No. 15441.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag- 25 Junf. Vierde Blad.
Anno 1910,
De Wereldtentoonstelling te Brussel.
ZOfUOER MOEDER.
(Van onzen specialen verslaggever).
VIII
Au Boul'vard 1
Het moet 'n wonderbaarlijk gezicht zijn ge
weest voor vreemdelingen als zij j.L Zondag
avond aan het Noorderstation aankwamen
en ongerekend de witte eleetrisohe bollen
van de place Rogier en de zee van licht, die
uit de wijd openstaande café's stroomde
voor zich een glinstering van gloeiende lij
nen zagen, die deden denken aan een reus
achtig vuurwerk dat in het hartje der stad
werd ontstoken. Wij, tijdelijke Brusse
laars hebben de mondaine Belgische hoofd
stad als ville lumière zien groeien, we za
gen den aanleg, we zagen dagen te voren
reeds proefnemen op verschillende punten
met die ongekend schoone verlichting, we
wisten dat Brussel in staat is in haar veste
uiterlijk schoon te scheppen als maar wei
nig steden der wereld, we waren dus voor
bereid. Maar ik stel mij voor dat de Neder
lander die Brussel maar oppervlakkig kende
of nu voor het eerst kennis maakte, onver
schillig of hy uit het groote Amsterdam of
uit het minder pretentieuse Lutjebroek
kwam, mot den mond vol tanden, geslagen
daar gestaan hebben, toen hij de toovorach-
tige pracht aanschouwde, die wij de illumi
natie der Boulevards noemen. Stel u voor die
reeks van prachtige geasphalteerde straten,
vijf rnnflJ zoo breed als de Hal verstraat te
Amsterdam, huis aan h-uis een winkelpaleis
of een groot café of restaurant, waarvan de
een den ander door rijkdom en grootsche
bouw schijnt te willen overtreffen, loopende
van het Noorder- tot aan het. Zuiderstation
een afstand van ongeveer '10 minuten te
,voet, is nu geheel versierd door eerepoorten,
loop end van het eene trottoir naar het an
dere en zoo hoog dat de electnsch© trams er
gemakkelijk onder door kunnen.
In die eerepoorten is het geen schilder
werk, zijn het geen papieren bloemen, die
het mooi moeten aanbrengen, neen het zijn
alle kunstwerken op zichzelf van electri-
Bohe verlichting, waarin gloeiend witte
roode, gele en blauwe torossen zich door
elkaar slingeren, waaruit wapens tegenWin-
ken, waarin de letters A en E (Albert en
Eilsabeth) zijn ineengevlochten, waarboven
een reuzenkoningskroon troont.
Beduusd wandelen we de eerste poort
onder door, voetje voor voetje, want hoe
breed de Boulevard ook is, het is er zoo vol
als in de Kapelstraat op Koninginnedag.
Alleen wordt er niet gehost, geschreeuwd,
getierd en geduwd: ondanks de honderd
duizenden die op de been zijn, heerscht er
een voorbeeklelooze orde. 't Schijnt wel of
de massa onder den indruk is van hetgeen
zij te aanschouwen krijgt. Kaarsrecht loopt
de reeks Boulevards en de ontelbare eere
poorten voor ons schijnen in de verte te
vervloeien tot een spirmeweb van lichtende
streep en en punten, die ons door het kijken
vermoeid het gezichtsbedrog geven of zij ten
leste door elkaar warrelen als zonnetjes
die vuurpijlen schieten bij een vuurWerk.
Aq.n het eind van den Boulevard du Nord
verbreedt zich de weg. We bevinden ons nu
op de Place de Brouckhèro, waar in 't mid
den boven een reeks fonteinen zich een ge
denknaald verheft. Ook dit monument is
geheel geïllumineerd en door wonderlijke
lichtspeling heeft- men er van weten te ma
ken een ,,föntainc lumineuse". Het wafcetf
dat aan de zijde van den Boulevard Anspach
zich als verschillende watervallen naar be
neden stort, vertoont alle kleuren van den
regenboog; 't is als ware het vloeibaar goud
en zilver, dat vermengd is met hel-glinste
rende diamanten en robijnen, met smarag
den, paarlen en bloedkoraal. We be wonde-
Zij had weer den ganschen morgen in
de schaduw van de groote kerk op het
Plein haar veelkleurige en welriekende na-
tuurbloemen en de niet-welriekende, maar
niettemin" prachtige kunstbloemen uitgestald
in een met wit linnen, overdekt tentje en
z» met een lokkend glimlachje of oen schalk-
schen wenk den voorbijgangers ten ver
koop aangeboden. De kinderen hadden on
der hun tocht naar en van de morgen school
hun neuzen in de richting der rozen ge
stoken, er die tersluiks zelfs in gestoken
en Sylvia had eenige kleintjes gelukkig
gemaakt, door hun een bloem te schenken,
welke dreigde met ontbladering.
De dienstmeisjes, brievenbestellers en po-
litie-agenten waren haar gepasseerd, juist
zooals op andere dagen; haar vaste klanten
waren op bepaalde tijden gekomen en had
den him inkoopen of bestellingen gedaan.
Ja, zelfs Giuseppe, haar oude schoolmakker
'en buurjongen, doch die, zij gevoelde het
maar al te duidelijk, zachtjes aan iets
nicer voor haar begon te worden, had niet.
verzuimd haar een bezoek te brengmhij
had haar een viooltje afgebedeld en haar
verzocht het op zijn borst te hechten, uit
vrees, dat hij liet anders mocht verliezen,
volgens zijn beweren, doch gelijk ze wel
begreep, om een geheel andere reden; en
dat had zij heel lief gevonden. Niemand lie-
ser dan hem zou zij dat doen, en hij zou
het door niemand liever gedaan willen heb
ben.
In één opzicht echter zou deze morgen
zich van zijn voorgangers onderscheiden.
Even na den middag, toen de mooiste
bloemen ivaren verkocht, en Sylvia aan
stalten maakte, de overgeblevene in te pak
ken en naar huis te rijden, kwam Victor,
de jongste zoon van dén groothandelaar
Victor del Carlo, op haar toe en legde ver
trouwelijk zijn hand op haar schouder. „Syi-
ren eerbiedig, volgen dan den mensohen-
stroom langs de Anspaohlaan om de Beurs-
versiering te aanschouwen. De Beura anders
toch reeds door haar magnifieken gevel haar
zuilen en breede trappen een der meest pit
toresque punten van deze stad, heeft sen
voorhang gekregen als voor een Romein-
schen tempel, een draperie, een gordijn
van gloeiend karmozijn-rood, doortinteld
met goud-geel. Gelukkig hij, dio zich een
plaatsje weet te vermeesteren op hot ter
ras van een der café's voor de Beurs: hij ge--
niet van 'n schouwspel om nooit te vergeten:
voor zich die lichtende Beursgovel, rechts
en links van hem naar de Nord en de Abidi
too, dio eindelooze reeks gloeiende e ere bo
gen, om hem heen dat mondaine menschen-
gewoel.
Gelukkig hij, die zich thans in de stra
len dier lichtstad mag koesteren. Zeker, 't
is maar schijn, maar klatergoud, maar il
lusie. Maar 't is dan toch een schoone
droom 1 Wat we in onze jeugd door de ver
halen van duizend.en één-nacht in onze fan.
tasie zagen schitteren, aanschouwen we
thans met onze lichamelijke oogende triumf
der schoonheid. Komt, Hollanders, komt
toch, .verzuimt deze gelegenheid niet, in
uw leven zal ze u misschien nimmer mo*r
geboden worden en als ge nog jong zijt
zult ge er als grijsaard nog vol verruk
king over kunnen praten. Er is zooveel hier
te zien. Terwijl heel den zomn- om den
anderen avond de groote boulevards ver
licht zullen zijn op de wijze zooals mijn
pon n trachtte te schetsen, heaft de overige
avonden een sohoomheddsfestijn plaats in een
ander deel van Brusselde illuminatie van
het park in de Ruo Royale. Daar slinge
ren gouden ranken zich tusschen het groene
geboomte en langs de fonteinen en vijvers.
Ik weet het 'nog sleohts van hooren zeg
gen, want er is zooveel te zien-
Schoonheid paart zioh aan vreugde en op
gewektheid. De impressie 'die men luer ont
vangt is niet alleen van bewondering, men
voelt zich ook Vroolijk. Ga maar eens in
die drukte voor een der plaisante Belgische
café's zitten op 'den boulevard Du Nord
vóór „CLoche" bijv. (naast de Variété) of
op den boulevard Anspach bij „Au St.-Mar-
tin" Hoe heerlijk smaakt je daar het „bru-
ne", kriekenlambie, de faro of wel de fijne
koffie, zooals men ze in Holland maar zel
den proeft. Wat Con levon en beweeglijkheid.
Allerlei kooplieden komen uw aandacht
vragen: Algerijnen mot tafelkleoden en zij
den doeken, wien go. als zé u 12 franken
yragen hoogstens twee moe4 bieden, hoeran
met gouden torren (fantasie) en vooral met
ansichtkaarten. Daar wandelt er één rond
met een prachtig grijs kostuum, gele zomer
schoenen, onberispelijke manchetten en boord
en zijden das, keurig gecoiffeerd, licht
groene stroohood (decroier chic) op zijn zij
een keurig zwart tasje, waarin zijn col-
lectio prentbriefkaarten zit.
Allee ia hier mooi, aangenaam. Een
schunnige straatventer zou hier te vool af
steken en heusoh omdat de koopman als
heer gekleed is, verkoopt hij niet minder.
Aan 'den hoek der straat staat weer eau
koopman 'met dassen. Met niet te volgen
woordenrijkdom 'prijst hij zijn waar aan,
strikt 'zichzelf dassen in allerlei fantasieën.
Dan wordt onze aandacht weer gevraagd
Voor een artikel in papier, (lat men door
't zus of zoo te vormen in allerlei ge
daanten kan aanschouweneen knutselwerk,
maar eigenlijk een kunstwerk. Dan komen
weer schilders met finweeilen jasjes en wijde
broeken: zij bieden de kleine hoogst artis
tieke aquarellen Jjan tegen 50 centimes
het stuk. La vie est dure maar toch als
men toaar gelukkig is. „Le soir pour domain,"
„TEtoile, la demi ore Heure," schreeuwen]
do gazetverkoopeens. Zij verkoopen altijd,
want in Brussel wil ieder even een cou
rant ihzien, vluchtig een sensatienieuwtje
via," sprak hij, en zijn mond verbreedde
zich tot een tevreden lachje, „wat heb je
nog voor me?"
„Wat gij verkiest, mijnheer; zie maar
eens rond."
En Victor wendde zioh om en overzag
met een enkelen blik haar voorraad. „Neen,
hier is geen keuze pieer," hernam hij. „En
ik moet dezen keer eens heel wat hebban.
Ik heb reeds uw vader er mee in konnis
gesteld, maar ik was niet tevreden vóór
ik het u ook had gezegd.
Luister eens. Je 'moet weten, dat mijn
broer Fernando zich heeft verloofd. En nn
is er morgen bij ons een groote partij.
Gij begrijpt, dat het daar aan niets mag
ontbreken, en allerminst aan do schoone
dochtertjes der natuur, de bloemen, waar
van jij, Sylvia, het koninginnetje zijt. Ja,
ja, het koninginnetje 1"
„Niet spotten, mijnheer Victor," vermaan
de hot meisje, moer gestreeld dan verlegen.
„Toch niet, Sylvi, 'toch niet, en het is
niet onmogelijk, dat ik u spoedig tusschen
uw zustertjes wegkoop."
En haar een tikje tegen de wang ge
vende, keerde hij zich snel om en verwij
derde zich met haastige schreden, zonder,
zooals Sylvia verwacht hadv ook maar één
keer om je 'zien.
Had hij te 'veel gezegd? Haar genoog!
In gedachten verzonken, staarde zij hem'
na, Maar meende Victor dat Zijde
vtouw van een kijken koopmanszoon. O,
als dat geluk eens voor haar was wegge
legd of was- het maar een opwelling
van hem geweest?
Hoe het wezen 'mocht, haar hart, haar
onschuldig hart, dat altijd zoo ongestoord
had geklopt, was in beroering gebracht en
telkens vertoonde hot beeld van Victor zich
voor haar geest, een enkele maal verflauwd,
als dat Van Giuseppe er vóór schoof, maar
toch duidelijk genoog om haar steeds aax£
hem to laten denken.
Zij hoorde hem telkens ,,komngnmetje" tot
kzen. Waarboven het hoofd vet gedrukt
slaat, lachen om 'n bon mot. „Berliner Ta-
goblatt," „Kölnische Zeitung," meesmuilt
een glunder Moffinneke. We hebben er zoo
een stuk of vier dio geregeld de boulevards
aftippelen, uitsluitend met Duitsche couran
ten en die ook Handelsblad" en de „N.
Rotterdammer" verkoopen.
Zwijgend biedt een Rus zijn Russische
couranten aan, een bode uit een andere we
reld, die er aan herinnert dat buiten dit
licht ook nog duisternis heerscht- Wc zijn"
moe van 't kijken, van 't wandelen, van
de d'rukte om ons heen. Zouden wel graag
een ritje willen maken met dio heerlijk»
open 'tram, maar op een avond als dezo
krijgt men op den boulevard daarin bijna
geen plaats. Gelukkig herinneren we ons
dat hij de Beurs do rit aanvangt van ver-
schillendo lijnen der chocolade tram, oen
particuliere onderneming, waarvan de mo
torwagens half open half dicht zijn- We
springen in die naar Laeken, eerst oen
eindje do boulevards langs, dan door de
benedenstad, waar 't ook vroolijk en druk
is, waar onze oogen wat tot rust komen,
dan door frisscho nieuwe wijken en langs
de havonwerken-
't Is een heorlijko rit op zoo'n zomer
avond. Maar pis we even door deze voor
stad wandelen bemerken we al spoedig dat
hier ook niet de stilte des doods heerscht.
Waht er wordt een buitengewone kermis
gehouden, waar het lustig toegaat al heerscht
hier ook niet het mondaine gedoe van.
Bruxelles-centre. Met de groene (Brussel-
scho) tram gaan we terug naar de Nord.
't Is één uur 's nachts, maar uit do groote
café's klinkt ons nog vroolijke walsmuziek
t^gen. Met een beetje zoeken vinden we
nog plaats op het terras van het Palace-
Hotel on terwijl we staren paar de hel
verlichte stationsklok moeten wc ons in den
arm knijpen opdat wcgoed besoffen dat
we 'niet in een sprookjesland zijn, maar
slechte 1 Va uur sporens van de grens van
het land waar men niet kent het leven
au boul'vard.
Gemeenteraad vim Oadshoorn.
Voorzitter de Burgemeester.
Aanwezig allo leden.
Na opening der vergadering noodigt de
Voorzitter den secretaris uit het nieuw be
noemde Raadslid den heer C. Hoogondijk
binnen to leiden, waarna genoemde heer'in
handen van den Voorzitter de Ipj art. 39
der Gemeentewet voorgeschreven eed en af
legt.
Do Voorzitter biodt den hoer Hoogondijk
hierop zijn gelukwenschen aan met zijn
verkiezing tot lid van den R§.ad dezer ge
meente en heet hom welkom in de verga
dering. In de aanvaarding van het lid
maatschap ligt zi. het bewijs, dat do heer
Hoogondijk gaarne zijn werkkracht en tijd
voor de behartiging der gemeentobelangen.
wil beschikbaar stellen' on spreekt den
wensch uit, dat de vervulling van zijn
mandaat den hoer Hoogen dijk Voldoening
moge schenken tot heil van de gemeente.
Hierop noodigt do Voorzitter den heer Hoo
gondijk uit zijn zo tel in te nemen.
De notulen der vorige vergadering wor
den gelezen en goedgekeurd.
Modedoeling geschiedt van
lo. een missive van Ged. Staten ten ge
leide van het goedgekeurde kohier van den
Hoofdelijkcn Omslag;
2o. hot Provinciaal Blad No. 54 van dit
jaar, houdende nieuwe voorschriften betref
fende de gemeente-begrooting en -rekening;
3o. een missive van B. en Ws. van Alphen,
waarin wordt piedegedeekl, dat de hoeren
Visser, Overes en Los zijn benoemd tot
leden der commissie als bedoeld in art. 21
der gemeenschappelijke regeling op het be
heer der gasfabriek.
haar zeggen, somwijlen wat onduidelijk, als
de stem van Giuseppe er doorheen klonk,
maar toch duidelijk genoog, om niets an
ders te hooren.
't Lieve .kind was geheel van streek en
had eens zoo lang werk als andere mor
gens, om haar tentje to ontruimen. Onder
het naar huis gaan had zij voor niets en
niemand ooron en oogen. Haar hoofdje was
te vol Van andere gedachten.
Het eten smaakte haar niet als anders,
zij sprak geen woord en gaf op de haar
gedane vragen geheel verkeerd* of onvol
ledige antwoorden. Dat was haar vader
niet ontgaan, doch hij had er haar niet
over gespreken, want ook hij was vervuld
van gedachten over de hem opgedragen ar
beid.
„Sylvia," sprak bij, toen de maaltijd was
afgeloopen, „gij zult straks naar het bosch
moeten gaan om varens en mos te halen.
Ik heb een bestelling gekregen aan huis
van mijnheer Del Carlo, waar men een
groot feest zal vieren. Ik zal den heelan
nacht moeten doorwerken, om morgen tij
dig klaar te kunnen zijn. Maak dus spoed,
want wellicht zult ge een tweede vracht
moeten halen."
Het meisje gehoorzaamde. Zij haalde een
kruiwagen .uit het schuurtje, op zij van
den kweektuin, en begaf zich op weg naar
het naburige bosch. Zij nam bij Voorkeur
piet den weg, die langs het huis van Vio-
tea: liep, hoewel die de kortste was. Zij
gevoelde, dat zij zich zou schamen, als hij
haar aohter den kruiwagen zag loopen. Even
min kooe zij haar weg laags het kantoor,
waarop Giuseppe werkzaam was. Zij be
hoefde zioh voor hem wel niet te schamen,
maar zij wilde hem toch liever niet ont
moeten, uit vrees, dat hij haar gedachten-
gang een andere wending zou kunnen geVen,
ja, hem meedobgenloos verstoren; misschien,
.en dat had zij niet gaarne.
„Koninginnétje der bloemen.'-'' Dat bad
Giuseppe haar nooit gezegd. En, hg kon
Eon en ander voor kennisgeving aange
nomen,
"JEen adres van G. de Jeu, om aangesteld
te worden als makelaar, wordt voor advies
gesteld in handen van B. en Ws. Vervol
gens wordt aangeboden hot gemeenteverslag
over 1909, dat op de Secretarie ter inzag*
zal worden gelogd..
Daarna legt do Voorzitter den Raad over
de gemoente-rebsning, dienst 1909.
Gesteld in handen van de finaneieele com
missie ter fine van onderzoek en rapport.
Be nooming gemeen tebode.
B. en Ws, stellen voor G. Walgreen le
benoemen tot gemeente-bode op een jaar
wedde van f 25, ingaande 1 Juni.
Do beer De Rooij is bevreesd, dat door
den bodedienst de politiedienst zal lij dj in,
hetgeen de Voorzitter beaamt, er echter aan
toevoegende, dat zich tot nu nog geen be
zwaren hebben voorgedaan. De heer Van
der Kloot Meijburg merkt echter op, dab
bij het verrichten van bodediensten d'*z»
door den veldwachter met de surveillanoa
kunnen gecombineerd worden, waarbij men
dan dit voordeel heeft, dat de veldwachter
in alle doelen van do gemeente zich af en
toe vertoont.
Vervolgens wordt Walgreen met algemene
stemmen tot gemeen tebode benoïmd.
Wordt vervolgens besloten tot het aangaan
van oen goldleening van ten hoogst? f 1000
a 4 pCt bjj den heer J. W.O. Clant, voor
de uitbreiding van de brandkranen in Wijk
2 en langs de Hoymanswetering en tot d*l-
ging van hot nadcelig saldo op do begroo
ting 1910.
Conform het overgelegd concept-besluit
wordt daarna besloten tot hot doen van af-
en overschrijving op do begrooting 1910 tot
een bedrag van f 27.10.
Aan 'don heer H. Laros, to Aarlander-
veen, Wordt vim gunning verleend tot h'*t
aanloggen van een straat op de kadastrale
percoelen Seotio C No. 1165 en 1268, over
eenkomstig een concept, dat do Voorzitter
namens B. en Ws. aan de vergadering over
legt-
Naar aanleiding van het verzoek van O.
Kammoraod, 'om maatregelen te nomen tot
verversching van het water in de sloot langs
hun bouwmanswoningen, daar 'die sloot door
kroos zeer verontreinigd wordt en hot
water onaangenaam gaat rieken, stollen B.
en Ws. voor tor plaatse een duiker te doen,
aanbrengen, waarvan de kosten ziju begroot
op ongeveer f 100, terwijl het grondwerk
door belanghebbenden zal worden verricht.
De 'heer Van don Berg vraagt of de ge
meen to hiertoe verplicht is, dan wol do pol
der of de aanliggende eigenaren. Zou do
gemeente jn dit opzicht niet treden in do
rechten Van don polder en kan het pol
derbestuur 'de eigenaren niet verplichten tot
opruiming Van kroos?
Do Voorzitter zegt, dat de gemeente ge
roepen is do hygiënische toestanden zoo
veel 'mogelijk to bevorderen, hoe wil bij niet
wil ontkonnen, "dat het polderbestuur ar
ook wel lots aan zou kunnen doen.
Do hoer Panne vis wijst er op, dat hot Van;
bert grootste belang is hoe de duiker wordt
aangebracht, waarop de Voorzitter ant
woordt, dat dit zoodanig zal geschieden,
dat alleen het bovenwater en daarmee ook
het kroos wordt afgevoerd.
Do heer Van dor Kloot Meyburg1 merkt
nog op, dat 1 k 2 maal 's jaars door het
polderbestuur 'schouw gedreven wordt over
de slooten, doch de keuren gelden allo*n voor
het 'grondvuil, niet voor kroos.
Wordt het werk door de gemeente be
kostigd, 'dan zon de heer Dc Rooij do voor
waarde willen stellen, dat belanghebbenden
moeten zorgen, dat hot kroos wordt af
gevoerd.
Daarna wordt overeenkomstig bet voor
stel van B. en Ws. besloten.
Wordt besloten:
lo. aan L, Bun er, dio mét 1 Juli me.
haar ook niet tusschen haar bloemen wog-
koopen. Daartoe was hij te aim.
Van deze gedachten vervuld, kruide Syl
via, nu eons met tragen, dan mot verhaas
ten tred, langs een anderen weg naar buiten.
Er naderde iemand in de verte. Eerst
had zij daarop niet gelet. Doch onverwacht
werd haar aandacht er op gevestigd. Wie
mooht het zijn? Niemand anders dan Giu
seppe, dio rijn vrij uurtje aan oen wan
deling naar buiten had besteed, en nu Weer
kantoorwaarts keerde. Hij lachte reeds van
verre en maakte, toen hij haar staande had
gehouden, een praatje. Maar Sylvia had geen
ooren voor zijn scherts; zij was zelfs een
weinig afkeerig. Giuseppe 'bemerkte dat ras
en vroeg haar naar de reden er van. Zjj
antwoordde dat hij zich vergiste.
Hij vroeg naar het doel harcr reis.
Toen raakte haar tongetje los. Zij verhaal
de met een van vreugde stralend oog dé
geheole zaak en legde eon bijzond*ren na
druk op de woorden, waarmee Victor haar
had Verheerlijkt en een belofte gedaan.
Giuseppe's gelaat had ondertusschen oen
geheel andere uitdrukking gekregen, en to*n
zij had uitgesproken, hernam hij met een
trek van verachting om zijn mond: „Men
koopt een meisje niet dan met verkeerde
bedoelingen, Sylvia 1 Hebt gij uw schoon
heid veil voor een buidel goud? Denk daar
eens over na, en geef me later het ant
woord. Ik kan mij nu niet langer ophou
den. Vaarwel, tot ziens!"
Hij vervolgde zijn weg, terwijl zij den
kruiwagen .opnam en voortschreed in de
richting van het boscK.
Toen zij tersluiks omkeek, stond hij mid
den öp den weg en wuifde mot do hand
Victor had niet omgezien. Om strijd ver
toonden beide jongelingen zich voor haar
geest en beurtelings trad er een op den
.voorgrond.
Het werk ging niet vlug van de hand:
het viel haar zwaar. Toen zij eindelijk go
goeg had gesneden en geplukt laadde zij
gopensionnoerd zal worden, als voldwach)*
ter, een gratificatie uit te koeren va^
f 12,50, zijnde de helft van hot op do be*
greeting uitgetrokken bedrag, omdat deze'
gratificatie meer als wedde is aangemerkt
geworden
2o. aan 0. op den Brouw, die met 1'
Juli a-s. wegens bevordering deze gemeente
gaat verlaten, do gohoelo op de begrooting
van 1910 uitgetrokken gratificatie van f 25
toe te kennen, als erkenning voor do goeds
diensten aan de gemeente bewszsn, niet het
minst godurondo de ongesteldheid van Bu>
nor.
Komt "aan do orde oen voorstel van B,
on Ws. i
lo. om aan Bunor kwijtschelding te vör-
leenen van do huur van af 1 Juli tot en
toot 31 December a.s., groot f 62.50;
2o. een nader aan to wijzen gedoolte van
hot raadhuis te verhuren aan G. Walgreen'
onder dezelfde bepalingen als dit vroeger
aan Bunor is geschied.
Do hoer Van den Borg stelt voor in het
besluit lot verhuur van een gedeelte van
hot Raadhuis, de volgende voorwaarden op
te .nemen
lo. dat het gohuurdo niet onderverhuurd
mag wordon
2o. dat do voorkamer van hot gehuurde
voor do raadsleden beschikbaar wordt ge
steld voor het nazien van Raadsstukkon;
welk voorstel door don heer Do Rooij wordt
ondersteund.
Do hoor Panne vis vindt hot voorstel nog
al ingrijpend, waar een lokaal aan het te
verhuren godceltc geheel wordt onttrokken.
Hij is niet voor dezo beperkend* bepaling.
W ordt zo eohter gehandhaafd, dan zal
toen daarbij rekening dienen te houden met
den huurprijs.
Do Voorzitter deelt mede, dat Walgreen
in 'do mooning vorkoert, dat de voorkamer
er bij zal worden verhuurd. Hij zou er wel
Voor 'zijn de bepaling op te nemen, dat
niet onderverhuurd mag worden.
Do heer Van den Berg merkt op, dat
het voorstel niet bedoelt de Kamer voort
durend iii gebruik to nemen, alleen maar
oenige 'dagen voordat er raad zal zijn, in
dit geval zou hij or voor zijn den huur
prijs j» brengen van f 125 op f 100.
Do heer Van der Kloot Meyburg zou dé
raadzaal voor de leden willen beschikbaar
stellen, terwijl de hoer Olant het niet noo-
dig vindt van do localiteit van oen ander
gebruik te maken waar we zelf localiteit!
hebben.
De hoor Pannevia is er voor thans kat
voorstel van B. en Ws. aan te nemen, dan!
kunnen zo nader met voorstel Ion komen.
Het voorstel van B. en Ws., alsmede dat
van den lieer Van den Berg, om niet on
der te verhuren, wordt aangenomen.
Bij do rondvraag vraagt de heer Panne-
vis, of er aanleiding voor bestaat, dat dé
sprooiwagen niet rijdt, waarop de Voor
zitter mededeelt, dat dit verband houdt mét
de werkzaamheden op de wegen.
Echter zal aan het verzoek worden tegó
tooet gekomen.
HAARLEMMERMEER. Had men eerst
genieomL, dat do goheele afdamming der
Hoofdvaart slecht zoor tijdelijk zou zijn,
thans blijkt, dat hot werk dor fundeering
aan de brug te Nieuw-Vennep, die afslui
ting ackor nog wel een week zal cischen.
Natuurlijk is alle scheepvaart gestremd
Men bespoedigt het werk daarom zooveel
mogelijk en het heiwork wordt dag on nacht
voortgezot.
Zcgwaard-Zoeterincor. Dezo woek waren tor
veiling aangevoerd 2621 eieren, togon 8300 de
vorige week. Pryzen f 4.10 tot f445; eendeneieren
f 4.25 tot f 4.50 por 100.
In plaats van op W oensdag zal na tweo koeren
op Donderdagavond geveild worden.
haar vracht op cn nam den terugweg aan.
Ook dio viel haar moeilijk. Zij had wel
in hot bosch willen blijven. Hoe moer zjj
de stad naderde, hoe akeliger zij zich bq-
gon te voelen. Wien zou zij het eerst ont
moeten cn hoe moest zij rich houden On
verschillig tegen Victor en voorkomend
tegen. Giuseppe? Of omgekeerd? Of tegen
beiden, gelijk?
Dat was zij niet mot zichzclvc oons. Zij
liet haar voertuig staan, ging er op zitten
cn legde de handen in den schoot. Zij wilde-
denkeen, als het kon gorcgold denkvsn. Be
slissen.
Victor was, zoo vaak zij hem had ont
moet, zeer vriendelijk, lief, ja, soms boel
lief. En hoe rijk was hijWelk een toe
komst!
Giuseppe was ook altijd vriendelijk cn vol
kleine attenties. Hartelijk kon hij zijn. Maar
hij was arm.
Victor noemde haar het „koninginnetje der
bloemen" en wilde haar wegkoopen; Giu
seppe stelde haar de vraag, of zij haai;
schoonheid veil had voor oen hui del goud.
In weelde pn overvloed te leven, moest»
toch een heerlijk genot zijnmaar niet
altijd brengt kijkdom geluk, had zij haar
moeder meermalen hooren zeggen, en het
goede mensch was gelukkig geweest, zon
der rijk to zijn. Do dood alleen kon haai;
het geluk benemeni -|
Als Giuseppe haar nu straks eens tegen
kwam, welk antwoord zou zij hom dan;
geven op zijn vraag?
En als i>ij eens alie6 aan haar vadöT
had verteld
Wat zou de goede man zeggen, als rij
thuis kwam
Zoo mijmerde zij voort, zonder er aan
te denken, dat haar vader haar tot spoed
had aangespoord, zonder te kunnen, beslis^
een, hoe .te handelen.
Arm kind I Kondt gij het üw moeder vra,
gen! Helaas! Een moeder sterft voor haava
kind altijd fo vroeg.
