N». 15383 Vrijdag 145 April. A°. 1910. <§eze gourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Officieels Kennisgeving.' Onder onze Vroede Vaderen. FEUILLETON. Irma Harding'. LEIDSCH D A PtBTi A D PBUS DEB ADVERTENTIEN: Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17 j. Grootere lettere naar plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Cents contant j elk tiental woorden meer 10 Oenta. - Voor het inoaaseeren wordt/0.05 berekend. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Cents j per 3 maanden 2 f 1.10. Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd s\jn 9 L30. Franco per post1.65. Hinderwet. Burgemeester en Wethouders van Leiden; Gezien het adres van do directie van de broodfabriek Ceres", houdende verzoek om vergunning tot uitbreiding harer fa briek, door verplaatsing van het kantoor en het maken van magazijnlokalen op do aan grenzende perceelen Zijdgracht Nrs. 30, 32 en 34, kad. Sectie E. nis 430, 431 en 1006; Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet; Brengen ter algcmeene kennis, dat ge noemd verzoek,-met de bijlagen, op de Se cretarie dezer gemeente ter visie gelegd lo.; alsmede dat op Donderdag 28 April aanst. des voormiddags te elf uren, op het Raadhuis gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren tegen dit verzoek in te bren gen, terwijl zij er de aandacht op vestigen, dat niet tot beroep gerechtigd ziin zij, die niet overeenkomstig art. 7 der Hinderwet voor het gemeentebestuur of een zijner le lden zijn verschenen ten einde hun bezwaren mondeling toe te lichten. Burgemeester en Wethouders voornoemd, r C. DE GIJSELAAR. Burgemeester. VAN HEYST, Secretaris. Leiden, 14 April 1910. J De liecren hadden als agenda thuisgo- Kregen eenige vellen in elkaar gestoken, "zooals ecu vijf-cents-brochuretje waarmede 'op volksvergaderingen wordt gecolporteerd. 89 punten voor één middagvergadering, wie heeft daarvan ooit gehoord? En toch is het klaargespeeld, gven over vieren stonden do yroede mannen al weer op straat, uiteen gaande naar alle windstreken, i Er waren dan ook 65 punten hij, waar- Snede des voorzitters hamer dfukkcr ge moeid was, dan de spraakorganen der lcd.cn. 't Ging over verordeningen houdende ver bod tot bouw of herbouw, op grond gelegen aan.ït waar jo maar wilt. Een heel beste 'zaak om te voorkomen, dat in do toekomst jaan een behoorlijke uitbreiding der goede stad Leiden door onoordeelkundige bebou- Vtdng geen' al te groote struikelblokken in "den weg worden gelegd, maar voor do ver gadering cn vooral voor do enkele toehoor ders allesbehalve amusant. We zagen een paar leden van den Leidsclicn BestuurdcTS- (hond (zeer vooruitstrevend) even op de pu blieke tribune verschijnen en daara we- 'Idor.ïf verdwijnen. Ze hebben vermoede lijk den indruk meegenomen, dat het daar 'in de raadzaal „een duffe hooi is." Nieuw, frisch bloed, moet er in, mijne Jieeren i Gesproken is er nog een enkel woordje, want als er werd opgelegd een verbod over straten en' gronden, die aan een der hoeren »of i aan hun familieleden toebehoorden, of aan een vereeniging of maatschappij waaraan een der leden verbonden was, dan werd dezo geacht niet mede te stemmen, hoewel cr hoofdelijk natuurlijk Eooit gestemd was. O, wee, Xtusschen twee haakjes)' als een tweede Schaper telkens hoofdelijke stemming had gevraagd! Dan zaten; do heeren er nog. Eenmaal, toen do .Voorzitter den heer Timp mededeelde, dat hij geacht werd niet mede to stemmen, zeide deze: „Daar heb -ik- niets meo te maken Do .Voorzitter beduidde Hem', dat 'de man, wien heb rechtstreeks betrof een familielid van hem was en als zoodanig had hij er wel iots mee te maken, on do heer Timp heeft aan deze stemming niet deelgenomen, zooals bij volgende nummers weer enkele andere heeren niet. Debat van' betoeterds kwam er eerst bij hot voorstel tot ondershandscho opdracht van den bouw van de 'nieuwe rolbasculebrug, die do oude Blauwpoortsbrug schitterend, zal vervangen, naar wij llopea. Men weet hoe het daarmede gegaan' is'. B. en Ws. haddon aan een drietal firma's die voor een richtige uitvoering voor een dergelijk werk in de eerste plaat-s berekend mogen worden geacht, prijsopgave ge vraagd. Al deze firma's woonden buiten de stad. Men had er niet aan gedaoht, zooals later is uitgekomen, dat ook de Kon. Ned. Grofsmederij hier ter stede voor zulk een uitvoering „berekend mocht worden go- acht" om in de terminologie van B. en Ws. te blijven, wat echter reeds was geble ken uit een opdracht van het gemeentebe stuur van Rotterdam. De directie wenddo zich natuurlijk tot den gemeenteraad. Ieder lid ontving een exem plaar van het adres en do raadsleden voel den direct het onrecht dat deze firma was aangedaan. Het ging hun om de knikkers, ook, zeker, maar meer nog om de eet van bet spel Wat zou nu de houding van B. en Ws. zijn en wat zou de Raad doen? B. en Ws. zaten in een moeilijk parket. Men was al zoo diep op het fond der zaak ingegaan met den laagsten inschrijver. Al lerlei onderhandelingen hadden plaats ge had en wat vooral zwaar moest wegen de prijs was bekend. Elke nieuwe inschrij ver kon daarmede rekening houden. Het was den heer Korevaar, die begrijpe lijkerwijze aan het voorstel vasthield, aan te zien, dat het handhaven hem zwaar viel. B. en Ws. hebben natuurlijk niets tegen de Grofsmederij. Maar zij hadden er niet aan gedacht dat ook dezo voor dit speciale werk berekend was. M<m kon het den Wethouder en de Com missie van Fabricage niet al te kwalijk nemen. Maar hadden de directeur en de inge nieur van gemeentewerken het niet moeten weten? Had het hun moeten ontgaan dat de gemeente Rotterdam aan de Leidsche firma de levering had. opgedragen van zulk een brug of van een onderdeel er van? Het argument van den heer Korevaar, dat de directie der Grofsmederij maar eens bij Fabricage had moeten aankloppen, was zeer zwak. Het eert haar juist dat zij uit een gevoel van kieschheid dit niet heeft gedaan. Dat in Groningen- een soortgelijk werk aan een buitenlandsche firma opgedragen werd, bewijst in haar algemeenheid ook nog niets. In Groningen heeft men waarschijnlijk niet een concurreerende firma zooals wij die hebben. De heeren De Vries en Hoogenboom, die de zwakke verdediging van den wethouder steunden, deden dit de eerste vooral op uitnemende wijze, maar waren ook onzes inziens niet overtuigend. Wij begrijpen ook dat B. en Ws. moeilijk meer terug konden, maar de Raad, die zich aan niets had gebonden, kon dit weL Het is den heer De Vries niet geluk^ het tegendeel te bewijzen. En aan den Raad was hot-, het aan een Leidsche industrieelc onderneming onopzettelijk aangedaan onrecht te her stellen. Do verdedigers hadden dan ook een ge makkelijke en een dankbare taak, tevens zooals het altijd dankbaar is tegen onrecht op te komen. Waarom de heer Vergouwen daarvoor de deuren wilde sluiten, begrijpen we niet, tenzij hij een verwijt had willen maken aan Gemeentewerken. Dat hij, als met-jurist» niet wist dat do Gemeentewet beraadslaging en geheime zitting ook over ondershand- sche aanbesteding verbiedt, wAs hem niet kwalijk te nemen, maar toen hem dit werd gezegd, en hij 't met 't wetsartikel op een accoordje scheen te willen gooien, volgde terecht geen der medeleden hem. Er zat immrs niets achter, dan een ver zuim alleen. De eer van do Grofsmederij, de bevordering van de Leidsche industrie, de belangen aan Leidsche arbeiders in dit vak, waarvan er wegens slapte al een klei ne honderd op de keien werden gezet, en in verband daarmede het belang van het ge meentelijk Werkloozenfonds, ziedaar wat meer of minder gelukkig door do heeren Fokker en Meuleman wel het gelukkigst ter verdediging van des heeren Vergouwens voorstel in het midden werd gebracht. De heer Bosch gaf B. en Ws. nog een nuttigen wenk voor het vervolg. Als zij er vooraf den Raad over hadden gehoord, dan was dit conflict er niet gekomen. Do heer Bosoh had gelijk, maar..... misschien was geen der Raadsleden dan ook op de Grof smederij gekomen en was het onwillekeu rig verzuim door den Raad gesanctionneerd. Het voorstel, gekleed in den vorm van een motie, dat de directie der Kon. Ncd. Grofsmederij ook nog de gelegenheid zal worden gegeven een inschrijving te doen, werd met groote meerderheid aangenomen. Behalve de aanwezige wethouders en de le den der Commissie van Fabricage 6temden er slechts voor de heeren Do Vries, Hoogen- boom en Carpentier Al ting. Deze laatste voelde wel iets voor een openbare aanbe steding, maar de heer Korevaar toonde aan, dat in dit stadium daarvoor allerminst reden bestond, al was het alleen reeds daarom dat het dan veel te lang zou duren. De voorzitter merkte zeer te recht op dat men nu ook de andore inschrijvers in do golegenheid moet stellen hun inschnjrin gen te herzien. Er was ook nog ingekomen een verzoek van de firma Van Egmond onder Zoetcr- woude. Dezo firma is in het debat meest al op den achtergrond gebleven en is in de motie-Vergouwen niet genoemd. Het komt ons voor dat indien deze door B. en Ws. geacht mag worden, ook voor de uitvoering van zulk een werk in aanmerking te kun- d e n komen, dat ook haar de gelegenheid moet worden geboden er op in te schrijven. Anders zou men te gelijk met een onwil lekeurig onrecht te herstellen, "een wille keurig onrecht plegen. Lang uitstel behoeft het gisteren gevallen besluit niet te veroor zaken en financieel nadeel zal de gemeente er wel niet van hebben, misschien. al ligt dit in hot minst er niet aan ten grond slag wel eonig financieel voordeel. Wij mcenon dat onze ijverige cn door aJlon gewaardeerde wethouder van Fabri cage zich den loop dozer zaak niet behoeft aan to trekken. Ieder gelooft wat gisteren in deiï Raad ook herhaaldelijk is gezegd, dat hij vrjj-uit gaat. De volgende punten hebben weinig aan leiding tot debat gegeven. De heer Van Gruting een beetje uitvoerig, do wethouder Kerstens zeer kort, hebben zich verzet tegen het pracadvies van B. en Ws. om overeenkomstig het verzoek der afdee- lingen Leiden en Oegstgeest van de Holl. Maatschappij van Landbouw het raadsbe sluit om een gedeelte dor veemarkt op te hoogen woer in to trekken. De landbouwers mogen dit nu niet wensohelijk achten, zeide de heer Van Gruting, maar do menscinvi die het veo ter markt brengen en door hc-t betalen van marktgeld de kosten goadmv ken, hebben toch recht op een goede stand plaats. Do Voorzitter, die zich op gemoedelijke, echt joviale wijze ook even in het debat mengde, merkte op, dat het hier gaat om de besparing der f 1500 cn wees er op, dat er ook nog andere kosten op de markt val len, die moeten worden betaald. Op de drie leden der Marktcommissie na, waren alle raadsleden bereid om terug te komen op het besluit ter gelegenheid van de vaststelling der begrooting genomen. Voor do gemeente-begrooting een meeval lertje van f 1500. Wij vernamen ook nog, dat in de toe komst de veemarkt zal worden verplaatst. De heer Van Gruting sprak van over een tijdperk van vijf jaren. Wij denken dat cr nog wel eens een lustrum bij zal. komen en missohicn nog een. Over de Rijnsburgerwcg-tol-rjuaestio is zelfs niet eens gesproken. De gemeenteraad heeft zonder debat of hoofdelijke stemming zich bereid verklaard een bijdrage van f 8000 te verleenen in dc kosten van even tueel en aankoop of ontcigning van den Rijnsburgerwcg ten behoevo van de go meente Oegstgeest, waardoor de tol zal vervallen. Oegstgeest zal dan voortaan den weg in beheer en onderhoud overnemen en Leiden zorgt met dc provincie, dat conces- sionnarissen van den lol schadeloos worden gesteld. Het bedrag van f 8000 tegen 4 pet. stellende zal hot de gemeente jaarlijks f 320 kosten cn dat is haar dc opheffing van den tol wel waard. Dat er over het voorstel zelf geen enkel woord werd gezegd, is wel sterk. Nu, or is vóór dezen over dien tol ook al genoeg ge sproken en geschreven, dat er waarlijk niets nieuws over was te zeggen en niemand zal er over treuren, dat deze voor Leiden lastigo sta-in-den-weg eindelijk zal verdwijnen, tenzij de tolbaas en do medo- cigenaren misschien, voor wie hij hoe langer hoe meer een mild vloeiende bron werd. Hopen wij er over een jaar geheel van to zijn verlost. Leiden, (5 April. Ter .gelegenheid van den verjaardag van Prin9 Hendrik geeft het Lcidsch Mu ziekkorps a. s. Dinsdagavond op de feeste lijk verlichte Korenbeurs een concert. Dozer dagen meldde men ons dat dé heer A. J. Doornevcld den lstcn Mei a- s- zijn 25-jarig jübiló als onderwijzer in dienst der „Vereeniging voor Chr. onderw. len be hoeve van on- en minvermogenden lo Lei den", hoopt te vieren. Genoemde lieer ver zoekt ons nu te willen mcdcdeelen, dat hij dien dag, wegens huiselijke omstandigheden, onopgemerkt wenseht te laten voorbijgaan. Met 1 Juli 1910 is aangesteld tob brigadier der Itijksveldwacht C. Op den Brouw, thans rijksveldwachter (brigadier- titulair) te 's-Molcnaarsbrog, gem. Ouds hoorn, die met diei* datum wordt verplaatst naar Maassluis. Hedenmorgen had namens do directio van do Broodfabriek „Ceres" alhier, door den architect den heer W. C. Mulder do aanbesteding plaats van hot afbreken van de perceelen Zijdgracht Nos. 30, 32, 3-1 en het aldanr bouwen van kantoor, magazijn- lokalen, enz. Ingeleverd waren 13 biljetten. Inschrij vers waren dc heeren: H. Schrouder, voor f 14,527H. v. Dalen, f 12,-1-17; H. Korsw.v- gen, f 12,000; A. Har te velt en Do Vriiul, f 11,850; P. Broyer, f 11,460; W. F. Maroo- lis, f 11,405; W. v. d. Hoogt, f 11,385; P. L. Neutcboom, 11,32-1Joh. Dietz, f 10,992; P. J. Gijsman, f 10,900; M. P. Splinter en A. G. v. Osnabrugo (Leiderdorp) f 10,895; Jac. Zitman f 10,890; KI. Stapper (Alphen f 10,290. H. M. do Koningin-Moeder bracht gis- tormiddag een langdurig bezoek aan hob Israéliotischo Oudo Mannen- en Vrouwen huis in do St.-Jacobstraat to 's-Gravenhage. Do Vorstin werd bij haar komst ontvan gen door den voorzitter van het collego van rogenten, den lieer J. Simons, die H. M. naar de regentenkamer golcidd.% alwaar do lcdon van dit collego, zoomedo d^ direc teur cn do directrice van liet gesticht, do heer on mevrouw Homburger aan Haar werden voorgesteld. Do lieor Simons dankte H. M. voor do lioogc eer van liet bezoek, terwijl mevrouw Hamburger Haar, op ver zoek van do verpleegden, con bloemruiker aanbood. De KCmingin-Mooder maakte daarna, dooï* den voorzitter van regenten cn directeur en directrice begeleid, een rondgang door liet gcheelo gesticht. H. M. sprah allo verpleegden me.t enkelo woorden loo en overhandigde ieder hun ner er zijn thans 22 mannon cn 32 vrou wen een bcftiquetjc. Slechts vijf van do verpleegden, die ook bij liet vorig Koninklijk bezoek (veertien jaren geleden) in hot gc-. sticht waren opgenomen, zijn nog in lovcm Na nog enkelo oogenblikken to bobbin Verwijld in het bedehuis aan liet gestichb verbonden, waar Haar do verschillende kerk sieraden werden getoond, verliet II. M. hot gesticht, na nogmaals to hebben verzekerd, dat zij met groote ingenomenheid alles in pogenschouw had genomen. H. M. stelde bij haar vertrek aan dc di rectie een gift ter liand voor onthaal der verpleegden. Do voordracht voor recto* aan liet gymnasium te Deventer bestaat uit dr. J. Berlagcn, conrector tc Gorkumdr. J. Nic- meijcr, rector to Kampen; dr. H. H. Rogge, lecraar tc Amsterdam. Op het drietal voor predikant bij do Gerof. Gem, to Rotterdam komt voor ds» G. ELshove, tc Bodegraven. 112) j Complimenten aan het adres van zijn uiterlijk verwacht to hij even van zelf sprekend als zijn middageten. En het voorbeeld volgend van die slechte 'koningin uit 'fc sprookje, die eiken dag aan haar spiegel vroeg of zij nog wel de schoon ste vrouw was in het hcole land, was er geen kans op, dat hij in zijn mand zou gaan voor dat zijn meesteres er hem van verzekerd had, dat geen enkelo hcr.l in do heele stad waard was om zijn schoenriemen aan te bin den of wat in 't gegeven geval meer op zijn plaats zou zijn hem zijn halsband aan te doen. Hij had feitelijk 't recht gehad op den naam Apollo, maar in plaats daarvan hadden tijdingen uit Zuid-Afrika die ten tijde van zijn verschijnen ten tooneele zeer de belangstelling wekten hem den naam van De Wet gegeven. Mina verklaarde de toepasselijkheid van dien naam door het feit, dat die Boerengeneraal feitelijk on zichtbaar was en dat het hondje niet veel kleiner kon zijn dan hij was zonder die on zichtbaarheid te deelen. Met het idee, om hem wat meer in de mode te brengen^, was er kwestie van geweest om hem in Tago te herdoopen, maar dat idee had men weer laten varen, omdat hij van natuur zoo bang was. i Mina keek haar neef critisch aan. ,,Waar komt ge voor? Om uitgescholden te worden of op je rug getikt?" „Alsof jij me nog ooit op mijn rug gerikt hadt! Ik benA helaas, geen schoothondje 1' „Dat beteekent, dat ge u bewust zijt een standje te verdieneD. Geef nu eens een re laas van jezelf. Het komt me voor, dat ik je in geen honderd jaar gezien heb of ten minste gesproken 1" „Mina ik erger me." „Ga zitten en vertel me alles. Maar zeg eerst als het jo belieft iets tegen De Wet. Zie je niet, dat hij trilt van verlangen om opgemerkt te worden? Ik kan me niet be grijpen, hoe iemand op zoo'n barbaarsche manier een hond in zijn teederste gevoe lens kan kwetsen. Zeg nn even, dat hij de bloem van zijn geslacht is, dan is het in orde." „En acht gij het goed. om een dergelijke ijdelheid nog te voeden?" „Het is een middel tot zelfverdediging. Als ge hem niet tot rust brengt aangaande zijn uiterlijk, dar\ zal zijn blik ons den hee- len tijd van ons gesprek vervolgen." Nadat de tol der complimenten en lief- koozingen op ietwat ongeduldige wijze be taald was geworden cn de honden-atoom zich tevreden had teruggetrokken op het haardkleedje, voelde Mina zich in staat om al haar aandacht weer aan haar neef te wij den. „En dus hebt ge een grief. Tegen wien?" „Tegen oma. Zij is aan het samenzwe ren geweest.'' „Doet zij wel ooit iets anders? Maar ik moet eerst vragen: Tegen wien?" „Tegen mij natuurlijk. Dat is te zeggen! tegen mijn vrijheid van handelen. Waarom zou ik geen Hongaarsche lessen nemen of desnoods lessen in het oud-Keltisch van den onderwijzer, dien ik wil hebben?" „Waaruit ik opmaak, dat het komplot niet tegen jou gericht is, maar tegen de Hongaarsche onderwijzeres; wat heeft zij haar gedaan?" „Dat weet ik niet precies. Maar zij heeft er haar toe gebracht, om haar lessen op te zeggen. Zij ontkent het wol is waar, maar dat verandert de zaak niet. Luister maar eens." „Er volgde een levendige beschrijving van de voorvallen. Toen hij aan het weg sturen van Heketós kwam, lachte Mina op een wijzé, die Vincent altijd goed deed. Zij werd altijd beschreven als een gezellig mensch, maar haar lach was zeer zeker buitengewoon gezellig. Terwijl hij verder vertelde, werd de blik der kalme grijzo oogen van zijn gezicht afgewend en bleef rusten op den haard, waarvoor het kleine hondenkind op zijn gemak lag uitgestrekt, volgepropt met vleierijen en lekkere beet jes. „Zij vermoedt natuurlijk, dat er een hof makerijtje is. Alsof zij niet duizend be wijzen had gehad van mijn onontvlambaar- lieid." „Ja, jou kent zij wel. Maar het meisje?" „Het meisje? Ha, ha! Kom, Mina, ik ■zeg je, dat zij geen meisje is, ten minste geen meisje van vleesch en bloed; ik heb al wel eens gedacht, dat zij van bout is. Ik zeg je, dat zij zoo stijf is als een Puritein- sche. Ze geeft iemand nooit de kans, om haar de hand te drukken, en kijkt nooit mijn kant uit als zij het kan laten." Er sprak een zekere woede uit zijn toon en dat ontging Minn niet, ofschoon haar blik nog steeds op den haard rustte. Het verbaasde haar ook niet, want^ zij was toe vallig eens op een dag naar binnnen geko men gedurende de Hongaarsche les. Juf frouw Bennet en lady Aurelia waren bet niet altijd op alle punten met elkaar eens, maar in dit geval kon Mina geheel accoord gaan met de beweegredenen der douairière. Het idee was zelfs ook in haar opgekomen, dat het feitelijk wel wat vreemd was, dat Vincent les nam van iemand, die heeflomaal het uiterlijk had voor een „vakschoonhcid." „Waarom zeg je niets, Mina? Ik dacht, dat je me zoudt helpen." „Aan een andere Hongaarsche onderwij zeres?" „Loop heen! Dat zal ik zelf wel klaar spelen. Ik wou graag, dat jij juffrouw Hartmann op de een of andere manier wat vooruit hielpt. Zij is Eaton Place uitgezet, of dat regelrecht gebeurd is of niet, ver andert niets aan de zaak en het verlies van twee guinjes per week rr.oet voor haar heel wat zijn; en daarbij komt, dat ik haar beste japon heb bedorven." „Wilt ge, dat ik haar oen nieuwe zal geven?" „Ik zou je niet raden om dat te probec- ren, tenrij go op dezelfde manier op uw plaats wilt g-zet worden als mij verleden week overkomen is. Maar zoudt ge haar niet aan andere lessen kunnen helpen? Duitsche natuurlijk. Zij kent de beide talen. Het hindert me, als ik aan haar mogelijken toe stand denk, en zij heeft voor deze les mrj- schien andere kansen opgegeven, weet je Het is heel natuurlijk, dat ik cr me wat schuldig aan voel cn dat ik mijn best doe om te vermijden, dat zij en haar vader na tuurlijk onder die geschiedenis lijden." „Heel natuurlijk". „En ik ben er van overtuigd, dat zij niet gewend is om arm te rijn. Als je haar gezien hadh^."- „Tk heb haar gezien", zei Mina, zoo kalm mogelijk. „Och ja, natuurlijk! Nu, ben je het dan niet met me eens, dat zij niet iemand is, die men gaarne in geldverlegenheid zon weten?" „Zeer zeker niet. Wat is hoar adres?" Vincent trok een teleurgesteld cn ietwat verlegen gezicht. „Dat weet ik niet. Oma heeft dat heelc- maal in orde gebracht, weet je. Maar do meisjes zullen het natuurlijk wel wetcn„ aangezien zij Duitsche lea hebben van den ouden man; maar als ik er naar vraag, dan zullen zij natuurlijk allerlei gevolgtrekkin gen maken." „Ja", zei Mina cn terwijl haar mondhoe ken verdacht trilden, dacht zij in stilte; „Aha, daarom moet ik er zeker óm vra gen. Mooi gedaan, mijnheer de diplomaat l'* En toen zei zij hardop: „Nu, we hebben het adres ook nog niet' noodig voordat ik wat leerlingen voor haar heb. Daar zal ik eerst eens naar uitzien 1" „Dank je, Mina", zei hij met een vuur waarvan hij zich niet bewust was, maar dat zij wel opmerkte. „Dat is een pak van mijn hart". „Des tc boter. Maar neem intusschen mijn raad aan en doe geen pogingen, om het op je eigen handje goed te maken Ik be grijp je beweegredenen toevallig wel, maar andere menschen misschien niet. Ik bon er van overtuigd, dat het Laten we zeggen diplomatieker zou zijn om de onderhan delingen aan mij over tc laten"., (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 1