Buitenlandsch Overzicht
PERSOVERZICHT.
No. 15745.
laBSDSdH BAGBBAB, Woensdag 21 Juni. Tweede Blad.
Anno 191?
Ziehier wat onze gpcciale correspondent
gns schrijft over de
Enselsche Kroningsfeesten.
iVan eergisteren schrijft hij als volgt.
-„De dag begon met regenbuien, met zoele
Regenbuien, die telkens afgewisseld werden
floor .zonnige oogenblikken. Londen, het
jgroote menschennest, bont in de kleedt
Van purpetrdoek tegen de tribunes en stel
lages, vol van 't rumoer van menschen en
gaarden, .en wagens, en auto s, veel ver vig
geschakeerd, de grijszwarte gevels nu waar-
Regen de blauw-wit-roode vlaggen in tro
feeën zün aangebracht, of groote lappen
Iblauw dlrood doek, waarop met witte of
rouden letters welkomstgroeten en zoge
eden voor koning en koningin zijn aan
gebracht, Londen levendiger dan ooit nu,
jOpgcsierd en opgekalefaterd met rijen roode
jon witte em blauwe riermasten, bekroond
fnet vleugels van den draak of purperen-
feoud kronen, met slingers van groen en
Rozen gefestonneerd, is van uitbundige fees
telijkheid. Het leven schatert in de stro-
Ren, bet drukke, lawaaiige leven van mil-
lioenen feestgangers uit alle oorden der
{ircreld en alleen als tusschen de menigte
floor statige Hindoes met rose en groene
Rn gele tulbanden boven de choooladebruinc
Voorhoofden, Hindoes met groote, zachte,
bchuahtere bruine oogen, zich in troepen he
lwegen, is er even belangstelling bij al de
Rn deren voor dien extra-optocht.
Optocht en maskerade dat is nu de
BLcndensche straat. He met decoraties op
getooide huizen staan als verlegen lobbes
gen, die zichzelf niet herkennen in dien
(opschik en tuigage. Maar de mensohen, laat
Ük mensohjes zeggen, want wij worden
{zoo klein in die menigte, staan kinderlijk
pp te kijken naar al dat smakelooze moois
deze schiettent- en mallemolen-fraaüg-
Üeden zonder stijl, zonder gevoel voor kleur
Rn harmonie. Maar al ia er geen hoedanig
heid, er is hoeveel-heid, zoovéél, zooveel
het wil maar niet eindigen.
Prachtig het werk der politie. In hun
éénvoudig blauwlakenseh pak staan de reu-
Ren reuzen zijn het allen, de goedige,
fgroote reuzen, de politie-agenten en op hun
(Wenk houden de eindelooze rijen wagens
yan allerhande soort, de précieuse cabs,
Hooit sierlijker dan wanneer in bont toilet
Ren mooi vrouwtje alleen in 't glazen huisje
Rit, de zwaarwichtige auto-omnibussen, puf
fend, rookend, met boven de bal
kons dicht bezet met mensohen, de huur
auto's met haar anonieme vormen van nut
tigheids-koetsen, de equipages met te wilde
"paarden, maar wel in toom gehouden door
iden gladgeschoren koetsier, Ave Caesar op
(den boktroon, zware, bolderende bierkarren,
l&toommonsters met lompe bewegingen en toch
Roo subtiel luisterend naar één enkele be
weging van den chauffeur, allen, allen hou
den stil op een wenk van den politie-agent
en haastig glippen de mensohen over 't vei
lige paadje naar vluchtheuvel en trottoir
Rn weer een handbeweging, voort snellen
fle zes. zeven, acht rijen breede files van
[wagens. In al die schijnbare anarchie een
groote orde, een gemeenschappelijk arbeiden
aan de wet der verdraagzaamheid en weder
zij dsche achting.
Intusschen stroomen er hooge gasten
naar Engeland. Koningen, keizers, prinsen
en vorsten die de plechtige kroning zullen
bijwonen.
Zooais wij reeds meedeelden is ook prins
Hendrik naar Londen vertrokken.
Z. K. H. is gisteren de gast geweest van
de Nederlandsche Vereeniging. De corres
pondent van de „N. R. C." schrijft daar
over dat het een uitnemend geslaagd feest
is geweest.»
De Prins zat tusschen den Nederlandschen
gezant, baron Gencke van Herwijnen en
den heer Stoop, den voorzitter der Neder
landsche Vereenigipg. Deze stelde achter
eenvolgens toasten in op koning George,
koningin Wilhelmina, prinses Juliana en
ten slotte* op prins Hendrik zelf. De heer
Stoop zeide, dat de bestuursleden van de
Nederlandsche Vereeniging te Londen het
als een groote eer beschouwen dat de prins
de uitnoodiging voor deze lunch heeft aan
genomen.
Daaruit blijkt, dat hij de belangrijke
positie van de Nederlandsche kolome te
Londen begrijpt en waardeert. Spr., die
hartelijk werd toegejuicht, wees op het feit,
dat de Nederlandsche Vereeniging de ba
kermat is van velen, die later een positie
in Londen zullen bekleeden.
De Prins antwoordde eenvoudig en kort,
dat hij bekoord was door het allervriende
lijkste en zeer glansrijke onthaal, waarover
bij de Koningin zou berichten De Prins
wijdde zijn dronk aan den bloei der Neder
landsche Vereeniging te Londen, die, dank
zij de eendrachtige samenwerking, steeds
zal toenemen.
De Prins, die uitbundig werd toege
juicht, bleef geruimen tijd napraten. De
Prins slaagde er in een belangrijke som
ten bate van het Nederlandsche Roode
Kruis te innen.
Z. K. H. woont Zondag de godsdienst
oefening in de Hollandsche kerk bij, Dins
dag brengt hij een bezoek aan de rubber
tentoonstelling. Morgen gebruikt Z. K. H.
bet noenmaal bij Lord Reay, overmorgen
het middagmaal ten huize van den vroege-
ren Engelschen gezant te 's-Gravenhage,
den heer Howard, en Zondag ten huize van
den Hollandschen gezant Allner.
Over de optochten, die in Londen zullen
worden gehouden, schrijft onze oorrespon
dent als volgt:
„Twee optochten zullen wij aanschouwen.
De eerste optocht is op Donderdag als de
koning en de (koningin naar Westminster
Abbey zullen rijden, om in die oud-eer
waardige kathedraal gekroond en gezalfd
te worden. De tweede, op Vrijdag, als de
koning en de koningin door de City, door
het hart van de stad, in een gouden koets
zullen ryden, en tweemaal de Theems zul
len overschrijden. Nooit heeft de oude
stroomgod schitterender stoet over zijn
hooggeboogde bruggen zien rijden 1
De eerst© processie op 22 Juni zal in drie
gedeelten het Buckingham-paleis verlaten.
Het eerste deel, dat te halftien vertrekt,
bestaat, behalve het militaire geleide, uit
14 gala-koetsen met de voornaamste edel
lieden (pairs) van het Rijk ter begeleiding
van de koninklijke familie en de buiten-
landsohe vorstelijke gasten. De tweede
stoet zal te tien uur het Buckingham-paleis
verlaten. Deze stoet, met 5 gala-wagens,
geleidt de verdere leden van de koninklijke
familie. In de derde processie, die te half
elf vertrekt zijn HH. MM. do koning en
de koningin omgeven door de koninklijke
lijfgarde. De gouden koets wordt begeleid
door den generaien staf, onder aanvoering
van veldmaarschalk lord Kitchener (de
man, die o.m. door 't blokhuizen-systeem
den oorlog in Zuid-Afrilka tot een voor En
geland gunstig einde bracht).
De groote optocht door de City op Vrij
dag, den dag na de kroning zal een schit
terend militair schouwspel opleveren. Aan
het hoofd rijden al de voornaamste be
stuurders van de Britsche overzeesche ge
westen en de Indische vorsten, voor de
kroningsfeesten overgekomen. De koning en
de koningin zullen in een gouden statie
koets rijden, door acht paarden getrokken,
onder het geleide van lord. Kitchener. Men
zal in dezen stoet generaal Botha zien rij
den, gevolgd door een detachement van
Zuid-Afrikaaneohe troepen, den sultan van
Perak, den sultan van KedaJb, de Maha-
radjahs van Gaikwan, van ïndore, van Pa-
hiala, de radjahs van Raipipla, Pudakota,
de Radjahhiraj van Shahpurah. Voorts de
tachementen te voet en te paard van alle
troepen te land en ter zee van het Brit
sche rijk, en zijn overzeesche gewest enz.
enz.
Vijf hulde-adressen van voorname oorpo-
raties zullen onderweg aan den ikoning wor
den aangeboden.
Langs den geheelen weg, dien de optocht
zal volgen4 zullen soldaten en matrozen en
haie worden opgesteld om het publiek op
den gewenschten afstand te houden. Bui
tendien heeft men op verscheiden punten
de straattoegangen van dikke houten deu
ren voorzien, die gesloten zullen worden
zoodra de omstandigheden dit oischen. Dit
om opstoppingen en ongelukken te voor
komen. De maatregelen zijn zoo verstandig
genomen, met zooveel, kennis van zaken,
met zooveel ondervinding op 't gebied van
beweging van groote menschenmassa's, dat
hoogstwaarschijnlijk, dank zij ook den geest
van orde die 't publiek zelf beheersckt,
geen ongelukken te vreezen zullen zijn.
Slechts zon zon zon.... Want als het
regent valt alles in duigen, ook de groote
avond-illuminatie, die iets nooit te-voren
geziens zal opleveren.
Gisteravond werd in Buckingham Palace
een galar-diner gegeven voor vijfhonderd
zestig gasten, die gezeten waren a,~ rijen
kleine tafels.
De Koning presideerde één tafel, de Ko
ningin een andere.
Ter rechterzijde van de Koningin zat
aartshertog Karl Franz Joseph, ter linker
zijde de Duitsche kroonprins. De Duitsche
kroonprinses zat rechts van den Koning, de
Japansche prinses Higashi Fushimi links.
De eetzaal wa3 prachtig versierd met een
prachtig servies van gouden vaatwerk, we
gende drie ton, voor deze gelegenheid spe
ciaal overgebracht van Windsor.
Thans komen wij weer van ona uitstapje
terug naar het vasteland.
België heeft gisteren een politiek-belang-
rijken dag doorleefd.
In de Kamer las de minister-president De
Broqueville de regeeringsverklaring van het
nieuwe kabinet voor, waarin wordt aanbe
volen de aanneming van het wetsontwerp
betreffende de universiteiten en wordt aan
gekondigd het voornemen der regeering, om
aan een Oppersten Raad van nijverheid en
arbeid een belangrijke rol op te dragen in
de bijlegging van geschillen en de loyale
toepassing van wetten tot bevordering van
de sociale orde.
De regeering zal zorg dragen voot een
verstandig gebruik van de publieke gelden
bij de uitvoering van groote openbare wer
ken, voornamelijk de inrichting der Ant-
werpsche haven, van de haven van Ostonde,
van de haven te Lapanne en verbetering
der verkeerswegen.
Omtrent het wetsontwerp op den leer
plicht, onder handhaving van de vrije school
keuze, zegt de regeering, dat het ontwerp
vrijwel onaantastbaar is in zijn wezen, maar
dat amendementen ter zake van de uitvoe
ring der wet overwogen kunnen worden. De
regeering doet een beroep op de kalmte en
het nadenken van allen.
De regeering zal in haar optreden den
wil der natie eerbiedigen. De minister stelde
een nieuwe verdeeling der Kamerzetels in
uitzicht, gebaseerd op de tienjarige volks
telling en besloot zijn rede met het verzoek;
dat de Kamer onmiddellijk de begrooting
in behandeling zou nemen.
Woeste, leider van de rechterzijde, öonsta-
teerde het samengaan van de liberale lin
kerzijde en de socialisten, hetgeen een zeer
ernstig feit is voor het ministerie en de
dynastie. Hij ried zijn vrienden aan, zich
te scharen rondom den nieuwen leider van
het kabinet.
Hij ontkende de schuld tê zijn gewëeet
van den val van het kabinet-Schollaert.
Hymans, leider der linkerzijde, ant
woordde: ,yWij hebben de toenadering der
beide linkerzijden gewild, en wij willen die
op dit oogenblik met meer kracht dan ooit,
zonder echter af te wijken van ons streven,
om een einde te maken aan het deriooaJ.
regime. Wij zullen een gepaste leuze vinden
om u omver te werpen en het land een be
wind te (schenken van moreele en politieke
vrijheid."
Betreffende dé kwestié van 'Kjamérontbiif
ding, die door de oppositie gevraagd werd,
verklaarde de minister-president, dat Ka
merontbinding een pregoratief van de Kroon
is, en dat hij niet behoeft mede te deelen,
wat hij den Koning zal adviseeren.
Vandervelde, de socialistische leider, ver
klaarde dat de linkerpartijen zijde aan zijde
zullen strijden voor do horvormingen, die
haar program eischen.
Schollaert, de vorige minister-president
verklaarde, dat tegenover het samengaan
der linkerpartijen, een niet te overwinnen
rechtsche groep moet staan, vast besloten
de vrijheid van de arme huisvaders te ver
dedigen.
Wij zien dus dat de partijen nog even
scherp tegenover elkaar staan als vroegér.
Dat belooft weinig voor de toekomst.
De wet op de lijkverbranding,
waartegen inDuitschland zoo ern
stig protest is aangeteekend, zal toch tot
stand komen. Ook het Heerenhuis heeft
thans met 92 tegen 86 stemmen het princi-
pieele artilkel van de wet aangenomen.
Hierboven spraken wij ever de Engel-
scbe kroningsfeesten. De poli
tiek gaat er eebter nog niet geheel
schuil. Zoo heeft dezer dagen een belang
rijke oonferentie plaats gehad van de lei
ders der unionisten van beide Huizen.
Daarin werd besloten om de regeering door
de kracht van hun meerderheid in het Hoo-
gerhuis te nopen tot aanneming van amen
dementen op de parliament bill, waarbij
wordt bepaald, dat deze niet toepasselijk
zal zijn op constitutioneele veranderingen
als homerule.
Wanneer deze amendementen door het
Lagerhuis verworpen zullen worden, het
geen zeker is, zullen de unionistische lords
er op blijven aandringen. Er zal dan een
stilstand ontstaan in de werkzaamheid van
de beide Huizen, waardoor Aaquith genood
zaakt zou zijn voor den dag te komen met
de plannen der regeering wat de benoe
ming van de nieuwe peers betreft.
Wij moeten in dezen tijd ook bijzonder
bij Portugal stilstaan. De Republiek
is er thans officieel uitgeroepen.
In een Boodschap van de voorloopige re
geering wordt uiteengezet, dat de revolutie
het gevolg was van een langdurige orisis uit.
gekAt door de onderdrukking der volks
vrijheden door de dynastie Braganza. De
republiek is door het geheele volk uitgeroe
pen. Europa oordeelde dat zij slechts het)
wérk was van eenige theoretici, het resul
taat van een handige staatsgreep, en ver-
wachtte dan ook haar val. Daarom bepaal
de het zich slechts tot erkenning van het
feit.
Maar als men verwacht had dat de
■voorloopige regeering nu ook dadelijk de
Republiek op parlementairen grondslag
zou vestigen, dan heeft men het. mis. Want
de regeering verklaart verder in haar ma
nifest, dat het noodig is de dictatuur te
verlengen, ten einde de republiek te conso-
lideeren en haar te beschermen tegen de
lagen van het olericalisme. De wetten,
toegepast op de congregaties, waren reeds
sinds geruimen tijd van kracht.
Het publiek heeft met groote belangstel
ling den arbeid van de vo'orloopige regee
ring gadegeslagen, dié" zonder haar toe
vlucht te nemen tot een leening, de belas
tingen wist te verlagen.
De internationale betrekkingen worden
met waardigheid gehandhaafd,een modus
vivendi met Frankrijk is reeds tot stand
gekomen, ever een soortgelijk met Italië
en Engeland wordt onderhandeld.
De nieuwe regeering is door de groote
mogendheden erkend.
Wij hebben de laatste dagen weinig uit
Marokko gehoord.
Een telegram van heden geeft weer een
kijk er op.
Daar generaal Moinier geen voldoende
troepen tot zijn beschikking heeft om door
te dringen in het Atlas-gebergte, waar de
nog niet onderworpen Berbers een schuil
plaats hebben gevonden, zal hij zich er toe
bepalen te Sefrou een garnizoen te laten,
sterk genoeg om de Aetessi in bedwang te
houden, hij zal posten vestigen ts Vegs en
Hadjeu in het belang van de verbinding
tusschen Sefrou en Mekmez, waardoor een
verdedigingslinie tot stand komt en de in
vallen der Berbers in het Noorden belet
worden.
Generaal Moinier zal daarna Fez ontrui
men, maar er voldoende troepen achterla
ten om te kunnen zorgen voor proviandee
ring van colonnes op grooten afstand.
Alle troepen zullen den zomer doorbren
gen te Mekmez en hun vestiging aldaar zal
de beëindiging zijn van de actiee operaties.
Uit Amerika (komen tal van berichten
over de zilveren bruiloft van den beer en
mevrouw Taft. De President maakte er een
vaeantiedag van en speelde 's middags een
partij golf. 's Avonds is een tuinfeest gege
ven, zoo schitterend als het Witte Huis nog
nimmer heeft gezien. Het was mooi Juni-
weer en het Witte Huis met zijn prachtige
tuinen geleek een tooverpaleis. Taft zelf
straalde; hij heeft al zijn 8000 gasten de
hand gedrukt en ieder een vriendelijk
woord toegesproken. Mevrouw Taft heeft,
hoewel zij pas ziek was geweest, de ver
moeieniseen flink doorstaan.
Er zijn ongelooflijk veel cadeaux gekomen.
Onze ,,'föü.tiën" plaatst „Da Nödöi?»
lander" boven het volgende artikel
„Land en Volk" het vrijzinnig-démo;
o'ratische dagblad, onder leiding van mr.
Marohant, meent de fout te hebben gevon
den in de Ohr.-Historisohe partij, waaraan
„wij" dat ia: „Land en Volk" „ona
reeds Zoo dikwijls hebben gestooten." Die
font is (althans wij vermoeden, dat zij naar
de meening van dat blad daarin zit) de
„eigenaardigheid, dat de ledder met rijn
orgaan een eigen politiek voetrt, ofp de
hoofdpunten telkens met dié van rijn partij
in etrtfd." -
„En dezen strijd laat hij voorbijgaan zon
der protest" zegt het blad.
„Uitdrukkelijk wordt erkend, dat onze
omschrijving juist is van het inzicht van
leider en leidend orgaan; uitdrukkelijk
erkend, dat naar zijn meening, de kiezers
er niet op moeten rekenen, dat op de
hoofdpunten van het program der rechter
zijde de Chris tol ij k-Historischen hun mede
werking zullen verleenen.
Hoe kan zulk een partij dan, moet men
vragen, met die andere partijen, die het
program wel op den voorgrond brengen,
die wel zeggen, dat alleen een rechtsche
coalitie ook op sooiaal gebied iets kan tot
stand brengen, zich coaliseeren, zetels ver
doelen, en gezamenlijk optrekken?
„De Neder 1 ander" zal antwoorden:
dat moeten die andere gecoaliseerde par
tijen weten; wij zeggen waar het op staat.
Maar dat i9 nu juist wat niet opgaat.
„Do Nederlander" zegt dat, en de
heer Lohman zegt het. De Goesche kiezers
zullen er dan ook wel genoegen mee
nemen. Maar dat is de partij niet. Wat
ziet men in verkiezingstijden gebeuren
Dan treden in de vergaderingen drie spre
kers op, van elk der groepen één. En als
dan een anti-revolutionair of katholiek het
schoone Regeeringsprogram had ontvouwd
met sociale verzekering, tarief-hervorming
én wat niet al, kwam dan nummer drie
niet de verklaringkiezers, m ij n partij doet
wel mee, maar zal u van al dat moois
niets kunnen geven? Wij hebben het nim
mer bijgewoond. Het is alles één pot nat.
Noch de geachte spreker, nooh de heer
Lohman, noch „De Nederlander" pro
testeert."
Ook deze voorstelling is misschien T,eigen
aardig", maar vooral is zij onjuist. De
Christelijk-Histarischen hebben zioh volstrekt
niet in het algemeen tegen de plannen van
Minister Talma verklaard, en zij konden
dat zeker tijdens de verkiezingen niet doen,
eenvoudig omdat die plannen er toen niet
waren. Een rechtsoh Kabinet, dat de ouder-
doms- en invaliditeits- en ziekteverzekering
op zijn program plaatst, zal voor die plan
nen volstrekt niet enkel tegenstand, maar
even gaarne medewerking en steun vinden
hij de Chr.-Hist. Partij. Maar, en dit
is ook tijdens de verkiezingen herhaalde
lijk gezegd zij wenscht zich haar vrij
heid van oordeel over de Regeeringsvoor-
etellen vóór te behouden. Deze zelfstandig
heid van oordeel vloeit voort uit haar be
ginselen en uit heel het optreden der C.-H.
Unie.
De Chr.-Hist. Unie komt niet tot de kie
zers met een handvol beloften.
Zij stelt haar beginselen, en vraagt voor
de toepassing dier beginselen op praotisch
terrein het vertrouwen der kiezers. Vanzelf
vloeit daaruit een zekere vrijheid voort, ook
van de leden der Unie onderling.
Wij weten zeer wel, dat dit bijv. in de
Anti-revolutionaire partij anders is. Maar
wij meenen, dat zij hierin op den verkeerden
weg gaat, feitelijk een revolutionair pad be
wandelt. De beslissing over zoo moeilijke
aangelegenheden als bijv. dwang- of vrije
verzekering, behoort niet bij de stembus,
maar in de Kamer te worden genomen. Ieder
weet of althans kan weten, dat wij noodt
een ander standpunt hebben verdedigd.
Ja maar, in de meetings dan! opponeert
„Land en Volk." En het blad herinnert
met name aan een meeting te Leiden, waar
in naast dT. De Visser de heer Talma zelf
optrad.
Het is juist, dat sprekers van verschil
lende partijen, naast elkaar sprekende in
vergaderingen, elkaar op kwestieuze punten
niet bestrijden.
Wij zouden zeggen: dat spreekt vanzelf.
Ook in vrijzinnige kringen doet men dat
niet. Zelfs wordt een candidaat meer dan
eenmaal aanbevolen op gronden, die hij
zelf niet altijd even deugdelijk acht; meestal
blijft hij daarvan onkundig, dooh ook al
ware hjj bij zulk een z. i. min juiste aan
beveling tegenwoordig, dan nog zou het
als regel al te gek zijn den man ter plaatse
deswege te gaan aanvallen.
Waar het op aan komt is, dat de can
didaat zelf eerlijk zijn opinie zegt. Dat dit
niet is geschied, wordt ook door „Land
en Volk" voot het Leidscho geval niet
beweerd. Wat er van gezegd werd is dit:
„Toen de Leddsche kiezers den heer De
Visser den eersten keer zouden afvaardi
gen naar de Tweede Khmer, het was,
meenen wij, ongeveer een jaar vóór het op
treden van .het Kabinet-Heemskerk trad
de candidaat in de Stadsgehoorzaal voor zijn
kiezers op; do heer Talma stond hem in
het zweet zijns aanschijns ter zijde- De heer
Talma rook destijds nog slechts in de verte
de bakkers-, steenhouwers-, ziekteverzeke-
ringsgeuren en. stelde zich natuurlijk niet
anders voor dan dat broeder De Visser,
mocht onze Talma ooit Minister worden
wie durfde er destijds aan denken? zijn
wetsontwerpen met kracht zou steunen. Wa
ren zij niet heiden ohristenen? En zon de
eene broeder den anderen schelden voor so
cialist?
Hot liep dan ook alles prachtig van
stapel. On zo hoofdredacteur kwam er in
debat. Er bleef geen- stuk van hem heel.
En in deze vergadering, o „Nederlan
der," waar dr. De Visser voor zijn nieuwe
kiezers zijn politieke geloofsbelijdenis de
poneerde, zijn Christel ij k-Historisoho "belijde
nis zonder program, in deze rede van dr. De
Visser deden de dure sigaren dienst van
den Minister De Meester."
Het merkwaardige van dit exempel ter
ondersteuning van mr. Merchants gevoelen
is dit, dat de heer Mar chant („onze hoofd
redacteur") den heer De Viseer dien avond
ternauwernood heeft hooien spreken. Want
toen deze even aan het woord was, ver
dween de heer Marchant om den trein naar
Den Haag nog te halen. Maar hij heeft
hem dan toch nog gehoord in zijn üritiek
op „de dure sigaren" van het Kabinet-De
Meester.
Welnu, wat ze dit?
Heeft dr. De Visser misschien voorge
steld een, reoht op tabak te heffen? Neen,
maat! dan toch uw Kabinet! zal „Land en
Volk" antwoorden. Daar hebben we nu
weer een „eigenaardigheid". Ook tegen
over dit voorstel behoudt de Chr.-Hist. afge
vaardigde zijn zelfstandigheid. Voor zoover
ons bekend is, heeft noch dr. Po Visser,
noch eenig ander lid van de C.-H. fractie
zijn ingenomenheid met het voorgestelde de-
bietrecht op tabak uitgesproken. En we. "ma,,
ken ons sterk, dat, als het er toe komt, de
heer Marchant, het Kamerlid, van den lieer
De Visser ongeveer hetzelfde hoor en zal als
wat de hoofdredacteur van „Land en
Volk' dien avond in Leiden gehoord, heeft.
En zoo is het ook met de sociale wet
geving. Waarschijnlijk zal de heer Mar
chant in de Kamer vernemen wat hij in
Leiden niet gehoord heeft, n.l. dat dr.
De Visser zich nooit voor verplichte ziek
teverzekering heeft uitgesproken.
Dit alleen ter illustratie. Het zij ons ten
slotte veroorloofd „Landen Volk" nog op
een andere „eigenaardigheid" te wijzen, die
de redactie allicht ook een fout noemen
n.l. dat tot dusver niet de Chr-Hist. zich be
klagen over hun uitverkorenen, maar wel de
liberalen en vrijziunig-democraten, die van
meening zijn, dat onze houding niet cor
rect is.
Wij meenen, dat zij behoort te wezen
zooals zij is, en dit zoo zijnde, zullen wij
trachten te berusten, ook onder de oritisohe
zweepslagen van „Land en Volk" e. fc, q.
Ook voor ons eigen gedragslijn geldt het:
Doo wel en zie niet om.
Onder het hoofd Niet billijk lezen wij
in „De Nederlan der":
Ook wij hadden gaarne gezien, dat dé
Minister van Binnenlandsche Zaken zich, bij
de behandeling van de wijziging der wet
betreffende de besmettelijke ziekten, wat
duidelijker en beslister had uitgesproken over
het onrechtmatige van den vaccine-
dwang.
Maar onbillijk achten wij het, te beweren,
dat „de gehate vaccinedwang voor ons volk
onafzienbaar is verlengd." („D eWaohteri'
van 16 Juni). Er is aan verlenging van deen
dwang door niemand meegewerkt. Indien de
Minister Heemskerk niets gedaan had, zou
de dwang natuurlijk evengoed hebben voort
geduurd als thans. Hij heeft eenige wets
wijziging aangebracht, die door allen moest
worden goedgekeurd, en die reeds in 1895
caider het Kabinet-Mackay door den Minister
De Savornin Lohman was voorgesteld, en
'waarop van medische zijde reeds lang met
kracht had moeten zijn aangedrongen, nl. het
bij de wet voorschrijven van maatregelen
tegen onvoorzichtigheid hij het inenten. Ook
heeft de Minister in een zeer bijzonder ge
val ontheffing van den dwang mogelijk ge
maakt iets, wat onze meerendeels bevoor
oordeelde medici reeds bedenkelijk achten!
Waarschijnlijk zou hij niet veel meer heb
ben kunnen tot stand brengen, hoewel hjj
het had kunnen beproeven; er komt wel eeni
ge kentering; er zijn ook liberale menschen,
die beginnen te twijfelen aan het oorzake
lijk verhand tusschen het afnemen der pok
ziekte en inënting; die in elk geval begin
nen te gelooven, dat er nog andere, minstens!
even doelmatige middelen zijn tot bestrijding;
maar talrijk zijn dezulken nog niet! Men
moet dus nog geduld hebben.
Maar er is, dunkt ons, geen reden om te
spreken van onafzienbaren tijd, en nog veel
minder om den Minister te beschuldigen, dat
hij den dwang heeft bestendigd.
Het „Utrechtsoh Dagblad" wijst
op het zonderlinge, bijna komische, van da
velerlei aansporingen van met de Regeering
bevriende zijde tot den middenstand en den
Middenstandsbond gericht, om zioh toch
vooral niet met hot Tarief bezig te
houden, daar dit „politiek" zou zijn en de
Middenstandsorganisatie zich van politiek
heeft te onthouden.
Het blijkt echter, dat men in de kringen
van den Middenstand zeer wel inziet, dat
dergelijke raadgevingen allerdwaast zijn,
omdat zij de Tariefkwestie politiek of
niet-politiek do wijziging van het Tarief
in elk geval de belangen der Middenstand
ders voelbaar en rechtstreeks zal treffen.
Het „Utreohtsch Dagblad" schrijft:
„Dergelijk pleiten voor absolute neutrali
teit door hen nog wol, die anders zoo
vaak toonen de neutraliteit te verfoeien
is meer dan naïef., De Middenstandsbond zou,
nota bene, geen oordeel mogen hebben over
een economisch vraagstuk, dat zoo diep in
grijpt in de eerste levensvoorwaarden van heti
gros der middenstanders? De Vereeniging,
die mede is opgericht om. de hulp van den
wetgever in te roepen voor regelingen, welko
de Vereeniging voor haar leden nuttig en
voordeelig acht, zou een slot op den mond
moeten nemen als diezelfde wetgever zeer
ernstig nadeel dreigt toe te brengen? Hot'
stellen der vragen staat met haar beantwoord
ding gelijk. Dat prijsverhooging der goede
ren (dus ook de prijsverhooging door invoer-
reohtverzwaring) tot debietverminde-
ring leidt, weet elke winkelier. Dat zijn
bedrijfskapitaal uitbreiding behoeft omdat
oontante betaling der invoerreohtenj
noodzakelijk is, ook als de goederen op kre
diet- of termijnbetaling warden betrokken,
het is hem evenzeer bekend. Dat de onvermij
delijke beporking van goederen:-
keus (onvermijdelijk, aangezien er vele bui-
tenlandsche goederen zóó hoog worden bo-'
last, dat de invoer niet langer loonend blijft)
voor den winkelstand slechts nadeel kan
inhouden, is voor tegenspraak niet vatbaar.
Dat de buitenlandsche fabrikant den Neder*
landschon winkelier niet missen kan om de
goederen bij den verbruiker te brengen en
dat de binnenlandsche ondernemer in menig
bedrijf zich rechtstreeks richt, of kan,
richten, tot den verbruiker, geen middenstan
der is daar onkundig van; evenzeer weet hij
ook, dat het vooral de zwakke, weinig le
vensvatbare, slechts door protectie-kunstmicU
delen op de been te houden onderneminkje^
zijn, welke aldus den middenstanden
uitschakelen, omdat zij de verkoopens-
winst tot aanvulling der ondernemerswinst
noodig hebben. Dat verkeersbelemmering tali
oonourrentie-beperking leidt en deze weer tab
trustvorming verlokt, het vindt weinig af
