IJffo»
ïiEIDSGH DAGBLilB, Woensdag: 2 Augustas. Tweede 'Blad»
Anno Idil.
Buitenlandsch Overzicht
Faillissementen.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
T® zaïïïien gelsracSit.
De schTijver van dit Overzicht heeft nog
ld tijd feitelijk maar twee snaren op zijn in
strument, n.l. de Marokko- en de hitte-
snaar; beide even belangwekkend, en toch
heide even langdradig en onuitputtelijk.
De terugkomst van den Duitschen Keizer
jte Swinemünde heeft weer eens een nieu
we richting gegeven aan de Marokko-
be spiegelingen. De ,,Vossische
fiteitung" wijdt er een artikel aan. Men
herinnert zich dat de Fransche pers het
heeft laten voorkomen alsof de Keizer zich
niet ijselijk voor Marokko interesseerde.
jHet blad verzekert echter dat de Keizer
Iran den' beginne af aan op de hoogte is ge
houden en dat alles met zijn medeweten en
goedvinden is geschied. Het is daarom
moeilijk te gelooven, betoogt de „Vossische"
verder, dat juist bij 's Keizers terugkeer
gezichtspunten voor verdere onderhande
lingen met Frankrijk zijn vastgesteld. Over
alles wat daarvoor in aanmerking komt,
moet reeds eerder door den Keizer met zijn
raadgevers overleg zijn gepleegd. Aange
zien echter juist in den jongsten tijd bi)
4e Franschen een tendenz merkbaar wordt,
Ide onderhandelingen uit feitelijke noodza
kelijkheid op de lange baan te schuiven,
"dringt zich de veronderstelling op, dat
men te Swinemünde mogelijkerwijs reeds
heeft overwogen, hoe Duitschland zal han
delen in het geval de tegenwoordige onder
handelingen mislukken.
Dat laatste js wel wat kras. Want de on
derhandelingen zijn nog niet eens begon
nen. Wat FrankrijkDuitschland thans be
spreken is slechts voorloopig, en zoolang
de andere mogendheden ook niet meedoen,
kan er moeilijk van werkelijke onderhan
delingen, die voor de toekomst iets beteeke-
nen, sprake zijn. Niettemin is het zeer voor
zichtig op alles voorbereid te zijn. „Gouvex-
ner eest pxévoir," zegt de Franschman.
Yan Marokko komen we weer op E n g e-
1 a n d en de veto-kwestie. Men herinnert
zich, dat de meeste Lords het voorbeeld
van hun leider Landsdowne zullen volgen
en niet langer zullen tegenwerken. Er gin
gen echter geruchten, clat zij zelfs indien het
noodig was vóór de Regeering zouden stem
men. Dit laatste is nu door Landsdowne ge
loochend. In een brief aan de graaf van
Camperdown zegt hij, dat hem herhaalde
lijk is gevraagd den laats ten tijd of hij de
plannen van sommige Lords die voor het
ontwerp zouden willen - stemmen, goed
keurde. s'
Ik stel er prijs op, vervolgt hij, dat er
niet de geringste twijfel worde-gekoesterd
omtrent hetgeen ik hun heb geraden, die
zoo vriendelijk zijn ons in hefc- Hoogerhuis
fa steunen.
Ik heb besloten mij te onthouden van
stemmen en ten einde het door mij ingeno
men standpunt duidelijk te maken, wensch
ilk hieraan toe te voegen, dat ik mij onder
geen enkele omstandigneid verantwoord
zou achten, wanneer ik, voor de regeering
zou stemmen voor het geval het wetsonte
werp het Hooge rhuis weder bereikt."
Landsdowne en de zijnen zullen zich dus
bnthouden en het pleit zal worden uitge
vochten tusschen de liberale Peers en de
Onverzoenlijke Unionistische Onder aanvoe
ring van Halsbury.
De anarchist Yvetot, die dezer dagen
naar aanleiding van een oproerige speech,
die hij te Berlijn hield, van de Duitsche po
litie een wenk kreeg om te verdwijnen,
ëchijnt toch over Duitschland g id te spre
ken.
In zijn blad, de Ba-taille syndicailiste"
zingt hij den lof der Pruisische toestanden.
Het spijt hem thans, dat hij zich niet
heeft laten arresteeren hij had dan zeker
nuttige vergelijkingen kunnen maken. Er
ger immers, meent hij, dan onder Caillaux'
regeering, kan het in den Pruisischen staat
niet toegaan.
„In elk geval constateer ik," zoo sohrijft
hij, „dat ik met veertig Fransche partijge-
nooten naar Berlijn ben gegaan zonder dat
Iemand ons een stroowisch in den weg ge
legd heeft. Wij hebben zelfs vr r gespro
ken dan we het in Frankrijk zouden wagen..
„Ook thans zou ongetwijfeld een Peter
Kropotkin niet toegelaten worden op
IFransch grondgebied.
„De Berljjnsche ^politie daarentegen nam
pas maatrêgèlenv - nadat ik gesproken had
en dan nog op aandringen van zekere pers
organen."
De heer. YvetOt blijkt in het algemeen
nogal ingenomen met zijn in Duitschland
opgedane ondervinding.
Het komt ons e-chter voor, dat die lof
wat al to politieik-doorzichtig is.
In B e 1 g i en vooral natuurlijk in
Vlaamse h-B e 1 g i is nogal misnoegen
geweest, en begrijpelijk, ove het feit, dat
onze Koningin bij haar bezoek to Brussel
Fransch heeft gesproken. Maar he' proto
col wa; onverbiddelijik. Een aangenaam be
richt voor de Vlaamsche beweging is nu dat
aan de Hoogeschool te Leuven in de nieu
wen leergang eenige cursussen in het
Vlaamsch zullen wonden gegeven in ver
schillende faculteiten^ r
Het „Hbld. v. Antw.-' bptoónt ziqh met
die beslissing buitengewoon ingenomen,
maar het hoopt, dat de toekomst nog meer
zal brengen.
„Zeker", zegt het blad, „de Vlamingen
verwachten meer: zoo ze 't aan de toekomst
overlaten te beslissen of de vervlaamsching
van al de lessen te Leuven ooit practisch
mogelijk zijn zal, toch meenen ze met reoht
te kunnen verlangen dat ten allerminste
het grootste deel van de lessen ook in het
Nederlandsch zou worden gegeven, zooda
nig dat een Vlaamsche jongen het grootste
gedeelte van zijn hooger onderwijs, en voor
al de hoofdzaken er van, in zijn eigen taal
zal kunnen ontvangen.
De Albaansche kwestie trekt weer
moer hijzonder de aandacht. Gisteren hadden
wij een telegram over de nieuwe plannen
dcT Turksohe regeering te dezen aanzien.
Eon Oostenrijksch blad publiceert thans
oen interview met den Koning van Monte
negro, waarin deze verklaart, dat de Alba-
neezen bereid zijn. de concessies van Turkije
te aanvaarden, onder waarborg van een groo-
te mogendheid. De Koning beklaagt zich over
den toestand, die veroorzaakt wordt door
het stilstaan van den handel in Montonegr-o
en het onderhoud van de Albaneezen. dat
hem reeds 4 raillioen fracs beeft gekost.
Wanneer, aldus de Koning, niemand de ge-
wenschte oplossing vindt, zal Montenegro
die zelf moeten zoeken.
Uit Konstantinopcl wordt thans bericht,
dat de regeering nog een week zal wachten
en wanneer Montenegro dan niet verandert
van houding, tot een oorlogsverklaring over
te gaan.
De toestand schijnt dus inderdaad hoogst
ernstig te zijn. De oorlogstoerustingen wor
den krachtig voortgezet-
Het eenige lichtpunt is nog dat de groote
mogendheden geen oorlog willen op den
Balkan. Of ze de twee driftige heeren, Tur
kije en Montenegro, kalm kunnen houden
Het algemeen arhi tra ge-ver drag tusschen
frankrijk en de Vcrecnigde Sta-
t e h Wórdt" bed en get eekend
Eet verdrag bepaalt dat cr een hooge
gdmengde commissie /van onderzoek zal
wbrdfeh ingesteld.
Hét verdrag zal volgens de constitutïo-
nècléWelten bekrachtigd worden door den
president der Véreenigde Staten, met goed
keuring van den Sen act en den president
der republiek.
Het wordt 'gesloten voor onhepaalden tijd
en. zal eerst een jaar. na de opzegging op
houden -van kracht te zijn.
Fond» tér aannioetligiug en onder»
»tennin£ van «leu geivapenden
v> nol dienst.
De 95sto jaarlijksche algemeene vergade
ring van het Fonds ter aanmoediging en
ondersteuning van den gewapenden dienst
in de Nederlanden is te Amsterdam gehou
den. Het daarin uitgebrachte verslag be
vat onder andere de volgende mededee-
lingen.
De inkomsten over 1910 bedroegen een
som van f 74,973.92b Behalve de renten
van het kapitaal op het Grootboek, die
f 40,212.58 beliepen,- en de opbrengst der
jaarlijksche collecte, ad f 15,062;07^-, zijn
onder het aangegeven cijfer der inkomsten
begrepen: de renten van het geschenk van
wijlen Z. M. den Koning (Nationaal hulde
blijk bij gelegenheid van H. D. 25-jarige
regeering), ad f906.127; het s ibridie van
het Kijk ten behoeve van het Invaliden
huis te Leiden, groot f 5000; een bedrag van
f 600, ingekomen van de commissie te Ba
taria; van de districtcommissie te Breda
f 1.15; van de districts-commissie te De
venter f 3.33; van de districts-commissie te
Haarlem f 4.26; van de districts-commissie
te Maastricht f 2.64; van de districts-com
missie te Utrecht f 28-82 en een legaat
groot f 5000.
Aan 1020 deelgerechtigden keerde het
Eonds f 40,085.894 uit aan gratificatiën en
f 7904 aan toelagen, voortspruitende uit de
renten van het geschenk van wijlen Z. M.
den Koning.
Onder die deelgerechtigden bevonden
zich 314 verminktèn uit Oost-Indië; 705 in-
firmen, blinden en veteranen, en l oud-
strijder van Beligë.
Gedurende het afgeloopen jaar werden
als nieuwe deelgerechtigden in het Fonds
opgenomen 6 verminkten, 3 infirmen en 59
veteranen.
Het getal sollicitanten bedraagt 215.
In het Invalidenhuis te Leiden werdeij^
verzorgd tegen afstand van. hun pensioen
en hun gratificatie 7 deelgerechtigden, als-"
mede 75 oud-militairen (niét deelgerechtig
den), tegen afstand van hun pepsioen.
De uitgaven ten behoeve' van dit gesticht
beliepen f 14,003.26. („St.-Ct.")
Staatsexamen tot toelating aan «le
Universiteit.
Na verlengd imen zijn nog geslaagd
voor diploma B.J. G. O. van Xyn.len e.u
mej. E. G. Neveburgh en voor diploma A:
B. J. Steinmetz.
J Oscar Carré, f
Naar „De Tel." verneemt, zal het stoffe
lijk overschot van Oscar Carré, Donderdag
te Kopenhagen in de kerk worden begraven
In November wordt het lijk naar Amjter
dam vervoerd, om in het eigen graf der
familie Carré op Zorgvliet te worden bijge
zet.
Motie van afkeuring;.
In de Dinsdagmiddag gehouden zitting
van den Raad der gemeente Velsèn is met
algemeene stemming een motiè van afkeu
ring aangenomen, in zake het door den
burgemeester als hoofd der politie aan den
agent W„ ongevraagd gegeven ontslag, en
werd op dezelfde wijze een andere motie-
aangenomen, waarin B. en W. worden uit-
genoodigd, den ontslagen politie-agent in
een anderen tak van gemeentedienst te be
noemen.
De zwaar gestrafte agent, die tot bijzon
dere tevredenheid te Leeuwarden en nu
reeds vijf jaar te Velsen heeft gediend, had
in een proces-verbaal van aanhouding
het bekende feit van diefstal van een kistje
met geld bij den Engelsohen vice-consul
verzwegen, dat een ander den dief het
kstje had ontnomen, waarvoor hij de zaak
eenigszins gunstiger voor zich had voorge
steld.
De ontslagene, zulks erkenende, had als
reden opgegeven, dat gewoonlijk de pro
sessen-verbaal van belangrijke feiten, door
de agenten medegemaakt, werden opge
maakt bf door den commissaris van politie
öf door den hoofdagent, die de zaken aan
altijd zóó belichten, dat nimmer den betrok
ken agent eer toekwam, doch immer óf den
commissaris óf den hoofdagent.
Hoe de burgemeester den licht gefaudeer-
de, d'ie voorheen nimmer eenige straf of
berisping had gekregen, zóó zwaar heeft
kunnen straffen, moge een raadsel zijn, de
Raad heeft terecht hierover zijn sterke af
keuring uitgesproken.
J. Jansen, bouwondernemer, te Amers
foort.
J. Groen, broodbakker te Enkhuizen.
J. Langenberg, kastelein, te Heerenveen.
Th. C. van Drunen, timmerman te Hen-
drik-Ido-Ambacht.
Stoomschepen.
Vertrokken.
Prins Willem III, thuisreis, 1 Aug.
v. HavreNoordaml Aug- v. New-York
n. Rott.Admiral 1 Aug. v. Rott. n.
O.-Afrika; B i 11 i t o n, thuisreis, 1 Aug. v.
Hamburg; Gorredijk 30 Juli v. Balti
more n. Rott.I x i o n. v. Amst. n. Java
29 Juli v. Liverpool; General, thuisreis,
30 Juli v. Zanzibar; Prin z-R egent
v. O.-Afrika 30 Juli v. Marseille.
G e p as seerd,
M e n a d o, v. Rott. n. Java, 31 Juli Pan.
bellaria; Walcheren, uitreis, 29 Juli
Point de GalleWitte kind, v. Rott.
n. Quebec en Montreal, 1 Aug. Dungone-.s
R e i c h e n b a c h, v. Java n. Amst. 1 Aug.
Dungeness.
Gearriveerd.
Maasland, thuisreis, 1 Aug. te Ba-
hia; Lombok, uitreis, 1 Aug te Sa-
bang T h e m i s t o, l Aug. v. Savannah
te Rott.O o p a c k, 31 Juli v. Liverpool te
Batavia; Rindjani, uitreis, 1 Aug te
PortoSaid.
Nabij destrandbaklcerij te Sche-
"veningen is gisternamiddag een 14-jarige
knaap, wonende aan de Gedempte Sloot te
's-Gravenhage, verdronken.
Hij had jjiet eonige makkers een houten
paal, die op liet) strand lag, in zee geróld
en was er toen op gaan zitten. Daar het
■eb was, dreef liet voorwerp al verder en
verder zee in en toen de jongen er af
klom, had hij blijkbaar goen grond onder
de voeten. Voor de oogen van een groot
aantal mensohen, onder wie geen enkele, die
kon zwemmen, verdrenk hy. Zijn lijk is nog
niet aangespoeld.
Het Paviljoen Von Wied.
Naar „Het Vad.verneemt, is Maandag
voor de notarissen Verkoren t/i Herwijnen
de akte van verkoop gepasseerd van de
goederen van den Prins von Wied te Sohe-
veningen, bekend als het paviljoen aan het
strand.
Koopster is een Engelsche combinatie,
die op de plaats van het paviljoen een
theatercasino zal bouwen. Het overblijven
de terrein wordt bestemd voor villa-bouw.
In de combinatie is betrokken een Engel
sche stoomvaartmaatschappij, die voorne
mens is voor „weekenders" een dienst
naar den Hoek in te stellen.
Lastige zeelieden. Gister-
nacht omstreeks 2 uren bevonden zich aan
boord van de veerboot „Heen en weer" te
Rotterdam twee zeelieden. Deze moesten
te Katenö'recht werden "gezet. Zij waren
echter in slaap geraakt en hadden geen zin
om op te staan. Het bootje voer nu door
naar Charlois, doch de zeelieden, langza.
merhand tot besef gekomen wat geschiedde,
werden wild en wierpen zich op den eer
sten machinisten den zij de machinekamer
intrapten. Deze greep daar een hamer om
zich te verdedigen, maar nu gingen de zee
lieden hem met allerlei dingen, zelfs de
lichtkappen van de boot werpen. De twee
de machinist die te hulp kwam werd al
spoedig tegen den grond geslagen.
Men slaagde er intusschen in de stoom
fluit open to zetten om assistentie en de
boot op d'en wal te Charlois aan te sturen.
Spoedig was nu assistentie der politie aan
wezig en werden beide zeelui gearresteerd
en te Charlois in bewaring gesteld.
Zij zijn naar Rotterdam vervoerd om in
verhoor genomen te worden.
Te Rotterdam ontstond gis-
teravond halfnegen brand in een der groote
pakhuizen voor gummiwaren der firma S.
A. Vies en Zonen aan de Leuvehaven. Door
tijdige ontdekking en vlug optreden der
brandweer, die met veel materiaal ter
plaatse .was, is de brand met 3 stralen tot
een gedeelte van een der zolders beperkt,
waardoor een groote brand voorkomen
werd.
Do villa „Itka". Men schrijft
uit Amsterdam aan „Do N. Crt."
Zo waren gisteren allen gekomen om de
villa Itka. Het was de trekking van de
Itka-loterij en de villa was de eerste prijs.
Men kwam om do villa. Wat geeft iemand
om een motorfiets (prijs No. 3) die niet
fietsen kan, wat heeft iemand aan een sa
lon-ameublement (prijs No. 2) als men klein
behuisd is. Wat geeft men,om gramephonen
(prijs nommcr zooveel en zooveel) als men
niet muzikaal is, of misschien zeer muzi
kaal is? Wat geeft men om een schrijf
machine, als men een3 per jaar een brief
schrijft
Men kwam om de villa. Want niets is
gemakkelijker dan huisbezitter te worden,
do huur op te halen of zelf rustig in een
villa te wonen.
De dames en heeren waren allen met pa
piertjes waarop de nummers der loten ge
wapend en zoo wachtte men geduldig. Het
duurde wat lang voor men begon. Want
al die 200,000 nummertjes moesten door
elkaar worden geworpen en zoo, dat zelfs
de oude heertjes, die op de voorste rijen
wantrouwig keken, er vrede mede konden
hebben.
Maar vele handen maken licht werk. De
ijverige voorzitter en secretaris van de
I.t.k.a- de heeren Nord Thompson en Van
der Huik, notaris Groenier, onder wiens toe
zicht de trekking plaats had, en zelfs de
twee weesjongens, die voor deze gelegenheid
werden gerequireerd, hielpen mede om de
nummertjes in de groote, grijze bus te doen.
Daarnaast stond een kleine groene bus, ne
derig, met de nummers der prijzen.
Toen het begon was aller aandacht ge
spannen. Maar prijs no 1 kSvam nog niet
en daarop wachtte men.
De trekking zou heel 'lang duren. Wel
licht kan spoedig worden medegedeeld, wie
de gelukkige winner is van de Itka-villa.
Naar mon meedeelde zijn ongeveer 140,000
loten van do 200,000 verkocht.
Te Maastricht zijn gister mor
gen ónder de Mis in de St.-Servatiuskerk
vermoedelijk ten gevolge van de hitte eerst
mejuffrouw V. G. en daarna de dienst-
doende koster H. plotseling overleden- Bei
den waren onmiddellijk dood.
Kranige post. Door de p o s t e-
rijen werd dezer dagen een brief ontvangen
met het volgendo alleszins duistere adres
Compami Salvatici
Steamer Liontersceli,
Olanda.
De post heeft kans gezien dezen brief aan
bot juiste adres te bezorgen, dooir te ontdek
ken, dat bedoeld was:
Salvation Company, Steamer Lyons, Ter
schelling, Holland.
De zeeslang is' weer gezien
In Amerikaansche alsmede in vele Nedcr-
landscho dagbladen leest men nogal eens dat
schepen bij binnenkomst rapporteeren de
beroemde zeeslang op den Noard-Atlanti-
schen Oceaan te hebben gezien.
Kapitein J. Schmidt van het Nedcrland-
scho tankstoomschip „Charlois", dat Za
terdagavond van Philadelphia te IJ.muiden
binnenkwam,, vertelde aan den berichtgever
van het „Iibl." het volgende:
Ook wij hadden de gelegenheid op de reis
naar Noord-Anierika den 28sten Juni van
dit jaar op 46 gr. 20' Noorderbreedte en
34 gr. 1' Westerlengte bij kalm weder een
ocgenschijnlijk monsterachtig dier van 200
tot 300 motor lengte te kunnen waarnemen.
De staart sloeg steeds het water eenige
meters omhoog. De kop va.n het reuzenbeest,
die telkens boven de oppervlakte van het
water kwam gooide het water ver om zich
heen.
Tusschen kop en staart waren twee kron
kelingen te zien. Het geheel geleek volko
men cp de beschrijvingen van zeeslangen,
die bij vorige gelegenheden gezien waren en
wij waren allen dus aan boord in de groot
ste spanning. Onze koers was reclit op liet
wonclerboesttoe en, toen wij er ongeveer
twintig..motor, jvan verwijderd warén:,, gaven
wij met' onsv winchester-gewecr eenige sclio-
ton^.die Jiet'.bedst in het lichaam troffen.
Ilct bloed .kleurde de zee hel rood.
Het-reuzendier splitste zich in vi.eren cn
doze deelen zwommen Heel a-a^dig -in. een
colonne wan vier weg.
Het waren namelijk vier walvisschen
achter elkander van welke de voorste nu en
dan -den kop boven water gooide, terwijl dc
achterste wild met--, den.- s taart. zwiepte en
de middelste, rustig zwommen. De gelijke
nis alsof, zij één risch vormden was zoo
.trc£t'end,- dat wij in de cefste.,-oogenblikken
bedipasd,;-waren.1
Zouden er ejchter niet rapporten
omtrent het zién van zeeslangen op oen
dergelijk gezichtsbedrog gebaseerd zijn
Hot douanekantoor en 50 Euro-
peesclie huizen te Diredaocch (Abessynië) zijn
door een dynamiet-ontploffing in de luoht
gevlogen. 30 Abessyniërs en 8 Armeniërs
zijn gedood.
To Toblach zijn de paarden gc-
schrokken van een rijtuig, waarin drie Egyp
tische prinsessen zaten. Het rijtuig viel om,
een prinses kreeg een sohedelbreuk, de tweede
een hersenschudding, cn dc derde evenals de
koetsier ëen lichte verwonding.
Te Moskou is een bank van lee-
ning door dieven uitgeplunderd. Toen de
boleeners van deze ramp heójJen, snelden zij
toe, om te redden wat cr te redden viel,
maar het was te laat. De arme stakkerds
liepen storm op ledige bergplaalseu.
Diefstal van dynamiet. TeRo-
anno (dep. Loire) zijn twee arbeiders, die
werkten aan den aanleg van een spoorweg,
gearresteerd. Op hen rust de verdenking 20
K.G. dynamiet to hebben gestolen.
Vergiftigd gebak. Te Béziè-
res en in de omstreken zijn 400 personen
ziek geworden, van wie eenige zorgwekkend,
na het gebruik van gebak, dat allen van
donzclfden bankethakker hadden.
Slot)
Henri was intusschen getrouwd. Maar
er was iets, dat hem belette gelukkig te
zijn. Hij voelde den vaderlijken vloek hem
op het hoofd drukken en ondanks de lief
talligheid zijner echtgenoote, bleef hij droe-
irig gestemd. Hoe dikwijls verraste zijn
«Jeanne hem, als hij voor 't venstor zat te
droomen en als zij hem dan vroeg, waaraan
hij dacht, antwoordde hij met be vegen
Btem
lk zou mijn moeder willen terugzien,
ïnijn vader, dat huis, waaT ik zooveel be
mind heb en welks -eur nu voor immer
voor mij is gesloten."
Zij trachtte dan hem te troosten en ging
'daarna heen4 omdat zij meena'e niet het
tocht te hebben dezen vader en deze moe
der d'en tijd te ontrooven, gedurende wel
ken hun beminde zoon aan ben dacht.
Eindelijk bracht een gebeurtenis zonne
schijn in deze woning: Jeanne schonk haar
echtgenoot een dochtertje. Verheugd!
Bchreef hij aan rijn vader. Deze antwoordde
niet. Toen was zijn besluit genomen. Op
een najaarsmorgen verliet hij de stad meb
Jeanne en zijn kleine, die hij, tor herinne
ring aan zijn vader, den naam van I.ucton
ne had gegeven.
De zon boorde zich door het geel gebla
derte, een briesje woei uit het westen en
stuwde enkele rose wolkjes naar de heu
vels voort.
Een halfuur later waren zij bij het
ouderlijk huis aangekomen. Maar de moe.
der was afwezig en de markies weigerde
hen to ontvangen. Dat was watHenri kon
het niet gelooven; verschillende gevoelens
bestormden hem, zijn gedachten verwarden
zich in zijn hoofd en bij barstte in tranen
uit. Langzaam, droevig sloegen zjj den
weg naar de stad -weer in. Een afgrond
scheidde voortaan beide mannen, een diepe
klove, veroorzaakt door een mésalliance en
welke zelf de dood niet zou vermogen te
dempen. En de jaren verstreken droevig
en monotoon voor de ouders, snel voor dit
jonge gezin, terwijl een schaduw hun geluk
verduisterde.
De zoon sprak slechts zelden over zijn
vader; de vader sprak niet meer over den
zoon.
Eenige jaren daarna stierf de markiezin
zonder haar Henri omhelsd te hebben, zon
der voor hem vergeving te hebben 1 ^nen
verkrijgen.
Het gebeurt dikwijls, dat twee mannen, die
hun heele leven in de grootste vriendschap
hebben geleefd, elkander om de een of an
dere reden gaan haten. Na eenigen tijd
doet zich dan een ernstige gebeurtenis voor
die hen beiden in het hart treft. Zij verge
ten dan hun haat en sluiten opnieuw een
onverbreekbare vriendschap.
Zoo geschiedde echt r niet tusschen hen
De markies had te veel geleden om te ver
geven: gewond in zijn trots als edelman,
geknakt in zijn vaderliefde, had hij hem
vervloekt, die hem eens zooveel zoete vreug
de had geschonken, die hem ook zooveel
tranen had doen storten. Alles was#ten ein
de; nimmer zou hij hem weer erkennen.
Hij had bij het lijk zijner levensgezellin zijn
zoon. niet willen terugzien; hij had hem
niet willen ontvangen, en toen men het lijk
had weggedragen, had hij slechts enkele
tranen gestort, maar hij had de moeder en
den zoon zien heengaan, zonder hen te wil
len vergezellen.
En nu zij van hier was gescheiden, wist
hij, dat zij niet meer met hem zou wosnen,
hij voelde zijn smart heviger en zijn een
zaamheid deed hem beven.
Dien morgen trok de markies de groote
zwarte jas aan, die hij sinds lang niet meer
gedragen had, en na gedejeuneerd te heb
ben, ging hij op het terras zitten.
In zijn geest zag hij weer het geheele ver
leden zoo vol vroolijkheid en bitteTe droef
heid hij keek naar het heerlijke landschap,
dat zich voor hem uitstrekte, maar hij was
te alleen om er van te genieten. Hij leed
zooads hij nog nooit geleden had. De tranen
kwamen hem in de oogen en dat deed hem
eenigszins goed. Hij beschouwde de zée, die
zich ginds majestueus kalm en onbeweeglijk
achter het gordijn van denneboomen uit
strekte, samenvloeiend met den blauwen
hemel. In zijn ziel kwam nu ook wat van
de lento, die overal de natuur vervulde van
haar zoete, verrukkelijke poëzie. De eerste
knoppen verschenen als groene insecten op
de takken en een heerlijke geur slingerde
zich rondom de villa.
Van de naburige keTk luidden de klokken.
De markies stond op en ging uit.
De vogel? zongen aan den kant van den
weg, waar de hoogdooTnen heerlijk riekten.
Aan den hemel geen wolkje, geen vlekje.
Een zwak briesje bewoog het dunne gebla
derte, waar doorheen de zon haar stralen
zond, die op den grond geleken op fijne gou
den loovertjes.
De grijsaard schreed voort. Op de krom
ming van den weg gekomen, wendde hij zich'
plotseÜDg om en trad het kerkhof binnen.
Snel liep hij de cypressen-lanen en de rijen
graftomben door nnaT de plaats, waar zijn
lieve vrouw voor immer sluimerde.
Het was omstreeks negen uren en het
kerkhof scheen verlaten.
Plotseling bleef hij staan: op het graf zij
ner eohtgenoote was een jonge vrouw die hjj
niet kende, biddende neergeknield, terwijl
een achtjarige blondine langzaam viooltjes
ontbladerde.
Hij had geen tijd om te denken. Aan
het einde van de laan zag hij zijn zoon ko
men met twee groote bou<piotten in de han
den, die hij weenend op het mos neerlegde.
Hij voelde zijn hart onstuimig kloppen en
hij sloop langzaam achter de boomen, om te
luisteren. Toen hoorde hij zijn Henri snik
kend mompelen. „Arme moeder, ik heb
haar zoo lief gehad
„Misschien zou zij nog leven, als uw vader
niet zoo wreed was geweest," antwoordde
Jeanne; „en we zouden dan gelukkig zijn."
De grijsaard was ontroerd tot in het
diepst van zijn ziel; bezwijkend haast door
dit verwijt, hoorde hij een stem aan zijn
oor fluisteren: „Vergeef, omdat ik verge
ven heb." En bij het zien van deze scboono
vrouw, van dit kind, waarvan hij de groot
vader was; van dezen zoon, die hem nog
steeds liefhad en, in éénzelfde gebed den
naam van de doode met dien van den le
vende vereenigde, voelde hij zich op het
punt ineen te zakken.
Met tranen in de oogen snelde hij op hen
toe en zeide: „Komt, kinderen, vergeeft
mij, ik heb zooveel geleden."
En nu met hun vieren strooiden zij bloe
men op deze dierbare plek der vei zoening.
Na tien jaren van scheiding was voor
hen het geluk herboren met de lente en de
bloemen.
Het was de verjaardag van den dood der
markiezin, die hen te zamen had gebracht...
