LEÏBSCH BAG-BLAB, Vrydag 31 December. Tweede Blad.
Anno 1SÜ9.,
Offieieele KennisfleYing.
FEUILLETON.
Eerste Kamer.
Financieel© Causerie.
2To, 15295.
VoFifeping en keurir.g van
paarden fen beSiaeva van den
krijgsdienst.
Burgemeester en Wethouders van
Leiden,
Gezien art. 32bis der Inkwartie-
rings wet;
Wóodigen de in deze gemeente
gevestigde personen, die één ot meer
paarden bezitten ot onder hun
beheer of toezicht hebben uit, daar
van vóórofop 15Januari lylO
mondeling of schriftelijk aangifte te
doen ter Gemeentesecretarie alhier
(afd. Militaire Zaken, kamer n°. 9j,
voor zoover namelijk hun paarden
niet van aanbieding ter vordering
en keuung zijn vrijgesteld
Ingevolge het bepaalde bij Konink
lijk oesluir. van 10 December 1902
(Stbl. n°. 222) zjjn van vordering en
keuring vrijgesteld o. a.:
Paarden, eigendom van éen Staat,
de provincie of de gemeente en niet
gebruikt voor eenig openbaar middel
van vervoer;
'Dienstpaarden van officieren, van
reserve-officieren en van vrijwilligers
van het reservekader;
Paarden van genees-, heel- en ver
loskundigen, veeartsen en geeste
lijken, mits gebruikt voor hun dienst,
doch niet meer dan één voor ieder
hunner
Hengsten, klophengsten en geheel
blinde paarden;
Paarden beneden de hoogtemaat
van 1.48 M (stokmaat);
Paarden geboren in het jaar van
de vorderiDg of in een van de drie
daaraan voorafgaande jaren.
Wjjders worden de bovenbedoelde
eigenaren van paarden, alsmede,
indien de eigenaren elders wonen,
de voor die eigenaren optredende
personen voor zooveel noodig her
innerd aan art, 39 van het aange
haald Koninklijk besluit, waarbij is
bepaald, dat indien na afloop van
eene vordering of keuring uit een
ingesteld onderzoek blijkt, dat paar
den, zonder wetiiga redenen, niet
ter vordering ot keuring zijn aange
boden, daarvan krachtens art, 42 der
lnkwartieringswet proces-verbaal zal
worden opgemaakt.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
J. A. VAM HAMEL.
Wethr. !o. Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 31 December 1909.
Onderzoek nnnr de voorgeoefeml-
keid vnu lotclingen der militie en
Tan adspirant kaderreservisten.
D© Burgomeester der gemeente Leiden,
9eaien de missive van den Voorzitter der
oe. \missio, belast met het onderzoek in dezo
gemmate naar de gooofendheid van lote-
lmgOi\ der militie en van adspirant-vr ij wil
ligere voor het Reservekader, d.d. 23 De-
cemboi j.l., betreffende den dag en het uur
waarop ea de plaats waar do bedoelde jon
gelieden voor het onderzoek aanwezig
moeten zijn;
Maakt bij deze bekend, dat zij, dio zich
aan bovenbedoeld onderzoek wenschen te
onderwerpen en zich daartoe ter gemeente
secretarie alhier hebben aangemeld, op 7
Januari 1910, 's morgens te 9 uren, in het
gymnastieklokaal aan den Morschsingel
(achter het Militair Hospitaal) behooren te
genwoordig te zijn.
Burgemeester voornoemd,
T. A'. VAN" HAMEL, Weth. loco-Burgem.
Leiden, 31 December 1909.
De aangenomen naam.
211
XI.
1 Athlyne had haar woorden opgevangen en
Bij hadden een zwaren lost van hem afge
wenteld. Zij waren heyi een belofte van
iets, waarnaar hij sinds zooveel weken ver
langde. Jo zou morgen alleen zijn 1 Dit
vooruitzicht deed hean duizelen en de ge
dachten wild door elkaar woelen. Maar uit
dien ohaos werd hem langzamerhand één
ding duidelijk: hij moest alles zóó regelen,
dat, als hij eenmaal een ontmoeting met
haar zou hebben, de omstandigheden hem
zoo gvitstig mogelijk zouden zijn. En nu be
gon hij eerst te.begrijpen welke vage bedoe
lingen er ten grondslag hadden gelegen aan
iijn wensch om zijn automobiel in vol
maakte orde te hebben. Maar het kwam
geen oogonblik in hem op, dat het hem,
nu hij zulk eeu voertuig tot zijn beschik
king had, heel gemakkelijk zou vallen haar
te soh&ken, ook buiten haar toestemming.
Het eenige, wat hij verlangde, was zeker
heid te krijgen omtrent haar gevoelens
Voor hem. De laatste vier en twintig uren
hadden voor zijn geest zulke heerlijke mo
gelijkheden geopend, dat ieder woord, het
welk zij had uitgesproken, iedere blik, dien
erij in rijn richting had geworpen, een scha
kel vormde van de keten, die zijn hart met
het hare verbond. „Kijk eens naar me!"
hen. blij, dat ik u heb gevraagd naar
to kijken!" Deze woorden hadden, al
In deze Kamer werden gistemamid-
dag o.a. nog behandeld:
Onteigening verkeersweg
Spui-Buitenhof in Den Haag.
Verklaring van het algemeen nut van de
onteigening van eigendommen, noodig voor
en ten behoeve van den aanleg van een ver
keersweg van het Spui naar het Buitenhof
's-Gravenhage.
Naar aanleiding van, een opmerking, in
het Verslag gemaakt, zegt de Minister
Van Binnenlandsche Zak en,
de heer Heemskerk, dat men z. i. hier niet
met een onteigening ,,par zone" te maken
heeft. Hier doet zich toch niet het geval
voor, dat onteigend wordt meer dan noo
dig is, zulks met het doel om de kosten te
dekken. De te onteigenen perceelen zijn
voor den nieuwen verkeersweg voor het
meerendeel noodig; de onteigening van een
zestal andere perceelen is noodig om aan
do eischen van welstand te voldoen,
m. n. toetreding van licht en lucht aan de
achterzijde der huizen.
Het wetsontwerp wordt aangekomen,
alsook het volgende:
Nadere wijziging van de wet van
10 April 1869 (Staatsblad No. 65) bptr. het
begraven van lijken, enz.
Onteigening ter v e r b 'o u-
wing gebouw Tweede Kamer.
Verklaring van het algemeen nut der ont
eigening in de gemeente 's-Gravenhage,
noodig voor de uitbreiding en betere bevei
liging tegen brandgevaar van het gebouw
van de Tweede Kamer der St-aten-Gene-
raal.
In verband met de klacht over den onvol
doenden toestand der tribunes voor de
Hooge Colleges van Staat en de Eerste
Kamer, erkent de Minister van Wa
terstaat, de heer Rcgout, dat de toe-
Btand verre van voldoende is. In de boven
ga-lor ij aan do zijde van het Binnenhof zijn
enkele openingen, slechts plaats biedend
voor een tweetal personen, elk en gewoon
lijk ingenomen door ambtenaren der depar
tementen. Trouwens, ook van die betere
plaatsen is het moeilijk de beraadslagingen
der Tweede Kamer te volgen, zoodat men
na eeaiigen tijd een heel onaangenaam ge
voel krijgt.
Spr. geeft de verzekering er naar te stre
ven, die loges zco vriendelijk mogelijk te
maken en de vooruitzichten rijn uitstekend,
waar men van plan is een amphithoatersge-
wiis gebouwde zaal te maken.
De heer VanLöben Seis vraagt de
moeilijkheden ook zooveel mogelijk uit den
weg te ruimen, zoolang de bestaande toe
stand gehandhaaft blijft.
De Minister van Waterstaat
de heer Regout-, meent, dat het aanbrengen
van een wijziging in de bestaande zaal meer
op den weg ligt van, de huishoudelijke com
missie.
Het wetsontwerp wordt aangenomen.
Wijziging van hoofdstuk Z der Staatsbe-
grooting voor 1908 (o.a. kosten be
st r ij d i n g veeziekten; woningen
S taats mi jndienst.)
De Minister van Landbouw,
N ij verheid en Handel, de heer
Talma, motiveert de hooge kosten voor be
strijding van mond- en klauwzeer en tuber
culose en acht de klacht daaromtrent niet
juist. Do bestrijding van veeziekten is uit
den aard der zaak kostbaar.
Maatregelen tegen dé tuberculose zullen
alleen resultaat hebben, indien er medewer
king is van fokkers cn de veehouders; van
een regeeringsmaatregel alleen is in dezen
geen afdoende bestrijding to verwachten.
Het wetsontwerp wordt hierna aangeno
men.
Regeling van de ontvangsten en uitgaven
van het weduwen-enwoezenfond.8
voor burgerlijke ambtenaren
voor 1910; regeling van de ontvangsten en
uitgaven van het weduwen- en weezenfonds
voor militairen en gepensionneerde mili
tairen der land- en zeemacht voor 1910 t3
wetsontwerpen).
Do Minister van Financien,
de heer Kolkman, zegt ten aanzien van een
waren zij tot haar vader gericht geweest,
voor hem een diepere beteekenis.
Dien heelen nacht sliep hij niet. Hij
maakte plannen. Hij moest haar niet, door
baar plotseling te overvallen, een schrik
op het lijf jagen. Het best zou zijn zoo op
recht mogelijk met haar to spreken, haar
te zeggen hoe lief liij haar had; haar dit
te zeggen in de woorden, die zijn geluk
hem zou ingeven. En dan zou hij haar be
sluit afwachten. Of neen, niet haar be
sluit, haar neiging. Het woord „besluit"
klonk veel te koud. Als zijn liefde beant
woord was zou men geen besluit meer hoe
ven te nemen. Dan kwam de rest vanzelf.
Was h ij tot een besluit gekomen? Van het
eerste oogenblik, dat hij in haar mooie grij
ze oogen had geblikt en zich in hun diepte
verloren had, was haar ziel als vanzelf naar
hem toe gedreven. Was dit misschien ook
met haar het geval geweest?
Nooit zou hij vergeten Eoe zij dien mid
dag, toen hij in New-York afscheid van
haar kwam nemen, de oogen tot hem had
opgeslagen, toen hij tot haar zei: ,,Jo, kijk
eens naar me." En toen hij haar den vo-
rigen -dag diezelfde woorden had hooren
uitspreken, was er een gevoel van zaligheid
over hem gekomen; een gevoel, dat nu,
bij de gedachte aan dat oogenblik, opnieuw
over hem kwam. Hij geraakte als in ©en
roes. Hij kon niet langer in het bed blij
ven. Hij sprong op, liep eerst zenuwachtig
in dc kamer heen en weer, ging toen naar
het raam en trok het gordijn op. Gerui-
men tijd keek hij naar buiten, naar de va
ge lijn der bergen, naar het meer, dat zacht
glinsterde in den maneschijn. Langzamer
hand bedaarde hij en werd hij met ziohzelf
vraag in het verslag, of deze fondsen niet
bij de NetL Bank zbuden kunnen berusten,
dat hij bij zijn optreden geen aanleiding
vond dea besta anden toestand to verande
ren en releveert vervolgens welke veilig
heidsmaatregelen genomen zijn. Gevaar
voor brand of inbraak bestaat er niet en de
contróle is zoodanig, dat voor fraude niet
gevreesd behoeft te worden.
Ten aanzien van de kwestie, de leeraren
aan bijzondere gymnasia, enz., als ambte
naren te beschouwen, wordt nog overleg gj-
pleegd tussêhcn spr, cn Binncnlandsohe Za
ken.
Het wetsontwerp wordt vervolgens aange
nomen, alsook:
Voorziening in het kas-tekort van den
Indischen dienst in 1910.
Staatsbegrooting voor 1910.
Hoofdstuk I (Huis der Koningin).
Hoofdstuk VEÉA (Nationale Schuld).
De Minister van Finanoiön, de
heer Kolkman, geeft ©enige inlichtingen over
de inwisseling van m u.n tbil jet ten van
f 10 on f 50. De to kiezen weg is nog niet
vastgesteld. Spr. is van-meening/dat nie
mand schade moet lijden, door de oninwissel-
baarheid; maar de inwisseling kan niet steeds
weer opengesteld worden. Ook aan do wel
willendheid van spr.'s departement komt.©en
einde en die wetenschap zal misschien voor
het pnbliek reden zijn die biljetten, niet
langer waardeloos to doen liggen, Een be
drag van f 432,000 is nog niet ingewis
seld, maar het grootst© gedeelte daarvan zal
wel verloren of vernietigd zijn.
Het wetsontwerp wordt hierna goedge
keurd.
Middelenwet.
De Minister van Financiën, de
heer Kolkman, yerklaaït een groote speci
ficatie op de biljetten van. de vermogens
belasting onnoodig te aohtdju Voor do con-
tröle is het niet noodig en voor do aang©-
slagenen zou het oen groot© last zijn.
Het aantal navorderingen was over 1906
1907 over later jaren, is het nog niet
vastgesteld 892 cn bedrèeg in totaal
f 163,055.78.
Dit naar aanloiding van enkele opmerkin
gen, in het verslag gemaakt.
De Minister verklaart hierna nog, dat ©en
stijging van do opbrengst der vermogens
belasting verwacht mag worden.
Hot wetsontwerp wordt aangenomen.
Aanvulling der middelen ter goedmaking
van de uitgaven begrepen in dd-Staatsbe
grooting voor 1910 (opcentenbodrijfs-
en vermogensbelastingen).
De Minister van Financiën, de
heer Kolkman, zegt, dat, naar zijn mconing,
de heffing der opochten als ©en -tijdelijke
maatregel moet worden beséhouwd.
Do stijging van het pensioen houdt ver
band met do nieuwe tot stfind gekomen or
ganisaties en uitbreiding van het ambtenaren
korps. Spr. voor zioli kan daar niets aan doen.
Het wetsontwerp wordt aangenomen;
Wogens afwezigheid van don Minister van
Buitenlandsche Zaken worden van de agenda
afgevoerd de volgonde wetsontwerpen:
Goedkeuring van do den 15den December
1908 met Zwedon geteckende overéénkomst
van handel en goedkeuring van het op 8
December 1908 mot .Montenegro geteekondo
verdrag van handel en schecpvaaff..
De vergadering wordt hierna verdaagd tot
Dinsdag 4 Januari, 's middags te twee uren.
Het jaar 1909 laat ©en zeer aangenomen
indruk achter, t© meer nu de laatste
dagen de kroon op 't werk wordt gezet,
zoodat 't waarlijk is „eind goed, al gocdl"
New-York en Londen wedijveren in vaste
stemming. In de allereerste plaate moet dit
natuurlijk geweten worden aan den voor-
spoedigen toestand, waarin de zaken ver-
kcoren. Handel ©n industrie over d© geheele
wereld bloeden op, na den stilstand, die Volg-
do op de paniek. Tijdens den stilstand word
cr op groot© schaal geliquideerd, zoodat do
meeste fondsen op eon niveau kwamen, dat
vrijwel alleen voor rijzoo vatbaar was, zoo
dra do toekomst zich beter deed inzien. Die
botere toekomst kwam en daarmede een ge
leidelijke appreciatie in do koersen; meestal
scheen 't "als waxen dc koersen op do toe
eens hoe hij den volgenden dag zou doen.
Hij zou met zijn automobiel tot dicht bij
Ambleside gaan cn het voertuig daar met
den chauffeur op een plek dicht bij de stad
achterlaten. Dan zou hij zijn gewone plaats
achter de jasmijn in den ovortuin weer in
nemen en wachten tot Jo het hotel zou ver
laten, om de wandeling te gaan doen,
waarover zij had gesproken. Dan zou hij
haar voorzichtig volgen; en zoodra hij de
kans schoon zag, ongestoord met haar te
kunnen spreken, zou hij dit doen. Als hij
zag, dat er in haar houding tegenover hem
niets was veranderd, zx>u hij haar over
halen een tochtje met zijn auto te maken.
Dan zou hij, in den roes van de Bnelle vaart
en omringd door een wonderlieflijke, poë
tische natuur, rijn ziel aan haar kuunen
uitstorten, en zijn lot in haar handen leg
gen. Als alles goed was, zou hij daarna den
brief aan haar vader verzenden cn hem
zoo spoedig mogelijk een bezoek brengen,
om hem officieel om de hand zijner dochter
te vragen. Ook zou hij er voor zorgen een
mandje met een smakelijke lunoh mee te
nomen in de auto, zoodat, als rij met liem
meegiüg, het hun aan niets zou ontbreken.
Den volgenden dag bad Athlyne ternau
wernood zijn gewone plaats achter de jas
mijn weer ingenomen, of Jo versoheen op
den drempel, govolgd door baar kamenier
Eugénie. Juist toen zij de stoep afging,
keerde zij zich om cn zei:
,.'t Is misschien beter, dat ik eorst. een
kort wandelingetje maak en dan terugkom.
Er zou een telegsara van mijn vader kun
nen komen, waarop antwoord noodig is.
Als dit niet het- geval is. kan ik nog altijd
standein vooruit, ©en pauze trad dan in,
soms gepaard gaande met ©en min of moor
govoeligcn terugslag. Doch iedere terugslag
werd gevolgd door Oen hooger jioersniveau
dan het vorige, meestal, omdat de feiten
inmiddels tastbare botere resultaten aanwe
zen. In 't najaax eindolijk kwam d© vrees
voor duurder geld, gepaard met den poli-
tieken strijd in Engelandin korte dagen
had een flink© koersval plaats, doch achteraf
blijkt, dat deze daling do technische markt
positie er des te beter om maakte. Talrijke
zwakko „mecloopers" werden geforceerd tot
liquideeren en toen d© vrees voor 't dure
geJd overdreven bleek te zijn geweest, was
de markt opnieuw gereed voor ©en krach
tige reprise. Wei is do .politieke toestand
in Groot-Britanniö nog niet tot oplossing
gekomen, doch de kwade gevolgen van een
strijd, tusschen Hooger- en Lagerhuis bleken
zoo schromelijk, overdreven t© zijn, dat do
markt zich daaraan thans verder weinig
schijnt te storen; te. meer nu men reeds 2
tegen. 1 wedt ten gunste van ©en Unionis
tische. overwinning, die de Partij aan 't .be
wind zou brengen, welke nog maar altijd
als do veiligste wordt beschouwd door do
bezittende klasse, en dus door.de Beui's..
Do .toestand der geldmarkt .is inderdaad
alleszins geruststellend. Particulier disconto
is (to Londen alweer 8/g pCt. onder 't mi-
mimupi der Bankratp thnps 4 pCt. en men
ziet daa-ri^l een. aanprijzing cp oen spoedige
verdere verlaging van 't officieel© minimum
tot 31/*» 200 3 pCt-
Nadat New-York dagelijks groolo bedra
gen goud had uitgevoerd naar Argentinië,
Brazilië on Canada voor Eugelsche reke
ning, vreesde men maar al te zeer, dat ©cn
directe aanvang den export van goud naar
Londen, New-York te machtig, zou blijken.
De .fondsenmarkt aldaar is altijd erg ge
voelig voor zulke goudbewegingen. Doch op
't moment zelf, dat men verwachtte die goud-
uitvoeren een aanvang te .zienTiemen, daal
de do. wisselkoers zoo scherp, dat er op 't
oogonblik al weer weinig kans op is. Niet
onwaarschijnlijk, wonsclit men te Londen op
't oogenblik allesbehalve goudinvoer nu 't
gold pr toch al te geef is in zekeren,
zin natuurlijk!
Bij ons toont de prolongs tic-rente meer nei
ging om op 4, dan op 3 pCt. te gaan. Eind-
van-'tcjaar-bonoodigdheden zijn daaraan niet
vreemd, onze geldmarkt ontspant zich meestal
na de jaarswisseling. De buitenl&ndsoho
Wissalkocrson, dio voortdurend zeer vast ge
stemd. waren, zjjn niet bestand tegen 't Ja-
gero .geld .te Londen, bij. 't diiurdero hier
en zijn heden Donderdag scherp inge
zakt. Do zware coupontermijn is daaraan
ook al niot vreemd;, tenzij onze geldmarkt
blijvend duurder mocht worden, wat zeer
onwaarschijnlijk, is bij afwezigheid van oen
industrie, dio zwaro eischen stelt, kan men
eerder verwachten, dat de wisselkoersen weer
hun vroeger hoog niveau zullen opzoeken.
Te meer nu de liquidatie in Amcrikaanschc
fondsen geëindigd is en zelfs plaate heeft
gomaokt, voor yxaag, die. op don duur ot»k
vraag naar remise nut rich zal brengen.
De Pennsylvania Railroad zal zeer
waarschijnlijk haar dividend op oen 7 pC't.
basis brengen nu de aan haar onderlioorig©
Pennsylvania Company het dividend op
8 pCt. (vroeger 5 pCt.) heeft gebracht. Dm
andere onder-Maatschappij de Pittsburgh,
Cincinnati, Chicago, St.-Louis braolit haar
dividend van 4 op 5 pCt. Do Pittsburgh
Coal Company, waarvan do gewone aandeden
eon 4-tal jaren geleden worden ingevoerd,
heeft d© dividend-betaling op d© Preferente-
aandoelen hervat, met d© verklaring van l'/t
pCt. per kwartaal. Aangezien een dikke
30 pCt. op dezo Cumulatief Preferente aan-
deelen achterstallig is, moeten er nog wel
andere redenen zijn, die de gestadige rijzing
der gowone aandoelen tot ruim 28 pCt. mo
tiveeron, vooral waar Now-York maar steeds
doorgaaat doze aandoelen op te koopen. Uni
ted Cigar Common, dio een klein jaar ge
leden hun intrede deden op ongeveer 50 pCt.,
zijn, op geruchten, dat 't dividend van 4pCt.
op 6 pCt, zal gobracht worden, tot 93 pCt.
gestegen, door Now-Yorksclie aan koopen.
Eeu groot© rijzing had voorts plaate in
2do Preferente Aandeden Reading, die oen
12 pCt. montccren op geruchten, dat zij
zouden worden omgewisseld voor 50 pCt. in
gewone en voor 50 pCt. in 1ste Preferente
Aandeden.
een heerlijke lange wandeling gaan ma
ken."
Meer zei zij niet, maar ging met vluggen
tred den weg op, zonder zelfs oni to kij
ken. Athlyne glip to de poort van den tuin
uit cu volgde haar op een afstand. Toen
zij de laatst© huizen van het dorpje aoh-
ter zich had, begon, zij langzamer te loopen.
Eindelijk ging zij op een laag steenen
rauurtjo opzij van den weg zitten. Met den
rug naar hot dorpje gekeerd, keek zij naar
het mooie vergezicht, dat zich voor liaar
uitstrekte.
Dit was de gelegenheid, waarop Athlyne
zóó lang wachtte. Nooit had zij durven ho
pen, dat hij haar zou ontmoeten op een
plaats, die zich zoo uitstekend zou leencn
voor zijn doel. Heilige onschuld't Kwam
geen oogenblik in bom op, dat die plek mot
overleg gekozen was.
Jo wist, dat bij in aantocht, dat bij reeds
vlak bij was. Zij was nu op alles voorbe
reid en wachtte oogcDscbijnlijk kalm zijn
nadering af. Haar hart klopte luid, maar
zij verroerde zich niet, vóór zij het geluid
van zijn stem hoorde.
„Heb ik niet het genoeg'en juffrouw Ogll-
vio te rien?"
Toen keerde zij zich ora, alsof zij zijn
steni niet goed gehoord, althans niet her
kend had. Al zijn moed begaf hem, toen hij
die langzame beweging zag, maar haar
stralend gezicht gaf hem weer hoop.
„Wek mijnheer Hardy", zb\ rij, snel op
staande, „dat vind ik alleraardigst. Ik
begon al bang t© worden, dat ik u niet zien
zot», terwijl we in Engeland zijn."
Toen Athlyne haar in de oogen zag,
èn hij had er ruimschoots gelogenheid to©
Maar do sensatie van do weck was toch!,
wol do meteorboweging in Rockies, die in.,
één kwartier tijds 11. Maandag van 50 op
80 ©n terug gingen! Dit aandeel wordt'
sedert eonigon tijd sterk gemanipuleerd. Do
geliefde manier om ecu loads actief te ma
ken, er d© aandacht, op to vestigen van hot
publiek, i3 groot© kooporders to geven aan
eonige firma's en gelijktijdig grooto verkoop
orders aan andere. Dat is op zichzelf <vn
uiterst Jegitiomo, zij 't ietwat dure, manioc
van handelon. Nu schijnt men op den bo*
wuston Maandag vergeten te hebben do ver
kooporders uit te deelen. mot 't govolg, dat
er op oen gegeven oogenblik een 50.000 shares
a tout prix gokoclit moesten worden. Een
gcwoldig© rijzing was daarvan 't gevolg, ia
do hand gewerkt door 't foit, dot Londm
dion dag gesloten was en een sneeuwstorm
in New-York zelf de opkomst der hand>
laren beneden 't normale deed zijn.
Met prijzenswaardige vlugheid werd en
kele minuten na do' gebeurtenis een Comité
benoemd, .dat oen onderzoek instelt- naar do
foiten. Binnenkort zullen wij dus weten of
hier werkelijk toeval, of opzet in 't spel
was. Het incident heeft zeer tijdelijk eenige.
.ontstemming gewekt, doch men liet zich niet
.langreteron in dou goeden luim, .waarin men
nu oenmaal verkeert. In did Roek Ishiml-
beweging schijnt 't laatst© woord nog niet
gesproken to zijn; het wordt hoo lnuger hoo
waarschijnlijker, dat doze Maatschappij
kern. zift worden van ©en groot Trans-Con-
tinontaal stelsel, mot de Wabash welk©
shares tusschon twee haakjes ook nl mot tdon
dag hooger gaan eniyulor© lij non, zoo
als wij dat vermeldden in ous Ovorziclib
van 12 dezer, juist vóórdat do rijzing in
Rockies goed begon cn do aandoelen i 41
noteerden. Men spreekt thans weer van ©cu
beweging in Southern Railway shares, waar
in de firma Morgan groot© opties zou koo
pen;.! ochbevalt die markt ons maar half,
.wel voornamelijk omdat dc Hollandsche spe
culatie zich sedert maanden op dit aandeel
heeft geworpen; wij zien liever Amerikaan,
scho aanlcoopan ook al loopen dio vin Londen.
Tot dato schitterden dezo dooi' afwezigheid;
maar zo kunnen nog komen, cn ous pu
bliek heeft wel meer gelijk gekregen!
Zop aanstonds grooton.wij 1909 cn luiden
wij 1910 in. Wat. 't nieuwe jaar zal bren-J
gen, is oen gesloten boek. Waarschijnlijk'
wordt dit 't jaar van overdrijving, van
wilde deelneming door 't publick op de gun
stig© feiten, dio allengs meer voor don dag
.zulJop komen. Wijhebben in lango jaren
.niot <ea wilde, „boom" grind, 1910 zal 'b
wollipht., zelfs waarschijnlijk, brengen. Do
oliquea zullen hun zin krijgen cn 't publick
fonds doen 9likkon op topprijzen. Dr kenteiko-
nen zijn cr reeds, dio wijzen op con grootero
deelnam© van ,'t publick, doch nog slechts
in gering© mate, nog niets beteoken ml tegen
wat 't wordon zal! Maar dnn wordt 'fc
ook gevaarlijk! Het komend© jaar zal waar
schijnlijk hooger prijzen brengen dan ooit
maar zal ods tevens voeren naar ©?n
nieuw© pantekl Ww kunnen onzcu lezers
mo te betera wenschon, dan dat zij zulten
profitoören van do goed 3 dingen, die to
wachten staan, maar vooral, dat 't hun zal
lukken, te ontkomen aan dc ellende, die daar
op zal volgenI
W.
I>© dccoraticznnk.
Uit vertrouwbare bron verneemt ,,Do
Tel.", dat de eero^aad, in zako do beken-
do dccoraticzaak, is samengesteld
Als leden van dien raad worden o. m.
dc namen genooiud van do oud-ministers
S. van Houten, J. O. de Marez üyens, P.
W. A. Gort van der Linden en C. Loly.
WARMOND. Gistermiddag kwam bij J.
van Tongoren een zoogenaamde „koopman"
aan do deur met schuurpapier. Even nadut
liij weg was buiten komende, vermiste Van
T. een sporthemd van een op zijn ©rf
staand kleerenhek. Hij ging den koopman
achterop en haalde hom nabij het station
in en bracht het sporthemd met behulp
van don heer O. M. van Stijn, onder 's koop-
mans jas vandaan. Moteen greep hij don
koopman in den kraag en bracht dez© bij
de gemeentepolitie, die proces-verbaal
togen hem opmaakte en hém overbracht
naar 's-Gravonliago, ter besohikking van
den officier van justitie.
vergat hij op eens al zijn goede voorne
mens om bedaard en beredeneerd te weric
te gaan Hij dacht aan niets anders dan
aan zijn liefde; hij verlangde niets anders
dan zich uit to spreken. Zijn oogen begon
nen te schitteren, het was hem onmogelijk
op gewonen, vormclijken toon door te gaan.
„Ik heb meer naar dit oogenblik ver
langd dan ik zeggen kan", zei hij met een
trilling in rijn stem. Zij sloeg de oogon neer
en haar ademhaling ging sneller.
„Ik ook
,,'t Was het eenige, wat zij kon uitbven-
gen; maar de woorden klonken haar ate
muziek in do ooren. Instinctmatig lezde
zij de liand op het muurtje, want zij had
een gevoel alsof zij zich niot staande zou
kunnen houden. En haar oogen werden
vochtig.
Athlyne trachtte zich goed te houden;
hij voeldp, dat zij hem liefhad cn dat bet
dus rijn plicht, zijn heilige plicht was, haar
te beschermen. En daarom wilde hij nu
niet verder gaan, maar haar den tijd laten
om van haar ontroering te bekomen. Hij
zweeg dus en naast elkander wandelden zij
verder, ftfaar hun stilzwijgen was welspre
kender dan de gloedriikste bewoordingen.
Dezo twee menschcn wisten precies wat
zij voor elknr-der voelden: woorden varer»
hier overbodig. Toen rij zoo een poos samen
hadden voorfcgcloopen, wendde Athlyne zich
plotseling tot haar en fluisterde met innig©
stem: ...To. kijk eens npar me."
(Wordt vervolgd.)
