No. 15501?. LE3QSDH DMBLAU, Zaterdag* lO September. Tweede Blad.
k Finaneieele Causerie.
Gemengd Nieuws.
Anno 1910.
8CHET8 UIT DE RECHTZAAL.
De Octobcrbladen van Heden, Vrijdag,
brachten twee interessante stukjes nieuws,
(die op den duur niet kunnen nalaten van
funstigen invloed te zijn op de Amerikaan-
jsche markt'.
Ten eerste *t oogst verslag, 't laafsfe, dat
de regeering over den oogst 1910 zal pu-
blieeeren. Daaruit blijkt toch', dat, terwijl,
de wintertarwe 70 millioen bushels bij den
vorigen .oogst ten achter blijft, de maïs
•een record-oogst aanwijst en bijna 300 mil
lioen bushels meer zal bedragen dan ver
leden jaar. Haver zal bijna 50 millioen
bushels meer geven. Daarmede is aan de
telkens opnieuw, en meer dan andere ja
ren, opduikende geruchten van een ge
deeltelijke mislukking van den oogst, voor
goed 't stilzwijgen opgelegd. En aange
zien de welvaart in Amerika ten slotte in
de allereerste plaats draait om den oogst,
mag dit nieuws zeer zeker met vreugde
worden begroet.
In de tweede plaats werd de koperstatis
tiek gepubliceerd. Deze is in twee opzich
ten merkwaardig. Eerstens wegens de toe
name in de productie, ondanks de hard
nekkige geruchten van overeenkomsten tot
inkrimping daarvan. Maar daartegenover
Staat, dat de binnenlandsche consumptie
vooral en ook de export, zoodanig zijn
toegenomen, dat die voorraden zelfs nog
iets kleiner, zijn dan verleden maand.
,Wie echter gedacht had, dat deze nieu
we factoren eenig meer leven in de brou
werij hadden gebracht, kwam bedrogen
uit. Er zijn voorshands te veel andere on
zekere factoren, die den koersloop kunnen
beïnvloeden, dan dat 't waarschijnlijk is,
dat we ook voorloopig veel meer levendig
heid zullen ontwaren.
Daar zijn de politiek en de a.s. verkiezin
gen. Zoodra de laatste uit den weg zijn zal
men zich althans eenigszins een beeld kun
nen vormen van den nieuwen toestand. Ge
steld eens, de Demokraten slagen er in, 't
Toer in handen te krijgen. Wat zou dan wel
■*t humeur, zijn van Wall-street, dat 'de De
mokraten terecht, of ten onrechte, vreest
als een groot kwaad. En zelfs indien de
Republikeinen, hetzij de oude, of de nieu
we partij, winnen, wat zal dan wel 't pro
gramma zijn? Ook Taft voerde bij zijn op
treden tariefherziening in zijn banier, doch
ten slotte is daar al heel weinig van ge
komen.
Dank zij de mindere activiteit van han
del en industrie, schijnt dis telken jare
om 'dezen tijd terugkeerende geldschaarsch-
te ditmaal achterwege te blijven. Wat op
zichzelf zeker geen onverdeeld kwaad is.
Hoe 't zij, 't publiek over gansch de
wereld, geeft er de voorkeur aan de kat
uit den boom te zien, alvorens zich weer
bij de Amerikanen te interesseeren.
Ten onzent wordt gestadig door, zij 't
mondjesmaat, gekocht; vooral Steels, die
men hier. blijkbaar om en nabij 70 goed
koop vindt. Als ze hun 5 pCt. 'dividend!
blijven betalen, zijn ze dat ook inderdaad;
fen zelfs al mocht eens een tijdelijke divi
dendverlaging intreden, op den langen
duur zal men toch' geen slechten koop er
mee doen.
Een onaangenamer verrassing bereidden
onze markt de preferente aandeelen Ameri
can Hide Leather Company. Juist heette
't in 't begin der week, dat er een ge
deelte van 't geaccumuleerde achterstalli
ge dividend zou worden betaald (thans
ruim. 70 pCt.) een gerucht, waaraan wel
eenigen schijn van waarheid werd verleend
door een van New-York uitgaande rijzing
van enkele procenten in den koers. Aan 't
einde der week valt echter een koersval
van 10 pCt. te constateeren op de publi
catie der zeer ongunstige jaarcijfers. Het
heeft er allen schijn van, dat men de aan
vankelijke rijzing heeft geprovoceerd om
Holland nog eens ,,in te zeepen"; als men.
de geschiedenis van dit aandeel zoo eens
nagaat, sedert de introductie aan onze
Beurs, dan krijgt men den indruk, dat de
waar van sommige emittenten, en hunne
principalen in New-York, met groote voor
zichtigheid moet worden behandeld en ge
meden, althans ten tijde der introductie!
Geduldigen, die nu opnemen, zullen echter
waarschijnlijk op den duur wel profiteeren
van hernieuwde manipulatie; de geschiede
nis herhaalt zichzelf in den regel wel
meer!
Recht plcizïerig was *t verloop der Cul
tuurwaarden, van welke de meesten in
krachtig avans de week verlaten. Mooie
suikerprijzen en ongunstige Duitsche beet-
wortelsuikergeruchten waren daaraan de
bet. Na de gevoelige reactie begin des
jaars zijn vele waarden weer op weg naar
de hooge koersen van 1909, wat op zich
zelf alweer tot voorzichtigheid dient aan
te sporen. In verhouding zijn de aandee
len Handelsvereeniging Amsterdam ver
waarloosd gebleven, ofschoon zij wel in
de eerste plaats van de gunstige suiker
conjunctuur profiteeren.
Een krachtige reprise had plaats in Pe-
troleumaandeelen. Maar onze informatie
van verleden week is er niet te minder
waar om en voorzichtigheid blijft aanbe
velenswaardig, zoolang de strijd tusschen
de reuzen niet beslecht is.
Gunstig was de tendenz ook voor Staats
fondsen, met name Russen, Brazilianen en
Turken. Blijkbaar zocht de belegger dus
weer troost bij oud-beproefde vrienden, die
in *t verleden blijk gaven nog zoo slecht
niet te zijn. Voor Brazilianen stimuleert
trouwens 'de koffiehausse.
Minder aangenaam voor houders is *t
verloop van Columbianen, die hier nogal
gehouden worden als speculatieve beleg
ging. Reeds tweemalen achtereen was cr
vertraging in de couponremises, wat in
Juli l.L oorzaak werd, dat de coupon eerst
eenige weken na verval werd betaald.
Zelfs een speculatieven belegger brengt
dat tot nadenken, misschien tot inkeer 1
Toch gelooven wij, dat er geen reden is
tot ernstige ongerustheid, zeker niet voor
de meer, verwijderde toekomst. Immers
Columbia zal na voltooiing van 't Pana
makanaal een land van groote beteekenis
worden. Als Broeder Jonathan 't reuzen
werk voltooid heeft, zal hij zeker niet kun
nen gedoogen, dat deze Republiek met
z'n schuldeiscliers overhoop ligt. Mocht
er dus kwade wil in 't spel zijn, dan zul
len de Yankees wel zorgen, dat daaraan
een einde komt. Aan den anderen kant
trouwens is 't te voorzien, dat 't land, zoo-
dra 't kanaal voltooid zal zijn, een ont
zaglijke „aufschwung" zal krijgen en er
niet de minste aanleiding zal bestaan om
niet aan zijn verplichtingen- te voldoen.
Geld blijft nog altijd krap.; heden kwam
100.C00 pd. st. goud binnen, wat prolongatie
tot 5 pCt. terugdwong. Bij voortgezette;
goudinvoeren is wellicht eindelijk eenige
ontspanning te verwachten. ,W.
Op eenbankinde.NieuwePlan-
tage te Rotterdam hadden gisteravond L.
K., wonende Helmerstraat en zijn meisje
C. S., wonende Siondwarssstraat, een kor
te woordenwisseling. Plotseling viel L. K.,
van de bank en bleef bewusteloos liggen.
De ongelukkige had zich, ongemerkt mui
zentarwe weten toe te dienen. Het meisje
riep om hulp en burgers brachten hem in Let
koffiehuis van D., aan den Ouden Dijk,
waar hem de eerste hulp werd verleend.
Daar constateerde een inmiddels ontboden
geneesheer, dat niet de muizentarwe, doch
de overspannen toestand van den man de
oorzaak van zijn toestand was. Weder bij
gekomen, verklaarde de man aldus gehan
deld te hebben, omdat hij met zijn meisje
in onmin leefde, geen werk en dus een eind
aan zijn levetn had willen maken.
Het zakje met muizentarwe is in de om
geving van de bank teruggevonden.
(„N.R.Ct.")
Gisternacht heef t mea inge
broken in de Nieuwe Kerk aan de Duin
straat te Scheveningen. Door het lossnijden
en oprollen van een venster, in lood gevat,
heeft men zich toegang verschaft. Twee
offerbussen zijn geforceerd gevonden en ge
deeltelijk geledigd, zoodat de dader schijnt
gestoord te zijn.
De politie te Hilversum
heeft in verband met de misdaad aan de
Honingstraat een vijfden verdachte aange
houden, S. de J. genaamd, tegen wien zwa
re vermoedens zijn gerezen.
Inde Lange Leidsche dwarss tr.
te Amsterdam is gistermorgen, in haar wo
ning, het lijk gevonden van een alleen wo
nende vrouw. Reeds eenige dagen hadden
de buren haar gemist; de politie, hiermede
in kennis gesteld, verschafte zich toegang
tot de woning, alwaar zij de vrouw docd
vond.
Te Y o 1 p b ij Arnhem is gister-
nacht in het kantoor van de Arnhemsche
Tramweg-Maatschappij ingebroken. De da
der, die binnengekomen is door een open
staand privaatraampje, heeft het slot van
de brandkast geheel vernieldy maar hij heeft
de brandkast niet kunnen openen. Uit éeh
schrijfbureau is een bedrag van ongeveer
f 11 gestolen.
De uitbreidi ng va n den za ad-
bouw in den. polder -^Heer-Hugowaard
schijnt oorzaak, dat rich daarïneer en meer
e-en mussch'enpïaag doet gelden. Jfarwe kan
b.v. niet worden verbouwd.
In een vergadering, gehouden op_ initia
tief van de afdeeling der Holl. Mij. van
Landbouw, hebben belanghebbenden nu
besloten een musschengiède op te richten.
Men stelt zich voor, dat bij een heffing van
50 cfc. per H.A. al ettelijke duizenden mus-
sehen kunnen opgeruimd worden. Men ver
wacht vrij algemeens deelneming in dezen
oorlog tegen het musschenheir.
TeDokkumzijneenpaa r werk
lieden, in dienst der gemeentereiniging, be
trapt op een daad, die, uit hygiënisch oog
punt, treurige gevolgen had kunnen hebben.
De werklieden hadden n.l. de urine, afkom
stig uit de privaten der bijzondere schoei,
gestort in den regenbak, waar de school
kinderen uit drinken, welk schandelijk feit
reeds meermalen moet geschied zijn.
Dezer dagen was gemeld, dat
het luchtschip L- Z. VI van Badcn-Baden
uit geen toohten boven Straatsburg mocht
doen, omdat de militaire overheid beducht
was, dat vreemde spionnen uit het lucht
schip de vestingwerken zouden kunnen be
spieden. Maar men schijnt toch over dat
bezwaar heengestapt te zijn. Donderdag
heeft althans de L. Z. VI in statige vlucht
boven Straatsburg gezweefd.
Te Eiberfeld is een politie-
verordening uitgevaardigd, volgens welke bij
openbare voorstellingen van de kinemato
graaf alleen beelden mogen vertoond wor
den, die vooraf aan de censuur van de po
litie zijn onderworpen. Kinderer beneden de
16 jaar mogen de voorstellingen alleen be
zoeken in het gezelschap van hun ouders,
voogden of de plaatsvervangers van dezen.
Een bankte Spokane, in den
staat Washington, geeft tegenwoordig anti
septische bankbiljetten uit. Deze biljetten
zijn gedrukt met een kleurstof, die met
carbolzuur aangemengd was. Bacillen, die
bij de circulatie op het bankpapier mochten
terechtkomen, vinden door het carbolzuur
haar dood.
Het gedingtegen dr. Crippen
en juffrouw Le Neve is gisteren in Bow-
stroet te Londen voortgezet. Er werden
eenige getuigen gehoord, die niets bijzon-
dors verklaarden.
Op een vraag van den verdediger moest
een hunner herkennen, dat Crippen altijd
"i'/an vriendelijk voor zijn vrouw was. Ver
der hield de verdediger staande, dat de
haarspelden, die bij het inenschelijk over
schot in den kelder van het huis zijn ge
vonden, doodgewone haarspelden waren,
zooals millioenen vrouwen ze dragen, en dat
het haar, dat er aan vast zat, ook alle-
daagsch bruin haar was.
De verdediger heeft vergunning vorkre
gen, om twee door hem aan te wijzen ge-
neesheoren het gevonden overschot te laten
onderzoeken.
Ovorstroomingon in M o a-
vië en Silezië. Ten gevolge van de over
stroomingen zijn te Kunowitz 120 huizen in
gestort. Tien personen hebben het leven
verloren. De stad Göding verkeert in ge
vaar. Uit Moravisch Ostrau wordt gemeld,
dat de verbinding met Pruisisch Silezië ver
broken is. To Oderfurt zijn vijftig huizen
overstroomd.
Naar uit Glata wordt bericht is de Neisze
1% M. gestegen. De laagste gedeelten vanj
Glata zijn overstroomd. Ook de zijrivieren
van de Neisze hebben overstroomingen aaiv
gericht.
Uit Breslau wordt bericht, dat de Oder bij
Ratibar 6.10 M. is gestegen. Het beneden
gedeelte van Neurodo is door do Waldita
onder water gezet. Het water drong de hui
zen binnen. Ook uit Hirschborg komen be-
richten van schade door den hoogen waters
stand en gevaar voor overstroomingen.
Degroote manoeuvres zijn
gisteren in de buurt van Prcussisch'-Hol-
lan^l (district Koningsbergen) in tegenwoor-»
digheid van den Keizer begonnen. Een ge-i
deelte van de infanterie draagt de nieuwe
grijze uniform, dio bestemd is, om cp derf
duur de tegenwoordige blauwe te vervangen.
Aan de manoeuvres nemen ook een paac
luchtschepen deel. Een van die luchtschepen
is gisteren op 3 tot 4 K.M afstand uit een
ballon-kanon bestookt, toen het boven d<5
stellingen van den vijand verscheen. Dc la-»
ding van het kanon bestond uit vuurpijlen.
De geheele uitrusting van dc legerkorpsen
is op voet van oorlcg. Scheidsrechters wij-
Ken, voor het eerst aan, welke officieren
en minderen als buiten gevocht gesteld to
b:sclTouwen zijn. Zij worden achter de vuur»
linie gebracht.
Hel Ame rika an s che ministe-
rie van marine zal langs de geheele kust;
een reeks groote stations voor draad'looze
telegraphie (25 kilowatt) doen oprichten, dio
alle verbinding zullen hebben met het in
aanbouw ziinde reuzenstation te Washington
(50 kilowatt en 180 meter hooge toren.)
II ais vlijt.
Op de Huisvlijttentoonstelling te Sch'e-
veningen zijn o.a. de volgende bckronin-,
gen toegekend
Zilveren medaille aan: Emma Brüne, D,
Speet, en Nico v. d. Klugt, te Leiden;
Cato Bots, Nieuwkoop; A. v. d. Berg,
Heemstede.
Bronzen medaille aanP. B. Erades,-
Leiden; C. Blad, Hoofddorp; A. J. de
G.~v»ve, Noordwijk; M. C. Bloemendaal,--
Heemstede; F. Bakker, Rijswijk.
Diploma aan: Th. W. van de Klugt.i
Arnoldus Teljeur, Johanna v. Alfen en
J. Dirkse te Leiden; G. Boot, J. H. W.
C. v. Staveren en A. G. Mulder, Gouda;
Mej. J. v. d. Brink, Heemstede; J. M. dq
Jong, Aalsmeer; Jan Krieger, Woerden:
G. W. v. d. Bosch, Voorburg.
Horloge aan: Comelis v. Wijk, Henri-:
cus Menysen en Johannes Petiet, te Leiden.
RIJNSBURG. Geboren: Emma, D. van L.
RaveDsbeigen en C. Bouwman. Willemijntje
Anna Alyda, D. van J. v. Vliet on A. W. Gysmnn.
Jan, Z. van S. v. Duivenvoorde en A. D. do Vink.
Maria, D. van J. Glasbergen enJ.J.v. d. Weijden.
Gehuwd: L. J. II. Schickendantz jm. 21 j en
A. J. Koekebakkor jd. 27. j. K. v. Eginond jm.
27 j. en G v. Dedt jd. 25 j.
Ondertrouwd: G. v. d. Kwaak 31 j., Wedr.
van W. v. d. Niet, en P. G. do Graaf jd. 23 j., tr»
Oegatgeest.
SASSF.NHI'TM. Geboren: Neelt'e. D. van N»
Breedrjk en G. Ramp. Antonius, Z. van U. J.
Guldemond en J. M. v. Kamnen. Lijdia, D. vaq
A. Korpershoek «n B. Vijibrief.
x~N~N~XXXX>OOOOOOC<~^~~~
TEN EINDE RAAD.
Vermoeid sleepte hij zich de trap weer op.
Dat was mi de vijfde vandaag, 't Was, of
zijn beenen al haast niet meer mee wilden,
lederen dag was dat nu immers ook het
zelfde. Van het eene kantoor ging hij naar
het andere, trappen op en af tot hij
's avonds doodmoe naar huis terugkeerde,
om den volgenden morgen hetzelfde op
nieuw te beginnen. Hoop, dat hij slagen zou,
had hij nauwelijks meer. Hij deed het werk
tuiglijk, omdat hij toch niet kon blijven zit
ten op hun bovenkamer, waar de kinderen
schreiden om brood.
Toen hij eindelijk boven gekomen was,
bleef hij op het kleine halfduistere portaal
oven stilstaan, om op adem te komen. Dan
klopte hij zachtjes op de oude, smalle deur
met het bordje „kantoor", en er onder
„voor brieven en boodschappen". Hij wacht
te even, maar er kwam geen antwoord. Hij
klopte nog eens.
„Binnen I" riep nu een grommerige stem
van uit het kantoor. Aarzelend opende hij
de deur en stapte binnen.
„Meneer, ik kom...", begon hij.
„Zou je de deur niet beter achter je slui
ten? kwam dezelfde grommende stem van
daareven.
Verschrikt keek hij achter zich en duwde
do deur, die losgesprongen was, weer dicht.
Dan deed hij een paar passen verder het
kantoor in. Aan het raam ginds zaten ach
ter een hoogen lessenaar drie bedienden en
aan een lessenaar dichterbij zaten de oude
man met de grommende stem, en een aan
komende bediende.
„Wat hadt jo?" vroeg de man, zich wat
oprichtend van zijn werk en hem scherp
aankijkend.
„Ik kom naar aanleiding van uw adver
tentie, meneer."
Hij had het bedeesd, met zachte stem ge
zegd, kleurde nu even onder den vorschen-
den blik van den man, die hem opmerk
zaam opnam, en drukte zijn kapotte schoe
nen dicht tegen elkaar.
„Er wordt een jongste bediende ge
vraagd," zei de man, de schouders opha
lend.
>,Ja, meneer, maar ik ben op bet oogen
blik buiten betrekking," kwam hij, „en
daarom
„Hoe oud bent u?" viel de ander hem in
de rede.
„Negen en dertig, meneer," zei hij. De
klerken aan den lessenaar keken er van op.
Eén glimlachte.
„En bent u kantoorbediende geweest
vroeg de man weer
„Ja zeker, meneer, altijd."
„Zoo! Ja-, meneer is op het oogenblik
niet liier. Maar het zal wel onnoodig zijn
terug te komen. Er wordt een jongmensck
gevraagd.'
„Ja, meneer, maar ik wil voor hetzelfde
geld als een begon hij. Maar de ander
wenkte ongeduldig met de hand.
„Ga u nu maar."
„Ziet u, meneer, ik wil graag..." begon
hij nog eens.
„Ja, als u beslist wilt, moet u maar te
rugkomen, als meneer er is,'' zei de ander
ongeduldig. „Maar het zal wel vergeefsche
moeite zijn."
Even draalde hij nog en keek als vra
gend naar de klerken, ginds bij het raam.
Dan stapte hij weg. Toen hij weer op het
portaal stond, hoorde hij in het kantoor
achter zich een zacht, onderdrukt lachen.
Maar dadelijk gromde de stem van den
ouden man gebiedend en was liet weer stil.
Het bloed steeg hem naar de wangen en
haastig liep hij de trap af. Hij was al een
eind de straat op, vóór hij stil bleef staan
en een verfrommelde courant uit zijn bin
nenzak haalde, en voorzichtig openvouwde.
Dan, met den vinger wijzend langs een met
potlood aangestreepte advertentie, las hij:
„Kantoorbediende... Prinsengracht." Even
keek hij nu zoekend om zich heen, stopte
dan de courant weer weg en stapte door.
Ruim een kwartier later stond hij op
nieuw op een nauw portaal, donkerder nog
dan het eerste en waar hij maar met moeite
den weg vond. Op zijn kloppen riep een
jongensstem: „Binnen
Toen hij de deur geopend had, stond hij
voor een tol, leeg vertrek, met een oude
schrijftafel aan den wand, en aan den an
deren muur een tafel, waarbij een jongon
opstond.
„Is meneer te spreken?" vroeg hij bin
nenstappend.
De jongen keek hem even aan.
„Wie kan ik zeggen, dat er is?"
„Ik kom naar aanleiding van de adver
tentie," zei hij, in zijn zak tastend naar de
courant
„Okwam de j'ongen en bleef hem even
bliikbaar verwonderd, aankijken.
„Kan ik meneer ook spreken?" vroeg tij.
„Ik zal 't vragen," zei de jongen, en
klopte aan een deur in den hoek van het
vertrek.
„Wilt u maar binnenkomen?" vroeg hij,
even daarna terugkomende.
Hij stapte naar de deur, die de jongen
had opengelaten. Zijn hart bonsde. Tot nu
tce was hij overal door bedienden afge
scheept. Nu zou hij ten minste den patroon
zelf kunnen spreken.
In het kantoor, dat hij nu binnenkwam,
zat aan een bureau-ministre in het midden
een gezet lieer van middelbaren leeftijd, en
aan een schrijftafel bij het raam zat een
klerk. De heer in het midden hief liet hoofd
op en hij meende op diens gezicht een glim
lach' van verwondering te zien, die hem een
oogenblik deed aarzelen.
„U kwam u aanbieden voor kantoorbe
diende?" vroeg de ander.
Hij knikte. Het stokte in zijn keel, toen
hij spreken wilde.
„Ja, meneer... naar aanleiding van uw
advertentie," bracht hij eindelijk uit.
De ander knikte weer, richtte zich wat
Kooger op in zijn stoel en monsterde hem
nauwkeurig. Hij voelde hoe het bloed hem
weer naar de wangen steeg.
„Wat is uw oogenblikkelijke werkkring?"
„Ik ben buiten betrekking meneer."
„O, zoo!"
Weer meende hij een glimlach te zien,
toen de ander langs hem neerzag naar zijn
kapotte schoenen en dan weer den blik liet
gaan over zijn vale, versleten, plunje.
„Maar ik ben altijd kantoorbediende ge
weest", kwam hij moeilijk.,
De ander knikte.
„Bent u al lang buiten betrekking?"
„Ja... al een heelen tijd," aarzelde hij.
„Nu, 't is goed," kwam de ander, „ik
zal uw naam en adres noteeren."
Een blijde glimlach trok over zijn gezicht.
„Ziezoo," vervolgde de ander, toen hij
had opgeschreven.
„Ja, ziet u, meneer, ik ben..." begon hij
nog eens.
„Ja, ja, 't is goed," wenkte de meneer.
„Als ik u noodig heb, zal ik u bericht
zenden."
Hij keek verbaasd den man aan, dan
naar den klerk aan het raam, die roerloos
ever zijn lessenaar gebogen bleef. Hij wilde
nog wat zoggen. Maar de ander wenkte al
ongeduldiger met de hand en op zijn voor
hoofd groeven zich diepe rimpels. En
vóór hij het zélf begreep, stond hij weer in
het leege, holle vertrek, waar het kleine
jongetje hem verwonderd aanstaarde. Hij
wist niet meer hoe hij er uit moest komen
en de jongen moest hem do deur opendoen
naar de gang. Daar bleef hij als versuft
staan. Dan, terwijl hij de trap afliep,
kwam langzamerhand weer duidelijk al het
gebeurde naar voren; hoe die meneer daar
glimlachend gezeten liad en hij bedrem
meld gestaan had midden in de kamer, be
schaamd voor zijn oude, versleten kleeren
en zijn ingescheurde schoenen. Wat had hij
niet alles willen zeggen, als hij eindelijk
eens een patroon te spreken kreegVan
zijn ellende had hij willen vertellen en van
den honger van zijn kinderen en van zijn
zwakke vrouw, dio gebrek leedEn mis
schien, als het. een aardige, vriendelijke
man was, die, vertrouwen inboezemde, dan
misschien had hij willen zeggen, hoe moei
lijk het voor een arm mensoh was, om eer
lijk te blijven, als hij overal weggestuurd
werd en niemand zich om hem bekommerde.
Wist hij het niet bij ervaring, hoe moeilijk
het vaak was staande te blijven? Was het
voor hem niet dubbel zwaar, na het -ver
leden, waaruit de stem van zijn vrouw hem
zooveel jaren geleden gered had? O, neen,
daarvan wilde hij niet spreken. Dat verle
den met zijn zwarte gevangenisjaren maak
te hemzelf altijd nog angstig, 't Was, of
het hem soms nog dreigde, of het hem te
rug wilde hebben. Daaraan had hij niet wil
len denken, ook nu niet. Maar van zijn ge
brek had hij willen vertellen en van het
huilen zijner kinderen, als zij 's avonds zon
der eten naar bed moesten.
Maar hij had niets verteld, niets. Hij
had het niet gekund. Van al dat wist hij
niets meer, toen hij stond in het mooie
kantoor; alleen nog maar van zijn kapotte
schoenen en versleten plunje, waarnaar dio
meneer glimlachend keek, en hoe hij daar
niet hoorde.
„Hoe is het, Karei?" vroeg zijn vrouw,
toen hij een uurtje later eindelijk weer al
de trappen was opgeklommen tot vier
hoog, waar zij woonden.
„Niks, natuurlijk," kwam hij mismoedig.
Zijn vrouw schudde het hoofd.
,,'t Is toch wat," klaagde zij. „Kan je nu
nog nergens terecht?"
„Ik zag er te sc-hooienig uit," zei hij bit
ter. „Zoo een moeten ze niet."
„En de kinderen nou," jammerde deze;
„de kinderen, Karei I"
Hij haalde de schouders op en liet ricb'
op een stoel vallen. Daar bleef hij den. hee^
Ion verderen dag roerloos ineengedoken zit
ten. Een paar maal schudde hij even heb
hoofd, toen zijn vrouw hem vroeg, of hii
er nog niet eens op uit moest. Maar
's avonds, toen de kinderen naar bed moes
ten en huilden omdat rij nog geen eten go-'
had hadden den heelen dag, stond hij plot
seling op en liep zondor iets te zeggen do
deur uit Dat kon hij niet langer aanhoo-
ren; dan moest hij, op welke manier ook,
maar zorgen, dat er wat kwam.
„Dus je hebt die vijftien gulden ge
vraagd, onder voorwendsel, dat je een be
trekking kondet krijgen als kassierlooper^
waar ge een waarborgsom met je voor noo
dig hadt?" vroeg de president.
„Ja, meneer de president," zei hij met
klare stom, onbeweeglijk staande in het be
klaagdenbankje.
„En je wist took, dat je ze niet terug
kondt geven."
Hij aarzelde even.
„Ja, misschien later," kwam hij.
„Nu ja, later," meende do president.
„Maar daar wist je toch nict« van."
„Neen," zei hij beslist.
„Je begreept toch, dat dat oplichting was?
Je bent al vaak genoeg wegens oplichting
veroordeeld."
Hij keek den president aanzijn gezicht
betrok pijnlijk bij die herinnering.
„Het schijnt wel, dat er voor jou geep
straf helpt," zei de president weer.
„Geen straf helpt?"
Hij keek den president ernstig aan.
„Ik laad den heelen dag geloopen om,
werk," ging hij voort, „maar het hielp niet
En als dan je kinderen...".
„Nu ja..."
„Maar wat moet ik dan, meneer?" barst
te hij uit. „Zeg u dat dan. Ik kan ze toch!
niet laten sterven, de bloeien."
De president wenkte gebiedend met dei
hand.
„Ze haddon zoo'n honger dien avond,**
zei hij nog, „en ze huilden zoo."
Dan liet hij zich moedeloos in zijn banltf
zakken.
