no. 1BZ73. ImSIMBGM 'BACrB1iA^5 Vrijdag 2 H©©©mf>er. Tweed® STatt. Aimo 1010, Buitenlandseh Overzieht. FEUILLETON. Hun roeping getrouw. l De mededeeling van Balfour, hoofd van de parlementaire oppositie in Enge land, dat hij bereid was de kwestie van de- Tariefhervorming aan een referendum te onderwerpen, is nog steeds Kot onderwerp van de Engelsche pers. In de verslagen van de vergadering in Albert Hall trekt vooral de aandacht de reusachtige geestdrift, waar mede Balfour werd ontvangen, die ten top steeg bij zijn bovengenoemde verklaring. De Londensche correspondent van het „Hbld." beschrijft dit oogenblik als volgt: Enkele dagen geleden slechts", dus ver volgde Balfour, ,,had men in de meetingza- Jen door liberale ministers hooren vragen of de Unionistische regeering, kwam zij aan Ket bewind, dan bereid zou gevonden wor den een belangrijken maatregel als een tariefwet aan een referendum des volks te onderwerpen." Toen Balfour deze woorden sprak, werd net doodstil in de zaal. De menschen spits ten de ooren, bogen ziok vooruit, om geen woord van hetgeen volgen zou te missen, ieder voelde, dat nu een belangrijke uit spraak van den leider der Partij moest volgen. 1 Balfour, 6taande geleund tegen zijn spreek-lessenaar, de lange beenen over elkaar, de rechterhand geleund op den ka theder, vervolgde langzaam: ,,Ik erken vol mondig, dat Tariefhervorming een groote verandering bedoelt. Ik geef tóe, dat deze verkiezing misschien elke verkiezing niet gaat over Tariefshervorming alleen, en ik heb niet 't minste bezwaar om de beginse len van Tariefliervorming aan 'n referendum to doen onderwerpen. Inderdaad, afgeschei den van de technische moeilijkheden waarop ïk wees, welke reden zou ik kunnen hebben, er tegen te zijn? Is Tariefhervorming een vorm van belasting in het belang van indi viduen of klassen? Neen, Tariefher vorming is een zaak van belangrijke nationale en imperiale politiek. Zoo althans beschouw ik het en ik ben volkomen bereid deze zaak te onderwerpen aan het oordeel mijner land- genooten". Toen dit gezegd was, was de geestdrift onbeschrijfelijk de menschen waren opge sprongen; wuifden den spreker toe, daver den hem hun hoera's tegen, telkens en tel kens weer, er scheen geen bedaren aan. „Beloof Eet 1" dus klonk het van een der gaanderijen door het gejoel heen. „Hij heeft het beloofd 1" dus schreeuwde de menigte, en toen nog meer gejuich en nog meer gejuich. Eindelijk kon dc heer Balfour zijn rede vervolgen. Overigens is er uit Engeland vandaag wei nig nieuws. De verkiezings-oampagne is in vollen gang en verliest zich in allerlei klei nigheden en bijzaken, die voor een buiten lander niet van belang zijn. Uit P a r ij s komt nader bericht ovër de 'Stoohette-zaak. De commissie waarvan Jau- tfo voorzitter was, heeft eenige conclusies opgesteld en die in een ontwerp-besluit aan de Kamer voorgelegd. Vooreerst wenscht «dj de publieke spaargelden beter gewaar borgd te zien en noodigt den minister van financiën uit, een lijst op te maken van de effecten, die sedert 20 jaren in Frankrijk zijn uitgegeven en waarop de schommelin gen staan aangegeven, waaraan zij onder hevig zijn geweest, welke lijst jaarlijks ver volledigd zal worden en ter beschikking van het parlement gesteld zal worden. Verder constateert zij dat in Maart 1908 de minister van binnenlandsche zaken in een rechtbank ingreep zonder den minister van justitie om inlichtingen te hebben ver zocht, en dat do prefectuur van politie met een fic tieven klager bij het parket is aangekomen, die door een Roohett© vijandig gezinden fi nancier was betaald. Zij is van oordeel, dat er dringende nood zakelijkheid bestaat aan ongeregelde prak tijken en misbruiken een einde te maken, en dat het verdeelen van de judiciaire politie over do administratieve en de rechterlijke macht tusschen deze twee* instellingen een betreurenswaardige rivaliteit doet ontstaan^ die nadeeligen invloed heeft op de werking der justitie en de meest willekeurige bande- „Dus Uwe Hoogheid beveelt zijn eischen voor de lessen hier in te willigen en het onderricht aan uw dochter morgen te be ginnen." „Zoo is het. En sluit nu je portefeuille maar en laat Herthcr zijn. beschermeling brengen." De particuliere secretaris maakte een bui ging en zweeg. In het voorvertrek vond hij Herther en Erich. De Jonge architect had moeite gehad zich in een passend toilet te ■vertoonen, want nog gistermorgen had hij aan alles eer gedacht jan hier aan zijn Vorst voorgesteld te zullen wérden. Hij maakte op Lorberg een zeer goesfen indruk en deze geloofde, dat het eerlijke gezicht den Hertog wel bevaljf^zbu. Beleefd' zeide hij, dat de Hertog zajn onderdanen reeds wachtte en dat hij er zich over verheugde do beide hoeren aan tafel te zullen zien. De kamerdienaar, dio den heer von Her ther eenige uren geleden op Isola Madre ontmoet had, maakte een zeer diepe bui- gmg; in zijn oogen was von Herther oen *©er belangrijk persoon geworden. Hij open de niet de deuren naar het privé-vertrek van den Hertog, maar die naar een groot salon, dat aan den zijkant van het huis jas gelegen. Nauw waren zij binnengetre- ®n, toen de Hertog verscheen. Hij gaf von ei fcher de hand en liet zich Erich Fraüoken voorstellen. »»Hct verheugt mij u te leeren kennen. lingen toelaat en door het scheiden der ver antwoordelijkheden deze opheft. In verband hiermede stelt do Commissie voor alle judiciaire politie voortaan te ver eenigen en te organiseeren onder uitslui tende leiding en toezicht van een ressort, waarvan de verantwoordelijkheid nauwkeu rig is omschreven. De kwestie der internationale ontwape ning duikt telkens op. Nu weer in de 11 a- liaansch© Kamer. Bij de debatten over de begrooting van buitenlandsche za ken heeft de socialist Bissolati een motie ingediend, waarin de regcering verzocht wordt zich met Oostenrijk te verstaan om een. internationale conferentie ter beperking van de bewapeningen bijeen te roepen. Bossolati gelooft, dat een stap in deze richting met goed succes bekroond zal wor den eendeels omdat Oostenrijk zwaar ge drukt wordt door de militaire uitgaven, an derdeels omdat men particuliere beweeg redenen, die eensgezindheid in den weg staan, zou kunnen ter zijde stellen. Spr. wijst op het belang, dat het initiatief der mogendheden van het Drievoudig Verbond voor den vrede zon hebben. Een mogelijke weigering van Oostenrijk zou geen daad van openlijke vijandigheid zijn en Italic zou door dit voorstel zijn gehcele plicht hebben gedaan. Evenals in Engeland schijnt ook Rus- Pa n d zijn parlementaire kwestie te hebben of te krijgen. De Rijksraad en de Doema kunnen niet met elkaar overweg. De Rijks raad is wat men in Engeland het Hoogerhuis en bij ons de Eerste Kamer zou noemen. Er wordt thans uit Petersburg gemeld, dat de partij der Octobristen, in een geheime zitting den president, der Docma Goetsjkof hebben opgedragen, den Tsaar in de eerst volgende audiëntie mededeeling t.e doen van de obstructie, die de Rijksraad toont, door verwerping of vertraging van de be handeling der wetsvoorstellen, die in de Doema zijn aangenomen. Zoo daartegen geen ander middel kon worden aangewend, moet Goetsjkof den keizer voorstellen, de derde Doema te ontbinden. Ten slotte nog iets over Zuid-Afrika, waar de hertog van Connaught de vertegenwoor diger des Konings, zijn rondreis maakt. Hij is thans te Johannesburg en de goud stad zet haar beste beentje voor, om den koninklijken gast alle eer te bewijzen. Gis teren zou de inwijding plaats hebben van een gedenkteeken ter eere van de Imperial Light Horse on andere troepen, dio in don oorlog tegen de Boeren een rol speelden. Dat Johannesburg nog geen dergelijk monu ment had, was tot dusver, zoo zegt de cor respondent van de „Times", een schande voor Johannesburg. Natuurlijk, dc goudmag naten van den Rand hadden hun dankbaar heid wel wat eerder mogen toonem Wij zouden meenen dat men dergelijke ge- denkteekenen maar niet moest oprichten. Dat kan toch niet zijn in hot belang van de vreedzame samenleving der beide rassen in Zuid-Afrika. Uit Amerika weinig nieuwa De revo lutie in Mexioo schijnt te luwen. Een nieuwe II. IS. 8. voor jongens. Reeds den 28sten Maart 1908 bereikte B. en Wb. een schrijven van de Commissie van Toezicht op het Middelbaar Onderwijs, waarbij verschillende gebreken, aan bet tegenwoordig gebouw van de Hoogere Bur gerschool voor Jongens klevende, onder hun aandacht werden gebracht en op verbete ring dier gebreken en tevens uitbreiding van het aantal lokalen werd aangedrongen. Inzonderheid in de aan de Schoolsteeg grenzende lokaliteit liet de toestand naar het oordeel der commissie alles te wenschen over. In dit gedeelte van het gebouw, dat indertijd bij de overbrenging van het Gym nasium naar h'et gebouw in het Van der Werffpark bij de Hoogere Burgerschool was getrokken, waren alle lokalen laag, be dompt en kein. De verlichting was er slecht en de ventilatie onvoldoende. Eindelijk werd er veel last ondervonden van straat geluiden uit de aangrenzende nauw© steeg. Bovendien was de aan die lokalen grenzen- Men heeft mij veel goeds van uw talenten verteld en vooral was uw plan voor een nieuwen schouwburg verstandig. Ik ben wel niet uw meening toegedaan, dat theaters, die om de 25 jaar toch afbranden, monu mentale gebouwen moeten zijnmaar daar van afgezien heeft het mij verheugd, dat u het geheel met zekeren voornamen een voud ontworpen hebt, vooral wat de inwen dige decoratie betreft." „Uwe Hoggheid is zeer vriendelijk. Ik zal alle moeite doen bij de uitvoering aan het plan vast te houden. Uwe Hoogheid zelf weet op welke moeilijkheden een jong kun stenaar stuit; hoeveel moeite het hem kost, zijn plannen door te voeren, en ik neem de vrijheid Uwe Hoogheid daarbij om steun en voorlichting te vragen." „In dergelijke zaken is mijn advies van weinig waarde", zeide de Hertog, terwijl de strenge uitdrukking van zijn gelaat een bij na ironische werd. „Ik ben bang, dat u spoedig erkennen zoudt mijn macht over schat te hebben, en dat u beter gedaan zoudt hebben u met den opperbouwmeester te verstaan. Intussehen, wat ik kan, wil ik gaarne voor u doen. U bent de zoon van den fabrikant Karl Francken, uit Schwer- fen, bij Forstenburg, en hebt op de Ber- lijnsche Academie gestudeerd?" „Om u te dienen. Ik was eerst voor inge nieur bestemd, en heb daarvoor ook gestu deerd, maar ben later architect geworden,'' „Dan wensch ik u veel geluk met uw eer ste zelfstandige werk. Men zal het u bij ons niet gemakkelijk, makendat kan ik u wel vooruit zeggen. Maar wie waagt, die wint dikwijls. Hoe is het, president, heeft uw dochter de bovengang veel te nauw, wat vooral in een school, die zoowel door meisjes als door jongens bezocht werd, bezwaren moest op leveren. En wanneer men dan nog bij dit alles in aanmerking nam, dat niet minder dan acht lokalen der school aan de School steeg uitkwamen, dan meende de commissie niet te veel te zeggen, wanneer zij dezen toestand op den duur onhoudbaar noemde. Maar er was meer. De schoolbevolking was langzamerhand tpt een hoogte gestegen, dat aan toelating van nog meer leerlingen niet te denken viel. De Directeur had zich' dan ook reeds genoodzaakt gezien leerlin gen wegens plaatsgebrek af te wijzen. Alle vijf klassen waren in twee parallelklassen verdeeld en behalve in de "beide afdeelingen der 4de klasse, die destijds resp. 15 en 16 leerlingen telden, wisselde het aantal leer lingen in alle andere afdeelingen der school af tusschen 20 en 25. Noch de eischen, aan behoorlijk onderwijs te stellen, noch trou wens de beschikbare ruimte zelf, lieten dan ook de toelating van meer leerlingen toe. Behalve de verbetering van het aan de Schoolsteeg gelegen gedeelte der school, was dus ook uitbreiding van. de school met althans een drietal lokalen dringend nood zakelijk. Eindelijk moest ook in een grootere berg ruimte voor scheikundige toestellen en prae- paraten noodwendig worden voorzien. Voorziening in al deze behoeften door ge bruik te maken van lokalen, welke thans uitslnitend bij het genootschap „Mathesis Scientiarum Genitrix" in gebruik waren, kon als uitgesloten worden beschouwd. Im mers de daarvoor in aanmerking komende lokalen hadden öf een bijzondere bestem ming en waren dus voor h'et onderwijs iu andere vakken ongeschikt öf wel zij ver toonden dezelfde gebreken, als aan de afge keurde lokalen van de" Hoogere Burger school zelf eigen waren. Alleen dus door een verbouwing van de school, waarbij dan tevens van de aan de gemeente toebehoo- rende perceelen aan de Lokhorststaat zou worden gebruik gemaakt en ten gevolge waarvan voor den concierge elders een woning zou moeten worden gezocht, zou, zoo meende de oommissie, aan de bestaande bezwaren kunnen worden te gemoet geko men. Zij verzocht B. en Ws. daarom een onder zoek in te stellen naar de mogelijkheid van zoodanige verbouwing, dat daardoor 3 k 4 lokalen voor de Hoogere Burgerschool meer zouden worden verkregen, en eindigde ten slotte haar rapport met deze zinsnede „Mocht bij dat onderzoek blijken, dat op deze wijze geen behoorlijk resultaat te ver krijgen is, dan is er, naar onze meening alleszins aanleiding om den bouw eener ge heel nieuwe school, op een andere plaats, in ernstige overweging té nemen." Tot zoover de Commissie van Toezicht. Maar bij een eventueel© verbouwing zou natuurlijk ook met bezwaren van het ge nootschap „Mathesis" tegen den bestaan- den toestand rekening moeten worden ge houden. Vandaar dan ook dat de Directeur van Gemeentewerken, aan wicn door de commissie van fabricage een onderzoek werd opgedragen, op welke wijze in de door de Commissie van Toezicht opgesomde ge breken zou kunnen worden voorzien, zich terecht vooraf op de hoogte stelde of bij de noodig geachte verbouwing niet tevens aan bij „Mathesis" bestaande bezwaren zou moe ten worden te gemoet gekomen. En toen bleek dat inderdaad ook dat genootschap op tal van noodzakelijke verbeteringen meende te moeten aandringen. De Directeur van Gemeentewerken, aldus behoorlijk ingelicht, heeft daarop een plan tot verbouwing ontworpen, waardoor met gebruikmaking van de huizen in de Lok horststraat, naar zijn meening, nagenoeg alle bestaande gebreken zouden worden weg genomen en aan bijna alle wenschen, zoo van do Commissie van Toezicht, als van het Bestuur van „Mathesis", zou worden voldaan. Bovendien zou meende hij het ge bouw, na die verbouwing, ook nog in een vrij verre toekomst voldoende aan zijn doel kunnen beantwoorden. En ook de Commis sie van fabricage was van meening, dat de Directeur bij het ontwerpen van dit plan nog al gelukkig in de oplossing van de geop perde bezwaren was geslaagd. de Prinses haar opwachting al gemaakt?" ,Mijn dochter heeft een uur geleden, zoo dra wij van het eiland terug waren, zich bij de Prinses laten aandienen," „Uitstekend. Dan hoop ik mejuffrouw Felicitas met de heeren aan tafel te ont moeten", zeide de Hertog, een teeken ge vende, dat de audiëntie was afgeloopen. Hij ging naar de deur van zijn kabinet, maar plotseling, alsof hem eensklaps iets t.e bin nen schoot, riep hij tegen den president: „Nog een enkel woord over zaken. De heer Francken zal u wel in de voorkamer willen wachten." Erioh verdween en de president, dio zoo tegen, zijn wil in het vertrouwen van den Hertog werd genomen, was met de zen alleen. Het officieel© was bij den Her tog verdwenen; hij toonde nu weer hetzelf de bedrukte gezicht van gisteren. „Ik was zoo vrij en u was zoo vriende lijk aan mijn verzoek te voldoen." „Ik vrees. Uwe Hoogheid, dat ik weinig bevredigend nieuws voor u meebreng. De oude tuinman op Isola Madre beroemt er zich op een oom van Nina Peretbi te zijn; ook spj*eekt hij van een zuster der jonge dame, eveneens danseres r 5,Ja, Bianca"t viel de Hertog don ander kortaf in de rede. „Nu en verder?" „Beide zusters hebben een engagement naar St.-Petersburg aangenomen; volgens het verhaal van den ouden Gregorio i9 Nina daar getrouwd en verkeerde voor een paar jaren, toen zij haar oom voor het laatst bezocht, in rijke omstandigheden. „Naar St.-Petersburg dus. En ge trouwd I" zeide de Hertog en ging voor het venster staan^ om den president zijn ge- De kosten, aan dezo verbouwing verbon den, werden globaal op 'n f 30,000, a f 35,000 geraamd. Minder met die oplossing ingonomen wa ren echter de onmiddellijk daarbij betrok kenen, de Commissie van Toezicht en hot Bestuur van „Mathesis." Inmiddels was echter het vraagstuk der verbouwing van de Hoogere Burgerschool in een nieuw stadium getreden. De gemeen te was namelijk door aankoop eigenares ge worden van bet aan het gebouw der Hoo gere Burgerschool grenzende huis, vroeger bewoond door Prof. v. Leeuwen, en voor een vergrooting van de school zou dus ook eventueel van dit pand kunnen worden ge bruik gemaakt. En waar nu ook de Direc teur van Gemeentewerken de gegrondheid van de door de Commissie van Toezicht ge opperde bezwaren tegen de verlichting van de nieuw ontworpen lokalen niet kon ont kennen en deze commissie, zoo min als het Bestuur van „Mathesis", over het verbou- wingsplan tevreden was, was er alleszins aanleiding den Directeur op te dragen een nieuw plan tot uitbreiding van de school te ontwerpen, waarbij dan óf alleen van het nieuw aangekochte pand öf zoowel van dit pand als van de huizen in de Lokhorststraat zou wordon gebruik gemaakt. Volgens den Directeur van Gemeentewer ken werd in dit plan niet alleen aan alle ge opperde wenschen tegemoet gekomen, maar zelfs in menig opzioht meer gegeven, dan gevraagd was. Zoo zou o.a. de gelegenheid geopend worden om alle klassen van de Hoogere Burgerschool in d r i e afdeelin gen te splitsen, terwijl nog in tal van ge breken van het bestaande gebouw zou wor den voorzien. De kosten van uitvoering van dil plan werden zeer globaal geraamd op f70,000 a f 80,000. Ook thans. echter kon het plan nog niet do algomeene goedkeuring wegdragen. De Commissie van fabricage ha-d, behoudens een enkele opmerking, uit technisch oogpunt geen bezwaren tegen het plan. En ook liet oordeel van de meerderheid der Commissi van Toezicht was gunstig, omdat de toe stand inderdaad aanmerkelijk zou verbete ren, al bleven dan ook enkele minderwaar dige leerlokalen over. Maar do minder heid dier commissie meende, dat gelet al thans op de belangrijke kosten, die de ver bouwing zou meebrengen, ook zoo nog slechts half werk zou worden verkregen. Niet ten onrechte toch had de Directeur der school er op gewezen, dat door deze verbouwing niet een regelmatig ondoelma tig schoolgebouw, dochoenver- 7. amelingvanminofmeor bruik bare lokalen zou worden verkregen, „die op grillige wijze naast elkaar liggen." Het toezicht zou dan ook nog moeilijker worden, dan thans reeds het geval was, en wat dit zeggen wil in een gebouw, waar fik uur do grootste helft der leerlingen, d.i. ruim honderd jongens en meisjes van lokaal moeten verwisselen, behoeft wel niet te wor den aangetoond. Daarbij bleven nog tal van andere bezwaren, betreffende de ligging en do verlichting der lokalen, de grootte van de bergplaats voor rijwielen en de ligging dor W. G.'s voor jongens en meisjes, over. Alleen door de stichting van een geheel nieuw gebouw zou, naar de minderheid met den Directeur van meening was, in den toestand afdoende verbetering kunnen wor den gebracht. En ook het college van B. en Ws. was huiverig om den Raad tot een uitgave van, globaal geraamd, f 70,000 a f 80,000 (maar dio in werkelijkheid wel eens zou kunnen blijken een flOO,OCO te bedragen) te advi- seeren, wanneer daarvoor slechts een toe stand zou worden verkregen, dio nu ja wel is waar belangrijke verbeteringen, bij den tegonwoordigen vergeleken, zou aanwijzen, maar die toch nog alles behalve een ideale toestand zou mogen worden genoemd, en dio nog niet eens de noodigo zekerheid zou geven, dat èn voor de Hoogere Burgerschool èn voor „Mathesis" voor althans vrij gerui- men tijd in do behoeft© aan plaatsruimte zou zijn voorzien. Intussehen, ook de bouw van een geheel zicht niet te laten zien. „Wanneer de oude de waarheid heeft gesproken, en welke reden zou er voor hem zijn om te liegen? dan zijn onze nasporingen hier ten eicde. Hij noemde geen namen?" „Het scheen hem voldoende te zijn, dat zijn nichtjes voorname dames zijn gewor den. Wellicht doet Uw© Hoogheid verdere nasporingen in Milaan; maar in ieder ge val kunt u gerust zijn over het lot van iemand, die u vroeger dierbaar was.'" „Gerustgesteld?" vroeg de Hertog pn weer trof een duistere blik den heer von Herther en opnieuw moest een barsche toon de innerlijke ontroering van den Her tog verbergen. „Wie trouwt dan met een dergelijk arm schepsel? In het beste geval een oude hee^ die nog wat zonneschijn wil hebben. Ik dank u zeer, dat u mij persoon lijk deze mededeelingen gedaan hebt. Ik zal uw raad opvolgen en overmorgen naar Milaan gaan. U gaat- met mij mee?" De president maakte een buiging ten tee ken van instemming. De Hertog liep een paar maal met groote stappen het vertrek op en neer, hij scheen nog wat te willen zeggen, maar nam afscheid met de korte woorden „Tot aan tafel dus." De heer von Herther maakte een buiging en ging. Een uur later was in de beide salons, die tegenover de kamers van den Hertog gele gen waren en die signor Luigi in een voor kamer en eetzaal gemetamorphoseerd had, het kledno gezelschap bijeen, dat voor he den aan het diner was genoodigd. Het was bijna doaker geworden; do zware gordij nen sloten &1 het buitenlicht af en de tal- nieuwe school op dezelfde plaats was uitge* sloten. Immers do Directeur van Gemeen-» tewerken had er in een van zijn rapporten: reeds op gewezen dat zulk een nieitwe' school wel veel meer geld zou kosten, maar dat liet gebouw, dat men daarvoor krijgen zou niet zoo heel veel beter zou zijn, dan het tegenwoordige na de voorgestelde ver-* bouwing. De directeur laat zich in dat rapport aldus uit. JrDe ongunstige ligging van het gebouw, ten gevolge waarvan slecht^ aan één buitengevel, n.l. aan de zijde van de Pieterskerkgracht, leerlokalen mogen voorkomen, noopt tot het maken van bin- nenplaatsen, zooals ook thans het geval is„ Worden deze, ten einde de verlichting te1 verbeteren, ruimer aangelegd dan de tegen woordige, dan wordt de Yoor bouw beschikt bare oppervlakte natuurlijk kleiner en daar de gangbreedte (2) voor geen vermin dering vatbaar is, moet dus óf het aantal óf de grootte der leerlokalen afnemen. Er ontstaat derhalve een zeer ko&tbaaor gebouw, hetwelk minder ruimt© aanbiedt dan heb voorgestelde en nog geenszins een ideaal schoolgebouw mag heeten." Ook de Direc- tour meent dus, dat wanneer niet tot de door hem voorgestelde uitbreiding wordt besloten, slechts deze oplossing overblijft, 1 dat tot den bouw van een geheel nieuwe school oP een andere plaats moet worden overgegaan. B. en Ws. verzochten daarom den Direc teur van Gemeentewerken een onderzoek te willen instellen naar do bouwkosten van do in de laatste jaren in andere gemeenten nieuw opgerichte Hoogere Burgerscholen, en een opgave to verstrekken van de glo bale kosten, welke naar zijn r* mening aan do stichting van zulk een gebouw in deze ge meente zouden verbonden zijn. En de Di recteur trekt uit de door hem verkregen cij fers de conclusie, dat een nieuwe Hoogere Burgerschool voor Leiden, waarbij er op wordt gerekend dat iedere klasse in drie afdeelingen kan worden gesplitst, een uit gave zou vorderen zonder de kosten van het terrein, van ten minsts f 200,000. B. en Ws. stonden dus nu ten slotte voor de keuze om den Raad óf een bedrag van. f 100,000 aan t© vragen voor een uitbreiding van het bestaande gebouw, waarbij zeer ze ker tal van verbeteringen zouden worden aangebracht, maar de gedieele inrichting niettemin gebrekkig zou blijven, óf wel voor te stellen f 200,000 beschikbaar te stellen voor de stichting van een geheel nieuw ge bouw, dat aan alle eischen van den tegon woordigen tijd zou voldoen en zeker in do eerste 25 jaren voldoende in de behoefte aan .plaatsruimte zou voorzien. Van aarzeling in de keuze kan eigenlijk geen sprake meer zijn. De vraag kan alleen nog zijn: Waar moet het gebouw van de. nieuwe Hoogere Burgerschool komen? En dan komt het B. en Ws. voor dat het Raum- land aan den Hoogen Rijndijk daarvoor do aangewezen plaats is. De gemeente beschikt daar over een voldoend ruim terrein en op den hoek van den Hoogen Rijndijk en van. den op het Uitbreidingsplan ontworpen p nieuwen boulevarl, ter breedte van 40 Meter,- zal dat nieuwe schoolgebouw een schitterend' figuur maken. En ook overigens kan de lig ging daar zeer gunstig worden geacht, waar immers reeds thans tal van leerlingen per fiets naar school gaan, maar bovendien, na de ingebruikneming van de eleetrische tram, de school daar zoowel voor leerlingen uit' deze gemeente als vooral ook voor leerlin gen uit Katwijk, Noordwijk, Oegstgeest, Sassenheim, enz. cn later ook uit de Rijn streek zeer gemakkelijk te bereiken zal zijn. De school zal een oppervlakte moeten beslaan van plm. 3000 viërk. M.en waar do gemeente reeds eigenaresse van het land :"s, zal zij dus, wat de verkrijging van heb be- noodigde terrein betreft, zich geen andere - geldelijke opoffering behoeven te getroos- ten, dan het luttele verlies van de thans ge noten pachtsom. Zoodra door den Raad in beginsel is uit-, gemaakt, dat en waar de nieuwe Hoogcr* Burgerschool zal worden gebouwd, kan tot) de nadere uitwerking der plannen woriiert4 overgegaan. Het tegenwoordig gebouw van de H. B.» j. S. zal dan uitsluitend voor „Mathesis" kuil- nen worden bestemd. rijke kaarsen, die in de kronen brandden, verlichtten het vertrek en do smaakvol ver- sierde tafel. De personen in de voorkamer vormden een paar streng geseheiden groe- pen, tusschen welk© Lorberg als bemidde laar optrad. Dc president von Herther met zijn dochter bij wie Erich zich had aan ge- sloten, stonden dicht bij den ingang; daar- op volgden twee zwijgende oudo heeren, 'r baronnen van Treuegg, voormalige vrienden uit den diensttijd van don Hertog, die nu op een villa, bij Palanza woonden; nog een paar passen verder gravin (Platoff met Arsakoff en de gravin von Ottepijef, die vroeger meermalen aan het hof te Forsten- burg was geweest. Geheel afgezonderd van alle 'anderen stond Edith Blake, die bij uitzondering cn omdat men op reis was, aan de vorstelijke tafel genoodigd was. De afzondering van het jonge meisje was zóó pijnlijk, dat Felici tas, na een toestemmend knikje van haar vader gekregen te hebben, naar haar toe ging en een gesprek met haar aanknoopte. Het Engelsche meisje antwoordde in den beginne met éénlettergrepige woorden en 'n duidelijk getoond wantrouwen. Toch waar- deerdo zij Felicitas' vriendelijkheid en' toen zij eenige minuten met elkaar gepraat hadden, fluisterde zij haar in: „Wees als u het kunt tooh voorzichtig mefc gravin Playoff. Zij is *u niet gene gen cn haar scherpe tong spaart niemand.** (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 5