ZIHEO ÜEBS.
Reeds in 1498 beval de Rijksdag te
Spiers, dat de Zigeuners als „verraders der
Christenlanden" uit het land verbannen
moesten worden. Geholpen heeft echter
dit bevel niet evenmin hebben dit de daar
op volgende bevelen of de gruwelijke ver
volgingen of de menigmaal gedane pogin
gen tot beschaving.
Tot op den huidigen dag is de Zigeuner
in de Europeeschebeschaving een vreem
deling, zooals hij dat reeds honderden jaren
geleden was. Men heeft heden ten dage in
gezien, dat de Zigeuner wel nooit geheel
■geassimileerd kan worden; dat hij een
mensch is, die geen gevoel heeft voor de
plichten van een geordend gemeenschaps
wezen; die zijn eigen begrippen van recht
en onrecht, van geluk en ongeluk heeft. De
Staat handelt slechts uit noodweer, als hij
tracht deze mensohen onschadelijk te ma
ken.
Ook de criminaliteit heeft zich zeer dik
wijls met dezen, door een romantischen
stralenkrans omgeven, volksstam bezig te
honden.
De kinderroof door Zigeuners behoort
echter in het rijk der fabelen thuis,
ten minste de geruchten over dergelijken
roof zijn nog nooit door de rechtbank be
wezen. Daar ook than6 nog het geloof aan
den kinderen stel enden Zigeuner algemeen
verbreid is, kan men er zïoh niet over ver
wonderen, dat anderhalve eeuw geleden,
ten gevolge van dit vooroordeel, menig
Zigeuner in Hongarije zijn leven moest
laten, totdat keizer Jozef opmerkzaam
Werd op ctffc afschuwelijk feit en den recht
banken beval deze Kandelingen te staken.
Maar ook ads men van dit denkbeeldige
misdrijf afziet, is hetgeen op rekening van
den Zigeuner gesteld wordt, nog aanzien
lek genoeg. Aan mishandeling, moord en
andere gewelddadigheden maakt hij zich
wei weinig schuldig, daar hij hiervoor, ge
lukkig, te laf is. Ais bedrieger en dief
daarentegen vindt hij zijns gelijke niet. Als
men ai de, gedeeltelijk geraffineerde, trucs
wxkle optellen, waarvan hij zich' bedient,
dan zon men daarmee boekdeelen kunnen
vullen, want bij hem zijn diefstal en bedrog
meer dan een handwerk, dat zijn beoefe
naar voedt: zij zijn voor hem een kunst en
net is het doel van zijn eerzucht het daarin
tot het hoogste te brengen.
Een zeer bijzondere speoialiteit is de Zi
geuner in het bedrieglijk gebruik maken van
het bijgeloof van anderen. Het minste is
aog, dat de Zigeunervrouwen den dames
uit de lijnen der hand of op andere geheim
zinnige wijze de toekomst voorspellen; vee?
erger is, dat zij ook meer geraffineerde lis-
een te baat nemen, om zich bij deze gele
genheid groote sommen gelds fc>e
eigenen.
Een geliefde truc is bijvoorbeeld die met
het doodshoofd. Zoo kwam in 1894 bij een
in de Allgau wonende familie op drie Zon
dagen een oude Zigeunerin, zegende
's nachts het vee in den stal, dat behekst
was, met een gewijde brandende kaars,
gewijde kruiden, zout en water. De Zigeu
nerin maakte den verbaasd staand en boe
ren wijs, dat er in den stal een schat begra
ven lag, die door een „arme ziel" bewaard
werddoor haar tooverformules werd de
ziel verlost, zoodat men den schat uit den
grond kon halen. Tijdens de geestenbezwe
ring moesten de beide echtgenooten voor
de plek, waar de schat liggen moest, ge
knield bidden voor de verlossing van de
arme ziel. De toovenares nam daarop drie
versoh gelegde hoendereieren, wikkelde ze
in een witten doek en liet ze door de bijge-
loovigen, door driemaal zachtjes er op te
trappen, stuk drukken. Tot ontzetting van
het echtpaar verscheen den eersten keer in
den eierdooier een 1£ c.M. lange hand, de
tweede maal een doodshoofd van de grootte
van een erwt' en de derde maal een men-
sche-lijke figuur van een vinger lengte en
zonder hoofd.
Thans had de Zigeunerin gewonnen spel,
want haar slachtoffers waren nu rotsvast
Voor de eerste maal heeft nu ook Londen
het van-stapel-loopen van een dreadnought
beleefd. In tegenwoordigheid van een ge
weldige menschemnassa doopte dezer dagen
de echtgenoote van den aartsbisschop van
Canterbury het schip „Thunderer," waar
van de kiel op 13 April van het vorige jaar
overtuigd van de tooverkraeht der vrouw.
Voor haar bemoeiingen kreeg zij den eer
sten keer 135 mark, den tweeden keer 500
en den derden keer 1000 mark en nam bui
tendien nog bedden, kleeren, horloges en
sieraden mee, om deze, zooals zij beweerde,
volgens het verlangen van den geest op het
altaar te leggen. Gaarne gaven de men-
schen, die niet eens al te zeer met stoffe
lijke goederen gezegend waren, alles weg,
om toch maar op Kerstavond den grooten
schat in handen te krijgen!
Op dergelijke wijze ging een Zigeunerin
te Hamburg te werk, die een dienstmeisje
de toekomst voorspelde en daarbij geheim
zinnige aanduidingen deed over een toove-
narij, waarvoor zij een ei, de aanneemjapon
van het dienstmeisje, een hemd en twee
schorten noodig had. Toen zij het ei tus-
schen de beide schorten stuk gedrukt had,
nam zij uit den dooier een bosje haar en zei
tegen het van schrik geheel buiten zichzelf
zijnde meisje: „Je bent behekst en zult
binnenkort een lijk zijn, als je met onmid
dellijk al je geld hier geeft en in het ei
werpt.'' Het arme, beangstigde schepsel
haalde onmiddellijk haar klein, met moeite
bijeengebracht spaarsommetje en liet de
vrouw met geld en kleedingstukken heen
gaan.
Dezelfde truc met het doodshoofd werd
niet lang geleden bij Bremen uitgevoerd
door een Zigeunerin, die echter door de
politie gepakt werd en haar gerechte straf
met ontging. Deze truc is natuurlijk een
van vele. Zoo meldt het eenige jaren ge
leden in opdracht van de Münchensche poli-
tiedirectie uitgegeven „Zigeunerboek", dat
de Zigeuners zakken-rollen door voor te
geven jicht en dergelijke kwalen te kunnen
wegtooveren. Zij voeren dan eerst óm den
zieke onder allerlei hocus pocus een dans
uit, bestrijken met de handen de zieke lede
maten, kloppen op de zakken en halen on
gemerkt de portemonnaies en andere kost
baarheden er uit..
werd gelegd. De indruk van deze zeldzame
plechtigheid werd verhoogd door het feit,
dat van den boeg van het schip duizenden,
wimpels met van vaderlandsliefde getuigen
de opschriften, papieren strooken, serpenti
nes, enz. wapperden, toen het langzaam
van het dok in het water gleed.
- Zoogenaamde sympathiekuren worden
in het algemeen graag door Zigeuners gó'
bezigd, om te stelen en andere schurken
streken uit te halen. Zco moest zich in
Februari 1907 voor de strafkamer te Lyck
een Zigeunerin verantwoorden wegens éetf
dergelijke wonderkuur. Een grondbezitter
in een plaatsje in de nabijheid was sedert
eenigen tijd ziekelijk, zonder dat men wist^.
wat hem eigenlijk scheelde, daar men uit}
verkeerde zuinigheid er tegen op zag, een
geneesheer er bij te halen In plaats daar
van wendde men zich tot een Zigeunerin,
die in den heelen omtrek bekend was we
géns haar wonderkuren en die ook onmid
dellijk met onfeilbare zekerheid constateer
de, dat de zieke voor een tijd van zeven
jaar behekst,' was. Gelukkig was Kaar éen!
werkdadig tegengift bekend. Eerst moesten,
drie hoopjes zilver, in het geheel 22 mark,,
op de tafel worden gelegd, daarna nog de
trouwring, een horloge, een deken, een
paar schoenen en eenige andere kleinighe
den er aan toegevoegd worden. Al deze
dingen bond de „Frau Dokter" in een doek
en beloofde na drie dagen terug te komen.
En ziedaar: zij kwam ook werkelijk terug;
van de meegenomen dingen bracht ze
slechts een paar oude, zoo goed als waar-
delooze kousen terug. Zij beweerde, dat de
eerste betoovering nog niet werkzaam ge
noeg was geweest, om den tooverban te
verbreken. Er moest; een sterkere betoove
ring toegepast worden.
Geld daarvoor was ook voorhanden, zoo
als zij uit het „zesde" en „zevende boek
Mozes" had gezien. De Zigeunerin had het
gelukkig getroffen, want de zieke zelf was.
niet thuis en zijn lichtgeloovige vrouw liet
zich bepraten, den geldbuidel yan ongeveer
1000 mark te Kalen en uit te schudden in';
een koffiepot, waarin zich nog koffiedik
bevond.
De Zigeunerin grabbelde nu langen tijd in
den pot om, om geld en koffiedik goedi
dooreen te mengen. Natuurlijk wist zij zich
