XjEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag* 12 Februari. Tweede Blad.
Anno 1910.
'Brieven van een Leidenaar.
Gemengd Nieuws,
FEUILLETON.
Bet Huwelijk van den Prins.
I
No. 15332.
CCCI.
Den vorigco keer heb ik een en ander
Jnedogedeeld uit de geschiedenis van he*
Leid ache marktwezen, waaruit bleek, dat
dit ten allen tijde in onze gemeente heeft
gebloeid. Het groot aantal markten in
vroegeren tijd bewijst echter wel dat er
loen meer gebruik van gemaakt werd dan
tegenwoordig. De huismoeder ook uit den
gegoeden stand ging zelve met mand of
•karbios er naar toe en deed zelve haar in-
koopen Was de vracht te zwaar, dan nara
se de dienstbode mede, die het voor haar
droeg. In het Oosten en Zuiden van ons
land in steden als Arnhem, Nijmegen,
Maastricht en elders, bestaat de gewoonte
nog. Het spreekt vanzelf, dat daardoor do
aanvoer ter markt van allerlei levensmid
delen enz. uit den omtrek veel grooter
grordt. Onze Zaterdagsche markt is niet te
vergelijken bij een algemeenen marktdag
in bovengenoemde steden.
Onze huismoeders uit den burgerstand zijn
nan deze gewoonten ontwassen en niet on-
Sraaxsohijnhjk zal dat elders ook zoo wed
gaan. Do winkeliers maken het den klanten
zoo gemakkelijk. Men behoeft maar even
Eijn bestellingen op tc geven en men krijgt
het subiet thuis bezorgd. De fiets heeft deze
prompte bediening zeer bevorderd en de
telcbpoon, die winkeliers van eenigo botee-
kciiis in hun winkel hebben en waarbij hoe
langer hoe meer ook particulieren zich aan
sluiten, werkt dit mede in de hand.
De werkmansvrouwen maken van de
Zaterdagsche middag- en avon,dmarkt nog
alleen maar gebruik en het zal zeer de
Vraag wezen of ook zij niet verstandiger
'deden, hetgeen z; noodig hebben uit een
go&dcn winkel te betrekken. Wat op de
Jmarkt te koop aangeboden en aangeprezen
wordt, is niet zelden minderwaardig soort
en goedkoop wordt dan dikwijls duurkoop
Daarbij komt, dat er dikwijle, gebruik
makend van, de aargeboden gelegenheid,
'dingen gekocht worden, die eigenlijk niet
noodig zijn, en waarvan het geld, dat er
voor uitgegeven wordt, beter voor andere,
meer nuttige doeleinden had kunnen wor
den besteed. Bovendien, is voor een vrouw
des huizes tijd ook geld, en zoolang zij door
de stad en op de markten rondgaat, is de
huishouding meoptaü onverzorgd.
Dat verschillende van de vroeger be
staande markten thans er niet meer zijn
of een kwijnend bestaan leidon is nu niet
bepaald een achteruitgang te noemn. Dit
zou het geval zijn als de hoofdmarkt, de
veemarkt, de boter- en kaasmarkt, do
graanmarkt en de groentenmarkt kwijn
den of achteruitgingen. En dat is gelukkig
lyet het geval Er is integendeel in ons
marktwezen een belangrijke vooruitgang te
bespeuren. Ik heb, in het gemeenteverslag,
voor mij liggen een vergelijkenden staat
van de veemarkt van 1853 tot en met 1908.
Bedroeg in 't eerstgenoemde jaar het to
taal aangevoerde beesten 62,466, in 1908 was
dit getal gestegen, tot 217,399, of 3£-maal
zooveel. Die vooruitgang is met enkele
schommelingen, waarvan de verklaring in
buitengewone omstand'gbsden, veeziekte
enz ligt, vrij geleidelijk. Verblijdend is
het verschijnsel dat in de laatste acht jaren
de vooruitgang het grootst is. Het aantal
paarden en veulens dat ter markt ge
bracht wordt, is echter niet vooruitgegaan.
In 1853 bedroeg het 114; er zijn ook jaren
geweest van 300 en een enkel jaar zelfs
van ruim G00 (1866), doch in 1908 was het
slechts 80. Groot is de vooruitgang van het
aantal runderen, klimmend van 11,987 tot
43,896 en van de schapen, in 1853 13,499 en
in 1908, 73,024.
De vooruitgang in het aantal aangevoer
de varkens is in genoemd tijdperk wel het
allergrootst, n.1. van 70 tot 27,499. Ook de
ze vooruitgang is niet zoo geleidelijk. In
1899 klimmen we in eens van 8 op 12,000 en
sinds gaan we geleidelijk vooruit.
Men weet dat voor een jaar of wat de
Veemarkt aanzienlijk is uitgebreid in de
richting van de Binnenveetgracht. En men
heeft daar nog altijd terrein in de algemeens
begraafplaats en den tuin van „Amicitia"
over, ter vergrooting. Er is toen ook wel
sprake geweest oan een geheel nieuwe
markt luiten de stad te plaateen op een
terrein bij het Openbaar Slachthuis, maar
daartegen kwam van den kant der nering
doenden in den omtrek groote opposicie
en bovendien werden de kosten bijzonder
hoog. Het „Leidsch Dagblad" heeft inder
tijd van dit plan een kaartje gegeven en
heit aanbevolen, vooral ook op grond, dat
de tegenwoordige markt aan den hoofdin
gang onzer stad geen aangenamen indruk
maakt.
In de eerste 10 jaren zal er van eéh ni we
markt wel geen sprake zijn. Bij mogelijke
demping van de Langegracht sou in ver
band met een nieuwen ingang tot de stad
en demping van de Mare daar wellicht een
goed marktterrein gevonden kunnen wor
den. Maar dat is op het oogenblik nog toe-
komst-nmziek. Wanneer echter de aanvoer
van vee op dezelfde wijze blijft toenemen,
zal een nieuwe uitbreiding der veemarkt
over eenige jaren wel weer noodig blijken.
Wat den aanvoer van boter en kaas be
treft, ook hierin is vooruitgang te bespeu
ren. In 1900 17,040 deelen boter en 2311
1/16 deelen. In 1908 waren deze cijfers ge
klommen tot 17,818 en 2321. In 1900 werden
gewogen 135,728 kazen, te zamen wegende
853,725 K.G., en in 1903 bedroeg dit aantal
162,128 met een totaal gewicht van 1,114,422
K.G. Vooral de Kaasmarkt heeft in de
laatste jaren sterke neiging tot voor
uitgang; vandaar ook het werken van de
Kamer van Koophandel om beter voor de
Kaasmarkt te zorgen.
Graansoorten worden hier niet ter markt
aangevoerd. Zij worden alleen op monster
des Zaterdags verhandeld, in de gemeente
lijke Graanbeurs. In 1900 werd het vroe
gere koffiehuis „De Pauw", waarin tot
dusverre Graanbeurs werd gehouden, door
het gemeentebestuur aangekocht en daarbij
jnog een pand, waarin de gemeentelijke
Graanbeurs werd gesticht. In het voorjaar
van 1901 werd zij geopend en werden de
vijftik uitstaltafels alle verhuurd er wer
den, gerekend over het jaar, 8000 toegangs
bewijzen afgegeven. De nieuwe inrichting
werd door de handelaren zeer geroemd. In
het verslag van 1907 vind ik vermeld, dat
ook alle vijftig tafels verhuurd zijn, terwijl
27 firma's zijn aangesloten aan telephoon
en telegraaf. Over het aantal bezoekers
wordt niets vermeld, evenmin als in het
verslag van 1908. Ook vind ik geen opgav®
van de verhandelde hoeveelheden.
De groenten- en fruitmarkt gaat ook
vooruit, vooral nadat dene markt u ge
reorganiseerd en de gemeente een veilings
lokaal heeft ingericht. De hooge verwach
tingen van de oprichting van een veihnga-
lokaal door sommigen gekoesterd, hebben
zich evenwel nog niet verwezenlijkt. Maar
wij gaan ook in dit opzicht vooruit. Wan
neer deze markt met tact wordt geleid,
kan zij, waar Leiden het middelpunt vormt
van groententeelende dorpen, nog heel
wat beter worden.
De opbrengst der marktgelden bedroeg
in 1908 f 23,267,80, en de heffing in het
velingslokaal *f 252, de weegloonen en
plaatsgelden aan, de Gemeentewaag f 3861,
en het keurloon voor visch f 157. Het is mij
echter niet mogelijk de uitgaven, die de
markten in onderhoud en bediening vorde
ren, zelfs hij benadering op te geven. Men
vindt deze in de begrooting schier overal
verspreid. Maar met een vergelijking
tuseohen inkomsten en uitgaven zouden wij
ook geen - juiste rekening maken. Veel
hooger dan de direct; baten, moeten we
aanslaan de indirecte voord eel en, door ver
schillende neringdoenden van het markt
verkeer genoten. OntDam men aan do
cafè's en winkels in de omgeving er van de
markten, wij zouden hun het bestaan ont
nemen. Bloeiende markten zijn machtige
factoren voor den bloei eener plaats en
daarom heb ik met vreugde de'cijfers op
gezocht en vermeld die op een merkbaren
vooruitgang van ons marktwezen wijzen.
Daartoe zullen ook weer do verbeterde
verkeersmiddelen, die voor onze gemeente
in zicht zijn, medewerken, zoodat ik alle
hoop heb dat wij over een jaar of wat weer
op verhoogde cijfers kunnen wijzen.
Het Biosoope-t heater aan
den Rijnsburgschen Singel alhier sal he
den, morgen en as. Woensdag o.m. te zdeu
geven: de overstrooming te Parijs. Onze le
zers, die met belangstelling van de berich
ten daarover kennis genomen hebben, kun
nen dus nu in beeld aanschouwen v, at in
den laats ten tijd de Par ijzen aars hebben
beleefd.
Door een deurwaarder te
Rotterdam werd met toestemming van den
president der rechtbank in een bovenhuis
oonservatoir arrest op den inboedel gelegd,
en een bewaarder aangesteld. De bowoner
weigert den bewaarder alle voedsel tot t l fa
een glas water, en het is ook niet mogelijk
hom van buiten af van het noodige tc voor
zien. Zelf kan hij er niet op uitgaan, want
eenmaal buiten zijnde wordt hij niet meer
binnen gelaten, en in mik een geval is bij
de wet niet voorzien. (Ned.)
Een jachtpart ij. Men meldt
ons uit Rotterdam: Gisternacht ontmoette
een agent van politie in de Jan Porcellis-
straat een tweetal personen, die zich daar
op verdachte wijze ophielden. Hij wilde
beiden arresteeren, doch een hunner nam
de vlucht, terwijl de agent er in slaagde
den ander nabij het naastbij gelegen politie
posthuis over te brengen. Toen den man
naar zijn woonplaats en naam gevraagd
werd, sprong hij plotseling op en vluchtte
het politiep06thuis uit. Hij werd op de
hielen gevolgd door den agent van politie,
die hem bijna aanhield, doch ontkwam tea
slotte weder. Nu volgde een wilde jacht
door de straten. De vluchteling sprong ten
slotte in een sloot. De agent sprong hem
pardoes na. In de sloot volgde een worste
ling tussohen beiden. Men kwam den i fc
te hulp, cn een tweede agent sprong zijn
makker in het natte element na. Na eel
moeite slaagde men er in den vluchteling
op het droge te brengen. De man bleek te
zijn de 28-jarige B. J. S., een los werkman.
Hij werd in hot beat gevonden van een
vrij volledige inbrekersuitrusting.
Te Rotterdam is de 67-j a r i ge
zwerveling B. J. 0., uit een raam der
tweede verdieping van het aavl voor dak-
loozen in den Bcsohhoek, op de
straat gevallen. Men bracht hem naar het
ziekenhuis, maar bij aankomst aldaar was
hij reeds overleden.
Met hoogst ernstige brandwonden aan
hoofd en linkerbovenarm is gi stern am iddag
aldaar naar het Ziekenhuis gebracht de 10-
jarigo M. A., wonende in de Woelwijk
straat.
Het meisje was in de ouderlijke woning
met haar kleeren in aanraking gekomen
met een kachel.
Gisternacht brak brand uit
in het huis van den sigarenhandelaar H.
Kuiper, Zaagmolenstraat 209 te Rotter
dam. Uit een zolderkamer, waar een partij
sigaren geborgen was, deelden de vlammen
zich aan het dak en den zolder mede en de
brand had in den aanvang een vrij ernstig
aanzien.
De zolderkamer brandde geheel, de zolder
gedeeltelijk iiit, terwijl ook een stuk van het
dak afbrandde. Verzekering dekt de schade.
De hoofdcommissaris van
politie te Amsterdam vestigt er de aan
dacht van belangstellenden op, dat bot ui
de laatste dagen meermalen is voorgeko
men, dat neringdoenden aldaar per tele
phoon bestellingen ontvangen met d© me-
dedeeling, dat het bestelde met een volg
briefje zal worden afgehaald, en dat daar
na bleek, dat bij de personen, die deze be
stellingen zouden hebben gedaan, daarvan
niets bekend was en de volgbriefjes niet
door hen waren afgegeven.
De 20-jarige Mina van D. te
Zaandam heeft dezer dagen getracht een
groot aantal winkeliers aldaar voor groote
bedragen op te lichten. Onder voorgeven,
dat zij ging trouwen, kocht zij bij hen
alle mogelijke artikelen, welke bezorgd
moesten worden ten huize harer ouders,
terwijl haar verloofde, die naar zij zeide
B. heette en te Wormerveer woonde, al
les zou betalen.
Het geld bleef echter weg en toen een
onderzoek werd ingesteld, bleek B. te Wor-
jnerveer niet te bestaan en werd eveneens
vernomen, dat zij geen vrijer had en er
dus van trouwen geen sprake was. De
juffrouw had ook reeds een huis gehuurd.
Zij is na tal van nasporingen en lang
durige verhooren eindelijk door de mand
gevallen en heeft bekeml, dat het geheele
verhaal verzonnen is. Er is proces-verbaal
tegen haar opgemaakt, wegens koopen op
anderen en nog wel ge fingeer den naam. Men
gelooft, dat zij aan verstandsverbijstering
lijdende is.
Te Barneveld is in ruim 83-ja-
rigen ouderdom overleden mej. E. A. Gaas
beek, die smds haar zestiende jaar steeds
te bed heeft moeten doorbrengen.
Zij genoot steeds een goede gezondheid,
doch zij kon (naar 't heet wegens „los
liggend hart") geen andere houding aan
nemen, zoodat zij genoodzaakt was steeds
te blijven liggen.
Misschien had deze vrouw deu eigen-
aardigen lichaamsbouw, waarbij het hart'
zijn natuurlijken steun, het middenrif, mist,
zoodat men in staande houding met „han
gend" hart, ernstige" bezwaren ondervindt.
In elk geval is het merkwaardig, dat
zoo iemand nog zestig jaar lang gezond,
is kunnen blijven. (N.v. d. D.)
Vrouw in bran d.Men meldt
uit Oirschot aan de ,,'sH. Ct.":
Tijdens een onbewaakt oogenblik had de
oude, bijna geheel blinde vrouw van R.
I Bogmana alhier het ongeluk te struikelen
over hare stoof, waardoor deze omvieL De
i arme vrouw kwam midden in de over den
planken vloer verspreide gloeiende houts-
i kool van haar stoofpot terecht, waarop
hare kleederen onmiddellijk vlam vatten,
i Met vreoselijke brandwonden overdekt
j werd de vrouw opgenomen en terstond do
I geneeskundige hulp van dr. Van Everdin-
j gen ingeroepen. Der arme vrouw zijn bo-
I reids de laatste H.H. Sacramenten toege
diend; haar toestand laat weinig hoop.
Hoog water in Friesland.
Ook in de omstreken van De Lemmer
baart de stand van het water zorg. Tot nu
toe is het Zuidelijk deel der provincie in
zooverre nog gelukkig geweest dat de stor
men, welke in de laatste weken heerschten,
bijna uitsluitend uit het Zuiden en Zuid
westen gewoed hebben. Mocht onverhoopt
een storm uit het Noorden of Noordwesten
opsteken, dan zullen ook in doze streken
meerdere polders, waarvan thans de krui
nen der dijken nog slechts enkole centime
ters boven water uitsteken, onderloopcn,
omdat dan een opstuwing van het boezem
water tot minstens tien d.M. boven zomer-
peil verwacht wordt. Bij matigen Noorden
i en Noordwesten wind toch steeg het water
I hier Woensdag tot ruim 8 d.M., zoodat
enkele straten door het water bedekt ww-
den. De Oostenwind, waarnaar zoo reikhal-
j zend uitgezien wordt, laat al maar op zicb
wachten. („L. Ut.")
Doordenhoogen waters tand
in Friesland hebben do bunsings de h og-
gelegen zandgronden in die provincie opgo-
zocht, waar ze nu veel gevangen worden.
To Beetetorzwaag hoeft men reeds meer
j dan 100 dozer dieren bemachtigd. Een
boschwachter ring er in ruim 14 dagen 13
stuks
Verdacht van mal vers a t i ën
in zijn beheer als penningmeester van het
Werkmans-ziekenfonds te Poortugaal is A.
d. R. aldaar aangehoxiden en ter besohik-
king gesteld van den officier van ju stil to
I alhier,
i
Xederlnndflch studenten congres.
I Het Handelsblad van Antwerpen schrijft
een naklank van het „Nederlandsch Stu
denten-congres
i Het gaat goed met het uit het congres
j voortgesproten Algismeen Nederlandsoh
I Studentenverbond. Zooals men weet zijn al
de studentcn.vereenigingen van Noord en
Zuid elk door éénen afgevaardigde in het
bestuur vertegenwoordigd. De tweede ver
gadering der bestuursleden zal binnenkort
plaats hebben.
Op de eerste vergadering, welke plaats
had na afloop der laatste oongreszitting,
werd reeds besloten dat het volgende groot-
Nederlandsche studentencongres op 27 en
1 28 Augustus, niet te Maastricht (zooals
eerst was vastgesteld) doch te Leiden zal
gehouden worden. Tezamen met dit con
gres zal dan ook de eerste algemeene ver
gadering van het verbond plaats hebben.
Het bestuur van het Algemeen Neder
landsch Studentenverbond zal voortaan op
zichzelven het komiteit vormen tot voorbe
reiding van periodieke groot-Nederlandsche
studentencoDgreesen. dewelke beurtelings
in de verschillende akadem'ale steden van
Zuid- en Noord-Nederland zullen gehou
den worden.
Aangaande het te Leiden verschijnende
weekblad „Minerva," hewelk op het con
gres als algemeen Nederlandsoh studenten
weekblad werd aangenomen, kunnen wij
melden dat hier te Ant worpen een propa-
gandabureel voor België gevormd is. Te
beginnen van het eerstv^.'gend nummer
zullen er reeds Belgische bijdragen in het
weekblad verschijnen cn men denkt dat
„Minerva" binnen een zeer kort tijdver
loop zijn bestemde hoedanigheid van Al
gemeen Groot-Nederlmdsch Sttudeaton-
weekblad, zal aangenomen hebben.
Tweede Kamer.
Raadhuis en postkantoor tc
Rotterdam.
Een onteigeningsontwerp is ingediend ten
behoeve van het bouwen van oen stadhuis ou
van een poet- en telegraafkantoor aan de
Coolveet te Hot ten. lam.
In de toelichting tot hot wetsontwerp
schrijft do minister van Binnenlandsohe Za
ken dat het plan bestaat, dat do gemeente
een nieuw raadhuis zal bouwen aan de Uool-
vest, die door demping m eon breeden ver
keersweg in het centrum der stad zal wor
den herschapen en tevens van hot te ont
eigenen opporvlik een voldoend terrein ami
het Rijk afstaat, voor het bouwen van een
nieuw post- en telegraafkantoor in ruil voor
hot terrein met opstal van het tegenwoor
dige aan het Beursplein.
Hoewel do plannen omtrent den bouw en
de juiste ligging nog niet vaststaan, in ovcr-
eengokomen, dat het. Raadhuis za) worden
gevestigd naast het Doelentcrrcin, hetwelk
de gemeente tot 1952 in erfpacht, beeft uit-
j gegeven aan de sociëteit „de Harmonie", en
waarover derhalve mettertijd zoo noodig
I voor den gemeentedienst zal kunnen wor-
j den beschikt, terwijl het post- en tclcgraaf-
I kantoor ten zuiden van het Raadhius zal
I vorrijzen, beide met het front aan de Uool-
vest en op zichzelf staand, met voldoende
ruimte er om heen voor het verkeer en
voor toetreding van licht en lucht.
Dc tc onteigenen oppervlakte bevat velo
sloppen en krotten en vormt oon groot dee!
van een vanouds zeer ongunstig bekendo
buurt. Uitvoering van de voormalige plan
nen zal derhalve 'n aanzienlijke verbetering
brengen ia dit nabij het centrum gelege"
stadsdeel, en zn! daar, naar mot grond raai,
worden verwacht, tot verdere gunstige ver
an doring leiden.
IIILLEGOM. Aan don licor Joh. A. Ger
ritsen, stukadoor cn makelaar alhier, is-
opgedragen hot, mnkon van dc stukadoors
werken aan do nieuwe Rijksmunt te Utrecht.
Do zo opdracht is voor dien bekenden en bo-'
kwamen vakmau bijzonder voreerend, daar
zij goscliicddo zonder inschrijving.
VOORHOUT. Het i lit voorjaar vijftig
j'aar golcdon, dat list burgemeesterschap van
Voorhout, vereonigd w»-id met dat van
Oogst gotot.
Alhier vestigde ziel» als arts, tevens
gemeento-genoeshoer, do heer Bots, van Wil
ms.
W0UBRUGGE Was het een genoegen on
langs to vernemen, dat de Raad dezer ge
meente heeft besloten een gedeelte van den
weg naar Ofwcgon aan den Zuidkant mol
boomon te beplanten, zoodat mettertijd oen
lommerrijke wandelweg wordt verkregen,
aan den anderen kant van ons dorp, in don
Vieramb a chtep ol doris men thans druk
bezig oen zoodanigen weg te doen verdwij
nen. Een dubbele rij iepeboomen toch wordt
geveld, zoodat oen der mooiste wandelwe
gen van onze gemeente voor jaren bedor
ven is.
SO,
IX.
„TJ it het Parad ij s ver-»
d r eve n."
Groveener vergezelde Vera naar Rufia
Hi t was een treurige reis. Herr Grambu-
loff had het zoo ingericht, dat zij in „Ho
tel St.-Petersburg" zouden logeeren, en
de ontmoeting, die aj had, toen zij uit do
hal van dat hotel kwam, zou de berekenin
gen van bijna alle menachen, die een be
langrijke rol in deze geschiedenis vervul
len in de war sturen.
liet gebeurde z<5ó.
Vera en Alexis hadden afgesproken om
ömstrceks zee uren een wandelingetje door
dc stad te gaan maken, want zij uden pas
den volgenden dag naar den Prins g ..u
Alexis had iets in het Hotel vergeter, en
keerde terug, terwijl hij Vera alleen liet
Zij koek afgetrokken voor zicb heen, want
oij kon niet nalaten te denken aan de
rarnp, die haar boven het hoofd hing.
Plotseling hield er iemand vlak voor haar
stil en toonde door rijn houding, dat hij
aangenaam verrast was.
Vera was op haar beurt verwonderd,
•oen ze den heer Katkin herkende.
Hij nam zijn hoed af en maakte een die
pe buiging.
,,Ik ben niet ajtijd gelukkig", zei hij,
*,tuaar de fortuin ia mij vandaag gunstig.
Vera keek hem uit de hoogte aan. Zij
vond deze ontmoeting vervelend. Zelfs on
der prettige omstandigheden was het on
aangenaam Katkin te ontmoeten; maar nu
was het bijzonder vervelend. De lezer zal
dit beter begrijpen, als hij weet, dat Kat
kin een hardnekkig en onbeschaamd aan
bidder van Vera geweest wa6 in Weenen,,
en ook in München en Parijs, waar zij hem
het eerst ontmoet had. Maar rij mocht hem
niet lijden. Hij was een knap en handig
man, en zijn attenties voor Vera waren
bijna een vervolging geworden. In Mün
chen voordat de Prins aan haar horizon
verscheen, had zij werkelijk de politie om
trent de oplettendheden van Katkin inge
licht, en deze heer. die gewaarschuwd was
voelde zich toen vernederd en boos. Hij
had zelfs over wraak gesproken, maar was
Vera niet langer lastig gevallen. Sedert
hij als Russisch agent in Rufia aangesteld
was, had hij zijn handen te vol, om te
kunnen denken over een dan in Weenen.
die hij graag de zijne zou noemen.
Men kan zich Vera's houding begrijpen.
Op dit bijzondere oogenblik was zij niet.
weinig geërgerd over een ontmoeting met
Katkin.
„U", zei zij, en er was afkeer in haar
toon.
„Ja", zei hij vriendelijk. „Ik wist, dat
wij elkaar weer zouden ontmoeten. Ik hoop,
als vrienden."
„Laat mij alsjeblieft alleen", zei Vera,
en keerde zich af.
Het bloed steeg hem naar de wangen en
hij zag er uit, alsof hij iets onbesuisds wil
de doen. Maar hij kon zichzelf goed in be
dwang houden»
„Mag ik n begeleident"
„Laat mij alsjeblieft gaan" zei Vera
streng.
Een oogenblik aarzelde hijtoen boog hij
pleohtig.
„Au revoir", zei hij glimlachend.
Alexis, die op dat oogenblik terugkwam,
Dam Vera onder zijn bescherming en Kat
kin sloeg de twee lang gade. Hij ging op
informatie uit en maakte verscheidene
plannen.
's Morgens kwam Herr Grambuioff een
bezoek brengen.
,,Ik hoop, Gravin", zei de groote man,
„dat uw eerste nacht in Renaria niet on
aangenaam geweest ie
„Zoo aangenaam als het op dit oogen
blik zijn kon", antwoordde Vera.
Herr Grambuioff knikte.
„De omstandigheden hebben meer macht
dan mensehen, is het niet zool" zei hij.
„Ik geloof, dat ik dat ondervonden heb."
„Het is iets, dat wij allemaal vroeg of
laat ondervindenen zij, die het kalm op
nemen, zijn er het best aan toe. Ik heb
Zijne Hoogheid gesproken."
„Vanmorgen
Vera vroeg het kalm en verwonderde
zich over haar eigen koelheid. Herr Gram
buioff bewonderde haar aplomb, maar ver
ried zijn fr.N»voelens niet.
„Ja. was nogal moeilijk om alles
aangaande het onderhoud te bepalen. Het
is natuurlijk van belang, dat het doel van
uw bezoek niet publiek wordt. Het is niet
waarschijnlijk, dat iemand achter de waar
heid zal komen, maar wij willen geen ach
terdocht opwekken, want dat sou maar ver
velend en lastig zijn. Er zijn misschien ve
le spionnen in het paleis."
Herr Grambuioff haalde zijn schouders
op alsof hij daar eigenlijk niet veel om gaf
„Wij willen niet, dat uw bezoek alge
meen bekend wordt, waüt dat zou aanlei
ding kunnen geven tot gebabbel, cn klei
ne oorzaken hebben soms groote gevolgen.
Dus dacht Zijne Hoogheid, dat u met Herr
Groveener omstreeks twee uren naar het
paleis zoudt gaan. Ik zal hier een rijtuig
voor u zenden, dat door mijn koetsier ge
reden zal worden. Laat Herr Groveener
zich bekend maken en u zult beiden m de
bibliotheek gelaten worden. Als u daar
bent, kunt u door een deur aan den linker
kant gaan, terwijl het Herr Groveener wel
niet zal kunnen schelen om te blijven waar
hij is. Hij zal goed gezelschap in de biblio
theek vinden-"
Terwijl Herr Grambuioff sprak, kon
Vera ziob het gevoel van een veroordeeld i
wien de bijzonderheden van zijn executie
vertelt worden, voorstellen. Zij keek hem
niet aan, maar staarde recht voor zich uit,
alsof een visioen van de toekomst haar
voor den geest kwam. Zij sprak ook niet;
zij knikte even, om Herr Grambuioff te
tc-cnen, dat zij luisterde en het begreep.
Nadat hij zijn boodschap gezegd had,
stond Herr Grambuioff op en kwam dich
ter bij Vera.
„Laat mij u bedanken", zei hij. „Ik
weet, dat dat maar weinig zegt, cn dat
u geen sympathie, lof of eer mlt ontvan
gen voor uw opoffering, want het is noo
dig, dat wat u doet een geheim blijft. T°-
gen niemand anders dan tegen u zou ik
met zooveel vertrouwen over zulk een
moeilijke zaak hebben durven spreken. Ik
wil dat u weet, dat u in mijn herinnering
een plaat© zult innemen, die mij tot het
eind van mijn leven zal bijblijven. Door u
zal ik beter over de menschen denken. Als
ik een opoffering moet doen, zal ik aaa
u denken. Ik ben u ontzettend dankbaar
en ik bewonder u meer dan ik ccggcn kan."
Vera had groote moeite haar aandoening
te bedwingen, terwijl Herr Grambuioff
sprak. Maar zij zette haar tanden cp el
kaar en klemde haar handen samen, en dit
hielp haar. Zij zweeg een oogenblik, en toen
keerde zij zich haast rustig tot Herr Gram
buioff, en hoewel zij niet glimlachte, was
er geen bitterheid in haar toon.
„Dank u", zei zij. „Ik zal doen zooals
ik beloofd heb."
Herr Grambuioff stak zijn h uit, en
Vera drukte die dadelijk.
,,U bent niet boos op mjjr' vroeg hij
bijna nederig.
„Noen", zei zij.
„Het was geen prettige taak om u tc
vragen die opoffering te doen, maar voor
zijn land moet men ziohzelf en anderen op
offeren."
Vera was bewogen door rijn vaderlands
liefde Het drong tot haar door, dat voor
groote dingen in de wereld vele opoffe
ringen gedaan moeten worden, en dat er
menscben waren, die nooit weifelden als
hun beurt kwam. Zij zag zichzelf in een
van deze maalstroomen van het leven en
was gereed om de gevolgen te dragen.
(Wordt vervolgd.)
