N°. 15481
I>oiicler*dag: 11 Augustus.
A0. 1910.
feze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Eon- en feestdagen, uitgegeven.
Uit de „Staatscourant".
FEU ILLET O M
JOeecl laij goedL*?
LEIISCH
DAGBLAD
PEIJS DEK ADYERTENTIEN:
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.175. Greotore letters naar
plaatsruimte, Kleine advertentiëu Tan 30 woorden 40 OentB contant; elk
tiental woorden meer 10 Oents.—Voor het inoasseeren word^ 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oents; per 3 maanden I 2 f 1,10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30,
Franco per post 1.65.
Leiden, 00
Op Let programma van de „Interna
tional Visits Association" stonden voor den
dag van heden vermeld, des morgens: een
voordracht van prof. dr. P. J. )Blok, in
het klein auditorium van het Academiege
bouw, over het „Hollandsche universiteits
leven"; des namiddags om twee uren een
bezoek aan het Zuivelstation in de Vree-
wijkstraat, en des avonds om aoht uren
een voordracht van dr. Edw. Koster over
de „Camera Obscura", een Hollandsch
klassiek werk.
Voor het akte-examen Engelsche taal
L o. is in Den Haag geslaagd de heer A,
Klein, van Gouda.
Beroepen is bij de Geref. Gem. te
Waarder ds. A. Roorda, te Oude-tFekela.
Beroepen is bij de Geref. Gem. te Nieuw-
veen ds. H. Enserink, te Randwijk c.a.
Gisteren was de beer C. Sijthoff te
Rotterdam, 25 jaren directeur van het
„Rottordamsch" Nieuwsblad", dat door hem
in dien tijd tot grooten bloei gebracht is.
Het personeel schonk hem een levens
groots, goedgelijkende buste, geboetseerd
door den beeldhouwer Charles van Wijk
welke in het gebouw een plaats zal vinden.
Ook van andere zijden mocht de jubi
laris blijken van belangstelling in dit
feest ontvangen. Hij ontving behalve een
schat van bloemen o.a. een album met een
50 foto's van het geheele bedrijf en een
album bevattende stadsgezichten, waarop
de verschillende huizen voorkomen waar
in agentschappen gevestigd zijn.
De heer Sijthoff bedankte allen in har
telijke bewoordingen en noodigde redactie
en personeel uit tot een uitstapje naar
Brussel, op Zondag.
De jubilaris hield, omringd door rijn
gezin, in zijn in een bloemenhof herscha
pen directiekamer receptie, die door velen,
ook uit het stadsbestuur, werd bezocht.
Ds. J. J. van Ingon t© Woubrugge
komt voor op het tweetal voor predikant bij
de Ned.-Herv. Gem. te Brakel.
Z. K. H. de Prins, die heden een be
zoek brengt aan het Schretterrein op
Ockenbuig, onder Loosduinen zou aldaar
het dejeuner gebruiken en was verder voor
nemens met den S taatsspoortrein van 2.54
naar Soestdijk terug te keer en.
De 'Prins vertrekt den 14er 's morgens
naar Montjoie bij Aken, vanwaar Z. K. H.
den 16en dezer naar Maastricht zal gaan.
Den 17en zal Z. K. H. van Maastricht
naar liet Loo terugkeeren en zich van daar
op 18 dezer naar Dobbin (Mecklenburg) be
geven.
Men meldt uit Amsterdam aan, de
-,,N. R. Ct."
Er waait tegenwoordig bij publieke wer
ken eon wind, die gunstig is voor etads-
Verfraaiing. Naar mten weet, is de Lijn-
baansgracht hij het Leid scheplein gedempt,
ten zal, tegenover liet nieuwe gebouw van
Hirsch, een fraai plantsoen worden aange
legd. Hierbij blijft het echter niet. Wij
vernemen, dat ten sta dhui ze een plan in
bewerking is, om voor het bedoelde plant
soen, tegenover den Stadsschouwburg, een
ïnonumentale fontein te plaatsen in den geest
van do waterwerken op de Place Broruckèra
to Brus&el. Een der mooiste punten van,
modern-Amsterdam zou daardoor zonder
twijfel aan schoonheid winnen. In de twee
de plaatö bestaat bij publieke werken het
voornemen het Jonas Daniel Meyerplein tot
plantsoen aan tc leggen.
In het voorjaar wordt eenigo promo
tie verwacht in hoogere legerrangen. Dan
zal, naar „De TeL" meldt* de kolonel F.
Tonnet, commandant van het regiment
grenadiers en jagers, worden bevorderd tot
genoraal-maj oor.
Het „N. v. d. D." verneemt, dat de
kolonel A. W. do Jonge van der Halen, van.
het 3e reg. vestingartillerie te Gorkum
pensioen heeft aangevraagd.
Bij mooi weer is gisteren te Bolsward
het Hanzefecst gevierd, ter herdenking van
het feit, dat Bolsward in 1549 te Keulen
weer als lid der Hanze werd erkend. Te
1 uur werd er een historische optocht ge
houden, die zeer goed is geslaagd en in
den feestgids als volgt werd gekenschetst:
„Weer zijn Friesland's edelen met hun ge
malinnen de poorten binnengereden, de
gilden zijn herleefd* een breede rij van
aanzienlijke vrouwen en mannen beweegt
zich langs de straten, om getuigo te zijn
van het feit, dat keizer Karei V de Stad de
Hooge Eer aandoet, dit Hanzebesluit te be
krachtigen. Z. M. brengt rijn zuster do
landvoogdes Maria mede, om haar Fries-
lands welige landouwen te toonen; in zijn
gevolg merken we op zijn edelknaap Prins
Willem van Oranje, nu nog een zestienja
rig Jongeling later de Vader des Vader
lands."
Aan den optocht word deelgenomen door
10 dames, 144 heeren en 44 paarden.
Ook was een marktdag van Oud-Bolsward
ingericht, waar het druk was en vroolijk
toeging.
Des avonds werd de optocht met fakkel
licht herhaald.
Na negenen was voor „aandeelhouders"
met hun dames gelegenheid om in „Do
Doele" het feest nog eens krachtig voort te
zetten. Voor de niet-,,aandeelhouders" was
voor een volksconcert op het Marktplein'
gezorgd.
De berichtgever van het „HbL" meldt
nader
Het bezoek op het terrein wordt geschat
op tienduizend. Niet de helft der bezoekers
kon do vertooning volgen. Nog voor de ver
tooning van het Marktplein werden de tou
wen overal verbroken. Groote wanorde
heerschte. Do feestcommissie, een complex
van dertig, waarvan ieder zijn oordeel gaf,
was e<r absoluut mee verlegen. De keizerlijke-
lijfwacht werd in het geweer gesteld; na
een twintig minuten baas te zijn geweest,
word de joelende menigte langzamerhand
weer van het terrein afgedrongen.
HAARLEMMERMEER. In de ringvaart
bij Oudewetering is gisteren een zolder
schuit, geladen met tabak, suiker, meel,
enz., en getrokken door een motorboot, om
geslagen. De geheele last ging to water.
Ronddrijvende kisten, balen, enz. werden
door de motorboot opgepikt, doch een groot
deel der goederen zonk en ging verloren.
Men schrijft het ongeval toe aan te zware
bevrachting van de zolderschuit. Verzeke
ring dekt de schade. Persoonlijke ongeluk
kon hadden niet plaats. De gezonken
schuit, die midden in de ringvaart ligt en
gevaar oplevert voor de scheepvaart, zou
heden (Donderdag) gelicht worden.
Naibij Burgerveen had in de Ringvaart
een aanvaring plaats tusschen twee groote
tjalkschepon, wegens het niet voldoende
uithalen van één hunner. Het eene, ge
naamd „Goede Verwachting," komende
van Groningen, bekwam nogal schade, o.a.
werd een zwaard verbrijzeld, terwijl een
gedeelte want werd ingedrukt.
Daar de schippers het niet eens konden
worden over de te betalen sohadevergoe-
ding, zal men den kantonrechter daarover
laten beslissen.
KATWIJK-AAN-ZEE. Het is in deze
dagen op het strand alhier ontzaglijk druk.
Bokalve het groote aantal badgasten zijn
er een groot aantal bezoekers uit Leiden
en omliggende gemeenten. Iedere aanko
mende tram of boot voert nieuwe gasten,
aan. Tegen den middag werd gisteren dö
drukte bijna verdubbeld door de komst
van een gezelschap van ruim 800 land er en
en hun geleiders, uitgezonden door de
Goöp. Broodbakkerij „Vooruit" tc Leiden.
Met drie booten voeren zij tot Katwijk-
aan-den-Rijn, van waar in optocht met
muziek voorop naar zee werd gewandeld.
Te circa zeg uren werd in gezelschapvan
bijna heel de Katwïjksok'e jeugd de te
rugtocht ondernomen.
NOORDEN. Aan den timmerman den
heer G. de Bruin, alhier, is opgedragen,
hot verbouwen van de fabriek van de fir
ma wed. Doesburg, te Mijdrecht, voor
f 22,600.
Door onbekende oorzaak is het huis
van L., staande aan den Amstel, afge
brand. De schade wordt door verzekering
gedekt.
NOORD WIJK. De bloembollenbeurs in
café „Flora", die verleden week bezocht
•werd door 87 personen, waaronder 24 ex
porteurs, had gisteren maar 70 bezoekers,
waaronder 14 exporteurs of hun vertegen
woordigers. De handel was over het alge
meen lauw; alleen was er nogal vraag naar
late tulpen en Iris Hispanica.
Naar wij vernemen, zijn! en blijven
eenige grondeigenaren, van wie men een
smal Ireepje land zal moeten koopen', om
het „vaarwater, genaamd „Westeindje", in!
behoorlijken toestand te brengen, weigerach
tig, eenige prijsopgave aan B. en Ws. to
verschaffen. En toch dat klinkt vreemd
en toch zijn die weigeraars belangheb
benden bij een goed vaarwater. Raadselach
tige houding l
NOORDWIJK-AAN-ZEE. De „strand-
kwestie blijft immers urgent. Nadat wij
langen tijd niets ernstigs vernamen dan al
leen hot geruststellende bericht, dat B. en
Ws. ernstig trachten, een vredige oplossing
te bewerken, heeft de burgemeester thans
op het strand de volgende officieele ver
klaring doen aanplakken:
„De burgemeester van Noord wijk waar
schuwt ieder, die het mocht aangaan, rjat
zonder zijn voorkennis een kaart is ver
spreid, waarop rijn naam en qualiteit
voorkomt en deze kaart dient tot aanbe
veling van H. Hermans, badknecht bij P.
Yink
dat voor deze verspreiding nimmer toe
stemming is verleend;
dat de inhoud een gedeelte van een
brief bevat, doch niet met dezelfde woorden,
en het overige gedeelte van dien brief is
weggelaten
dat nimmer een Duitsche verklaring is
afgegeven.
De Burgemeester voornoemd
VAN PANHUYS.
Noordwijk, 8 Augustus 1910.
Door een aantal badgasten is het volgen
de adres aan den gemeenteraad ingediend:
„De ondergeteekenden, badgasten te
Noordwijk-aan-Zee, nemen de vrijheid TJw
College te vragen of het U bekend is, dat
een gedeelte van het strand bij den Nocrd-
Boulevard is afgezet met ijzeren palen en
ijzerdraad
Adressanten wenschen op te merken, dat
die versperring oorzaak is, dat kinderen
van badgasten en niet-badgast.cn telkens
daarover vallen, ja zelfs door bovenge
noemde versperring gekwetst zijn.
Voor zooverre aan de ondergeteekenden
bekend is, wordt op geen enkele Noordzee-
badplauts het genoegen der badgasten cn
hun vrije verkeer over het strand, dat toch
een rijksdomein is, op zulk een wijze be
lemmerd, en strekt een versperring als bo
venomschreven allerminst om den goeden
naam van Noordwijk-aan-Zee als badplaats
te verhoogen.
Om die redenen en om erger ongelukken
te voorkomen wenden de adressanten zich
tot U met het verzoek maatregelen te wil
len nemen om de ijzeren palen en het
ijzeruraad van het strand ten spoedigste
te doen wegnemen."
Overigens valt omtrent onze badplaats op
het oogenblik niets dan goeds te vermelden.
Het aantal gasten is grooter dan andere
jaren, iedereen kan dit jaar gemakkelijk
en tegen goede prijzen verhuren.
Van een paar inwoners van Noordwijk-
aan-Zee vernamen wij dan pok dat als gevolg
daarvan, hun lang gekoesterde bouwplan
nen thans vasteren vorm gaan aannemen.
Het is dus te verwacht-en, dat er in den
aanstaanden winter weer veel zal worden
bijgebouwd. Onze badplaats gaat snel voor
uit: laten we hopen, dat de netelige kwes
ties, die thans veler gemoederen in bewe
ging brengen en eeniger belangen ongetwij
feld schaden, door wijs beleid naar ieders
genoegen worden opgelost I
RIJNZATERWOUDE. De verkiezing
van twee leden voor den Gemeenteraad,
noodig geworden door het vertrek van de
heeren J. van der Linden en F. Bulk, zal
plaats hebben op Vrijdag 26 Augustus a.s.
en de stemming en herstemming zoo noo
dig op 7 en 15 September, a.s.
VOORSCHOTEN. Gisteravond gaf het
harmonie-gezelschap „Benvenuto'' (direc
teur de heer G. Verhey) zijn eerste zomer-
concert in het „Benvenuto-park". Het was
een prachtige, stille zomeravond welk een
verschil met den Benvenuto-avond in „Zo-
merzorg" I Wij hebben het park dan ook
zelden zoo vol gezien. Geen stoel bleef on
bezet. „Benvenuto" telt zijn vrienden niet
alleen te Voorschoten; ook uit Leiden,
Wassenaar en andere omliggende gemeen*
ten waren velen op het terrein.
De inzet met den marsch „Afscheid van
't Vierde", van G. Mann, klonk niet zeer
gelukkig. Beter was het korps op dreef met)
nommer 3 van het programma „Marsch unct
Chor aus der Oper. „Die Zauberflöte", van
W. A. Mozart. Vooral de uitvoering van het,
„Chor" voldeed aan billijke eischen, die
men aan dilettanten mag cn moet stellen.
De potpourri No. 10 van G. Renaud
eerstdaags verschijnt No. 11 voldeed het
publiek blijkbaar. Het nummer werd dan
ook gebisseerd.
De bekende „Serenade de Mandolines"
(Desormes) klonk wat zwaar; het hoofd-,
nummer van den avond „Les Dragons de
Vlllars" (Maillart)- slaargdo daarentegen
uitstekend. Er was blijkbaar ernstig gestn
deerd onder de bekwame loiding van den.
heer Verhey. Een pittige Sousa-marscF
„Stars and Stripes for ever" (het program
ma was klaarblijkelijk door een pangerma
Dist opgesteld, want er stond: ,Unter dem
Sternenbanner") volgde er daarna nog ceii
toegiftje.
Volgens „Benvenuto"-traditie werd bij
den laatsten marsch door de jongelui van
twaalf tot veertig jaar lustig om de ten.'
gehost. Zoo'n onschuldig hospartijtjo Koor/
er nu eenmaal bij
Mogen dezen zomer nog vele Benvenuto
ooncerten volgen!
Een postzak, die gisteravond uit deii
sneltrein van ongeveer 6 uren op het peis'
ron van het station te Voorschoten gewor
pen werd, verbrijzelde de ruiten van een
aldaar staande gaslantaarn. Van de eigen*
lijke lantaarn bleef niets heel.
ZEVENHOVEN. Voor den bouw van da
R.-K. pastorie, alhier, is een gift van f 8000
ingekomen.
Bij Kon. besluit van 8 Augustus, ia met
ingang van 15 Augustus 1910, aan den re*
serve 1 en-luit. J. A. Smits* van het 4e rog.
infanterie, op het daartoe door hem gedaan
verzoek, een eervol ontslag uit den militai*
ren dienst verleend.
l>e salarisverlioojjing der officiereu.
De Haagsche correspondent van „I>
Tel." meldt:
Met zekerheid kunnen" we melden, dat
op de Staatsbegrooting voor 1911 een zeer
belangrijk bedrag is uitgetrokken voor
salaris-verbetering der officieren van ver
schillende wapens.
De luitenante en kapiteins, voor wie de
verhooging hoofdzakelijk bedoeld is, zullen,,
wanneer de plannen worden goedgekeurd,,
van f 200 tot f 300 in salaris vooruitgaan,
terwijl ook in de periodieke verheugingen
wijzging wordt gebracht.
Zijn wij wel ingelicht, dan zal het aan-
fgdvnaagde bedrag» voornamelijk strekken
om de salarissen van alle wapens golijfc.
te maken, zoodat de subelterne officieren
der genie niet op belangrijke verbetering
behoeven te hopen.
Slot)
„Ja, ja, Frits," ging de officier voort en
zijn stem beefde van medelijden en mede
gevoel met den schuldige; „het mooie sol
datenleven is nu voorbij, nu moet de uni-
form uitgetrokken worden. Ik heb met je te
doen, Frits, ofschoon gij geen medelijden
verdient; maar ik heb altijd van je gehou-
den en de liefde laat zich niet opeens uit
het hart rukken. Ik heb beloofd je met
raad en daad ter zijde te staan e-n die be
lofte zal ik houden. Morgen vroeg zal ik
met den overste spreken en hem meedeelen,
dat het je wensch is* te studeeren; gij zult
dadelijk verlof krijgen en morgenmiddag
kunt gij reeds op reis gaan, waarheen gij
wilt. Ik zal jo ouders zeggen, dat de reden
van je veranderd gedrag voortkwam uit een
plotselingen afkeer van jo beroep en dat ik
zelf je heb aangeraden, dan hoe eer hoe
beter den dienst te verlaten. Ik tref je
ouders op het landgoed van mijn vader aan
en zal wel bewerken, dat zij bun toestem-
ming geven tot een verandering van be
roep."
„En waarom moet ik geen officier meer
worden?"
Met trillende lippen stiet de vaandrig
deze woorden uit. Met bepaald spookach
tige oogen keek hij cot zijn zwager "op. Die
moest met geweld zijn ontroering bedwingen
0lJv7jin stem klonk treurig, toen hij zeide:
Waarom niet, Frits? Ja, wanneer gij dat
.ze' voelt* dan kan ik het je ook moei-
'J duidelijk maken. Gij hebt iets gedaan,
at tegen de eer indruisoht, en je onwaar
dig maakt verder de uniform te dragen."'
„Maar dat weet toch niemand, niemand
behalve gij en ik, en wanneer gij zwijgt..."
„Ik zwijg, ik geef je mijn woord daarop
en toch moot ik spreken."
De vaandrig staarde hem aan. „Ik begrijp
je niet."
„Hobt gij vergeten, dat gij morgen tot
officier zoudt verkozen worden?" kreeg hij
ten antwoord. „Dan wordt ons gevraagd of
iemand ietg weet, wat je onwaardig maakt
den Keizer als officier voorgedragen t6
worden. Het mag niet tot een verkiezing
komen, want dan zou ik genoodzaakt zijn
naar voren te treden en te zeggen: „De
vaandrig mag in geen geval officier wor
den"."
„En wanneer ik je nu smeek en bezweer,
dit woord niet te spreken? Heb medelijden
mot mij Wat moet er van mij worden Ik
heb misdreven, zwaar misdreven, ik zeide je
waarom ik dat deed; laat de reden als ver
zachtende omstandigheid bij 't beoordcelen
der daad gelden. Heb medelijden met me.
ik zal me nimmer weer aan iets dergelijks
schuldig makenik zal alles, alles doen, wat
gij van mij verlangt, maar verwoest mijn le
ven nietHet was mijn vurigste verlangen,
officier te worden, ik heb vele jaren tever
geefs getracht vaders toestemming daartoe
te krijgen; die viel mij pas ten deel, toen
ik mijn eindexamen met liet beste succes
had afgelegd. En nu, nog enkele uren, voop
dat het doel bereikt is, zal alles, alles op
niets uitloopen? Dat kan niet zijn, dat mag
niet rijn en het zal ook niet gebeurenHij
was opgesprongen on stond in bijna drei
gende houding tegenover zijn zwager: „Be
grijpt ge mij, het zal niet gebeuren, ik ga
niet vrijwillig I"
„Dan zal ik er je toe dwingen".
,,Doe dat, wanneer gij daartoe den moed
hebtmaai* ik geloof, dat gij j e nog wel zult
bedenken, vóórdat gij openlijk vertelt wat ik
he>b gedaan; gij zult dat reeds ter wille mij
ner zuster, je verloofde, niet doen."
Zijn verloofde I Onwillekeurig beefde de
officier, toen zijn zwager van haar sprak.
Hij had nauwelijks onder het spreken aan
haar gedacht, maar nu zag hij haar plotse
ling in zijn geest voor zich, zoo mooi, zoo
lief als geen andore. Hij wist, hoe broeder
en zuster aan elkaar hingen; in een vroo-
lijke, onbezorgde jeugd waren de jaren voor
hen voorbijgegaan, zij waren samen groot
geworden, zonder dat ooit een oneenigh'eid
hen ook slechte voor korten tijd van elkaar
had vervreemd. Wat was zij trotsch en ge
lukkig geweest, toen hij haar dien middag
had verteld, dat Kaar broedor morgen tot
officier zou voorgedragen worden; zij had
van blijdschap geweend, toen hij haar van
het schitterend getuigschrift van de krijgs
school vertelde en op zijn schertsende op
merking, dat hij jaloersch op Kaar broeder
was had zij geantwoord: „Ik houd bijna
evenveel van hem als van jouniet geheel
zoo, maar toch bijna-"
Wat zou Clara, zijn verloofde, zeggen,
wanneer zij hoorde, dat hij haar broeder
had genoodzaakt zijn ontslag in te dienen?
Wat zou zij zeggen, wanneer haar broeder
niet vrijwillig ging en hij gedwongen werd,
zijn vergrijp openbaar te maken? Zou zrj
rechtvaardig oordeclen en inzien, dat Kij
niet anders kon handelen? Zou de liefde
voor den broeder niet wellicht grooter zijn
dan voor hem en zou de broeder misschien
niet voor altijd scheidend tusscKen haar en
hem staan? Niet alleen het levensgeluk van
den vaandrig 6tond op het spel, maar ook
rijn eigen toekomst. Moest hjj werkelijk spre
ken? Kon hij niet zwijgen?
De vaandrig las op het gelaat van den ad
judant, wat er in zijn binnenste omging; zijn
drift vervloog en smeekend trad hij nader:
„Duid het mij niet euvel, dat ik daar straks
heftig werd. Nog eens smeek en bezweer ik
je: heb medelijden met mij, laat mij offi
cier worden, doe het ter wille van Clara".
„Het gaat niet, Frits, het-gaat niet",
klonk het bijna toonloos van de lippen van
den officier; „h'et gaat niet, al Jaagt gij
ook allen voor mij op de knecn; het gaat
niet, zelfs niet al bestaat er gevaar, dat
Clara de verloving verbreekt. Ik ben of
ficier en het vertrouwen van den comman
dant maakte mij tot zijn adjudant. In die
functie moet ik er nog meer dan elk ander
kameraad op letten, dat er niets gebeurt in
het regiment, wat niet met de eer in over
eenstemming is. Ik zou mijn plicht verza
ken, in strijd handelen met mijn diensteed
en mijn eer, wanneer ik zweeg, terwijl mijn
overtuiging mij beval te spreken. Maar ga
nu, laat mij alleen, ons beiden «taat een
moeilijke dag te wachten; want het blijft
bij hetgeen ik zeide- Ik zal met den overste
spreken en laat de verkiezing voorloopig
uitstellen."
„Is dat je laatste woord?"
Zwaar ademhalend stond do vaandrig te
genover den adjudant: „Is dat je laatste,
je allerlaatste woord?"
„Mijn allerlaatste. Ik kan niet anders."
Dit antwoord klonk zeer beslist, gedoogde
geen tegenwerping en voordat de jonge
officier zijn zwager had kunnen tegenhou
den, had deze de kamer verlaten.
De adjudant bleef in een ernstige stem
ming achter. Hij zag nu pas recht het ho-
pelooze van den toestand in en smart en
vrees vervulden zijn gemoed. Het noodlot
was tusschen hem en rijn verloofde getre
den; hij beredeneerde bij zichzelf, dat de
gebeurtenissen van den volgenden dag hen
voor altijd zouden en moesten schei-teji.
Liet de schuldige het er in wanhopigen
trots op aan komen, dat hij, zijn zwager, de
aanklacht tegen hem indiende, dan zou hij,
alhoewel ook gedwongen, smaad en schande
over het huis van do geliefde brengen.
Sloeg de vaandrig de hand aan zichzelven,
dan dreef hem daartoe de vertwijfeling,
en hij, die zich zijn besten vriend had ge
noemd, had hem door zijn strenge woorden,
welke hem alle hoop benamen, tot die
wanhoopsdaad gebracht. Men zou hem de
schuld geven van den dood van den broe
der en zoon, en zij, die den eenigen broe
der boven alles liefhad, zou voor altijd van
hem vervreemden. Hij vergiste rich niet,
dat de schuld van den vaandrig ook zijn
toekomst had vernietigdmaar telkens
beredeneerde hij bij zichzelven dat hij slechts
gehandeld had, zooals de eer en de plicht
hem geboden.
Den volgenden morgen ging de mare door
de stad, dat vaandrig von Lukrow zich had
doodgeschoten en dienzelfden dag, avonds
vernam men, dat de verloring van luitenant
von Zedritz was verbroken en dat de be
minde officier om zijn verplaatsing had ge
vraagd.
Niemand vernam de reden, zelfs in het
regiment stond men voor een raadde;, het
welk niemand kon oplossen. Tegenover
iedereen, ook tegen den commandant, bad
hij zijn belofte aan den doode, te zwij
gen, gehouden en dus kon niemand hem
antwoord geven op de vraag, welke hem
voortdurend kwelde en hem tot een stillen,
ernstigen man maakte, de vraag: „Deed
ik goed
