank re kenen. 3-0 c t o b e r.b i e r. Met bovengenoemd opschrift dient de heer P. B. Erade©, 2de secretaris der vereeniging „Vergunning", de geheel-onthouding een op stopper toe, die hen, de geheel-onthouder^, nog lang heugen zal, en van welken opstop per zij bezwaarlijk kunnen herleven in ouden bloei en groei. Echter, o groote v a n.d a a g s.e c o n o o m, wij wagen het eenige kleine aanmerkingen te maken op uw afstraffing, hopende dat li een volgend maal een weinig uit ons vaar water zult blijven en ge (ik vrees 'n ijdele lioop) hopelijk zult inzieu, dat 'n weinig zakelijkheid in uw betoog geen kwaad kan. Een groep Laplanders op de tentoonstelling; „Xordland" te Berlijn. Op deze tentoonstelling is te bezichtigen een groep Laplanders, die slechts onder groote moeilijkheden naar Berlijn kon ver voerd worden. Wij zien hier eenige perso nen van deze groep bij heb tot zich nemen van eten en drinken en andere, die op de hun eigen, hoogst merkwaardige Wijze de kleine kinderen dragen. UerioliteTi over Rijnland's boezem, gedurende do week van 1723 Sept. 1911. Stand vhh den boezem te Leiden. Idem te Oudewetering. Working der stoomgemalen Waterloozing langs natuurlijk, weg. Waterinlating Regenval in Mm. 17 Sept. 18 Sept. 19 Sept. 20 Sept. 21 Sept. 22 Sept. 23 Sept. 55 51 56 55 51 49 48 cm.-A.P 56 55 54 54 53 51 51 em.—A.P^ •Spaarndam 12 u., Halfweg u., Gouda u., Katwijk u. Spaarndam o., Halfweg a., Gouda 10 u., Katwijk 8J u. Door de alula te Gouda 1004 u. 14.9. Ge vraagt óns waar moet het heen als wij geheel-onthouders zoo voort blijven gaan met onze propaganda. Beschouwen wij deze vraag als 'n noodkreet uwerzijds dan kunnen wij tevreden zijn. Ja, vriend, ge zult u er aan moeien wennen, dat de geheel-onthou- ding eerst dan zal ophouden tegen liet al coholgebruik te strijden, wanneer zijn nood lot tig-f invloed op ons volksleven zal heb ben opgehouden te bestaan, eerst dan wan neer een einde gekomen is aan den vloed van ellende, misdaad en kommer, dien de alcohol over ons uitstort. En bovendien, ge achte vergunning-verdediger, ge hebt inder daad gelijk, zoo gauw het gebruik van ta bak en koffie van zoo noodlottigen invloed blijkt als- alcohol, zoo gauw er ook zal gesproken worden van tabaks-kwaad of kof- fie-ellende, wij zullen niet aarzelen partij te kiezen, en blijmoedig zullen wij ons het sigaartje en kopje koffie ontzeggen, wetende dat wij aldoende mede werkzaam zijn meer der levensgeluk te erlaDgen voor onze naas ten. Nu do econoom'. Ge maakt u bevreesd en ge vraagt de vertwijfeling nabij, waar de talrijke menschen heen moeten, die nu een bestaan vindc-n in dé alcohol-industrie. Ge zult weten dat jaarlijks milliarden verslonden worden voor oorlog, terwijl duizenden er van eten. U zult, mijnheer Erades, daarom toch de oorlogsuitgaven niet willen goedpra ten. Bescheiden geef ik u ook nog den raad te willen overwegen, of kapitaal, gestoken in de alcohol-industrie op geen stukken na zooveel arbeid, d. i. brood, geeft aan de. arbeiders dan in andere" industrieën. In het boek van Helenius worden van Hoijle cijfers gegeven. In -een groote branderij te Edinburg wer den gewonnen 2,000,000 gallons spiritus met ■een verkoopswaarde van 30,000,000 gulden. 150 arbeiders vonden er brood. Terwijl die 30 millioen gulden aangewend in akkerbouw b.v. aan 12 a 15 duizend arbeiders werk hadden gegeven. In een Blauwboek over 1901 lezen wij, uit de Vereenigde Staten over industrieën: Op 1 millioen dollars kapitaal vonden werk in de leder-industrie lrieeder-indusHe tegel-industrie Alle. industrieën: gemiddeld branderijen brouwerijen 1462 mannen. 1336 1322 722 172 150 Bovendien geef ik u in overweging u aaü te schaffen de oude, maar nog altijd mooie brochure uitgegeven door de Friesche Prop. Com. en wel getiteld „door d" flesch op de flesc h". Nemen wij nu nog in overweging, dat voor de alcohol-productie millioenen hecto liters graan en millioenen hectoliters aard appelen worden gebruikt, resp. 250 millioen en evenveel millioen H.L. aardappelen dan mogen wij zeker wel vragen of het niet een berooving is van don maat- schappelijken welstand, wan neer bijna overal met angst en zorg de na derende winter wordt tegemoet gezien. "Wij vragen u, o econoom, of wij voort mogen gaan uw genotmiddel te blijven ge bruiken, die misdaad en ellende kwistig verspreidt en mede helpt dat hongersnood heersckt in verschillende landen op de we reld. Ten slotte kunnen wij u helaas niet veel troost schenken; wij denlken er niet aan in overweging te nemen, dat uw bestaan wordt bedreigd, wetende dat talloozc ïJaXt- offers van uw bedrijf ons dank zullen weten. Ten slotte zij het Bestuur der 3-Octqber- Vereeniging indachtig, dat indien het mo gelijk ware een referendum uit te schrij ven, ten.einde een uitspraak te krijgen wat gewenscht werd, óf bier óf koffie als 3-Oot.- uitdeeling, wij, geheel-onthouders, gerustelijk den uitslag kunnen afwachten, omdat wij er innig van overtuigd zijn, dat de men seigen, die de 3-October-gave in ont vangst nemen, voor tiet overgroot© deel dankbaar van het besluit van uw Bestuur kennis namen voortaan koffie in plaats van bier te verstrekken. Bij den dank van die duizenden menschen voegen wij gaarne den onzen Hoogachtend, M. F. OOSTVEEN. (Over ditzelfde onderwerp ontvingen we nog een ingezonden stuk. waarvan we de plaatsing nu overbodig achten. Red.) O p c e n t e n-h* effing. Door den Minister van Financiën is thans ingediend een wetsontwerp, om, over wegende, dat de toestand van fa lands financien in afwachting van duurzamen aard tot versterking der middelen, alsnog maat regelen van tijdelijken aard vordert, ook op de aanslagen in de bedrijfs- en vermo gensbelasting over het belastingjaar 1912—1913 tien opcenten te heffen. De gronden waarop de indiening van dit wetsontwerp berust, zijn, zegt de Mi nister, neergelegd in de Nota betreffende den toestand van 's lands financiën, ge voegd bij de ontwerp-Staatsbegrooting voor 1912. De afdeelingen der Tweede Kamer heb ben benoemd tot rapporteurs over de hier na te noemen wetsontwerpen: onteigening voor een gemeentehuis te Grijpskerk; ver koop van duingrond te Kafcwijk-aan-Zee; ruiling van grond aan de Hofstraat te 's-Gravenhage; onteigening voor den aanleg van havens en los- en laadplaatsen te Til burg; ld. voor de verruiming van twee bochten in den Hollandschen IJsel; wijzi ging van de wettelijke bepalingen omtrent den zoutaccijns, de keer-en Van der Molen, Feenstra, Verhey, Van Vliet en Vliegen; en over de wetsontwerpen tot goedkeuring van het verdrag met Frankrijk nopens de over neming van armlastige krankzinnigen; tot goedkeuring van de te Parijs onderteeken- de regeling tot beteugeling van de versprei ding van ontuchtige uitgaven; tot goedkeu-J ring van het te Parijs onderteekend ver drag tot bestrijding van den z.g. handel in] vrouwen en meisjes tot aanvulling van heti tarief van invoerrechten in Ned.-Indic; tot: kwijtschelding van vorderingen en van een; opgelegde vergoeding en tot naturalisatie,! de heeren Kooien, v. Karnebeck, Tvda-' man, De Monté Verloren en Heemskerk. W ij z i g i n g der V i s s c h e r ij w e t., Bij het afdeelingsonderzoek werd de op-{ merking gemaakt, dat het feitelijk steeds zal mogelijk blijven dat op één akte in tweer groepen wordt gevischt, n.l. door lien, die zich in gezelschap bevinden van dengene, i die de akte bij zich heeft, en door hen, die.- in gezelschap van den houder zijn. Wel zal' deze de akte in dit geval niet overeenkom-, stig art. 18 kunnen vertoonen, maar als; blijkt dat hij de houder is, zal in de praktijk tot een vervolging niet worden overgegaan. Men vroeg omtrent deze opmerking een schriftelijke beantwoording van den minis ter. Regeling der Arbeiders- ziekteverzekering. De Minister van Landbouw, Nijverheid en[ Handel heeft nadere nota's van wijziging gen ingediend betreffende de aanhangige! ontwerpen ziektewet en radenwet. De wijzigingen in het ontwcrp.zicktewefi zijn hoofdzakelijk een uitwerking van hetj doc-r den minister in de vergadering d<ai Tweede Kamer van 28 Juni jl. toegelichtèj denkbeeld, om in de regeling op te nemcuj' andere kassen dan die, bestuurd door d^ Raden van Arbeid. Bovendien heeft de minister van deze ge* legenheid gebruik gemaakt om eenige andere! wijzigingen aan te brengen, waarvan de wen*;, schclijkheid na de indiening van het ont* werp i9 gebleken. I, Aan het wetsontwerp is ontleend, dat d^ minister do bijzondere kassen wenscht té! la.ten voldoen aan de volgende vereischtenII a. dat zij rechtspersoonlijkheid bezit of van een rechtspersoon deel uitmaakt b. idat zij het aantal bij de zickenkaël van den Raad van Arbeid ingeschreven le* den heeft of aantoont hij erkenning te zul*' len hebben, dat voor iederen Raad van} Arbeid hij algemeenen maatregel van be* stuur wordt vastgesteld\i c. dat de statuten uitsluitend door de leden1 zijn vastgesteld on het bestuur uitsluitend! door de leden is gekozen. Omtrent de erkende bijzondere kassen} wordt verder o.a. voorgesteld te bepalen1/) dat dc Raad van Arbeid daaraan de prek' miën uitkeert, voor of door den verzekerde! betaald over den tijd, gedurende welken zii/ voor de uitkeering van ziekengeld aan dienj Verzekerde aansprakelijk is, verminderd metlf een gedeelte ter bestrijding van de kosten Q a. van inning der premiën, en b. van maati*7 regelen, welke strekken om ziekte te vootty komen of welke de geneeskundige behandel' ling ten goede komen. De erkende bjjzondere kas is verplicht} voor dc nakoming harer uit deze wet voort* J vloeiende verplichtingen zekerheid te stellen; bij den Raad van Arbeid. -7 De erkende bijzondere kas is Verplicht wë* kelijks aan den Raad van -Arbeid mededeel/ ling te doen van de uitkeeringen, gedaan bij ongeschiktheid tot werken wegens ziekte van,' hij de ziekenkas Van den Raa/d ingeschreven! verzekerden, met opgave, zoo mogelijk, van; de ziekte en van den behandelenden genees kundige. Do Raad van Arbeid doet aan de bijzon-s dere kas mededeeling van de wijziging of 1 doorhaling der inschrijving van hen, voor de uitkeering van wier ziekengeld zij aan-* sprakelijk'i9. Ten name Van eenzelfden geneeskundige mogen niet meer dan 2500 bij ziekenfond-! sen verzekerden staan ingeschreven. Vooü do berekening van dit aantal worden driei personen, die den leeftijd van 16 jaren niet hebben bereikt, als één verzekerde bei* schouwd. Eén andere wijziging betreft de losse ar* beiders. Artikel 68 gaf in zijn oorspronkelijk ken vorm het recht op vrijwillige verzeke* ring alleen aan hen, die onder de Ongeval* lenwet vallen. Ook de losse arbeiders, die niet onder genoemde wet vallen, behooren! zicb, vol.gens den minister te kunnen ver-, zekeren. Het artikel is in dien zin aangevuld. Aan art. 31 der Radenwet is een nieuw; tweede lid toegevoegd, dat de mogelijkheid voorziet van de instelling van al dan niét plaatselijke commissiën, met een bepaald om* schreven bevoegdheid, die onder veruntwoor-; delijkheid van den Raad van Arbeid door dezen met de uitvoering van zekere taak worden belast. Voorts is de benoembaarheid van niet* loden van den Raad van Arbeid opgenomen en is vervallen het vereischte van gelijke vertegenwoordiging van werkgevers en ar* beiders in de commissie. UITLOTINGEN. Loten Crédit Fon- cier de France. Trekking 2 September, a. Oblig. Communales 2.60 pCt. van 1892. No. 127553 fr. 100,000; No. 48657 fr. 30,000; Nos. 270331 en 203393, elk fr. 10,000; Nos. 464165, 69777, 288517 en 290828, elk fr. 5000. De volgende Nos. elk fr. 1000: 5750 48252 35837 52007 28381 433377 314574 313614 126863 486330 352830 236014 169034 388779 318555 270124 233015 3SG950 108981 194673 467636 169856 153341 141493 187951 319594 386306 240773 318213 442220 b. Oblig. Foncicres 2.SO pCt. van 1S95. No. 69859 fr. 100,000; No. 441080 fr- 25.000; No. 437264 fr. 10,000; Nos. 93453, 176207 en 228931, elk fr. 5000. De volgende Nos. elk fr. K 8076 27118 18600 38655 25 3CC 13 35842 41960 80708 416592 406737 274163 133335 314910 251893 2SS315 471343 218109 346102 104851 26S852 272850 451692 4OS990 349611 3S2009 331237 155570 473001 39600t' 143119 344026 224901 481027 213393 21666$ 317623 108748 346465 402063 409524 229158' 178921 320375 220536 360950 487260 4528031; 248010 495688

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1911 | | pagina 6