Sclioonlieidszorg.
Geluidgevend zand.
SLANKE DAMES.
Een allerzonderlingste uitvinding:
fotografische sculptuur.
Tegen lintwormen.
Electro-cnltuur.
Marie waagde het niet, den mond open
te doen in z-oo'n voornaam gezelschap.
Eindelijk bracht zij er uit: „De juffrouw
laat meneer vragen om den sleutel van
de toonbanklade. Er is iemand in den win
kel."
Bowsky meesmuilde. Dat was het afge
sproken teeken, waarmee zijn vrouw liet
weten, dat het eten wachtte. Ronduit mocht
dit niet gezegd worden; de heeren konden
anders eens meenen, dat hij onder de pan
toffel zat.
„Ga maar, Marie," sprak Bowsky, ,,en
teg dat ik dadelijk kom."
Het meisje verdween; de winkelier betaal
de zijn glas en rees vlug overeind; blij, dat
hij een voorwendsel had, zoo uit de hem on
aangename omgeving los te komen. Zoo be
scheiden mogelijk ging hij naar den kapstok,
trok in den donkersten hoek zijn jas aan en
nam afscheid met een korten groet.
Toen de tafelronde hem zag wegsnellen,
stiet Herrig den ontvanger aan en her
haalde
„Ik geloof, dat hij nog lang niet genoeg
belasting betaalt."
Bowsky echter dacht bij zichzelf
Gelukkig, zij hebben niet gezien, dat de
jas ook nog met zijde gevoerd is 1
De elegante vtouw moet nog gevonden
worden, die zoo opreoKt is ais die Parij-
sohe aoistperate, die onlangs allerlei ge
heimen over haar toilettafel heoft ver
klapt. Deze eerlijke vertegenwoordigster
van het schoone geslacht heeft reeds een
leeftijd bereikt, waarop de meeste dames
het opgeven, nog schoon te willen zijn.
Vicomtesse De L. echter ziet er ondanks
haar bijna voleind zevende decennium niet
van af, haar uiterlijk dusdanig te verzor
gen dat een vergelijking met veel jongere
dames niet tot haar nadeel uitvalt. Eohtei
kost de kunstmatige opwerking van haar
gelaat, dat eens van buitengewone schoon-
neid was, ontzaglijk veel arbeid en vordert
dagelijks veel tijd en geduld. Bij deze op-
werking gaat de jeugdige matrone, die vpoi
menige dertigjarige nog een toonbeeld van
opgewektheid, levenslust en geest kan zijn,
heel discreet te werk. Men ziet wel, dat
'„kunst" gebruikt wordt, maar toch doet
aan de waarlijk artistiek uitgevoerde
„kunstmatige sohoonheid" alles aesthetiech
en voornaam. Deze meesteres in den schoon
heidscultus, een tweede Ninon de l'Enclos,
bekent openhartig, dat zij reeds van haar
20ste jaar allerlei hulpmiddelen gebruikt
heeft, om haar schoonheid te conserveeren,
het voordeeligste te doen uitkomen en zoo
mogelijk te verhoogen. Daartoe had ze tot
aan Kaar dertigste jaar dagelijks 2 a 3 uut
noodig. Van haar dertigste tot vijftigste
jaar moesten er zelfs 4 uren aan besteed
worden, want het kwam er op aan, de vele
voorboden van den ouderdom af te holideD.
Kleine rimpeltjes aan de mondhoeken en
om de oogen werden door behandeling met
dampen en witte pasta's ©enigermate weg-
ges trek on het dunner wordende haar,
.waarin reeds menig zilverdraadje liep,
moest zorgvuldig verzorgd worden, nog
daargelaten de toenemende moeite, het zoo
foordeelig mogelijk te friseeren. Ook de Kan-
den vroegen ieder jaar meer opmerkzaam
heid, opdat zij geen verraders moohten wor
den van het vergevorderde levensjaar. Na
,de vijftig waren zelfs 4 uren niet genoeg
om den steeds moeilijker en gecompliceer
der wordenden arbeid aan de toilettafel tot
een goed einde te brengen.
Zoo heeft deze vrouw, wie het behoud
van haar schoonheid alles was, bij elkaai
wel een tiental jaren in haar toiletkamer
doorgebracht.
Wandelaars, die aan 't strand bij Kolberg,
In Pommeren, loopen, kunnen een eigen
aardige waarneming doen. Op zekere tijden
maakt het zand daar een geluid, som6 als
het eentonige melancholische geluid, dat
In alle streken der wereld, waar de
monsch heerschappij voert, moeten de na
tuurkrachten hem van dienst wezen. Zoo is
het bijv. op IJsland reeds lang gebruik,
de wind in een aeolusKarp maakt, dan weer
luider en schriller. Ook aan het OoshPrui-
sische strand, in het bijzonder op het Kuri-
sche en FriescKe Haf, hoort men die tonen,
die den onkundige buitengewoon verrassen.
In het kwartszand van het Saregebergto
stijgt deze klank tot krijschen, wat bij lang
durig aanhooren oor en zenuwen onaange
naam aandoet. En zeldzaam: als den eenen
dag de onaangename toon aan het strand
zoo hoorbaar is, dat ze zelfs het geruisch
der branding overstemt, den anderen dag
hoort men niet het minste geluid en het is
alsof het gekerm na een langdurige en hef
tige pijn verstomd is. Men morkte op, dat
hot geluid liet best hoorbaar is, als bij min
der worden van den wind, of bij ebbe, het
zand vrij komt en snel door de zon wordt
gedroogd, en daaruit maakte men op, dat
het verschijnsel niet is te zoeken in de sa
menstelling van het zand, maar in zekere
physicalische bewegingen in de zandlagen.
Dit werd opgemerkt door een Engelsch
reiziger, die naar in de buurt van Suez voor
komende en uit reisbeschrijvingen reeds
vroeger bekende gevallen van geluidmakend
zand onderzoek deed. De zandberg, die
daar het geluid maakt, dat reizigers als een
soort natuurwonder beschouwen, ligt op
ongeveer vier uur verwijderd van het ge
bergte Schebel-el-Torhij is drie mijlen
lang, ongeveer twaalfhonderd voet hoog en
bestaat uit week zandsteen, dat uit groote
lagen fijn, geel zand bestaat. Een van deze
lagen geeft een diepen bastoon, zoodra het
zand door den wind wordt bewogen en de
helling afglijdt. De toon is heel anders dan
de straks genoemde schelle toon van het
kustzand en zóó sterk, dat hij aan het ge
luid van een verwijderd onweer herinnert.
Bij de Bedouïnen lïeerscht het geloof, dat
de klank uit een in het binnenste van den
berg verborgen klooster komt en voortge
bracht wordt door een kleine trom (Na-
gous), zooals ze nog in het Sinaiklooster
worden gebruikt. Daarom noemen de Be
douïnen den berg Schebel-Nagous.
Het gelukte den reiziger ook nog op een
andere plaats geluidgevend zand te ontdek
ken op een heuvel van de Wadi-Werdan.
Op deze plaats heeft zich onder den invloed
van den Noordenwind fijn zand afgeschei
den, dat een zoo groote beweeglijkheid he-
eit, dat iedere in het zand gemaakte dieptë
dadelijk weer wordt gevuld. Daarbij ont
staat een Asor, hoewel niet zoo machtig als
aan den ScKebel-Nagous, maar toch nog op
wel honderd pas afstands hoorbaar. De ge
leerde bemerkte tevens nog, dat het geluid
ophield, als 't zand in erge beroering werd
gebracht en er een vochtige, koude wind
waaide. Dit bracht hem tot de conclusie,
dat hot geluid terug te brengen is tot de
lagen van het zand en in verband staat
met do weersgesteldheid.
dat de warme bronnen, welke daar allerwe
gen ontspringen, door de bewoners worden
'gebezigd voor het schoonmaken van de
wasch.
Rudolf Loth ar schreef in den „Lokal-
Anzeiger" over slanke dames, ook in ver
band met een nieuw boek van Prévost.,
waarin opmerkingen over vrouwenslankheid
voorkomen.
Do boonestaak-figuur is tegenwoordig de
eerste eisch van de mode. Ajiders kan de
vrouw de nieuwerwctsche kleeren niet dra
gen, en ook de groote hoeden staan haar
dan beter. Het ideaal is de „verontmolliging"
van do vrouw, de terugkeer tot vel over been,
of dichterlijk gezegdde „verontstoffelij-
king" der vrouw. Nooit zijn .wij verdeal
van Rubens af geweest dan tegenwoordig.
^Weelderigheid van vormen is een gruwol.
Nu heeft elke medaille haar keerzijde, ook
de slankheid (Honny soit!) Prévost somt
er eenig3 voor- en nadoelen van ,op. Uit
verlangen naar vermagering ontwent da
.vrouw zich langzamerhand eten en drin
ken. De tijden, waarin de vrouw ijverig'
tafelgenoote van den man was, zijn lang
voorbij. Zij tipt nauwelijks aan haar glas;
zij zet nauwelijks haar mond aan. het eten.
De vrouw overdrijft graag, ook de voor
schriften van den leefregel. Zoodoende brengt
zij het tot vasten en dorsten. Ta fel genoegens
bestaan niet meer voor een hedondaagsche
vrouw. Maar heeft iemand wel eens waar
genomen, welken invloed die strijd met het
eigen lijf op gemoed en ziel oefent? De
•weelderigheid van de Rubens-vrouw, ook in
gematigden vorm, leidt tot lieftalligheid en
tot luimigheid, tot opgewektheid en levens
vreugde. De tegenwoordige afsterving des
vleesches heeft zeer dikwijls een slecht hu^
meur, zwartgalligheid, kribbigheid en zie
kelijke wantrouwigheid ten gevolge.
Prévost brengt dan ook, om kort te gaan,
de verduistering van de vrouwelijke ziel
met de zucht naar slankheid in verband.
Wanneer een vrouw elke bete wantrouwt,
omdat zij haar op den weg naar slankheid
hinderlijk kan zijn, leert zij ook de men-
schen wantrouwen. En er is niets, dat ons
hot leven meer verbittert en vergalt dan
een vrouw, die in behoefte aan wantrouwen
de gereld en het leven altijd verkeerd In
grijpt. Deze vijandinnen van de levens
vreugde kan men altoos onder de slanke
vrouwen zoeken. Dc molligheid verheugt
zich in de zon, gelijk zij haar ziet.
Een slank lichaam moet van tweeërlei ge
tuigen van de gezondheid van de vtouw,
die slank is, en van haar liefde in open
luchtspel en lichaamsbeweging. De sport-
minnende Amerikaanscho is het erkende
ideaal. Slankheid als teeken van bedrijvig
heid is altijd mooi. En daar moest ïnen bij
blijven. Maar menige vrouw lokt alleen de
uitkomst van sport en lichaamsbeweging aan:
de slankheid. Dat zijn de vrouwen, die hon
geren en dorstm om der slankheid wille.
Het volgend ongelooflijk klinkend verhaal
wordt door den oorrespondent te Rome van
de „N. R. Cfe." in allen ernst aan zijn blad
geschreven:
Toer de eerste berichten in de kranten
verschenen, meldend, dat in Milaan een
Cremoneesch jongmensch een uitvinding
Kad gedaan, waarmee hij langs fotografi-
schen weg portretten beeldhouwde, toen
haalde iedereen de schouders op en vond
deze komkommer wel wat heel grof van
stuk en laf van smaak en onrijp. Maar nu
in de tijdschriften fotografieën staan van de
gemaakte werken, nu men do personen, die
geposeerd hebben, met naam en toenaam
noemt (en het zijn zeer bekende figuren uit
de Italiaansche wereld), nu zij, wier conter-
feilsel is gemaakt-, hun ondervindingen heb
ben verteld, nu moet men de gedachte aan
een sensatieverhaaltje, dat de journalistiek
door den windstillen gordel sleept, laten...
varen.
De allerzonderlingste uitvinding is niet
zoo geheel nieuw als men wel donken zou,
want het fotografeeren in relief is reeds
twee jaar geleden door den ingenieur Baesa
in Florence uitgevonden. Hij nam daarop
een patent en dc uitvinding wordt thans
geëxploiteerd door de naamlooze vennoot
schap Fotos-oultura Baese. Of Kun procédé
nog geheim is of niet, is mij geheel onbe
kend. Zooveel is zeker, dat de jonge uitvin
der in Milaan heel wat verder is gegaan en
volmaakte borstbeelden te voorschijn too-
vert.
Hij heeft eenige jaren lang in het buiten
land op natuurkundige laboratoria gewerkt,
keerde te Milaan terug en begon er in alle
geheimzinnigheid te prutsen en te peute
ren, zonder hulp, zonder middelen. Maar
zijn doel werd bereikt; hij slaagde er in,
de mysterieuze machine in elkaar te zetten,
waarvan niemand ook maar het minste be
grip heeft hoe ze werkt.
Een van hen, die geposeerd hebben, ver
telt zijn ondervindingen aldus:
„Het kamertje, waar de uitvinder nu
wexkt en laat poseeren, is niet grooter dan
acht vierkante meter; het is niet behangen
en in een hoek staat het toesteleen groote
kjst van twee bij twee en 'n halven M. en 75
c.M. diep. Ze is heelemaal bedekt met een
zwarte stof.
In de twee benedenhoeken van het voor
gedeelte zijn twee objectieven van nauwe
lijks 4 centimeter middellijn; tusschen deze
beide in, precies in het midden, maar iets
hooger, is een derde objectief van 8 centi
meter middellijn. Opzij van de kist, om het
toestel nu maar zoo te blijven noemen,
treedt een groote eleotrische kabel voor het
licht binnen.
Het object wordt voor het middelste ob
jectief geplaatst op een afstand van twee
meter en zit zoo, dat het koord van een
schietlood hem midden over den nek hangt.
Is het object in de gewenschte houding
neergezet, dan worden ramen en deuren
gesloten, zoodat volslagen duisternis
heerscht.
De uitvinder bemoeit zich heelemaal niet
met het toestel, zooals fotografen altoos
doen, maar staat altoos bij het object, opdat
het zich niet beweegt en goed poseert. Zit
het slachtoffer in kwestie volkomen stil,
dan opent de uitvinder een kleine klep ©n
gedurende slechts twee seconden projec
teert het middelste objectief een grooten
bundel violet licht, geheel bestaande uit
loodrechte strepen, wier breedte varieert
tusschen een centimeter tot bijna nul.
Na deze pose van twee seconden sluit men
het licht af, de ramen gaan weer open en...
de zaak is afgeloopen. Yoor het slachtoffer
althans. Do machine, de geheimzinnige
doos, pruttelt nog wat na met veel gesis en
veel rook gedurende ongeveer twee uren.
Eindelijk haalt de uitvinder het gemaakte
object er uit, manipuleert er nog een vijf
minuten mee en komt dan voor den dag
met het horstbeeld in plasteline gemaakt,
nog heelemaal nat en warm en dampend.
En daarmee is de zaak afgeloopen."
Aldus een der heeren, die poseerde en
die er blijkbaar geen haar van begrepen
heeft, evenmin als wij er een sikkepit wij
zer op geworden zijn na dit spannende ver
haal. Toch is het geen kinderachtig boeren
bedrog. Verschillende borstbeelden zijn uit
gevoerd, o.a. van den bekenden muziekhan
delaar Ricordi, die zijn op dozc wijze ver
vaardigd borstbeeld in zijn winkelraam
heeft uitgestald, wat veel bekijkg trekt. Ook
Rosetti, de bekende directeur van het Con-
stanzi-theater in Rome. De kranten geven
een draaglijke foto van de laatste buste, en
we moeten toegeven dat ze merkwaardig
goed lijkt. De oogen werden vlak bolvor
mig, als bij antieke beelden slechts een
heel geringe indruk duidt de ploata van de
pupil aan.
Alles, wat men van het toestel weet of
heet te weten is, dat de objectieven door
een stelsel van prisma's het beeld van den
patiënt op de plasteline-massa overbrengen,
welke massa vermoedelijk zóó geprepareerd
is, dat ze voor de indrukken van violet licht
uiterst gevoelig is. Waarom dat licht dan
echter door verticale banden wordt onder
broken, daarvan vindt men de verklaring
niet.
Het eigenaardige der gemaakte borstbeel
den is, dat voor- en zijkanten volkomen zijn,
doch dat de geKeele achterzijde ontbreekt;
het is alsof het van achteren stuk geslagen
is. M. a. w. alleen die deelon, die voor de
drie lenzen staan, worden weergegeven.
Dat is niet zoozeer een gebrek van het
toestel als wel een en wel financieel
van den uitvinder, die maar drie objectieven
bijeen kon scharrelen. Thans zal men hem
de middelen verschaffen om een toestel in
hal ven cirkelvorm te maken met vijf objec
tieven, zoodat ook de figuur van achteren
kan worden verlicht en overgebracht op de
plastrline en het borstbeeld er volmaakt
cn gaaf uit te voorschijn zal komen.
Dc uitvinder bewaart zijn geheim nog als
een kostbaren schat, weert alle journalisten
van zi.in huis en is als de dood zoo bang, dat
iemand onbescheiden blikken in zijn toover-
dooa werpt of nog onbeseKeidener vingers
naar zijn plasteline uitsteekt. Binnenkort
zal echter het patent er op genomen worden.
Hoe moet men vleesch toebereiden, om te
zorgen, dat z.g. „finnen", de larf> waaruit
■zich de lintworm ontwikkelt, door de be
reiding gedood worden?
Het antwoord, dat natuurlijk in hoofd
zaak, maar volstrekt niet uitsluitend slaat
op vleesch, dat verdacht wordt „finnen" te
bevatten, luidt:
De fin sterft door: lo. hitte; 2o. bevriezen
(of althans zeer lage temperatuur boven
vriespunt); 3o. de inwerking van zout;
m. a. w. koken, bevriezen of pekelen van
het betreffende vleesch leidt tot het doel.
Een matige hitte, pl.m. 50 gr. Celsius,
eenigen tijd inwerkende, doodt reeds de fin
nen. Heeft zulk vleesch op doorsnede dus
niet de bekende grauwe kookkleur, maar
roodachtig, zooals van het bekende roostbief
of ook biefstuk in zijn middengedeelte, dan
is het absoluut onbetrouwbaar met het oog
op levende finnen. Dit is dan ook wel de
sl outol van het geheim, waarom in landen
als het onze, waar rauw vleesch niet tot de
dagelijksche voedingsmiddelen behoort, er
toch nog zoovele lintwormen bij men&chen
voorkomen, dus het onvoldoende en kort
stondige verhitten of zoodanige verhitting,
dat de omtrek van het vleesch sterk verhit
wordt (als bij biefstuk), waardoor de laag
gestold eiwit een korst vormt, die, als
slechte warmte-geleider, het inwendige, roo-
de, sappige vleesch vrijwel ontoegankelijk
maakt voor de kook- of braadhitte.
In deze verantwoordelijke personen
zorgen dus, dat de hitte kan inwerken, het
geen bereikt wordt door de doorsnede der
te> bewerken vleeschstukken nergens meer
dan een decimeter te doen bedragen, en
doordien de warmte geleidelijk ontwikkeld
wordt, wat de vorming der bewuste korst
voorkomt.
Aan onze openbare slachthuizen heeft
men z.g. sterilisators veelvuldig in gebruik,
vooral ter onschadeüjk-making van tubercu
leus vleesch; maar deze kunnen ook voor da
bewerking van finnig vleesch dienst doen.
In „De Natuur'' werd van de hand vas
P. Fransen Jz. opgenomen een artikel ovel
de electro-oultuur.
Daaraan ia h'et volgende ontleend:
Ofsohoon de eleotro-cultuur nog in baal
kindsheid verkeert, lijdt het geen twijfel, ol
zij zal eerlang de gunstigste resultaten ople
veren. De proeven toch, in Duitsohland en
Engeland genomen, waar de electro-oul
tuur nevens die op de gewone wijze werd
uitgeoefend, gaven niet alleen een voordeel,
in opbrengst van 25 tot 120 pet., maar le.
verden ook een meer vroegen oogst, waar
door de bodem bovendien nog tot ander»
doeleinden benut kon worden.
In Duitsohland bijv., waar aardbeien een
gemiddelden groeitijd van 54 dagen had
den, waren ze nu in 28 dagen klaar en ga
ven een meerdere opbrengst van 128 pet.
Suikerbieten leverden 120 en 140 pet. meer,
bij een hooger suikergehalte van 2.70 pet.
Gerst en boonen brachten 32 pet. meer op.,
Bovendien bad men het voordeel den
bouwgrond driemaal in plaats van twee keer
te kunnen gebruiken. Proeven, verleden
jaar te Zuidhorn genomen leverden het vol
gende resultaat. Zij werden aanvankelijk
genomen met bieten, aardappelen en mos
terd. Door de groote droogte bleven de bie
ten onder de draden al spoedig achter bij
die, welke gelijktijdig in een niet be-
invlocden grond gezaaid waren.
Na 1 Juli, toen de regentijd inviel, haal
den zij de schade niet alleen in, doch over
troffen de laatste. Met de aardappelen ging
het evenzoo. Wel waren de onder het net
gepote iets vóór bij die, welke in den viijen
grond gezet waren, doch bij het vallen vn^
den regen zetten zij goed schot, zoodnfe
verechil in gewicht op het cog-enb'ik. waar
in wij dit schreven, 40 pet. bedroeg wolii
verschil1 bij bet rooien nog grooter was. Ook
de mosterd gaf in den beginne weinig, la
ter meer verschil. Do proeven, daarna uog
met andere tuinzaden genomen, hadden het
zelfde gevolg. De lezer begrijpt reeds, dat
de vochtigheid van den bodem daarop van
grooten invloed schijnt te zijn. En er be
staat reden voor, zulks aan te nemen.
De eleotrische stroom wokt waarschijnlijk
in het zaad een prikkeling op, waardoor de
plant vlugger wil ademhalen. Zij verkrijgt
alzoo meer eigen warmte en verdampt der
halve meer water. Vandaar, dat de dooi
eloctriciteit beïnvloede planten meer van d6
droogte te lijden hebben dan die, welke in
normale omstandigheden verkeeren. Als
vaststaande kan echter aangenomen wor
den, dat een eleotrische stroom in vele ge
vallen den plantengroei kan bevorderen en,
bij de noodige voorzichtigheid, nooit schade
lijk kan werken.
Statistiek voor het
groote«stadsleven.
Eeü statisticus Heeft de volgende statis
tiek gemaakt van het leven te New-York:
Iedere seoonde twee oproepingen tot een
teleph'onisch gesprek.,
Iedere seoonde gaan 25 brievan en brief
kaarten in en uit het postkantoor.,
Iedere twee seoonden een arrestatie.
Iedere 80 seconden landt een landverhui
zer.
Per minuut worden 1307 personen langi
onder- of bovengrondsohe trams naar hun
werk gebracht.
Per minuut worden 40 ton steenkool ver
bruikt.
Per minuut worden 7 ton steenkool ver
bruikt voor kracht- en licht-prodnotde.
Iedere 13 minuten wordt een huwelijk ge
sloten.
Ieder uur gebeurt een ongeluk.
Per uur en 24 minuten breekt een brand
uit en iedere acht uren heeft een echtschei
ding plaats.
