VOOR DEJEUGD No. 15317. Woensdag 26 Januari. Anno 1910. fy&wii i i Sï li j i>i i j inii j i i iitii I i i j i>;ii j c% 1EIDSCH DAGBLAD 6vsp •v* Ontspanning door inspanning. J .'fi 4' Eenige kunststukjes. „Verandering van spijs doet eten" is een spreekwoord dat aan de meesten van onze vriendjes wel bekend is. Toch zal niet ieder een er de beteakenis van snappen, omdat het menigmaal gebruikt wordt als er van spijs in het geheel geen sprake is. Zco is het ook hier, en als wij dit spreek woord bezigen, bedoelen wij er mee, dat verandering van tijdpassearing lust schenkt om telkens opnieuw te beginnen. "We moe ten eentonigheid ook in onze spelen trach ten te vermijden. We hebben ons nu al sinds geruimen tijd bezig gehouden met han denarbeid, dat soms wel eens moeilijk was, maar waarbij ons hoofd toch een zeer on dergeschikte rol vervulde; met andere woor den: waarbij we heel weinig behoefden na te denken. Ter afwisseling hebben we daarom, wat werk opgezocht dat nu meer in het bij zonder voor ons hoofd bestemd is. Het zijn Verschillende rekenkundige opgaven. „Eenige kunststukjes" schreven we hier boven. Onze Engelsche buren noemen dit in hun taalbrain-burnishers, dat zooveel beteekent als: hersenpolijsters. Hé, wat een vreemd woord is datl Toch niet. Evenals eon tafel, kast of ander meu belstuk voltooid wordt door polijsten of po litoeren, zoo wordt ons verstand door der gelijke rekensommetjes ook meer en meer (ontwikkeld cn tot voltooiing gebracht. Leuk, hè? Opdat jullie je hoofden evenwel niet dade lijk te veel zult vermoeien, beginnen we piet iets gemakkelijks. Kleine Tienus was jarig. Moeder had voor die gelegenheid een heerlijke amandeltaart gebakken, die lustte Tienus zoo graag. Hij had ook verschillende geschenken gekr?gen en juist dat wat hij zoo graag hebben wilde. Van zijn ouders een legdoos die er uit» sag als onderstaande figuur; Tienus kon van de verschillende gekleur de blokjes heel mooie figuren maken. „Kun je er nu ook de eerste letter van je naam uit maken, Tienus?" vroeg Vader. „De eerste letter van mijn naam?" „Ja, de hoofdletter Tl" „Ja, dat is gemakkelijk genoeg, Pa!" ant woordde Tienus. ^Jawpl, nytar je moet precies alle blok jes gebruiken 1' zei Vader weer. „Je mag er niet één overhouden, of tc kort komen." Dat ging evenwel zoo gemakkelijk niet. „Als je het kunt," zei Moeder nu, „krijg je oen groot stuk taart!" Nu deed Tienus zijn uiterste best en na eenige vergoefsche pogingen, riep hij ver heugd uit: „Ik heb bet, Moe! Kijk maar! Nu heb ik een lekker stuk taart verdiend 1" En werkelijk, het wa6 zoo Wie van jelui doel dal Tienus na? Moeder was zoo trotsch op haar knappen jongen, dat ze hem een stuk taart gaf, zóó groot, dat Tienus zei: ,,Moe, snijdt U er maar een gedeelte af. Het stuk taart is te groot l" Nu sneed Moeder er een stuk af, maar Tienus zei weer: „Moe, het stuk taart is nog te groot!" Moeder sneed er nogmaals een stukje af, doch nu riep Tienus uit: „Moe, 't is te klein I" Toen ja dat is vreemd,toen sneed Moeder nóg een stuk van de taart af en oindelijk verklaarde Tienus, dat het groot genoeg was. Hoe is dat nu mogelijk Begrijpt jelui daar iets van? Onderwijl Tienus aan het smullen was, kwam er bezoek van Oom Barend en Tante Koba. Zij kwamen den jarige gelukwen- achen en brachten elk een geschenk mede. Van Oom kreeg ons vriendje een mooie boe kendoos met verschillende voorbeeldener was ook een paseer bij. „Zeg, Tienus." plaagde Jan, zijn oudere broer, „kan jij nou met je passer al een ronden cirkel trekken." „Hè, flauwerd 1" antwoordde Tienus, „als of ik niet weet dat een oirkel altijd rond is." „Een cirkel trekken met een goeden pas ser," zei nu oom Barend, „is niet zoo heel moeilijk, vooral niet voor iemand zooals Jan, die op teekenschool gaat. Kun je echter ook een ovaal trekken, Jan?" „Ja, oom," riep Jan uit, „dat is gemak kelijk genoeg; ik trek eerst een cirkel, dan verplaats ik don passer e:n weinig uit het middelpunt van dezen cirkel, zonder de bee- nen van den passer to verzetten en trek een nieuwen cirkel." „Neen vriendje", hernam oom, „je moogt je passer niet van zijn plaats brengen en evenmin veranderen." „Dat is onmogelijk!" betuigde Jau. „Dat kan niet Oom glimlachte eens, deed het den jon gens voor enhet kon toch, werkelijk| het was zelfs heel eenvoudig. Wie van de jeugdige lezers ziet kans om evenals Oom een ovaal O te trekken met één streek van den passer, tonder dezen te ver zetten of van middelpunt le doen veranderen [Degenen die geen passer bezitten kunnen zich van het volgende hulpmiddeltje bedie nen: men. neemt een stopnaald of anijdfc een rond in een punt uitloopend stokje. Hier aan wordt een kortere draad bevestigd aatf welks ander uiteinde wederom een potlood wordt vastgemaakt.,) Vader die een en ander glimlachend had aangehoord, nam nu het woord en zei „Het kunststukje van Oom brengt mij iets dergelijks in herinnering. Luistert goed: Ge- ruimen tijd geleden waren eenige jongen» bezig op straat een hinkelbaan te teekenen» die er uitzag als volgt!" Vader teekende nu een hinkelbaan die er uitzag als onderstaande figuur: „De jongens," vervolgde Vader, „teeken den eerst met krijt de lange lijnen en ver volgens de dwarslijnen. Ze hadden het even wol heel anders kunnen doen. Beginnende bij een bepaald punt kan deze hinkelbaan in een stuk worden geteekend. Wie van jelui het vindt," eindigde Vader, „krijgt een kwartje in zijn spaarpot l" Onderwijl Tienus en zijn broertjes zich beijveren de oplossing te vinden, willen ook wij trachtende boven afgebeelde hinkelbaan na te teekenen, zonder dat we één enkelmaa het potlood van het papier behoeven te nemen „En als ik het raad, krijg ik dan ook een kwartje, neef?" „Geen kwartje, vriendjelief, maar nog meer. De uitgever stelt een mooi boek be- schikbaar voor hem of haar die alle of f de meeste goede oplossingen inzendt van de hierboven gestelde vragen. Mochten er' meerderen zijn, die eenzelfde aantal oplos singen inzenden, dan zullen, we er om loten. We geven den vriendjes en vriendinnetje* veertien dagen gelegenheid over de vier op gaven na te donken en stellen tot uiter lijk Zaterdag 12 Februari de gele- genheid open hun oplossingen in te zon den aan: Neef Heinsman, Leidsoh Dagblad» Doezastr&at 1, Leiden. De oplossingen en den gelukkigen win naar of winnares zullen we Woensdag 161 Februari bekend maken. NEEF HEINF.HAN. 'M

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 11