LE1B5GH BAGBLAD, Woensdag' 15 December. - Twesds Blad.
No. 15282.
De mensclielijke anatomie in haar verhoud.ng tot
vergelijkende anatomie en on'.w.kkelingsgetchledenis.
Hedennamiddag aanvaardde prof. dr. J.
Boeke het ambt van hoogleeraar in de ont
leedkunde aan de Rijksuniversiteit alhier,
met het uitspreken eener rede in het Groot-
Auditorium van het Academiegebouw over
,,de menschelijke anatomie in haar verhou
ding tot vergelijkende anatomie en ont
wikkelingsgeschiedenis."
Spr. begon met er aan te herinneren,
dat het thans voor de tweede maal in en
kele jaren is dat hij hier optreedt om te
spreken over het hem opgedragen onder
wijs. Hoewel er dus reden zou zijn om een
blik terug te slaan op den reeds afgeleg-
den weg en het verband te zoeken tusschen
dezen en den in de toekomst te bewande
len weg, daar heeft hij er toch de voor
keur aan gegeven vooruit te zien en zoo wil
de hij aan de hand van bepaalde verschijn
selen nader bespreken wat de anatomie bij
haar ontwikkeling voor nut heeft getrok
ken van haar zusterwetenschappen, de ver
gelijkende anatomie en de ontwikkelingsge
schiedenis, de embryologie.
Na in het kort te hebben aangegeven
hoe men de eischen, die aan het onderwijs
in een bepaald vak kunnen worden gesteld,
eerst langzamerhand leert kennen, kwam
spr. tot zijn eigenlijk onderwerp.
Wie eenig gevoel heeft voor de histori
sche ontwikkeling der ontleedkunde staat
hier op gewijden bodem. Slechts weinige
universiteiten kunnen er zich dp beroemen
een zoo hoogen en langdurigen bloei van
de anatomie gekend te hebben als Leiden.
Gemakkelijk ging zoo toonde spr. met
voorbeelden aan oudtijds het bestudeeren
van de menschelijke anatomie.
Er moesten nog zoovele hoofdzaken ge
vonden worden, men tastte, ook wat den
groveren bouw van het menschelijk lichaam
betreft op vele punten nog zoo in het duis
ter rond, dat van een werkelijke vergelij
kende anatomie nog geen sprake was.
Eerst toen door Cuvier en zijn volgelingen,
de beroemde Fransche school van anato
men, de vergelijkende anatomie een vaste,
zekere basis had verkregen, toen door Carl
Ernst von Baer de vergelijkende ontwikke
lingsgeschiedenis was geschapen, toen door
het meesterwerk van Bichat de grondslag
der algem. anatomie van de weefsels was ge
legd en Schleiden en Schwann de overeen
stemming in den bouw van dieren en plan
ten hadden gedemonstreerd, werd ook aan
de menschelijke anatomie in engeren zin
nieuw leven ingeblazen.
Wat hebben nu op den grondslag der
evolutie-idee de twee groote. takken van
wetenschap, de vergelijkende anatomie en
de vergelijkende ontwikkelingsgeschiedenis
voor een beteekenis gehad voor de anato
mie .van den mensch? Beide wetenschappen
vragen naar het waarom der dingen, trach
ten .den samenhang der op aarde voorko
mende dier- en plantvormen na te gaan
en aan te toonen, trachten de langzame ont
wikkeling van den eenen vorm in den an
deren in hun versohiilende stadiën vast te
stellen. Bij beide is op het gebied der
menschelijke anatomie de eindvraag: hoe
is het zoo wonderbaar fijne en doelmatige
samenstel van de menschelijke organisatie
ontstaan, hoe heeft het zich uit lagere vor
men ontwikkeld, hoe zijn de variaties, le
anomalieën, de pathologische afwijkingen
van den vorm te verklaren, welke rol speelt
daarbij de afstamming van den mensch, of
de vraag omgekeerd geeft de bouw van
den .mensch een vingerwijzing voor zijn af
stamming: „der Ban des Menschen ah
Zeugnia für scine Vcrgan-gcnheit?"
Beide wetenschappen becogcn hetzelfde
doel, beide gaan uit van dcnzelfdcn stel
regel, dat slechts uit do voorgeschiedenis
van den vorm, de vorm zelf kan verklaard
worden.
Op geheel verschillende wijze evenwel
wordt dit doel nagestreefd. De vergelijken
de anatomie vergelijkt slechts volwassen
vormen met elkaar. En daarbij wordt een
groote factor, de tijd, volkomen uitgescha
keld. Wat wij met elkaar vergelijken zijn
de eindpunten van eeuwenlange ontwikke
lingsreeksen, waarvan wij wel veronderstel-
FEUILLETON.
De aangenomen naam.
6)
Toen steeg hij weer te paard en reed pijl
snel terug. Zoodra hij het touw aan net
kanon vast had gemaakt, begonnen zijn
manschappen te trekken en zag men bet
stuk geschut zich snel over de open vlakte
voortbewegen. In weerwil van do nederlaag
en de bekomen verwondingen, ging er een
luid gejubel op, toen graaf Athlyne weer
bij de zijnen terugkeerde."
Jo's oogen straalden en haar wangen
gloeiden.
„Wat zegt u er van, vadertje, is dat nu
geen mannelijke daad?"
En zij laolite blij en gelukkig toen haar
vader met haar instemde.
„Zeker is het dat. Maar, beste kind,
waarom ben je het mij eigenlijk komen
vertellen?"
„Ik moest het toch aan iemand ver
tellen. 't Was to mooi en te heerlijk, om
het alleeD voor mijzelf te houden. En ma
ma en tante Judith zouden zulk een daad
niet zoo op prijs stellen als u. Ook wilde ik
u laten zien, dat graaf Athlyne een echte
gentleman en daarbij een kranig officier is
U hebt altijd een vooroordeel tegen hem
gehad," besloot zij met een pruilmondje.
„Maar ik begrijp je niet, kindlief. Je
hebt dien man nooit gezien. En toch vrees
ik, dat je veel te veel aan dat alles denkt.
Pas maar op
„Geen nood, vadertje. Hij is toch maar
een droom voor mij. Hij interesseert me
len, dat-zij voor een groot gedeelte min of
meer evenwijdig aan elkaar geloopen heb
ben, maar waarvan wij het volstrekt niet
weten, zeide spr. Slechts in relatief groote
trekken kan de anatomische bouw van de
verschillende diergroepen en van den
mensch vergeleken worden. En toch treffen
juist bij deze vergelijking twee feiten tel
kens weder den opmerkzamen beschouwer.
In de eerste plaats de wondervol harmoni
sche ontwikkeling van het menschelijk orga
nisme cn daardoor een volledig aanpas
singsvermogen aan de meest verschillende
omstandighsden, en anatomisch gesproken,
een vereeniging van primitieve, niet sterk
gedifferentieerde vormen cn kenmerken,
zoo, als geen diersoort ons kan aanwijzen.
In de tweede plaats treft ons het bewon
derenswaardig constante conservatieve van
do levende natuur. Het levensprincipe
moet, al zullen we ook nooit in staat zijn
dien eenvoud te doorgronden, wel zeer een
voudig zijn als men ziet, hoe de natuur
steeds volgens dezelfde methoden, langs
denzelfdon weg, gebruik makend van de
zelfde kleine reeks van élementen en orga
nen haar verschillende levensvormen boet
seert en hoe een eenmaal ingeslagen weg
niet wordt verlaten. Zoo zien wij bij den
mensch nog steeds organen, zij het dan
ook rudimantair aanleggen, dio bij veel
lager staande vormen een voor het orga
nisme belangrijke rol te vervullen hebben.
Hierbij ia het dat de vergelijkende ontwik
kelingsgeschiedenis een groote mate van be
langrijkheid verkrijgt. Twee grondbeginse
len, waarvan het onderzoek is uitgegaan,
spelen hierbij een rol cn moeten volgens
spr., in dit verband iets nauwkeuriger wor
den besproken, wil hst verband tusschen de
anatomie en haar zusterwetenschappen
duidelijk worden, n.l. de zoogenaamde
biogenetische grondwet en hot beginsel
van de functiewisseling. Onder het eerste
moet. worden verstaan dat elk embryo zijn
eigen stamboom beklimt. De ontwikkeling
van elk individu is een wedergave in gedron
gen vorm van de gradueele veranderingen
gedurende de ontwikkeling van die bepaal
de soort of dien bepaalden typus, waarvan
het individu de eindvorm is, doorgemaakt,
slechts min of meer vervalsoht door directe
aanpassing van het embryo aan een nieuwe
omgeving. Heit grondbeginsel do recapitula
tie was niet nieuw. Reeds in het einde van
de 18de eeuw werd cr door verschillende
onderzoekers op gewezen, dat de embryoncn
van hoogere vormen, dikwijs geleken op de
volwassen individuen van lagcro vormen
(Kielraeyer 1793)
Het embryo is op elk stadium van zijn
ontwikkeling een gesloten kraeutsysteem,
ook bij het begin van zijn ontwikkeling,
een complex dat in geheel bepaalde ver
houding staat tot zijn omgeving. Bij dc ont
wikkeling van het organisme in zijn geheel
en van de versohiilende deelen, die het sa
menstellen, is elke stap het noodzakelijk ge
volg van de voorgaande schrede.
De fundamenteele waarde van de reca
pitulatie ligt. in de ontogenie, niet in de
pbylogenie. Bij elk ontogcnctisch proces
volgt do natuur met ijzeren consequentie den
eenmaal ingeslagen weg.
Een reeks van verschijnselen kan met
vrucht tegen het beginsel van de biogeneti
sche grondwet in het veld gebracht worden,
n.l. de verschijnselen der regeneratie. Na
dit nader te hebben uiteengezet stond spr.
nog een oogenblik stil bij het tweede hoofd
beginsel, dat der functievcrwisseling, clat
onafscheidelijk met het evolutiebcginsel is
verbonden. Zonder een wisseling in de
functie is geen werkelijke evolutie denk
baar.
Het begrip functiewisseling is door An
ton Dohrn het eerst scherp geformuleerd.
Volgens zijn opvatting heeft elk orgaan
raeerdero functies, een hoofdfunctio cn
nevenfuncties. In twee verschillende vor
men treedt functiewisseling op, wat spr.
uitvoerig met voorbeelden aantoonde, en
.meermalen blijkt zij een volkomen raadsel
waarbij de ontwikkelingsgeschiedenis zelfs
in den steek laat. Wellicht dat de vergelij
kende anatomie ons hier nog vormen doet
kennen, dio ons den loop van dit evolutie-
procos meer begrijpelijk maken, zeide spr.
alleen maar. Maak u maar niet bang. Ik
zal u eerlijk alles, wat betrekking op hem
heeft, opbiechten."
„Doe dat, meisje, doe datZoo lang
je je vader maar op de hoogte houdt, kan
er geen govaar in schuilen."
Drie maanden daarna drong Jo ander
maal tot de bibliotheek van haar vader
door. Ditmaal zag zij er bleek en ontdaan
uit en haar oogen waren rood. Weer hield
zij een courant in de hand en weer wees
zij op een bericht uit Zuid-Afrika.
„Lees het me maar liever voor, kind
je."
Tot antwoord gaf Jo een onderdrukten
snik en zei met gebroken stem:
„Neen lees u het alsjeblieft zelf. Ik
kan het niet. Het doet me zoo'n pijn,
zou in elkaar zakken. Ik weet wel, dat het
maar een droom wasmaar, o zoo'n
droevige droom, die veel te kort heeft ge
duurd."
En nu las kolonel Ogilvie een verslag
van het gevecht aan de Durk-Rivier, waar
in zulk een groot aantal Engelschen den
dood hadden gevonden in den zich woest
voortstuwenden stroom en onder het vree-
selijke geweervuur der Boeren. Onder do
lijst der gevallenen bevond zich een hem
welbekende naam.
„Majoor graaf Athlyne, van de Iersche
Huzaren."
Kolonel Ogilvio stond op, nam een stij
ve, militaire houding aan en ontblootte
eerbiedig het hoofd.
„Een kranig officier! Een wakker edel
man. Ik voel voor je, kind. Een droom
is een droom, dat is waar. Maar deze droom
heeft al een heel treurig slot."
Ten slotte zijn betoog samenvattende,
zeide spr., dat het zijn streven is geweest
aan de hand van eenige voorbeelden te doen
zien, hoe eerst de vergelijkende anatomie
en de ontwikkelingsgeschiedenis ons tot een
werkelijk begrijpen van den ingewikkelden
bouw van het menschelijk lichaam hebben
gevoerd, en welke grondbeginselen daarbij
het onderzoek in bepaalde banen hebben
geleid En aldus eindigde spr. alleen
de voortdurende combinatie van die twee
takken van wetenschap, zal in de toekomst
ons meer en meer het hoe en het waarom
van dien wonderbaar harmonischcn bouw
leeren kennen.
Met de gebruikelijke toespraken aan cu
ratoren, hoogleeraren, waaronder in het bij
zonder zijn voorganger prof. Langelaan en
studenten besloot prof. Boeke zijn rede,
echter niet nadat hij zijn blijdsohap er over
had uitgesproken rijn ouders voor zich te
zien zitten, wat aan dezen heuglijken dag
voor hem een nog dieper, inniger betee
kenis geeft.
Gemengd Nieuws.
Naar den gewonen loop der
dingen zal het niét lang meer duren of do
wintervorst komt ons bezoeken met hagel,
sneeuw en koude. Hét natuurlijk gevolg
is, dat de werkzaamheden, vooral ook op
het veld, stilstaan en het losse werkvolk
met rijn leegen tijd geen raad weet. Het
ergste is, dat er dan niet wordt verdiend.
Komt er ijs dan verandert de toestand wel
eenigsrins. De ijsclubs trekken dan aan het
werk en velen, die anders op de hoeken der
straten staan, nemen den bezem ter hand
en kunnen nog een aardig daggeldje ma
ken. Om die menschen aan het werk te
houden is geld noodig en nogal veel geld.
Hoe meer leden dus de IJsclubs tellen hoe
beter zij aan haar doel: werkverschaffing,
kunnen beantwoorden.
Laat daarom zooveel mogelijk ieder lid
worden van een ijsclub en zich bij een der
bestuursleden daarvan aanmelden!
^e Dolft ontstond gister
avond halfzes door fel stoken brand in een
mandenmakerij aan de Gasthuislaan. Wat
brandbaar was aan hét huis ging door vuiu*
verloren.
Men meldt uit. Rotterdam:
De inbraak bij de Schiedamscho Voorschot
bank van den heer J. P. v. d. Hin de Tieu-
slraat had plaats in den nacht van 3 op
4 December. In beslag zijn reeds genomen
de nikkelen cn zilveren horlogesdo gou
den horloges echter nog niet. Naar den
dief of de dieven wordfc ijverig gespeurd.
In do buurtschap het Sport
hij Dinxperloo is Zondagavond do 76-jarigo
landbouwer B. EL, die van een buurvisitc
huiswaarts keerde, to water geraakt en
verdronken. Zijn lijk w^rd den volgenden
morgen in een sloot geyondèn.
Het driejarige zoo n tjo van
den adjudant-onderofficier der koloniale
reserve B. te Zutfen, viel, terwijl het op de
plaats der kazerne Wallen aan het spelen
was, achterover in een kuip met heet water.
Het kind is aan de bekomen wonden overle
den.
Een bij h.et agentschap der
Nederlandsche Baük tc Leeuwarden aan
geboden en gewisseld bankbiljet van f 100,
dat valsch bleek te zijn, is zeer kunstig na
gemaakt. Het watermerk ontbreekt er niet
aan; op het biljet staat de naam gestem
peld van een koopman te Amsterdam. De
kassier van het agentschap te Leeuwarden
twijfelde wel, maar k-n toch niet verkla
ren, dat het b:ljct valsch was. De Ne I r-
landscho Bank tc Amsterdam hoeft thans
het. biljet in bezit.
De koopman, voor wicn 't biljet gewis
seld werd, is een zeer sol'ed man. Hij weet
piet van wien hij het b'ljet ontvangen h-*cfb
De v c e n b a a 8 W. H., te Oranje-
dorp, in wions woning inbraak heette tc
zijn gepleegd, is gevankcl jk naar Assen
overgebracht. Hq wordü verda-.ht van
valschheid in geschrifte cn verduistering
van verschillende geldsommen ten nadccle
va.n de heeren Stoker, te Appelscha, voo>*
wien hij werkzaam was. Hij had aangifte
gedaan, dat hem f 2000 was ontstolen.
Toen haar vader een week later in zijn
tuin wandelde, zag hij Jo opeens met schit
terends oogen en een stralend gezicht op
hem toestorinen.
„Hij is niet dood, vadertje. Hij is niet
dood 1" jubelde zij uitgelaten van blijdschap.
„Hij is alleen maar gewond en door de ri
vier meegesleept En nu hebben de. Boeren
hem gevangengenomen en naar Pretoria
gebracht. En daar heoben ze hem in do Vo
gelkooi, gedaan. U kunt het hier allemaal
lezen in de oourant."
Nu raakte kolonel Ogilvio toch uit zijn
humeur. Zoolang hij aan graaf Athlyne
ken denkon als aan een doode, kon hij zijn
heldenmoed bewonderen en hem zelfs de
rol, dio hij in hun leven had gespeeld, ver
geven. Maar dat telkens veranderen, dat
doodgaan en weer levend worden, wat
waren dat voor kuren? Dat kwam nu hee-
lemaal niet te pas. Kon hij niet dood blij
ven, zooals ieder ander rechtgeaard mensch?
Hij was nu één keer dood gegaan. Was dat
niet gonocg?
Jo zag, dat. hij niet gesticht was, maar zij
was te gelukkig, om het zich aan to trekken.
Instinctmatig voelde zij echter, dat zij het
beste deed met heen te gaan. Zij legde de
courant dus op zijn knie cn zei rustig:
„Dat zal ik maar hier laten, vader
Dan kunt u het op uw gemak lezen. Het is
heel interessant."
Zij wilde wegsnellen. Maar haar vader
riep haar terug en zei vriendelijk, maar
hoogst ernstig:
„Nu vooral geen namen meer noemen,
meisjelief."
Zij legde den vinger op haar mond, als
legde zij een gelofte af van te zullen zwij
gen. Toen glipte zij weg.
Moord te Aalten. Indezaak
van B. R. verdacht van moord op den jon
gen Kalberg te Aalten, zijn een paar be
langrijke punten ten nadeele van verdach
te te berde gebracht. Zooals men weet, be
weerde verdachte in geen zes weken een
mes in zijn bezit te hebben gehadthans
is een getuige gehoord, die verklaart een
paar dagen voor het gepleegde misdrijf'het
zakmes van verdacht© een oogenblik ter
leen te hebben gehad. Verder is een der
zakken van de broek, die verdachte op den
bewusten avond aan had en welke bereids
is in beslag genomen, een groote bloedvlek
ontdekt.
To Heilbron n, in Duitsoh-
land, heeft de politieagent Janus terechtge
staan, die beschuldigd werd, als melkkcur-
meester, de onderzochte melk aangelengd
en bij daaruit voortgekomen processen
meineoden begaan te hebben, «.anus kreeg
een premie voor elk geval van vervalsching,
dat hij aanbracht. De g:zworenen verklaar
den, dat Janus zich in elf gevallen aan ver
valsching van de melk en in negen gevallen
aan meineed bezondigd had. Het hof ver
oordeelde hem tot tien jaar tuchthuisstraf
Door overstrooming van de
Irvine in Schotland de rivier was door
zware regens gezwollen is een kolenmijn
van de Carprington-maatsohappij ondergc-
loopen. Van de zestien mijnwerkers, die be
neden waren, zijn er tien verdronken.
Eonige dagen geleden werd
gemeld, dat het stoomschip „Vlug" uit Am
sterdam in de Oostzee de bemanning had
gered van den Deenschen schcener „Ros-
ka". Aan „Politicken" vertelt kapitein
Petersen van de „Roska" lioo dat is ge
schied
De „Roska" was met een lading hout on
derweg van Kotka naar Londen en word
in de Oostzee door een orkaan, overvallen.
Het schip kreeg een lek, pompen hielp niet
en men heesch do noodvlag. De schoener
kreeg gedurig zeecn over en ten laatste
dreef hij op zijn lading. Verscheiden, stoom
schepen kwamen in de buurt, o. a. de
„Tord" uit Stockholm, dio do „Roska" op
sleeptouw trachtte te nomen, maar dat mis
lukte. Een boot uitzetten kon niet wegens
de wild bewogen zee, en zoo zotte de
„Tord" haar reis voort.
Iets later het was de ochten.d van den
5en kwam een groot stoomschip in zicht.
Men zag van den schoener, dat het schip
een boot trachtte uit te zetten, maar het
ging niet cn ook dat. schip zette do reis
voort. Men begon het aan boord van de
„Roska*' benauwd te krijgen en do man
schappen bonden zich aan het want vast.
De schoener dreef al meer naar do Zweed-
schc kust. (hij is gestrand bij Smvge Hok) en
redding leek niet meer mogelijk.
Toen stevende er weer een stoomschip
op dc Roska" af. Het bleek do „Vlug"
(van do Stoombootreederij „Baltic") uit
Amsterdam. Kordaat streek men er een
boot, homand met den len stuurman en drie
matrozen, cn met een groot gevaar lukto
het hun dc heele bemanning van de „Ros
ka" behouden aan boord van de „Vlug" te
brengen.
Kapitein Petersen had geen lof genoog
voor de fl;n.ke zeemansdaad van de beman
ning van (le „Vlug." Hii prees ook ten zeer
ste den Noorschcn gezagvoerder kapitein
Börvik, die do schipbreukelingen goed liet
verzorgen. De „Vlug" zette lien te Reval
aan land.
Volgens het Hongaarsche
blad „Budapcsfi Hizlap" moet in Hongarije
een koning gekozen worden. Heden zou de
oude Zigeuner-koning kroon en schoptcr
aan zijn opvolger overdragen. De preten
dent van de Zigeuner-kroon, Paul Rascli
Racz, is een gevierd vioolspeler in een der
grootste Zigeuner-kapellen. Zijn vader was
ook koning en nir wil de zoon zichzelf de
kroon op het hoofd zetten zonder de for
maliteiten der kroning te willen mcemor
ken. Daartegen komen verschillende Zigeu-
ner-grooten in opstand en rij hebben Racz
uitgedaagd zijn recht op de kroon met de
viool in de hand te bewijzen. Een riool-
wedstrijd zal dus heden plaats hebben en
de jury zal uitmaken, wien de kroon
der Zigeuners toelcomt.
Dooreen Londonsche recht-
bank is de bookmaker Th. H. Dey vcroor-
IV.
Do zoogenaamde „Vogelkooi" te Pretoria
was het gebouw, waarin de door de Boeren
gevangengenomen Britsche officieren ge
durende het tweede kwartaal van het jaar
1900 verblijf hielden. Het; was cr niet
weelderig ingericht. Maar zij, die gedwon
gen waren zich hier op te houden, tracht
ten het zich hier zoo behaaglijk mogelijk
te maken en hadden een stilzwijgende over
eenkomst gesloten nimmer te zullen klagen.
In het begin van Mei zaten twee man
non rustig met elkaar te praten. Zij waren
in den tijd, dien zij hier te zamen hadden
doorgebracht, goede vrienden geworden. In
de laatste vior weken was er haast geen
onderwerp van eenige beteekenis, dat zij
niet met elkaar hadden beaproken. In het
begin was er natuurlijk niets, dat hen zoo
interesseerde als de oorlog en alles, wat er
betrekking op bad. Zij waren vol hoop.
Want ofschoon er zes maanden van onop-
houdelijken tegenspoed achter hen lagen,
twijfelden zij niet of de tijd en generaal
Roberts zouden de overwinning brengen.
Ofschoon dit onderwerp hun dus onuit
puttelijke stof tot conversatie opleverde,
kwarnen er toch, toen zij elkaar beter leer
den kennen, ook wel andere aangelegenhe
den op het tapijt, In den laatsten tijd be
gonnen zij zoo nu en dan brieven van
huis to krijgen. Zij waren natuurlijk door
de handen van den censor gegaan en droe
gen daarvan het stempel. Maar dc gevan
genen hunkerden zóó naar nieuws van wel
ken aard ook, dat iedere brief welkom was
rn in zekeren zin algemeen eigendom werd.
Zelfs uit de intieme brieven van vrouwe-
Anno 1909.
deeld tot 50 pd.st. boete en de kosten, om
dat hij te Middelburg een kantoor houdt,
waar geld wordt ontvangen voor wedden
schappen.
In t* eieren hebben aanhoudend»
sneeuwbuien het verkeer onireduenl. Verschil
lende tieinen zijn ingesneeuwd, buurtspoor
wegen onbery ibaar, internationale tremen met
eenige uren vertraging le Munriieu aangeko
men. In Munchen zelt moest de Li am gisteren
haren dienst inkrimpen.
Het Russische stoomschip
„Lucy," dat j.l. Zaterdag tc Helder werd
binnengebracht, is door duikers onderzocht
en zeewaardig bevonden.
Er loopen geruchten, dat er
to Jalta, in Rusland, aan boord van het
Keizerlijke jacht, de „Standart", twee bom
men zouden gevonden zijn. De waakzaam
heid der politie is in de laatste dageD weer
aanzienlijk verscherpt. In tnl van plaatsen
worden huiszoekingen gehouden, («veral
zoekt men naar verdachten. Op bloot© ver
moedens worden de mensch n »n hechtenis
genomen on niet allen zijn zoo gelukkig to
kunnen bewijzen, dat ze onschuldig zija.
De Doema afgevaardigde, die onlangs bij
de arrestaties op groote schaal tc Kief in
hechtenis werd genomen is weder op vrije
voeten gesteld.
Volgons berichten uit St.-Petersburg ne
men de terechtstellingen in Rusland in do
laatste tijden weder op onrustbarende wij
ze toe. In de maand November ia het aan
tal terechtgesteJden aanzienlijk hooger ge
weest dan in vorige maanden. Er wordt-
och ter van ambtelijke rijde groote geheim
zinnigheid betracht in deze droevige zaak.
Men doodt in stilte en er wordt voor ge
zorgd, dat de pers het juiste cijfer der
terecbt-gestelden niet te weten komt. Dis
bloedige justitie der Russische krijgsraden
staat onder hoogo bescherming. Alleen in
de laatste week van November moet het
aantal terechtgestelden in verschillende
plantscn niet minder dan 48 bedragen heb
ben.
Internationale huwelijken.
In de Vereenigde Staten 19 er belang
stelling voor het feit, dat een bekend Llon-
gaarsoh edelman, graaf 'Sigray, binnenkort
in het huwelijk zal treden met een dochter
van een der rijkste ijzermngnnten in do
Vereenigde Staten. Do naam van de a.s.
gravin Sigray is niet bekond. Wel wordt
reeds gemeld dat zij op den dag van
haar huwelijk 100,000,000 gulden cadenu
krijgt van haar vader.
Dit a-a. huwelijk is bedisseld door gra
vin Szechenyi, van zichzelf een juffrouw
Vandcrbilt.
ToBismarokk tic, in Duitse h-
land, hebben gauwdieven 's nachts de ge
meentekas leeggehaald, nadat zij dc kluis
openg-.broken hadden. Zij vonden er
24,000 mk. in aan baar geld, oen spaar
bankboekje van de gemeente waarop 1300
mk. staat, en verder spaarbankboekjes van
ambtenaren en coupons van effoctcn ten
bodrage van 120,000 mk. Do gemeente is
tegen inbraak verzekerd. De nachtwacht*
dio do gemeentekas had to bewaken, schijnt
vast geslapen te hébben.
Een paar maanden geleden
ontmoette een rijke Brazilinansche dame,
mejuffrouw T., te Marienbad een Duitsche
ondorwijzeres, dio zeide Elisabeth Wherfritz
te hceten. Zij sprak aoht talen waaronder
Japansch. Juffrouw T. nam Elisabeth in
haar dienst-, nam haar mee naar Parijs cn
was zeer mot haar ingenomen. Totdat Eli
sabeth op oen goeden dag verdwenen was
mét juweclen van juffrouw T, tot een
waarde van 80,000 franken. Er 'werd een
onderzoek door de politie ingesteld, dio
Elisabeth na reisde van Parijs naar Lon
den en van daar naar Barcelona, Milaan,
Turijn, Monaco, Nico. Endelijk in Rome
werd zo gepakt, waar zo onder den noanJ
van Yolande Wh er vertoefde. Het schijnt
eon boroep8dieveggo ts zijnook in Enge
land moet zo terechtstaan voor een diefstal,
die zo daar in 1908 gepleegd heeft. Ze is
52 jaren oud.
Volgens oen bericht uit
Konstantinopel zijn eergisteren to Adana
vijf en twintig personon, die aan de moor
den hadden deelgenomen, terechtgesteld.
lijko familieloden werden dio gedeelten,
welke betrekking hadden op onderwerpen,
dio hen allen interesseerden, aan de ande
ren voorgelezon.
Vandaag ging het gesprek voornamelijk,
over Athlyncs persoonlijke aangelegenhe
den. Hij was bezig zijn toekomstplannen
uiteen te zotten aan zijn vriend, kapitein
Vachell, van de Yeomanry, toen dezo bern.
plotseling in de rede viel
„Zeg eens even, Athlyne, ik rncot jo
toch iets vragen. Ben jc getrouwd?"
„Wat? Ik getrouwd Lieve hemel kerel,
boe kom je daaraan?"
„Zeg dat wol! Je hebt nooit iets gedaan
of gezegd, waaruit ik het kon afleiden. Maar
toch wilde ik het jo vra3en. Jo moet het mo
niet kwalijk nemen. Ik heb er mijn bijzon-
dero redenen voor."
„ïk denk cr niet aan het jo kwalijk te
nemen? Hoe kom jo daar bij? Maar waar
om vroeg jo het me?"
„Dat zal ik je vertellen. Maar het is een
heel teedcre kwestie en dus wilde ik eerst
het zekere voor het onzekere nemen. Dat
is verstandiger."
Athlyne luisterde met aandacht.
„Hoor eens, Vachell, dat wordt inte
ressant. Ga door 1 Ik brand van verlangen
te weten waar jo naar toe wilt."
De ander aarzelde en zei toen plotseling:
„Jo hebt dus nooit een huwelijkscere
monie of iets van dien aard doorgemaakt?
Ik vraag jo werkelijk vergiffenis voor dio
vraag."
(Wordt vervolgd.).
