Ho. 15355.
IiEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag: U Maart. Tweede Blad.
AnnoÏOIO
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
Het Huwelijk van den Prins.
Bij de gister namiddag voortgezette behan
deling van de Sociale Verzekerin
gen verdedigde de lieer Tydeman, ko
mende tot de landbouwverzekering, hen, die
het initiatief namen tot oprichting van de
Onderlinge Landbouwverzekering, tegen de
Aanvallen dergenen, die dit initiatief als
voortkomende uit grof eigenbelang bestem
pelden De landbouwverzekering is op den
goeden weg: in enkele weken is bij den
landbouw 7 millioen en bij den tuinbouw
'4l/; millioen verzekerd. Hij hoopte, dat, als
de Minister eenmaal met een herziening van
de Ongevallenwet komt, hij daarbij de land
bouworganisatie zal kunnen doen aansluiten.
De heer Nolens liet de kwestie van
Staatspensionneering rusten, omdat èn de
Begeering èn de Dumerieke meerderheid der
Kamer tóch staan op het standpunt van ver
plichte verzekering.
Spreker zette uiteen hoe zijn voorstelling
was van een plan van verzekering, n.l. dat
daarbij met de kleinste middelen en met de
incest mogelijke vrijheid het grootste bereikt
[worde; dat de verzekering zoo ingericht zij,
!dat zooveel mogelijk de gevallen, die tot
[uitlceering aanleiding geven, voorkomen wor-
'den; dat de kosten niet te hoog moeten zijn
jen de verzekering alle gevallen moet om
katten.
Spreker vroeg, of de Minister spoedig een
Wetsontwerp denkt in te dienen om de on
gevallen verzeken ng lot den landbouw uit
Je breiden.
Niettegenstaande de Minister verklaard
heeft, dat aan invaliditeitsverzekering een
[regeling der ziekteverzekering moet vooraf
gaan. verwachtte spreker-desniettemin, dat
'do Minister spoedig met een ontwerp-inva-
liditeitsvérzekering zal komen.
De heër V a n V 1 i e t vroeg, nu men weet,
<lat een ontwerp-ziekteverzekering het De-
parlement van Landbouw, Nijverheid en Han-
'del heeft verlaten, lioe het staat met het
ontwcrp-cuderdomsverzekeriug, omdat de Mi
nister heeft beloofd, dat hij nog dit jaar
daarmede zou kómen. Tegenover den heer
Schaper betoogde spreker, da.tr in de arbei
derskringen de voorrang kan worden toege
kend aan ouderdomsverzekering boven kies-
Irechtuitbreicling. liet Dccnsclie stelsel kan
lals noodmiddol, in afwachting van ouder-
idomsverzekering, niet baten.
Het debat word hierop verdaagd tot Dins-
'dag to elf uren.
Besloten werd op Vrijdag 18 dezer
laats ten dag van het bijeen zijn der Ka
mer vóór het reces afdcelingsondcrzoek
ito houden.
Spoorweg
B a t a v i aB uitenzorg.
De eindstemming over het wetsontwerp
betreffende den aankoop van den spoor
weg BataviaBuitenzorg werd in Novem
ber j.l. aangehouden in verband met den
wensch der Rcgeering om verschillende bij
de mondelinge behandeling van het wets
ontwerp ter sprake gekomen bezwaren als
nog nader te overwegen.
De slotsom van die overweging is neder-
gelegd in een, nota, welke de minister van
Koloniën thans bij de Tweede Kamer heeft
ingezonden.
Tegen het voorstel der Regeering was
bezwaar gemaakt, voornamelijk op dezen
grond, dat volgens dat voorstel niet de
economische waarde van den spoorweg zou
worden gekocht, maar de tegenstand, dien
'de Nederlandsch-Indischo Spoorweg-maat
schappij aan het gouvernement biedt bij de
tenuitvoerlegging van de plannen om do
spoorwegtoestanden in en om Batavia be
hoorlijk te regelen.
De minister noemt dit bezwaar in beider
lei opzicht ongegrond. Uitvoerig toont hij
aan, dat de koopsom ten volle aequivaleert
aan do economische waarde van de lijn,
zoodat de aankoop, ook afgezien van ande
re plannen, op zichzelf uit een commer
cieel oogpunt rationeel is. Anderzijds be
staat er volgens den minister, geenerlei
giond vóór de bewering, dat do Maatschap
pij, in overeenstemming met de, naar ge
zegd word, ook in 1877 en 1881 door haar
gevolgde tactiek, door tegenwerking zou
pogen de Regeering te noodzaken haar te
gen onevenredig hoogen prijs uit te koo-
pen.
De minister concludeert dan ook, dat het
in het algemeen belang dringend gewenschb
is, dat de thans geboden gelegenheid om
tot een afdoende regeling van het spoor-
w egwezen in en om Batavia te komen, niet
ongebruikt voorbijga, en dit te meer, nu het
beoogde doel kan worden bereikt door een
maatregel, die voor het volle daaraan ten
koste te leggen bedrag als rechtstreeks
productief is te beschouwen.
Wijziging wet lager onder-
w ij s.
Hoewel in het aanhangig voorstel der
Regeering een belangrijke wijziging is ge
bracht door de in het gewijzigd wetsont
werp opgenomen beperking van de subsi-
dieering der scholen voor meer uitgebreid
lager onderwijs tot die welke op 15 Jan.
1910 bestonden, heeft de Commissie van
Rapporteurs geen termen gevonden aan de
Kamer voor te stellen het ontwerp opnieuw
in de afdeelïngen te onderzoeken Zij is
van oordeel, dat door de gewisselde stuk
ken de openbare behandeling voldoende ia
voorbereid.
Gemeenteraad vaa Haarlemmermeer.
Voorzitter: burgemeester Slob.
Afwezig do hecren 't Hooft en Los, bei
den met kennisgeving.
1. Notulen worden goedgekeurd.
2. Ingekomen stukken
a. Dankbetuiging van J. Hulsbos voor de
bijdrage in het onderhoud der Dr. Heijelaan.
b. Dankbetuiging van P. A. Troost voor
zijn benoeming tot bezoldigd ambtenaar van
den Burg. Stand.
c. Bericht van den heer S. W. de Clercq.
dat hij zijn benoeming tot lid der pl. 6ohool-
comm. niet aanneemt.
d. Kon. Besl., waarbij de jaarwedde des
burgemeesters gebracht is op f 2500.
e. Idem, houdende goedkeuring van het
maximum van den hoofd, omslag en van
uo opcenten op het personeel.
f. Goedkeuring van Ged. Staten van den
boomenverkoop.
g. Uitslag aanbesteding onderhoudswerken.
h. Bericht van de opbrengst der verkochte
60 boomen, zijnde f 40,02.
i. Ciroulaire van de Vereeniging van lood-
witfabrikanten inzake gebruik van loodwit.
j. Adres van J. Bras om vergunning tot
verkoop van sterken drank in het klein.
Adressant zal bericht worden, dat hij zich
tot B. en "VVs, heeft te wenden.
k. Verzoek om een jaarl. subsidie van de
Neutrale Gèh.-Onth.-Verecn. bij Halfweg. Af
gewezen.
3. Geldleeni ng.
Goedgekeurd wordt het aangaan van een
gcldleening, groot f 23,000 tegen 33/* pCt.,
voor aflossing van kleine leen in gen en don
bouw van oen nieuw schoolhuis bij Half
weg.
4. Praeadvies van B. en Ws- op het adres
uit de Hillegommerbuurt om nadere regeling
van het schoolgaan.
Het praeadvies strekt om op het verzoek
van adressante, om hun kinderen geplaatst
te krijgen op do o. 1. school te Hillegom
afwijzend te beschikken, daar er plaats ge
noog is op de scholen te Nicuw-Venncp,
Lisserbrock en onder Bennebroek.
De Raad gaat liiermcde mee.
5. Benoeming lid pl. schoolcommissie-
Als zoodanig wordt benoemd de heer C.
do Breuk,
6. Benoeming onderwijzer school XI.
Benoemd wordt de lieer II. Fckkes, te Ber-
gumerheide.
7. Benoeming onderwijzeres school IV.
Benoemd wordt mej. A. Metselaar te Kwa-
dijk.
8. Verordening op de leges ter secretarie.
Wordt goedgekeurd.
9. Verordening op den Burgerlijken Stand.
Wordt eveneens goedgekeurd.
10. Benoeming onbezoldigd ambtenaar
Burg. Stand.
Benoemd wordt de heer N. J. Rinkel-
11. Voorstel aanvrage vermindering aantal
drankvergunningen.
Aangehouden.
12. Reclames hoofd, omslag.
Worden behandeld, in besloten^ zitting.
13. Rondvraag.
Do heer Knaap vraagt naar dë gedragslijn
van B. en Ws. tegenover dö bekende abso
lute neutraliteit der onderwijzers.
B. en Ws. beloven tegen de volgende zit
ting antwoord.
De heer Evelein vraagt hoe het mot den
nieuwen .veldwachter staat.
De Voorzitter antwoordt, dat do voordracht
vandaag naar den Commissaris gaat.
Verder vraagt de heer Evelein hoe het met
do vestiging van het kantongerecht staat.
De Voorzitter belooft opheldering in be
sloten zitting.
De heer Van Rceuwijk wijst op hot ver
nielde bruggetje in den weg naar Huigsloot.
De Voorzitter zegt reparatie toe.
De heer Knaap vraagt naar hot praeadvies
op de schoolgeldLregeling.
De Voorzitter zogt, dat dit nog even zal
moeten wachten. Dit jaar zal er niet voel
meer van komen.
De vergadering wordt hierop gesloten.
Nanmlooze Vennootschappen.
Nu een wetsontwerp betreffende do naam-
looze vennootschappen aan de Tweede Kamer
is aangeboden, heeft de heer C. Sijthoff,
directeur der naamlooze vennootschap „Rot-
terdamsch Nieuwsblad" aan dc Tweede Ka
mer ter overwegiug aangeboden oen adres,
den 19den Januari 1905 to dezer zake tot
den toenmaligen Minister van Justitie, den
lieer Loeff, gericht, dat aan de vcrschillcndo
Kamers van Koophandel ter kennisneming
is toegezonden en, zooals adressant zegt, vrij
algemeen bij de colleges adhacsio hooft ge
vonden.
Adressant deelt mede dat Verschillende per
sonen hem verklaard hebben gceu heil te
zien in een centrale Staatscommissie, die
slechts dc balansen ter controle zou ont
vangen, maar dat men den cisch gesteld
wilde zien, dat de balans afgetcckond moet
worden door een Notaris mot de verklaring,
dat dc balans met do boeken is vergeleken
en accoord bevonden, bijaldien men er dc
voorkeur niet aan gaf om dit work op te
dragen aan accountants, die onder cede
waren gesteld. Deze personen zouden onder
do verplichting gebracht kunnen worden om
aan do justitie kennis te geven, indien zij
meenden, dat do boeken cnbalansen niet
opgemaakt werden, zooals dit behoort.
Do vennootschappen vankoophandel zou
den door zulk een contiólo geen nadoel in
haar crcdiet, door unfaire concurrenten, on
dervinden, zooals bij algcmcone publicatie,
te verwachten is en dc aandoolhoudors die
men voornamelijk tracht te beschermen, krij
gen de zekerheid, dat de balans-cijfers vol
komen in overeenstemming zijn niet den
stand van dc onderneming.
De Koordwijksche reddingsboot en
haar vervoer.
Men schrijft ons heden uit Noordwijk-aan-
Zee.
Gisternamiddag is do reddingsboot van
het station Noordwijk der Noord- cn Zuid-
Hollandsche Reddingmaatschappij in zee
gelaten, om haar te beproeven. Zij ging met
volle bemanning te water: tien roeiers, één
voorman (Bas Kramer) en de bootsman, D.
Admiraal. Wat ^iezen laatste betreft, het
blijkt hoe langer zoo meer, dat hij voor zijn
taak berekend is. Dc Maatschappij heeft
zich niet vergist, toen zij hem tot opvolger
aan „ouden Jan Kramer" benoemde. Hij
heeft de roeiers uitstekend onder appèl;
gistermiddag voldeden dezen uitstekend,
zoodat het station Noordwijk trotsch mag
zijn op een tiental kranige, goed geoefende
roeiers. De oefeningen werd bijgewoond
door jhr. W. C. van Panhuys, Voorzitter
der Plaatselijke Commissie en de hecren E.
Smit, L. v. d. Deyl en Jan van Kan, leden
der Plaatselijke Commissie.
Dc boot liep vlot in zee, terwijl het lan
den ook zonder moeite geschiedde. Van de
twee reddingslijncn, .door het sohicttoestel
afgeschoten, brak er één.
Waar men altijd veel mocito me? heeft
maar dezen keer in 't bijzonder is met
het vervoeren der boot naar het boothuis in
de Schoolstraat. Onze leaors kennen de situ
atie misschien nog niet zóó goed, of het kan
zijn nut hebben, nogmaals op dien treurigeA
toestand te wijzen.
De Noord-Boulevard wordt tussehen pen
sion „Noordzee" en „Hugo Hoek" onderbro
ken door een diepe rijgeul, die het grootste
gedeelte van het jaar met 25, 30 of meer
c.M. zand bedekt is, van dat mulle stuif
zand. Wat menigeen misschen niet weet
en het na onze verzekering mis
schien niet gelooft is, dat die
inzinking, die rijgeul geplaveid is
met keien, die echter zoo'n groot deel des
jaars onzichtbaar zijn dat men het als een
buitenkansjo mag beschouwen, als men ze
op een keer te zien krijgt. Door die geul nu,
die aanvangt in het „schuitengat" en ein
digt bij pension „N. den Nollander," moet
do zware reddingsboot rustende op den
bootwagen, door 8 a 10 paarden getrokken
worden. Afgezien nog van de trourigo om
standigheid, dat er steeds een dikke laag
zand ligt, is die geul op sommige plaatsen
ook veel te smal. Een paar jaren geleden
heeft één der roeiers, die altijd behulpzaam
zijn bij het transport der boot, dan ook oen
ongeluk gekregen, doordat hij bekneld
raakte. Het beproeven van do boot ge
schiedt op klaarlichten dag, als men alles
goed bekijken kon, terwijl men hot tram-
port zoo kalm mogelijk kan regelen.
Stel u echter voor, lezers, dat het nacht
is, donker, dat de storm buldert en do
golven hoog opzweept dat er dan voor
onze kust 'n schip in nood verkeert.
Dan kan men slecht zien, dan geen sprake
van kalmte, bedaardheid, enz. Er is een
schip in nood, cr verkeeren menschcnlcvens
in gevaar, die gered moeten worden. We
sparen onzen lezers een verdere schildering.
We zeggen alleen: dat gaat zoo niet langer.
Als er één weg is, die afdoende verbeterd
moet worden in onze gemeente, dan is het
toch zeker de weg, dien de reddingsboot
meet gaan, als daar op de golven mede
menschen in doodsgevaar verkeeren.
Reeds tweemalen bobben wij geschreven
over dio berucht geworden geul, het laatste
in het „Lcidsch Dagblad" van 7 Oct. 1909,
waarin wij een plannetje uitwerkten, dat
wij door vakmensehen „heel goed uitvoer
baar, maar.... duur" hoorden noemen. De
belanghebbenden hebben geweigerd, wat bij
te dragen in dc kosten, dio de uitvoering
van het plan met zich zou brengen, maar
thans meencn wij te moeten zeggen, dat or
nog andere belanghebbenden zijn, n.l. onge
lukkige schipbreukelingen, die b'j storm of
ruw weer voor Noordwijks kust om hulp
sineoken. Voor de belangen dier ongelukki-
gen komt sinds meer dan 85 jaren op de
„Noord- en Zuid-Hollandsche Reddings
maatschappij". Welnu, vóór men uitvoering
geeft aan het Raadsbesluit van 24 Doe. '09,
om die geul 30 c.M. op to hoogen (het stuif
zand heeft dit Raadsbesluit trouwens reeds
lang uitgevoerd) onderhandde men met dc
„Reddingsmaatschappij," die or o.i. wel toe
te bewegen zou zijn, een toogemoetkoming
bij te dragen in dc kosten, die radicale ver
betering met zich zou brengen.
'I Heeft ons trouwens altijd al verwon
derd, dat de „Rcddingsinaatschappij", die
altijd zoo actief is, al niet lang pogingen in
t werk heeft gesteld, verandering te bren
gen in den onhoudbaren toestand. Als we
voorloopig maar konden bereikoo, dat om
Gemeentebestuur confereerde met liet
Hoofdbestuur van de Reddingsmaa'schaupij,
dan was er reeds veel bereikt.
Het Standstill met ccuioeilKliczwaren.
Gisteren hebben wc bericht, dat de heor
W. Kloet, lid van den raad der gemeente
St.-Maartensdijk, kennis gegeven heeft, ge
moedsbezwaren te hebben om langer bet
ambt van raadslid te vervullen.
In het raadsverslag in dc „Zierikz. Nwsb.''
wordt daaromtrent gemeld
„De heer Kloet deelt mede, dat hij voor
eonigen tijd tot do ontdekking is gekomen,
dat hij in den gemeenteraad niet op zijn
plaats isdat hij in dat oolle^ -..oolang hoeft
vertoefd, zonder daarin zijn God te kennen.
Hij is tot de ontdekking gekomen van zijn
grootc schuld in dezen en heeft daardoor
47)
„Hij kan dat nooit doen/' zei zij.
„Zelfs niet door met je te trouwen," zei
'Alexis en hij lachte. ,,De val van den
samenzweerder l"
„Laat liij naar de maan loopen met zijn
huwelijk," zei de Prins.
„Alles cn alles samengenomen, vind ik,
'dat we er heel goed afgekomen zijn," zei
Yera, en ze schenen alle drie opgewekter
te zijn, dan zij geweesc waren sinds Vera's
komst'in Rufia.
Herr Grambuloff kwam en werd binnen
gelaten. Hij wenschtc den Prins geluk met
zijn ontsnapping, waagde even iets te zeg
gen oVer zijn haastigheid, en verklaarde
dat er een crisis op handen was.
Alexis en Vera wilden zich terugtrekken,
maar de Prins verzocht hun te blijven, en
Herr Grambuloff vond het geen bezwaar
openlijk omtrent Rcnaarsche zaken te
spreken.
De brieven van Nanoff werden den Prins
getoond, en hij was liet met Grambuloff
eens, dat de Alexis-Garde dadelijk naar
de hoofdstad terug moest keeren, en dat
Gruel, Tadislov en Slendereff, zoodra
(Nanoff met de Garde terug zou zijn, ge
vangengenomen zouden worden. Bij het
afscheid van den staatsman brak de
bom los.
Hij aarzelde even vóór hij wegging, en
toen zei hij eenigszins beschroomd:
„De... echtscheiding ig hedenmorgen
jatgesjCToken.
Prins Alexander knikte; niemand sprak,
en het was een pijnlijke stilte.
Plotseling gaf Vera een zachten kreet en
al het bloed stroomde uit haar gelaat, zoo
dat zij er uitzag als iemand, die op het
punt is te sterven
„Vanmorgen?" zei zij, en het was akelig,
om haar ontroering te zien.
„Vanmorgen, Gravin," zei Grambuloff,
die zich altijd aan den ouden titel hield.
Vera sloeg haar handen voor haar gelaat
en kermde, en zij zou gevallen zijn, als de
Prins niet naar haar toegesneld was en
haar ondersteund had. Zij uitte een kreet
als in doodsangst.
Herr Grambuloff, die dacht, dat het be
richt van de scheiding haar zoo overstuur
gemaakt had, trok zich bescheiden terug.
„Arm vrouwtje I" mompelde hij bij zich
zelf. „Toch liad ik gedacht, dat zij het
beter zou dragen."
Zelfs de knapste menschen begaan dik
wijls vergissingen.
Prins Alexis begreep ook nog niet dade
lijk de eigenlijke oorzaak van é.is tooneel.
Hij von,d het feit op zichzelf al erg genoeg,
en oorzaken konden hem op dat oogenblik
niet schelen. Alexis raadde, wat het vas;
hij had tijd om na te denken. Plotseling
drong het tot hem door.
Hij uitte een kreet. Sandro keek hem
aan.
„Wat is er?"
Alexis had al zijn, vroolijkheid verloren;
er was nu een uitdrukking van d:epen
ernst op zijn gelaat.
„De echtscheiding had hedenmorgen
plaats", stamelde hij „Was het huwelijk
van middag wettig?"
Nu werd do Prins door zijn gevoelens
overmand. Het huwelijk wettig f Getrouwd
met Katkin l Het was een, pijnlijke en kwel
lende toestand, maar toch dwong de onze
kerheid Vera tot spreken.
„O, neen!" zei zij smeekend en nederig.
Het was als een beroep van iemand, die
veel geleden heeft.
Sandro drukte haar tegen zich aan.
„Neen!" zei hij met vuur. „Neen! Dat
kan niet. We zullen het verbreken, als het
een huwelijk is." Hij hielcl op, daar hij
voelde, dat er een vreeselijk feit vóór hem
•vas. Hij voeldo de noodzakelijkheid held
haftig te zijn, terwijl dit toch aan den an
deren kant geheel nutteloos was.
Vera kermde in groote ziele-angst. San
dro kuste haar. „Je bent dc mijne," zei hij.
Uit haar blik 6pra4c groot verdriet. Alexis
klopte den Prins op den schouder. „Ik ga,
Sandro/' zei hij. Hij had veel fijn gevoel.
„Heel goed; ik zal Vera thuis brengen."
Alexis ging uit het paleis met een gc-voel
van iets vreeselijks, dat niet meer ongedaan
kon worden gemaakt.
XX
Waar uw schat is, da ar zal
ook uw hart zij n."
Prins Alexander en Vera hadden het ge
voel, alsof een vreeselijk lot hun boven het
hoofd hingiets onbepaalds zwaars, tege
lijk vaag en zeker. Zij, die den last moest
dragen werd er door verpletterd, en hij
stond als een hulpelooze zeeman, die van
de kust af een schip ziet zinken in dc woeste
zee.
„Het kaTi niet waar zijn, Sandro,zei
eij eindelijk pathetisch,
„Het kan niet," zei hij. „Het is te vree
selijk, om waar te zijn. Bovendien, voegde
hij cr als een geruststelling bij, „is het een
belachelijke zaak." Ik ben niet goed op de
hoogte van onzo scheidingswetten, maar ik
weet zeker, dat er nog wol een uitweg ge
vonden kan worden. Ik geloof niet, dat een
huwelijk, zoo spoedig er na, wettig zou
zijn."
Zij dacht aan de toekomst.
„Zijn vrouwdat kan ik niet, San
dro."
„Je zult het niet zijn," zei hij, en kwam
weer aan haar zijde. „Dat zal in geen ge
val gebeuren." „Toch, als als ik werke
lijk getrouwd ben O, het is om gek to
worden l"
„Denk er maar niet over."
„Toch als ik zijn vrouw ben..."
„Houd op", zei hij. „Je z/ult nimmer zijn
vrouw zijn."
Zij zweeg voor ccn oogenblik; maar het
was te goed tot haar doorgedrongen.
„Ik heb het beloofd", zei zij.
Hij stond op als een veroordeelde.
Het „gedane zaken nemen geen keer"
klonk hem als een bespotting in de ooren.
De mensch voelt zich nooit zoo machteloos
als wanneer hij staat tegenover iets onver
biddelijks.
Slechts de buitengewone geesten voelen
in dc wetten geen nadeel, maar voordeel en
datgene, waar de gewone menschen zich
voor buigen, buigen zij naar bun wiL
Prins Alexander behoorde tot de gewone
menschen en hij durfde zich tegen vastge
stelde wetten niet verzetten. Hij stond bij
het vuur, terwijl Vera voor zich hoen
staarde. Zij kon veel verdragen. Het is het
lot van de vrouwen, en sommigen dragen
alles met groot geduld. Het was niet, dat
zij beproefd wilde worden, verre daarvan.
voel benauwdheid uitgestaan dca
lieor burgemeester I it'c f t medegedeeld. Als
uij rijn toestand nagaat, heeft hij het
zeer bang, en brengt na do ontdekking vele
slapelooze nachten door. Daarom wil bij
voor zijn gemoedsrust van de zaak afzien
en bedanken als lid van den raad, wijl bij
ondervindt de Ileore daarin tegen te heb
ben. Hij wil zelf de kosten betalen, die
voor een nieuwe verkiezing door de gemeen
te zullen moeten gemaakt worden.
De voorzitter wijst er den heer Kloet op,
dat de door hem bij het aanvaarden van
zijn lidmaatschap, afgelegde eed nog
nimmer door den heor Kloet is geforceerd,
voor zoover den voorzitter bekend is.
De heer Rijnberg merkt op, dat iemand
in elke betrekking wel eens op sommige
punten van den eed afwijkt, doch het mankt
verschil, of men dit onbewust dau vel wil
lens en wetens doet.
De heer Kloet blijft echter bij zijn be
sluit te willen bedanken, waarover het
raadseollege zijn leedwezen betuigt."
Consulaire dienst.
Bij Kon. besluit is dc heor O. A. Dihl-
mana benoemd lot consul der Nederlanden
tc Neurenberg buiten bezwaar van 's lands
schatkist.
Aan den heer Dihlmann knn in het Ne-
derlandsch geschreven worden.
Het ressort van het consulaat onivat de
regceringsdistrictcn Opper- Midden- en
Neder-Franken en Rheinpfala.
Hewiuettclijk© voezickteu.
Een bijvoegsel tot do „Staatscourant"
(no. 37) bevat een staat van gevadlen van
besmettelijke veeziekten in Nederland,
voorgekomen gedurende do maand Febru
ari 1910. Daaraan is de volgende opgave ont
leend (de cijfers tussehen haakjes duidon
htt aantal eigenaren aan, onder wier vee
do zickto voorkwam): mond- en klauwzeer
bij dc herkauwende dieren en do varkens
0 (O)kwade droes en huidworm bij do een
hoevige dieren 0 (0); schurft bij do eenhoe
vige dieren en dc schapen 213 (5-1); rofckreu-
pei der schapen G8 (26) vlekziekte bij
varkens 6 (5)trichinenziekto bij varkens
0 (O); miltvuur bij alle vee 70 (68): honds
dolheid 0 (O).
Ciiolera-epidemle tc Semarang.
Do correspondent te Batavia seint aaJ^
do „N. R. Ct."
„Do choleta-èpidemic tc Somarang neemt
een dreigend karakter aan. Dagelijks ster
ven er twintig mensehen aar\ cholera. Men
is bevreesd, dat de ziekte ziob verder zal
uitbreiden."
Het 1 lad teekent hierbij aan:
Wc hadden hoop, dat, bij hot uitblijven
van nadere berichten omtrent de ons vroe
ger geseinde dreigende ckodera-epideniio
o:. daar dc laatste mailberichten over do
cholera ook niet ongunstig luidden, do cho
lera in Semarang niet epidemisch zou gaan
licerschen. Het is anders geloopen.
De Westmoesson loopt op zijn einde, do
drogo tijd staat voor de deur en dit maakt
dat wij met bezorgdheid het bovenstaande
bericht ontvingen. Komt er niet spoedig
verbetering, en zet dc droge moesson met
kracht door, dan is te vreezen, dat de cho
lera niet voor het einde van dit jaar uit
Somarang to verdrijven zal rijn. Het door
don correspondent te Batavia geseinde
sterftecijfer komt reeds overeen met dat?
van dc cholera-epidcniieën, dio eenige ja
ren geleden te Semarang geheersoht heb
ben. En nu wordt nog voor toeneming ge
vreesd.
Allerwaarschijnlijkst zal het bestuur ixl
Semarang zelf niet op verzet stuiten bij
lieo toepassen van de noodigo voorzorgs-cn
ontsmettingsraaatregolen de menschen zijn
er daar wel aan gewend. Iets anders is het
als do cholera, hetgeen te vreezen is, ook in
Midden-Java gaat heerschen. Daar schijnt
de bevolking ook al bezeten door de
„tjoeb'kvrees", waardoor gevaar bestaat
dat daar een herhaling van de treurige ge
beurtenissen in Bandoeng zal worden be
leefd.
Zij zocht geen verdriet, en zorg. Er zijn
vrouwen, die zich schijnen te wentelen in
ellondc; zij rijn gewoonlijk dom en zien cr
dom uit, cn het cenigc heerlijke oogenblik
in haar leven is het oogenblik van sterven.
Maar Vera behoorde tot die menschen, die
lang liefhebben en veel lijden door hun
liefde. Zij had een moeilijk huwelijksleven
gehad als dit woord op haar lot kan toe
gepast worden en na een hevigon strijd
had zij toegegeven, [haar lcvonsgoluk uit
de handen te laten glippen. Dat was al
genoeg, en nu kwam er nog dat spook van
getrouwd te zijn met een man, dien zij niet
lief kon hebben, bij. Dit is het lot van vele
vrouwon; maar het maakt het bestaan voor
haar niet gemakkelijk. Voor Vera was het
nog erger dan voor vele anderen, want zij
was een vrouw met groote begaafdheden ea
in staat haar eigen weg tc vinden.
Getrouwd met Katkin!...
Het was een vreeselijk denkbeeld. Men
kan zich niet voorstellen, hoe zij het ver
achtte. Zij verkoos den dood. Hoe kon zij
samenleven met een man, dien rij haatte?
Om hem dagelijks te zien, met hom te eten,
met hem te drinken, met hem te praten,
met hem te ontwaken... do dood was vee
te verkiezen.
En prins Alexander:
Hij overwoog den toestand mot een gevoel
van berouw. Vera was de vrouw, die hij ecna
beloofd had te beschermen, en hij had
haar verlaten, om aan de verleiding van do
eerzucht toe te geven. Voor zijn komen, naac
en blijven in Renaria konden veronteohuldi*
gingen aangevoerd worden.,
(Wordt ï«rvolg4.ï