Lingeries ea Bonten.
Kostuums ea Blonses.
Berlitz School
C
HOYTEMA's KALENDER.
WOLLEN Dekens.
PREMIE-UITGAVE.
IJACOL (Haarkracht)
"7)
tolstraat 122. 1. C. KORT.
FEHWBBDA TIEMAN.
Privaat- en Klasselessen
No. 15234.
LEIBSGH DAGBLAD, Woensdag* 20 October. Derde Blad.
Anno 1909.
Proefmanden waarby men een Exempl. van den Kalender ontvangt.
Raarfemsroerstraat 73a - LEE9EK3.
MODERNE TALEN
TURFMARKT 8 - LEBREE.
PROSPECTUS FRANCO.
UITSLUITEND
ïjeidscii fabrikaat
DE GRACIEUSE, f1.37'/j per Kwartaal.
PERSOVERZICHT.
1G77 7G
Ten einde kennismaking met onze wünen te bevorderen, bieden wU van af heden tot
31 December n.s. eiken kooper van f 20.of meer, aan Wtfnen, of van een der onderstaande
proefmanden, gratis een exemplaar aan van
1691 165
Deze Wand-Kalender, In kleurendruk, (bestaande uit 12 bladen van 21 X *7 centimeter),
door den ontwerper TH. VAN" HOYTEMA zelf op iteen gebracht, is een kunstwerk van groote waarde
en wordt b(J den boekhandel, evenals vorige jaren, f ÏO.verkocht. De exemplaren welko.wjj
onzen afnemers als premie aanbieden, z(]n geheel gelijk aan die welke door den boekhandel
geleverd worden en komt daarop dus geenerlei reclame (evenmin als onze firmanaam) voor.
De Kalender wordt uitsluitend geleverd bU
bestellingen op.wün, (dus niet op gedistilleerd).
Een volledige lfist der merken, waarop deze
aanbieding van toepassing Is, Is in onze dopóta
verkrijgbaar of wordt op aanvraag toegezonden.
Bfi bestelling gelieve men naam en adres
duidelijk te vermelden. Elke kooper kan sleobts
één exemplaar van den Kalendor ontvangen.
De verkoop geschiedt uitsluitend h contant.
Flesschen worden A 5 Cts. berekend, doch tot
denzelfden prijs terug^ en iman.
No. 1.
6 Fl. St. Estèphe Médoc.
C Chateau Mallorot.
3 Oude Witte Portwyn.
3 Oude Roode Portwijn,
PRIJS
No. 2.
6 Fl. ChAteau MAlleret.
4 St. Emilion.
2 Extra Oude Roode Portwijn.
2 Extra Oude Witte Portwijn.
PRIJSri6.70
W KIwiGliAAR BIJ j
hh. WIJNHANDELAREN
rN GROSSIERS
01-4 30
De Antiseptische Hnnrmid-
delen, van den Hof kapper JUIST-
MAN JACOB, waaronder
zijn te Lelden verkrijgbaar b(j den Hee
ren A. G. HOPPEZAK, Breo-
straat en GEBRS. CHRIST!
AANSE, Hoogewoerd. 6178 11
BU vonnis dor Arrondissements
Rochtback te 's Gravenhage van dsn
SOsten Juni 1909, la uitgesproken
do Scheiding van Tafel en
Bed tusschen LENA KOËRE
BAKKER, wonende to Lolden en
MATTH1JS TAN DER LIN
DEN, wonende te Leiden, met alle
wettelijke gevolgen daarvan.
De Procureur van Elacherea,
9350 11 Mr. F. A. BARGE.
IN ALLE
kunnen steeds begonnen worden in de
1554 60
VAN
ZIJN ONZE 157S 40
Telef. Int. 767.
LEIDEN.
De Zutphensclie j o u g d, bezoekende
.'de H. B.'-S.,' doet zeer Veel aan sport,
paar lijdt de studio onder, het onderwijs
jop de H. B.-S. i3 niet vruchtdragend ge-
inocg.
Nu liebl>en alle leeraren van de H. B.-S.
en de commissie van toezicht op hot M. O.
ieen circulaire aan de ouders der leerlingen
doen toekomen, waarin wordt gewezen op
de schade, die deze overdreven sportlief-
Kebberij teweegbrengt, en verzocht of de
ouders haar wat willen broidelon. Maar nu
komt er eêh .moeilijkheid, zooala we in de
u t p h en s c li e Courant" lezen.
„Wat zullen nu die ouders en verzorgers
iuot de circulaire, doen? Wel, natuurlijk hun
Linderen of pupillen verbieden aan wed
strijden deel te nemen. Maar het is zeer de
.Vraag of alle jongens daar zoo maar dadelijk
in zullen berusten, of ze hun "ouders niet
'zullen trachten te overtuigen, dat sport zo
der wedstrijden geen sport meer is, en dat
!hun vrienden hen zullen uitlachen disizé.
piet meer mogen meespelen.
Nu zijn er gelukkig nog heel wat ouderé,
'die, eenmaal overtuigd van de noodzakelijk
heid. om de studie niet te laten overheer-
fchen door de sport, op hun stuk zullen
.blijven staan. Is het een vader gelukt ia
Ver trou wel ijken omgang te blijven verkeeren
fciot zijn jongens ook na hun 15do jaar, dan
kal het vadorlijk gezag dat als elk ge-
«ag "berusten moet op vertrouwen en nooit
bp vroes, wil het ten minste duurzaam we
zen stellig in slaat zijn den zoon te over
tuigen, dat hot om zijn eigen bestwil is, als
hij zich naar vaders wenschen op dit punt
yoegen gaat.
Maar we weten nu eenmaal, dat er ook
yaders zijn, wien het gezag over hun zoons
*#l1 vroeg is Ontglipt we leven immers ih
y,de .eeuw van het kind" zooals dit, zoo
ihoonend voof'onzo voorouders genoemd wordt.
Zulke zwakko vaders zullen wijken, zullen
het juist uitgevaardigd verbod weer intrek
ken, wat nog nadoeliger is voor de tucht
dan het. niet verbieden."
De „Zutpheasche" vindt, dat men in
deze aangelegenheid nu eens „met tact" moet
hanculen en zij geeft het volgende advies:
„Mot grooten tact dient te worden opge
treden, nu er eenmaal yan gerept is. Bij
elkaar moeten de ouders nu steun zoeken.
Gezamenlijk moeten ze overleggen wat cr
'te doen is tegen die overdrijving op sportge
bied. Trekken zo één lijn, dan kunnen zo
het gevaar kcóren, dat hun kinderen onder
gaan in 'de sport en van het onderwijs niet
voldoende profiteeren om te slagen als de
examentijd komt.
Intussehen, hier is medewerking van do
andere zijde onmisbaar. Jongens, die door
het ouderlijk woord niot meer overtuigd wor
den, luisteren wei naar de stem van het
.bestuur van hun Bond. Door het hoofdbe
stuur van den „Ned. Voetbal-Bond" dient
deze circulair© o. i. te worden beantwoord
Snot voorstellen om. do deelneming aan com-
iW.titie-wedstrijden te beperken tot jongelui
boven 18 jaar. Is het eigenlijk geen gToote
dwaasheid,.dat jongens van 15,16 jaar 's Zon
dags heele reizen moeten maken om elders „do
eer" van hun club hoog bjv: houdeli,? We
zwijgen nu nog over de r.>js- en "verblijf
kosten, welke op menig vadereigenlijk te
zwaar drukken, maar die. bil ziek..- getroost
omdat zijn zoon beweert anders geen-yrien-
den to krijgen."
Door de „Z u t p h e n.8 c h o Courant"
wordt nog gezegd, aangaande het door haar
opnemen van sportverslagen, uitslagen van
wedstrijden, enz.:
Zeker, wij geven in onze sportrubriek ook
verslagen van voetbal-wedstrijden. Dat moe-
tca we wel, omdat een dagblad wel ge
dwongen is te gewagen van wat in het
openbaar gebeurt err deu nienschen belang in-
boezemt, 't Zijn housch niet alleen kleine
menschen, die Steeds den mond vol hebben
van gemaakte „kools" bij do „mets", van
de „yieuantie", en allerlei sporltermen ver-
haspelen. Al dat gepraat over de sport-, als-
het belangrijkste is, dat in de we
reld- gebeurt, maakt den uitslag van wed
strijden in het oog van die kleine en groote
luenschen tot wereld gebeurtenissen, welke
wij-als orgaan der publieke opinie niet kun
nen verzwijgen, al hechten wij er persoon
lijk geen gewicht aan.
„Het Vaderlan d" bespreekt met in
stemming het ingediende wetsontwerp,
houdende bepalingen betreffende het ge
bruik van trekhonden. Het blad zegt
o. m.
Wij stellen ons van de ingediende wet,
en inzonderheid van den daarin genoemden
maatregel van algemeen bestuur, voor, dat
deze een krachtige instructieve en preven
tieve werking zkl hebben, in dien zin'ml.,
dat houders van hondenkarren er door zul
len leeren, hoe zij hun trekhonden hebben
aan te spannen, indien zij zich niet van
het gebruik van kar en honden willen zion
uitgesloten.
Verder heeft een regeling bij de wet het
greote voordeel, dat zij algemeen is. Et zijn
nu provinciën, waar de vrijheid van liet
rijden met hondenkarren door niets beperkt,
en andere, waar het aau regelen gebonden
is, echter in do eene provincie zus, in de
andere zoo, zoodat de houder aan do eene
zijdo der provinciale grens straffeloos doet,
wat hem aan de andere zijde verboden is.
Er zijn gomcenlen, waar geonerlei verbod
bestaat, en er zijn er, waar het gebruik van
honden als trekdieren geheel verboden is.
Het ligt voor de hand, dat, vooral bij een
vervoermiddel, en nog wel een, hetwelk zoo
gemakkelijk do grenzen van de gemeente of
provincie overschrijdt, uniforme regeling de.
voorkeur verdient.
Wij twijfelen niet, of het wetsvoorstel
zal bij allen, die deernis gevoelen met het
dikwijls verschrikkelijke, en soms ergerlijke,
lijden der arme trekhonden, instemming vin
den.
„De 81 au,d a,ard" betpögde In ëenlgê
artikelen over h,ot r e o K t d e r minderhe
den, dat gestrenge oisch van een doeltref
fend regeeringsbeloid is do eerbiodiging van
het recht der minderheden. In den breedo
dringt het blad daarom bij'de partijen van
rechts, aan toch geenszins de minderheden
te onderdrukken. Zijn conclusion zijn: -•
Steeds moot wie in de meerderheid is, en
recht wil doen, zich in den toestand dor
minderheid weten te verplaatsen, en zich
afvragen, welke gewaarwording het in hem-
zelven zou wekken, zoo men z ij n rechten
te na kwam.
Zooveel liet beginsel gedoogt, Kobben we de
inschikkelijkheid in praktijk te brengen, en
too to geven wat toegegeven kan worden.
Wat we in do Sohoolkwestie stoïds als cisch
en leuze kozen, om onverbiddelijk, maar dan
ook op niets meer dan op gelijkstelling
aan te dringen, moet op elk terrein ons tem
levensregel zijn of worden.
Niet de meerderheid is het volk, maar
meerderheid on minderheid zijn saam twee
saamstollende doelen van hot nationalo com
plex, en alleen zulk een staatsbeleid staat
hoog, dat aan beide recht laat weder
varen.
„Haagsolie Stemmen" bevat onder
het opschrift: Wij blijven trouw, hot
volgende 6tukje:
„Niet gaarne Zouden we willen, dat wat
door ons geschreven werd, wordt of zal wor
den oyer dr. Kuypcr, verkeerd werd uit
gelegd. Daarom zij er hier de nadruk op
gelegd, dat al ons schrijven slechts één doel
heeft: de tegenpartij to verzekeren, dat ons
Christenvolk dr. Kuyper trouw blijft.
Is er niets waar van al wat men van dr.
Kuyper vertelt: wij blijven hem trouw!
Is allen waar wat men gelieft te bewe
ren wij blijven dr. Kuypar trouw 1
Immers, als het ergste waar was, wat men
vertelt, des neen dan nog was Ier
hoegenaamd geen motief en had niemand het
recht, dr. Kuyper, den van God gegeven
leider, vervallen te verklaren van zijn lei
derschap van partij en coalitie. Zelfs dan
niet, als datgene waar was, dat voor het
christelijk besef wel het erg3te mag ge
acht worden, als dr. Kuyper namelijk ecu.
slecht leven had geleid 1
De vrijzinnigheid kan dan ook haar laster
campagne wel staken: ons christenvolk blijft
dr. Kuyper trouw!
Zoo ooit, dan geldt het thans voor partij
en coalitie, trouw den van God gegeven
leader volgen, door dik en dun,!"-
„Een ieder, die dit leest, zal moeion toe
geven", zegt „De Nieuwe Courant,"
„dat hierin de Rede het tegenover de Open
baring Volkomen heeft afgelegd."
i
Het doet ons leed vóór „De Nieiïw'ë
Courant," dat zij zich door bovenstaand
artikeltje tot zoo grove spotternij heeft la
ten verleiden, aldus „De Nede11 ander'V
Men commentarieert zulke dingen niet, men
drukt, ze eenvoudig over. De toepassing kan,
men aan den verstandigen leger gejukt py&r
toten.
_JSet Vaderland" zegt:
Door dik en djint Waartoe dan ver
der nog discus&io over' goed of kwaad, ze
denbederf of geoorloofde protectio, ingeto
genheid en .omgang met mcnschcn van
verdacht allooi, de eer© Gods in hot Staats
recht, on het verkoopCn van Kouinklijko
onderscheidingen
Waartoe dit allee, indien het toch van
geen belang wordt geacht of het waar ia )>f
niet, of dr. Kuyper schuldig ia of niot?
Hij is do van God gegeven leider, die
boven de menschel ij ke wet staat.
Er jrit in die blinde aanhankelijkheid iets,
dat beneden de menschel ij ke waardo elaat.
Maar ook iets, waarvan wij de vrijzinnigen
een klein korroltjo zouden toowensclien. Een
klein, klein wcinigjoi vooraj. niet te
veell
„De Rotter d ammor" (an(i-rev.) noomt
hot stukje van nir. J. A. de Wilde
zoon van den Haags oh on wethouder in
„Haagscho Stommon," betreurenswaar
dig en 6okrijft:
Ronduit wordt hier neergeschreven, dat,
indien dr. Kuyper een sleoht leven had ge
leid, wo toch met hem als onzen leidelr
zouden. gaan door dik en door dun.
En dat wordt nu gezegd in een tijd,
Waarin sociaal-democratou vuil-venijnig rond-
fluisteren in de Hoagsche kringen, dat zij
aanwijzingen, in handen zouden hebben,
waaruit dr. Kuypena immoreel leven, zou
blijken.
Tegonovor oen dergelijke walgelijke socia
listische campagne past niot een zeggen: als
dr. Kuyper oen onzedelijk leven zou hob-
ben geleid, dan blijven wo hem toch. nog
trouw.
Neen, als pion die gedachte hoerselirijft,
moet er op volgendan zullen we dien
misstap ten diepste betreuren, en zien wat
ons te doen staat.
„De Rotterdammer" noemt voorts
„dergolijken onzin" grievend voor dr, Kuy-
per.
„D e T ij d" zegt„Dooi1 dik en dun I" Hier
houdt alle redeneering op. De vraag ia maar
of de solirijver, die hier aan het woord is,
het recht hoeft, te spreken nam ons de eoa-
litio of zelfs namens de geheeld anti-revo-
lutionnairo partij.
„D o N i e u we Courant" vestigt, do
aandacht op een opmerking tegen Staat s-
p en si on neer i n g-o m-n ie t, door mr.
Veegena gemaakt in „VragendosTijd s."
De opmerking troffen we in, het debat nog
niet aan, zegt zij'.
kir. Veegena schreef:
-„"Wanneer behoeftige personen, die nimmer
rechtstreeks of middellijk in dienst van het
openbaar gezag waren, op gevorderden leef
tijd door den Staat gepensionneerd worden
zonder daarvoor ooit eenige bijdrage gestort
te hebben, zal het heffen van bijdragen voor
pensioen van ambtenaren en onderwijzers toch'
wel niet langer bestendigd kunnen werden,
Die bijdragen zullen hun moeten worden
kwijtgescholden, zoo njet vrijwillig, dan on
der don iLrang yah hun zijde, die niet zal
uitblijven en niet zal ziju te weerstaan."
De opmerking schijnt aan „De Ni ouwe
Courant" van genoegzaam belang, omdat
zij' in hot liolit stolt, dat het gezondo be
ginsel, dat wio pensioen genieten wil,
daarm naar do mate zijner financioele krach
ten zolf moet bijdragen, bij invoering van
een stelsel van Staatsponsionneering van be-
hoeftigon over do gok cole linie zou, moeien
worden prijsgegeven.
Het weokblad „De Vaderland er"
komt. naar aanleiding van mr. Veegena' ar
tikel op tegen don „rechtsgrond", dio van
vrüzinnig-democratischo zjjdo wordt gelogd
onder de verplichting, don werkman op te
dragon oen deel van de premie voor het
ouderdomspensioen te botalen.
„Van de vraag of liet aangaat zegt
hot gonoemde weokblad den werkgever te
belasten met eon doel van de premio, maakt
de heor Voegen8 zich al zoor gomakkolijk af.
Mot do machtspreuk: „Geen waarlijk yrij-
zinnigo betwijfelt moer, dat de werkgever»
zedelijk verplicht zijn, hun oud geworden,
werklieden te 'helpen verzorgen1', kan men
naar huis gaan. Door ons, die niet van
machtsproukon houden, zij enkel opgemerkt,-
dat wij wol don rechtsgrond zien, waarop
de werkgever verantwoordelijk en aansprake
lijk is voor alle ongeval, don arbeider in,
het bedrijf overkómen, maar dal het zor
gen voor den ouden dag van den werkman'
door den werkgever liet tot nog toe niet
verder bracht dan den uliliteits grond,
dat zonder zijn bijdrage het stelsel der ver
plichte verzekering Ueelcniaal onmoge
lijk wordt,"
Het „Weekblad van het Recht"
schrijft
Telkens wanneer men, bij welke gelegen
heid ook, do gescliicdblnden opslaat, waar
op hot strafrecht van vroegere tijdon
staat beschreven, voelt men zich gelukkig
over den rouzenafstand, ^velko in betrekke
lijk korten tijd op dit gel>ied is afgelegd.
En toch, hoe weinig reden tot juichen be
staat ook hier, wanneer men niet slechte
let op eigen land en op enkele landen om
ons, doch ook zijn blik laat gaan naar verder
gelegen Rijken. Juist in deze dagen berei
ken ons droef stemmende berichteu. In het
Noord-Oosten van Europa werkt reeds sinds
vrij geruimeu tijd een militaire straf
rechtspraak, dio met het menschelijk
leven speelt als met een voorwerp van wei
nig waarde; duizenden zuchten in over vulde
gevangenissen, waar ziekte' en ellende rotnd-
waren, zoodat het cijfer der zelfmoorden
tot een ongekende hoogte stijgt; nog een»
duizenden zwoegen in de Siberische mijnen
en aioopen daar hun jammerlijk beslaan
vcort; do gelukkigsten zijn missohion nog
de hondorden, wier leven een einde vond
onder do handen van den beul.
En thans gaat men in hot Zuid-Westen
van ona werelddeel dit droeve voorbeeld
volgen. Na ©en diep betreurenswaardige
•uitbarsting yan de opgezweepte volkshart»-
tooht oefent ook daar het militair gezag
