No. 15365.
LEXDSCH DACrBLAD, Woensdag1 23 Maart. Tweede Blad.
Anno 1910.
Iels over dc voorgenomen liervorming van
b't sucecssicrccht en over de werking
der successierechten in het algemeen.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Het Euweigk van den Prins.
rrc (Slot).
De vraag, aan het slot van ons vorig op
stel gedaan, de vraag: Welk systeem van
heffing van successiebelasting zou wol het
billijkst zijn? is zeker wel voor ver
schillende beantwoording vatbaar; doch, in
welken zin het antwoord ook uitvalle, men
zal naar onze meening moeten broken met
het stelsel van generalisoeren. Erven in
den zin der wet is geheel iets anders dan
feitelijk verkrijgen, en daarom zouden wij
aan de erfgenamen het recht willen toe
kennen, om aan te toonen dat zij óf fei
telijk niet in vermogen verbeteren door de
erfenis, die hnn rechtens is toegekomen, óf
dat zij in zoodanige bijzondere omstandig
heden verkceren, dat zij uit een billijkheids
oogpunt van het betalen van recht beboe
ren to worden vrijgesteld- Wanneer door of
namens een of meer der erfgenamen zooda
nig verzoek wordt gedaan, dan zal natuur
lijk een onderzoek moeten worden ingesteld
en van den uitslag van dat onderzoek zal
de beslissing moeten afhangen. Men kan
'daar mede colleges of bepaalde personen be
lasten en men kan aan de belanghebbenden
al of niet het recht van hoogeer beroep
toekennen; doch dit zijn bijzaken die met
'de hoofdzaak slechts in verwijderd verband
staan. Hoofdzaak is vooral dat met de aan
neming van het stelsel van facultatieve vrij
stellingen, de algemeene vrijstellingen belioo-
ren te vervallen en daarmede wordt al da
delijk veel in de richting van verdeeling
der lasten naar ieders draagkracht gedaan.
Immers, dat een erfgenaam die kan en dus
behoort te betalen, het feitelijk niet doet,
zal dan wel tot de groote uitzonderingen
behooren. En aan den anderen kant zal liet
dan niet zoo vaak meer voorkomen, dat
iemand betaalt waar alle gronden van bil
lijkheid er tegen pleiten. Dat ook gedeel
telijke ontheffing van de betaling van
het wettelijk verschuldigde mogelijk moet
wezen, behoeft wel geen betoog.
In de verschuldigdbaarheid der rechten
bij vererving in de rechte linie en bij die
in de zijd-linie, bestaat ook vrij wat wan
verhouding. Wij bezitten daarvan versohil-
lende opgaven, ontleend aan voorvallen uit
de praktijk. Zóó b.v. wanneer binnen be
trekkelijk zeer korten tijd (men denke aan
bes in ettelijke ziekten) cén der ouders en ver
schillende kinderen uit het gezin overlij
den. Men begint dan, volgens do nu nog
geldende wet met 1 pCt. plus 38 opcenten
te betalen. Bij het overlijden der kinderen
wordt van hetgeen zij hebben nagelaten 3
en 1 pOt. betaald, ook al weer behalve de
opcenten, eventueel ook de overgangsrech
ten van 1/i pOt en 2 pCt, Daargelaten de
kosten, die het noodzakelijk gevolg zijn van
de behandeling der successieaangiften, is liet
op die wijze mogelijk dat binnen zoor korten
tijd een aanzienlijk deel der eerst openge
vallen ouderlijke nalatenschap, die daarna
in stukjes en brokjes weer van den een op
den ander overgaat, een aanzienlijk deel
aan de schatkist moest worden afgestaan.
Wanneer in het gestelde geval de kinde
ren nog zeer jong zijn en het gezin dan
nog lang in elkander blijft, kan men toch
bezwaarlijk zeggen dat de leden er van rijker
geworden zijn. Het gezamenlijk vermogen
is hetzelfde gebleven, minus hot deel dat
de Staat er van geniet. Alleen de onder
linge verhouding der deelen is veranderd,
ziedaar alles. En in zulke wanverhoudingen
brengt het ontwerp althans geen verbetering.
Men stelle zich een gezin voor, bestaan-
do uit een broeder en een of meer zusters.
!De broeder heeft gewerkt en te zamen heb
ben zij iets belegd voor den dag waarop
ouderdom of invaliditeit aan de gesehikt-
hoid tot werken een einde maakt. Veel is
dat echter niet, en de broeder, die liet eerst
sterft, neemt alle verdiensten mede in het
graf. Zijn die zusters, die voortaan met
moeite in haar onderhoud kunnen voorzien,
door die erfenis rijker geworden Het is
een bespotting 1 Maar de schatkist spot niet
en neemt een hoog recht. Vroeger hebben
jrij, bij verkrijging van eigendom bezwaard
met vruchtgebruik, de zoogenaamde o p-
schorting van treebten gekend. D-at in
stituut is afgeschaft; maar zou nu zulk een
opschorting, in het laatst gemelde geval, geen
weldaad wezen? Straks komen eenige verre
neven en nichten om de erfenis, of anders
een vreemde, menschen die in ieder geval
een gewoon cadeau krijgen, klein of groot;
want zij hebben er absoluut niets voor ge
daan. Wij wezen boven op de wenschelijkheid
van facultatieve vrijstellingen. Zoowel in
de rechte als in de zijdlinie zou deze kun
nen worden toegepast, en daarnaast is een
tweede voordeel denkbaar: de toepassing der
progressie, naarmate óf het vermogen groo-
tor is, óf de afstand tusschon erflater on,
erfgenaam.
Het ontwerp heeft in die richting oen
bescheiden 6tap gedaan en komt, bij ver
erving aan verre bloedverwanten en vreem
den van een half millioen, tot 20 percent.
Zeer zeker zijn wij liicr nog niet aan het
einde. Met facultatieve vrijstelling en pro
gressieve heffing, zou er naar onze mee
ning geen het minste bezwaar bestaan tegen
matige verhooging van rechten in de rechte
en tamelijk flinke verhooging in de zijd
linie. Als het beginsel in het oog gehou
den wordt, dat alleen betaald wordt waar men
feitelijk rijker wordt, daar is alle bezwaar
vervallen.
Voorstanders van het beginsel van Staats-
erfrecht, waarvan wij nog ver verwijderd
zijn, zouden wij toch de vererving verder
dan in de echte lijn niet willen ophef
fen. Gaarne zouden wij zelfs iets willen
doen wat de wet thans niet doet, name
lijk aan den eenen echtgenoot een deel toe
kennen van de nalatenschap van den an
deren echtgenoot, elk zonder testamentaire
beschikking en niet, zooals thans, den over-
blijvenden echtgenoot eerst laten opkamen
wanneer de goederen aan den Staat drei
gen te vervallen.
Voor dit erfrecht pleit vrij wat meer
dan voor het erven door verre bloedver
wanten en vreemden. Wat is eigenlijk de
grond voor dat erfrecht van bloedverwan
ten, nota bene tot in den twaalfden graad,
en voor de bevoegdheid om desnoods ten be
hoeve van vreemden bij testament te
beschikken Die grond is een economische.
Waar alle beschikking van dien aard ver
boden was, daar zou, meent men, de prikkel
om zooveel mogelijk voort te brengen ont
breken en dat zou wezen ten nadcele van
de algemeene welvaart-
Geheel onjuist is dat niet, maar het is
overdreven 'en daarom kan dat erfrecht zeer
beperkt worden. Dat erven van bloedver
wanten in den twaalfden graad is vrij wel
belachelijk en wij kunnen het heel gevoeg
lijk met eenige graden minder doen. Ook
de bevoegdheid om te beschikken ten be
hoeve van vreemden behoorde zeer te wor
den beperkt.
De progressie, waarmede wij thans waar
schijnlijk op het gebied der successiebelas
ting een proef gaan nemen, is natuurlijk
geen eigenlijk gezegd Staatseri'rcclit- Het
Staatseffreeht bestaat in het toekennen van
een bepaald deel der nalatenschap aan den
Staat en komt dus vooral te pas, waar geen
bloedverwanten aanwezig zijn in den graad
waarin men erven kan en de beschikkings
bevoegdheid is ontzegd. Het is hier de plaats
niet om daarop verder in te gaan en het
zou ook niet van p/actisch belang zijnj
dat wil zoggen niet voor het tegenwoor
dige. Op de groote beteekenis der zaak to
wij zon en te blijven wijzen is echter wel
degelijk van groot belang. Dc hervormer
onzer financiën, die niet zijn kracht wenscht
te zoeken in belastingen op speelkaarten en
spoorwogkaartjes en dergelijke, welke gezeg
de prulbelastingen toch niets anders znjn
dan doekjes voor het bloeden, zal, wenscht
hij waarlijk een horvormer te wezen, in de
successiebelasting een der steunpilaren van
een hecht, sterk en wel doortimmerd fiscaal
gebouw kunnen vinden.
Maar met het tegenwoordige ontwerp zijn
we daarvan nog heel ver verwijderd.
W.
Eriseenbegingemaaktmet
het leggen van een hulpbrug van de Turf
markt over het water van de Beestenmarkt,
met het oog op de vernieuwing en verbree-
ding van de Blauwpoortsbrug.
Hetbestuurvanh etGe meen-
telijk Werkloozenfonds heeft het percenta
ge van den bijslag voor April vastgesteld
op 50 voor de typografen mi 100 voor de
andere vakken.
Men meldt ons uit N o o r d w ij
kerhout: Het bericht, dat de bakkers alhier
geen Paaschbrood meer ten geschenke zou
den geven, beeft hier zulk een algemeene
ontevredenheid verwekt, dat zij gedwongen
zijn dit oud gebruik in stand te houden.
Te Rotterdam is in hetZie-
kenhuis aan den Coolsingel overle
den de 38-jarige E. J. C. v. O., gewoond
hebbende Helmerstraat aldaar, die sedert
8 Februari aldaar werd verpleegd wegens
ernstige brandwonden aan armen, hals en
borst. De vrouw was met haar kleeren in
brand goraakt bij een kooksteL
Opdepapierfabr. vanFree&
Co., te Oude-Pekela, waar, zooals is gemeld
vernieling heeft plaats gehad, is 'n gedeelte
van het personeel weer aan het werk geko
men. De eleotrisohe geleidingen bleken ook
beschadigd te zijn, zoodat niet overal licht
ontstoken kon worden.
De ontslagen arbeider M., van de ver
nielingen verdacht, is gearresteerd, doch
na verhoor op vrije voeten gesteld.
Inbraak in een pastori e.
Zondagmorgen werd onder de eerste H.
Mis ingebroken in do pastorie van St.-
Joachimsmoer nabij Kaatsheuvel. De brand
kast werd geforceerd echter zonder suc
ces. Zoover men weet, zijn alleen enkele
munten uit de kamer ontvreemd.
Of de dieven onraad bemerkt hadden,
dat zij zich met zoo weinig tevreden stel
den men gelooft dit zeker.
Een paar luidjes zijn als verdacht gear
resteerd. (,/a-H.Cfc.")
Straatvermaak. Behalve dat
op de asphaltbancn in Den Haag bet rol-
scbaatsenrijden aan do orde van
den dag is, wordt er thans op den grind
weg langs het Kanaal gewalst (het met
een zware ijzeren cylinderrol verharden
van den weg).
Gistermorgen is to Oss een
werkman van de firma Jurgens bij het
rangeeren van goederenwagens tusschen de
buffers bekneld geraakt. Zijn borstkas werd
ingedrukt.
In de Zuiderzee is gisteren
bij Leek (N.-H.) de 30-jarige ongehuwde
vïsscher P. Laan uit een vlet gevallen en
verdronken.
Als e en staaltje van bijge-
loof meldt men aan de ,,N. R. C." uit
Dedemsvaart:
Een oud manneke, krom' van de rheuma-
tiek, had den schouder bezeerd. Daarom
ried men hem aan een dokter te raadple
gen om erger te voorkomen, "t Mannetje
antwoordde echter op hoogen toon: ,,Wel
neen m'n goeie man, dat ie niks waard, ik
laat mijn schouder wrijven door...; die
helpt je or af, want hij is van een tweeling
cn geboren op 29 Februari, daar kan een
dokter niet tegen aan."
Het is heden juist een hal
ve eeuw geleden, dat te Leeuwarden do
laatste terechtstelling plaats had. Op Vrij
dag 23 Maart 1860 n.l. is door middel van
ophanging hot doodvonnis voltrokken aan
den persoon Ype Boukes de G., die wegens
moord op zijn huishoudster te Harlingen,
door het provinciaal gerechtshof van Fries
land ter dood veroordeeld was. (L. Ct.)
Te Rijsel is gisteren, op het
oogcnblik. dat hij den trein naar Brussel
wilde nemen, een Belg aangehouden, die
van spionnage verdacht wordt. De Belg,
een man van 28 jaar, Tony gehceten,
afkomstig uit Molenbeek St. Jan, die tot
dusver zijn brood had verdiend door les te
gevei; in het boksen, had allerlei foto's
van forten rond Rijöfcl in zijn zak en be
kende, naar thans uit Parijs gemeld wordt,
dat hij zich sedert veertien dagen aan,
spionnage had schuldig gemaakt. Hij was
reeds lang in de misère geweest, daar het
boks-onderwijs geen droog brood gaf en
zoo had hij het aanbod aangekomen van
twee personen, die hem de mogelijkheid
openden veel geld te verdienen als hij
Duitschland ter wille wilde zdjn. Ze namen
Tony mee naar Brussel, waar ze hem in
kennis brachten met iemand, die Gustaaf
heette; onder dezen naam zou zich eeu
Duitsoh hoofd-officier schuil houden. Gus
taaf had Tony o. m. gevraagd hem photo-
graphieën te bezorgen van de versterkin
gen en forten in de buurt van Rijsel. Het
zou er om te doen geweest zijn in Noord-
Frankrijk een spionnendienst te organi-
seeren; ook met behulp van jonge vrou
wen, die zich in verbinding moesten stellen
met Fransche militairen. Tony deed zijn
eerste reis naar Brussel sinds liij spion ge
worden was. Zijn aanhouding te Rijsel was
te danken aan zijn medeplichtige, die in
dronkenschap het spionnage-gehcim uitge
bracht had.
Te Angers heeft gisteren een
jongen van achttien jaar in een twist zijn
moeder een brandende lomp naar het hoofd
gegooid. De vrouw is verbrand.
Indertijd is te Romo een Rus
vermoord, terwijl zijn lijk in een koffer
werd gesloten. Alles was technisch zoo
volkomen goed uitgevoerd, dat hier, vol
gons velen, vaklieden" aan het werk wa
ren geweest. Italiaansoho politie-beambten
moeten thans de moordenaars ontdekt heb
ben, die te Warschau bij de politie dienden
Zij hadden den Rus vermoord, omdat liij
den dienst der geheime politie verlaten
had en met onthullingen gedreigd had. De
Italiaansche politie heeft vergeefs de uit
levering der moordenaars gevraagd.
Oorruptie. Hotohkiss, in-
specteur voor den staat Nieuw-York van
het verzekeringswezen, heeft bij een te
Nieuw-York gehouden enquete naar verzo-
keringsschandalen de verklaring afgelegd
dat in 1901 te Albany (de zetelplaats van
het Nieuw-Yorksche staatsbestuur) 13,000
dollars was betaald door verzekerings
maatschappijen aan politici en politieke
partij-organisaties. Dat geld werd b?steed
om invloed te oefenen op de wetgeving.
Een andere onthulling kwam van een der
directeuren van do New-York Board of
Fire Underwriters, welk lichaam in
1905'06 32,500 dollars heeft uitgegeven
Voor ,,legale-onkosten" (lees: omkooping
van parlementsleden). („N. R. O.")
Bote r-M argarino. Er z ij n te
Chicago boterschandalcn, op reusachtige
schaal gepleegd, aan het licht gekomen.
Eerste-rangs firma's van Chicago hebben
door als boter te verkoopon wat margarine
was het publick opgelicht voor een rondo
vijf-en-twintig millioen gulden; en ook de
fiscus schijnt voor ettelijke millioenen (het
ongeveer juiste bedrag wordt opgegeven
als 5,475,000 dollars) to zijn benadeeld.
Een achttienjarig meisje,
dat bij een predikant te Dessau dient,
heeft uit do Vereenigdo Staten bericht ge
kregen, dat een oom van haar in den staat
Nieuw-York met nalating van een vermo
gen van ongeveer 10 millioen mk. is gestor
ven. Yan dezo som komt haar de helft toe.
Het meisje, dat zich moeilijk een voorstel
ling van haar tegenwoordigen rijkdom kan
maken, heeft gezegd, dat zij geen z:n heeft,
uit haar betrekking te gaan
In een trein van L-n Noord
oostelijken Spoorweg is Vrijdagavond, tus
schen Newcastle en Alnmouth, oen reiziger
vermoord, die 370 pd. st. bij zich had. Het
was iemand in dienst van een maatschap
pij, die een kolenmijn te Widdrington ont
gint, en ging om de veertien dagen uit
Newcastle het loon van de mijnwerkers
brengen. Het slachtoffer had negen kogel-
wonden in het hoofd en was blijkbaar nog
met een stomp voorwerp on het hoofd ge
slagen. De moordenaar had het lijk onder
de bank geduwd, zoodat de moord eerst
on,tdekt werd, nadat de trein reeds aan
eenige stations had gestopt. Men weet, dat
de vermoorde met nog een man in den
wagep is gestapt, maar had Zaterdag nog
geen aanwijzing waar de moordenaar uit
gestapt was.
Wat een verkiezing in E ngc-
Iand kost. Coningsby Disraeli, vroeger
unionistisch Parlementslid en bij de laatste
verkiezing in Rushcliffe in de minderheid
gebleven, heeft in een toespraak tot zijn
aanhangers gezegd, dat liij voor de laatste
verkiezing ruim honderd bijeenkomsten
heeft toegesproken en 6 KG. in gewicht
was afgenomen. Zijn vrouw had bij het ver-
kiezingswerk bijna zeventig paar hand
schoenen versleten. Hij deelde dit mede
als een waarschuwing voor toekomstige can
didates
Een buitengewoon stout
moedige diefstal is gepleegd te Brussel, in
de Nieuwstraat, op eenige stappen van de
Rogierplaals, waar zelfs 's nachts bewe
ging is. Dieven, van wie men niet het
minste spoor heeft, hebben den juwcolen-
winkel van den lieer Leon Rosseels, Nieuw
straat 165, in den nacht van Zaterdag op
Zondag geheel leeggeplunderd.
De dieven zijn langs een thans ledig
staand- huis over daken en kroonlijsten
langs het zoldervenster in het buis van den
heer Rosseels gedrongen. Het zoldervenster
was langs binnen met een grendel dicht,
dien zij wegschoven door een opening m
dc paneelen te maken. Zij wierpen een
slaapdrank in do kamer van den broeder
van den heer Rosseels, en dan konden zij
gerust hun werk beginnen, daar zij wisteu
dat de eigenaar niet in het huis sliep. Zij
wikkelden don 200 kilo zwaren brandkoffer
in een overjas van den juwelier cn gingen
er mee den kelder in om hem open te bra
ken. Zij gelukten er echter niet in cn dan
stalen zij al de juweelen uit de uitstallings-
ramen, -- er waren er voor 150,000 fr
(».N. G.">
Uit Philadelphia wordt ge-
meld, dat het aldaar na eenjgo dagen van
betrekkelijko kalmte weer tot ernstigo on
geregeldheden gekomen is. To Kensington
worden twee tramwagens door dynamiet
vernield. Niemand werd bij dit voorval ge
wond of gedood, maar wel werden ver
scheiden huizen ernstig beschadigd. Do
tramwegmaatschappij heeft toegestaan,
dat de stakers weer aan den arbeid konden
gaan, maar weigert den Centralen Arbei
dersbond to erkennen, en wijst ook de in
stelling van een soheidsgerecht van do
hand. Het gemeentebestuur tracht een be
middeling tot stand te brengen.
Zooals men zioh zal b c r i fi
neren, had voor ccnigcn tijd een vrouw tc
Roden liet ongeluk een bankbiljet van f 300
in do kachel te werpen. De asch van het
biljet werd zorgvuldig op een sohotoltjo ge
legd in een plat kistje. Daarmede ging
iemand naar de Nedcrlondsche Bank te Am
sterdam, waar de directie zich, na vortoon
van do ascb, bereid verklaarde een nieuw
bankbiljet terug te geven. (N. G. 0.)
Rolschaatsonrijden. In
een lezenswaardig artikeltje in de „Holland
Express", getiteld: Rinkonianië wordt nan.
gedrongen op vermeerdering van do asfalt
wegen, niet enkel in de stad, doch ook door
het land. De schrijver is van oordeel, dat
de rolschaats het rijwiel zal vcrdring3n,
daar ze gemakkelijk is te hantoeren. Do
gemeentebesturen zullen dan echter niet
langer hier en daar een stuk en oen brok
mogen asfalteercn, doch dienen tc ;.orgen
voor een behoorlijk aangesloten wogonnet
en dan zullen ze zioh berig moeten gaan
houden met reglementeering.
„Wil dezo nieuwe rinkomanie niet als do
vorige verbloeden en opgemerkt verdwijnen
als de eerste pret er af raakt, dan zal men
dit vermaak moeten aanmoedigen als het
verkeersmiddel der toekomst, door liet aan
leggen van asfaltwegen, wat dan ook tea
goede komt aan rijwielers en aulomobiciis-
ten.
Waar wij in de aviatiek ..co ten achter
blijven, zouden we wellicht hiermee nu le
andore landen eons vóóruit kunnen zijn
Het ontslag; van «Ir. De Gelder
te Amsterdam.
Thans heeft do eervol ontslagen ingenieur-
onderdirecteur bij de GemecntcJ ijko Electri-
citeitewerken dr. G. de Gelder zioh met een
adres tot den gemeenteraad gewend, waar
in liij, onder mededeeling van de vóór het
ontslag gevoerde correspondentie, verzoekt
in zoodanigen vorm en op zoodanige wijze
als mogelijk zal blijken, het hem op 12
Maart j.L eervol verleend ontslag af te keu
ren en hem in de oogen van het publiek van
elke blaam te zuiveren en volkomen te reha-
bili toeren.
60)
„Toen dit land uit de wreede handen van
den tiran bevrijd werd", ging bij voort,
„begon het land, dat in vrees geploegd en
met bloed gezaaid was, weer op te leven.
Moeders, wier bloed en tranen gedroogd wa
ren bij de groote smarten, durfden weer
naar het gebabbel van hun kleine kinderen
luisteren. O, broeders, gij, die u de dagen
der Turken herinnert, denkt goed over deze
dingen na. Onder wiens regeering heeft ons
land weer van het daglicht kunnen genie
ten? Wij zijn toch zeker onzen Vorst, dio
zooveel voor ons gedaan heeft, dankbaar.
(Luid gejuich). In vroegere dagen woon
den wij in holen en waren als slaven, ter
wijl onze geliefden onnoemelijke kwellingen
ondergingen. Wij waren geen mannen 1
Maar sinds prins Alexander hier geregeerd
beeft, hebben de rozen weer gebloeid; onze
mannen zijn weer mannen geworden; onze
vrouwen beminnen weer als vrouwen, en on
ze kinderen spelen weer als kinderen in de
straten. Nu kijken de menschen naar Re-
naria en zeggen: ,,Dat is een vrijheidlie
vend volk. Daar wonen menschen, die ti
rannen haten. Daar wonen menschen, die
vijs, recht vaardig en goed geregeerd wor
den. Zij hebben een vorst, dien rij liefheb
ben, is het niet zóó, vrienden?" Een dave
rend gejuich ging op, en Katkin voelde
rich niet op ziin gemak. Slendereff stond
naast hem en fluisterde: ,,Kaii je hem niet
laten ophouden. Zal ik mijn mannen beve
len, het plein te ontruimen?"
„Neen", zei Katkin. „Geduld."
Her Grambuloff ging voort: „Wie voerde
ons aan tot de overwinning?"
Er werd weer ontzettend gejuicht en kre
ten van „Lang leve de Prins 1" weerklonken.
„Door een list, een komplot, een gemee-
ne samenzwering, is het paleis bestormd,
en nu wordt ons zeker maar meegedeeld,
dat de Prins afstand heeft gedaan, hè?"
(„De Roubladjis", bracht een stem uit het
volk in het midden, en dit werd door een
luid en lang gejuich gevolgd).
„Laat hem toch ophouden", zei Slende-
dereff tot Katkin. Maar Katkin wist, dat,
als het mogelijk was, een botsing tusschen
het volk en de soldaten moest worden ver
meden. Bovendien voelde hij zich zeker van
de overwinning, en om een uur of wat fce
wachten kon hem nu niet schelen. Geen
gedachte zooals de lezer weet aan de
Alexis-Garde kwam bij hem op.
Grambuloff, die nu het volk op rijn hand
had, ging vertrouwelijker er mede spreken.
„Er zijn menschen", zei hij, „die hun
land en hun vrienden willen verkoopen
voor vreemd geld en zoogenaamde eermaar
om zulke menschen geven wij niets hè Wien
kan het wat schelen, wat poppen, die als
mannen gekleed zijn, doen?" (Groot ge
lach I Een volksmassa lacht gauw). „Zij
zijn net als die kip van jou, hè, Mogol
(hierbij gaf Grambuloff een man in de volte
een knipoogje, die dacht, dat zij je veld
omgespit had, omdat zij in je mesthoop ge
krabbeld had." Deze alledaagsche beschou
wing had een wonderlijk effect. Er werd
niet alleen luid gelachen, maar de harten
van dit boerenvolk waren getroffen. Deze
Grambuloff soheen een van de hunnen te
zijn. Zij konden niets andera dan zijn
vrienden wezen. Hij was hartelijk, vertrou
welijk en had de juiste 6naar aangeroerd.
Zij juichten en lachten. (En de ijverige
agenten van Grambuloff, die onder het volk
verspreid waren, zorgden er voor, de kre
ten te leiden om den Prins toe te juichen
en zijn vijanden te vervloeken).
Slendereff keerde zich tot Katkin.
„Laat hem toch ophouden l"
„Ik zal hem volgen", zei Katkin met een
zelfbewusten glimlach. „Die zal hij niet
overtuigen", en hij wees naar de bajonet
ten. „Het volk is wispelturig."
Maar Slendereff keek angstig en toen hij
voor het raam verscheen, riep een man uit
het volk: „Kukeleku l" Daar dit volgde op
Grambuloffs opmerking, was het een vol
komen succes. De menigte straalde.
Katkin begon zich werkelijk ongerust te
maken. Deze mannen, die zoo vreemd ge
wapend waren met stokken en knotsen pn
meer zulke wapenen, konden wel eens de
cadetten aanvallen. Op het oogenblik was
er slechts één meening ovor den uitslag van
zoo'n botsing, maar als de cadetten eens
geen weerstand boden?"
„Wij moeten iets doen", ze Tadislov. „Die
Grambuloff houdt ons voor den gek."
Maar Katkin wachtte.
Grambuloff durfde veel vandaag. Hij ver
beeldde zich, dat hij in de verte een man
zag, die in vliegenden galop aan kwam rij
den. Hij ging recht op rijn doel af.
„Lang leve Prins Alexander 1" gilde hij,
en de menigte volgde zijn voorbeeld met
een daverend gejuich.
Katkin keerde zich tot Slendereff.
„Ik vrees, dat het op een gevecht zal uit.
loopen", zei hij. „Ik had gehoopt, dat wij
zonder bloedvergieten zouden.winnen, maar
je moet dien menschen vrees inboezemen.
Zij beginnen er uitdagend uit tc zien."
„Laten we er op schieten", zei GrueL
„Ja", voegde Slendereff er aan toe. „Ze
zullen de kogels wel begrijpen."
Katkin schudde het hoofd.
„Probeer zelf eens te spreken. Ik wil niet
graag dreigen,"
„Stel jij mij dan even voor", zei Slen
dereff, die een sodatenzwak had voor tegen
woorden op te zien en snel bloed te ver
gieten.
Katkin stond weer op en lachte vriende
lijk tegen het volk.
„Ik zal u niet lang ophouden", zei hij,
en het volk luisterde. „Een van onze dap
perste soldaten wenscht een woord van
waarschuwing en hoop tot u te spreken. Ik
raad u slechts aan te luisteren. Ik ben uw
vriend. Rusland i3 uw vriend. Gij weet
dit. (Hij verkreeg ©enige teokenen van In
stemming).
„Nu wil ik geen woord tegen prins
Alexander zeggen, die gezegd heeft, dat
hij u verlaten zou. Gij hebt uw lot in nw
eigen handen, en laat mij u een raad geven.
Probeer niet kogels in te slikken." (Er
werd even gelachen), „En bedenk, dat het
beter is, een Renariër toe to juichen, dan
een Rus of een Duitscher, is het niet zoo?"
De menigte voelde zich een weinig ge
vleid. Zij waren Renariërs en Katkin sprak
vertrouwolijk. Hij keerde zich direct tot
Slendereff.
„Vooruit", zei hij. „Verspil geen woord."
Slendereff stond kaarsrecht, als in 't ge
lid.
„Landgenooten", zei hij, „wij staan bier
voor Renaria."
„En roebels/' klonk een atem uit bet
volk. Maar deze onderbreking, niet zoo
geestig als zij bedoeld was, maakte de niees-
ten meer nieuwsgierig, cn na een korte uit
barsting van gelach, was er weer kalmte.
Slendereff werd bleek. Hij trok zijn revol
ver. „En eer," zei hij met een vlammcnden
blik. „Wij strijden voor u, omdat wij voor
ons land strijden. Ik zal u niet ophouden.
Die zullen vandaag door Rufia trekken"
(hij wees op de bajonetten). „Patriotten
zullen ons volgen, triomf zal aan onze zijd
zijn, cn die zich verzetten, zullen sterven.
„Hoort gij dat?"
Slendereff had zeker geen woord te veel
gezegd. De menigte voelde ontzag. Dc hef
tige man had iets ten uitvoer gebracht
waar vleierij gefaald had.
„Bravo," zei Katkin, Laat je mannen
gereed zijn." Gruel en Tadislov snelden da
delijk naar de mannen, die in acht rijen
met hun bajonetten gereed stonden. De
menigte keek er naar. Grambuloff stond
binnen met den Prins te praten.
„Laat ze maar vochten," zei hij. „Ze zul
len spoedig verpletterd worden."
„Maar het volk," zei Prins Alexander.
„Het moet gered worden." „Ik zal spre
ken."
„Neen, neenl Ik/' zei Grambuloff. „We
hebben u nog noodig."
Hij trad op het balkon en zag de weife
lende volksmassa, en den beslisten Slende
reff. „Mannen, loopt gij weg?" schreeuwde
hij. „Loon&n jullie weg voor de Roublad
jis?" Slendereff mikte en de kogel mistd
jbiat zijn doel.
(Wordt vervolgd.)
