No. 15364.
LEID3CH DAGBLAD, Dinsdag- 22 Maart. Tweede Blad.
Anno 1910..
FEUILLETON.
Het Huwelijk van den Prins.
minder in vredestijd, mogelijk te maken,
geheel in den geest van het nieuwe konink
lijke besluit, dat thans tot grondslag dient
voor den omvangrijken, toekomstigen ar
beid der vereeniging; Bij die, oproeping
bleef het echter niet.
Drang naar het scheppen van eenheid,
en harmonie, naar samenwerking en doel
treffend, zakelijk overleg van zoo velerlei
publieke lichamen, welke dienen onder de
banier der humaniteit, deed de koninklijke
voorzitter van het Neder!andsche Roode
Kruis rusteloos streven naar het scheppen
van een Nederlandschcn bond, waarin het
nobele streven, de weldoende arbeid van
zoovele verecnigmgen en corporation tot
een eenheid zou worden saamgevat.
Zoo werd ;,Hct Oranjekruis" geboren,
waarvan Z. K. H. mededecling deed in
een vorige algemeene vergadering.
Het verslag eindigt met de bij die ge
legenheid door Z, K. H. gesproken woor
den.
Het verslag werd voor kennisgeving
aangenomen en de rekening en verant
woording van den penningmeester goedge
keurd, onder dankbetuiging aan den pen
ningmeester, jhr. O. J. A. Repelaer van
Driel, voor diens zorgvuldig en accuraat
beheer.
De heer Geytenbeek, correspondent te
Kampen, herinnerde aan een vroeger door
hem en anderen geopperd denkbeeld, om
een enquête in te stellen naar het per
soneel cn materieel op het gebied van
ziekenverpleging, in Nederland aanwezig.
Door den secretaris, den heer Vervloet,
was er indertijd op gewezen, dat dit zou
leiden tot het maken van een soort u i t-
d r a g c r ij, met een enorme correspon
dentie. maar nogmaals zette spreker, zeer
uitvoerig uiteen, hoe noodig het is, pro
paganda te maken, cn nogmaals verzocht
hij aan 't hoofdbestuur, om zijn denkbeel
den op dat punt in nauwgezette over
weging te nemen.
De ondervoorzitter, de heer LamanTrip,
wees erop, dat het hoofdbestuur pas op
nieuw is geconstitueerd. Er is thans een
afdeeling» speciaal aangewezen voor de
propanganda. Tot die afdeeling behoort
o.a. ook de kolonel Quanjcr. Dc heer Gey-
tenbeek kan dus gerust zijn, dat .de pro
paganda niet uit het oog wordt verloren.
Den secretaris, den heer Vervloet, die
weldra heengaat op zijn verzoek, wegens
gevorderden leeftijd, werd van verschillen
de zijden hulde gebracht. Hare Majesteit
de Koningin zal spoedig het gevraagde
ontslag op dc mêkst eervolle wijze ver-
lecncn.
De heer Laman Trip zeidc, dat lief
hoofdbestuur gaarne H. M. de Koningin
verzocht zou hebben, den heer Vervloet te
benoemen tot lid van het hoofdbestuur,
maar dc statuten laten, dit niet toe.
De voorzitter sloot zich bij deze woor
den aan cn uitte den wénsch, den heer
Vervloet hier nog dikwijls, hetzij als eere
lid of in andere qualiteit, aanwezig te zien.
zien.
De heer Vervloet had met een dankbaar
hart, al was hier wel eens gekibbeld, de
waardeerende woorden gehoord.
De aangenaamste en vriendelijkste her
inneringen blijven spreker steeds bij en
mocht ooit weer de nood aan den man
komen, dan staan allen weer klaar, oud
en jong. (Applaus.)
De voorzitter sloot daarna de verga
dering.
Vergadering van de afdeeling van de Heil. Mij.
van Landbouw Oegslgeesl en Omstreken
In ,,Het Bruine Paard", te Sassenheïm,
vergaderde gisteravond bovengenoemde af
deeling, waarbij de heer P. Verdegaal, van
Lisse, als voorzitter optraddoordien de
heer Van Hoeken, van Leiden, verhinderd
was tegenwoordig te zijn.
De secretaris, de heer Van Maanen, las
de notulen voor en deed mededecling van
do volgende ingekomen stukken:
lo Een verzoek van de afd. Leiden tot
bijwoning eener algemeene vergadering,
waarin besproken zal worden het houden
eener Landbouw-tèntoonstelling in 1911 al
daar;
2o. een schrijven van de aid. Gouda, met
de mededeeling van het daar in een ver
gadering uitgebracht rapport met betrek
king tot de vergoeding van aan miltvuur
gestorven yoe;
3o. vragenlijst van de Staateoonimissie voor
werkloosheid
4o. een aanvraag om financieelen steun
van de afd. Hoorn voor do door die afd.
te houden tentoonstelling in den loop van
dit jaar.
Over het eerste punt waa men algemeen
hetzelfde gevoelen toegodaan, dat daaraan
in eiken vorm steun moest toegezegd, en be
sloten werd den seoretaris aan die afdeo-
ling kennis te doen goven, dat do medeoee-
ling van haar plannen met algemeene in
stemming waa ontvangen.
In het schrijven uit Gouda werd o.m. be
toogd, dat de waardeloosheid van het ca
daver van aan miltvuur gestorven rundo
ren een groot bezwaar was tot het bekomen
van Rijks-vergooding bij sterven van vee
aan miltvuur. Daaruit ontstond een stelsel
van onderling verzekeren van vee tegen
schade voor den landbouwer, daaruit ont
staan. Een afdeeling (Assendclft) werd ge
noemd, waarin voor 2500 stuks vee werd
deelgenomen, en waar de kosten hadden
bedragen; 1 jaar 20 cte, 1 jaar 10 ets. en 4
jaar 5cts. per rund.
De vergadering was echter van meening,
dat de gevallen hier zoo zeldzaam voorko
men, dat hierin geen voorziening noodig is.
De vragenlijst werd daarop ter invulling
en toezonding verwezon naar den seoretaris.
Do invulling zou al weinig moeite veroor
zaken, daar werkloosheid alleen bij lang
durigs winters voorkomt.
Het verzoek Hoorn werd voor kennisge
ving aangenomen.
Door de heeren Gerritsen en Marbus
werd daarop dè rekening nagezien en in
orde bevonden; waarvan de eindcijfers be
droegen: ontvangsten 331.21$, uitgaven
287.77$; batig saldo 43.44.
De begrooting voor 1910 werd v&stgosteld
tot bedragen in uitgaaf 222, in ontvang
sten f 283, batig saldo 61.
Of dit gevoteerd kon voor een „kalver-
keuring" werd uit de vergadering ge
vraagd, wat echter niet werd aangenomen,
doch besloten daarvoor een post ,,pro
memorie" uit te trekken.
Dc heer Marbus stelt do vraag waarom,
iiu voor de tweede maal, wederom mr.
Fokker niet als spreker optreedt. De
vorige vergadering was het alleszins gewet
tigd. Ook nu, deelde de secretaris mede,
daar mr. Fokker wegens ongesteldheid niet
kan komen.
Begin Mei zal echter wederom een verga
dering worden gehouden, en daarbij zal
rekening worden gehouden met een door
mr. Fokker to stellen datum, welke voor
hem het geschiktst is om alsnog voor d9
vegadering op te treden met het onderworp
Onderlinge Verzekering voor Landbouw.
Bij de rondvraag vraagt de heer W. Ouds
hoorn, van Öcgstgecst, waarom door Tiet
bestuur geen antwoord is gebonden aan het
opricbtingsooinité voor een Raiffeisenbank
te Oogstgecst, dat ter bijwoning van do
oprichtingsvergadering het bestuur dezer
afdeeling had gonoodigd.
Do secretaris had niet noodig geoordeeld
hierover te correspondeer en, als van te ge
ring belang voor de afdeeling.
De heer O. had het echter beter cn vor
meiijker gevonden ten minste een antwoord
to zenden, waardoor voorkomen was, dat
nu de het landbouwbedrijf uitoefenenden in
die gemeente althans van de oprichting wa
ren buitengesloten.
Het landbouwbedrijf heeft wel degelijk
met het oprichten van Raiffeisenbanken iets
uit te staan en mogelijk was geweest leden
der afdeeling uit die gemeente af te vaar
digen.
Nadat do besprekingen over de verschil
lende onderwerpen waren geëindigd, werd
overgegaan tot een verloting, waarbij de
prijzen gewonnen werden door de heeren G.
Hartveld, te Warmond; J. BouwmoiSter,
te iSassenheim, en W. Heemskerk, J. van
Noort en N. van Leeuwen, allen van Lisse.
Gom oen ter A nd van ftijnsbarg.
Aanwezig gisteravond alle leden. Voorzit*
tor do Burgemeester, de heer R. van Ham.
Do Voorzitter opende do vergadering met
gebed, waarna de notulen der vorige wer
den gelezen en onveranderd goedgekeurd.
Do Voorzitter deelde mede, dat het
stukje grond, gekocht voor de ziekenbarak,
gelegen was aan de Zandlaan bij hot
Kanaal.
Ingekomen was: lo. goedkeuring van
God. Staten op de goldleening, waartoe in
de vorige vergadering was besloten, en op
den aankoop van eon stukje grond voor do»
Ziekenbarak; 2o. eon schrijven, waarbij
aan do gemeente oen restitutie van 260
per jaar werd toegezegd voor do tijdelijke
onderwijzeres.
De verkiezing van het stembu eau voor do
Provinciale Staten gaf aanleiding tot
cenigo stemmingen. Bij eerste stemming
werd gekozen de heer S. Schone veld; bij
tweede stemming de heer J. van Klaveren.
Tot controleerend lid werd gekozen do heor
N. van Egmond.
Eenige af- en overschrijvingen werden
goedgekeurd.
Besloten, werd hot grasgewaa on visch-
water te verpachten.
Ingekomen was een schrijven van do
Kerkvoogdij der Ned.-IIerv. Gemeente,
waarbij deze verklaarde plm. 70 vierk. M
grond achter het RaAdliuis voor 4 per
vierk. M. te aocepteeren.
Nog bracht de heer S. Schoneveld den
dank over namens de afd. Rijnsburg"
der Algem. Vereen, voor Bloembollencul
tuur voor do gouden medaille, door den
Raad geschonken voor do tentoonstelling
te Haarlem, waarna men overging tot een
vergadering met gesloten deuren ter behan
deling van den H. O.
Scheepvaart op <Ie lCiiHHische haven*.
De Nederlandsohe legatie te Petersburg
hcoft telegrafisch antwoord gezonden op do
door het ministerie van huitcnlandscho za
ken gevraagde inlichtingen in zake de ver
hoogde havengelden, voor Nederlandsche
schepen, in Russische havens.
Het telegram was voor den minister niet
duidelijk.
Een zakelijke mededecling kan nu niet
eerder worden verstrekt, voordat de door
de legatie te Petersburg toegevoegde schrif
telijke uiteenzetting der zaak is ontvangcu.
Het telegram uit ttemnrang.
Ter toelichting van het door het Kamerlid
Bogaardt uit Seraarang ontvangen '.'oio
gram schrijft hij aan „De Tijd", dat het te
legram 211 woorden telt en aan seinko6ten,
berekend naar het geldend tarief, een be
drag vertegenwoordigende van f 527.50.
Dit feit gaat dc heer Bogaardt voort
ip zichzelf bewijst voldoende, dat niet den
bij hoogo noodzakelijkheid men to Seina-
rang tot het verzonden van het telegram
heeft besloten. Bovendien staat de persoon
van den afzender, die vermoedelijk namens
de burgerij van Semarang Imndelde, mij
borg, dat ton doze niet met overijling is
gehandeld.
Afzender is ohef van oen groot import-
huis te Seraarang en voor zoover ik hem
ken en ik meen hem goed te kennen
volstrekt niet iemand van een zenuwach
tig gestel.
Het telegram beschouw ik dan ook als
een noodkreet uit Seraarang....
De inwoners van Semarang betrekken liet
water uit artesische putten, bij welke sedert
jaren het verschijnsel van opdroging zich
voordoet. Pogingen cm nieuwe putton aan
te boren, of de bestaando putten tot groo-
tor diepte te brengen, hebben niet aan net
doel beantwoord. Vlak bij Semarang, op 0
A 8 kilometer van do hoofdplaats, I» vinden
zich natuurlijke bronnen van kristalheldor
en chomiscli zuiver water, bronnen van vol
doende capaoitcit om desnoods een ata-i
van een dubbelo bevolk in gas terkte als Sema
rang voldoende van drink-, wasch- en bad
water te voorzien.
Over deze watervoorziening beraadslaagt
men nu reeds 20 jaren, cn 't is begrijpelijk,
dat het geduld der Scmarangera, onder (la
tegenwoordige omstandigheden, eindelijk
raakt uitgeput.
tc Groots Voitegronds-Tentoonstelling Ie Hiirlem.
De dag, 'die al zoo lang en zoo vaak'
gesproken is, waarvoor een gehcele streek
van ons land zich daadwerkelijk heeft ge
ïnteresseerd; die dag waarvan zooveel ver
wacht wordt, en waarop men zal kunnen
zien en genieten, van bloemenpracht, van
tuinaanleg, ja van wat al meer; van de
mooie natuurprimeur welke ons Holland
bekendheid heeft gegeven over heel de
wereld, is morgen daar.
Ontelbaar groot zal de schare bezoekers
reeds .dien dag zijn en zelfs van zeer verre,
doch vooral den eersten dag zal de be
langstelling groot zijn van de leden der
Alg. Vereeniging voor Bloembollencul
tuur.
Het Tentoonstellingsterrein, gelegen op
het mooiste punt van Haarlems boschrijke
omgeving, aan den Dreef, is alleszins een
beschrijving vooraf waardig.
De groote monumentaal gebouwde
poort," die reeds den bezoeker vooraf een
indruk geeft dat hij iets betreedt, hetwelk
werkelijk schoon is en grootsch, doet wel
zoo goed aan; dat als het beoogd was te
doen gelden, dat „dé eerste indruk, de
beste" was; men hierin al ter dege ge
slaagd was.
Het eerste wat op het terrein ons al aan
genaam mag stemmen, is dat het voor
zien is, in de eerste plaats van alle „bui-
tcnlandsche" gemakken zou men kunnen
zeggen, ten gerieve der bezoekers.
Gebouwen bestemd voor Post- en Tele
graafdienst, een persbureau, en een fiet
senbergplaats, waar meer dan duizend
stuks van dat' veel gebruikte vervoermid
del kunnen geplaatst worden, geven een
idee van den omvang.
Door al dat groenende en bloeiende,
waaróver later meer in bijzonderheden zal
worden melding gemaakt, heeft men in
mooie afwisseling aan het einde van de
„Hertenkamp" de Kunstzaal, waarin een
Schilderijententoonstelling zal worden ge
houden, en die tevens dienst zal doen als
ontvangsalon voor vorstelijke personen.
De Hertenkamp biedt met haar golvend
bbdemvlak menig aardig vergezicht op het
terrein, waarbij een mooie rotspartij bij
een wegglooiing aangebracht een heusch
verrukkelijk schouwspel te zien geeft, wat
tot volmaaktheid komt door 't rustig vlie
tend beekje aan den voet.
Nog veel van die plekjes, die tot stil
staan nopen, tot bewonderen dwingen,
doen zich voor, te veel om in één keer te,
vermelden, nog minder te beschrijven.
Over een aardig aangelegd bruggetje,
komen de aanleg en opplantingen langs
den kleinen Houtweg zich aan ons oog
Vertooncn, waarvan elk vakman al kan
zeggen wat dat zal zijn in bloei.
Tusschcn mooien heesteraanleg komen
daar zeker de bloemen, als nergens anders
keurig uit, wat vooral bij 't Tulpbloempje
zoo eenig is. De krokussen, wier bloei
al aardig op weg is, heeft men, om kleur
te hebben, kunstmatig het zonlicht ont
trokken, waardoor juist bij de opening de
„volle bloei" bereikt is.
Om later meer over de inzendingen uit
te weiden, kunnen wij echter reeds van
een niet onbelangrijke afdeeling melding
maken, om 't interessante wat men daar
mede tracht te bereiken.
De afdeelingen Lisse en Haarlemmer
meer zonden in, een groote partij krokus
sen, die nu bloeiend, en Ln een in Fran-
scheii stijl aangelegd gedeelte zijn geplant,
en een heerlijk aanzien geven. Zijn deze
uitgebloeid dan beplant de afd. Lisse dat
zelfde gedeelte met hyacinten, welke daar
voor in kistjes gekweekt zijn. Het aantal
daarvoor benoodigd en gereed, bedraagt
het niet onbetcekenend cijfer van 28,000.
Voor soorten zijn daarvoor genomen,
„Mad. v. d. Hoop," „Queon of the Blues",
„Gertrude," „Roi des Beiges", enz.; wat
oen keurige collectie belooft te zijn. Zijn
deze wederom uitgebloeid, dan denkt de
afdeeling Lisse voor dc derde maak tot
beplanting over te gaan met tulpen, waar
voor vroege soorten zijn opgezet'cn waar
voor „Vermilion brillant," „Prinoesse Hé-
lène," „Wouwerman", „Goudvink" enz.;
zijn gekozen.
Om dan de afwisseling ten einde toe'
68)
Zoo'n gesprek deed haar sidderen. Wat
was er toch met dat huwelijk? Sandro w?s
vast besloten een manier te vinden, waar
door zij bij hem kon blijven, en dat huwe
lijk rees als een grijnzend spook voor hen.
De Prins vertelde haar, wat er op het
paleis gebeurd waa, en hoe hij was gered.
„Wij wachten nu op de Alexis-Garde",
zei hij.
,,Als zij terugkeert voordat de opstande
lingen zich meester van de hoofdstad ge
maakt hebben, kunnen wij winnen."
De terugkomst van de Alexis-Garde was
buiten de berekening van de samenzweer
ders. In het paleis hocrscht-j groote opwin
ding en woede. Men verweet elkaar zelfs
niets, Katkhr de sluwe samenzweerder;
Slendereff, die in bet blinde haatte; Gruei,
de domme egoïst, en de onnoozeie Tadislov,
allen werden meegesleept door een maal
stroom van woede. Eindelijk openbaarde
rich een denkbeeld. Katkin bedacht het na
tuurlijk Slendereff voegde er wat aan tce,
en Gruel en TadisTov stemden er mee in.
„Dit is een prettig verblijf", zei Katkin
spottendhij was erg bitter gestemd, om
meer dan één reden.
De anderen zwegen.
In alle geval", ging de Rus voort, „heb
ben we toch den Rustemburger uit zijn pa
leis gejaagd."
„Wat wo eens gedaan hebben, kunnen
we nog eons doen", zei Slendereff.
by te houden, zal de Alg. Vereeniging
voor Bloembollencultuur,- daarna nog een
beplanting doen met verschillende vroeg-
bloeiende gewassen. Nog andere zeer
aardige inzendingen,- waarin de bekende
figuurpalmen waarmede Aalsmeer een
goed figuur maakt, op deze tentoonstel
ling een aardige afwisseling geven, zijn
vermcldingswaard, doch verdienen niet
slechts „vluchtig" beschouwd en beschre
ven te worden.
Voor de Tentoonstellingscommissie, de
den zich met het oog op de verwarming
der verschillende gebouwen, nog al eenige,
moeilijkheden voor, waarbij vooral de ge
bouwen voor de tijdelijke tentoonstellingen
groote zorgen eischtcn.
Door de Nederlandsche Maatschappij
voor Centrale Verwarming en Ventilatie is
dat moeilijk vraagstuk naar genoegen op
gelost.
Deze Maatschappij heeft geheel den aan
leg der noodige verwarmingsbuizen cn ke
tels op zich genomen, en wel kosteloos.
t Mag daarom wel vermeld, en het
Bestuur zou het ook zeer op prijs stellen
als dc bezoekers dezen aanleg, zoo van
belang voor het slagen der tentoonstelling,
beschouwden als een inzending buiten me
dedinging.
Die meer persoonlijk belang heeft bij
verwarming-aanleg zal goed doen ook dit
Hoofdonderdeel niet buiten beschouwing
te laten, en de noodige inlichtingen te
vragen welke gaarne worden verschaft.
De gebouwen zijn alle van centrale
verwarming-aanleg voorzien, doch deels
om den grooten afstand, deels om
verschillende ketels te demonstrecren,
heeft men drieërlei verwarming in de drie
verschillende hoofdgebouwen, elk een af
zonderlijk aangelegd.
Aan de PaviijoenslaAn worden de gebou
wen verwarmd met het „Snelcirculatie-
Warmwatersysteem," de Kunstzaal en an
dere gebouwen met lagen-druk-stoom,
waarbij zeker belangrijke waarnemingen
zijn te doen en veel belangrijks voor wer
kelijk belanghebbenden zal zijn te verne
men.
Roode Kruis.
In de gisteren onder leiding van Z. K.
H. den Prins der Nederlanden gehouden
algemeene vergadering van het Neder
landsche Roode Kruis, werden in dc plaats
van de heeren jhr. De Savornin Lohman,
jhr. Van Karnebeek, kamerleden, en Tem
pelman van der Hoeven, die bedankt had
den en aan wie door den voorzitter hulde
werd gebracht, gekozen mr. dr. J. A. A.
H. de Beaufort, commies aan het depar
tement van Buitenlandsche Zaken, dr. G.
,W. S. Lingbcek, arts, oud-leider van de
Ned. Roode Kruis-ambulance in Zuid-Afri-
ka in 1899, en jhr. mr. dr. H. A. van
Karnebeek, referendaris van het departe
ment van Kolomen. Mevrouw Th. Hal-
bertsma-Van Vollen hoven, voorzitteresse
van het vrouwencomité te Rotterdam, op
wie een gelijk aantal stemmen als op Van
Karnebeek was uitgebracht, had zich te
ruggetrokken.
Te 1 uur werd de Prins door een com
missie binnengeleid. Verschillende dames
en heeren werden aan Z. K. H. voorge
steld.
De voorzitter opende de vergadering
met een hartelijk welkom aan dc eere
leden, vertegenwoordigers van afdeelingen
en correspondenten, en deelde mede, dat
het hoofdcomité zich onledig heeft ge
houden met de herziening der statuten.
Er ontbreekt thans nog de regeling van
het personeel van het Roode Kruis te
velde, de regeling der rangen en graden,
enz., welke regelingen nog bij de regocring
aanhangig zijn.
Door den secretaris, den heer W. J
Vervloet, werd het verslag uitgebracht
over het tijdvak 1 Juli 1907 tot 30 Juni
1909.
In April 1909 zoo wordt daarin onder
veel meer anders meegedeeld werd
door Z. K. H den voorzitter een beroep
gedaan op alle Nederlanders tot mede
werking, om aan het Nederlandsche Roode
Kruis het volbrengen van zijn taak niet
slechts in oorlogstijd, maar ook, en niet
Gruel en Tadislov zwegen, en wachtten
op het juiste oogenblik om hun instemming
te betuigen.
„Prachtig!" zei Katkin „Uitstekend.
Hoe dikwijls moeten wij dat heerschap weg
jagen?" Gruel rinkelde met zijn zwaard;
Tadislov draaide woest zijn snor op.
„Is eens niet genoeg?" zei Slendereff.
Katkin lachte.
„Misschien begrijp je den man niet. Hij
is ontsnapt, de Rustemburger, de Vreemde
ling Zijne Hoogheid Prins Alexander van
Renaria gaat niet naar den Donau op dit
oogenblik, omdat hij ontsnapt is
,,Ik weet het", zei Slendereff, die nier
van dezen toon hield, en die boos begon te
worden. „Je behoeft het ons niet te ver
tellen, Katkin. Hij is ontsnapt, en wie wil
daar in vredesnaam nog aan blijven den
ken? Wat moeten we doen?"
Kal kin zag, dat hij te ver was gegaan.
Zijn eigen gevoelens waren zoo gecompli
ceerd, en hij was zoo tot tegenstand geprik
keld, dat hij in staat was, in het wildeweg
om zich heen te slaan. Maar niemand wist
beter dan hij, wat er in een crisis gedaan
moest worden, en hij schatte Slendereff ook
naar waarde.
„Ja, ja. Het is heusch om bitter van te
worden", zei hij op een anderen toon.
„Wat zullen we doen?"
Gruel en Tadislov waren gereed, een hou
ding aan te nemen van samenzweerders, die
alles met anderen meedoen.
„We zijn hier in alle geval goed onder
dak", zei Slendereff.
„En ik zou wel eens willen weten, wie
mij hier vandaan kreeg", zei Gruel met een
hooge borat.
„Dat zou ik ook wel willen weten", voeg
de Tadislov er aan toe.
„Maar hem, we moeten hem hebben", zei
Katkin
„De Rustemburger, hè?" zei GrueL „We
moeten hem hebben."
„Ja", zei Tadislov, die zijn hoofd schud
de op een manier, die vrecselijk moest ver
beelden.
„O!"
„Je moet hem te pakken zien to krijgen",
zei Katkin.
Slendereff knikte.
„Wij kunnen de stad in onze handen hou
den' zei hij. Wij kunnen bet bericht van
den afstand overal verspreiden; wij kunnen
mannen van de nieuwe Regeering publi-
ceeren."
Katkin berustte er in. Hiervan hield hij
„Ja, ja", zei hij.
„Ik, Minister van Oorlog", zei GrueL
„Vergeet dat niet."
„Ik, opperbevelhebber", zei Tadislov.
De twee zwollen op van trotsch en von
den zichzelf van, enorm belang.
„We kunnen vanavond niets meer doen,
zei Slendereff, die zich tot Katkin wendde,
behalve maken, dat we niet overvallen wor
den."
„Ik denk het niet. Wij hebben het be
wijs van zijn afstand in bezit. Zelfs als do
Vreemdeling vrij is, kan hij niets doen,
want hij heeft niemand, die voor hem vech
ten kan, en morgen zal de heele wereld we
ten, wat er gebeurd is."
Het staat te betwij'felen of zij hun doel
hadden kunnen bereiken. Als zij geweten
hadden van de terugkomst van de Alexis-
Garde. Maar wat is „als"? Slendereff riep
met behulp van Gruel en Tadislov, d© man
nen tot de orde en maakte het paleis in
staat van tegenweer. Hij maakte plannen
om zekere deelen van Rufia te bezetten,
zoodat het volk onder den indruk van de
nieuwe macht zou komen, en, met het volk
op zijn hand, zou de rest van een leien dak
je gaan.
Zoo gebeurde het, dat dien nacht men-
sclien in Rufia rustig insliepen, wien don
volgenden dag groote verrassingen zouden
wachten.
XXIV.
Er is maar eon kleine afstand
tu88chen triomf ©n wanho op.
De dag was aangebroken. De nacht was
voorhij gegaan, en de zon stond als een
wraakgodin, die vuurroode stralen om zich
wierp, in het gloeiend© Oosten. Het nieu
we daglicht gaf weer nieuwe hoop. De heu
vels waren als met goud bedekt door het
bloedroode zonlicht cn dit waa als een
schitterende banier voor hen, die dien dag
veel zouden ondervinden in Rufia.
De menschen ontwaakten in groote span
ning. In het Paleis zou er een verwezenlij
king plaats Rebben van lang verwachte
hoop; belooningen zouden worden uitge
deeld, ©n velen, misschien onwaardigen,
zouden met roem overladen worden. De sol
daten, die nog erg jong waren, want do
meesten waren nog cadetten, ontwaakten,
lachend en waren vol verwachting van nst
plezier; dat er komen zou. Het gekletter
van wapenen en het geluid van voetstap
pen in de straat maakten deze bedrogen
militairen heelemaal vroolijk.
Slendereff, Gruel en Tadislov gloeiden
van opwinding. Slendereff werkte, Gruel
liep deftig op en neer en Tadislov bleef
voor eiken spiegel staan.
„Wat ben je van plan?" vroeg Slende
reff aan Katkin.
„Laat je mannon dichtbij het Russische
agentschap gain staan. Jij... of ik kunnen
van daaruit tot het volk spreken".
Het Russische agentschap was tegenover
hot gouvernementsgebouw, dat den Prins
en Vera tot schuilplaat» diondo.
Grambuloff waa den halven nacht wak-
kor geweest; Niclief de andere helft. Ma
joor Nanof, met de Aloxis-Gardo, hadden
zelfs niet gesluimerd.
Heel Rufia was in beroering. Grambu-
loffs agenten hadden ijverig cn goed ge
werkt. Groepjes mannen waren op straat
verspreid en deden opgewonden en vree-
selijke verhalen, de Prins was aangevallen.
De Prins was ontsnapt. God zego.no. hem I
Lang leve Prins AlexanderWeg met zijn
vijanden 1 Weg met de rochelen 1"
Er heerschte een oprechte vreugde, die
toonde, dat do Prins populair was. Do
kracht van een heerscher zetelt in de ach
ting van het volk. Rufia had nog wel iets
om den samenzweerders weerstand te bie
den, niettegenstaande het Struma-Regiment
en de Cadettenschool.
De Prins en Vera zagen elkaar weer in
den morgen na een nacht vol droomen en
verlangen. Hij scheen veel dichter bij haar
gekomen te zijn in do laatste vier en twin
tig uur. Zij was meer één geworden met
zijn bestaan. Haar nu te verliezen,, zou ©en
ramp zijn. Hij durfde niet kalm nadenken
over de plechtigheid op Pietro's Hoeve;
dit drukte hem te voel neer.
(Wordt vervolgd^
