jijo, 157T3
Vrijdag 12 Mei.
A°. 1911.
/Deze i€ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Coder onze Vroede Vaderen,
FEUILLETON.
Een moderne vrouw.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regel» ƒ1.05. Iedere regel meer f 0.17 Orootere letter» naar
plaatsruimte. - Kleine edrertentiën ran 30 woorden 40 Oents contant; elk
tiental woorden meer 10 Oente. Voor het incasseeren wordt 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Cedta; per 3 maanden i l 2 f 1.10,
Buiten Leiden, per looper-en waar agenten gevestigd zijn 1.30,
Franco per post 1.G5.
Jachtakten.
De Burgemeester van Leiden herinnert
aan hen, die zich voor het aanstaande sei
zoen 1911—1912 in het bezit wenschen te
zien van J achtakten, dat de blanco-
yerzoeksch'riften ter bekoming daarvan gra
tis verkrijgbaar zijn ter Gemeente-secreta
rie, alwaar zij, behoorlijk ingevuld en on
derteekend, vóór den löden Mei a. a. moe
iten zijn terugbezorgd, ten einde aan den
Commissaris der Koningin in deze provin-
de te worden ingezonden.
Tevens wordt belanghebbenden herinnerd,
Üat blanoo-verzoekschriften tot het beko
men van buitengewone machti
ging tot het) verdrijven van
eck'adelijk gevogelte, door
middel van pistoolschoten en
het schieten van kon ij nen en
ander schadelijk gedierte,
mede gratis ter Gemeente-Secretarie ter
invulling verkrijgbaar zijn gesteld
De Burgemeester voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR.
Leiden, 8 Mei 1911.
De Burgemeester en Wethouders van
Leiden doen te weten, dat door den Raad
dier gemeente, in zijn vergadering van den
9den Maart 1911, is vastgesteld de volgende
verordening:
VERORDJ?NTNQ.
houdende wijziging van de verordening van
den 19den April 1900 (Gemeenteblad No
10), regelende de heffing -an schoolgelden
aan de openbare scholen voor Lager On
derwijs te Leiden, gelijk deze laatstelijk
gewijzigd is bij verordening van 10 D«o.
T.903 (Gemeenteblad No. 43.)
Artikel 1.
In de 2do alinea van het tweede onder
deel van artikel 2 van bovengenoemds ver
ordening wordt gelezen in plaats van „der
school voor Jongens en Meisjes": „der bei
de scholen voor Jongens en Meisjes."
Artikel 2.
Deze verordening treedt in werking op
1 April 1911.
Vastgesteld door den Gemeenteraad van
Leiden in zijn openbare vergadering van
den 9den Maart 1911.
De Burgemeecter,
N. O. DE GIJSELAAR.
De Secretaris,
VAN STRIJEN.
Zijnde de heffing van deze belasting
goedgekeurd bij Kon. Besluit -an den
SBsten April 1911 no. 48, waarbij tevens ia
aangehaald de verordening regelende do
invordering dier belasting van den 19don
'April 1900.
En '8 hiervan afkondiging gesohied, wasr
bet behoort, den 12den Mei 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. O. DE GIJSELAAR,
Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
De agenda voor de Raadsvergadering van
gistcmamiddag zag er al weer weinig be
langwekkend uit. Er komen in den laatsten
tijd niet veel groote zaken aan de orde.
Toch was er één punt op, waarvan ver
wacht kon worden dat er een principieel©
stemming over zou plaats hebben en wel
licht bobben sommige Raadsleden om clib
punt alleen er den mooien Meidag, die veel
eer tot een uitstapje in de natuur, dan naar
een gang naar het Raadhuis uitlokte, aan
gegeven.
Nadat een lange, doch ook weinig aan
dacht trekkende reeks ingekomen stukken,
was medegedeeld, kwam een zoogenaamd
spoedeischend verzoek aan de orde: het ver
doek n.l. van de Commissie tot huldiging
van het Bestuur der 3-October-Vereeniging
cm het kosteloos gebruik van de Stadsgehoor
zaal op den avond van 13 Mei. Het was,
dunkt ons, goed gezien van B^ en Ws. om,
ten einde geen precedent te stellen, nipt ge
heel kosteloos de zaal af te staan. Een be
drag van f 10 kan er wel af en de Raad
blijft voor latere gelegenheid op een zui
verder standpunt.
De benoemingenbij het lager onderwijs,
die nu volgden, leverden ook geen moeilijk
heden op en de tijd, die daarvoor noodig
bleek, werd door de Raadsleden ouder ge
woonte, benut voor het houden van onder
linge gesprekken.
Tegen wijziging dei* verordening regelende
invordering dor belastingen voor het gebruik
van hèt Openbaar Slachthuis, in dién zin,
dat voortaan do wegens het gebruik van
het koelhuis verschuldigde gelden in plaats
van in twee termijnen, iu vier gelijke ter
mijnen te betalen zijn, had natuurlijk nie
mand bezwaar. Het wordt daardoor den ge
bruikers iets gemakkelijker gemaakt en de
gemeente lijdt er geen schade bij.
De conrector van het Gymnasium kreeg
ook, zonder dat er tegengestribbeld werd, een
gratificatie van f 200 voor de waarneming
van het rectoraat gedurende de vacature van
deze betrekking. Bij vorige gelegenheden is
wel eens tegen het verleenen van zoodanige
extra-bezoldiging door enkele leden bezwaar
gemaakt.
Vastgesteld werden de minimum loonen
voor het werklied e n pers on eel van de ge
stichten „Endegeest" en „Rhyngeest", om
daarmede ook dit personeel onder het Regle
ment voor de werklieden in dienst van de
gemeente Leiden te brengen. De voorgestelde
loonen zijn zooveel mogelijk ontworpen in
overeenstemming met de tegenwoordig ge
bruikelijke loonen, zoodat in den feitelijken
toestand geen verandering is gekomen. Ook
het aantal werkuren moest daarbij worden
vermeld. Bij de rondvraag maakte-de heer
Fokker %en aanmerking op het groot aantal
uren van den machinist, den stoker en den
portier. De Voorzitter merkte er tegen op,
dat deze menschen niet al die uren inten-
sieVen arbeid verrichten. Ze moeten af en
toe eens wat kolen opscheppen of een rij
tuig doorlaten en kunnen dan weer uit
rusten. De heer Fokker was daarmede te
vreden gesteld. Deze regeling zal de ge
meente dus weinig of geen geld kosten,
wat -er evenwel verder omtrent dit gestich
ten-complex besloten- werd, zal dit wel. Men
weet dat voor de faecaliën en het menage
water der gestichten voor een groot deel
wordt weggevoerd naar zoogenaamde bevloei-
ingsvelden. Alleen de hoof da fvoerled din g van
„Endegeest" stroomt tot dusverre nog in een
sloot tusschen de terreinen van „Ende-
geest" en „Voorgeest", wat .op den duur
aanleiding geeft tot groote -vervuiling dier
sloot. Aansluiting op de bevlpeiingsriolee-
ring zal echter f 4500 kosten. En nu men
eenmaal hiermee begon, waren er ook nog
twee paviljoens, die noodig moesten wor
den aangesloten en. daarvoor is nog f 2600
noodig, zoodat deze geheele verandering een
bedrag van f 7100 zal kosten. De Raad
heeft geen bezwaren geopperd. Er is ook
geen andere weg mogelijk. Laat men alle
faecaliën en menagewater in de slooten weg-
loopen, dan zou men er op den duur een
overgroote vervuiling krijgen. Het systeem
van wegvoering naar: bevloeiing-svelden door
do Nederlandsche Heidemaatschappij aan de
hand gedaan, is de eenigo rationeele, hoe
wel kostbare oplossing.
Het voorstel van B. en Ws. om zich aan
te sluiten bij de Vereeniging van Neder
landsche gemeenten, ontmoette geen enkel
bezwaar, wat ons wél ©enigszins verwonderde
nu verschillende andere gemeenten en niet
alleen de allergrootste een tegenoverge
steld besluit hebben genomen. Wij gcloo-
vcn ook dat aansluiting wel gewcnscht is
en dat alleen uit materieel oogpunt bezien,
liet voordeel verre het contributiebedrag van
ongeveer f 300 per jaar zal overtreffen. Het
bestuur van de Vereeniging van Ambtenaren
in dienst der gemeente Leiden, had in een
adres aan het voorstel tot aansluiting haar
adhaesie betuigd. Men schijnt voor den amb
tenaarsstand dus ook eenig heil in do aan
sluiting te zien en met het oog op bezoldi
ging en pensionneering zeker terecht.
Bij het punt, dat nu aan de orde kwam,
zou het debat beginnen Het bestuur der
Vereeniging Openbare Leeszaal en Biblio
theek, dat bij de ^oprichting der Leeszaal
een subsidie in eens |iad ontvangen van f 1000
en ook toen in de; meening verkeerde niet
weder bij don Raad- te behoeven aan te klop
pen, omdat een Rijkssubsidie van f 800 a
f 900 in uitzicht werd gesteld, vroeg nu
weer f 450 en dit hoofdzakelijk omdat het
Rijk aan subsidieering van zijn kant deze
voorwaarde stelde. Geeft de gemeente niets,
dan geeft het Rijk het ook niet. De hoer
Meuleman heeft deze methode als een het
oefenen van pressie gisteren gewraakt, doch
hij weet dat zij al lang wordt toegepast
en inderdaad is er ook wel heel wat voor
te zeggen. B. en Ws. wilden de subsidie
verleenen, maar tevens de eenmaal ontvan
gen f 1000 doen restitueeren. De gemeente*
zou dan twee jaar met gesloten beurs kun
nen betalen en het derde jaar maar f 350
aan de Vereeniging behoeven te betalen. Zoo
iets stuitte den heer Rei'meringer tegen de
borst. Eens gegeven, blijft gegeven- De Lees
zaal is een hoogst nuttige instelling en kan
het geld zeer, zéér goed gebruiken. Voor-
en tegenstanders lieten zicli nu hooren.
De heer Fockema- Andrcae meende dat
men in elk geval niet meer dan f 1000
f 450 moest terugeischen. Wanneer de Ver
eeniging niet een subsidie in eens, maar
dadelijk een jaarlijksch subsidie van f 450
verleend was, zou ze dit toch reeds eenmaal
hebben genoten.
De heer Van der Eist bedierf het tot op
zekere hoogte voor den lieer Rcimeringer
en later ook voor den lieer Carpenticr Al-
ting, die het denkbeeld van zijn collega
Fockema Andrcae in een amendement be
lichaamde, door op te merken, dat het be
stuur der Leeszaal zich met de condities
door B. en Ws. gesteld wel kon vereenigen.
Beide amendementen vielen nu met vrij
groote meerderheid en ook het voorstel zelf,
door dr. Meuleman op principieele gronden
bestreden, ging er maar juist door. Hert/
ging bij deze stemming rechts tegen links,
waarbij do heeren Wildeboer en Van der
Lip zich. onder dc voorstemmers schaarden.
De Lecs'zaal zal, als het Rijk nu ook f 450
wil verleenen, er dan toch met dit bedrag
op vooruitgaan.
De twee volgende punten hadden betrek
king op de bezoldiging van het personeel
van het Openbaar Slachthuis, waarbij het
rapport van de bijzondere Slachthuiscommis-
sio even om den hoek kwam kijken.
Voorgesteld werd de salarissen dor keur
meesters in overeenstemming te brengen met
dia van iden keuringsdienst van eet- en drink
waren en om aan den lsten machinist nog
een verhooging van f 100 toe te kennen.
De Raad ging daarmede aocoord en verleende
aan den 2den machinist op voorstel van
den heer Pera ook nog een verhooging van
f 50. De Commissie voor het Slachthuis
wilde aan deze verhoogingen terugwerkende
kracht verleenen en ze met 1 Januari 1911
doen ingaan, waarmede B. en Ws. zich niet
vereenigen konden, die deze termijn op
Juli wilden stellen De Raad sloot rich aan
hij het gevoelen van B. en Ws. Ook de loo
nen der werklieden aan het Slachthuis wer
den een weinig verhoogd, waarbij, evenals
bij de werklioden in dienst der gemeente,
kleino periodiek® verhoogingen zijn toege
kend.
Daarmede was men aan het einde der
agenda gekomen. Do -lieer Sijtsma vroeg
daarop verlof den Voorzitter, als hoofd der
politie, een drietal vragen te mogen stellen,
naar aanleiding van de volksverzamelingen
voor do Stadsgehoorzaal, op den avond van
1 Mei toen de Leidsche Bestuurders bond en
dc bij den Bond aangesloten vereen i gingen
in do zaal eon feestvergadoring hielden.
Hij had deze vragen den Voorzitter vooraf
doen toekomen, doch deze maakte bezwaar
daarop antwoord te geven. Hij meende daarop
geen verantwoording schuldig te zijn aan
den Raad, De heer Sijtsma betreurde dit.
Hij erkende dat des burgemeesters voorgan
gers ook op 'dit standpunt rich plaatsten,
doch liij had van dezen burgemeester libe
raler opvatting verwacht.
De Voorzitter had gezegd dat hij geen
verlof had je geven tot hot stellen der
vragen en de heer S. zou van den Raad in
dezen geen beslissing inroepen en dus de
vragen, zooals ze waren geformuleerd niet
doen, doch. een uiteenzetting van de zaak
geven, zooals hij die zelf had waargenomen
en zooals deze bleken uit door hem ontvan
gen schriftelijke verklaringen van den voor
zitter en secretaris van den Leidsclien Be-
stuurdersbond. Hij kwam tot de conclusie!,
dat het de plicht van de politie ware ge
weest, de volksoploop voor de zaal te doen
verwijderen, opdat de vergadering ook
de vrouwen en kinJeren zonder gevaar
en zojider te worden lastig gevallen, door
den hoofdingang de zaal hadden kunnen ver
laten.
De heer Pera, die zicK in het debat mengde,
wat blijkbaar de Voorzitter niet had ver
wacht, merkte op, dat het niet Zoo erg
was geweest als de heer Sijtsma ter goeder
trouw meende. Hij had zich daarvan over
tuigd en ook wel andere klanken dan anti
socialistische gehoord. Hij meende, dat men
op feestdagen, als deze 1 Mei ook iets doop
de vingers moest zien.
De Voorzitter sloot zich daarbij aan en
karakteriseerde de mededeclingen van den
heer Sijtsma op grond van de politierapport
ten als niet juist. De politic heeft er steeds
volkomen voor ingestaan dat de vergadering*
geen overlast zou geschieden en dat een
deel den achteruitgang verliob was uit vrijen
wil. Trouwens de interpellanfc had zelf ver
klaard, dat het beleid der polotio, nadat de
vergadering op straat was, viel te prijzen.,
Hij waarborgt echter ieder, zonder onder
scheid van partij of richting, als hoofd der
politie, gelijk recht en dezelfde bescherming..
De heer Sijtsma repliceerde, nam dank
baar akte van d»zo laatste verklaring on
zei do trouwens niet anders te verwachten.
Ook do socialisten zijn burgers van den.
Staat. (Hierop volgden interrupties als: Zij
erkennen geen Vaderland! e. a.). Hij zou deze
interpellatie trouwens evengoed gehouden-
hebben als het de Christelijke Oronje-Vex-
ceniging had gegolden en hield vol, dat het?
betèr ware geweest dat de politie de samen-,
scholing voor de Gehoorzaal had verwijderd,.
Hiermede was deze interpellatie, die eenigo
animositeit verwekte, afgeloopen.
Do heer Fokker wilde B. en Ws. ook:,
een tweetal vragen stellen, n.l- deze: Is er
bij de uitvoering van een werk op de tars
reinen der gasfabriek, terwijl er in de txy
stekken portland-cement was voorgeschreven,
ij zer-por tl and-cement gebruikt? en zoo jar
Waarom is niet aan de voorschriften in hot?
bestek de hand gehouden?
De wethouder van fabricage, do heer Ko'
revaar, beloofde hierop later te zullen ant
woorden.
Leiden, 12 Éftei.
Het provinciaal kerkbestuur van
Overijsel heeft tot de Evangeliebediening
in de Ned.-Herv. Kerk toegelaten de hee
ren O. G. Heldring en J. N. Pattist, can-
didaten in de godgeleerdheid aan de uni
versiteit te Leiden.
-Voor het akte-examen lager onderwijs
zijn geslaagd te Haarlem, do heer O.,
Rientsma van Leiden; te Utrecht, de!
heeren E. J. Kerkhoven en O. Ketel, van
Oudshoom.
Het diploma voor stenographic, metho-.
de Riënts Balt, werd verworven door Chr.,
J. Minnée, te Katwijk-aan-den-Rijn..
Prins Hendrik is gisteravond te 6 iL
54 min. van Amsterdam aan het station}
Apeldoorn aangekomen. Hij ging per auto;
naar het paleis Het Loo.
De Koningin-Moeder heeft gisteravond)
het concert van hot Amsterdamsche A-Cap-s
pellakoor in de Groote of St.-JacobslcerhJ'
in Den Haag bijgewoond.
De Koningin heeft aan jonkvrouw© H.'
L .W. J. baronesse Taets van Amerongen,
op verzoek, eervol ontslag verleend als hof-/
dame, met ingang van 1 Augustus 1911.
De burgemeester van Haarlem stelt
uitbreiding voor van het politiepersoneel
met aanspraak op pensioen op het 55sfej
levensjaar.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem
heeft te Sloterdijk bij Amsterdam een nieUK
we parochie opgericht onder den titel van
den H. Franciscus van Assisië en daarvan
tot eersten pastoor benoemd den weleerw..
»i
„Dan zal ik voor afwisseling eens op de
piano gaan spelen," zei ze.
Zij speelde niet onberispelijk, maar met
veel gevoel. Rudolf dacht onder het luis
teren, terwijl zijn gedachten van het een
op het andere zweefden, dat Margo zoo
wat alle eigenschappen in zich vereenigde,
om een huis vroolijk en gezellig te maken.
En toen zij een paar dagen later vertrok
ken was, omdat zij thuis niet langer gemist
kon worden, nu de bruiloft van haar zus-
tor al spoedig g:vierd zou worden, gevoel
de hij pas, hoe hij zich aan haar gehecht
had. Eén van de laatste dagen van de vacan
tie moest Herman van Dongen naar Zutfen,
en er werd besloten, dat Rudolf moe zou
gaan, om samen hom ouden vriend Karei
olders op te zoeken, omdat zij dien van
daar uit per spoor in een halfuur konden
bereiken.
Dc dne vrienden genoten van 't weerzien.
3® Biet naar een stad solliciteer en
informeerde Kronenberg eens.
V?ailk moest wel gek rijn, als
dat deed. Hier hebben we een groot
nis met een kolossalen tuin, e>n in de
d zouden wij misschien op een boven
woning moeten ritten en dat hielden wij
°ooit uit.
Wat in het hier ook niet heerlijk voor een
n Als onze jongen loopen kan, is hij
en tuin zoo veilig, als men maar wen-
wfn ,n' ^oodat Rij den geheelen dag
1 ea kan zijn; en kom daar nu in een stad.
eens om! Neen, hoor! het leven bevalt
ons hier Best. Mijn vrouw zou zich er ook
nooit thuis gevoelen, want zij beweert al
tijd dat men evengoed in een gevangenis
kan zitten, als op een bovenwoning."
„Maar er zijn in een stad toch vele din
gen te genieten, waar men op het platte
land niet eens aan denkt."
,,Daar tegenover staat weer, dat men
in den zomer hier buiten alles frisch en
luchtig heeft, terwijl de stadsbewoners
Ibaast omkomen van hitte en stof."
,,Nu, ik hoor welzei Herman, .,je
denkt er niet aan, hier weg te gaan."
Op dit oogonblik kwam de huisvrouw bin
nen, om haar jongen van een halfjaar te
laten bekijken. Van Dongen bewonderde den
kleinen dikzak als iemand, die er ver-"
stand van heeft. Het moedertje bloosde
van genoegen, want zooals alle vrouwen was
zij heel trotsch op haar eersteling. Zij zag
er zoo fleurig en vroolijk uit, dat Kronen
berg onwillekeurig dacht, dat het huwelijk
zeker vrij wat beter ging dan hij eerst ge
dacht had. Sinds de deceptie, die 'hdj on
dervonden had, bestudeerde hij de verhou
ding tusschen man en vrouw, zoo vaak
hij in de gelegenheid was een echtpaar
gade te slaan.
Toen rij later weer naar het station gin
gen, bracht Karei hen weg.
„Ik zou je graag eens wat willen vragen,"
zei Rudolf opeeng tegen hem. ,,Als je het
te indiscreet vindt, moet je het maar ge
rust zeggen."
„Is het dan zoo iets bijzonders? V-raag
in elk geval maar op," lachte de gastheer.
„Herinner je je nog, dat je, toen ik den
vorigen keer hij je was, Tortelde, dat
je vrouw wel wat heel onontwikkeld was?
Ik beklaagde je toen; want ik dacht, dat je
het nooit met zoo'n vrouw zou uithouden,
maar nu ik jullie weer samen gezien heb,
lijlkt me de verhouding zóó harmonisch, dat
dat ik graag weten wou, hoe dat kan. Ik
zeg je nog eens, wil je liever niet'op die
vraag antwoorden, doe het dan niet, hoor,
want ik ben erg onbescheiden; maar het
interesseert me bijzonder."
„Ik kan gelukkig heel best aan je ver
langen voldoen", zei Karei met een te
vreden gelaat. „In de eerste plaats komt
onze goede verstandhouding natuurlijk daar
uit voort, dat we werkelijk heel veel van
elkaar houden. Intussohen heb je wel ge-
lijk, dat ongelijke ontwikkeling licht .aan
leiding kan g:ven tot wanklanken. Mijn
vrouw heeft dat gelukkig zelf ook dade
lijk ingezien; zij heeft dan ook geen moeite
ontzien, om steeds meer kennis op te doen
en daar zij een heel goed verstand heeft,
begreep en onthield zij alles, wat rij las.
Zoo heeft zij de eerste jaren van ons hu
welijk heel wat schade ingehaald. Nu, met
den kleinen jongen, komt er natuurlijk niet
zoo veel meer van, maar rij kan nu toch
heel goed over alles meepraten. In een
stad zou zij zéker nog geen goed figuur
makenmaar daar vind ik haar niet minder
om. Heb ik nu voldoende aan je verlangen
voldaan? Anders 'heb je het maar te zeg
gen!"
„Ik weet nu gtnoég; wel bedankt, hoor 1"
zei Rudolf, die heel opmerkzaam had toe
geluisterd.
Men was ondertusschen bij het station ge
komen en daa* de trein al in aantocht was
en maar even ciilbteld, er haastig af
scheid genomen en afgesproken, dat men
elkaar in den zomer weer zou ontmoeten.
In den tuin verzonk Kronenberg dade
lijk in een diep gepeins over hetgeen Karei
Voldors hem had verteld. Deze vrouw had
in haar groote liefde de kracht gevonden,
zich op te werken om nader in ontwikke
ling tot haar man te komen. En nu begreep
hij, dat dit een eerste vereischte in een hu
welijk was: zich zooveel mogelijk inspan
nen om elkaar steeds nader te komen en te
begrijpen.
In zijn eigen leven was het juist andersom
gegaan; zij waren telkens verder geschei-
den geworden, en het was dus eigenlijk een
logisch gevolg, dat zij nu weer ieder hun
eigen weg gingen.
Na de vacantie woonde doctor Kronenberg
weer op kamers, maar den meesten vrijen
tijd bracht hij bij zijn vrienden door. Ge
durig informeerde hij met de grootste be
langstelling naar Margo van Dongen, en
wanneer hij hoorde, dat er een brief van
haar was gekomen en zij de groeten aan
hem liet doen, deed hem dat wezenlijk veel
genoegen.
Soms maakte haj zichzelf wijs, dat het
alleen, door de groote tegenstelling met rijn
eigen thuis in dien tijd gekomen was, dat
zij zoo'n goeden indruk op hem gemaakt
had, en dan kwam dikwijls de wensoh bij
hem ap; haar nog eens te ontmoeten, nu
hij veel kalmer was en daardoor meer ob
jectief zou oordeelen,
Op een keer, dat hij weer bij de Van
Dongena was, waagde hij het zelfs aan
Jeanne te vragen: „Komt Margo nog niet
eens weer hier Iogeeren?"
„Ik heb haar tegen het voorjaar wel ge
vraagd; maar ik ben bang, dat zij het te I
druk zal hebben," luidde het antwoord.
En toen Rudolf na dit antwoord oen g3<
voel van teleurstelling in zich voelde op-/
komen, verweet hij zich, dat hij net zijn
gedachten te veel bij Margo was.
Eenigen tijd later, toen de scheiding tus-
s'chen -hem en rijn vrouw reeds uitgesproken
was, en hij hoe langer hoe meer rijn oude
opgeruimdheid voelde terugkeeren, vertelde
Jeanne hem, dat Margo met haar moeder
toch nog eenigo dagen zou komen. Hij ver-,
heugde zich van harte over dit bericht, en'
daags na de komst der dames maakte hij
dan ook dadelijk zijn opwachting.
Margo scheen verrast hem zoo opgewekt
terug te zien. Mevrouw Van Dongen was
een deftige, bejaarde weduwe, die een heel
aangenamen indruk op Kronenberg maak
te. Hoe meer hij Margo leerde kennen, des
te meer leerde hij haar degelijk, eenvoudig
karakter waardeeren. Het speet hem dan
ook zeer, dat het bezoek zoo kort duurde,
en de dames den derden dag alweer vertrok-/
kon; maar -toch was het voldoende geweest,
om den goeden indruk, dien zij reeds in;
het begin op hem gemaakt had, te verster-'
ken.
Nadat het voorjaar erg koud en guur wa'
geweest, kwam eindelijk de zomer in '1
land en daarmee ook de groote vacantie..'
Gm zooveel mogelijk te profiteeren, had
Kronenberg met een collega, doctor Van
Bergen, overlegd) om samen een voetreis*
langs den Rijn te maken. Zij hadden geen?
van beiden iets, dat hun belette, al hui*-
vrijen tijd er aan te bes+eden. Met volkh
teugen genoten zaj dan ook van het V-eei^
lijk© leven. Cfilot volgt>.;
