15739
Woensdag 14 Juni.
A0. 1911.
jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
van Zonen feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
DRIE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON,
üe Sierde overwon.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS BKR ADVERTENTIENl
Van 1—8 regel» fL06. Ieder» regel meer f 0.171. - Grooter» letter» naaf
pUaternimte. Kleine adverteutlën ran 80 woorden 40 Oenteeontant) elk
tiental woorden meer 10 Oente. - Voor het iaoaieeeren wordt/'O.OS berekend.
PRIJS DEZER COURANTS
Voor Leiden per week 9 Oente j per 3 maanden 1 f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn 1.30,
Franco per post1.65.
Vergadering tan den Gemeenteraad van leiden,
op Donderdag 15 Juni 1911, d.s namiddag»
te twee uren.
Alsnog te behandelen;
Na punt 7.
Aanwijzing van een lid van den Gemeen
teraad, om, zoo noodig, als plaatsvervanger
op te treden van den Burgemeester, als
voorzitter van het Hoofdstembureau in het
eerste kiesdistrict, voor de eventueel© stem
ming en herstemming ter benoeming van
leden van den Gemeenteraad.
Benoeming van de leden en de plaats
vervangende leden van het Hoofdstembu-
reau in het eerste kiesdistrict en van de
voorzitters, leden en plaatsvervangende
leden van de overige stembureaux, voor de
eventueel© stemming en herstemming ter
benoeming van leden van den Gemeente
raad.
Ilirt cte lielastingeu.
De Burgemeester van Leiden brengt
ter algemeene kennis, dat aan den Ontvan
ger der Directe Belastingen zijn ter hand
gesteld de kohieren der Personeel© belas-
ring Nos. j5 en 16 van den dienst 1911,
executoir verklaard den 12den Juni j.l. en
herinnert voorts den belanghebbenden aan
hun verplichting om den aanslag op den bij
de Wet bepaalden voet te voldoen.
De Burgemeester voornoemd,
N C DE GTJ8FLAAR.
Leiden, 14 Juni 1911.
Leiden, 14 Juni.
Gisteren had ten Raadhuize de verkie-
ring plaats van een lid-patroon van de Ka-
mtfr van Arbeid in de winkel- en grossiers be
dreven. Het stembureau was geopend van
1 tot 4 en van 7 tot 9 uren. In dien tijd
worden ingeleverd19 stembiljetten.
Daarvan bleken uitgebracht op den heer
!W. J. Groyghton 10 en op den heer P. Pee-
trenboom 9 stemmen.
Een oogenblik werd door het stembureau
overwogen of hier wel iemand de volstrekte
meerderheid had verkregen, die toch is de
helft der uitgebrachte stemmen plus één.
Immers de helft van 19 is 9l/2» daarbij één
stem is ÏO1/*-
De wet gaf geen licht, doch het stemhu-
ireau en de gemeen te-secretaris waren van
ineening, dat niet anders bedoeld kon zijn
of in zoo'n geval moest de persoon die 10
stemmen had gekozen geacht worden, zoo
dat do heecr Crcyghton als zoodanig werd ge
kozen verklaard.
Heden was het 25 jaar geleden, dat
W". F. Wijting in dienst trad ter drukkerij
van den heer L. van Nifterik Hz., thans
naaml. venn. Drukkerij v/h. L. v. Nifterik
Hz., alhier. Des morgens werd de jubilaris
met zijn echtgenoot© op de met groen ver
sierde werkplaats door de directie, namens
commissarissen gecomplimenteerd. De heer
Pleyl-er, sprekende, reem.de in "Wijting zijn.
trouwe püchtabetraehting en werkzaamheid,
en onder het aanbieden van een geschenk in
oouvert sprak hij den wensch uit, dat het
den jubilaris met zjjn gezin moge gegeven
worden, nog vele jaren aan dezen dag terug
te denken.
Namens hei personeel sprak de chef, de
heer Aarse, den jubilaris toe, en wees er
op, dat Wijting zich steeds getoond had een
goed kameraad te zijn, aan ieder die het vroeg
raad en steun gevende. En zeide hij
wat wel het voornaamste voor u moet zijn
op dezen dag, is, dat gij het moge heseffen,
dat uw arbeid geen belooning eischt, maar
waardeering vraagt. Namens het personeel
bood spr. den jubilaris ©en tafel en een
ruststoel aan.
Het verdere van den dag bracht de ju
bilaris te midden van zijn gezin door.
Do nieuwbenoemde Haagsche burge
meester jhr. mr. Van Kamebeek zal den
l&den dezer de residentie verlaten ten ein
de tot ongeveer de helft der volgende
maand buitenslands te vertoeven, alvorens
als referendaris bij het departement van
koloniën 's lands dienst te verlaten.
Aan dat departement wordt hij als dief
der afdeeling justitie, onderwijs enz. op
gevolgd door mr. H. G. Hagen, ohef der
af dee ling West-Indische zaken.
Te 's-Graveuhage is in den ouderdom
van 67 jaar overleden de heer J. R. Eek,
gep. kap.-luit. ter Zee.
De 1ste luit. L. Tileni Kruijthoff,
van den staf der artillerie, is benoemd tot
hoofdopzichter aan de Constructiewerk-
plaatsen te Delft
Het Eerste Kamerlid mr. W. J. van
Weideren baron Rengers, viert morgen,
Donderdag zijn gouden promotiefeest.
De Prins die a. s. Donderdagmorgen
weer uit Mecklenburg op Het Loo terug
keert, komt a.s. Zondag te 9 uren. 's mor
gens aan het Maasstation te xtotterdam aan
ten einde dadelijk over te gaan aan boord
van ïïr, Ma pantserschip „Gelderland,"
dat Z. K. H. als vertegenwoordiger van de
Koningin bij de kroningsplechtigheid te
Londen -met graaf Van Bylandt, opperhof
maarschalk, en de andere leden van Hr.
Ms. Huis den Prins op die zending toege
voegd, naar Engeland overbrengt.
Het oorlogsvaartuig blijft tot 28 dezer,
datum van terugkeer van den Prins, to
Sheerness liggen.
Hr. Mr. oorlogsvaartuig „Heenskerck"
zal voor Nederland bij de vlootrevue te
Spithead aanwezig zijn.
Men schrijft aan het- „Hgz.": Door de
generale overste van de Zusters van den
Goeden Herder te Angers is benoemd tot
provinciale overste van Nederland en
tevens overste van Leiderdorp zuster Ma
ria van den H. Johannes Berchm-ns (Ka
bel), die tot dan toe overste was te Tilburg.
Tot overste te Tilburg is benoemd zuster
Maria van de H. Bonaventura (Keijzer),
tot overste te Haarlem zuster Maria van
de H. Gudula (Michels), tot assistente te
Tilburg zuster Maria de Rosaire (Bot), af
tredende provinciale overste.
Door de Koningin is bij Haar ver
trek uit Amsterdam aan den burgemeester
ter hand gesteld een bedrag van f 2000, voor
de Vereeniging van Armbesturen aldaar, f 500
7)
En vóór zich zag zy den weg, die haar
wachtte; den moeilijken, pijnlijken wetr der
armoede. Maar dan kwam weer even de hoop
boven. Als nu tr»ch nog eens hulp gevonden
werd, als er eens iemand was, die wi de helpen I
Haar lamilie was arm; dat wist zij. Haar ge
slacht was aan het uitsterven; geen was er,
die Eooveel geld zou kunnen verschaft n als
hier nosdig was. Doch dnar waren toch hun
kennissen, die vele vrienden, dis zoo vaak op
„Eichenkamp" waren geweest in de goede
dagen Die hadden wel ge:d, die zouden wèl
kunnen helpen, als ze slechts wilden.
Zij ging Daar haar moeder en noemde de
namen van al diegenen, van wie zy hulp
verwachtte.
Maar by iedereri naam schudde haar moeder
droevig het hoofd. „Neen, n*en, by die ben ik
al geweest, maar hy heeft geweigerd l"
De tietsche barones Van der Eichen was dus
als een bedelares van huis tot huis gegaan en
was overal afgewezen 1 En dat alles, omdat
zy, Edela, de woede van den schuldeischer had
opgewekt d< or hem in zy» eigen huis met de
zweep te slaan.
„Moeder, moeder!" snikte Edela en begroef
haar hoofd m den schoot van haar moeder.
Haar hoogmoed was gebroken, z(j gevoelde be
rouw over haar daad en haar aiyfkoppigheid
en alles had zy du willen doen om hetgeen
iy had aangericht weer goed to malten.
.Moeder, ik alleen ben de L^buld van
*Ues. Uk heb gemaakt, dat het too ver
moest komen. Ik alléén, moederl Have-
strand zou het niet tot het uiterste gedre
ven hebben, als ik niet
Wanhopig keek Edela haar moeder aan,
haar tranen vloeiden niet meer, zij wilden
niet meer komen, omdat de smart te groot
was. De moeder begreep haar kind niet en
kalmeerend streek zij Edela over het haar.
„Maar wat wil je dan, kind? Wat heb jij
nu met dit alles te maken
De blauwe oogen van Edela keken in die
van de moedor.
„Ik ben bij hem geweest nadat hij u zoo
zwaar beleedigd had 1 Met de zweep heb ik
hem bedreigd en ik heb er geen berouw
van gehad tot nu 1"
„Edela."
De barones staarde haar zóó verwonderd
aan alsof het voor de eerste maal was, dat
zij het jonge meisje zag. En nogmaals riep
zij ontsteld:
„Edela, Kind!"
„Ja, moeder. Toe, zie mij niet verbaasd
aanIk handelde dien dag zooals uw zoon
gedaan zou hebben. En dat is nog niet al
les. Den volgenden dog kmam de jonge
Havestrand hier en vroeg u te spreken. U
was toen niet thuis. Ik heb u dat niet ver
teld. Hij wilde mij overhalen, dat ik zijn
vader om verontschuldiging zou vragen,
maarik
Edela kon slechts roet moeite verder ver
tellen en weer drukte zij haar hoofd in haar
moeders schoot.
„Ik 'kon het niet doen, moeder! Ik kon
niet om vergeving vragen aan den man,
die u en vader zoo grof beleedigd heeft
„Je vader. .-
„Ja, by zei Neen, moeder ik wil die
woorden niet herbalen l"
voor het Politiefonds en 50 voor het
Onderling Diamantslijpers Weduwen- en
Weezenfonda.
B. en Ws. van Dordrecht bieden den
gemeenteraad ter vaststelling aan de reke
ningen over 1910 van de gasfabriek, de
hoogdrukwaterleiding en. het electriciteits-
bedrijf.
Het zuiver Baldo der gasfabriek bedraagt
f 85,048.08$ welk bedrag, evenals het saldo
der waterleiding, B. en Ws. overeenkomstig
het advies der commissie voor de financiën
en die voor de beide inrichtingen voor
stellen te storten in de gemeentekas ten
bate van de gewone inkomsten.
Het nadeelig saldo van de exploitatie
van het eleotriciteitsbedrijf is bestreden
uit het fttichtingskapiba&L
Na een langdurig lijden is te Scheve-
ningen overleden, 71 jaar oud, de heer B.
L. Loeff, notaris aldaar en oud-lid van den
gemeenteraad.
Van schier elke vereoniging van alge
meen nut of van weldadigheid te Sobeve-
ningen was de heer Loeff bestuurder en
met name als thesaurier van de Vereeni-
ging voor Ziekenverpleging in de Duin
straat heeft hij zich zeer verdienstelijk ge
maakt.
Aan de gisteren in het distriot Mid
delburg gebonden stemming voor een lid
der provinciale Staten,, vac.-jhr. O. J. J.
A. van Teylingen, werd deelgenomen door
4178 van de 5272 kiezers. De heer H. P.
den Bouwmeester (vrijz.) verkreeg 2112
stemmen en do heer W. A. de Rycke (anti-
re v.) 2066 stemmen.
Gekozen is dus de heer Den Bouwmees
ter.
De stand der partijen in de Staten van
Zeeland: 19 antirevdutionna' in, 16 libera
len, 7 katholieken,, is door dezen uitslag on
veranderd gebleven.
HAARLEMMERMEER. Een dertienja
rig zoontje van Hulsbos te Abbencs, iel
van den zolder af en kwam daarbij zoodanig
Op het hoofd terecht da' dadelijk de hulp
van den dokter moest worden ingeroepen.
Deze oonstateerde hersenschudding en
achtte den toestand ernstig.
Door baldadigen wanen des ivonds
de sluitboomen van den overweg der spoor
lijnen aan den Hoofdweg nabij .Nieuw-Ven
nep neergelaten. Een fietser, die in volle
vaart er aan kwam rijden, kon het nog
juist intijds opmerken om er af te sprin
gen. Minder goed kwam er een fietser af,
aan den Kruisweg, die in volle vaart tegen
de hoornen aanreed, welke ook des avonds
door baldadige handen waren neer gelaten.
Hij sloeg over zijn rijwiel heen en bekwam
een paar bloedende hoofdwonden, terwijl
zijn rijwiel in elkander gedrukt werd, zoo
dat hij het niet meer kon gebruiken. Het
zou te wensohen zijn, dat de afsluitbomen
des avonds vastgezet werden, opdat er
geen ernstiger ongelukken gebeuren.
KOUDEKERK. Het bouwen van een
kerkgebouw met bijkomende werken voor
de Geref. Gemeente is opgedragen aan de
laagste inschrijvers, en wel perceel 1 aan
den heer H. de Graaff, te Hazerswoude;
perc. 2 aan G. Bergshoef, te Aarlander-
veen, en perc. 3 aan N. Francken, te Kou
dekerk.
NOORD WIJK. In verhand met kleine rel
letjes, die zich gopasseerden. Zondag op het
strand en 's avonds te Noordwijk-Binnen
voordeden naar aanleiding van do hangende
aferandkweetae, waardoor de gemoederen van
eenige opgewonden inwoners wat warm ge
worden zijn, heeft de politie een drietal
dergenen, die zij voor de meest schuldigen
houdt, in arrest gesteld en gevankelijk naar
Den Haag gevoerd.
Thans begint men weer kalm te worden;
h©t opruimen der badkoetsen van pachter
Vink, wat wij j.L Zaterdagavond vermeld
hebben, schijnt de naaste aanleiding geweest
te zijn, dat ©enigen wat opgewonden zijn ge-
warden.
Naar wij vernemen, ia naar aanleiding
van het jongste raadsbesluit tot rechtsgeleerd
raadsman der gemeente in zake de hangende
strandkwestie benoemd mr. A. A. H.
Struyoken, hoogleeraar in het Staats- en ad
ministratief recht aan de hoogosohool te
Amsterdam.
Da hoogleeraar heeft de opdracht aanvaard.
Een diamanten fabilenm.
Wie er met meerdere of mindere inspan
ning in slaagt, zioh de dagen te herinne
ren van zijn lagere schooljaren, zal wellicht
zioh nog wel iets voor den geest kunnen
halen van de aardrijkskunde-leseen, onver-
geetlijke lessen, waar de geheele wereld ons
was. En zoo herinneren wij oub nog van
do provincie Zuid-Holland, waarin de
beroemde stad Leiden lag. Wij leerden al
dus: In de omgeving dezer stad liggen vele
welvarende dorpen, waaronder het vrien
delijk Voorschoten met zijn bekende Zilver-
fabriek.
Dez© Koninklijke Nederlandscbe Fabriek
van G-ouden en Zilveren Werken van J. M.
van Kempen en Zonen te Voorschoten, viert
morgen haar 75-jarig bestaan en mag zich al
die jaren verheugen in het feit, dat het be
drijf zich ge-stadig heeft ontwikkeld en
reeds lang in de Nederlandsch© industrie
een eervolle plaats inneemt.
Reeds toen de firma te Utrecht werd
opgericht en het bedrijf nog maar
een kleinen omvang had, viel er
toch spoedig de aandnoht op omdat de
stichter er vooral werk van maakte de ver
warring van stijl in vormen en ornamen
tiek, die toen ter tijd in de zilverfabricage
heersebte, tegen te gaan. Dat deze weten-
sohappelijk-artistieke stoot goede vruchten
zou dragen, bleek spoedig. Het eerste groo-
te succes bepaalde de fabriek op de We
reldtentoonstelling te Londen in 1851.
Het jaar daarop kwam de wet op de
waarborg tot stand, waardoor de concur
rentie met bet buitenland beter kon worden
volgehouden.
Geleidelijk werd de fabriek uitgebreid.
In 1853 werd de goud-branohe ter hand ge
nomen.
Dan volgt in 1858 de overbrenging van
het geheele bedrijf naar Voorschoten, waar
een nieuw gebouw werd opgetrokken, dat
nu echter met moeite te herkennen is uit
de voortdurende aanwassen va.n vleugels en
bijgebouwen, waar een personeel van 300
man den uiterst zorgvollen en groote
bekwaamheid vereischenden arbeid verricht
aan goud en zilver en edelgesteenten.
Dit jaar van het diamant-jubileum zal in
de annalen van de fabriek ook bekend
blijven als het jaar waarin de eerste filiaal
in Nederlandsch-Indië werd opgericht, en
geheel met eigen krachten geïnstalleerd.
Het bedrijf omvat de zilverindustrie,
waarbij vooral de groote omzet van tafel
zilver moet worden genoemd.
Het is interessant te zien hoe uit eeo
plaat zilver na allerlei bewerkingen ten
slotte de lepel en de vork groeien waarmee
gij eet. Hoe de plaat wordt geknipt, geplet
en in de matrijs door eon geweldigen klap
van een heiblok of langs hydraulischen weg
wordt gevormd, gepolijst en afgewerkt.
Eigenaardig is de polijsting met zgn. buf-
zand. Ook kunstvoorwerpen, medailles en
penningen zijn er in den loop der jaren
tallooze gemaakt
Wij herinneren aan het bekende geschenk
van de Marine bij gelegenheid van het hu
welijk van onze Koningin en aan het geheel
van Surinaamsch goud vervaardigde ge
schenk dezer kolonie bij dezelfde gelegen
heid. Trouwens van een goede verstand
houding met het Koninklijk Huis geven de
archieven der firma herhaaldelijk blijk.
Bij de medaille-afdeeling trof ons een
zeer fijne maohine, die, zonder dat iemand
er naar behoeft te kijken, alle gewenschta
verkleiningen maakt van medailles.
De afdeeling goud en edelgesteenten ia
natuurlijk uit den aard der zaak minder
omvangrijk dan de voorgaande. Toch' vin
den ook hier tal van werkers hun dagelijk-
achen arbeid, en reikt hier het eene vader-
landsche bedrijf de hand aan dat ander, de
dj amant-industrie, waarop ons land zoo
terecht trotech kan gaan.
Hier geen stoomhamers, maar fijne werk
tuigen. En op de werkbank allerlei kleine
voorwerpen, onderdeelen van broches, rin
gen, medaillons enz. en daartusschen als
vloeiend zonlicht de briljanten, paarlen.
De afdeeling galvanoplastiek wordt se
dert eenige jaren sleohts voor speciale doel
einden gebruikt. Op ge denk teekenen als
dai op het Plein 13 in Den Haag en van
Jan Pietersz. Coen te Batavia, beide van
hier afkomstig, legt de firma zich niet
meer toe.
Wat zoo bijzonder treft, als men deze
fabriek binnenkomt, en al verdacht is op
vieze machines en groezelig uitziende arbei
ders en allerlei onguur fabriekslawaai, ia
de groote netheid die overal h'eerscht. Dit
heeft tweeërlei oorzaak. Vooreerst is het
vuil, de afval, de stof, te veel waard om het
maar te laten waaien, en wordt dus alles
zorgvuldig opgevangen. Zoo wordt uit het
met zorg bijeen geveegde vloervuil in de
monteei kamers en van onder de werkban
ken jaarlijks nog ongeveer 10 K-G. zilver
getrokken. En in de tweede plaats behoo-
ren de mannen die hier werken tot de
hoogst-ontwikkelde en best-bezoldigde
klasse der handwerkslieden, en draagt hun
omgeving en hun bezigheid, den stempel
van beschaving en welvaart.
Dat ook voor de sociale belangen van
het personeel wordt gezorgd, moge blijken
uit het feit, dat de volgende stichtingen in
den loop der jaren zijn ontstaan: Een zie
ken- en begrafenisfonds, een vereeniging
tot onderlingen aankoop van levensmidde
len, een spaar- en voorsehotkas, een wedu-
wénfonds en een pensioenfonds.
Waar wij bier wijzen mogen op een na
tionaal bedrijf, dat zoo met eere in binnen-
en buitenland bekend staat, mag een woord
van gelukwensoh op dezen heuglijken dag
niet achterblijven.
De barones boog liet hoofd en Dgdo haar
handen op Edela's baar. Edela greep haar
handen en drukte zo hartstochteiyk aan de
lippen.
„U bent dus niet boos op my, moeder?!
U maakt my geen verwyten l Och, dan komt
alles misschien toch nog goed. Wat ik tot
nog toe niet heb kunnen doen, dat zal ik nu
wèl kunnen. Ik zal naar hem toegaan, zooals
zyn zoon dat verlangde. Leg my dat als
boete op, moeder, omdat ik rayzetf dien dag
niet beter beheerscht heb. Laat my hein
smeeken genado mot ons te hebben
B(j cue woorden 6tond de barones snel op.
Haar trotsche gestalte hief zich hoog op en
langzaam zei ze:
„Dat mag je niet doen. Verarmen is geen
schande, om genade smeoken wel. Bovendien,
al ging je ook naar hem toe, het zou toch
niet geven. Al hadt jy hem niet boleedigd,
dan zou hy ons toch van ons landgoed ver
dreven hebben. Haat hom daarom. Edela,
haat hem met geheel j# ziel, maar verneder
je nooit voor heral"
Edela was doodsbleek geworden.
„Moeder. dus zyn wy arm gy en ik?"
„Misschien, kind. Wy moeten moed houden
en elkaar trouw steunen."
En zy omarmden elkaar innig en lang:
twee zwakke vrouwen, die weidia zonder dak
zouden zyn.
IV.
Met een gieter in de hand stond Christiaan
Havestrand voor het perk met hyacinten in
zyn tuin. Hy was bezig zyn bloemen te be
gieten. Dit was een werkje, dat hy altyd zelf
deed evenals het planten van zyn lievelings
bloemen. Dezen morgen deed hy het met een
yver als moest hy er zyn brood mee ver
dienen. Zyn gelaat zag er nddig uit, een
ontevreden trek lag er om zyn mond Hy
werkte zoo al geruim<m tyd, de oogen styf
op de planten gericht, zonder ook maar éón
oogenblik te rusten en op te kyken.
Daar kwam zyn zoon door den tuin naar
hem toe. De jonge ingenieur was nog steeds
in Rotheneck, hoe wol de verloftyd; dien hy
zichzelf had toegestaan, reeds lang voorby
was en zyn werk eigeniyk dringend noodig
mankte, dat hy naar de stad. waar by woonde,
terugkeerde. Er was iets In hem, waardoor
het hem moeiiyk viel om te vertrekken. Wel
bad hy getracht dit gevoel van zich af te
schuiven, het weg te redeoeeren, maar het
was hem niet gelukt.
Maar wat gingen hem nu eigeniyk de be
woners varf „Etcheukamp" aan? Wat had hy
zich te mengen ln hun zaken en in die van
zyn vader? Waren de barones en haar dochter
niet zelf de schuld dat zy in zoo groote
moeiiykheden waren gekomen Hadden zy
zelf iets gedaan om het dreigende onheil af
te weren? Neen immers, daar waren zy te
tret6ch voor. Nu, waarom zou hy dat dan
beproeven? Het zou immers toch niet baten?
Hy wist het immers: zyn vader zou nooit
kwaad met goed vergelden.
Maar ondanks al die gedachten, bleef Bernard
toch nog by zyn vader en beproefde ook ver
scheidene malen hem tot andere gedachten
te brongen.
„Hier zal ze weg, die hoogmoedige dame,
die zich zooveel verbeeldt te zyn!" had zyn
vader geroepen den eersten keer, toen Bernard
trachtte hem tot zachtheid te stemmen.
„Zy zullen weten wie Christiaan Havestrand
ia Jarenlang heb ik haar met goede daden
overladen, welnu, thans zal het anders worden.
Zy zullen het dan eens merken, wat het wil
zeggen als ik hun vriend niet langer ben.
Buigen zullen ze, vernedord zullen ze worden.
Wacht maar, ik zal die adellyke dames wel
klein krygen l"
Of het hem er alleen om te doen was
wraak te nemen of dat hy de bewoners van
„Eichenkamp" zóó In bet nauw wilde brengon,
tot zy hem ten slotte om genade kwamen
smeeken, daarvan gaf Havestrand zichzelf
geen rekenschap.
Maar zeker is, dat zyn woede toenam al
naar er meer dagen verliepen, al naar de dag
van den vorkoop nader kwam. Want wat hy
verwacht had, bleef uit: er kwamen geen
onderdanige bezoekers om hem om genade
te smeeken Qeen smeekbeden, geen ver
nedering. Liever werden die daar ginds tot
den bedelstaf gebiaoht dan dat zy bogen voor
hem, Christiaan Havestrand. Welnu, dan
zouden zy het ondervinden.
Die duistero gedachten hielden Christlaan
Havestrand bezig. En hy verheugde er zich
al op, dat het spoedig do dag der vsrkooping
zou zyn.
Nog twee dagen, dan zou de termyD, dien
hy gesteld had, z\jn afgeloopen on zou hy
vry zyn te doen wat hy wilde om zyn geld
te kiUgen.
Bernard Havestrand vroeg zich niet langer
af wat er moest worden van de beide vrouwen
op „Eichenkamp" Wat hem in hoofdzaak zoo
droevig stemde, was, dat het zyn vaTler was,
die zonder dwingende noodzakelijkheid, alleen
uit wraaklust de beide vrouwen ongelukkig
ging maken. Er zou een naam zyn, dien dia
vrouwen souden vloeken, dat zou ook zyn
naam zyn en dat met recht.
(Wordt vervolgd.)
