No. 15408. LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag: 1*7 Mei. Tweede Blad. Anno 1910, FEUILLETON. Irma Harding'. SPORT. Voetbal. Den HaagHolland (militair)België (militair) 42. (Van onzen bijzonderen verslaggever.) Een bijzonder gunstige dag, wat betreft 'de weersgesteldheid, is het zeer zeker ge weest, al mag niet ontkend worden, dat do temperatuur wel wat hoog voor de spelers was. Doch daarentegen hebben de toeschou wers op het H. V. V.-veld ©en ze?r aan- genamen middag kunnen doorbrengen. Zij waren dan ook in grooten getale opgeko men, doch tegen onze verwachting in, le verden de militairen een zeer bescheiden, contingent. Nadat de militaire elftallen op het ter rein waren aangek om in, werden zij aller eerst aan de militairs autoriteiten voorge steld en traden in voetbalkleeding even voor vden aanvang achtereenvolgens voor de of ficieel© tribun© aan, terwijl de Jager-Ka pel do nationale liederen deed liooren. Op het vastgestelde uur stellen de elftal len zich tals volgt op: Holland: doel: De Groot (H. V. V.); achter: De Wijs (Velocitas) en v. Bal- luseck (Velocitas) middenColenbrander (Velocitas), Visman (Velocitas) en Crok (Quick)'; voor: Hesselaar (Velocitas, vroeger Ajax (Leiden), Blume (Velocitas), Lutjens (H. V. V.), v. Erpecum. (Velocitas) en Diep huis (Ajax, Leiden). België: doel: Lambrechts (F. C. Malinois); achterVerbeeck (F. C. Brugeois) en Huys- mans (Beerschot A. C.); midden: Daufresne de la Chevalerie (F. C. Brugeois), Six (C. S. Brugeois) en De Coster (Excelsior) voor: Van Decke (Racing F. C.), Van Houtte (C. S. Brugeois), Pauleur (Daving), Paternoster, (F. C. Brugeois) en Van Cant (F. C. Malinois). Do rechtervleugel is telkens het eerst ge noemd. Do Hollanders spelen in ccn lichtblauw Hemd met gelen leeuw, en witte broek, de Belgen in oen rood hemd met gelen leeuw en zwarte, broek. Holland wint het opgooien en wenseht naar het stadsdoel toe te spelen. Do Bel gen trappen dus af. Slechts een oogenblik blijft de bal in het midden van het veld, waarna de Hollandsche middenlinie naar links plaatst. Diepkuis brengt goed op, doek het resultaat is een hoekschop, die hij achter trapt. «Vermoedelijk door de groote warmte zit jet weinig gang in het spel en er wordt dan ook uitermate kalm gespoeld. De strijd, die Volkomen gelijk opgaat, heeft tusschen de beide, middcnlinies plaats. België weet na oenigen tijd voor hot ecret voor Biet vijandelijke doel gevaarlijk te worden, doch do oud-H. B.-S.-er v. Bal luseek weet den .aanval meesterlijk te stui ten. De Belgische voorhoede, dio in dit tijd perk de bcsbo linie in het veld is, weet zeer goed samenspelende steeds het Hol- landsch doel te naderen en nadat eenige pogingen om te doelpunten mislukt zijn, weet de linksbinnen ten slotte Crok te passeeren en maakt vlak hij do doellijn gekomen met oen zuiver schot langs, den grond het eer ste doelpunt (O1). Toejuichingen volgen op dit fraaie stukje voetbal. Van den daaropvolgenden aftrap brengt Diephuis op, doch zijn voorzet is voor Lutjens zeer moeilijk te behandelen. Toch speelt deze den bal keurig in hot doel, waar de Belgische doel verdediger ech ter met alle moeite het gevaar woet te koeren. Eenigen tijd blijft Holland nu voor het Belgische doel spelen, waar oen ver schot door een der Belgische achterspelers o. i. toevallig met de hand wordt aangeraakt. Scheidsrechter Tromp neemt echter den bal en legt dezen op het strafschoppunt. Do strafschop wordt echter door Blume in han den van den doel verdediger geschoten. Grens rechter Meer urn Tërwogt liecft echt-er eon overtreding gezien, loopt naar den bij het doel staanden scheidsrechter, die, op het advies van den grensrechter, don strafschop laat overnemen. "Weer zal Blume hem nemen, doch deze is zoo ridderlijk den bal met opzet zoo ver mogelijk naast te trappen. Toejuiohin- gen blijven na dit staaltje van eerlijk spel niet uit. Zooals gezegd, i9 Holland thans een wei nig de meerdere, doch het samenspel der voorhoede is verra van fraai. Men probeert het dan ook met verre schoten, die even wel geen sueoss hebben. Een enkele ver oorzaakt wel eens een hoekschop, die even wel óf slecht genomen óf door de verde diging goed weggewerkt wordt. De Belgische voorhoede, alhoewel onvol doende door haar middenlinie gesteund, blijft steeds roerig en een misverstand tusschen v. Balluseek en De Groot had bijna de lei ding der Belgen vergroot. Slechts even verplaatst Holland het spel tot vlak voor het Belgische doel, waar de watervlugge Hesselaar juist even met in- loopen te laat is. Doch dan komen do Belgen weder duchtig opzetten. Van Balluseek ziet geen kans meer weg te werken, doch De Groot weet door tijdig uitloopen alle ge vaar te voorkomen. Kort daarop zendt de Belgische midden voor na eenig heen en weer getrap van be trekkelijk grooten afstand een prachtig schot in, dat echtet juist langs de lat op het net valt. De kwaliteit van het spel gaat er niet op vooruit. Alleen de Belgische voorhoede maakt daarop een gunstige uitzondering, doch hare middenlinie doet niets als ver dedigen en steunt deze linie in het geheel niet. De Hollandsche voorhoede daarentegen heeft een zeer goed spelende middenlinie achter zich, waarin in het bijzonder Vis man uitblinkt, doch hier ontbreekt ten cencnmale het zoo gewenschte samenspel. Wei brengen zoo nu en dan Lutjens en Blume keurig op, doch vooral Lutjens be gaat de fout door met veel te groote slagen te drijven. Een enkel speler wordt daar mede wel gepasseerd, doch ten slotte be landt de bal veilig voor 'de voeten der Bel gische verdediging. Daardoor komt het, dat de Belgische doel verdediger slechts en kele malen handelend moet optreden. De geestdriftig spelende Belgische voor hoede beheerscht dan pok langen tijd het spel en slechts met de grootste krachtsin spanning gelukt het Holland doelpunten van Belgische zijde te voorkomen. Het kwam ons voor, dat een der Hollandsche achterspelers zich eenmaal genoodzaakt zag, den bal met de hand te keeren, doch al mocht dit feit juist zijn, dan had de scheidsrechter het toch niet kunnen waar nemen. Een goed schutter in de Belgische voor hoede had zeer zeker de leiding weten te vcrgrooten, doch bij gemis daarvan voer de men het samenspel voor, doel te ver voor. Nadat de bal weder' achter is geweest en D. Balluseek uitgetrapt heeft, weet Lut jens den bal te vermeesteren en drijft een eind door de verdediging heen, echter we der met veel te groote slagen, doch een mistrap van een der Belgische achterspe lers is hem gunstig en thans niemand, meer dan de doelverdediger voor zich heb bende, kost het hem verder geen moeite de partijen op gelijken voet te brengen (11). De toeschouwers, die zich reeds van den beginne af bijzonder stil gehouden hadden, laten zich thans niet onbetuigd, doch het blijkt, dat het hun niet gelukt meer vuur in het spel te brengen. Wel treedt Holland meer aanvallend op, doch ,het resultaat van alles is slechts een buitenspeldoclpunt. Nog even moet De Groot zeer ver doch met succes naar den alleen voor doel staan de linksbuiten uitloopen en dan treedt de rust in. De Jagerkapel, die reeds langen tijd. voor den wedstrijd het verblijf op het ter rein veraangenaamde, laat zich thans ook weder liooren. Na een kwartier vangt de wedstrijd wé der aan. Direct komt Holland geweldig opzetten. Een ver laag schot van Blume wordt gehouden, kort daarop weet dezelfde speler uit een voorzet van links prachtig te doelpunten, doch zijn buitenspelpositis annulleert het doelpunt. Een opbrénger yatt Lutjens eindigt als hoekschop, die keurig door Crok wordt genomen. Diephuis wil den bal koppen, doch deze gaat over zijn hoofd heen, waar v. Erpecum weder over geeft naar Diephuis, die den lastigen over zet met overleg keurig in het doel plaatst. De Belgische doelverdediger is echter op zijn plaats en weet weg te werken. Blume krijgt den bal, brengt keurig op en is de geheele verdediging al gepasseerd, als hij voor het doel den doelverdediger in handen schiet. Blume loopt in het net en Lutjens snelt op den doelverdediger toe, die echter meesterlijk weet te redden. Een welver diend applaus, zelfs van de Hollandsche spelers, wordt hem daarvoor gebracht. Nadat de Belgen even voor Dc Groot ge vaarlijk zijn geweest, komt de Hollandsche voorhoede weder terug. Hesselaar is bij zonder snel en zet ook goed voor, doch geen enkele voorzet wordt benut. Hoe gevaarlijk ook Blume voor het Bel gische doel is, steeds weet de doelverde diger, die in schitterenden vorm is, den bal te keeren. Eens moet de doelverdediger al val lende een schot houden. De buitenspel staande v. Erpecum loopf toe, doch, al hoewel er geen buitenspel wordt gegeven, komt er geen doelpunt, wel een hoekschop, die als zoovele anderen, niets oplevert. Voortdurend wordt het Belgische doel be schoten, doch alle juist gerichte schoten belanden veilig in de handen van den. doelverdediger. Het spel is eenigen tijd bijzonder fana tiek, doch langzamerhand treedt verslap ping weder in. Holland blijft echter ster ker, maar de rechts-achtcrspeler van Bel gië is overal, en weet zelfs meermalen gevaarlijke aanvallen van den Holland- schen rechtervleugel te stuiten en den bal naar de voorhoede te brengen, doch een maal daar gekomen, speelt de Holland sche verdediging dezen weder onmiddellijk terug. Lutjens brengt den bal naar doel," doch raakt hem kwijt. Hesselaar loopt snel toe cn zet zeer hard voor, waar Diep huis juist den ontvangen bal zal inzenden, als de scheidsrechter voor een buitenspel positie van Lutjens fluit. Onmiddellijk daarna komt Blumo vlak voor doel, waar bij oen zeer gemakke lijke kans niet benut, doch do Belgische doelverdediger verzuimt uit te loopen, waar door Blume zijn fout kon herstellen en Hol land eindelijk de leiding geeft (21). Dan werkt de Belgische voorhoede zich weer los en weet het spel voorloopig op de Hollandsohe helft te houden, doch de gelijk maker blijft uit. Even een opflikkering van Holland, als Lutjens met een open veld voor zich den bal ontvangt, doch do scheidsrech ter fluit geheel ongemotiveerd voor buiten spel, waarmede althans een kans verloren, gaat. Het spel verplaatst zich weer naar Hol landsche zijde, doch onze verdediging weet stand te houden. De Belgische spil krijgt echter den bal en nadat hij juist do mid dellijn gepasseerd is4 zendt hij van dien reus aehtigen grooten afstand een schot in, dat juist tusschen de bovenlat en do handen van De Groot in het net belandt. (22). Nog ongeveer een kwartier is te spelen. Holland pakt nog eens flink aan, doch Hes selaar is voor zijn eigen voorhoedespelers te snel, zoodat zijn voorzetten voor het Bel gische doel neerkomen, zonder dat een Hol lander aanwezig is. Dan worden de Belgen weder de meerde ren en tal van moeilijke schoten worden keurig door De Groot gekeerd. Dit blijken de laatste aanvallen der Bel gen geweest te zijn, want de nog resteeren- de minuten wordt voortdurend voor het Belgische doel gespeeld. Blume brengt op en weet onhoudbaar te doelpunten (3—2). Dan volgen nog enkele mislukte doorbraken, doch vlak voor tijd vermeerdert Colenbrander met een hard schot de Hollandsche leiding (<l—2). Weldra' breekt dan het einde aan en Hol land boekt een geflatteerde overwinning. Een bijzondere ontmoeting is bet voor de toeschouwers niet geweest, al gelooven we wel, dat door het eerlijke spel van beide zijden de propaganda van 't voetbalspel ten zeerste is bevorderd. Na afloop vereenigen zich alle spelers voor de offioieele tribune. De heer J. War ner, voorzitter van den N, V. B., en voor zitter van de commissie tot samenstelling van het militaire elftal, neemt het eerst het woord. Hij bedankt allereerst do Belgen voor hun eerlijk spel en deelt onder groote toejuichingen mede, dat de milit. ontmoe tingen HollandBelgië voortaan jaarlijks zullen plaats vindon. Vervolgens bespreekt hij de werking van het voetbalspel en ver klaart daarvan nader het nut. Spreker is bijzonder verheugd over den steun door de Ministers van Oorlog en Binnenlandscho Zaken aan do openluchtsport bewezen. Waar vooral in den laatsten tijd er tegen opgeko men is, dat er te veei internationale wed strijden plaats vinden, meent spreker, dat deze zeer zeker op hun plaats zijn, omdat Eij vooral een gepast gevoel van nationalis me opwekken. De heer Warner besluit met drie hoera's voor de Belgische en Holland sche spelers en voor de voetbalsport in het algemeen. Daarna reikte generaal De Meester, die als vertegenwoordiger van den minister van oorlog tegenwoordig was, den wisselbeker aan de Hollanders uit. De voorzitter van den N. B. v. L. O-, Ko lonel Bisckoff van Heemskcrck, sprak ten slotte nog eenige woorden. Te Duisburg verloor het Duiteche elftal van België met O3. Kampioenschappen. Voetbal. Nederlandsche Voetbal-Bond. Kampioenschap van Nederland. H. V, V. (Den Haag.) Westolijko Tweede Klasse. V. O. O. (Rotterdam.) Onze stadgenooten zullen nu a.s. Zondag en 29 Mei hun eerste klasse-6ohop tegen V. O. C. moeten verdedigen. V oetbaL Het Kampioenschap van Nederland en de Holdert-Bekcr zijn nu sinds do instelling van die wedstrijden behaald door: Kampioenschap van Nederland Holdort-Bokor. 1893 R. A. P. (Amsterdam). 1S99 R. A. P. R. A. P. 1900 H. V. V. (Don Haag) Volocltas (Broda). 1901 H. V. V. H. B. S. 190J H. V. V. Haarlem. 1903 H. V. V. H. V. V. 1904 II. B. S. (Don Haag) H- F. C. (Haarlom). 190G H. Y. V. V. O. C. (Rottordam). 190G H. B. S. Concordia (Do)It). 1907 H. V. V. V. O. C. 1908 Quick (Den Haag) H. B. 8. LL 1909 Spaita (Rottordam) Quick H (Don Haag). 1010 H. V. V. (Don Haag) Quick II. Van af het seizoen 19(Xi'05 werd niet meer door de Westelijke Eerste-klassers aan de Bekerwedstrijden deelgenomen. Van 1888'89 tot en met 189(3'97 bestond er slechts één eeTsto klasse afdeeling. In 1692'93 werd dc oompetitie niet uitge speeld. In de overige seizoenen werd door de thans nog bestaande vereenigingen het kampioenschap behaald door: H. F. C. tweemaal. H. V. Y. tweemaal. R. A. P. driemaal. Roeien. Voor de Hollandia-wedstrijdcn op 10 en 11 Juni te Oudshoorn zijn de volgende inschrij vingen ontvangen: Oude Acht: Njord, Amstel, Laga, Nereus en Triton. Jonge Acht: Njord, Laga cn Nereus. Oude Vier: Njord, Amstel, Laga en Nereus. Jonge Vier; Njord, Laga, Nereus, Spaar- ne en Triton. Oude Twee: Amstel Jonge Twee: Amstel, De IIoop, Laga, Poseidon, Nautilus, Delftsche Sport. Oude Sciff: Njord. Jonge Sciff: Njord, De Hoop en Nereus. Wherries: De Hoop cn Delftsche Sport. Sportagenda, Woensdag 18 Mei. Courses to Duindigt. Wedstrijdresultaten van 15 en 16 Mei Voetbal. Nederlandsche Voehal-.Lond. Kampioenschap van Nederland. Nymegen: Quick—H. V. V. 23. Kampioenschap Westclijko Tweede Klasse. Utrecht: KampongV. O. O 25. Eindstrijd Holdert-Beker. Delft: Quick II—H. V. V. II 2—0. Leidsche Voetbal-Bond^ Eerste Klasse. Leiden: Ajax III—'t Vierdo 4—2. Buiten de Competitie. Den Haag: Holland (militair)—België (militair) 4—2. Internationale wedstrijden. (gespeeld door Nederl. Eorstc klussers). Arnhem: Vitesse— D. S. V. Victoria (Duitschland) 60. Dordrecht: D. F. C.—Clapton F. C. (En geland) 24. Rotterdam: SpartaHull City (Enge- land) 14. Deventer: U. D.D. S. V. Victoria 21. Broda: 't ZesdeDuisburger S. V. (Duitschland) 41. Den Haag: QuickNunhead F. C. (En geland) 20. Korfbal. Seriewedstrijden te Boskoop. Boskoop: D. I. O. S.Vitesse (Leidon) 32 na verlenging. Vitesse (Leiden)O, N. I. 02. Do vierde prijs word door Vitesse (L.)# die met een gemengde combinatie uitkwam, behaald. Cricket. Nederlandsche Cricket-Bond. Zuidelijke Tweede klasse. HaarlemHaarlemRood en Wit IT. R. on W. 122 cn 13 voor 0. Haarlem 3? en 98. Voetbal. Zondag werd op H. V. V.-terrein tc Dei. Haag een wedstrijd gespeeld tusschen Huil City, een Engelscho tweodo klasser en Solingor. F. C. de kampioenen van Rhein land. Do Engolschen wonnen met 16—0. Op het Congres van do Federation Inter nationale de Football Association weru het bestuur herkozen en bestaat dus uit do heeren: Woolfall (Engeland), voorzitter; Hirsohman (Nederland), secretaris-peuning- meestcr; Baron De Lavaleye (België), vico- voorzitter; Kornerup (Zweden), medebe stuurslid. Ter gelegenheid van het Congres speelde gisteravond Italië tegen Frankrijk. De Ita lianen, wonnen met 62. („Do Tel.") De Karlsruhe F. V. ia kampioen van Duitschland geworden. Athletiek. J. J. A. Ruimers (Rotterdam), die do ré cords van 2000 M. en 3500 M. snelwandelen al op zijn naam had, bracht nu ook do af standen van 5000 en 10000 M. op zijn naam, door deze af tc leggen in 25 min. 32 sec. onv 52 min. 11 sec. Dc oude records stonden bei don op naam van W. J. Kloek (26 min.,- 8 3/5 sec. on 5-1 min. 29 sec.) ItijwielbergpIaatM op liet Htationa- p lei ii. Door den gemeenteraad werd 25 Juni 1908 aan do Vereeniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer to Leidon en Om streken vergunning verleend tot het plaat sen van een houten gebouwtje op stcencr voet, bestemd lot hot borgen van rijwielen,- op het stationsterrcin dor Hollandsche IJze- rcn-Spoorweg-maatschappij. Thans is door do Vereeniging tot B. en' Ws. liet verzoek gericht deze rijwiel berg plaats in verband met den aanlog der olec- trischo tramlijnen naar een ander gedeelte van hot terrein, eveneens deel uitmak en de- Van het Stationsplein, te mogen vorploate sen. Bij B. en Ws. bestaat hiertegen geener lei bezwaar- Zij geven dus den Raad in overweging dc gevraagde vergunning te ver-, loencn. 59) ,,Ik wil liever hier op haar wachten. Je hebt hier zeker wel de een of andere zit kamer „We hebben wel een salon," zei het meisje haast verwijtend, „met twee sofa s er in. Even voor de deur van het salon haalde Vincent een kaartje te voorschijn. „Als mevrouw Hartmann komt, geef haar dan dit kaartje en zeg haar, dat ik haar voor een dringende zaak moet spreken. Zij zal er misschien wel verbaasd over zijn, aangezien zij mijn naam niet kent, maar ik moet haar spreken. Begrijpt ge?" Het vinnige van de laatste woorden werd voor een groot deel verzacht door hït geld stuk, dat in haar vuurroode hand gleed op het oogenblik, dat deze op weg was naar den deurknop. Het meisje keek naar het geldstuk en kreeg een kleur. Geldstukken van die kleur waren tusschen die muren nog zeldzamer dan reizigers naar het vasteland. „Ik begrijp het natuurlijk wel, mijnheer," zei zij met een eerbiedig knipoogje. „U zult haar wel te zien krijgen, maak u maar niet ongerust!" En zij wierp de deur van de kamer met de twee sofa's wijd open en Vin cent ging naar binnen. Behalve de twee sofa's op één waarvan twee dames heel ernstig zaten te praten over eenige patronen stond er een twaalf tal stoelen in het salon, die schijnbaar niet gemaakt waren met de gedachte aan echt liehaainsgemak, en drie tafels, waar op allerlei tijdschriften, die niet ouder wa ren dan van een jaar geleden. Vincent ging op een van die stoelen zitten en wachtte ongeduldig zonder besliste plan nen te maken voor het onderhoud. Hij vond, dat hij dat maar liever aan de inge ving van het oogenblik moest overlaten. Hij voelde diep het gevaar dat kostbare oogen blik haast gemist te hebben, terwijl hij er tegelijkertijd op prozaïsche wijze aan her innerd werd, dat hij niet gedineerd had. Zoo nu en dan ging de deur open en kwam er iemand binnen, gewoonlijk een lid van het zwakke geslacht, die door middel van een wit kanten kraagje of een lintje om haar hals zichzelf als gekleed voor het mid dagmaal beschouwde, of een ander derge lijk exemplaar derzelfde sekse. Behalve de twee dames met de patronen, die te zeer vervuld waren van b-t doen barer keuze om haar aandacht voor iets anders over te hebben, wierpen zij allen nieuwsgierige blikken in do richting van den jongen man in zijn onberispelijk avondkostuum, die een zaam en stokstijf op zijn post zat als een schildwacht maar voor hem was haar be staan schijnbaar niets als een ergernis. Zou de kamer ontruimd zijn als mevrouw Hart mann kwam? Het zou de zaak niet gemak kelijker maken als hij dat, wat hij te zeg gen had, fluisterend moest zeggen. Gedu rende dat uur verwisselden de gasten in het salon met de twee sofa's nogal eens, behalve het tweetal, dat patronen zat uit te zoeken. Vincent keek een paar maal on geduldig haar kant uit, want het had er allen schijn van alsof zij daar den heelen nacht zouden blijven. En zij waren dan ook werkelijk de eenL gen, die er nog zaten, toen de deur open ging en er iemand naar binnen kwam, die er heel anders uitzag als de draagsters van de witte katoenen kragen: een groote, donkere vrouw met een bonten mantel cn dito muts op, met een kaartje in haar hand; zij keek vragend en schijnbaar iet wat geagiteerd om zich heen. Bij den eer sten aanblik wist Vincent wie zij was. Ja, Irma moest natuurlijk een mooie moe der hebben; ja, dat was de houding van Irma, Irma's schoonheid, doch wat grover en rijper. Maar het waren niet Irma's oogen, zei hij tot zichzelf, t-oen hij dichtbij kwam cn haar goed in haar gezicht kon zien. ,,U wilde me gaarne spreken?'' vroeg mevrouw Harding koel en met een ontstel de uitdrukking in haar oogen, waardoor zijn verbazing werd opgewekt. Vincent boog. ,,Ik heb u een belangrijke mededeeling te doen. Als u met me mee wilt gaan naar den anderen kant der kamer Hij keek naar de dames op de sofa. die nog steeds zaten te prateiv „Aangaande mijn man?" vroeg mevrouw Harding snel. „Neen; aangaande uw dochter." „Zool" Zij haalde diep adem en. de angstige uit drukking verdween uit haar oógen. Tot^ op dit oogenblik had zij hem voor een particu liere detective gehouden, wel is waar een •zeer goed gekleeden maar zij meende, dat dat tot de eischen van, het beroep be hoorde. Zonder verdere tegenwerpingen liep zij naar het andere einde der kamer en ging op de andere sofa zitten met de houding van een koningin, die bezit jieemt van een troon „Welnu?" zei zij, terwijl zij zich tot Vin cent wendde in een houding, waaruit nog in de allereerste plaats verbazing sprak. Vincent trok een van de ongemakkelijke stoelen tot dicht bij de sofa, ging zitten cn boog voorover, zoodat hij op gcdempten toon, tegen haar kon spreken. „Mevrouw Hartman," zei hij zeer duide lijk, ofschoon vrijwel fluisterend, „ik zal u niet lang ophouden, want ik weet, dat u morgen weer op reis gaat. Ik zal dus recht op mijn doel afgaan. Ik heb een vrijheid ge nomen, maar ik denk, dat u me ze zult ver geven, als u hoort wat ik u te zeggen heb. Maar laat ik u eerst iets vragen: hebt u door uw dochter misschien mijn naam wel eens gehoord?" Mevrouw Harding keek Daar het kaartje in haar hand en schudde haar hoofd. ,,Neen, Irma heeft niet over u gesproken. „Welnu, danzijn moed begaf hem even, nu een zekere hoop vernietigd was geworden, „dan moet ik maar over mozelf spreken en over datgene, wat ik gedaan heb. Ik heb uw dochter tweemaal ten huwe lijk gevraagd." „Ten huwelijk gevraagd?" Het verbaasde van haar toon maakte op- 'eeDs plaats voor belangstelling. Zij keek den man voor zich met haar groote oogen snel en onderzoekend aan en, haar geoe fende blik was voldaan. „Ja en zij heeft mij tweemaal afgewezen. „Zoo. En nu wilde u. dat ik voor u aJs tussohenpersoon zou optreden? Maar ik vrees, dat ik me niet kan verheffen op eenigen invloed op mijn dochter," zei me vrouw Harding, met een bitteren trek om haar lippen. „Neen„ ik wensoh geen bemiddeling, ik wilde graag eenige inlichtingen hebben. Als bemiddeling er iets aan had kunnen doen* zou ik het pleit wel gewonpen hebben, want ik weet, dat ze mij liefheeft." Mevrouw Harding liet glimlachend haar schitterend-witte tanden zien, haar glimlach was ietwat medelijdend, do glimlach van iemand, die weet. „Dat denken hoeren altijd graag, ais zij afgewezen worden. Is u er wel zeker van, dat uw zelfvertrouwen u niet bedriegt? Neem het mc niet kwalijk, maar u schijnt er een aardige portie van te bezitten „Ik heb het uit haar eigen mond gehoord, dat zij mij liefheeft." „Zegt zij, dat zij u liefheeft en weigert zij toch met u te trouwen? Klinkt dat ge loofwaardig?" „Absoluut niet en het is ook niet te ver klaren. Zij zegt, dat er iets tusschen ons staat, een hinderpaal dat zij nooit in staat zal zijn om mot mij te trouwen. Daar om heb ik er op aangedrongen om u to spreken. U is haar moeder. Het is niet waarschijnlijk, dat u den aard vun dien hinderpaal niet zoudt kennen. Ik twijfel er niet aan, dat u het geluk van uw dochter wenseht tc verzekeren» en ik denk. dat u wel in staat zult zijn om mij tc zeggen op welke manier ik dien hinderpaal het best zou kunnen overwinnen. Ik hoop, dat u mo wilt helpen om haar tc winnen, in gcvaJ u me ten minste harcr waardig keurt, voegde hij er bij met dc gewone bijgedachte, terwijl hij zijn stem, die onwillekeurig wat luider was geworden, weer wat liet zakken. Mevrouw Harding ging overeind -zitten; haar frissche blos verdween langzaam uit haar gezicht. (Wordt vervolgd.).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 5