M». 15810
Dinsdag September.
A0. I9TT.
t§ê2e (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Uit de „Staatscourant".
De aanstaande Landbouwtentoonstelling.
FEUILLETON.
Vergiffenis aan alien.
PRIJS DKR ADVERTENTIEN:
Van 18 regels ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17j. Srootere letter» naar
plaatsruimte. - Kleine adTertentiên yan 30 woorden 40 Oentscontant) elk
tiental woorden meer 10 Oents,-Voor het inoasseeren wordt 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oents i per 3 maanden f 1.10,
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn 1 1.30.
Franco per post 1,65.
LEIDSCH
Leiden, 5 September.
Yerplaatet wordt met 16 Sept. de
hoofdcommies der telegraphie J. F. van
de Yen, van Leiden naar Leeuwarden.
De Ned. R.- K. Bond van Handels-,-
Kantoor- en Winkelbedienden „Sint-Fran-
ciscus van Assisiö" heeft zijn jaarverga
dering gehouden te Utrecht^ waar alle af-
deelingen vertegenwoordigd waren.
De jaarverslagen van secretaris en pen
ningmeester werden goedgekeurd. De af
tredende bestuursleden werden herkozen.
Het fonds ter verzekering tegen de gel
delijke nadeelen van werkloosheid zal op 1
Januari 1912 in werking treden. De premie
bedraagt f 2.50 per jaar, de uitkeermg f 5
per week. De deelneming is voor alle le
den verplicht.
Tot redacteuren van het orgaan werden
herbenoemd de heeren J. v. Binnebehr,
Roermond, en P. Heemskerk, Leiden. Het
dagelijksch bondsbestuur zal de hoofdredac
tie waarnemen.
De volgende bondsvergadering zal te
's-Hertogenbosch gehouden worden.
De Koningin heeft aan de heeren H.
M. Lintei, zilverbewaarder, die 40, en H.
Kubly, hof-fourier, die 25 jaren ten paleize
in dienst is, het zilveren dienstkruia der
Huisorde van Oranje Verleend.
Prins Hendrik heeft gisteren de eere-tee-
kenen aan de jubilarissen uitgereikt.
Per trein van 7 uur 32 was de Prins, ver
gezeld van Zijn adjudant, jhr. C. Hooft
Graafland, gisterochtend naar 's-Graven-
hage vertrokken.
Hedenmiddag komt de Prins met den
trein van 4 uur 53 aan het -station Apel
doorn terug.
Mej. A. F. G. Van Loevczyn te Noord-
"wijkerhout ia "benoemd tob onderwijzeres aan
'de 1ste Anton i naschoolFokk-e Simonzstraat
'45—49, school van het Parochiaal Kerkbe
stuur van den H. Willebxoirdus binnen de
iVeste te Amsterdam:
De heer Ridder van der Schueren te
'Zevenaar, voorzitter van den Nederland"
gchen Boerenbond, heeft ials zoodanig ont
slag genomen wegens ivergevorderden leef
tijd.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot kapelaan te Amsterdam
(H. Willebrordus buiten de Yeste) den wel
eerw. heer O. N. B. Nuijen; tot kapelaan
te Rotterdam (H. Joseph) den weleerw.
heer P. H. Meijnema; tot kapelaan te Ben-
nebroek den weleerw. heer E. J. Helrner;
tot (kapelaan te Werfershoek den wel
eerw. heer F. P. J- Huf; tot kape
laan t© Yoorburg den weleerw. heer
G. O. de Wolf; tot kapelaan te Stomp wijk,
den weleerw. heer F. O. H. Steijger; tot
kapelaan te Overveen den weleerw. heer A
P. van Eeden; tot kapelaan te Zoetermeer,
den weleerw. heer A. J. B. van Dieren; tot
kapelaan te Naaldwijk, den weleerw. heer
F. J. N. R. de MeulcEer; tot kapelaan te
Roelofarendsveen den weleerw. heer M. M.
yan Willige; tot kapelaan te Bergen den
weleerw. heer W. J. van den Berg (15 Aug.
1.1. priester gewijd); tot kapelaan te Rot
terdam (H. Elisabeth) den weleerw. heer G.
L. Intres; tot kapelaan te Amsterdam (O.
L. Yr. Onb. Ontv.) den weleerw. heer J. J.
Wieman; tot kapelaan te Uitgeest, den
weleerw. heer W. J. J. A Rorsboom; tot
kapelaan te Halfweg en Houtrakpolder den
weleerw. heer H. A. C. M. Wennen; tot ka
pelaan te Hoek van Holland den weleerw.
heer A F. J. Goossens (15 Aug. 1.1. pries
ter gewijd) en tot assistent te Ylissingen
den weleerw. heer H. van Kan (15 Aug. LI.
priester gewijd).
Aangenomen is het beroep naar de
Geref. Kerk te Assen door ds. H. W. La-
man, te Zierikzee.
Zooals bekend is heeft de Synode der
Ned.-Herv. Kerk het voorstel van a'e clas-
sikale vergadering van Leeuwarden aange
nomen, om ook aan vrouwen het stemrecht
te geven.
Deze uitslag sehrijft ,,De Hervorming"
kon allerminst verwacht worden, omdat,
zooals men weet de orthodoxen in de Sy
node dit jaar een meerderheid' zij het dan
ook van ééne stem, hebben. Maar van de
vrijzinnigen stemden 2 tegen, van de ortho
doxen 4 voor. Men kan dus niet zeggen, dat
het antwoord op de vraag of aan vrouwen
het stemrecht zal worden toegekend, wordt
beheersoht door verschil van kerkelijke of
theologische richting.
Hiermede is de vraag weder aan de or
de gesteld, zooals wij schreven. Beslist is
zij met deze stemming nog allerminst.
Al nam de Synode het voorstel der classis
Leeuwarden aant daarmee heeft de kwestie
nog niet haar reglementair beslag. Het
volgende jaar moeten de classikale verga
deringen er haar adviezen over uitbrengen.
De Sjrnode des volgenden j'aars maakt daar
van naar eigen oordeel gebruik en moet
dan beslissen of zij het dit jaar aangenomen
voorstel handhaaft-^ en doet zij dit, dan
heeft bij de Provinciale Kerkbesturen de
eindtemming plaats^ en van den uitslag
daarvan 2/3 der stemmen wordt ver-
eischt hangt het af of het thans aan
genomen voorstel wet zal worden.
Een lange weg moet dus nog afgelegd.
Toch kan men zeggen, dat met deze stem
ming iets is gewonnen. De gestadige di ui-
ping holt zelfs den steen uit.
De Koningin heeft den parkwachter
op het Koninklijk particulier domein Soest-
dijk, van de Koningin-Moeder, de eere-me-
daille in brons van de Huisorde van Oranje-
Nassau toegekend a
Als opvolger van mgr. Meeuwissen is
tot apostolisch vicaris van Suriname be
noemd de zeereorw. pater Th. van Roosma
len, Redemptorist, tot dusver werkzaam te
Juiz de Fora in Brazilië. (Huisgezin.)
HAARLEMMERMEER. "Wij vernemen,
dat de oud-leden van het fanfarekorps te
Niouw-Vennep het plan hebben opgevat de
Vereeniging weder op te richten, hetgeen
zeker met genoegen vernomen zal worden.
De groote najaarspaardenmarkt met
de daaraan verhonden groote verloting van
paarden en landbouw artikelen, zal dit jaar
gehouden worden op Donderdag 19 Octo
ber ta.s.
KATWIJK-AAN.ZEE. Yan morgen om
elf uren brak brand uit in een Koop kooi
van den heer J. Varkevisser, aan het Duin,-,
pad, alhier.
Spoedig ruktö de brandspuit uit. Niet de
stoomspuit. Deze was defect. Spoedig vatte
een tweede hoop hooi vlam. Te halféén was
men den brand meester. Hij beperkte zich
alleen tot het hooi. Het is vooral aan Nico-
laas Guyt en Albert Verdoes te danken, dat
de brand zioh niet verder heeft uitgebreid.
Deze mannen hebben voortdurend zand op
het brandende hooi geworpen.
Verzekering dekt de sohade.
NOORDWIJKERHOUT. „De Echo der
Duinen" werd door aankoop eigenares van
een degelijke muziektent. Met het aan
staande Wilhelmina-feest, dat 14 Sept. ge
vierd wordt, zal de tent voor het eerst in
gebruik genomen worden.
RUNSBURG. Do houw van een k$rk en
pastorie voor de Chr..Geref.Gem., alhier,
is gegund aan dö heeren J. van Tilburg en
H. van Iterson, alhier, voor f 9100.
WARMOND. Wat reeds eenmaal is ge
beurd, is andermaal door balddadigen ver-
rioht: men heeft het ijzeren hek voor de
R.-K. School ernstig beschadigd. De daders
zijn nog niet ontdekt.
Bij Kon. besluit is met 16 Sept. 1911 eer
vol ontheien uit zijn bevel over het 12e
Landweerdistrict de kapitein W. A Ver-
steegh,van het 8e reg. infanterie, belast
met het bevel over voornoemd district en
zijn met ingang van laatstgenoemden da
tum benoemd bij het reserve-personeel der
landmacht, met bestemming voor den dienst
bij de landweer;
a. bij de infanterie der landweer, tot
reserve-luit. kolonel.-comm. in het 12e
land'weerdistrict de gepensioneerde luit.,
kolonel der inf. van het leger in Nederl.-
Indië O. A. F. F. R. J. Romswinckel; tot
reserve 2e luit. in het 20e Landweerdistrict,
de reserve sergeamtimajoor H. van der
Weide van het 20e bat. landweer-infanterie.
b. bij de vesting-artillerie der Landweer
tot reserve-2en luit. in het 29ste Landweer-
distriet de reserve-sergeant-majoor C. L.
van Wachen van het 4e reg. vesting-artille
rie;
bevorderd tot officier in de orde van
Oranje Nassau S. I. Jacobson* referendaris
bij het departement van Justitie;
benoemd tot leeraar aan de Rijks H. B.
S. te Helder J. Ckr. Reeders te Amster
dam;
voor den tijd van vijf jaren gedetacheerd
bij het personeel van den geneesk. dienst
der landmacht de off. van gez. Ie kl. J. M.
Knipscheer, van het personeel van den
geneesk. dienst van het leger in Ned.-Indiët
thans met verlof hier te lande.
Prof. dr. G. Wildeboer. f
Allerminst hadden we gedacht, toen wij
Zaterdag de vrees uitspraken, dat prof. Wil.
deboer, die in het Diaoonessenhuis werd
verpleegd, de uit den aard belangrijke ver
gadering van den gemeenteraad op heden
niet zou kunnen bijwonen, reeds aan den
vooravond dier vergadering zou zijn over
leden.
De operatie, die hij aan den hal^ onder
ging, leek niet ernstig, er deden zich ech
ter weldra onrustbarende verschijnselen voor,
het gevaar werd al grooter en het ergste
is geschied: buiten den intiemen kring zij
ner familie en vrienden is hij zeer onver
wacht heengegaan.
In verschillende kringen zal de tijding
van zijn dood met droefenis zijn vernomen.
Allereerts in den kring der wetenschap,
want prof. Wildeboer was een bescheiden,
maar ernstig geleerde en zijn collega's in
Leiden, maar ook nog in Groningen, zullen
hem noode missen.
Verder in de kringen der burgerij, waar
hij door zijn vriendelijkheid en zijn hulp
vaardigheid zich vele vrienden en vereerders
had verworven.
Zoo is het sterven van dezen man, betrek
kelijk nog in de kracht des lovens prof.
Wildeboer zou a.s. Zaterdag 56 jaar zijn
geworden een zwaar verlies en wordt
zijn heengaan diep betreurd.
Gerrit Wildeboer werd geboren te Am
sterdam 9 September 1855, bezocht daar
het gymnasium en kwam in 1874 als student
aan de universiteit alhier. Proff. Kuenen,
Scholten, Tiele, Aoquoy, Oort, Land en
De Goeje waren zijn leermeesters en 14 De
cember 1880 promoveerde hij tot doctor in
de godgeleerdheid op een dissertatie geti
teld: „De waarde der Syrische evangeliën
ontdekt en- nitgegeven." Daarop werd hij
in 18S1 predikant hij de Ned. Herv. Ge
meente te Heiloo, bij Alkmaar.
Den 6den Juni 1884 reeds werd hij be
noemd tot hoogleeraar aan de Groningsohe
universiteit; hij aanvaardde het ambt den
23sten September d.a.v., met een rede: „De
profetie onder Israël en baar grondbetee-
kenis voor Christendom en theologie", om
onderwijs te geven in de uitlegging des
Ouden Ver bonds, de Israëlietische Letterkun
de en den Godsdienst van Israël. Hij was
gedurende den cursus 18971898 rector-
ma gni ficus.
In 1907 werd hij als opvolger van prof.
dr. H. Oort, die wegens 70-jarigen leeftijd
als zoodanig was afgetreden, benoemd tot
hoogleer aar in do faculteit der Lettered en
Wijsbegeerte aan de L^idscbe Hoogcsckool
om onderwijs te geven in het Hobreeuwsch
en de Israël, antiquiteiten, welk ambt hij
4 October van dat jaar aanvaardde en sinds
dien tijd vervulde.
Prof. Wildeboer, die o.m. lid der Kon-
Academie van Wetenschappen en lid der
Maatschappij cLeT Ned. Letterkunde was,
schreef verscliillende werken, die veel naam,
hebben gemaakt. We noemen hier: „Het ont
staan van den Kanon des Ouden Verbonds"
(1889, tweede dr. 1891, Duitsche uitgave
,1891, Engelsche vertaling van prof. Noor©
'•en Bacon 1895), ,,De Letterkunde des Ouden
iVerbonds, naar tijdsorde van haar ontstaan"
X1S93, tweede dr. 1898, Duitsche uitgave
'1895) en „Karakter en beginselen van het
Histcxisch-kritisch Onderzoek des Ouden
Verhonds" 1897. Verder verschenen in bin
nen- en buitenlandsche tijdschriften van zijn
hand verschillende bijdragen.
Den 13den Januari 1909 werd prof. Wil
deboer gekozen tot lid van den Leidschen
gemeenteraad voor het eerste district.
Door de vereenigde rechtsche partijen in
den Raad gebracht, vertegenwoordigde hij
daar de Ckr. Historischen, doch toonde zich
allerminst een partijman en genoot dan ook
het vertrouwen en de aohting van al zijp
medeleden, die hem benoemden tot lid der
Commissie voor het krankzinnigengesticht
„Endegeest" en het sanatorium „Rhyngeest"
en die voor het Oud-Archief.
Zoo 2{al hjj in menigen kring in deze ge
meente een ledige plaats nalaten en zijn
heengaan worden betreurd.
De verschillende gebouwen ten behoeve
van de Landbouwtentoonstelling met wat
er bij behoort, op het Schuttersveld, nade
ren thans hun voltooiing, al blijft er voor
a. s. Dinsdag, wanneer alles gereed behoort
te zijn, nog veel te doen over. De verschil
lende commission zijn dan ook nog druk in
de weoT, en behalve hetgeen men ziet, ge-
Keurt er veel achter de schermen, waar het
groote publiek geen denkbeeld van heeft
Men kan er van verzekerd zijn dat er aan
de voorbereiding tot zulk een tentoonstel
ling heel wat vast zit.
Er wordt in den laatsten tijd wel eens
gezegd dat de tentoonstelling wel een wei
nig op den achtergrond wordt gedrongen
door het Luna-park, het concours hippique,
enz. Niets is minder waar. Ai blijft het te
betreuren dat de afdeeling groot en klein
vee niet vertegenwoordigd is, er blijft toch
waarlijk genoeg belangrijks over.
Behalve het hoofdgebouw met de ontvang
en de perskamer en de verschillende ge
makken, een 1200 vierk. M., staan of ko
men op het terrein te staan: een machine
tent, een pluim veetent, een Japansche tuin
onder een tent met dwergplanten, een mi
niatuur-vijver en theetent, benevens tenten
van de firma A. van Braesem, met veevoe
der van Spattler en Tetterode, met me-
lassie, van de Anglo Continental te Antwer
pen met kunstmeststoffen, van de Ned.
Gist- en Spiritusfabriek te Delft, van de
wed. Massee, te Goes, met machinerieën
en de machinegalerij uit Antwerpen.
Yooral de Rijksinzendingen zullen belang
rijk zijn, en worden geëtaleerd voorname
lijk aan weerskanten in den linkervleugel
van het hoofdgebouw, waarbij o. m. zullen
vertegenwoordigd zijn de Rijksserum-inrich-
ting te Rotterdam, de vereeniging het Bo
te rconbröle-station in Zuid-Holland, de ver
eeniging het Kaascontróle-station Zuid-
Holland, een collectie hulpmiddelen ten
dienste van het Zuivelconsulentschap voor
Zuid-Holland. Yerder vindt men er inzen
dingen van het Rijkslandbouwproefstation
te Hoorn, van de Rijkslandbouwwinter-
school te Dordrecht, van de Rijkstuinbouw-
sohool te Boskoop, waaronder een collectie
niet in den handel zijnde leermiddelen, van
de vereeniging Kaascontróle-station Noord-
Holland, te Hoorn, van het Rijkszuivelsto-
tion te Leiden, en inzendingen van de ge
meentelijke keuringsdiensten te Rotter
dam, Leiden, 's-Gravenhage en Dordrecht*.
De middenvitrines ter rechterzijde worden
ingenomen door de inzendingen zuivel van
fabrieken en particulieren, waarbij o. a.
ook een z.g. gruwelkamer, waarin men kan
zien op welke gemeene wijze kaas kan wor
den bereid, ingezonden door de vereeni
ging van Kaashandelaren.
De rechtervleugel, gerekend van de voor
zijde, wordt gevuld door particuliere inzen
dingen: akkerbouw, wagenmakerij en aan
verwante vakken, het middengedeelte voor
namelijk door vitrines van fabrikanten, zoo-
8)
Michael stamelde de eerste de beste woor
den, die hem in het hoofd kwamen.
„Kom, dwaas kind, je hoeft er niet om
te huilen. Hij is uitgevaren met den ouden
Oorentin, een van de knapste zeelui. Kom,
kom, bedaar toch een beetje. Ik dacht, dat
je flinker was. Al die visschersmeisjes, die
zooeven op den dijk stonden, hielden zich
yeel beter dan jij."
Zooeven misschien..." Ruw wendde zij
zich van hem af. „Maar nu schreien zij ook,
wees daar zeker van, MichaelMichael,
zij veegde energiek haar oogen af ik
moet terug naar de kapeL"
„Maar wij kunnen hier bidden,'' bracht
hij er tegen in.
Zij knielden neer op den planken vloer.
Buiten loeide de orkaan. Het woedende ge
raas van de branding ging onvermoeid
door, terwijl hun eenvoudige gebeden ten
hemel werden gezonden. Michael hield het
hoofd omhoog, terwijl hij geknield lag;
Téphany boog zich diep vooTover, maakte
met bevende hand het teeken des kruises,
bewoog zachtjes de lippen en sloeg smee-
kend de oogen ten hemel. Na een poos
stond Michael op en toen gebeurde er iets
vreemds. De jonge man staarde strak naar
het gelaat van het biddende meisje. Het
innige medelijden en de wanne 'sympathie,
die er in den beginne uit zijn gelaat spra
ken, deden weldadig aan. Maar naarmate
hij langer naar haar keek, week deze uit
drukking meer en meer en maakte voor
een geheel andere plaats. Zijn oogen kre
gen iets verlangends, bijna iets begeerigs,
en zijn vingers bewogen zich zenuwachtig.
Ongemerkt ging hij iets verder van Kaar
af staan, haalde een boekje uit zijn zak en
opende het. Toen, alsof hij begreep, dat
hij op het punt stond, iets als heiligschen
nis te plegen, kreeg hij een kleur. Téphany,
die zich juist omkeerde, zag het schets
boek, dat hij snel in zijn zak liot glijden.
Met een kreet sprong zij op en stond het
volgende oogenblik met fonkelende oogen
en gloeiende wangen voor hem.
„Hoe durf je?'' hijgde zij.
„Ik durfde niet", zei hij met bewonde
ring in de oogen. Ik kwam alleen maar in
verzoeking. Ik kon er niets aan doen. Het
was eenHij aarzelde, toen stiet hij er
met hartgrondige spijt en hevig aangedaan
uit: „'t Was een ware inval van mei Ver
geef me, Téphany. Arm, arm kind, hoe
kon ik zoo'n bruut zijn? Yergeef het mei
Toe, vergeef het me."
Zij beproefde door haar tranen heen te
glimlachen.
„Nu, ja dan," zei ze. „Laten we terug
gaan naar de kade."
Zij sloeg een oude cape, die aan den muur
hing, om. Michae-l volgde haar en samen
gingen zij de vervelooze, vervallen trap af
en de straat op, die naar de markt en ver
der naar de kade voerde. Gedurende het
kleine halfuur, dat zij in het atelier had
den doorgebracht, scheen de wind als het
kon nog in- hevigheid te zijn toegenomen,
maar de zware wolkgevaarten waren van-
eengescheurd. Tusschen de purperen flar
den straalde met hardgelen glans de zon,
die aan de scherpgekartelde omtrekken
der wolken een felroode kleur gaf. De zee
was niet meer loodgrijs, maar vertoonde
ad de wondermooie tinben van het parel
moer.
-„Wat prachtige kleuren!" riep Michael.
Ten tweeden malo begonnen Téphany's
oogen te flikkeren.
„Hoe is het mogelijk om van kleuren te
spreken terwijl er misschien menschen
verdrinken
„Ik wilde je gedachten daarvan aflei
den," mompelde hij.
Zij- wipte weg van zijn zijde, boog het
hoofd en klemde haar cape vast, die apders
wild zou opfladderen, terwijl zij met moeite
tegen den stormwind opging. Michael zag,
dat zij den weg naar de kapel insloeg. Hij
vond, dat hij haar maar haar gang moest
laten gaan. Morgen zou zij de eerste zijg,
die zou lachen om haar eigen angst.
De weg tusschen de fabrieken en de ka
pel was nog vol meisjes. Maar Michael
merkte op, dat zij" niet meer breiden; ook
wandelden zij niet meer met de armen om
eikaars middel geslagen, zooals zij gewoon
waren, op den dijk heen en weer. Neen,
de schrik, die uit Téphany's oogen sprak,
vond men in die verweerde, bruine gezich
ten terug.
Toen zij de kapel bereikten, werd het
haar duidelijk, dat er iets bijzonders was
gebeurd. Mannen stonden druk gesticulee-
rend met elkaar te praten; sommige vrou
wen schreiden. Michael vroeg iemand wat
er was gebeurd. Een boot, die had getracht
de haven binnen te varen, was tegen de rot
sen te pletter geslagen. Slechts één man
was gered. Michael bracht^ hetgeen hij had
gehoord, wan Téphany over. Er kwam een
ijskoude strakheid over haar en al het bloed
week uit haar gelaat.
„Wiens boot was het?" hijgde zij.
Zij schudde zijtn arm, eerst rochfc,
toen bijna ruw.
„Ik weet het niet."
„Vraag het... Vraag het dan..."
„Téphany, je moet je kalm houden. Hoor
je, je moet je kalm houden. Je klapper
tandt."
Zij wankelde, terwijl zij liep. Michael on
dersteunde haar, sprak haar moed in en
smeekte haar bedaard en flink te blijven.
Maar met dat al had de vreeselijke angst,
die haar vervulde, zich ook van hem mees
ter gemaakt. Toen zij ia de nabijheid van
een groepje oude mannen waren gekomen,
ving zij het woord Oorentin op.
Téphany gaf een gil.
„Still Stil toobl"
„Hebt ge het gehoord? Hebt ge het
gehoord? Ze zeidon iets van Coren.li.
Laat me gaan."
Zij rukte zich los en snelde op 'o mannen
af, die haar nieuwsgierig aankeken. 1 hui
lende wind had 'haar gil overstemd.
„Zei je iets van Oorentin?" vroeg zij.
Tot Michaels verbazing had zij haar ge
laat en haar stem weer geheel in bedwang.
Zij deed de vraag bijna op onverschilligen
toon.
„Ja, juffrouw, we zeiden iets van Co-
rentin. U kent hem zeker wel, dien ouden
leeperd? Hij kan ook van geluk spreken.
Hij heeft zioh aan de rots vastgeklampt en
zoo hebben ze hem gevonden, bijna onge
kwetst. En de anderen? Ja, de ande-
Welnu, wat is er met de anderen?"
Téphany's doordringende stem kiOnk schril
boven het geloei van den stormwind uit.
„De anderen zullen wel aanspoelen ala
de storm bedaard is en het getij verloopt:
Ja, 't is me een baantje!"
Den volgendén dag werd het verminkte
lijk van Henri Lane op de kust geworpem,
Later werd het op het kerkhof van Nizon,
naast zijn vrouw ter ruste gelegd. In den
beginne dacht Michael, dat Téphany haar
vader binnen acht dagen zou volgen» Maar
zij was jong en steik en in haar moeilijke
uren stond Michael haar flink ter zijde.
Onder de door Henri Lane nagelaten pa^
pieren vond men een brief, waarin hij be
schreef, dat ingeval hij kwam te sterven
vóór Téphany meerderjarig was, zij naar
Engeland moest worden gezonden naar zijn
getrouwde zuster, die in Dorset woonde.
Michael bracht Téphany naar San Mr
waar hij haar in de bijzondere zorgen der
stewardess aanbeval. Hij had bericht ge-
kregen, dat de tante, die Téphany nog nooifj
had gezien, haar te Southampton van do
boot zou komen halen.
Gedurende de reis naar San Malo etf
terwijl zij samen op het dek van het schip
stonden te wachten op het signaal, dat Mi-
ohael waarschuwde om het schip te ver
laten, toonde Téphany noch smart nooh ze
nuwachtigheid. Mióhael wist echter. dat zi)
zichzelf geweld; aandeed, om haar aandoe
ning te bedwingen, en ook hij van zijn kanij
verborg onder den ijdelen d'ekmantel vanj
een onverschillig praatje zijn sympathie
medelijden ©n misschien ook een warmof
gevoel.
(Wordt vervolgd?
