VOOR DEJEUGD No. 15323. Woensdag* 2 Februari. Anno 1910, JUL, i \Sfw ïi i iiüi iiiii j i;;ii j ii;ii i ilüi j iiüi j iiïii j ii0v?»ft/0i ÊIDSCH DAGBIAD 6> Zelfvervaardigde lampenscherm. DE LIEFDE OVERWINT ALLES, »4 •u .We Hebben thans een aardig werkje, dat evenwel meer in het bijzonder voor meisjes en wel voor wat oudere meisjes geschikt is; n.l.: het vervaardigen van een lampen- scherm. Met geringe middelen en een weinig vaar digheid is deze lampenkap gemakkelijk sa men te stellen. Men neemt daarvoor een ongeveer 18 cM. breede, 40 cM. lange reep perkamentpapior, voorts een reep dun wit karton, en wat gekleurd zijdepapier. Heeft men bovendien een scherp mesje en een stuk stevig bordpapier, dan kan met den arbeid worden aangevangen. Het kleine beeld in het midden van het scherm (zie Afb. 1) stelt een boerenwoning voor met boomen en ander groen, dat alle6 in een daarvóór gelegen sloot weerkaatst wordt. Een aardig schilderijtje, dat aan weerszijden wordt afgewisseld door een rij gekleurde lantarens. Nadat men den omtrek van de kap nauw keurig heeft afgemeten en dit in vier, zes of acht gelijke deelen heeft verdeeld (men kan ook twee halve kappen maken, in twee, drie of vier vakken verdeeld), knipt men een reep perkamentpapier, legt het patroon (zie Afb. 4) er op en er onder het stuk bordpapier. Nu snijdt men langs het patroon alle wit gelaten deelen uit, die hemel, lucht, licht en water voorstellen. Van het witte karton wordt vervolgeus een raam gesneden, zooals Afb. 2 te zien geeft. Aan dit raam gorden haakjes bevestigd, die men van ge galvaniseerd ijzerdraad vervaardigt (zie Afb. 3). Aan elk raam maakt men minstens drie van dergelijke haken. Dit raam plakt men nu op het uitgesneden perka mentpapier, terwijl men de keer zijde met gekleurd (bijv. blauw) zijde-papier beplakt. Tegen het licht gehangen, teekenen zich de figuren zeer duidelijk ai. Kiest men in plaats van blauw, geel rood zijdepapier, dan verkrijgt men het beeld van een avond verlichting. Men kan ook ver- «drillende kleuren zijdepapier te gelijk gebruiken wat het effect van de beelden der kap nog aanmerkelijk verhoogd. Het in Afb. 4 gegeven patroon meet natuurlijk naar de grootte der lamp x/«» Vs of dubbel zoo groot genomen worden. Aim gezien dit yergrootcn meer d^n gewone I Afb. 4 Afb. L vaardigheid vereischt, kan men in ieder vak het patroon dubbel nemen. Men plaatst ze dan ter afwisseling onder elkander in omgekeerde volgorde. Ook zal het vindingrijke meisjes aan de hand van deze teekeningen en toelich ting niet moeilijk vallen, andere voor stellingen of figuren te bedenken of na te teekenen en uit te snijden. Zij kunnen zich hiermede vele avonden aangenaam bezighouden en met het resultaat van dezen arbeid zullen ze, behalve hun oude- lui, ook getrouwde broers of zusters, ooms en tantes ongetwijfeld een genoe gen doen. NEEF HEINEMAN. Trudy was een echte, kleine p ruil ster altijd was er wat te klagen en te mop pa* ren en vanochtend was ze dan al heele- maal nie<t in een humeur om vroolijk of vriendelijk te zijn, leek het wel, ea( vandaag kwam haar vader nog wel terug van zijn reis, want die was voor de tweed« maal getrouwd, moet je weten, en Trudy'z stiefmoeder was algemeen bekend als een bijzonder lieve, vriendelijke vrouw. „O, ik weet toch, dat ik een hekel aan haar zal hebben", zei Trudy hartstochtelijk „ik zal nooit, nooit, van haar gaan hou* den"; en ik geloof, dafe ze zich dit in haar hartje ook stellig voornam. „Kom, kindje, zet eens gauw een wat vroolijker gezicht", sprak de oude kinder meid vriendelijk, „zóó mag je je nieu we mama toch niet ontvangen; ik dacht,- dat je die pruilbuien nu alleen voor ons be waard had. Enfin, daar zal moeder ook wel gauw een eind aan maken, naar wij hopen." „Neen, dank je wel. Ze hoeft nergens een einde aan te maken; niemand heeft ieté over mij te zeggen, niemand." Plotseling hoorde men een rijtuig komen a&nratelen en Trudy vloog gauw naar vo ren, verlangend als zij was om haar vader weer terug te zien. „Dag Pa, dag", en onstuimig viel ze hem om den hals, toen ze ineens ook een paar andore armen om zioh heen voelde en een vurige kus haar op het voorhoofd gedrukt werd. „Zoo, dat ia nu Trudy, niet waar? Nu, ik heb al een heeleboel van je gehoord, lieveling, en ik geloof, dat wij het heel, heel best samen zullen vinden." Maar toen de nieuwe mama de donkert wolk zag, die plotseling over Trudy's ge zicht trok, zei ze verder niets en ging vroo»' lijk de vriendelijke kinderkamer binnen- waar Trudv haar moest vertellen van haar eigen tuintje en allerlei andere dingen, waar zij levendig belang in stelde. Toen mocht Trudy helpen uitpakken, terwijl ma op haar beurt vertelde van de reis en allerlei andere aardige dingen, toodafc

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 11