No. 15627. LE!i)SGË DACriBLAB, Maandag1 3D Januari. Tweede Blad. Anno 1911
Buitenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
Hun roeping getrouw.
Gemengd Nieuws.
Nog enkele dagen en hefc parlementaire
leven in Engeland zal weer in vollen
gang zijn. Na al de woorden, die er in het
afgöloopen jaar over de Hoogerhuis-kwestie
en andere gesproken zijn, zal het nu einde
lijk tot daden moeten komen. Nog altijd is
men onzeker hoe de Lords met. de veto-wet
zullen doen. Austen Chamberlain een der
voormannen der Unionisten heeft dezer da
gen weer eens over de kwestie gesproken.
Hoewel hij zich niet te duidelijk uitdrukte,
kan men tooh uit zijn woorden opmaken
dat de oppositie in het Hoogerliuis voorne
mens is den strijd voort te zetten. Hij er
kent dat het veto-ontwerp in het Lagerhuis
wel een meerderheid zal vinden, maar hij
aoktto het ondenkbaar, dat hefc Hoogerbuis
een dergelijk ontwerp zou goedkeuren. De
benoeming van een groot aantal peers om
'die aanneming in hot. Hoogerhuis te ver
zekeren, zou inconstitutioneel zijn. Men
weet dus nu, wat de Ohamberlain-groep in
de oppositie wilhoo echtei*' de partij in
haar geheel en hoe de leider Balfour over de
zaken denkt, weet men intusschen nog niet.
Balfour schijnt nog den loop. der gebeurte
nissen te willen afwachten, en de Times",
die aan zijn zijde staat, waarschuwt den heer
Chamberlain, naar aanleiding van diens re
de, dan ook, om af te wachten, daar het
niet verstandig zou zijn reeds van te vo
ren een bepaalde houding vast te stellen.
In do conservatieve partij zijn or velen,
'die zich op het standpunt plaatsen, dat nu
van een verwerping van liet wetsontwerp
der regeering geen sprake meer kan zijn.
De Lords zullen daarom in hun eigen be
lang verstandig doen zich bij de herhaalde,
duidelijke uitspraak des volks neer te leg
gen.
Hedenmorgen komt uit Londen een tele
gram waarin wordt gemeld, dat de procu
reur-generaal namens Koning George een
vervolging wegens laster heeffc ingesteld te
gen zekere Mylins. De zaak zal Woensdag
in behandeling komen voorden opp er rech
ter en een speciale jury. De aanklacht,
spruit voort uit een in een Parijsch blad,
,,Le Libérateur" genaamd, verschenen arti
kel, waarin zinspelingen geacht worden
voor te komen op een jaren geleden ver
spreid gerucht, als zou Zijne Majesteit,
toen hij nog prins van Wales was, te Malta
een morganatisch huwelijk hebben gesloten
met de dochter van een admiraal, welke ge
ruchten op een afdoende wijze zijn tegen
gesproken na 'skonings troonsbestijging.
Mylins bevindt zith op het oogenblik in ar
rest. Verleden week Woensdag werd hij in
verzekerde bewaring gesteld en de borg
tocht op 20,000pond vastgesteld, doch hij
bleek niet bij maohte deze som bijeen te
krijgen.
De benoeming van. den hertog va-n Con-
naught tot gouverneur-generaal van Canada
is gisteren door den Koning bekrachtigd.
Do Hertog zal in September a.s. zijn ambt
aanvaarden. Voorloopig is de benoeming
voor twee jaar geschied, doch zij kan wor
den verlengd.
In Duitsehland heeft de kwestie
van de Grondwet voor Elzas-Lotharingen
tot interessant© discussies aanleiding gege
ven. Bij de behandeling in den Rijksdag wees
de Rijkskanselier er op, dat in de laatste
weken in de bladen het denkbeeld is ver
dedigd Elzas-Lotharingen in te lijven bij
Pruisen of een anderen bondsstaat. Alleen
zeer dringende redenen zouden or de regee-
ïing toe kunnen brengen op dit denkbeeld
in te gaan. Het zou verkeerd zijn de han
den in den schoot te leggen, omdat het sa
mensmeltingsproces niet zoo spoedig voort
gang maakt. Toegevendheid jegens de ele
menten, die tegen de samensmelting met
Duitschland agiteeren, zou ons, weliswaar,
geen schrede vooruit brengen, zeide de kan
selier. Deze elementen moeten de hand van
het gezag voelen.
De rijkskanselier kwam vervolgens op
'tegen de pogingen om een onverzoenlijke
tegenstelling aan te toonen tusschen het
Pruis use! ic kiesrecht- voor den Landdag en
88)
Hij dacht er minder aan den president
te kalmeeren, dan wel hem zijn meerder
heid te doen gevóelen.
„U bent door het ongeluk onredelijk ge
worden, u vergeet wat u altijd als het voor
naamste in het' leven beschouwd hebt. Ik
houd aan dat alles vast, wat u nu blijkbaar
niet meer schelen kan. U gaat te ver in
uw bezorgdheid; u vergeet uzelf en de
uwen. U hebt vandaag maatregelen geno
men, die u daiizenden kosten, en u sohijnt
geneigd nog evenveel uit te geven aan even
nuttelooze pogingen; u schijnt mij' in een
stemming om al uw mijnen voor onvol
doende te verklaren en er sommen aan ten
koste te leggen, die de winst van jaren zul
len wegnemen. Ik matig me niet het recht
aan in te grijpen, maar ik houd mijn mee
ning ook niet voor me."
Von Herther voelde nu weer sterk, wat
hi} de laatste dagen al vermoed had, dat
Paul een ander was dan waarvoor hij hem
steeds gehouden had. Hij zeide, nog een
poging doende om kalm te praten:
,,Het spijt mij zeer, dat je mijn opvattin
gen zoo verkeerd hebt begrepen; dat ja
hebt kunnen denken, dat ik de heiligste
plichten verzaken zou. Ik heb wel goed ge
zien, toen ik hefc legaat van Lon'us wilde
weigeren. Ik vermoedde wel, dat ik daar
door in groote moeilijkheden zou komen.
Om jouwentwille heb ik het gedaan. Jij
moest me nu beter en flinker steunen."-
het voor Elzas-Lotharingen thans voorge
stelde kiesrecht. Een kiesrecht, dat in Prui
sen de mogelijkheid zou scheppen voor een
democratische overstrooming, welk© de mi
nisters tot aftreden zou (kunnen dwingen,
zou een volkomen desorganisatie van het
Rijk beteekenen. Pruisen, zoo vervolgde de
Rijkskanselier, zal zijn kiesrecht zoo rege
len, dat het als leidende macht een vaste
rijkspolitiek kan voeren. De quaestie van
het kiesrecht in Elzas-Lofcharingen heeft
daarmede niets te maken.
De kanselier wees er op, dat de ver
bonden regeeringen van den eisch tot in
voering van een tweekamerstelsel in Elzas-
Lotharingen niet zouden afwijken. De Eer
ste Kamer moet een bolwerk zijn voor de
uitvoering der Duitsche politiek. Duitsche
zonen hebben niet op slagvelden van Elzas-
Lotharingen hun bloed gestort, opdat een
tegen Duitschland vijandig streven daar
zich ongestoord zou mogen ontwikkelen.
Wij hopen, dat hefc voorgestelde het politie
ke leven in het Rijksland in niéuwe banen
zal leiden, dat elke vermeerdering aan
macht en kracht van Elzas-Lotharingen ook
het Rijk ten goede zal komen. Dat is ons
eenïg doel. Ilk' verzoek den Rijksdag aan
de verwezenlijking van dat doel mede te
werken.
De Rijksdag verwees het. ontwerp naar
een commissie van 2S leden.
In Portugal gaat de regeering hoe
wel de toestand nog lang niet rooskleurig
is, toch rustig voort met haar organisatie
van den staat' Het kiesrecht-ontwerp* is nu
klaar. Voor zoover betreft do eerste tien
hoofdstukken over de stemming, de voor
waarden voor verkiesbaarheid, de vaststel
ling der kiesdistricten, de grondvergaderin
gen en de voorwaarden voor de candidatuur.
Het stemrecht zal geen stemplicht inslui
ten. Voor Lissabon en Porto zal het stelsel
der proporfcioneele vertegenwoordiging wor
den toegepast. In de overige kiesdistricten
zal de stemming plaats hebben volgens on
volledige lijsten, die op 4 candidaturen
hoogstens 3 namen zullen vermelden. Eïk
district zal 4 afgevaardigden* kiezen. Lis
sabon en Oporto zullen ieder twee distric
ten tellen. Elke kolonie zal één afgevaar
digde kiezen. Hefc aantal districten is nog
niét vastgesteld. Zeven hoofdstukken moe
ten nog in den ministerraad besproken wor
den.
Dat inderdaad nog niet alles er rozegeur
en maneschijn is, blijkt wel uit het volgen
de. De redacties der Katholieke en Monar
chale bladen werken achter gebarrikadeer-
de deuren en vensters, uit vrees voor een
inval der bevolking. De noodige werppro-
jectielen liggen gereed; Ikokend water is
steeds voorhanden, flesschen bijtende vloei
stof staan voor het grijpen.
Den civielen gouverneur is kennis gege
ven van het nemen van deze voorbereiden
de verdedigings-maatregelen.
Er moge dan in andere deelen van Por
tugal rust zijn, overal is de kalmte toch
nog niet bereikt en de herhaalde verzeke
ringen der Regeering van het tegendeel
schijnen niet vrij van struisvogelpolitiek.
Naar aanleiding van de protest-beweging
tegen den gouverneur-generaal van Z u i d-
Afrika, wegens diens wijziging van het
doodvonnis uitgesproken tegen een Kaffer,
die een aanslag op een blanke vtouw bad
gepleegd, heeft lord Gladstone gemeend de
redenen te moeten ontvouwen, die hem tot
dien stap hebben geleid. Hij verklaart, dat
bij hem, na lezing van de stukken, twijfel
was gerezen aan de schuld van den beklaag
de en dat deze bovendien dronken was ge
weest en dus, ook als hij het feit had be
dreven, niet geheel en al toerekenbaar kon
wórden geacht.
Hij haalt bovendien een Rhodesiscbe or
donnantie aan van 1903, die den rechter
vrijheid geeft om; zelfs voor het geval, dat
een aanslag werkelijk is bewezen, een Iioh-
tere straf dan de doodstraf op to leggen.
Hij voegt daaraan toe, dat hij nog steeds
overtuigd is een rechtvaardige beslissing te
hebben genomen.
„Maar wat doe ik dan anders Volg mija
raad, geef de leiding van het reddingswerk
aan andere handen over, en ga mét uw
dochter naar Forstenburg."
Een oogenblik dacht Paul, dat hij weer
de overwinning behaald had; maar toen
von Herther hem aankeek, zag hij het
tegendeel. En met een uitdrukking van ver
ontwaardiging zeide von Herther:
„Ik begrijp uit uw woorden, dokter Loh-
mer, dat wij elkaar in deze nooit begrijpen
zullen; en ik vrees, dat dat ook in andeit
zaken het geval zal zijn. Hefc wordt me nu
duidelijk, dat ik verkeerd heb gedaan, zoo
vaak uw raad esp te volgen, en ik onder
vind nu tot mijn. groote smarfct dab ik dit
eerder had moeten inzien."
„Ik heb nooit een meening gehuicheld,
die verband, hield met sentimentedie opvat
tingen. Ik ben misschien hard in mijn oor
deel, maar dat ben ik altijd geweest. Ik
dacht, dat u evenzoo dacht als ik; maar dit
ongeluk heeffc u in de war gebracht."
j,Neen, neen en nog eens neen! Wanneer
medelijden en medegevoel u vreemd zijn,
dan worden wij het nooit eens. Ik houd u
niet hier; ik geloof zelfs, dat hefc beter is,
wanneer wij' elkaar de eerste dagen niefc
zien. Maar ik wil u nog zeggen, dat wat ik
vroeger voor een geluk hield: mijn kind aan
uw hoede en zorgen te kunnen toevertrou
wen, mij nu een brc i van groote bezorgd
heid is geworden. Waarom doet u mij dat
alles aan?"
Paul gevoelde geen neiging hierop te ant
woorden. De bitterheid oveir de zelfstal
digheid, die de president plotseling aan den
dag legde, deed ieder gevoel in hem ver
stommen; hij vond zichzelf zwak, dat hij
Zafc erdagavondliep'tgeruoht
door de stad dat er ernstige onregelmatighe
den waren ontdekt in de kas van de Coöp.
Broodbakkerij en Gebyuiksvereeniging „Ons
Doel" alhier, een vereeniging die, zooals
men weet, indertijd werd opgericht naast
de socialistisch getinte Coöperatieve ver
eeniging „"Vooruit", die een deel van de
winst bestemt voor propaganda in de arbei
dersbeweging. De vereeniging ging sedert
haar op richting goed vooruit, het ledental
bedraagt ongeveer 600; waaronder vele
kleine ambtenaren: polifcie-agenten, spoor
weg- en postbeambten, enz.
De zaken gingen ook hijzonder goed,
meende men.
Het moet in den boezem der ver
eeniging over de administratie echter reeds
eenigen tijd hebben gemokt, en nu kwam
Zaterdagavond het bericht dat de politie
in de zaak was gemengd, en tevens dat; de
penningmeester, zékere F. ér van door was
met een vrij groot geldsbedrag bij zich.
Een som van f 1000 werd genoemd. Hij zou
aan een der bij de coöperatie betrokkenen
hebben geschreven dat men hem niet meer
levend terug zou zien.
Er was een spoedvergadering der leden
gehouden, waarin een motie van wantrou
wen tegen het bestuur werd aangenomen,
■dat daarna collectief ontslag had genomen,
echter onder beding dat het de zaken eerst
eou regelen.
Wij hebben ons Zondag ter nadere infor
matie tób een dezer bestuursleden gewend,
die ons welwillend inlichtingen verstrekte.
Inderdaad waren de zalcen niet in orde,
doch van zoo ërnstigen aard als werd voor
gesteld, achtte hij het niet. Z. i. had de
oppositie veel verstandiger gedaan de zaak
niet tot publiek domein te maken.
ïlefc bestuur had in den nacht, van Zater
dag op Zondag met een accountant de boe
ken en kas voorloopig nagezien en de in
druk was, dat er bij den penningmeester
van geen (kwade trouw sprake is.
Do man heeffc dan ook niet daarom de
stad verlaten, maar doordat zijn zenuwen
zwaar geschokt, zqn, meende onze
zegsman, en hij zal wel vertoe
ven bij een familielid buiten de stad en
spoedig terugkomen. Dat hij een bedrag
van f 1000 zou meegenomen hebben, meen
de hij ook te mogen ontkennen. De man
zal zijn betrekking bij de Leidsche Katoen-
miaat schap pij bij terugkeer kunnen behou
den, een bewijs, dat ook daar het vertrou
wen in hem nog niefc geschokt is.
Er was Zaterdagavond nog een bedrag
van ongeveer f 1700 in do kas.
In afwachting van een grondig onderzoek,
dat door een accountant zal worden inge
steld, achtte dit bestuurslid het verstan
dig voor de leden zich niet ongerust te ma
ken. Zoodra de zaken gerégeld zijn, zal het
oude bestuur candidaten voor een nieuw
bestuur voordragen en als deze benoemd
zijn hun funotio overdragen aan de nieuw-
benoemden.
Van de zijde der leden sollijnt echter wel
degelijk do politie in de zaak gemoeid, doch
wij weten nog niet of deze termen vindt
rich er mee in te laten, ,V 11
TeRottordamls inhetziek en-
huis aan de gevolgen van kwetsuren overle
den de 28-jarige timmermansknecht A. T.
v. d. V., gewoond hebbende Van Oldenbar-
neveltstraat, die bij werkzaamheden aa-n
hefc in verbouwing zijnd kerkeraadsgebouw
aan de Lange Torenstraafc aldaar een ijze
ren bint op den rug had gekregen.
TeHeithuysen (Limb.) is voor
een paar dagen do 86-jarige landbouwer K.
van den hooizolder gevallen. Thans is hij
aan de gevolgen overleden.
Op de Ho og esfcraat te Dieren
is een 5-jarig jongetje, dat aan een touw,
dat achter van een zwaar geladen wagen
afhing, was gaan hangen, met een voetje
tusschen een der wielen geraakt, waardoor
hij werd opgetrokken en tegen don zijkant
der kar doodgedrukt.
Dood of leve md. Te Rotte r-:
dam 'doet zich een eigenaardig geval voor.
dien ander niet no r zijn hand kon zetten.
Aan zijn meisje dacht hij niet. Hij oordeelde
alleen,, dat hij een dommen streek had ge
daan met de wijze, waarop hij den. eersten
stap gezet had in }t huis van den president.
Besloten nog ruwer en vastbeslotener dan
tot dusverre op te treden, werd hij daarin
verhinderd door het opengaan der deur:
Félicitas trad binnen.
Zij keck haar verloofde met een minach
tenden blik aan en zeide:
„Ik kon niet slapen; ik hoorde uw heftig
gesprek en hoopte, dat Paul zioli nog be
zinnen zou. Hij heeffc door zijn raadgevin
gen deze omzettende verantwoordelijkheid
op u geladen; hij moet u dio helpen dra
gen, als hij ooit van mij gehouden heeffc."
„Je zoudt beter gedaan hebben naar bed to
gaan," zeide Paul, die door de komst van
het meisje tot hefc uiterste werd gebracht.
„Mijn onrecht is geweest je vader aan to
raden geen geld onnut weg to werpen. Ik
ben het moe, dat op mij de schuld wordt
gegooid van het ongeluk. Wanneer gij geen
rust kunt vinden, ik beb die noodig. Goe
den nacht."
Do president liep hem een paar sohreden
na en zeide
„Dokter Lohmer, u gaat van ona weg
zooals u hefc wilt, maar zooals wij het nooit
gedacht hadden, U gaat nu; maar ik zeg u
niet hoo ik don man ontvangen zal, die ons
op deze wijze in den steek laat."
„Ik ga, opdat niet nog hardere woorden
vallen. Het zal u over een paar dagen, als
u mij gelijk moet geven, leed doen, mij zoo
behandeld to hebben. Wij komen vandaag
niet tot overeenstemmingik zal a schrij
ven."' -
Op 5 Januari 1910 werd in de Maashaven
hl lijk opg^vischt en door den vader en de
vrouw van den verdronkene herkend. Een
akte van overlijden werd opgemaakt en
bij vonnis der Rechtb. de inschrijving ge-,
last. De man is dus officieel dood en be-,
graven. Hij las een en ander in de bladen,
maar vond het niet de moeite waard er
zich iets van aan te trekken. Maar nu heeft
de politie proces-verbaal tegen hem opge
maakt wegens openbare dronkenschap, en
dat bij het kantongerecht ingezonden. Maar
het O. M. heeft de stukken teruggezonden
omdat een doode niet vervolgd kan woe
den en deze man is officieel dood. Men
moet hem dus eerst weer officieel levend
maken, want doet men dat niet, dan heeft
hij een vrijbrief om, te doen en te laten wat
hem goed dunkt.
In de m ij n „D e u t s c h e Kai-
s e r" te Hamborn, is door een mijngas-
ontploffing van 30 mijnwerkers één gedood,
en zijn er drie zwaar en verschillende licht
gewond.
Bijna de geheele zaken w ij k
van do stad Middlefcon in Nieuw-Schotland
is door brand vernield. De schade bedraagt
150,000 dollars, waarvan 55,000 door verze
kering gedekt zijn.
In de Roode Zee, tussohen
Aden en Suez, is een kapitein van hefc En-
gelscli-Indische leger, die aan zwaarmoe
digheid leed, 's avonds over boord gespron
gen. De ongelukkige is door haa-ien ve*
slonden.
Wederom wordt er een daad
van sabotage op een spoorlijn in Frankrijk
gemeld, ditmaal op den grooten weg Pa
rijs—Lyon—Middellandsche Zee. Zaterdag
nacht, toen de luxetrein uib het zuiden op
weg was naar Parijs, stopte hij tegen de
gewoonte in te Ponfc-sur-Yonne, omdat) een
lantaarn het sein onveilig gaf. Bij onder
zoek hléek ten onrechte dit' sein gegeven
to zijn. De lantaren werd verwijderd. Twee
uur later stopten er weder drie sneltreinen
te Pont-sur-Yonnemen had opnieuw en
zonder reden hefc sein op onveilig geplaatst'.
Het behoeft geen betoog, welke gevaren
dit opzettelijk vertragen van sneltreinen
voor hefc verkeer kan, hebben.
Traktementen der stafmuzikanten.
De traktementen vc.j' het personeel dor
stafmuziekkorpsen zijn thans vastgesteld
als volgt:
Kapelmeester: infanterie f 1200 per* jaar,
grenadiers en jagers idem, fanfarekorp-
sen
Onder-kapelmeesters: infanterie f 1.25,
grenadiers en jagers f 1.50, fanfarekorpsen
f .1.90 per dag;
Stafmuzikanten le klasse, infanterie f 1,
grenadiers en jagers f 1.45, fanfarekorp
sen f 1 per dag;
Stafmuzikanten 2de klasseinfanterie
f 0.-80, grenadiers en jagers f 0.80, fanfare
korpsen f 0.80 per dag;
élève-muzikanteninfanterie f 0.50, grena
diers en jagers f 0.70, fanfarekorpsen f0.50
per dag.
Trouwen in de vacantie.
De aanschrijving van B. en Ws. van Den
Haag aan de hoofden der openbare lagere
scholen aldaar, waarvan wij melding maak
ten, luidt volgens de ,,H. Cr." als volgt:
„Het is in den laatsten tijd meermalen
voorgekomen dat onderwijzers of onderwij
zeressen die het voornemen hadden in hefc
huwelijk te treden, in verband daarmede
meerdere dagen verlof vragen, vaak in aan
sluiting aan een daaraan voorafgaande of
daarop volgende vaoantie.
„In aanmerking nemende, dat hefc perso
neel, bij hefc openbaar lager en het) bewaar-
schoolonderwijs werkzaam, per jaar gere
kend reeds 40 a 50 dagen vacantie geniet
en zoodoende in clifc opzicht verre bevoor
recht is boven de meeste andere categorieën
van ambtenaren, vindt ons College geen
aanleiding dit verschil nog te vergrooten,
door aan bedoeld personeel, ter gelegenheid
van hun huwelijk, bovendien nog afzonder
lijk verlof toe te staan.
„Hefc wil ons voorkomen, dat zonder be-
Hij ging weg on had niefc hefc idee, dat
het voor de laatste maal zou zijn; maar hij
wilde von- Herbher ongelijk doen krijgen.
Dreef deze laatste zijn zin door, dan was
Paul vrijkwam hefc zoo ver niefc, dan
stond het hem nog vrij weer aan te klop
pen als hij dat wilde. Yon Herfcher keek
hém na aloof iots onmogelijks gebeurde;
mOar een kreet van zijn dook ter brachfc
hem tob bezinning. Félicitas was op den
grond gevallen; zij strekte smeckend haar
handen uifc on haar vader zeide
„Mijn kind, wat heb ik gedaan l Heb je
hem lief en kon je hem niet missen?"
„Ik smeek den Hemel, dat hij, die zoo
weggaat, nimmer terugkomt. Wij zijn ver
lost van hom; laafc dat zoo blijven."
Yon Herbher keek zijn doohfcer na deze
woorden een oogenblik sprakeloos aan. Hij
herinnerde zioh plotseling allerlei uit hun
beider .verhouding; hoe Paul en zij vaak
ver van elkaar geweest waren in hun op
vattingen, en hoe hij het eigenlijk geweest
was, die zijn dochter aan don man had ge
bonden. En tooh ook op dit oogenblik bleef
datgene, wat een zoo groot deel van zijn le
ven beheersoht had, bij hem helder; hij
zeide:
„Wat zal de wereld zeggen, als bij dit
ongeluk ook nog een breuk met hem komt?"
„La-at dio zeggen wat zij wil, laten we
bedenken hoe ellendig het geweest zou zijn,
wanneer we te laat dokter Lohmera ware
natuur hadden leeren kennen. Yaak heb ik
hem zoo gezien als u nu, en meermalen heb
ik het gevoel gehad zijn vrouw niet te tun-
non worden. Maar u hieldfc hem altijd do
band boven het hoofd -ea daarom, zweeg ik.
zwaar voor dat doel de vacantiën kunnen
worden bestemd.
„Ten einde nu eventueel© teleurstelling
te voorkomen brengen wij, voor zooveel
noodig bij voorbaat te uwer kennis, dat
aanvragen om verlof voor bovengenoemd
dool in den vervolge, te beginnen met hei
einde der groote vacantie 1911, niet zullen
worden ingewilligd tenzij zoodanig verlof
zich tot een enkelen dag mocht bepalen."
De Carrosserie op de IOde Autoiuo*.
bielen-tentoongtelling te Brussel»
Het is werkelijk merkwaardig de ver an*
deringen en verbeteringen in do automo
bielcarrosserie na te gaan sedert hefc begiiï
van het automobilisme tot aan dit tijdperk.
De 10de tentoonstelling, die juist ta
Brussel gesloten is, bevestigt met de ten
toonstelling te Parijs eh Londen het cuccea
van hefc „Torpedo" model.
Wij zijn op dit moment ver van liet soort
wagens, die wij vijftien jaren geledén had-»
den, met kleine hoog opgaande kap,-
rechten stuurstang waarbij de chauffeur ge»
dwongen was in een ongemakkelijke, ver
moeiende houding te zitten. De bestuurder
was meer aan 't schokken en aan de wissel
valligheden van 'fc jaargetijde blootgesteld.,
Gelukkig hebben we jaar na jaar de kap
zien vergrooten, de chauffeursplaats gemak
kelijker en do kap platter zien worden ona
zich langzamerhand tot het tegenwoordig»
type torpedo te vormen, hetwelk zoo stabiel
op den weg is en waarvan de eenvoudiga
lijnen 't oog zoo aangenaam aandoen
En met de tegenwoordige snelheden is '6
werkelijk onmisbaar dat de reizigers goed
beschut zijn zonder zware en daardoor hin
derlijke kleedingstukken aan te trdeken ort*
zich zoodoende te behoeden tegen de lucht-
stroomingen, die door de snelle vooruifcbë»
weging veroorzaakt worden.
Nu de auto ook voor' sfcadsgebruik zich
naast de rijtuigen een plaats beeft ver--
overd, is het noodig dat de chauffeur tegen
regen en koude beschut -is, zonder dat hij
onooglijke kleedingstukken zooals berenvel
len, enz., behoeft aan te trekken en de
keurige livrei der équipages behouden kas»
worden.
Ook zien wij op de tehtoonstellrig' dei
limousines en landaaüettes met verstelbaren,
voorruit en kleine portieren terzijde van}
de-voorplaatsen. De van binnen uit bestuurt
bare wagens worden steeds meer gekozen en
't is zeker dat ze binnenkort alle ajndeiy
zullen verdringen.-Is .de van voren gesloten;
wagen al niet een begin van 'fc. zoo evoii
genoemde model
Heeft men eenmaal de voordooien van een;
gesloten wagen ondervonden, dan zad men
niet licht meèr(aan een open wagen - ine»
oapote gewennen.
Dg zeiltjes zijn onaangenaam, zij klappe
ren door den wind, belemmeren het gezicht -
en maken dén wagen 'niet mooier. 'Laat mei*
ze toch door zijruiten vervangen en'.men.*
heeft den van binnen uit bestuurbaren va>-r
gen.
De phaetons landoulettes zijn zeer doel
matige reiswagens. Een der grootste Bru®j
selsche firma's exposeerde een torpedo lajii* -
daulet, een hoogst eenvoudig systeem waarbl
't mogelijk is dat één persoon in minder rlan,
één minuut dezen wagen, die in hermetische
afsluiting niet voor een limousine onder b»
hoeft te doen, in een eleganten torpedo ka; f
veranderen, waarop de neergeslagen kap liC'j
weinig plaats inneemt.
Hefc waren niet alleen de verschillend^
carrosserieën met liaar mooie lijnen, $ie
aandacht dar bezoekers trokken, doch ooft,
de luxueuze inrichting en bekleeding, waait
van hier bijzonder veèl werk was gemaakt.
De zachte fauteuils, de verzetbare strap pon!-;
tins, die zoo praotiscli en geheel naar di
oisclien der tegenwoordige automobiel ingev
richt zijn, de keurige afwerking van lie*
geheel maken de tegenwoordige intérieu>
tot een elegant salonnetje.
"Waj constateerden dat de 'automobiéboalrv
tos-serie van jaar tot jaar verbeterd wordf'
en {jteeds meer gaat voldoen aan de hoog»
•eischen, die men er aan stelt.
De Brusselsoho tentoonstelling heeft daa,-
van een schitterend bewijs geleverd.
Door dit ongeluk hebben wij hem Jeerciï
kennen."
Zij weendo en haar vader begreep wel, «-
dat hefc was,- omdat a-nderer ongeluk haar
daarvoor behoed had.
In hem waren tegenstrijdige gela-ch ten*
maar met Felieitas voelde hij, dab Paul i_oh-
mer niefc kon terugkeere-n. En hij acbanmd#
zioh voor zijn kortzichtigheid gedureud»
zooveel jaren. Eindelijk zeide hij
„"Wanneer we morgen maar een goede tij-*
ding van de mijn krijgen. Al het andere bo-,
teekenfc minder. Maar nu moeten we zieat
wat te rusten."
Zij beantwoordde haars vader9 omhe*"
zing stilzwijgend. Het was Eelicitas onnan-"
genaam, dat Paul nog in hetzelfde huis was
en zij hem nog zou kunnen Ontmoeten. Zfj
voelde alleen voldoening, dat zij in de ko
mende dagen al haar zorgen aan haar voi
der zou kunnen wijden. Eindelijk werd alles
rustig in huis.
Maar reeds vroeg was Eelicitas in den'
tüin. Toen zij het liefelijke landschap vod!
zich zag, dacht zij met weemoed aan al dia
mannen, die waarschijnlijk nimmer weer
iets van hefc gouden zonlicht zouden zieiï. i
Daar bedacht zij zich, dat hefc nog eenigen
tijd duurde vóór Paul vertrok, en dat zij
hem dus dien morgen nog zou kunnen zien
en spreken. Zij vreesde dit niet, want zij
waa er van overtuigd, dat hij niets zooi kun*
nen zeggen, wat haar besluit, om voor altijd
'van hem te scheiden, moeilijker zou ma*
ken,.
(Wordt y.ervolg<L)|
