ïss^a.
LElfiSCH DAGBLAD, Zaterdag* 2 April. Berde Blad.
Anno 1910.
Irma Harding*.
Nationale Vrouwenraad
van Nederland.
Gelijk gij wilt, dat U de menschen
>'oen zullen, do© gij hun desgelijks.
Ziedaar het schoone motto dat in ruimen
tón gedacht, wel de ethische regel gelijkt,
welke de trouwen aangesloten en tot
léén verbonden in den Nationalen Vrouwen,
jraad zich hebben verkozen. Als men in de
geschriften bladert, behelzend het werk
door deze groote Vereeniging gedaan, komt
©r een verkwikking den lezer tegemoet. Do
verkwikking die uit bewondering voort
komt, om veel geestkrachtig work, gedaan
pm een belang, dat velen ten goede komt.
De elfde algemeene vergadering van den
Nat. Vrouwenraad van Nederland zal aan-
ïtaanden Woensdag en Donderdag in Lei
den plaats grijpen.
In onze stad hebben heel wat menschen
belangstelling voor deze gebeurtenis. Meni
ge Vereeniging toch, waarvan Leiden een
afdceling telt, is aangesloten aan den
(Vrouwenraad.
We - noemen: „Ned. Vrouwenbond tot
Veihooging van het zedelijk Bewustzijn",
„Nationale Vereeniging voor Vrouwenar
beid", Algem Ned. Bond „Vrede door
Recht", Vereeniging „Onderlinge Vrouwen
bescherming", Vereeniging voor Vrouwen
kiesrecht, Algomoene Ned. Vrouwenvereen -
ging „Tèsselschade", Ned. Bond voor Vrou
wenkiesrecht, Vereeniging Vakschool voor
verbetering van Vrouwen- en Kinderklee-
'ding. Al deze afdeelingen met haar leden,
tójn natuurlijk op de hoogte van het doel
yao den Nationalen Vrouwenraad.
Maar daarbuiten?
De Nat. Vrouwenraad wil de gansche
Vrouwenbeweging in ons land omvatten.
Hij is als 't ware de groote stroom, waar-
In allerlei zijtakken vereenigingen zich
Ivoor een deel oplossen.
Er zijn in de vereenigingen, welke idëele
'en practiache belangen ten nutte der vrouw
beoogen, gemeenschappelijke gebieden.
Het werk van den Nat. Vrouwenraad be
paalt zich tot dit terrein. In dit verband
gezien, zdjn de woorden van ds. A. S. Tal-
ma begrijpelijk. „Ik verheug me dat deze
Raad niet neutraal wil zijn, niemand nood
zaakt iets af te doen van de waarheid die
hij ziet. Dat gij het aandurft, naast elkan-
'idea' ieder ziohzelf te blijven, en dan alles
(namen te doen, wat samen gedaan kan
{yorden
„Zoo kan deze Raad zijn een kracht, een
.-overwinning die doordringen zal in ons
volksleven en onze natie één maken in de
gemeenschap met ons aller God en Vader.
Zoo zal deze Nationale Vrouwenraad een
zegen blijken voor ods Nederlandsche Volk
Aangezien dus in den Nat. Vrouwenraad
iele grootste verscheidenheid heersoht,
jwordt slecht* din wanneer allen eenstem
mig iets willen, tot gezamenlijk optredon
besloten. De arbeid is dus beperkt; het
Werken voor de rrede-betooging in Mei, de
gelijkheid van joDgens en meisjes op onder
wijsinrichtingen, de kinderbescherming, de
bestrijding der zedeloosheid, ziedaar de
punten waar de Vrouwenraad, met min of
meer vrucht is opgetreden.
De belangrijkheid van den Raad gaat
tondertusschen ieder begrijpen, die het oog
jopen heeft voor de evolutie van de Maat
schappij.
De vrouw i6 men moge het betreuren,
>nen moge bet toejuichen i n die Maat
schappij zelfstandig werkzaam.
Zij wordt als gelijke van den man, daar
nog dikwijls ole^ta geduld: De Vrouwen»
raad is de groote, de steeds groeiende
macht, m den Staat, die zafl helpen haar
©oonomischen toestand te verbeteren, het
tonrecht haar nog te dikwijls aangedaan te
bestrijden.
Dc Vrouwenraad van Nederland bestaat
toil 34 vereenigingen en telt ruim 31,000
leden. Zij wordt uitsluitend door vrouwen
bestuurd.
Al die vereenigingen zijn in zes groepen
ingedeeld, opdat op elke jaarvergadering,
■ooveel doenlijk gelijksoortige arbeid be
sproken, worde, wanneer daar de vereeni
gingen van één of meer der groepen verslag
van haar doel en streven uitbrengen. Elk
der aangesloten vereenigingen wordt door
een harer leden in den Raad vertegen
woordigd.
Wat nu de werkzaamheden der groepen
betreft: Groep I omvat de vereenigingen
die op het gebied der zedelijkheid werk
zaam zijn. Daaronder heerscht, het is te
begrijpen, de grootste verscheidenheid:
De alcohol-bestrjjding, het vegetarisme en
een menigte andere vraagstukken vallen
onder dit gedeelte. Groep II bestaat uit
vereenigingen voor maatschappelijk werk.
Groep III omvat die vereenigingen, welke
aan haar leden het een of ander voordeel
opleveren en bestaat uit coöperaties en
vereenigingen, die voor uitbreiding van deü
werkkring der vrouw in steeds meer
beroepen werkzaam zijn. Groep IV be
vat eenige vereenigingen, die op
sociaal politiek gebied werken en in
meerdere of mie -re mate er naar streven
voor do vrouw in stads- en staatsbestuur
de haar toekomende plaats veroveren en
tevens haar best doen te zorgen, dat de ver
schillende regeeringslichamen de rechten
van de vrouwelijke inwoners niet verkorten
of eenvoudig vergeten. Tot deze behoort
de Vereeniging en de Nederl. Bond voor
Vrouwenkiesrecht. Groep V omvat de vak-
vereenigingen en groep VT wijdt zich aan
sport.
Elk jaar vergadert het a)geiliedh besturff
van den Internationalen Vrouwenraad, dat
is samengesteld uit de presidenten der na
tionale raden of haar vertegenwoordigers.
In 1913 zal Nederland aan de beurt zijn.
Bij die gelegenheid worden o.a. rapporten
van de aangesloten landen uitgebracht.
Zoo komt door den Internationalen Bond
een overzicht van het streven der vrouwen
over de gansche wereld tot stand.
Zoo wordt onderlinge kennismaking en
waardeering onder haar bevorderd, terwijl
de buitenstaanden de macht der beweging
steeds zien groeien, die bezig is, door
vreedzame evolutie, do maatschappij te
hervormen en het uiterlijk der wereld te
veranderen.
Slechts door groote belangstelling kan er
van den Raad kracht uitgaan.
Het is te verwachten dat de leden der
Leidsche Vereenigingen,, aangesloten aan
den Vrouwenraad, hun belangstelling den
Raad niet willen onthouden. Dat zij ook
anderen mogen opwekken de vergaderingen
te bezoeken 1
Alliance frangaise.
Jean Blaize, die in de romanliteratuur
zich heeft doen kennen als een fijn op-
merkor met een begaafden geest en een
degel ijken stijl, trad in do bijeenkomst van
gisteravond voor de leden van de afdceling
op als professcur de diction.
Ovor het zeggen in 't bijzon der van verzen
gaf hij zeer juiste en een enkel maal zelfs
nieuwe opmerkingen, waarbij hij door een
versregel op meer dan één wijze te zeg
gen, een rijkdom van sohakeering van in
tonatie en inflextie wist te ontwikkelen, die
alle eentonigheid van het gelezen vers voor
goed uitsluit. Alleen het gelezen, het voor
gedragen vers komt geheel tot zijn recht
moins qu'il ne soit massacré."
Toen hij dan ook daarop met Lafontaine
begon en oen paar fabels voor de oogen en
ooren der toehoorders deed leven, vermoed
ik, dat menige jonge toehoorder of toehoor-
deres zioh met verbazing zal gezegd heb
ben, dat hij of zij nooit had vermoed, dat
er zooveel in zat.
Een toonoel van Molière tusschen Valere
en Gros Rcné was niet minder levendig. Het
rijke, soms wat te rijke gebaren- en mimen-
spel gaf het toonoel, zooals men het vroeger
in het Théatre francais voordroeg. Sedert
is men daar wat soberder geworden.
Van de 17de eeuw ging de conférencier
over op dc 19de, daar volgens hem de 18de
eeuw arm, om niet te zeggen doodarm is
aan poëzie. Du rire aux larmes: Van
Nadaud's L'oraison funebre de madame Bour
geois tot Les pauvres gens de Hugo- Beide
werden geheel in den trant voor do pauze
voorgedragon, duidelijk, krachtig, met rijke
afwisseling in gebaar en gelaatsuitdrukking.
Toch was het een beetje „vieux jeu" en
kwam men niet geheel onder de bekoring
van de verzen van Hugo. Als alles aange
dikt wordt in lyriek van dezen reus, dan
geeft hij licht den indruk van grof te zijn,
„do manquer de nuances."
Mooi was liet goede woord van den heer
Blaize' aan het eind der causerie tot de
jongeren ondor zijn toehoorders gericht. Toen
hij hun zei Aimer les vers, aimer le beauté,
aimer la bonté," toen was het een gevoel
van innige liefde voor het schoone en goede»,
dat over ons kwam. Voor dat goede woord
zij hem onze bijzondere dank gebracht.
Concert van de Maatschappij let Bev. der Toonkunst.
Afdeeling Leiden.
Het is werkelijk een genoegen over deze
uitvoering iets te mogen schrijven: niet om
dat er zooveel over to schrijven is in
tegendeel maar omdat er bijna niets dan
goed van to zeggen valt.
Het prachtige „Requiem" van Brahms viel
een voorbeeldige uitvoering ten deel, zoo
wel van do zijde van het koor, als van
het orkest en de solisten. Het is wel eigen
aardig bij Brahms, dat hij, zooals in de
„Liebeslieder", voor vier handen geheel af
gewerkt© oomposities geeft, terwijl later
blijkt, dat er ook nog vier zelfstandige zang
stemmen .bij hooren. Zoo heeft hij in dit
Requiem oonige malen een instrumentale in
leiding, ja zelfs gedeelten koorzang, die
geheel zelfstandig zijn, en toch later slechts
dienen als begeleiding eener nieuwe com
binatie, die er overheen komt te liggen.
Zooiets als Grieg deed met het toevoegen
van een tweede pianopartij aan vier Sonates
van Mozart, doet Brahms menigmaal met
zijn eigen werk: ik behoef niet te zeggen,
dat het resultaat stijlvoller is. Grieg zal
het ook wel moer als aardigheid bedoeld
hebben.
De combinaties van Brahms bereiken in
het derde deel dat met de fuga en het
beroemde orgelpunt wel hun toppunt. Hoe
voelt men hier niet de ijzeren hand die
het gebouw construeert, dc ontzettende macht
die hier hot materiaal beheerscht! Ik herin
ner mij den Duitsclien critikus die sohxeef:
„hier feiert dio Contrapunctik seine Or
giën." Voeg hierbij de vreemde of mis
schien niet vreemde combinatie van
woeste zinnelijkheid en ascetisme in Brahms,
dan kan men rich voorstellen hoe, in den tijd
toen Hiller, Reinecke, Rhein berger o.s. de
heroën der kunst waren, Brahms allerminst
in den smaak viel. Do Gemüthlichkeit ont
brak geheel. Maar ik houd het bij Brahms,
en ik geloof dat de moesten cr zoo over
denken; hij wordt hoe langer hoe hooger
geschat en niet slechts door hen die hem
dadelijk zeer hoog steldeu.
De verzorging van het work door den
heer Do Lange dwingt bewondering af. Hoe
keurig waren .de koren ingestudeerd; in
het vijfde doel waarin de sopraan solo ringt
boven orkest en koor, kwam de solo-stom
steeds duidelijk uit, hoe zacht ook, tegen
over de massa.
Het was een heerlijke uitvoering, waar
bij de dirigent, hot orkest, het koor on de
solisten, alle don hoogsten lof verdienen.
Waarom had men het „Requiem" nist
vóór den „Psalm" van den heer Tourne-
mire geplaatst? Mij dunkt dat de inhoud
van het werk van den heer Tournemire
vrij wat blijmoediger was dan die van
Brahms' „Requiem". Dus zou ik, om het
publiek niet ondor al te groote depressie
naar bed te laten gaan, liever den „Psalm"
het laatst genomen hebben.
Maar er zullen wel dwingende redenen
voor bestaan hebben, en voor do nachtrust
van het publick zal het waarschijnlijk wel
aoowat op 't zelfde neerkomen.
Het werk van den heer Tournemire be
grijp ik niet recht, en ik weet ook wol
waai* dit aan ligt. Ik hoor vole modulaticn
die een draai nemen, waar ik niet op ver
dacht ben: het wemelt van opvallende over
gangen. Toch, of misschien juist daarom,
heeft do oom positie mij van 't begin tot
't einde geboeid en zelfs voor de tweede
maal (want het werd op verzoek herhaald)
meer dan den eersten keer. Maar ik kan
niet zeggen hoe ik, als die overgangen mij
bekend zijn, en ik de groote lijnen kan zien,
dén over het werk zal denken. Ik geloof,
dat. ik het mooi zou vinden: contrapuntisch
in Brahms' geest is hot niet. Bij de zang
stemmen domineert meestal do sopraan, bij
het orkest dikwijls de trompet. Dikwijls
wordt een noot, b.v. bij „Oh, Dioul" vast
gehouden door een zangstem, terwijl het
orkest illustreert. Er zijn prachtig© stij
gingen in, en do instrumentatie mis
schien in het eerste van de drie doelen*
minder effectvol is meesterlijk.
Nu heb ik nog slechts het vage donk
beeld, dat do Psalm van den lieer Tournemire
een werk van beteekenis is.
Hij werd hartelijk gehuldigd door het
publiek, en met een toespraak van mej.
v. B. werd hem een fraaio krans overhan
digd. v. Gr.
HAARLEMMERMEER. God. Staten van
N.-Holland hebben do jaarweddo van den
burgemeester dozer gemeente mot ingang
van 1 Januari 1910 nader vastgesteld op
f 2800 waarin een bedrag van f 300 is in
begrepen als vergooding voor het houden
en ten behoove van het ambt bezigen van
eigen paard en rijtuig.
KATWIJK-A AN-ZEE. Dc kunstschilders
Feudel (Katwijk) en Gruppe (Amerika) heb
ben aan het damescomité bericht een schil
derij voor den bazaar voor het Tehuis al
hier te zullen inzenden. Nu hebben roods
negen kunstschilders een schilderstuk toe
gezegd. De bazaar zal derhalve wel wat
op een ten toons belling van schilderijen ge
lijken.
Naar wij vernemen heeft do gymnas
tiek vereeniging besloten ter gelegenheid van
den verjaardag van Prinses Juliana oen
openlucht-uitvoering te geven. Het zou over
weging verdienen, dat ook andere hier be
staande vereenigingen als „WilhclmLna-ver-
eeniging" cn Muziekkorps, besloten op dien
dag iets te doen, wijl anders een uitvoering
van do gymnastiek alleen wellicht te wei
nig effect zou maken.
LISSE. Gisteravond vergaderde de afd.
Lissc van het H. B.-G. in hel oafé van
den lieer Ru:grok van dor Werve. Na ope
ning on het lezen der notulen van dc vorige
kwam aan de orde wijziging van het vei
lingreglement. Voorgesteld word om een
bepaling in to lasschon, waardoor de in
zenders op do droge veilingen, die hun
geheclc inzonding ophouden, verplicht zijn
eerst de kosten van 2x/a pCt. te betalen
voordat zij de bollen van do veiling mogen
wegvoeren. Na breedvoerige besprekingen
werd dit voorstel met 14 tegen 8 stemmen
verworpen. Een voorstel, om de kosten voor
de koopers op deze veilingen t© verlioogen
van 8 pCt. tot 10 pCt., werd na ampel©
bespreking zonder hoofdelijke stemming ver
worpen.
Goedgevonden werd voorts om do voiling-
reglementen, welke voorhoen voor belang
hebbenden te verkrijgen waren tegen beta
ling van 10 cents per exemplaar, in het
vervolg kosteloos aan de principalen te ver
strekken.
Hierna werd in behandeling gebracht een
voorstel, om voor onze droge veilingen het
verknopen per gewicht in te voeren. Na
breedvoerige besprekingen verklaarden zich
16 personen voor en 6 togen invoering van
dezen maatregel. Alzoo zal voor de van
wege deze aldecling te houden droge vei
lingen in het vervolg worden ingevoerd,
dat de hoeveelheid wordt opgegeven per
gewicht. Nog werd hieromtrent goedgevon
den om dezen maatregel niot in to voeren,
indien het blijkt, dat het verkoopen per
gewicht algemeen wordt tegengowerkt, ge
durende hot handelsseizocu.
Het con heads ge wicht werd daarna voor
alle op die veiling in te zenden bollen'
vastgesteld op 70 K.G.
Na nog eenige besprekingen inzake den
gczainenlijken inkoop van zakken, werd de
vergadering na de gebruikelijke rondvraag
gesloten en ging men over tot een ver
loting van gereedschappen.
Hot eerste gedeelte van den Tuin-
bouwwinterenrsus zal officieel worden ge
sloten op Woensdag 6 April a. 3. De leer
lingen zullen op een nader te bepalen dag
een excursie maken naar de Bloemententoon
stelling te Haarlem.
NOORDWIJK. Uit goede bron vernemen
we, dat hot perceel aan de Voorstraat, door
de gemeente gekocht van den heer A. van
Dorssen, bestemd is, om er een goboirw op
te zotten, waarin behalve een wachtlokaal
voor do electrischo tram, voor dat dt©l te
verhuren aan do trammaatschappij, ook een
arrestantenlokaal met eenvoudig politic-bto»
reau zal worden ingericht. De bovenver
dieping d?Dkt. men te verhuren aan het
departement Noordwijk van de Maatschappij
van Nijverheid, dio er dan dc tcckenlessen,
enz. kan doen geven.
Zoodoende zal do oude gemeenteschool, bij
do Noordwijkors boter bekend onder den
naam van „wachthuis," geen redon van be
staan moer hebben. Wat do geracento met
dit gebouw denkt te doen, kunnon wij nog
niet mededeclcn.
Ook het tegenwoordige „tramhuisje" zou
dan komen te vervallen. Dit komt do ver
fraaiing van ons dorp ten goede. Als dat
tramhuis wordt afgebroken, krijgt men een
mooi, ruim plein vóór Raadhuis on Ncd-
Hcrv. Kerk, waardoor vooral het architec
tonisch schoon van laatstgenoemd bouwwerk
moer aan lo' lioht Irco't en bewonder l kan
worden. Wij zullen zien on geduldig af
wachten do dingen, dio komen zullen.
NOORDWIJKERHOUT. Do landbouwer
v. d. Z. was den hooien dag aan 't ploegen
geweest. Tegen den avond zctlo hij do twee
jonge paarden van don ploeg voor oen boe
renwagen, om zoo naar huis terug te kec-
ren. Ongelukkigorwiiz» sloegen dc paarden
op den terugweg op hol. V. d. Z. werd
pp don grond geslingerd en kreeg den hoo
ien wagen over zijn lichaam. Do woeste
dieren haddon zioh intusschon losgerukt en
gingen er in dollon ren van door. Bij een
landhek gekomen, sprong één paard cr over
heen, terwijl het andere er vóór bloef staan.
Zoo werd hun vaart gestuit. Do landbouwer
is or niot best aan too cn do wagen iR
geheel aan stukken.
Hot Retraite huis alhier staat thans
onder do kap. Tevens ia aangekomen een
zeer groot© machine, die het water moot
wegpompen uit d© onderaardscho kelders van
genoemd gebouw. Elko kelder alleen be
slaat een oppervlakte grootcr dan die van
menige dorpswoning. liet geheel wordt een
reusachtig gebouw.
NOORDWIJK-AAN-ZEE. Men is reeds
vrij ver gevorderd mot het aanbrengen van
een klinkerbostrnling op de Hoofdstraat. Men
deelde ons mode. dat echter niet de gc-
heole straat (tot den boulevard too) voor
deze bestrating in aanmerking komt. Vol
gens onzen zogsman zal men eindigen bij
het hulpkantoor der Posterijen, 't Is te ho
pen, dat wij verkeerd zijn ingelicht, en
dat do gemoonto nu ineens maar oen radical©
verbetering aanbrengt. Dat kan „den kop
niet kosten," zooals men hier zegt.
Verleden jaar had men reeds zoo'n klin
ker bos tra ting aangebracht vóór de openbare
school.
't Schijnt, dat het beschimmelde argument,
als zouden klinkers niet bestand zijn tegen
het voortdurend gerij der zware karren
on wagens, toch min steekhoudend is ge
bleken. Vóór oon paar jaren was liet nog
het geliefkoosdo achterdeurtje van IJ. en
Ws., als de Noordwijk-aoii-Zeeërs op klin
kerbes Lrating aandrongen.
RIJNSBURG. Gisteravond vergaderde de
afd. „Rijnsburg" van het H. B.-G. bij den
heer J. Verbrec onder leiding van den
voorzitter, den hoer S. Sohoncveld. De
agenda bestond slechts uit éón punt, maar
dit onderworp vorderde de geheele aan
dacht der vergaderden. In een vorige ver
gadering is besloten weer avondvcilingcn te
houden en nu word het veilingsreglement
behandeld. Na eerst in rijn geheel tc zijn
voorgelezen, werd het artikelsgewijs onder
handen genomen en ten slotte na eenige
wijzigingen goedgekeurd. Na afloop volgde
een verloting van nuttige gereedschappen.
Gisteren kwamen de paarden, gespan
nen voor een geladen wagen van den heer
P. Br., alhier, in aanraking met de zaml-
tram. De paarden, die verschrikt terugwe
ken, kwamen met den wagen tegen een
muur, stoando om het land van don heer
O. Kr. en wierpen dien omver. De paarden
kwamen met oonige klein© letsels vrijook
de voerman kwam er goed af, zoodat het
ongeluk zich hoofdzakelijk bepaalde tot het
omvallen van den ronur.
FEUILLETON.
„Kies danH' zei mevrouw Harding met
een slechts flauw bedekte woede. „Kies dan
(kussc-hen hem en mij 1"
„Ik heb al gekozen. Ik zal hem niet alleen
laten gaan. Dat zou dezelfde uitwerking
fiebben alsof men hem zijn revolver weer
leruggaf."
Mevrouw Harding bleef haar dochter
bog een oogenblik aankijken en gedurende
Jdat oogenblik schenen de hoopvolle ver
pachtingen die zij op de schoonheid van
bot meisje gebouwd had, als in een spot-
Itdgen optocht voor haar geestesoog op te
jdocruen. Wa« het dus oen wonder, dat de
bleekheid der woede langzamerhand haar
icht overtoog
„Dan moet ge het maar vlug doen," zei
tój eindelijk met iets ontzettend soherps,
„anders komt de politie misschien hier."
„Ja, we zullen bet vlug doen."
Irma drukte haar hand tegen haar voor
hoofd aan, als om haar gedachten te ver
zamelen.
De volgende vraag harer moeder was bij-
Jen spottend.
i «»En waar zijt ge van plan om je t© ver-
Aoh uilen, ala ik vragen mag?"
..Dat weet ik niet. Ik denk in Amerika.
(iPapa, rij liet baar hand van zijn arm
glijden en nam zijn beide handen in de hare
en drukt© ze hartelijk „U behoeft alleen
nw boeltje te pakkenlaat de rest maar
[aan over. U hebt zeker wel een nieuw
'ppoorboekje, njet V'
Zij sprak op beslisten, zakelijken toon, die
onder den drang van het oogenblik de hare
was geworden, en zat even daarna aan de
schrijftafel met het spoorboekje in haar
hand.
„Hamburg is het beste," zei zij na een
oogenblik, terwijl de andere leden der fami
lie haar moeder niet uitgezonderd
haar hulpeloos zwijgend hadden staan aan
kijken. „Als we eenmaal daar zijn, kunnen
we verder zien. Om zeven uren twintig ver
trekt er een sneltrein naar Berlijn en het is
nu nog geen vijf. Kunt u om halfzeven,
klaar rijn, papa? Ik zal een andere japon
aan doen en dan kan Gabrielle mij helpen
bij het inpakken. Maar" haar voorhoofd
werd weer peinzend gefronst „we heb
ben natuurlijk geld noodig. Hebt u dat?"
Harding bracht haar werktuiglijk aan het
verstand, dat hij dat had.
„Dat is goed. Dan zal ik alle juweelen
meenomen, dat ik bezit. Dat kan ons nog
van nut rijn. Verlies nu geen tijd, papa,
dan zal ik me ook haasten."
Zij wendde zich naar de deur. Opeens
scheen haar iets te binnen te schieten,
want zij liep heel beslist naar dien hoek
der kamer, waarin zij de revolver had ge
gooid. Zij raapt© het wapen op en liep vlak
langs haar moeder de kamer uit.
Toen zij een paar minuten daarna met
een kamerjapon aan druk heen en weer liep
tusschen een openstaanden koffer en ver
scheiden open laden, haar baljapon lag
slordig neergegooid op haar bed ver
scheen het ontstelde gezicht van Gabrielle
om den hoek der deur.
„Mag ik er in komen. Irma?"
„Natuurlijk moogt ge dat. Ik heb al op
je gewacht. Hier, zoek die kousen eens uit
en kijk eens hoeveel je er daar in kunt pafc-
ken."
Grabrielle kwam naai* binnen, maar rij
keek niet naar de kousen doch sloeg haar
armen om den hals harer zuster en barstte
in tranen uit.
„Och Irma, ik kan het niet gelooven 1 Het
is al te verschrikkelijk I En ga jij heuseh
weg, ga je heuscli?"
Irma kuste haar, een tikje ongeduldig,
terwijl rij zich losmaakt© uit haar kramp
achtige omhelzing.
„Ja, ik ga weg; ik moet gaan. Maar op
die manier maak je het me niet gemakkelij
ker, Gabrielle.
„Maar kan je dan niet terugkomen, als
je hem weggebracht hebt?"
„Dat is onmogelijkHij heeft mij noo
dig. Hij heeft niemand anders, zelfs jou niet,
naar het schijnt. Denk jij ook, dat hij de
eenige schuldige ia?"
Gabrielle deinsde zichtbaar achteruit voor
den uitdagenden blik, dien haar zuster haar
toewierp. Want rij had in tusschen ook dc
voornaamste feiten der familie-débacle in
zich opgenomen en aangezien zij niet ge
heel van verstand ontbloot was, had zij
eenige gevolgtrekkingen gemaakt. Haar
scherp gericht waaraan een zekere onbetee
kenen de schoonheid niet ontbrak, nam een
verwarde uitdrukking aan.
„Neen; arme papa! Ik wil het niet aan
hom wijten. Het moet voor hem erg lastig
geweest zijn."
„En het was mama, die het zoo moeilijk
maakteDat moet ge nu evengoed inzien,
als ik", zei Irma, terwijl rij intusschen met
koorfcsigen haast zakdoeken verzamelde.
„Ik, ik, geloof het weL"
„Waarom hebt ge dan niet rijn partij
gekozen, daareven in de studeerkamer?
Waarom hebt ge dan geen onkel woord te
zijner verdediging in het midden gebracht?"
Gabriel les lichte oogen zwierven onrustig
door de kamer op en neer.
„Het zou niets geholpen hebben, als ik
iets gezegd hadHet zou mama maar nog
boozer gemaakt hebben. Jij hadt haar al
boo3 genoeg gemaakt."
„Je bedoelt toch niet, dat je dat verkeerd
van mo vindt."
Irma's stem steeg op van uit de diepte
van den koffer, waarvoor zij nu belast en
beladen op haar knieën lag.
„N... neen. Maar ik heb me wel over jo
verbaasd. Ik vind het zoo moeilijk om te
gelooven, dat jij voor de politie moet vlucn-
ten en wie weet waarvan levenZeg me
eens, Irma", en het gezicht van het ma
gere kind werd even soherp van uitdruk
king als het van lijnen was, nu een zeker
zakeninstinct, dat zij van de Engolsche rijde
der familie geërfd had, naar boven kwam,
„hoe moet jo eigenlijk leven? Ik geloof,
dat je daar heelemaal nog niet over ge
dacht hebt?"
„O 1 Ik denk, dat ik lessen zal goven? Al-
les wèl bezien heb ik een massa geleerd;
dat deel van het geld is ten minste niet weg
gegooid, en ik ken verscheiden talen. Als
men jong en sterk en niet dom is, moet er
toch een middel zijn om rijn brood te ver
dienen 1"
„Het zal me benieuwen of ik ook lees^n
sal moeten geven!" zei Gabrielle zuchtend
Zij was op het bed gaan zitten naast de
baljapon en speelde peinzend met een doos
linten, alsof zij haar zuster daarmee hielp.
Het zakeninstinct sluit niet altijd per sé wa
re hulpvaardigheid in zich.
„Waarschijnlijk niet. Jij zult het voor
deel hebben van het particuliere vermogen
van mama, weet je."
Hot was niet haar bedoeling geweest om
minachtend t© spreken, maar het is lastig
om dat niet te doen, als men het wel moet.
Gabriolles oogen, die nauwelijks droog
waren, stonden opeens even vol tranen.
„Wat jx>gt go dat onvriendelijk, Irma l En
als we elkaar nu eens, wie weet hoe lang,
niet terugzienMisschien nooit moerfk
kan het niet helpen, als ik niet zoo moedig
ben als jij; ik houd toch zeker evenveel van
papa."
Irma stond haastig op.
„Gabrielle, ik meende het zoo nietTk
zeg maar wat. Het is alles 7.00 angstaanja
gend. Jij moet natuurlijk bij mama blijven,
en op haar passendan zal ik voor papa
norgon. Dat is de eenige schikking, die mo
gelijk is. Maar het is voor ons wel hard
En te midden van de openstaande koffers
en de veelzeggende wanorde in dc kamer
vielen do twee zustors woonend in eikaars
armen.
IV.
„Zeker, lieveling, zeker, net zooals go
wilt!" zei sir Christian Denholm, met een
stralend gezicht over zijn portglas heen
kijkend.
Dat was z.ijn antwoord aan zijn oudste
dochter, die hem pas gevraagd had of hij
den volgenden dag met haai' naar de Whist-
ler-tentoonstelling wilde gaan. Het was zijn
gowone antwoord op de meeste dingen,
die men hem vroeg, ten minste in geval dio
vraag door een vrouw gedaan werd; door
een jonge of een oude vrouw, maar vooral
door een jonge. (Wordt vervolgd.)
