LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag1 3 December. Derde Blad. Anno 1910.
No. 15579.
In bljjde verwachting.
Buitenlandsch Overzieht.
FEUILLETON.
"NVij weten niet door wien en op welke
plaats het gezegd ia en het doet er ook
niets toe dat, zoo het leven van den aan
vang af werkelijkheid ware, niemand het
zou kunnen dragen.
Wij durven zonder aarzelen een stap ver
der gaan en zeggen dat niemand het leven
dragen zou, indien het geheel wer
kelijkheid ware. Evenmin als iemand zou
kunnen leven zonder slaap, zou hij het kun
nen, indien er geen dingen waren, die nu
en dan van de werkelijkheid aftrekken en
verplaatsen in niet bestaande toestanden.
Wij zijn in gedachten verdiept, onze lectuur
neemt ons geheel in beslag, het gesprek leidt
ons'volkomen af, en dat alles wérkt op den
geest zooals de slaap op het lichaam werkt:
het geeft rust, verfrischt en versterkt.
Vooral in de jeugd is de behoefte daar
aan zeer groot. De jeugd heeft de geluk
kige eigenschappen van ziohzelf zeer go-
makkelijk buiten de werkelijkheid te kun
nen denken. Het kind leeft in niet bestaan
de toestanden, meestal scheppingen van zijn
eigen verbeeldingskracht, en, evenals wij
het jonge lichaam zooveel mogelijk sparen,
door het onderwijs niet te vroeg te doen
aanvangen en methodisch to werk te gaan,
evenzoo sparen wij den geest, wanneer wij
zooveel mogelijk die behoefte van het kind in
de hand werken, wanneer wij het laten
zpelen en leeren spelen; wanneer wij toela
ten dat het zich in zijn illusiën verdiept en
een eigen wereld schept; wanneer wij het
sprookjes vertellen en lang in de zalige
onwetendheid Laten van wat het later toch
al koud en hard genoeg vinden zal.
Wanneer het kinderfeest, dat wij Sint-
Nicolaas-feest noemen, een product is van
menscheKjke vinding, dan heeft zelden
iemand een meer gelukkige gedachte gehad
want geen tijd en geen vorm leenen zich be
ter om aan kinderlijke behoeften te gemoet
t© komen.
De vorra vooral. Niemand zal wenschen
dat liet leven hem nooit iets anders ople
ver© dan wat hij te voren met zekerheid "can
verwachten. Met vaag bewustzijn van oen
komende gave, nu nog omringd door de ne
velen der geheimzinnigheid, stemt reeds tot
geluk en vooral de kinderziel is daarvoor
zoo vatbaar.
Niemand zal wensohen nimmer eens in
ataat te wezen een gonot of een aangenaam
oogenblik te verschaffen. Daartoe eens een
poging te doen, zichzelf met een mysterisch.
waas te omhangen, zich uit te putten in
vindingrijkheidwie kent niet het zalige
ge\oei daardoor veroorzaakt'?- En, alweer,
't is.de jeugd die daarin het sterkst is.
Trouwens, laat ons het maar eerlijk be
kennen, Sint-Nioolaas ig een bijna eenige
gelegenheid om eens allen saam te gaan;
too'n echt nationaal feest van kléine en
groote kinderen: prettig, vroolijk en on
schuldig En daarom hopen wij van harte
dat het feest ook nu weer zijn gewone
schoone rol zal vervullen
Onze lezeressen en lezers kennen misschien
wel het aardige gedichtje van Mimi, lie
Herman plaagde met het verzoek, hem haar
schoentje te mogen zenden? Zeker, dat wil
de hij wel, maar dan moest zij ook beloven,
te zullen aannemen wat er in stond. Natuur
lijk zou ze dat graag. En toen Mimi den
anderen morgen bij Pier man liaar schoentjes
ging halen, stond Herman er zelf in
D&t was nog eens een surprise, en men zegt
dat Mimi eerlijk haar woord heeft gehou
den.
Ongetwijfeld zou men 't voorloopig met
iets minder kunnen doen, en... velen zouden
zulk een geschenk ook niet meer kunnen
plaatsen 1 Ook in anderen zin echter kan de
goede Sint harten verwarmen en harten tot
elkaar brengen, zooals hij vrede sticht en tot
blijdschap en dankbaarheid stemt.
Een ding i's wel zeker: dat Sint en de
zijnen vooral onze echte vrienden waren,
tnen we ze meenden te hooren rijden over do
daken en te glijden door den schoorsteen.
Hier vooral is het zalig, een kind nog te
zijneen kind dat niet gehecht ïs aan om
vang en waarde, aan glana en weelde. Die
gedachte is misschien ook een wenk, om niet j
al te vroeg de illusion van het jonge leven
weg te nemen; een wenk ook om er tos mede
te werken, dat, waar de kinderhand zoo
gauw gevuld is, allen, althans eenmaal
per jaar, de weelde eener verrassing leeren
kennen en Sint-Nicolaas goede lijsten in
handen moge krijgen, opdat hij moge klop
pen aan aller deur.
Wat ons, ouderen, betreft', voor ons per
soonlijk is het heel aangenaam dat het
Sint-Nicolaasfeest, oudtijds een kinder
feest, niet uitsluitend een kinderfeest ge
bleven is. Toch moeten wij daarbij met ver
geten dat de Sint-Nicolaasavond der klei
nen, want dat is en blijft hij toch, iets van
zijn natuurlijken eenvoud en ongekunsteld
heid heeft verloren. Op ziohzelf is dit geen
ernstig nadeel, want het verschijnsel ligt ge
heel in de lijn van den tijd; maar wij mogen
niet vergeten dat wel degelijk nadeel zou
ontstaan, wanneer wij aan liet schoone feest
zijn kinderlijk-sclioon karakter ontnamen.
Hoe kooger eischen men voor zichzelf gaat
stellen, lioe meer gevaar er bestaat om tot
zelfzucht te vervallen, en wat de kleinen
aangaat, zoodra hun hand niet meer met
weinig gevuld en het echt kinderlijk-natuur
lijke verdwenen is, hebben zij reeds een
deel der vatbaarheid van rein en waar geluk
verloren.
Wij zijn vast overtuigd dat geen enkel
feest, hoe heerlijk op zichzelf, het allen-
omvattende feest van den vijfden December
avond vervangen kan. Niets zal ooit de aan
trekkelijko gezelligheid en de bekoorlijke
geheimzinnigheid er van evenaren.
Ons te beijveren den Sint-Nicola&savond
in stand te doen blijven, dat zal wel niet
noodig zijn.
Toch valt er nog wel i e t s te doen, name
lijk den invloed er van te versterken, door
echt kinderlijke vreugde te bevorderen. En
dan, we ziin nu allen in blijde verwachttog,
laat ons niet vergeten dat er velen zijn, die
toch niet durven hopen, en, daarom, toch
ook eigenlijk weer niet in verwachting
zijn. O, mocht ook voor hen eens een feest-
ure aanbreken, hun door onze hand bereid.
Wat zou d&t heerlijk zijnl
Nemo.
De telegrammen brachten ons gisteren
reeds do eerebs uitslagen van do verkie
zingen in Engeland. Balfour en
Chamberlain zijn reeds verkozen. De strijd
behoerscht thans het geheel e openbare leven
in Engeland: Belangrijk zijn twee uitlatin
gen voor heden. Minister Morley liet zich
over do socialisten uit. Zooals men weet,
verwijten de unionisten aan de liberalen,
dat zij samengaan met Ieren en socialisten,
Morley nu verklaarde volstrekt geen socia
list te zijn en enkele voorstellen der socia
listen bepaald af te keuren, maar aange
zien zij groote sympathie aan den dag leg
gen voor de ongelukkigen, kon hij niet
goedkeuren, dat zip uitge3tooten worden.
„Wanneer het land de Tories weder op
het kussen mocht brengen," zoo zei de hij,*
„dan zullen wij meer economische kwak
zalverij bij hunne zoogenaamde sociale her
vormingen te zien krijgen, dan wanne»
honderd unionisten gekozen werden."
Een andere spreker i: Stoad, de bekende
Engelsche publicist, dien wij nog kennen uit
den TransvaaP.oorlog. Hij wijst er op, dat de
overwinning voor de liberalen reeds be
haald is, vóór de eerste verkiezing heeft
plaats gehad. Ongeveer oen jaar geleden,
zoo betoogt hij, trok bet unionistische leger
tot ean front-aanval tegen de ministarieele
stelling op. Drie vlaggen werden den aan
valler vooruit.gedragende eene droeg het
opschriftweg met de bogrooting. De
tweede den eisch van erfelijke wetgeving,
de derde den eisch van tarief hervorming.
Maar wat is er van deze strijdleuzen over
gebleven? Do oorlogsla-eet tegen de begroo
ting is verstomd. G-cen unionist zou dur
ven voorst-ellen, de begrooting omv» te wer
pen. Wat het erfelijkheidsbsginsel betreft,
ook dat is opgegeven, en wel door de Lords
zei ven. Totdat de heer Balfour had g?spro-
ken mocht men eohter nog aannemen, dat
althans do leuze der tarief-hervorming zou
Huil roeping getrouw.
26)
De op liaJfluiden toon govoerde gesprek
ken waren opgehouden, zoodra Camillo
harder was gaan spreken. De algemeene
opmerkzaamheid was op hem en de gravin
gevestigd en iedereen vermoedde, dat die
woorden dieper beteekenis hadden. De
Prinses keek den kunstenaar met onver
holen bewondering aan en hoorde niet do
weinig vleiende opmerking, die von Herther
maakte. De Hertog sneed een verder twist
gesprek tusscnen de gravin en haar be
schermeling af4 door tot de eerste te zeg
gen:
„En wij hebben dus de eerste jaren niet
het vooruitzicht u bij ons te zien lieve gra
vin? Dat u niet naar Forstenburg omkijkt,
vind- ik heel begrijpelijk; maar in Berlijn
en München zoudt u heel wat veranderd en
gemoderniseerd vinden, zelfs wanneer u
die plaatsen met Sfc.-Petersburg vergelijkt."
„Mot alle respect voor Uwe Hoogheid en
Uw huis en de vele vrienden, die ik ïu
Duitschland heb, moet ik u eerlijk zeggen,
dat het land mij hoe langer hoe minder bo-
Talt. Men wordt ouder en rijper. Ik heb in
mijn jonge jaren het woord van Napoleon
▼oor een zinlooze frase gehouden, toen
hij sprak van Duitsch idealisme, en alles,
wat hem niet aanstond, daaronder bracht.
Maar ik ben tót de conclusie gekomen, dat
jk ongelijk had. Dat idealisme is er wérke
lijk en het is de grootste hinderpaal voor
•en regelmatige en practische orde van
•aken".
-tildèajjsme, gravinY' vroeg de Hertog
met ongehuichelde verbazing. „Nu, men kan
merken, dat u in tien jaar niet in Duitsch-
land geweest bent. Wij zijn alles eer dan
idealistisch. Al wat ons heilig en dierbaar
was, hebben wij weggeworpen; wij staan
aan de spits van de beschaving en den paar
idealisten, die wij nog hebben, wordt het
iederen dag somberder te moede."
„Bedriegt Uwe Hoogheid zich niet
door alleen op het oppervlakkige te let
ten?" vroeg de gravin, die het geheele ge
sprek met blijkbaren tegenzin in het DuitsGh
voerdo. „Dat idealisme bestaat nog wel
degeb'jk en op een gegeven cogenblik zal
het tot verbazing der wereld weer uit zijn
vergetelheid opduiken."
„En dan de wereld niet ten goede ko
men", mompelde de Hertog, die de gravin
met blijkbare belangstelling volgde.
„Veroorlooft Uwe Hoogheid mij ook een
enkel woord?" vroeg von Herther. Het was
hem onaangenaam te moede geworden bij
dén loop, dien het gesprek nam, en hij
zeide:
„Ik geloof niet aan wat gravin Plat off
daar vertelt. Ik geloof evenmin, dat al het
goede van 'vroeger weer in het volk zal wak
ker worden; maar wanneer het zoo was,
dan zou men er zioh slechts over kunnen
verheugen.
„Wie zegt u, dat ik alleen van het goede
sprak?" vroeg de gravin, een boozen blik
o<p den président werpende. Wanneer ik
een. duidelijk beeld mag gebruiken, zou ik
dat idealisme een buil willen noemen, die
telkenmale weer doorbreekt. En zooals Na
poleon zei cl o, die. is niet uit te roeien."
„Dan moot u nader verklaren, wat u
onder Duiteoh idealisme verstaat", zeide
blijven klinken, maar ook deae leuzd is
door Balfour opgegeven."
Ofschoon de eerste berichten er op we
zen dat de unionisten alle Balfour's referen
dumsplan ten aanzien van de tariefkwestie
toejuichten, verluidt thans dat die sym
pathie niet on verdeeld, is.
Dat de verkiezingsstrijd veel eischt van
de krachten, blijkt wel uit het programma
van de s preekbeurten-tournee van minister
Winston Churchill. Hij sprak gis
teravond te Frodsham om 7 uur 15, ver
trok te 8.42 par extratrein naar Manchester,
per auto vau het een© station naar het an
dere en dan weer met extra trein naar Grirnn-
by. Daar sprak hij te middernacht en be
antwoordde de rede die Balfour daar vroeger
op den avond had uitgesproken.
Opdat de minister precies wist, wat de
unionistische leider had te berde gebracht,
is met een apecialen dienst een woordelijk
verslag van Balfour's rede naar Sheffield
gebracht en daar aan mr. Churchill ter
hand gesteld, zoodat hij in den trein tua-
schen Sheffield .en Grimsby het kon be-
studooren.
Na zijn rede te Grimsby vertrok de heer
Churchill per extra trein naar Manchester,
waar hij hedenmiddag sprak. Daarna reist
liij naar Chester, waar hij hedenavond het
woord voert..
Er zijn in alle plaatsen, waar de minister
optreedt, maatregelen' genomen om hem te
beschermen tegen de suffragettes.
In.Duitsch land zijn clc scheepvaart-
tollen, do vlecschnood en de redevoering
van den Keizer to Koningsbergen nog steeds
de groote onderwerpen.-; Daarbij komt eigen
aardig aan het licht, vooral naar aanlei
ding van de laatste kwestie, het groote
overwicht van Pruisendn het Duitsche Rijk.'
Het officieel© orgaan van Saksen.Weimar
had zich in deze zaak min of moer ge
schaard aan de zijde" van hen die het op
treden van den Kei zei' afkamden. Daar
over leest thans „Kreuz Zeituug" hen de les
en zegt dat na hot antwoord van Bethmann
Heilweg op de interpellatie, iader het cr
over eens was dat den Keiaar niets te ver
wijten vied. En wat wil Saksen.Weimar dan
nog?
Maar ook ten aanzien van de scheepvaart-
tollen drijft Pruisen, zij hot niet zonder
allerlei concessies zijn wil door.
Gisteren merkten wij opdat ook Rus
land zijn parlementaire kwestie scheen te
krijgen. Maai-hLoo geheel anders -hier de
toestand nog is, dan in Engeland, blijkt
wel nit hot onderhoud, dat Goetsjkcf, do
Voorzittcr van de Doerna, dezer, dagen bij
de Tsaar li ad. Hij" kwam klagen over do
weinige medewerking die do Rijksraad
aan de horvormings.gezinde voorstellen van
de Do erna verleende. Maar veel suoces had
hij niet.
Goetsjkof beklaagde zich over don Rijks
raad, die stelselmatig till© hervormingen in
den weg staat en ophoudt -en met name
de wot op verdraagzaamheid in godsdien
stige aangelegenheden. De Tsaar antwoordde,
dat Jiet er in Duitschland mot den Rijks
dag niets boter voorstond. En toch wordt
in Duitschland niet geklaagd. De Tsaar had
dan ook niets aau te merken op den Rijks
raad.
Gcetsjkof sprak over de landsverdediging
en de dringend noodzakelijke hervorming
van het ministerie van marine. De Tsaar lkp
over de kwestie licen en oordeelde het he
ter de resultaten van het onderzoek af te
wachten.
Een schuchter woord, dat de Doama.presi
dent ten gunste van do univei'sibaiten waag
de, kreeg tot antwoord: Daar heerscht nog
wanorde. En de wetten beiroffende Finland
werden afgedaan met de woorden: Er valt
geen tijd te verliezen.
Toon de houding der rechterzijde bij het
voorstel tot earing van Tolstoi's nagedach
tenis ter sprake kwam, was de Tsaar* van
oordeel, dat in dergelijke aangelegenheden
geen dwang uitgeoefend kon worden. Ieder
behoort naar zijn geweten te handelen.
Er blijkt hier wel uit hoe ver Rusland
nog achterstaat bij de West.Europeesche mo
gendheden.
Uit Mexico komt thans bericht dgt ge
neraal Porfirio .Diaz officieel voor de ze
vende maal als President is geïnstalleerd.
Hoewel de berichten schaarsch zijn, schijnt
de opstand nog niet geheel te zijn onder
de president na- een wenk van den Hertog
om het gesprek voort te zetten.
„Nu maakt u er misbruik van, dat het
geen wat ik bedoel, moeilijk onder woorden
is te brengen", zeide de gravin op scherpen
toon, eerst haar tegenstander en vervolgens
alle aanwezigen aanziende. „Duitsch idea
lisme is als een instinct, dat leeft in de har
ten van uw landgenooteneen instinct, dat
het persoonlijke wil, dat telkenmale het le
ven weer opnieuw begint, dat de heiligste
instellingen van vroeger in den eigen tijd
wil herscheppen), dat elke eigenaardige ver
houding daartegenover wil aanpassen aan
eigen opvatting, voordat het die als bindend
beschouwt. Duitsch idealisme is de trots,
die aan eigen wil gelooft, nadat Kerk on
wetenschap hebben uitgemaakt, dat iets
dergelijks niet bestaat; de trots, die zich
altijd weer een eigen weg zoekt cn do ge
heele overige beschaafde wereld in verbazing
zet, omdat hij onberekenbaar is."
De Hertog lachte over het enthusiasm:®
van de gravinhem scheen de geheele zaak
vrij koud -te laten. De president evenwel
was onaangenaam aangedaan; enkele zijner
eigen opvattingen klonken hem uit de woor
den van de gravin zóó hatelijk in het oor,
dat hij moeit© had den toon te treffen, cTie
in onze omgeving noodig was. Hij beproef
de eveh te lachen en zeide
„Wij zullen het over één punt, dat u
steeds op den voorgrond hebt- gebracht, wel
eens worden. Ik geef u volkomen gelijk, dat
de^Duitschers het gevoel hunner onafhanke
lijkheid in vele gevallen te ver drijven maar
het is een nieuw gezichtspunt waaruit u de
zaak beschouwt. Ik zou toch wel eens wil
len weten waarin de voorrang, dien u den
drukt. De persvrijheid ie door de Regce-
riug, die zeer streng optreedt, vrijwel ge
heel onderdrukt. Wij zullen dus wel niet
veel te weten komen voorloopig.
Gemeenteraad Tan Voorschoten*
Voorzitter: de burgemeester.
Aanwezig alle leden.
De Voorzitter doet voorlezing van inge
komen stukken o.m:. Missive van den heer
J. H. Rutten, houdende mededeeling, .lat
hij onder dankbetuiging zijn benoe
ming tot boekhouder-kassier van het Water
leidingsbedrijf aanneemt, mits Gedeputeer
de Staten zijn benoeming goedkeuren; mis
sive van Ged. Staten, waarbij den heer
Rutten deze vergunning verleend wordt;
kennisgeving van Ged. Staten dat volgens
't Centr. Bur. voor de Statistiek de uitkom
sten der laatst© volkstelling aanwijzen, dat
Voorsohoten 3307 inwoners telt. Diensvolgens
moet, in overstemming met art. 30 bis der
Gemeentewet, bij de eerstvolgende Gemeen
teraadsverkiezing, de Raad aangevuld wor
den met 4 nieuwe leden. Voor kennisgeving
aangenomen.
Voorts is ingekomen een verzoek van S.
Walrave, om ontheffing van H. O., wegens
vertrek uit de gemeente. Wordt verleend
over twee maanden tot een bedrag van
f 1.75.
Voor de benoeming van een. lid der Com
missie tot Wering van Schoolverzuim (aan
de beurt van aftreden is de heer C. Eggink
Sr.) hebben B. en Ws. op de voordracht
geplaatst de heeren C'. Eggink Sr. en C.
van der Giessen.
De Raad benoemt met algemeine stem
men den heer C. Eggink Sr.
De Voorzitter deelt mee, dat Gedep. Sta
ten de verordening op het Gasbedrijf terug
gezonden hebben met de opmerking, dat de
verschillende percentages voor a fsch rij vin
gen hun te laag voorkomen.
De verordening schrijft voor, dat op den
gashouder 2 pCfc. afgeschreven wordt. Gede
puteerden wensohen 4 pCt. bepaald te zien.
Ook vindon zij het percentage van afschrij
ving op de fabr leks toes lellen (ad 6 pCt.)
te laag. B. en Ws. steil _n overeenkomstig
ingewonnen advies bij de Directie der Ste
delijke Gasfabriek te Leiden voor, het
percentage van afschrijving op don gashou
der to b>palen op 3 pCt. en die op do fa-
briekstoestellen op 7 pCt.
Dc Raad vereenigt zioh met hot voorstel
van B. en Ws.
De verordening op het Waterleidingbe
drijf wordt daarna ongewijzigd vastgesteld.
Alleen worden de percentages voor afschrij
ving in overeenstemming gebracht met die
uit de verordening op het gasbedrijf.
In behandeling komt. nu het voorstel vau
B. en Ws., om de woning van den machinist
der Waterleiding aan té sluiten aan het
Rijkstelefoonkantoor. De Voorzitter verde
digt (lit voorstel en merkt op, dat de twee
beambten bij de waterleiding, de water-
meester en de machinist, zeer ver van elkaar
verwijderd wonen. Een telefonische v rbin-
ding tusschen dio twee mensclien is dus zeer
gewenscht. Dc woning van den water mees ter
is reeds telefonisch aangesloten. Ook voor
particulieren, voor aangeslotenen bij de
waterleiding, zou het groot gerief geven.
Ten slotte is de aansluiting gewenscht met
het oog op het uitbreken van brand. Op
enkele vragen deelt de burgemeester mee,
dat de aansluiting misschien wel f 50 a f 00
zal kasten, en dat een telefonische verbin
ding, als er 's nachts brand uitbreekt, nnfc
tot de onwaarschijnlijkheden behoort.
De heer Van Charante vraagt of de tele
fonische verbinding direct noodig is. ïlij*
vraagt dit met het oog op de dure exploi
tatie in den eersten tijd. De burgemeester
antwoordt, dat juist in den eersten tijd dc
behoefte aan de verbinding groot zal zijn.
Het voorstel tot aansluiting wordt vervol
gens aangenomen.
Het suppletoir kohier hondenbelasting
wordt ongewijzigd vastgesteld.
De Raad bepaalt de zekerheidsstelling
voor den boekhouder-kassier van het water
leidingbedrijf op f 1000. De borgtocht van
finderen volkeren geeft, bestaat en waarom
ons instinct de geheel© wereld verbaasd
doet staan?"
„Daartoe behoeven we niet ver to zoe
ken: de meest alledaagsohe voorvallen zijn
voldoende", zeide de gravin en keek den
president aan met een blik, waarvan alleen
Ca-millo de beteekenis verstond. „Neem eens
aan, dat twee families, oen Duitsche en een
Franscke of Russische, te zamen voor him
genoegen op reis zijn en hun dochter bij
zich hebben. Er is natuurlijk een zwerm
jongelieden om hen heen, die het er op aan
leggen in een goede familie in te dringen.
De jonge dames volgen de neiging, aan
haar leeftijd eigen, en hebben de dwaasheid
een soort verliefdheid voor iemand op te
vatten. Op den voorgrond gesteld, dat geen
van beide heeren eigenlijk bij de families
passen en geen bijzonder geluk verdienen.
Wat zal er nu gebeuren De jonge Fransche
dame zal er eenvoudig aan herinnerd wor
den, dat zij niet om harentwille, maar om
die van haar familie, ter wille van den ge-
heelen socialen samenhang, op de wereld is.
Men zal haar zeggen, dat zij te doen heeft
wat haar moeder en grootmoeder gedaan
hebben, en het zal geen moeite kosten haar
te overtuigen. Want de Fransche natuur is
eerlijk genoeg zich daarvoor uit te geven
wat zij is en lachend af te zien van een
plan, dat mislukt. Maar do Duitsche? Zij
neemt voor zich als recht, wat haar van
jongs af is voorgehouden: zij vraagt niet
naar haar familie; zij volgt haar ine li not
begint liet leveu opnieuw; zij houdt een
vluchtige opwelling voor een zielsverlangen.
En de Diiifcsohe avonturier, die niets waard j
is, voelt zioh gelukkig, spreekt met pathoe
denzelfden ambtenaar van het gasbedrijf In
draagt eveneens f 1000. Niemand meer Iet
woord verlangende, sluit de Voorzitter de
openbare vergadering, welke daarna over
gaat in een met gesloten deuren ter behan
deling van het suppletoir kohier H. O.
Openbare Leeszaal en Bibliotheek
„Benvcns."
De Openbare Leeszaal telde gedurende de
maand November 2170 bezoekers tegen I7t0
in October. Er werden 13M boeken uitge
leend, tegen 1213 in de vorige maand.
Door geschenken cn aankoop werden de
volgende nieuwe aanwinsten verkregen: Hu-
go de Vries, Soorten en variëteiten; Zaaien
en oogsten; Land en volk van California;
Oorsprong en bevruchting; Het veredelen
van cultuurplanten; Pflair/'-nziichtung; Be-
fruchtung und Bastardierung; die Mutati>
nen und die Mutationsperièden bei der
Entstéhung der Arten; Die Muta-
ti onstheorie, 2 din. G. Klingenberg,
Electromechanisch© Kcn&truktionsclemeute
G. J. van de Wel], Dt electromotor; De
accumulator; De dynamo. F. A. Holle
man, Electriciteitsmeters en stroomleve-
ringstarieven. J. Koning, De telephoon
Welk krachtswerktuig zal ik kiezen
verz. v. teohn. onderwerpenvragen cn
antw. D. v. Gulik, Gnweders cn onweers-
verschijnselenBeveiliging tegen bliksem
schade. Siemens-Schuckert, Catalogi.
Otto Sohwade, Catalogi. Eleotr. Mij. Lah-
meyerr Catalogie. N. Koomans, Drandl. tele
grafie. A. ten Bosch, Do elecro-techn.
schooL F. v. Eedcn, Do kleine Johannes
II, III. H. J. Schimmel. Een Haagsen©
joffer. Nicolaas, De pastorie to Nöddebo.
P. v. d. Meer, Jong leven, 2 dln. F. \V.
Farrar, Een student. J. de Meester, Dee
moed. W. G. v. Noulmys, Zijn kindEen
zamen. Marie Corelli, De Strijder. II.
Heyermans, Schetsen, 3de bdl. Aug. do
Wit, Heb dure moederschap. Ocra Iinda
bok. J. Daskamp, De gedenkschriften van
een baby. Henri Gréville, La seconde
mère. Carmen Sylva, Ein Gebet. O.
Freiherr von Ompteda, Cacilic von Sarrijn 2
dln. Edna Lyall, We two; Dono
van; Knight errant; In the goiden
days. G. Eliot., Adam Bede.- -
Rosa N. Cary, Wooed1 and Married; Not
like other girls. Miss Mulock, The head
of the family. Maria S. Cummins, El fu-
reidis. Lady G. Fullerton, Grant-ley ma
nor Ellen MiddletonLady-bird. Miss
Tlungerford, Molly Bawn. Cr». Kingsley,
Rypatia; Two years ago. Floienec Mar-
rvat, My own child. Baronesse Orezy, The
case of miss Elliott. Mrs. Humphry
Ward, Robert Elsmere Gli. Y\ agncr, The
Simple life. W. M. Thackeray, The Vir
ginians. E. Wether ell, Say and Seal.
Charlotte M. Younge, The daisy chain;
Heartsease, Dynev'or F err ace. —~iiob. "Sou
th ey, A'll for love. M. A. P. O. Poelhekke.,
Woordkunst. Theo de Veer, Mexico.
Alb. de Haas, Engagementen. L. E.,
Stille levens. Williamsón; Het gulden
Mysterie. J. A. Visscher, Van de arme
Friesche heide. W. H. Cool, Devliegma
chine. H. Verkouteren, De Christelijke
Ijeginsden in het rechtNieuwste Nedorl.
lvriek. Neerlands-Indiö in afl. A. v.
Volzen, De Blériot vliegmachine. Gun
ning, Paedagogische opstellen. Burgers-
dijk, L. A. J., De dieren, 3~dln. A. Doos
jes, Het leven van Maurits Lijnslager, 3 dln
Victor Hugo, De Verstoolenen. Ri
chardson, Volksonderwijs over alcohol. -
P. H. Hbynen, Leerboek der Natuurkunde.
J. J. ten Have, Bekn. Aardrijkskunde v.
Ned. O.-Ind. Emous en Kloppers, Bekn.
pedagogiek v. Chrisiel. norm. leven. D.
v. Pelt, Overzicht der methode v. nieuwe
rekenoursus. Wet op het L. O. H. Dou-
ma, Onderwijs en opvoeding. J. Koo
nings, De School. C..G. Knakeheen,
Bekn. Neder]. Spraakkunst. Hanogh,
Heys v. Zouteveen, lland^ek «Ier Minera
logie. D. Horn en S. de Gast, Leerboek
der dier- en plantkunde. Du1k>i°, Choix
de lectures fran^aises. Aug. Gittée, Lec
tures francaises. Grondhoud en Roorda,
Kngelaeh' leesboek. J. J. ten Have, De
Wereld.
van zijn rechten. Is het zoo niet? En naar
Duitsch idealisme hebben de beide jonge
dwazen, niet hun familie, met de wereld ge
lijk. Zoo is het in het kleine en precies zoo
in het groote."
„Lieve hemel, gravin, wat geeft u or ons
onbarmhartig van langs", zeide de Hertog,
nog vóór von Herther een antwoord had
kunnen geven. Het was hem, niet ontgaan,
dat in de woorden van de gravin iets per
soonlijks gelegen wasmaar liet verband
was hem niet duidelijk. De president zeido
evenwel op kalmer toon dan tot dusver.
„Uwe Hoogheid sta mij toe te verklaren,
dat ik mij niet overwonnen beschouw. Ik
neem uw geval aan en veroorloof mii u te
zeggen, dat u het bewustzijn van de Duit-
schers in dit geval onderschat. Het Duitsche
meisje, waarvan u spreekt, zal zeker niet
om der wille van sociale instellingen, maar
wel uit eigen innerlijke kracht een dwaze
neiging overwinnen. Zij zal met vrijen wil
een hooger offer brengen dan baar Fransche
zuster, zoodra het haar duidelijk wordt,
dat haar gevoel een vergissing is of dat zij
door toe te geven het hart van iemand, dien
zij langer heeft liefgehad, kwetst."
Gravin Platoff maakte een beweging,
waarmee zij zeggen wilde tegen een derge
lijke meening niets meer te zuilen beweren.
Het was in het vertrek een oogenblik zoo
stil alsof er uitsluitend stómmen aanwezig
waren. En het was heel geschikt, dat do
lakeien, met eenig© drukte zich bewogen;
dab Mühlmann met ©enigen nadruk de ,La-
Crisnoe Christi" aanbood. Hij zou geschrok
ken kunnen zijn van het bleek© gelaat van
i Felioitaa, toen zij voor den wijn bedankt©.
(Wordt vervolgd, jv
