No. 15325.
XiEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag" 4 Februari. Tweede Blad.
Anno 1910.
j
FEUILLETON.
Het Huwelijk van den Prins.
Een perswraagstuk.
Onder dat opschrift bevat de „Haagsc-he
Crt." het volgende:
Een officier van de veid-artillerie schreef
onlangs in een blad, dat rijn korpsgenooten
rich ver verhevea gevoelden boven die van
de infanterie. Dit lokte weer een ingezonden
atuk uit, waarin een officier van de grena
diers beweerde, dat do ve! artillerist ten
onrechte do officieren van zijn wapen als
de deftigsten had voorgesteld, want dat het
regiment grenadiers en jagers het keurkorps
is, waarbij een officier bij kon. besluit
wordt geplaatst, on dat er dan bij dat korps
óók nog verschil is tusschen de grenadiers,
wier officieren alleen uit den aoel en zeer
oude families zouden worden benoemd, en
de meer gewone jagers.
Natuurlijk verwekte dit, meldt men aan
do ,,N. R. Ct." een storm van verontwaar
diging onder de jager-officieren. Er werd
een samenkomst van alle officieren van het
regiment belegd ter besproking van de
zaak. De kolonel, de heer Tonnet, verklaar
de de zaak van weinig belang te achten,
maar het meercndeel der officieren eisohte
een nader onderzoek; want alle officieren
der grenadiers hebben ontkend, de schrij
ver van het stuk te zijn, welke verklaring
allen later (in de vorige week) schriftelijk
hebben bevestigd, nadat de redactie van
het blad verklaard had, dat de brief wer
kelijk van een actief dienend offioier der
grenadiers afkomstig was. Men stond dut
voor drie mogelijkheden: óf de redactae had
een valsohe verklaring afgelegd; óf rij is
beetgenomen met een valsohen naam, óf de
brief ia werkelijk geschreven door een offi
cier der grenadiers, die mondeling en schrif
telijk heeft verklaard, dat hij de schrijver
met is. Aangenen de laatste verdenking
naar de meening der officieren niet op hun
korps mag blijven rusten, hebben allen, dio
ontkend hebben het stuk te hebben geschre
ven (en dat rijn alle officieren van het
regiment) besloten, aan de redactie mee te
dee kso, dat rij haar machtigen, den naam
des schrijvers openhaar te maken, indien zij
Wijft meenen, dat een hunner de sohrii-
vrr ia
De eerste aanleiding tot dit standje
aldus vervolgt de „H. Ct." is te bela
chelijk, dan dat rij op richzelve het ver-
tooiden waard zou rijn: ze doet denken aan
dsn conservatieven jonker von Oldenburg
in den Duitechen Rijksdag of aan den
ouden tijd, toen een brigadier van de dra
gonders zich véél meer dan een paard-
hoogte boven een ,,piot" verheven rekende.
En de vraag, of er inderdaad een laffe
leugenaar onder de officieren van het re
giment schuilt, is een eaak, die de officie
ren aangaat.
Maar van openbare beteekenis is de stel
ling van een dagbladredactie in zulk een
geval.
De eerste twee mogelijkheden, door de
„N. R. Ct." aangewezen, spreken voldoen
de voor zichnelf en vereischen geen bijzon
dere aandacht.
Maar ware de inzender werkelijk de of
ficier, waarvoor hij rich uitgaf, dus een leu
genaar, dan staan we hier voor een ge
wichtig punt ten aanzien van het persge
heim.
Naar men weoi* e i 8 c h t dit dat de
dagbladschrijver, tot zelfs voor den rech
ter, den naam van een inzender geheim
houdt, wanneer deze voor zijn schrijven
de verantwoordelijkheid niet wil of kan
aanvaarden. Door rijn stuk te plaateen,
neemt de redactie de verantwoordelijkheid
over. Dat staat vast.
Maar wanneer, als hier het geval zou
rijn, de inzender (of de vermeende inzen
der) een verklaring mede-onderteekent, dat
hij de schrijver n i e t is, en deze verkla
ring aan de redactie laat toezenden met
het verzoek om den betrokken naam te
noemen, dan, dunkt ons, is de verplichting
kot bewaren van het persgeheim daardoor
opgeheven.
Elk geval moet naar de omstandigheden
worden beoordeeld. "Wij kunnen ons een
©rustige kwestie denken, waarbij óók dón
nog de redactie hot geheim moet bewaren.
Maar toch mag niet de meening postvatten,
dat het pers geheim ook zou dienen om leu
genaars te dekken.
Hajdn'i Jahresaseiten,
Ter gelegenheid van zijn vijftienjarig be
staan, zal het „Vrijzinnig Zangkoor'' op
Woensdag 16 Februari in de Stadszaal een
uitvoering van bovengenoemd meesterwerk
van Haydn ten gehoore brengen.
Voorwaar een heele aanpak, maar^ons
nog herinnerend de zeer goed geslaagde uit
voering door dit koor van Schumann'
,.Das Paradis imd die Peri", een paar jaar
geleden, twijfelen wij niet of er is dóór de
leden weer hard gestudeerd in hun vrijo
Woensdagavonden, om ter gelegenheid van
hun jubileum, goed voor den dag te kun
nen komen.
Mejuffrouw Coba Riedel heeft zeer wel
willend de partij van Hanna op zich geno
men, terwijl even welwillend de heer Th.
van der Ham, van Voorburg, de Lucas-, en
den heer H. P. F. Laterveer de Simon-
partijen zullen vervullen.
Wij behoeven zeker onze atadgenooten
njet op te wekken tot bijwoning der uit
voering van dit heerlijke frissche werk,
dat, door Haydn in 1800 gecomponeerd en
den 24aten April 1801 voor het eerst te
Weenen uitgevoerd, nu na een bestaan van
meer dan honderd jaar, nog steeds een
zeer groot publiek blijft trekken.
Dat het „Vrijzinnig Zangkoor" zijn repu
tatie van de laatste jaren handhave l
BODEGRAVEN. De rederijkerskamer
„H. K. Poot", alhier, heeft haar 50-jarig
bestaan met eenigen luister gevierd, door
voor de kunstlievende leden een feestvoor-
gtelling te geven. Groote kosten en zeer veel
moeite heeft de Kamer zich getroost, om
het historisch tooneelspel „Zonsopgang,"
door mr. Schevichaven, op te voeren. De
auteur van het stuk woonde de opvoering
van het begin tot het einde toe bij.
De saai was smaakvol versierd en de kostu-
mee en décors waren onberispelijk. De
president der Kamer hield vooraf een toe
spraak, waarin hij de lotgevallen van
„Poot" gedurende vijftig jaren sohetete.
Do rollen van het opgevoerde stuk werden
over het algemeen goed vertolkt. Twee kran
sen, een van enkele Icunstlievende leden
van „Poot" en een van de Rederijkers
kamer „Woerden", te Woerden, werden der
feestvierende Kamer aangeboden. Den re
gisseur der Kamer werd om zijn groote ver
diensten door de werkende leden een kunst
voorwerp vereerd. Een heel gezellig bal be
sloot het gouden feest van „H. K. Poot."
In tegenwoordigheid van autoriteiten
en vele belangstellenden is de „Groen van
Pnnsterer-school" alhier geopend met een
40-tal leerlingen.
De heer J. van Andel heeft onder vela
blijken van belangstelling het 25-jarig jubi
leum gevierd als hoofd eener Christelijke
school alhier.
LISSE. De Boekhorst met bijbehoorende
landerijen, ter gezamenlijke grootte van 75
H.A., 16 A. en 18 c.A., is in combine.*.e
afgemijnd op f 111,020, door den heor W.
Bosman, to Heemstede.
NOORD WIJK. Gistel" avond gingen we
op naar oafé „Levenslust" van den heer
Th. van Dam, alwaar de bloemist-werklie-
denvereeniging „Door Eendracht Verbon
den" (D. E. V.) een vergadering belegd
had, die matigjes bezooht was, en waarin
de heer Jan Braun optrad als spreker, om
doel en werking van do „Tuinbouw-Onder-
linge" te behandelen en uit te leggen.
Nadat de voorzitter, de heer Th. van
Dam, de vergadering geopend en er op ge
wezen had, dat de opkomst bedroevend
was, daar slechts een zeer laag procent van
de 180 leden aanwezig was, verkreeg de
heer J. Braun het woord. Wat hij gezegd
heeft over de techniek, de inrichting en het
doel van de T.-O. zullen wij niet relevee-
ren, aangezien het nog maar kort geleden
is, dat wij in ons blad uitvoerige verslagen
opnamen van lezingen over de T.-O
Wat hij echter zeide omtrent de motie
ven, die „D. E. V." geleid hebben, een
bespreking voor „de arbeiders zeiven" in
te doen leiden* beamen wij tea volle en
willen wij ook neerschrijven.
't Blijkt en vooral te Noordwijk
dat het met de aansluitingen bij de T.-O.
nog niet gaat, zooals dat verwacht mocht
worden. Er wordt propaganda genoeg ge
maakt, de directie blijkt actief genoeg te
zijn, ook de plaatselijke commissies zijn
ijverig werkzaam, aan voorlichting en uit
eenzetting door middel van lezingen heeft
het niet ontbroken, maar toch... de pa
troons schijnen er nog niet aan te willen.
Daar het nu op de allereerste plaats van
belang is voor den arbeider, dat hij <le
zekerheid hebbe verzekerd te rijn tegen
bedrijfsongevallenrisico, moet er een be
weging, een krachtige beweging uitgaan
van de arbeiders zeiven, die* hun respec
tieve patroons er too moeten bewegen, zich
aan te sluiten aan de T.-O. Om dit met
eenig succes te doen, ii noodig, dat de
arbeiders met de werking en de inrichting
op de hoogte zijn-
Het is daajrom te prijzen, dat het bestuur
van „D. E. V." zoo actief geweest is, deze
vergadering te beleggen.
Het blijkt echter voor de zcoveelste maal,
dat de belanghebbenden zelf de minste be
langstelling too non.
Nadat do heer J. Braun zijn uiteenzet
ting geëindigd had, gaf de heer N. M. Al
kemade, secretaris der plaatselijke Onge-
vallenconunissie voor het district, waar
onder Noordwijk ressorteert, nog eeuige
aanvullingen en uitleggingen, waarna de
vergadering overging in onder lingo bespre
kingen over alle mogelijke gevallen, waar
bij de spr. telkens van de gelegenheid ge
bruik maakte, ophelderingen te geven.
Ten slotte gaf spr. in overweging, om,
als het werkelijk mocht blijken, dat een
zeer gToot deel der patroons rioh niet sou
den willen aansluiten bij de T.-O., in aan
sluiting met andere arbeidorsvereenig
rich tot den wetgever te wenden met het
verzoek, de behandeling van het desbetref
fend wetsontwerp te bespoedigen, om daar
door mogelijk de patroons wakker te
schudden, en hen tot het inricht te brengent
dat rij voordeeliger uit zijn bij de T-O.
dan hij een eventaieele wettelijke verzeke
ring.
Daarna werd de vergadering gosloton
met een woord van dank aan den heer
Braun, die trouwens uit het applaus reeds
kon opmaken, dat zijn woorden werden ge
waardeerd.
RIJNSBURG. Het was een aandachtig
gehoor, dat gisteravond de uitvoering bij
woonde van „Excelsior", onder directie
van den heer 0. van Oeffelen. Het pro
gramma bevatte dertien nummers, waar
van de meeste zeer goed werden gezongen.
Vooral de uitvoering der eerste nummers:
„Loflied" van H. G. Nageli en „De voor
jaarswinden ruischen" van Mendelssohn
verdiende ten volle de stille aandacht,
waarmee zij werd gevolgd. Ook een paar
duetten, uitgevoerd dooi mej. D. Hogewo-
ning cn den directeur, voldeden zeer. Ver
gelijken wij deze uitvoering met die van
vroeger, dan is „Excelsior" onder de lei
ding van den heer Van Oeffelen sterk
vooruitgegaan. Hot is dan ook voor deze
Vereeniging een groot verlies, dat zij haar
directeur zal moeten missen, dio wegens
zijn vertrek naar Indic met deze uitvoering
afscheid nam.
Het is, zooals ds. Van Wijngaarden, dio
deze uitvoering opende met gebed en een
toepasselijk woord sprak, opmerkte, te
wensoken, dat zijn opvolger de voetsporen
moge drukken van dezen directeur. De mo
gelijkheid is natuurlijk niet uitgesloten, dat
de Vereeniging hierin wordt teleurgesteld,
want de heer Van Oeffelen is een uitste
kend leermeester en goed dirigent.
De begeleiding met orgol van enkele
stukken werd zeer verdienstelijk gespeeld
door den heer J. G. Vreeswijk Jr.
Naar wij vernemen is tot opvolger van
den heer Van Oeffelen benoemd de heer
P. Fontein, te Leiden.
SASSENHETM. Een zoontje van den
werkman Troost, van Do Kaag, kwam te
dicht in de nabijheid van een veulen. Het
dier sloeg cn raakte den jongen boven zijn
oog. Dr. Quant verleende geneeskundige
hulp.
Zooals de leoere zich misschien zullen
herinneren, werd op do laatst gehouden
vergadering onzer IJsclub besloten, tweo
ijs vlaggen aan te schaffen. De firma Pan
der had aangenomen zo te maken voor
f 6.50 per stuk. Twee ter vergadering aan
wezige stoffeerden» boden aan ze voor f 5
per stuk te vervaardigen. Toen evenwel la
ter Meek, dat genoemde stoffeerders het
niet voor dien prijs konden doen, zijn de
vlaggen bij de firma Pander besteld Deze
week heeft de secretaris van de IJsclub ze
ontvangen. Het zijn een paar mooi©, de
gelijke vlaggen groen met een witte r- >a
het midden, waarin de letters Z. H. IJ-
We zullen ze aJlioht dezen winter niet meer
zien wapperen.
WARMOND. Aan het postkantoor werd
gedurende de maand Januari 1910 in de
Rijkspostspaarbank inglegd f88l7.59$. Te
rugbetaald f 6137.261. Het Laatste, door dit
kantoor uitgegeven boekje draagt het num
mer 1616.
WASSENAAR. Gisteren deelden we
mede, dat een paar personen varen binnen
gebracht, die op verdachte wijzo lood ver
voordon. De veldwachter De Jong herinner
de zioh, dat 12 Jan. aangifte was gedaan
van diefstal aan een villa. Hierbij waren
ook kleedingstukken zoek. Hij liet eenigo
personen, werkzaam aan de villa, ontbieden.
Dezen herkenden eenigo kleedingstukken dio
de verdachte personen aan hadden als de
kunne» n.1.een broek, een trui en oen
pet. Deze ontdekking werd natuurlijk ook
geverbaliseerd.
Gisteravond gaf de vereeniging „On
derling Kunstgenot" haar laatste uitvoering
De heer Schrama opende den avond met
eenige coupletten betreffende Wassenaar-
sclie toestanden en de vereeniging „O. K."
Daarna werd opgevoerd een blijspel: „Een
trek uit do loterij." De loden, dio hieraan
medewerkten, haddon met dit stuk groot
suocefl. Vooral in het eerste en tweedo bo-
drijf. Het slot van dit stuk werd wol goed
gespeeld, maar het pakte niot zoo goed.
De loden kunnen niet helpen, dat do oplos
sing wat zwak is. Zij voelen dat, dunkt me
zelf. Met de voordrachten dio volgden, ging
het boter: „Het huwelijksaanzoek met hin
dernissen" gaf aardigo tooneoltjes. Do
„Kibbelpartijen" en het slot waren' uitste
kend. Zooals gewoonlijk had men na de
pauze weer het meest do laohors op zijn
zijde. Het blijspel „Joohem Stempel" on
,,Het geheimzinnige logement" leencn rich
uitstekend om een publiek te vermaken.
Leidsche Spaarbank.
Ultimo Januari 1910.
Tnl eggerar* k «al n g.
Saldo aanvang «Ier maand f 3,409,886.60
Ingelegd102,378.64^
Bijgeschreven rent® op
afgeloste boekjes B 1191.
Bijgeschreven rente op 31
Dec. voorgaand jaar. 64,866,83
f 2,577,133 6S£
Terugbetaald 103.893.26
Saldo van het tegosd einde
der maandf 2,473,240.62^
Aantal Inleggen.
Aanvang d®r maand 12401
Nieuw® inleggers 112
12518
Inleggers waarmede is
afgerekend02
Einde der maand I 12451
Neutraliteit en Hond van Neder-
landache Onderwijzen*.
In een talrijk bezoolite vergadering van
de afd. Utrecht van hot Nedcrlandsch On
derwijzers-Genootschap is de volgende mo
tie met algemeene stemmen aangenomen:
De afd. „Utreoht" van het Ned. Ond
Gen.
overwegende, dat in de openingsrede van
den voorzitter van den Bond van Ned. Ond
op de laatste algcmeene vergadering van
dien Bond te Leiden aan den inhoud en
de strekking van art. 35 der Wet L. 0.
een uitbreiding gegeven wordt, die nóch in
de lettor, nóch in den geest dier wet, nóch
in de opvoedkunde eenigen grond vindt
overwegende, dat, daardoor het overgroo-
te deel van het Nederlandscho volk ge
kwetst wordt in zijn godsdienstige on natio.
naJe gevoelens en zijn gehechtheid aan den
huidigen staatsvorm en het regeerend
Vorstenhuis;
spreekt als haar oordeel uit. dat uit heb
voorschrift van art 35 der Wet L O het
welk den openbaren onderwijoorg voor
schrijft, hun onderwijs dienstbaar te maken
aan de opleiding hunner leerlingen tot alle
christelijke en maatschappelijke deugden,
voor hon zeer uitdrukkelijk d© verplichting
voortvloeit, hun leerlingen op to leiden tot
goede staatsburgers, die door voorbeeld "en
gewenning geleerd hebben, do wetten to ge
hoorzamen en de boven hen gestolde auto
riteiten en het regeorond Vorstenhuis te
eerbiodigen en te eeren
en besluit dezo motie te publicccren.
Ambtenaren gemeentebedrijven.
Op initiatief van het bestuur der Veroeni-
ging van administratief personeel bij de ge
meentebedrijven en takken van openbaren,
dienst to 's-Gravenhagc, vergaderden in
café-restaurant „Het Gouden Houfd" al
daar de bestuursleden van liet Nationaal
Verbond van gemeente-ambtenaren ln Ne
derland en do besturen der daarbij aange
sloten veroenigingen uit Arnhem, Leiden,
Delft, en eenigo ambtenaren dor voormalig©
Amsterdamsche vereenigingon, onder lei
ding van eerstgenoenido vereeniging.
Men besloot krachligo middelen aan te
wenden tot versterking van het Nationaal
Verbond, welk lichaam een beslist neutraal
karakter zal blijven dragen, zoowel op po
litiek als godsdionstig gebied, en tevens
tot oprichting van één groote ambtenaars-
vereeniging te Amsterdam.
De Krupp-commissie.
Naar aan „Do N. Ot." ter oorc kwam
uit een genoegzaam botrouwba.ro bron om
er melding van te maken, maar niet met
volstrekte zekerheid is de Kamercommis
sie inzake de Krupp-lover&ntiee verdeeld,
met dien verstande dat haar grootst moge-
lij ko meerderheid eenstemmig tot een voor
de firma Krupp gunstige slotsom zou geko
men zijn, terwijl haar minderheid, be
staande uit één lid, den heor Thomson, in
anderen zin rapport zou uitbremgen.
Behalve de heer Thomson hebben in d©
oom miss ie zitting "de lieeron Van Karas-
beek, Van Wasscnaer, Colijn en Van Vlij
men.
Het voorbehoud dat „De N. Ct." bij not
boven vermelde gerucht maakte, is niet
overbodig geweest. Naar het blad toch na
der bleek, kan omtrent dio uitkomsten nog
niets niet eenigen grond worden gemeld,
aangezien de commissie tot nu too uitslui
tend bijeen geweest i® tot het bepalen van
haar werkwijze cn het verzamelen van hot
materiaal voor haar onderzook. Daar dit
zeer omvangrijk js, zullen de werkzaamhe
den dor commissie vermoedelijk nogal wat
tijd vorderen.
stoomschepen.
Gearriveerd:
K n i g, thuisreis, 1 Fcbr. te Aden;
Statendam, 2 Fefcr van Rott. te New
York; D j o c j a, van Rotterdam n. Java
3 Febr. to La Pallice.
Vertrokken:
S o e s t d ij k, 1 Fobr. van Philadelphia
naar Boston en Rott.Sommeladijk,
1 Febr. van Nieuw-York n. Rotterdam;
Derfflinger, 2 Fobr. van Ponnng n.
Amst.F r i 8 i a, van Buenos-Ayres n.
Amst, 2 Febr. van Dover; Maasland,
2 Fobr. v. Amst. n. Brazilië en Buenos-
Ayres R ij n 1 a n d, van Buenos-Ayres n
Amst., 2 Fobr. van Vigo; Zaanland,
2 Febr. van Amst. naar Brazilië en Buenos-
Ayres; Go rre d ij k, 2 Febr van Balti
more via Newport News n. Rott.
Gepasseerd:
Sumatra, van Bat. naar Amst., 2
Febr. Roc a S i n d o r o, van Bat. naar
Rott., 3 Fobr. Perim; O p 'h i r, van Rott.
naar Bat. 2 Fobr. Ouessant.
18)
„Ja", zei hij, en hij zweeg terwijl hij
rich er over verwonderde, hoe hij begin
nen zou met het onderwerp, waarvoor hij
gekomen was.
Vera begon zenuwachtig te worden. Met
©panning leunde zij voorover.
„"Waarom bent u gekomen, Herr Gram
buloff?" vroeg zij. Hij wachtte een oogen-
blik en waagde toen den sprong.
„Om een beetje met u te praten."
„Waarover?"
„Over prins Alexander en uzelf."
Op Herr Grambuloff's gelaat stond niets
te lezen, en dus durfde rij zich niet gaan
verheugen of bodroefd worden. Zij keek
hem doordringend can. Een gesprok over
Sandro was goed. Glimlachend Lnikte zij
dus.
„Wel')" ri zij.
„Ik moet u met wat geschiedenis ver
velen", begon hij.
„Als het Renaria betreft, is het niet
vervelend."
Hij boog.
„Ik weet, dat ik u niet vervelen nal.
Zooals u weet, is Renaria een nieuw land,
cn jonge landen, net als kinderen, moeten 1
door vele angstige tijden heen: croup, stui- I
pon, Luiden krijgen, enz., enz. Renaria
doorleeft nu een moeilijken tijd, en nie- i
mand weel, wat de morgen brengen zal.
Onze Vorst i reft rich prachtig gehouden,
maar J j 1 eft vijanden. U kunt u wel J
voorstellen, dat, toen cl? kroon van Rena
ria hem aangeboden werd, wij niet wisten,
dat hij getrouwd was. Ik hoop, dat ik
niets zal zeggen, dat u kweteen kan; maar
*ue gewone menschen zij dol op vorstelijke
personen. Zij aanbidden ze bij instinct.
Wij zijn allemaal kruip ere voor kronen.
De oude Israëlieten herinnert u zich
het?. snakten naar een koning. Zoo zijn
Koningen en Vorsten van nut in de we
reld. Het ongelukkige van de zaak is, Gra
vin" hij aarzelde bij den titel, maar be
dacht zich, dat de Prins getrouwd was als
de Graaf van Vinau „dat u geen Prin
ses bent."
Zij zei nietszij was te verlangend om
te hooren wat Herr Grambuloff zeggen rou
„Als u dat geweest was", ging hij voort,
„zou u nu in Renaria geweest zijn, en ik
zou u niet in Weenen komen bezoeken.
Dit was helderder; maar Vera twijfelde
nog waar hij naar toe wilde.
„Ga voort", zei ze bijna ongeduldig. Zij
voelde, dat er iets gewichtigs dreigde te
komen.
De man aarzelde. Hij verbeeldde rich,
dat hij hoop in baar uitdrukking zag, en
het hield hem voor een oogenblik terug.
De meeste mannen worden bewogen door
het gezioht van een mooie vrouw, die ver
driet heeft, en Vera Dinolin had een waar
digheid en berusting over zich, die den
eerbied van mannen afdwong.
„Toen prins Alexander naar Renaria
kwam, dacht ik dat het mogelijk zou zijn,
dat u hem zoudt volgen."
„Mogelijk zou zijn, dat ik hem zou vol
gen", herhaalde rij schor. De woorden
klonken haar vreeselijk in de ooren. Dacht
die man dit niet langer Zij werd bleek
en haar borst ging zwaar op en neer en
zij voelde, dat zij op het punt stond een
slag te ontvangen. Zij zou het graag uit
gehuild hebben, maar rij onderdrukte die
uitbarsting, waar haar heelo wezen om
vroeg, en deed niets als haar handen
krampachtig samenklemraea eu zwaar
adem halen. „Wat meent u?" vroeg rij
kalm.
Herr Grambuloff begon in te zien, hoe
veel gemakkelijker het was met eon man
dan met oen vrouw te doen te hebben. Do
man vocht en bracht argumenten aan; de
vrouw keek alsof ze bereid was zonder te
gen te spreken een slag te ontvangen.
Herr Grambuloff wenachte bijna, dat zij
haar verdriet hardop uit zou gillen, en
hem rijn deel daarin zou verwijten. Maar
hoewel hij aarzelde en sympathie voclds,
wankelde hij in het minst niet. Hij was niet
iemand, die zich door tranen en woede van
den weg zou laten brengen. Hij wist wat
hij verlangde, en toen hij duidelijk gezien
had wat het beste voor Renaria zou rijn
ging hij voorwaarts om het tot stand te
brengen zonder om to zien. Het is de weg
van de sterken. Hij zou de kracht van een
vrouw rien vóór hij Weenen verliet.
Hij antwoordde op haar vraag:
„Ongelukkig wat ik gezegd heb."
„Ongelukkig", herhaalde zij, en zij stond
op, alsof zij het beter staande aou kunnen
verdragen.
„Héél ongelukkig", voegde hij er aan
toe, trachtend haar ten volle op den slag
voor te bereiden.
Zij keek hem een oogenblik aan met
oogen, die spraken van groot verdriet, en
opeens draaide zij zich om en leunde met
haar elleboog op don schoorsteenmantel.
Het volgende oogenblik 6prak rij, en hij
zag, dat er tranen iu haar oogen stonden.
„U bedoelt dat ik nu niet kan volgen..."
„Ik zie er geen kans op", &ei hij zoo
vx-iendelijk als hij konmaar de manier
deed er niets toe. Het feit was alles.
Zij hield zich nog een oogenblik op, maar
'a tranen s':>omden, en met een bevende
stem zei zij
„Het is te vreeselijk.. wilt u het uitleg
gen] Ik kaai het niet begrijpen."
De man aarzelde. Het scheen hem
wreed toe, deze vrouw zoo vele slagen toe
te brengen.
„Toen u trouwde en ik hoop, dat
mij zult beschouwen als iemand, dio rich
tot zijn groote spijt van een onaangename
taak moet kwijten dachten de Prins en
u een teruggetrokken, kalm leven te gaan
leiden. Ongelukkigerwijze heeft de kroon
van R.-naria dat leven voorgoed verstoord.
Het is nutteloos om te wenschen, dat u ni Jt
getrouwd waart, of dat de Prins niet naar
Renaria gegaan was, want cLat zijn feiten."
Vera keerde rich om; zij had kaus ge
zien om haar tranen in bedwang te hou
den.
„Bedoelt u, dat ik nimmer zal kunnen sa-
menlovon met.... mijn man 1" vroeg zij.
„Niet in Renaria".
Zij staarde hem bijna wild aan, als
iemand, die het nauwelijks begrijpt Het
nieuws was nog niet tot haar doorgedron
gen. Zij had l.et alleen diaar gehoord. Ver
moeid streek rij met haar hand over haar
voorhoofd.
„Het spijt mij; »k voel mij moe. Bent n
gekomen om mij te vertellen, dat ik San
dro nimmer weer zal zien?" Zij kon zich
niet meer 0 «odhouden, terwijl zij sprakzij
was niet hartstochtelijk, maar haar gelaat
was geheel door het verdriet vertrokken.
Herr Grambuloff stond op.
„Als ik niet v.ist, dat n een bijzondere
vrouw was, dapper, liefhebbend en edel
moedig, denk ik niet, dat ik bij u gekomen
zou zijn."
„Het is te vreeselijk", zei zij.
„Het is vreeselijk."
„Wat zal ik doen? Wat zegt Sandro er
van?" kermde zij.
„Hij is ook diep gegriefd."
„Waarom kan ik niet naar hem toe gaan?
Is het eenvoudig, omdat ik een actrice
ben?"
„Het is oonvoudig, omdat de vooroordoo
len van hot volk dom en gek, maar mach
tig zijn. Do Prins heeft vijanden. Zelfs nu
vreczen wij verwikkelingen en allerlei
komplotten, en als het bekend was, dat hij
met een actrice getrouwd was, wees als
jeblieft niet belcedigd, want ik spreek al
leen zooals zijn vijanden zouden sproken
zou hij een paar van zijn vrienden ver
lieten en misschien uit Renaria verdreven
worden."
Hij hield op.
Uit Renaria verdreven worden? her
haalde rij zachtjes, alsof dat een etraaltj»
hoop was.
„Of erger", voegde Herr Grambuloff er
aan toe, want hij u-ad haar gcdachtenloop
gevolgd.
Zij schrok.
„Erger. Wat bedoelt u?"
„Dit nieuws, Gravin, zou zekere men
schen aanmoedigen om samen te spanne i
om den Prins van de tron te stoot cn; -o
dien strijd zou bij komen...
(Wordt vcTvolga.)
