Ho. 15355. IiEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag: U Maart. Tweede Blad. AnnoÏOIO Tweede Kamer. FEUILLETON. Het Huwelijk van den Prins. Bij de gister namiddag voortgezette behan deling van de Sociale Verzekerin gen verdedigde de lieer Tydeman, ko mende tot de landbouwverzekering, hen, die het initiatief namen tot oprichting van de Onderlinge Landbouwverzekering, tegen de Aanvallen dergenen, die dit initiatief als voortkomende uit grof eigenbelang bestem pelden De landbouwverzekering is op den goeden weg: in enkele weken is bij den landbouw 7 millioen en bij den tuinbouw '4l/; millioen verzekerd. Hij hoopte, dat, als de Minister eenmaal met een herziening van de Ongevallenwet komt, hij daarbij de land bouworganisatie zal kunnen doen aansluiten. De heer Nolens liet de kwestie van Staatspensionneering rusten, omdat èn de Begeering èn de Dumerieke meerderheid der Kamer tóch staan op het standpunt van ver plichte verzekering. Spreker zette uiteen hoe zijn voorstelling was van een plan van verzekering, n.l. dat daarbij met de kleinste middelen en met de incest mogelijke vrijheid het grootste bereikt [worde; dat de verzekering zoo ingericht zij, !dat zooveel mogelijk de gevallen, die tot [uitlceering aanleiding geven, voorkomen wor- 'den; dat de kosten niet te hoog moeten zijn jen de verzekering alle gevallen moet om katten. Spreker vroeg, of de Minister spoedig een Wetsontwerp denkt in te dienen om de on gevallen verzeken ng lot den landbouw uit Je breiden. Niettegenstaande de Minister verklaard heeft, dat aan invaliditeitsverzekering een [regeling der ziekteverzekering moet vooraf gaan. verwachtte spreker-desniettemin, dat 'do Minister spoedig met een ontwerp-inva- liditeitsvérzekering zal komen. De heër V a n V 1 i e t vroeg, nu men weet, <lat een ontwerp-ziekteverzekering het De- parlement van Landbouw, Nijverheid en Han- 'del heeft verlaten, lioe het staat met het ontwcrp-cuderdomsverzekeriug, omdat de Mi nister heeft beloofd, dat hij nog dit jaar daarmede zou kómen. Tegenover den heer Schaper betoogde spreker, da.tr in de arbei derskringen de voorrang kan worden toege kend aan ouderdomsverzekering boven kies- Irechtuitbreicling. liet Dccnsclie stelsel kan lals noodmiddol, in afwachting van ouder- idomsverzekering, niet baten. Het debat word hierop verdaagd tot Dins- 'dag to elf uren. Besloten werd op Vrijdag 18 dezer laats ten dag van het bijeen zijn der Ka mer vóór het reces afdcelingsondcrzoek ito houden. Spoorweg B a t a v i aB uitenzorg. De eindstemming over het wetsontwerp betreffende den aankoop van den spoor weg BataviaBuitenzorg werd in Novem ber j.l. aangehouden in verband met den wensch der Rcgeering om verschillende bij de mondelinge behandeling van het wets ontwerp ter sprake gekomen bezwaren als nog nader te overwegen. De slotsom van die overweging is neder- gelegd in een, nota, welke de minister van Koloniën thans bij de Tweede Kamer heeft ingezonden. Tegen het voorstel der Regeering was bezwaar gemaakt, voornamelijk op dezen grond, dat volgens dat voorstel niet de economische waarde van den spoorweg zou worden gekocht, maar de tegenstand, dien 'de Nederlandsch-Indischo Spoorweg-maat schappij aan het gouvernement biedt bij de tenuitvoerlegging van de plannen om do spoorwegtoestanden in en om Batavia be hoorlijk te regelen. De minister noemt dit bezwaar in beider lei opzicht ongegrond. Uitvoerig toont hij aan, dat de koopsom ten volle aequivaleert aan do economische waarde van de lijn, zoodat de aankoop, ook afgezien van ande re plannen, op zichzelf uit een commer cieel oogpunt rationeel is. Anderzijds be staat er volgens den minister, geenerlei giond vóór de bewering, dat do Maatschap pij, in overeenstemming met de, naar ge zegd word, ook in 1877 en 1881 door haar gevolgde tactiek, door tegenwerking zou pogen de Regeering te noodzaken haar te gen onevenredig hoogen prijs uit te koo- pen. De minister concludeert dan ook, dat het in het algemeen belang dringend gewenschb is, dat de thans geboden gelegenheid om tot een afdoende regeling van het spoor- w egwezen in en om Batavia te komen, niet ongebruikt voorbijga, en dit te meer, nu het beoogde doel kan worden bereikt door een maatregel, die voor het volle daaraan ten koste te leggen bedrag als rechtstreeks productief is te beschouwen. Wijziging wet lager onder- w ij s. Hoewel in het aanhangig voorstel der Regeering een belangrijke wijziging is ge bracht door de in het gewijzigd wetsont werp opgenomen beperking van de subsi- dieering der scholen voor meer uitgebreid lager onderwijs tot die welke op 15 Jan. 1910 bestonden, heeft de Commissie van Rapporteurs geen termen gevonden aan de Kamer voor te stellen het ontwerp opnieuw in de afdeelïngen te onderzoeken Zij is van oordeel, dat door de gewisselde stuk ken de openbare behandeling voldoende ia voorbereid. Gemeenteraad vaa Haarlemmermeer. Voorzitter: burgemeester Slob. Afwezig do hecren 't Hooft en Los, bei den met kennisgeving. 1. Notulen worden goedgekeurd. 2. Ingekomen stukken a. Dankbetuiging van J. Hulsbos voor de bijdrage in het onderhoud der Dr. Heijelaan. b. Dankbetuiging van P. A. Troost voor zijn benoeming tot bezoldigd ambtenaar van den Burg. Stand. c. Bericht van den heer S. W. de Clercq. dat hij zijn benoeming tot lid der pl. 6ohool- comm. niet aanneemt. d. Kon. Besl., waarbij de jaarwedde des burgemeesters gebracht is op f 2500. e. Idem, houdende goedkeuring van het maximum van den hoofd, omslag en van uo opcenten op het personeel. f. Goedkeuring van Ged. Staten van den boomenverkoop. g. Uitslag aanbesteding onderhoudswerken. h. Bericht van de opbrengst der verkochte 60 boomen, zijnde f 40,02. i. Ciroulaire van de Vereeniging van lood- witfabrikanten inzake gebruik van loodwit. j. Adres van J. Bras om vergunning tot verkoop van sterken drank in het klein. Adressant zal bericht worden, dat hij zich tot B. en "VVs, heeft te wenden. k. Verzoek om een jaarl. subsidie van de Neutrale Gèh.-Onth.-Verecn. bij Halfweg. Af gewezen. 3. Geldleeni ng. Goedgekeurd wordt het aangaan van een gcldleening, groot f 23,000 tegen 33/* pCt., voor aflossing van kleine leen in gen en don bouw van oen nieuw schoolhuis bij Half weg. 4. Praeadvies van B. en Ws- op het adres uit de Hillegommerbuurt om nadere regeling van het schoolgaan. Het praeadvies strekt om op het verzoek van adressante, om hun kinderen geplaatst te krijgen op do o. 1. school te Hillegom afwijzend te beschikken, daar er plaats ge noog is op de scholen te Nicuw-Venncp, Lisserbrock en onder Bennebroek. De Raad gaat liiermcde mee. 5. Benoeming lid pl. schoolcommissie- Als zoodanig wordt benoemd de heer C. do Breuk, 6. Benoeming onderwijzer school XI. Benoemd wordt de lieer II. Fckkes, te Ber- gumerheide. 7. Benoeming onderwijzeres school IV. Benoemd wordt mej. A. Metselaar te Kwa- dijk. 8. Verordening op de leges ter secretarie. Wordt goedgekeurd. 9. Verordening op den Burgerlijken Stand. Wordt eveneens goedgekeurd. 10. Benoeming onbezoldigd ambtenaar Burg. Stand. Benoemd wordt de heer N. J. Rinkel- 11. Voorstel aanvrage vermindering aantal drankvergunningen. Aangehouden. 12. Reclames hoofd, omslag. Worden behandeld, in besloten^ zitting. 13. Rondvraag. Do heer Knaap vraagt naar dë gedragslijn van B. en Ws. tegenover dö bekende abso lute neutraliteit der onderwijzers. B. en Ws. beloven tegen de volgende zit ting antwoord. De heer Evelein vraagt hoe het mot den nieuwen .veldwachter staat. De Voorzitter antwoordt, dat do voordracht vandaag naar den Commissaris gaat. Verder vraagt de heer Evelein hoe het met do vestiging van het kantongerecht staat. De Voorzitter belooft opheldering in be sloten zitting. De heer Van Rceuwijk wijst op hot ver nielde bruggetje in den weg naar Huigsloot. De Voorzitter zegt reparatie toe. De heer Knaap vraagt naar hot praeadvies op de schoolgeldLregeling. De Voorzitter zogt, dat dit nog even zal moeten wachten. Dit jaar zal er niet voel meer van komen. De vergadering wordt hierop gesloten. Nanmlooze Vennootschappen. Nu een wetsontwerp betreffende do naam- looze vennootschappen aan de Tweede Kamer is aangeboden, heeft de heer C. Sijthoff, directeur der naamlooze vennootschap „Rot- terdamsch Nieuwsblad" aan dc Tweede Ka mer ter overwegiug aangeboden oen adres, den 19den Januari 1905 to dezer zake tot den toenmaligen Minister van Justitie, den lieer Loeff, gericht, dat aan de vcrschillcndo Kamers van Koophandel ter kennisneming is toegezonden en, zooals adressant zegt, vrij algemeen bij de colleges adhacsio hooft ge vonden. Adressant deelt mede dat Verschillende per sonen hem verklaard hebben gceu heil te zien in een centrale Staatscommissie, die slechts dc balansen ter controle zou ont vangen, maar dat men den cisch gesteld wilde zien, dat de balans afgetcckond moet worden door een Notaris mot de verklaring, dat dc balans met do boeken is vergeleken en accoord bevonden, bijaldien men er dc voorkeur niet aan gaf om dit work op te dragen aan accountants, die onder cede waren gesteld. Deze personen zouden onder do verplichting gebracht kunnen worden om aan do justitie kennis te geven, indien zij meenden, dat do boeken cnbalansen niet opgemaakt werden, zooals dit behoort. Do vennootschappen vankoophandel zou den door zulk een contiólo geen nadoel in haar crcdiet, door unfaire concurrenten, on dervinden, zooals bij algcmcone publicatie, te verwachten is en dc aandoolhoudors die men voornamelijk tracht te beschermen, krij gen de zekerheid, dat de balans-cijfers vol komen in overeenstemming zijn niet den stand van dc onderneming. De Koordwijksche reddingsboot en haar vervoer. Men schrijft ons heden uit Noordwijk-aan- Zee. Gisternamiddag is do reddingsboot van het station Noordwijk der Noord- cn Zuid- Hollandsche Reddingmaatschappij in zee gelaten, om haar te beproeven. Zij ging met volle bemanning te water: tien roeiers, één voorman (Bas Kramer) en de bootsman, D. Admiraal. Wat ^iezen laatste betreft, het blijkt hoe langer zoo meer, dat hij voor zijn taak berekend is. Dc Maatschappij heeft zich niet vergist, toen zij hem tot opvolger aan „ouden Jan Kramer" benoemde. Hij heeft de roeiers uitstekend onder appèl; gistermiddag voldeden dezen uitstekend, zoodat het station Noordwijk trotsch mag zijn op een tiental kranige, goed geoefende roeiers. De oefeningen werd bijgewoond door jhr. W. C. van Panhuys, Voorzitter der Plaatselijke Commissie en de hecren E. Smit, L. v. d. Deyl en Jan van Kan, leden der Plaatselijke Commissie. Dc boot liep vlot in zee, terwijl het lan den ook zonder moeite geschiedde. Van de twee reddingslijncn, .door het sohicttoestel afgeschoten, brak er één. Waar men altijd veel mocito me? heeft maar dezen keer in 't bijzonder is met het vervoeren der boot naar het boothuis in de Schoolstraat. Onze leaors kennen de situ atie misschien nog niet zóó goed, of het kan zijn nut hebben, nogmaals op dien treurigeA toestand te wijzen. De Noord-Boulevard wordt tussehen pen sion „Noordzee" en „Hugo Hoek" onderbro ken door een diepe rijgeul, die het grootste gedeelte van het jaar met 25, 30 of meer c.M. zand bedekt is, van dat mulle stuif zand. Wat menigeen misschen niet weet en het na onze verzekering mis schien niet gelooft is, dat die inzinking, die rijgeul geplaveid is met keien, die echter zoo'n groot deel des jaars onzichtbaar zijn dat men het als een buitenkansjo mag beschouwen, als men ze op een keer te zien krijgt. Door die geul nu, die aanvangt in het „schuitengat" en ein digt bij pension „N. den Nollander," moet do zware reddingsboot rustende op den bootwagen, door 8 a 10 paarden getrokken worden. Afgezien nog van de trourigo om standigheid, dat er steeds een dikke laag zand ligt, is die geul op sommige plaatsen ook veel te smal. Een paar jaren geleden heeft één der roeiers, die altijd behulpzaam zijn bij het transport der boot, dan ook oen ongeluk gekregen, doordat hij bekneld raakte. Het beproeven van do boot ge schiedt op klaarlichten dag, als men alles goed bekijken kon, terwijl men hot tram- port zoo kalm mogelijk kan regelen. Stel u echter voor, lezers, dat het nacht is, donker, dat de storm buldert en do golven hoog opzweept dat er dan voor onze kust 'n schip in nood verkeert. Dan kan men slecht zien, dan geen sprake van kalmte, bedaardheid, enz. Er is een schip in nood, cr verkeeren menschcnlcvens in gevaar, die gered moeten worden. We sparen onzen lezers een verdere schildering. We zeggen alleen: dat gaat zoo niet langer. Als er één weg is, die afdoende verbeterd moet worden in onze gemeente, dan is het toch zeker de weg, dien de reddingsboot meet gaan, als daar op de golven mede menschen in doodsgevaar verkeeren. Reeds tweemalen bobben wij geschreven over dio berucht geworden geul, het laatste in het „Lcidsch Dagblad" van 7 Oct. 1909, waarin wij een plannetje uitwerkten, dat wij door vakmensehen „heel goed uitvoer baar, maar.... duur" hoorden noemen. De belanghebbenden hebben geweigerd, wat bij te dragen in dc kosten, dio de uitvoering van het plan met zich zou brengen, maar thans meencn wij te moeten zeggen, dat or nog andere belanghebbenden zijn, n.l. onge lukkige schipbreukelingen, die b'j storm of ruw weer voor Noordwijks kust om hulp sineoken. Voor de belangen dier ongelukki- gen komt sinds meer dan 85 jaren op de „Noord- en Zuid-Hollandsche Reddings maatschappij". Welnu, vóór men uitvoering geeft aan het Raadsbesluit van 24 Doe. '09, om die geul 30 c.M. op to hoogen (het stuif zand heeft dit Raadsbesluit trouwens reeds lang uitgevoerd) onderhandde men met dc „Reddingsmaatschappij," die or o.i. wel toe te bewegen zou zijn, een toogemoetkoming bij te dragen in dc kosten, die radicale ver betering met zich zou brengen. 'I Heeft ons trouwens altijd al verwon derd, dat de „Rcddingsinaatschappij", die altijd zoo actief is, al niet lang pogingen in t werk heeft gesteld, verandering te bren gen in den onhoudbaren toestand. Als we voorloopig maar konden bereikoo, dat om Gemeentebestuur confereerde met liet Hoofdbestuur van de Reddingsmaa'schaupij, dan was er reeds veel bereikt. Het Standstill met ccuioeilKliczwaren. Gisteren hebben wc bericht, dat de heor W. Kloet, lid van den raad der gemeente St.-Maartensdijk, kennis gegeven heeft, ge moedsbezwaren te hebben om langer bet ambt van raadslid te vervullen. In het raadsverslag in dc „Zierikz. Nwsb.'' wordt daaromtrent gemeld „De heer Kloet deelt mede, dat hij voor eonigen tijd tot do ontdekking is gekomen, dat hij in den gemeenteraad niet op zijn plaats isdat hij in dat oolle^ -..oolang hoeft vertoefd, zonder daarin zijn God te kennen. Hij is tot de ontdekking gekomen van zijn grootc schuld in dezen en heeft daardoor 47) „Hij kan dat nooit doen/' zei zij. „Zelfs niet door met je te trouwen," zei 'Alexis en hij lachte. ,,De val van den samenzweerder l" „Laat liij naar de maan loopen met zijn huwelijk," zei de Prins. „Alles cn alles samengenomen, vind ik, 'dat we er heel goed afgekomen zijn," zei Yera, en ze schenen alle drie opgewekter te zijn, dan zij geweesc waren sinds Vera's komst'in Rufia. Herr Grambuloff kwam en werd binnen gelaten. Hij wenschtc den Prins geluk met zijn ontsnapping, waagde even iets te zeg gen oVer zijn haastigheid, en verklaarde dat er een crisis op handen was. Alexis en Vera wilden zich terugtrekken, maar de Prins verzocht hun te blijven, en Herr Grambuloff vond het geen bezwaar openlijk omtrent Rcnaarsche zaken te spreken. De brieven van Nanoff werden den Prins getoond, en hij was liet met Grambuloff eens, dat de Alexis-Garde dadelijk naar de hoofdstad terug moest keeren, en dat Gruel, Tadislov en Slendereff, zoodra (Nanoff met de Garde terug zou zijn, ge vangengenomen zouden worden. Bij het afscheid van den staatsman brak de bom los. Hij aarzelde even vóór hij wegging, en toen zei hij eenigszins beschroomd: „De... echtscheiding ig hedenmorgen jatgesjCToken. Prins Alexander knikte; niemand sprak, en het was een pijnlijke stilte. Plotseling gaf Vera een zachten kreet en al het bloed stroomde uit haar gelaat, zoo dat zij er uitzag als iemand, die op het punt is te sterven „Vanmorgen?" zei zij, en het was akelig, om haar ontroering te zien. „Vanmorgen, Gravin," zei Grambuloff, die zich altijd aan den ouden titel hield. Vera sloeg haar handen voor haar gelaat en kermde, en zij zou gevallen zijn, als de Prins niet naar haar toegesneld was en haar ondersteund had. Zij uitte een kreet als in doodsangst. Herr Grambuloff, die dacht, dat het be richt van de scheiding haar zoo overstuur gemaakt had, trok zich bescheiden terug. „Arm vrouwtje I" mompelde hij bij zich zelf. „Toch liad ik gedacht, dat zij het beter zou dragen." Zelfs de knapste menschen begaan dik wijls vergissingen. Prins Alexis begreep ook nog niet dade lijk de eigenlijke oorzaak van é.is tooneel. Hij von,d het feit op zichzelf al erg genoeg, en oorzaken konden hem op dat oogenblik niet schelen. Alexis raadde, wat het vas; hij had tijd om na te denken. Plotseling drong het tot hem door. Hij uitte een kreet. Sandro keek hem aan. „Wat is er?" Alexis had al zijn, vroolijkheid verloren; er was nu een uitdrukking van d:epen ernst op zijn gelaat. „De echtscheiding had hedenmorgen plaats", stamelde hij „Was het huwelijk van middag wettig?" Nu werd do Prins door zijn gevoelens overmand. Het huwelijk wettig f Getrouwd met Katkin l Het was een, pijnlijke en kwel lende toestand, maar toch dwong de onze kerheid Vera tot spreken. „O, neen!" zei zij smeekend en nederig. Het was als een beroep van iemand, die veel geleden heeft. Sandro drukte haar tegen zich aan. „Neen!" zei hij met vuur. „Neen! Dat kan niet. We zullen het verbreken, als het een huwelijk is." Hij hielcl op, daar hij voelde, dat er een vreeselijk feit vóór hem •vas. Hij voeldo de noodzakelijkheid held haftig te zijn, terwijl dit toch aan den an deren kant geheel nutteloos was. Vera kermde in groote ziele-angst. San dro kuste haar. „Je bent dc mijne," zei hij. Uit haar blik 6pra4c groot verdriet. Alexis klopte den Prins op den schouder. „Ik ga, Sandro/' zei hij. Hij had veel fijn gevoel. „Heel goed; ik zal Vera thuis brengen." Alexis ging uit het paleis met een gc-voel van iets vreeselijks, dat niet meer ongedaan kon worden gemaakt. XX Waar uw schat is, da ar zal ook uw hart zij n." Prins Alexander en Vera hadden het ge voel, alsof een vreeselijk lot hun boven het hoofd hingiets onbepaalds zwaars, tege lijk vaag en zeker. Zij, die den last moest dragen werd er door verpletterd, en hij stond als een hulpelooze zeeman, die van de kust af een schip ziet zinken in dc woeste zee. „Het kaTi niet waar zijn, Sandro,zei eij eindelijk pathetisch, „Het kan niet," zei hij. „Het is te vree selijk, om waar te zijn. Bovendien, voegde hij cr als een geruststelling bij, „is het een belachelijke zaak." Ik ben niet goed op de hoogte van onzo scheidingswetten, maar ik weet zeker, dat er nog wol een uitweg ge vonden kan worden. Ik geloof niet, dat een huwelijk, zoo spoedig er na, wettig zou zijn." Zij dacht aan de toekomst. „Zijn vrouwdat kan ik niet, San dro." „Je zult het niet zijn," zei hij, en kwam weer aan haar zijde. „Dat zal in geen ge val gebeuren." „Toch, als als ik werke lijk getrouwd ben O, het is om gek to worden l" „Denk er maar niet over." „Toch als ik zijn vrouw ben..." „Houd op", zei hij. „Je z/ult nimmer zijn vrouw zijn." Zij zweeg voor ccn oogenblik; maar het was te goed tot haar doorgedrongen. „Ik heb het beloofd", zei zij. Hij stond op als een veroordeelde. Het „gedane zaken nemen geen keer" klonk hem als een bespotting in de ooren. De mensch voelt zich nooit zoo machteloos als wanneer hij staat tegenover iets onver biddelijks. Slechts de buitengewone geesten voelen in dc wetten geen nadeel, maar voordeel en datgene, waar de gewone menschen zich voor buigen, buigen zij naar bun wiL Prins Alexander behoorde tot de gewone menschen en hij durfde zich tegen vastge stelde wetten niet verzetten. Hij stond bij het vuur, terwijl Vera voor zich hoen staarde. Zij kon veel verdragen. Het is het lot van de vrouwen, en sommigen dragen alles met groot geduld. Het was niet, dat zij beproefd wilde worden, verre daarvan. voel benauwdheid uitgestaan dca lieor burgemeester I it'c f t medegedeeld. Als uij rijn toestand nagaat, heeft hij het zeer bang, en brengt na do ontdekking vele slapelooze nachten door. Daarom wil bij voor zijn gemoedsrust van de zaak afzien en bedanken als lid van den raad, wijl bij ondervindt de Ileore daarin tegen te heb ben. Hij wil zelf de kosten betalen, die voor een nieuwe verkiezing door de gemeen te zullen moeten gemaakt worden. De voorzitter wijst er den heer Kloet op, dat de door hem bij het aanvaarden van zijn lidmaatschap, afgelegde eed nog nimmer door den heor Kloet is geforceerd, voor zoover den voorzitter bekend is. De heer Rijnberg merkt op, dat iemand in elke betrekking wel eens op sommige punten van den eed afwijkt, doch het mankt verschil, of men dit onbewust dau vel wil lens en wetens doet. De heer Kloet blijft echter bij zijn be sluit te willen bedanken, waarover het raadseollege zijn leedwezen betuigt." Consulaire dienst. Bij Kon. besluit is dc heor O. A. Dihl- mana benoemd lot consul der Nederlanden tc Neurenberg buiten bezwaar van 's lands schatkist. Aan den heer Dihlmann knn in het Ne- derlandsch geschreven worden. Het ressort van het consulaat onivat de regceringsdistrictcn Opper- Midden- en Neder-Franken en Rheinpfala. Hewiuettclijk© voezickteu. Een bijvoegsel tot do „Staatscourant" (no. 37) bevat een staat van gevadlen van besmettelijke veeziekten in Nederland, voorgekomen gedurende do maand Febru ari 1910. Daaraan is de volgende opgave ont leend (de cijfers tussehen haakjes duidon htt aantal eigenaren aan, onder wier vee do zickto voorkwam): mond- en klauwzeer bij dc herkauwende dieren en do varkens 0 (O)kwade droes en huidworm bij do een hoevige dieren 0 (0); schurft bij do eenhoe vige dieren en dc schapen 213 (5-1); rofckreu- pei der schapen G8 (26) vlekziekte bij varkens 6 (5)trichinenziekto bij varkens 0 (O); miltvuur bij alle vee 70 (68): honds dolheid 0 (O). Ciiolera-epidemle tc Semarang. Do correspondent te Batavia seint aaJ^ do „N. R. Ct." „Do choleta-èpidemic tc Somarang neemt een dreigend karakter aan. Dagelijks ster ven er twintig mensehen aar\ cholera. Men is bevreesd, dat de ziekte ziob verder zal uitbreiden." Het 1 lad teekent hierbij aan: Wc hadden hoop, dat, bij hot uitblijven van nadere berichten omtrent de ons vroe ger geseinde dreigende ckodera-epideniio o:. daar dc laatste mailberichten over do cholera ook niet ongunstig luidden, do cho lera in Semarang niet epidemisch zou gaan licerschen. Het is anders geloopen. De Westmoesson loopt op zijn einde, do drogo tijd staat voor de deur en dit maakt dat wij met bezorgdheid het bovenstaande bericht ontvingen. Komt er niet spoedig verbetering, en zet dc droge moesson met kracht door, dan is te vreezen, dat de cho lera niet voor het einde van dit jaar uit Somarang to verdrijven zal rijn. Het door don correspondent te Batavia geseinde sterftecijfer komt reeds overeen met dat? van dc cholera-epidcniieën, dio eenige ja ren geleden te Semarang geheersoht heb ben. En nu wordt nog voor toeneming ge vreesd. Allerwaarschijnlijkst zal het bestuur ixl Semarang zelf niet op verzet stuiten bij lieo toepassen van de noodigo voorzorgs-cn ontsmettingsraaatregolen de menschen zijn er daar wel aan gewend. Iets anders is het als do cholera, hetgeen te vreezen is, ook in Midden-Java gaat heerschen. Daar schijnt de bevolking ook al bezeten door de „tjoeb'kvrees", waardoor gevaar bestaat dat daar een herhaling van de treurige ge beurtenissen in Bandoeng zal worden be leefd. Zij zocht geen verdriet, en zorg. Er zijn vrouwen, die zich schijnen te wentelen in ellondc; zij rijn gewoonlijk dom en zien cr dom uit, cn het cenigc heerlijke oogenblik in haar leven is het oogenblik van sterven. Maar Vera behoorde tot die menschen, die lang liefhebben en veel lijden door hun liefde. Zij had een moeilijk huwelijksleven gehad als dit woord op haar lot kan toe gepast worden en na een hevigon strijd had zij toegegeven, [haar lcvonsgoluk uit de handen te laten glippen. Dat was al genoeg, en nu kwam er nog dat spook van getrouwd te zijn met een man, dien zij niet lief kon hebben, bij. Dit is het lot van vele vrouwon; maar het maakt het bestaan voor haar niet gemakkelijk. Voor Vera was het nog erger dan voor vele anderen, want zij was een vrouw met groote begaafdheden ea in staat haar eigen weg tc vinden. Getrouwd met Katkin!... Het was een vreeselijk denkbeeld. Men kan zich niet voorstellen, hoe zij het ver achtte. Zij verkoos den dood. Hoe kon zij samenleven met een man, dien rij haatte? Om hem dagelijks te zien, met hom te eten, met hem te drinken, met hem te praten, met hem te ontwaken... do dood was vee te verkiezen. En prins Alexander: Hij overwoog den toestand mot een gevoel van berouw. Vera was de vrouw, die hij ecna beloofd had te beschermen, en hij had haar verlaten, om aan de verleiding van do eerzucht toe te geven. Voor zijn komen, naac en blijven in Renaria konden veronteohuldi* gingen aangevoerd worden., (Wordt ï«rvolg4.ï

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 5