N®. 15596
"Vrijdag 28 December,
A®. 1910.
$eze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Tweeden Kerstdag
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Hun roeping getronw.
LEIDSCH
PRIJS DEB ADYERTENTIENt
Yu 18 tegel» ƒ1,06. Iedere regel meer ƒ0.17). Groeten lettere aau
plaatsruimte, Heine adrertentiin ran 30 woorden 10 Gents eontanti elk
tiental woorden meer 10 Gents, -Yoor kot lnouseeren wordt 0.06 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Tooi Leiden per week 8 Gents per 3 maanden f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Franco per post 1-66.
verschijnt het Leidsch Dagblad niet.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leidenv
Gelet op de artt 12 en 87 der Drankwet*,
Brengen ter aigemeene kennis, dat door
KEELTJE TOUW. wed. van B. VAN
DORP, wonende te Leiden, een verrock-
schrift is ingediend, om verlof voor den ver
koop van aloohoJhoudenden, anderen dan
Sterken drank, voor gebruik ter plaatse
van verkoop, in h'et benedenlokaal van het
perceel Hoogewoerd No. 134.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. O. DE GIJSELAAR, burgemeester.
VAN STRIJEN, Looo-Secretaris.
Leiden, 23 December 1910.
Het vraagstuk der stads
reiniging:.
Nu ten gevolge de voorgenomen omleg
ging van de vaart biiiten de stad en de ver
bieding van den Rijn met de Sohie, door het
Rijn- Schiekanaal de asohetalen der ge
meente in handen van de provincie zijn
overgegaan, waardoor Leiden naar andere
terreinen had om te zien of wel een ande
rs wijze heeft toe te passen voor vuilverwij-
dermg, is dit vraagstuk ook hier op den
voorgrond gekomen.
Eenmaal wilde B. en Ws. reeds tot den
aankoop van nieuwe terreinen onder Lei
derdorp overgaan, maar het gemeentebe
stuur van Leiderdorp maakte nog juist bij
tijds bezwaar en de aankoop werd uitge
steld.
Tot op zêkérë hoogte is dit goed geweest,
want het vraagstuk der vuilverwijdering is
nog wel niet opgelost maar van verschillen
de zijden werden bezwaren gemaakt tegen
de ook in Leiden nog gevolgde methode
vooral uit hygiënisch oogpunt.
Vroeger, toen het menage en straat vuil
al* meatspecie gewild was, was de stadsrei
niging een bron van inkomsten, doch dit is
sinds de kunstmeststoffen populair zajn ge
worden, geheel veranderd. Uit finaneieele
cnreu'wegingen behoeft men deze ook niet
meer om de oude wijze van doen te hand
haven.
In het buitenland wordt hoe langer hoe
meer hot verbrandingssysteem toegepast en
ook in ons land gingen daarvoor reeds meer
malen stemmen op.
Onze gemeenteraad heeft gemeend voor
men tot het nemen van een besluit in een of
andere richting overging een deskundig on
derzoek te moeton doen instellen naar de
beste wijze, waarop dit vraagstuk voor Lei
dein in toepassing kan worden gebracht.
Twee heeren, de directeuren van -de gemeen-
terciniging te 's-Gnavenhage en Zutfen zajn
uitgenoodigd tot een onderzoek en het sa
menstellen van een rapport. ZooaJs men
weot, hebben deze heeren die opdracht aan
vaard. Hoever zij met het onderzoek zijn ge
vorderd en tot welk resultaat zij zullen
komen, kunnen we niet zeggen. Het rapport
van de heeren is nog niet verschenen.
Doch wel kunnen we een en ander mede-
deelen uit het onderzoek elders daarom
trent ingesteld. De directeur der gemeente-
redhiging te Amsterdam, de heer De Groot*
heeft het vraagstuk dat ook voor de hoofd
stad des lands ui-gent is, onderzocht- en
daarover rapport uitgebracht, dat gisteren
in de bladen is versohenen.
Daarin komt deze deskundige tot de con
clusie dat vuilverbranding verre te verkie
zen is boven elk ander systeem. Allereerst
uit gezondheidsoogpunt. De stoffen worden
op de spoedigste wijze vernietigd en het
gevaar van besmetting daardoor zeer ver
minderd. Maar ook op andere gronden.
Men heeft daarvoor op verre na niet zulk
een groot terrein noodig als andera en kan
de door de verbranding ontstane warmte
benutten voor het opwekken van etoomver-
mogen of electrisohe energie en daardoor
dus andere brandstoffen uitsparen. De ver-
brandingsproducten sintels en asch, kunnen
bovendien als grondstoffen dienen voor de
fabricatie van metselsteenen, beton, cement,
enz.
Ongeveer tegelijk met de verschijning van
dit rapport heeft het departement Amster
dam der Maatschappij van Nijverheid gis
teravond een vergadering gehouden waarin
een viertal buitenlandsohe sprekers van
naam hun standpunt over dit onderwerp
hebben uiteengezet.
Drie hunner komen ook tot de oonolusio
dat vuilverbranding boven elk ander systeem
te verkiezen is.
De bij do verbranding vrij komende warm
te wordt in Londen, waar algemeen vuilver
branding wordt toegepast, die geschiedt
door middel van ovens, gebruikt voor het
stoken van stoomketels. De slakken worden,
verwerkt en leveren, na gestampt en ge
perst te zijn, uitstekend bestratingsmate-
rieeL
Een spreker uit Parijs achtte ook de
eenige oplossing van het vuilvernietigings-
vraagstuk de vuilverbranding en gaf daar
voor de methodes aan. De Duitsch'er, die
het woord voerde, een deskundig directeur
uit Keulen* zeide ook dat in Duitschland
de vuilverbranding als de eenig hygiënische
en op den duur mogelijke oplossing van het
probleem wordt beschouwd.
Slechts éón spreker, een Engelsohe, lever
de een pleidooi voor verbrijzeling van het
vuiL Heb vuil, zoo vertelde spr., wordt door
de behandeling in de verbrijzelmaohine tot
een homogene, reuklooze, gedesinfecteerde
massa. Het systeem is eenvoudig, vraagt
weinig plaatsruimte en er ontstaat geen
walgelijk riekende rook. Er komt door de
verbrijzeling een fijne poeder vrij, dat er als
aarde uitziet en een goede meststof vormt.
Wat niet verbrijzeld kan worden, bijv. staal
wordt automatisch dooE de machine uitge
worpen.
We willen hierover thans niet verder uit
weiden, dooh achtten het niet ondienstig
thans, nu wij ook hier eerstdaags voor de
vraag komen te staan: den ouden weg te
volgen of nieuwe banen t© kiezen", de
aandacht op het vraagstuk te vestigen. On
ze raadsleden en wie er onder over hebben
te oordeelen, kunnen alvast het onderwerp
in studie nemen.
Er heerscht© gistermiddag in den Raad
een gedrukte stemming. Stif kwam men
binnen en nam plaats. Menige blik ging naar
don stoel, vroeger dóór den heer Yan Heyst
ingenomen en waarop nu de waarnemende
secretaris mr. Van S tri jen zat. Op gedemp-
ten toon werden enkele woorden gewisseld,
die blijkbaar liepen over het sterfgeval, dat
aüen had aangegrepen. De vergadering "was
vrij volledig. Alleen de heeren Aalborse en
Yan Hocfken ontbraken. De eerste was ver
hinderd door zijn ambt als Kamerlidwat
het zwaai'at is moet het zwaarst wegen
de hoer Van Hoeken door ongesteldheid, die
echter, naar we hoorden, weder afnemende
is, zoodafc er thans alle kans op herstel is,
gelukkig
Nadat de notulen der vorige vergadering,
nog het werk van den secretaris wer
den goedgekeurd, werden we dadelijk we
der aan zijn dood herinnerd door een inge
komen schrijven van mevrouw Do Vriëe van
HeystScheurleer, waarin kennis werd ge
geven van bet overlijden van haar echtge
noot.
De Voorzitter rees van zijn zetel op, ge
volgd door de leden van den Raad, en
bracht diep bewogen, met ontroering in zijn
stem, warme hulde aan de nagedachtenis
van den man, aan wien de gemeente zoo
veel te danken had, voor haar nog zooveel
beloofde en die in den korten tijd van hun
samenweifken reeds des voorzitters trouw©
vriend was geworden.
Het was een oprecht gemeend, ongekun
steld woord, dat uit heb hart vloeide en ge
tuigde van het teeder gemoed van hem
die het uitsprak.
Teekenen van instemming mocht de Raad
bij dez» gelegenheid niet gevendat zou
in zulk een geval niet paasend zijn ge
weest. Maar wel deed het ons goed, dat
het oudste Raadslid, prof. Fockema An-
dreae, zioh namens den Raad bij des voor
zitters woorden aansloot, en sober, zooals
wij dat van hem gewoon zijn, maar in rijn
soberheid juist treffend, schetste, wi© mr.
Van Heyst was on wat 'bdj voor de gemeente
is geweest. Met innige waardeering sprak
hij van den. rijken geest en het nobel ka
rakter des overledenen. Wie eou dit beter
hebben kunnen doen dan de hoogleeraar,
die den veel jongeren secretaris reeds als
student leerde kennen, in zijn betrekking
van meet af heeft kunnen gadeslaan en
voorts op menigerlei terrein met hem heofb
samengewerkt en geleefd als een oudere
vriend. Ook in des hoogleeraarsstem lag
diepe ontroering, welke zich aan den Raad
mededeelde.
Zoo hadden dan de Raad en zijn Voorzit
ter beiden aan een droeven plicht voldaan,
waar zij den betreurden doode de hulde
h'adden toegebracht, die hem toekwam.
Zouden ze nu weder aan het werk gaan,
alsof er niets gebeurdware 1 De lange
agenda lag voor hen, zij zou aanleiding ge
ven tot stemmen, spreken, discussieeren,
tot aanvallen en afslaan wellicht.
Het drukke maatschappelijke leven wil
het zoo. Waar alles dringt en drijft, ratelt
het heen ook over de smart en de wa-sin-
drukken der ziel zijn gladgestreken vóór wij
het weten om weer plaats te maken voor
volgend schrift.
Het eert daarom het goede hart van den
Voorzitter te meer, dat hij voorstelde de
behandeling der agenda een week te verdo-
gen en dat de Raad zich er spontaan bij
neerlegde, bewees dat ook bij hem de ont
roering van het oogenblik nog natrilde.
En zoo werden dan, nadat enkele ingeko
men stukken waren overgelegd, de deuren
gesleten en de vrij talrijke aanwezigen op
de publieke tribune, die getuigen wilden zijn
van de huldiging der nagedachtenis van
onzen ook door de gemeentenaren beken
den secretaris, konden heengaan.
De Raad bleef echter nog geruimen tijd
in geheime zitting bijeen.
Leiden, 23 December.
Prof. dr. P. J. Blok, alhier, ontving de
benoeming tot buitenlandsch lid der Kon.
Oommissie voor Vaderlandsche Geschiede
nis te Venetië.
Bij Kon. besluit is met ingang van 22
Deo. 1910, tot wederopzegging, benoemd tot
rijkskeurmeoster in bijzonderen dienst te
Leiden, de heer S. Domna, adjunct-direc
teur van h'et gemeentelijk slachthuis alhier.
Bij de te 's-Gravenhage vanwege net
gemeentebestuur aldaar gehóuden aanbeste
dingen hadden 't laagst ingeschreven voor
houtwaren Gebrs. Van Hoeken, te Leiden,
voor f 15,343. 47.
Benoemd is tot onderwijzeres aan de
herhalingsschool voor meisjes in het koken
en de voedingsleer te Gouda mej. E. O.
UI rich, te Rotterdam.
Op de voordracht ?x>or onderwijzer te
Utrecht komen voor de heeren O. P. v. cL
Broek, te Zeist, en EL Middendorp en J.
Wanink, beiden te Leiden; op die voor on
derwijzer met verplichte hoofdakte te Cu-
lemborg de heer J. W. P. Noordijk, te
Zoeter meer.
De groote militaire audiëntie, wel te
H. M. de Koningin, in tegenwoordigheid
van Z. K. H. den Prins, verleende, werd
door ongeveer 100 opper-, hoofd- en verdere
officieren, zoowel van zee- en landmacht,
aJs van het Indisch Leger bezocht.
Gisteren werden burgerlijke autoriteiten
en particulieren ontvangen.
Morgen worden uit Brussel te 's-Gra~
venhage verwacht drie hooge Chinecsca*
magistraatspersonen, leden van het Opper-
gerechtshof te Peking, die hun reeds ver-'
leden zomer hier te lande aangevangen
onderzoek naar het gevangenisstelsel ko*
men voortzetten.
De van 'a-Gravenhage naar Madrid:
overgeplaatste gezant van Oostearijk Hon
garije, graaf de Wijdenbruck, zal eerst in
het a.s. voorjaar de Residentie erlatcn br
aanvaarding van zijn nieuwen post.
De 1ste luit. P. H. J. van der Heem,
van het 4de reg. infanterie,wordt 1 Mei
a.s. gedetacheerd bij het 3de reg. huzaren
te 's-G ra venhage.
Van de inschrijvingen op f 8,000,000 4
pCt. obligatiën der gemeente 's-Gravenhage
zal ruim 80 pCt. worden toegewezen.
De gemeente Aalsmeer heeft de lee
ning groot f 60,000 in haar geheel toegewe
zen aan het Weduwen- en Weezenfondo
voor militairen te 's-Gravenhage.
De gemeenteraad van Rotterdam heeft
gisternamiddag tot directeur van het ge
meentelijk ëlectriciteitsbedrijf benoemd dr...
A. 0. van Roasem. Nzn., onder-directeur
van het bedrijf, met 35 van de 38 stemmen.
Op den heer E. B. van Doesburgth waren
3 stemmen uitgebracht.
Benoemd is tot onderwijzer aan de schooi
voor g. 1. o. 2de klasse No. 7 de heer H. d®
Kwant te Gouda.
Blijkens den almanak van het Wage-
ningsch Studentencorps zijn er aan dflj
Rijks Hoogere Land-. Tuin- en Boschbouw-
school 194 studenten ingeschreven, van wie
146 lid zijn van het XI, S.-O.
Het aantal ingeschrevenen steeg in d4
jaren 19041909 van 60 tot 131.
HAARLEMMERMEER. De Chr. JongA
lingsvereeniging Johannes," te Nieuw*
Vennep, hield haar zesde jaarvergadering!
in do Ned. Herv. kerk, aldaar. Als feest
redenaar trad op dr. Eekhof, vatn Die men/
die op een voor ieder bevattelijke en boei
ende wijze sprak over: Het ruischen van
Gods gang door de toppen der moerbeziën*
boomen."
Uit het jaarverslag van den secretarie
bleek, dat het ledental van 27 tot 43 ge*
stegen was; het financieel verslag gaf aan*
dat de ontvangsten f 286.407* en de uit
gaven f 265.717* hadden bedragen. AIzoo
een batig saldo van f 20.69. De bibliotheek
was met een 15-tal werken versterkt en
bedroeg thans ongeveer 300 nummers. N<!
afloop der openbare vergadering ging deid
in -een huishoudelijke feestvergadering|
over.
Naar wij vernemen, is dc voorbtiM
reiding tot het stichten eener R. K. Pa'*
rochiale school, te Hoofddorp zoo ver ge
vorderd, dat de oprichting thans verzekerdl
is. Het terrein is er reeds voor aangewe*
zen en gelegen naast de R.-K. kerk aan deo,
Kruisweg. Dit zal dan binnen betrekkelijk
korten tijd de derde R.-K. school in dezej
gemeente zijn.
Door v. d. S., te Hoofddorp, is o
listige en handige wijze aan een arbeidet!
47)
Men noemt dat een onbewuste kracht,
maar onze taal is wel arm, dat wij dat
woord gebruiken moeten. En hoe ongeluk
kig ik toendertijd ook was dat de wil van
haar vader zioh tusschen haar en mij plaat
ste, ik heb er nooit aan kunnen geloovcn,
dat het voor altijd uit zou rijn. Dit voor
jaar en dezen zomer schenen mij gelijk
te zullen geven, en laat ik het jo eerlijk
bekennen, Konrad: ik heb in gelukkige da
gen meermalen jullie uitgelachen. die mij
vroeger zoo vaak plaagde met meisjes.
Ook jou, met al je waarschuwingen vcor
Paul Lohmer. Ik scheen mezelf dicht bij
het doel en het was me niet te veel nog
eenige jaren verder te strijden. Herinner
jij je nog het groote feèst op den verjaardag
van prinses Stéphanie? Op dien avond werd
het mij bewust, dat Felicitas mij liefhad zoo-
als ik haar; zij gaf mij haar jawoord en
deed mij in een uur van onzegbaar geluk
alle verdriet vergeten. Ik was gelukkig en
voelde dat te midden van allerlei critiek op
mijn werk. O, waarom moet ik zoo bitter
teleurgesteld worden 1"
„Je ijlt, Erich,'' zei Hiller „Het ia niet
mogelijk, dat een meisje als Felicitas haar
woord geeft ©n het dan weer terugneemt."
,,Ik moet je alles vertellen, anders be
grijp je er niets van. Ik was door Felicitas'
woorden gelukkig en vol hoop op de toe
komst. De eerste schaduw, die op ons geluk
geworpen werd, was, dat von Herther, wien
wij dadelijk ons gesprek mededeelden, in
zichtbaren strijd met zichzelf geheimhouding
van het verbond vorderde. Hij verheelde mij
niet, dat Felicitae' handelwijze, die hij on
begrijpelijk noemde, hem met kommer ver-
Tuide; dat het hem heel moeilijk viel zijn
goedkeuring te geven aan mijn verloving
met haar. Maar hij wees mij niet af, hij
liet mij eenige hoop, en stond mij toe mij
voorloopig als Felicita's aanstaande te be
schouwen. O Konrad, als je wist wat ik ge
hoopt heb, welke beloften ik mezelf ge
daan heb."
„Ik begrijp het, ik zou het ook gedaan
hebben," zeide Konrad ©n hij noodigde
Erioh door een handbeweging uit, voort te
gaan.
„Wat tusschen Felicitas en haar vader is
voorgevallen weet ik niet, maar zij werd da
gelijks bleeker en ernstiger en deed haar
best mij te verbergen, welken strijd zij t>e
voeren had, omdat zij de inspraak van haar
hart had gevolgd. Een enkel woord daar
over sprak wel eens E'aul Lohmer, die een
dagelijksche gast was in hun huis en een wer
kelijk angstwekkende macht had gekregen
over den president. Hem was onze verloving
bekend en hij sprak er tegen mij over op
die snijdend-sarcastische manier, die je van
hem kent, en noemde ons engagement een
misgreep. Hët schijnt, dat Felicitas in den
waan verkeerde, dat haar vader haar liefde
zou goedvinden en mij als schoonzoon zou
aannemen en dat zij daarom zoo zonder
eenige terughouding de inspraak van liaar
hart volgde. Was het een misgreep, dan ze
gen ik dezen tcoh, want ik heb een blik
gekregen in haar hart, het door haar ge
leerd hoe rijk het leven kan zijn. Ik on
dervond wel de pijn, die aan een dergelijk
hopen en angstig verwachten verbonden is,
en zocht met alle kracht, die nog in mij was,
den heer von Herther te brengen tot een
duidelijke uitspraak omtrent onze verhou
ding. Ik kon niets meer uit hem krijgen
dan de verzekering, dat het geluk van zijn
dochter hem boven alles ging en dat hij mij
achtte. Maar het was mij te moede als zeide
hij wat Paul Lohmer hem had voorgezegd.
In zijn oordeel bijv. over mijn werk herken
de ik woord voor woord Pauls meening.
„Erioh, nu doe je hem onrecht. Hijzelf
zal toch wel gezien hebben wat aan jouw
werk ontbreekt."
„Goed dan. Dat zag en wist ikzelf immers
ookik weet* dat er veel aan ontbreekt, wat
ik en mijn vrienden anders gehoopt had
den, en ik verheelde dat den president niet,
als er sprak© was van mijn toekomst. Hij
luisterde dan met groote aandacht, grooter.
dan gewoonlijk, inaar hij zweeg hardnekkig
Felicitas leed onzegbaar, maar haar moed
en vertrouwen hielden mij staandezij fluis
terde mij in, dat wij de toestemming van
haar vader wel krijgen zouden en gaf mij
dagelijks bewijzen van haar liefde. Maar zij
zeide mij ook nimmer mijn vrouw te zullen
worden zonder toestemming van haar vader.
En zoo dobberde ik tusschen vrees en hoop,
te midden van mijn werk met al mijn ge
dachten bij haar, totdat gisteren de gevrees
de belissing viel en mijn congé mij thuis ge
stuurd werd."
„Hoe is dat ter wereld mogelijk?" vroeg
de ingenieur Erich bij beide handen grij
pend, als dacht hij, dat die in een droom
sprak.
„En toch is het zoo. Hier, lees maar wat
de president mij schrijft. Gisteravond dronk
ik bij de Herthers thee en trof behalve Fe
licitas en haar vader, ook de beide Lohmers.
Aangeizien ik er van overtuigd was, dat de
nieuwe hofarts volkomen op de hoogte was
van alles, wat er gebeurde, deelde ikzelf
mee, dat ik een schrijven had gezonden
naar het Ministerie, waarin ik bedankte
voor de opdracht om het oude slot weer op
te bouwen. Aangezien ik het plan heb naar
München te gaan en daar eenigen tijd voor
mijn studies te blijven en de academie niet
zoo lang zonder dak kon blijven, was die
stap volkomen gemotiveerd. Ik zag ook toen
weer, dat zoowel Felicitas' vader als Paul
Lohmer mijn mededeeling met bijzondere
belangstelling aanhoorden. Maar Felicitas'
gezicht stond droevig en toen ik wegging,
beefde haar. hand. Zij moet geweten heb
ben wat gebeuren zou, maar ik vermoedde
nog niets tot ik hedenmorgen dezen brief
kreeg. Lees hem eens, maar hardop, opdat
ik eens duidelijk hoor of het mijn fantasie
is, wanneer ik uit ieder woord doctor Paul
meen te herkennon."
Konrad had den brief uit Ket couvert ge-
- -nomen en met een enkel woord kennis ge-
- nomen van den inhoud. Deels om aan Ericha
verzoek te voldoen, deels ook om rijn ontroe
ring meester te worden, ging hg bij het
raam staan en las, nu en dan even ophou
dende, den brief van den president.
„Waarde Heer Franekenl
Uw gisteren gedane mededeeling van
uw vertrek naar München maakt het
mij gemakkelijker U een beslissing mee
te deelen, waarop U reeds sedert eeni
gen tijd reoht hadt, maar die mij zoo
ontzettend moeilijk viel, dat ik haar
telkens weer uitstelde. Door de omstan
digheden moet ik de voor mij moeilijke
keuze doen mijn kind in de eene cf
andere richting ongelukkig te zien
worden. Ik heb respect voor U en voor
Uw goeden wil en begrijp tot cp zekere
hoogte wat U de genegenheid van mijn
dochter heeft doen winnen. Maar aan
den anderen kant moet ik mijn jaren
lange ervaring en mijn opvattingen over
de dingen, die noodig zijn voor een
huiselijk geluk, toch ook zooveel ver
trouwen, om met beslistheid te kunnen
zeggen, dat U U op een gevaarlijken
weg bevindt. Vergeef mij, dat ik U dat,
wat U in Baveno reeds scheen een som
bere levensopvatting, nogmaals zeg.
Maar ik mag de toekomst van mijn
dochter niet wagen aan een steeds wis
selvallig, zelden bevrediging gevend
leven. Ik houd daarvoor elk kunste
naarsbestaan en de weinige schijnbare
uitzonderingen bevestigen den regeL
Misschien zal het lot een aantal te
leurstellingen besparen, doordat hat
Uw jeugdige verwachtingen op een
groot succes en een roemvol bestaan
reeds bij de eerste poging den bodem
inslaat. Ik zeg niet, dat Uw krachten
ontoereikend zijn voor gelukkige resul
taten, maar ik wil mijn kind niet bloot
stellen aan de stormen en moeilijkhe
den, die aan een bestaan als heb Uw©
onafscheidelijk verbonden zijn.
Maar gelukkig behoef ik U niet allo,
hoop te ontnemen. U hebt, voor U dezo
loopbaan volgde, grondige studies go-'
maakt van een beroep, waarbij het niet'
van het toeval afhangt of U daarin een
eervolle loopbaan kunt vinden. U kuntj
U, wanneer U dezen wenk van het toe
val en mijn welgemeenden raad volgt,
in een paar jaar daar weer inwerken>
en voor Uzelf en Felicitas een zekere,
eervolle toekomst verwerven. Wanneer
U mijn dochter werkelijk liefhebt, zal
dit offer aan Uw fantasieën, dat U wel-,
licht moet brengen, U betrekkelijk licht
vallen. Ik kan, gaat U daarop in, £.a-
tuurhjk geen formeele verloving toe
staan, maar ik zal Felicitas' wensch
eerbiedigen en U als haar toekomstigen
echtgenoot beschouwen. U ziet, dat ik
mijn vaderrechten niet tiranniek door
zet en persoonlijke wenschen voor het
toekomstige leven van mijn dochter op
zijde zet. Gelooft U te moeten voort
gaan op den weg, dien Gij nu bewan
delt, dan wensch ik U duizendmaal meer
succes dan U bij deze eerste poging t©
beurt viel; maar mijn kind zal ET niet
volgen. Ik verzoek U om Uwe beslis-
sing en verklaar mij gaarne bereid tot:
een persoonlijk onderhoud, maar ver
zoek U Felicitas hierin niet te mengen.
Gelijk met U verneemt zij mijn besluit*
Met vriendschappelijke groeten:
President von Kerther«*
(Wordt vervolgd.)
