N#. 15182
Vrijdag 20 Augiistns.
A°. 1809.
<§eze Qourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§onen feestdagen, uitgegeven.
Onder onze Vroede Vaderen
FEUILLETON.
Met majoraat.
LEIBSCH
DAGBLAD
PEPS DEB ADVERTENTIEN:
Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.171. Grootere letters naajr
plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Cents contant; elk
'tiental woorden meer 10 Cents. Voor het inoasseeran wordt/"0.05berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oenta; per 3 maanden 2 l 2 f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevoatigd lijn 1.30.
Franco per post 1.65.
Als het hek van den dam is, dan.... Onze
burgemeester is nog steeds aan zijn huis,
misschien aan zijn bed gebonden en zoo kon
hij ook de vergadering gïsternamiddag niet
presideeren. Nu zat de oudste wethouder,
^e heer Van Hamel, voor en cteed 200 'n
'enkele maal uitkomen, dat het hanteeren
van den hamer hem nog nieuw is. De teu
gels werden niet strak gehouden al liet hij,
^ooals straks zal blijken, het niet over zijn
kant gaan. Er was overigens weinig van be-
teekenis te doen en hot ging voor het groot-
Bte deel ook heel huiselijk en gezellig toe.
De hoeren waren goedlachs zelfs.
Uit de weinige ingekomen stukken bleek,
'dat ook voor het gemeente-bestuur er een
komkommertijd is. Eenigsrins vreemd deed
het aan vermeld te hooren, dat de dames
G. C. Kooyker cn I. M. Gort, die een paar
zittingen to voren weder tijdelijk waren
1 herbenoemd tot leerares in het Duitsch aan
de Hoogere Burgerschool voor Meisjes,
-iflians ontslag uit de betrekking vroegen.
Wat zit daar aobter? hoorden we een paar
naadsleden vragen.
De heer Hartevelt, die door de ongunst
'der kiezers gisteren voor het laatst de ver
gadering bijwoonde, had ontslag genomen
nis gedelegeerde van de gemeento bij „Kcn-
his is Macht'' en legde tevens zijn mandaat
hls lid van het bestuur van de „Vereeni-
ging tot bevordering van Bouw van Werk
manswoningen" in handen van B. en Ws.
Heb onderzoek der geloofsbrieven van de
herkozen en nieuwbenoemde Raadsleden,
niets meer dan een formaliteit, bad tot re
sultaat, dat tot de toelating van allen werd
besloten. Zoo is dan eindelijk de Raad weer
voltallig. Verder volgden een paar benoe
mingen en er werden verschillende rekenin
gen over 1908 goedgekeurd, waaronder die
Van de Stedelijke Fabrieken van Gas en
Ëlectrioiteit, welke een goeden indruk
maakte. De gasfabriek gèèft dit jaar een
mooie winst van ruim 108,000 en de afdèê-
electrieiteit levert slechts een verlies
von even 6000, veel kleiner <Fus dan oor
spronkelijk werd vermoed.
Met een hamertikje alsof het niets was
werd ook besloten een tijdelijke leening tc
sluiten van 110,000 om tc voorzien in de
behoefte aan gasgeld. Menig koopman en
burger zou misschien wat graag ook een
soortgelijke leening willen aangaan. Maar
'dat zou niet zoo gemakkelijk vlotten. Daar
voor moet je een publiek lichaam zijn.
De Zondagsschoolvereeniging Zaait aan
felle Wateren" zal het niet gegund zijn te
zaaien in de lokalen van de school aan den
Zuidsingcl of aan don Maresingel. B. en Ws.
mee.ndon afwijzend te moeten adviseeren
öp het verzoek dier voreeniging om in deze
scholen Zondagsschool te houden en de
Raad ging eenstemmig met dit praeadvies
mee.
Wvj kunnen hun geen ongelijk geven.
Het zijn rog nieuwe gebouwen en we kun-
fcan ons voorstellen dat de hoofden dier
scholen en do onderwijzers hun best doen
de lokalen in goeden staat te houden, maar
gedurende een Zondagsschool-des missen zij
alle toezicht en zeggonsschap en naar we
vernamen gaat het op zulke Zondagsschool-
ieseen wel eens Spaansch toe. Het zijn niet
allo koks, die lange messen dragen en de
heeren en dames, die rioh opwerpen als
Zondagssohool-onderwijzora en onderwijze
ressen, zijn niet allen paedagogen. En zij
staan soms voor overgroote klassen Dat de
schoolmeubelen in zulke omstandigheden
wel eens heel wat te lijden kunnen hebben,
laat zioh denken.
En het zou zijn de liberaliteit wel wat
te ver voeren voor de gemeente om daar
van de risico te dragen. Wij voorzien dat
in 't algemeen van bet afstaan van openbare
gebouwen voor particuliere doeleinden wel
wat kariger gebruik zal worden gemaakt,
dan tot dusverre het goval was.
De Leidsche Gynin. en Schermvereeni-
ging „Hercules" had voor haar tweede ver
zoek inzake vooruitbetaling van vergooding
voor het gebruik van het gymnastieklo
kaal aan de Pieterskerkgracht een pleitbe
zorger gevonden in den heer Pera.
De Raad weigerde echter een voorstel
dienaangaande door den heer Pera inge
diend, voldoende te steunen en liet toen hij
stemming vroeg over het afwijzend praead
vies van B. cn Ws. hem alleen staan.
Even weinig gelukkig was de heer Pera
-in zijn pleidooi voor de Leidsohe Runders-
en Varkensslagersvereeniging, betreffende
haar klaolit over de houding van den di
recteur van het Openbaar Slachthuis bij het
vaststellen, van de contracten omtrent het
huren van koeloellen, onzen lezers wel be
kend. De heer Pera, dio meestal geen
blad voor den mond neemt, trok nu vooral
/an leer.
„Er is door den direoteur te kort gedaan
aan de gewone manier, waarop een con
tract tot stand komt."
,,Do directeur heeft geheel willekeurig de
voorwaarden veranderd."
,,De slagers hebben recht op een andere
behandeling ojf moeten zij met het petje in
de hand komen om te vragen wat -mijnheer
belieft?"
Ziedaar enkele krasse uitdrukkingen die
we opteekenden. blaar we waren et nog
niet.
Komende tot de wijze waarop de direc
teur heeft gehandeld, zeide de heer Pera,
- dat. men.zoo. jete in..dan-handolt waar-men-
een korter terminologie bezigt dan op de
bureaux, een ploertenstreek'noemde.
Do voorzitter kwam heel gemoedelijk re-
plic.eeren dat de heer Pera zeker wel kon
begrijpen, dat hij zulks een qunlificatie om
trent een handeling van een ambtenaar
niet kon laten door gaan. Hij vermoedde
dat het woOrd den heer Pera was ontglipt
en vroeg hem het te willen terugnemen. De
heer Pera wist duideb'jk te maken, dat hij
niets meer had beweerd dan dat men in
den handel een dergelijk optreden als zoo
danig qualificeerdo. Zelf had hij den di
recteur niet van een ploertenstreek beschul
digd. en als een beleediging had hij het niet
bedoeld. De Raad lachte hartelijk bij het
laatste.
Als men er zich aan ergerde dan wilde
de lieer Pera het woord wel terugnemen
en zoo geschiedde het.
Toen kregen we nog een weerlegging van
het door den heer Pera beweerde van den
voorzitter der Slachthuis-commissie, Mr.
Kerstcns cn een woordjo van den heer
Bosch, die eerst wel in den geest van den
heer Peru had meenen te moeten spreken,
dooh in een vergadering van den vorigen
avond tot andere gedachten was gekomen,
(do heer Meuleman, voorzitter van de
Slachthuis-commissie ad hoe, stak den
vinger op als wilde hij zijn medelid waar
schuwen niet verder te gaan) en nu alleen
wilde conslateeren, dat het hem „zeer leed
deed" dat door deze kwestie de verhouding
tu6schen directeur e«n slagers, welko ia
den laatsten tijd aan het beteren was, we
der onaangenaam dreigde te worden.,
Ook de heer Fokker voelde zich geroepeu
een klein gewichtje in de schaal te moeten
werpen ten voordeele van B. en Ws. en
cien directeur, waarna de heer Meuleman
in verband met het door den heer Pera
opgemerkte, een vermaning riohtte tot die
leden van den Raad, dio zich als pleitbezor
gers voor de burgers, dio klachten hebben,
opwerpen. Hij vond dit op zichzelf heel
mooi en goed, maar dan {nokten zij zich
niet eenzijdig laten inlichten, zooals de
heer Pera in dit geval zich had laten doen.
Nu was de beurt, om met recht te protos-
teeren, aan den heer Pera. Wie kon zeggen
dat hij niet de zaak van beide kanten
had beschouwd t Het trekken van oonclu-
sies daaruit is toch een recht van elk raads
lid, zooalfl de heer Pera dan ook met na
druk opmerkte. En waarlijk, de indruk dien
men uit de gepubliceerde stukken kreeg,
was tooh niet zóó, dat men den slagers
geheel ongelijk moest geven. Er moot
oohter, naar we hoorden mompelen, iets
met het adres der slagers gebeurd zijn,
dat niet geheel in den baak is, zoodat
het eigenlijk andere had moeten luiden.
Hoe het zij, dat al de leden der Slachthuis-
commissie ad h o 0, die het woord voer
den, het min of meer opnamen voor den
directeur, geeft tc denkenal geeft dit
nog wel geen aanwijzingen voor het rap
port dat betreffende Eet onderzoek dier
oomoiissio wellioht over eenigen tijd. zal
verschijnen.
Het voorstel van den heer Pm-a om den
8lagers tc berichten, dab er op gelet zal
worden dat bij onderhandelingen met den
direoteur voorbaan ook mot hun belangen
rekening gehouden zal worden, weid ten
slot to vorworpen met op twee na algemeens
stemmen.
Hierna-gliptem nog enkele punten onder
den hamer door en volgde bij de rond
vraag een tweetal opmerkingen van den
heer Roem, waarna do vergadering te
haJfvior werd gesloten.
Nu zullen de heeren wel niet voor den
eersten Dinsdag in September weder
bijeenkomen. Moge de burgemeester' dan
weder hersteld zijn en do vergadering
prosideereiL
Leiden, 20 Augustus.
Het stoffelijk overschot van wijlen mr. R.
T. H. P. L. A. van Boneval Faure, oud-
hoogleeraar aan de Leidsche universiteit,
oucU-lid der Eerste Kamer en ridder in de
orde van den Nederlaudschen Leeuw, zal
Zaterdagnamiddag op de begraafplaats
aan de Groenesteeg alhier worden ter aar-
do besteld.
De lijkstaatsie zal daartoe om halfóén de
woning aan de Breestraat, waarheen het
stoffelijk overschot uit Putten is overge
bracht, verlaten.
Donderdag 2 Sopteniber geven lo da
mes A. NoordewiorReddingius, "opraan,
P. de HaanManifarges, alt, en de lieer
Anton B. H. Verhey, organist, in de Pie
terskerk alhier een uitvoering van gewijde
muziek.
Voor het examen Fransch 1. o. is te
's-Gravonhage geslaagd mej. S. C. A. van
Helsdingen, van Leiden.
In de kerk van O. L. Vr. Onb Ontvan
gen welke te dezer gelegenheid fraai ver
sierd was, droeg de weleorw. heer A. A. M.
Heijdeman zijn eerste plechtige H. Mis op.
Een grooto menigte vulde het kerkgebouw
en volgde met aandacht den H. Dionst, De
eerw. neomist werd geassisteerd door den
zeorcerw. pater H. L. A. Gadet, pastoor der
parochie, als presbyter-assistensden wcj-
eerw. heer A. J. B. van Dieren, kapelaan
te Kwadendamme, als diaken; de eerw.
beer J. v. d. Berg, theologant van War
mond, als subdiaken, terwijl do weleerw.
pater R. C. H. Bouters als oereraoniarius en
de eerw. heer G. Boos, theologant, en de
weleerw. heer P. Zwart, missionaris van
van Mill Hill, als cantores fungeerden.
De feestpredikatie werd gehouden door
den weleerw. heer Van Dieren, die tot tekst
had gekozen de woorden van den apostel
Paulus in zijn brief aan do Hebreeuwen:
„Elk priester, genomen uit dc menschon,
wordt over do menschon aangesteld voor
die zaken, welke in betrekking staan tot
God". Aan do hand daarvan schetste de
eerw. redenaar de dubbele taak van den
priester, die in naam van God optreedt bij
de menschen als uitdeeler van Gods genade,
bestuurder van Gods volk, en leoraar der
volkeren, en die in naam der mensohen
optreedt hij God, voor hen bidt en bet H.
Misoffor opdraagt.
Het zangkoor voerde op verdienstelijke
wijze het Veni Creator van S. H. Tychon,
do groote Mis van Lorenzo Perosi en het
Laudato Dominum van Elb. Fronssen uit.
Het 4do regiment infanterie zal 20
September per spoor uit Leiden, Gouda en
Delft vertrekken naar Utrecht en van daar
naar do legerplaats bij Zeist marcheeren,
om gedurende 1G dagen oefeningen op meer
uitgebreide sohaai te houden.
Door wijlen den heer tT. M. Bouma,
onlangs te Wyckel overleden, is aan het
-R.-K. parochiaal kerkhoatpur vnn den H.
Ladgoru8 te Balk vermaakt zijn geheelo nar
latenschap, begroot op f 12,000, onder <Ten
last van vruchtgebruik door rijn weduwe
gedurende haar leven en van een legaat van
1000 aan een zijner bloedverwanten.
De commissaris der Koningin in deze
provincie mr. Patijn, heeft zich voor eenigo
weken met verlof buiten Den Haag bege
ven.
Gedurende zijn afwezigheid is het lid van
Ged. Staten mr. Van de Velde als waarne
mend commissaris van H. M. opgetreden.
De burgemeester van Den Haag, baron
Sweerts, is van zijn langdurig buitenlamlsch
verlof aldaar terug en heeft rijn ambt ton
stadhuizc horvat.
Te Teteringen is overleden de gcp. ko
lonel van het O.-I. leger, de heer F P.
Sievers, ridder der Militaire Willemsorde.
Gisteravond is verschenen <Je gemeen
te begrooting van Amstordam voor 1910, in
ontvang en uitgaaf bedragend de som van
ƒ32,605,208, tegen ƒ31,983,419 over 1909.
Vermindert men deze eindcijfers met do
buitengewone ontvangsten en uitgaven, dan
blijkt, dat voor den dienst 1910 voor de ge
wone uitgaven een som van 544,283 méér
wordt geraamd, dan daarvoor voor den
dienst 1909 werd toegestaan.
In hun toelichting schrijven B. en Ws.
o. m.
Zooals blijkt sluit deze begrooting ronder
dat tot belastingverliooging behoeft to wor
den overgegaan.
Dit resultaat kon slechts worden bereikt
door in de begrooting alleen de strikt nood
zakelijke uitgaven op le nemen en daarbij
ai te ruime ramingen te vermijden. Het ac
cres op do ge.wono uitgaven ad 544,283 is
dientengevolge, in vergelijking met dezelfde
aocressen in vorige jaren, betrekkelijk ge
ring.
Bij het opmaken der begrooting moest in
deze vermeerdering van uitgaven worden
voordon en tevens een bedrag van 214,513,
dat het Saldo van den dienst 1908 lager was
dan dat van don vorigen dienst, worden ge
dekt.
Tegenover deze meerdere uitgaven cn ge
meld lager saldo werden do ontvangsten ook
ongeveer 788,000 hooger geraamd, waarin
oen hoogoro uitkeering van de gasfabrieken
ad 100,000, van do electriciteits-vcrken ad
50,000 en een meerdere opbrengst van de
plaatselijke dirooto belasting naar het inko
men ad 350,000 zijn begrepen.
Hoewel dc mogelijkheid dezer hoogere ra
mingon op zichzelf tot tevredenheid kan
stommen, moet er op worden geweren, dab
dio hoogo raming der ontvangsten en do
zuinige raming der uitgaven ten gevolgo
zal hebben, diat het saldo van den dienst
1910 belangrijk lager ral zijn, dan anders
wellicht het geval zou rijn geweest, hetgeen
wederom op do begrooting van 1912 zijn in
vloed zal doen gevoelen.
Met het oog hierop hAdden wij zeggen
B. en Ws. wellicht andere voorstellen
moeten doen; doch de omstandigheid, dat
met grond mag worden venvacht, dat hot
aanhangige wetsontwerp tot herziening van
het ploatsolijk belastingstelsel binnen nieb
al te langen tijd wet ral worden en de daar
uit voortvloeiende nieuwere regelingen al
thans vóór 1912 van gunafcigen invloed op de
gomeente-financien zullen zijn, hebben ons
vrijheid doon vinden die voorst U-n nchter-
wege-te laten.
Tevens stellen B. en Ws. vooT: opcen
ten op. de hoofdsom der porsoncelc belasting
daar ter stede te bepalen op 50l il bet
bedrag, dat evcntuoel voor den dienst van
1910 op uit to geven anticipatie-biljetten zal
worden geleend, te bepalen op een maxi
mum van ƒ8,000,000; en* het percentage,
waarnaar de plaatselijke directe belasting
naar het inkomen voor liet belastingjaar
1910/11 zal worden geheven, evenals het loo-
pendo jaar, te bepalen op pet.
Wegens den overgang van het Paleis
van de familie von Wied (vroeger van
Prins Froderik) in hot Korte Voorhout,
hoek Prinsessegrackt te 's-Gravenliage, in
eigendom aan de Eorste Nederlandscbe Le
vensverzekeringsmaatschappij tot vestiging
van haar kantoren in dat gebouw, zijn de
witte beelden voorstellende figuren uit het
Oranjehuis uit de nissen weggenomen om
naar de Vorstelijke familie terug te kecren.
Het stoomschip Koning Willem
I, van Amstordam naar Batavia, arrivoer
de 18 Aug. te Genua; de Sumatra, van
Batavia naar Amsterdam, vertrok 17 Aug.
van Perim; de A n d ij k arriveerde 13
Aug. van Newport News te Rotterdamda
T a b a n a n, van Rotterdam naar Java,
vertrok 17 Aug. van Southampton en pas-
„Daarover wil ik ook nog een woordje
met je spreken", antwoordde Max. „Ga
daar ginds in dien leeren grootvadorsstoel
ritten. Hij heeft drie geslachten overleefd
en is als geschapen om na te denken. En
hier zijn sigaren; het rijn. niet de lange
Hollanders van papa."
„Met alle respect voor je papa koester
ik toch een niet te zeggen minachting voor
zijn Hollanders. De Kilimandscharo is nog
niet hoog genoeg, om zo daar te rooken.
Mijn si gaar brandt 9preok dus!"
En Max begon.
Bij het naar-bcd-gaan heerschte er ook
een tamelijk levendige stemming onder de
jonge meisjes. De deur naar Nelly's kamer
stond zooals gewoonlijk openmen kon dus
met elkaar sprekem Trude Palm zat voor
den spiegel en draaide haar papillotten.
Ziij noemde dit „natuur", terwijl rij het fri-
seerijzer als „kunst" in den ban deed.
„Nelly!" riep rij, „coudt gij Eever met
een Duitsch er of met een Engelsohman trou
wen?"
„Ik kan het niet zeggen," antwoordde de
mis uit de andere kamer, waar zij in baar
reusachtige badkuip plaste.
,Ik zou het liefst een Rus hebben", ging
rTrude voort. „Toen ik met mama van den
.winter te Montreux was, zat naast mij aan
de table d'hóte een graaf, wiens naam op
ky eindigde, die mij zeer het hof maakte.
ik geloof, dat hij mij heel gaarne als vrouw
zou gehad hebben, maar ik liet hem afval
len, wijl hij stéeds twee glazen cognac in
zijn koffie goot."
„De Russen rijn allen drinkebroers I" riep
miss Nelly weer onder een geweldig geplas.
„Doctor Haarhaus drinkt ook te veel",
begon Truusje opnieuw; „toen wij onlangs
champagne dronken, hebt gij toen niet ge
zien, hoe Haarhaus telkens hot glas aan den
mond bracht en in één teug den inhoud naar
binnen sloeg?"
„Ocli, praat toch niet altijd, Trude",
riep Benedicte, in haar bed kruipend, „dat
doet graaf Brada evenzoo. Dat is mode."
„Nu, Dicte, dat moet men dikwijls ge
daan hebben, om het zoo goed te kunnen.
,,Gij hebt op alles wat aan te merken 1"
„Neen, niet op alles. Maar Haarhaus
doet altijd zoo. Dat is een mooiprater. En
ik zal je wat zeggen, Dicte; hij is ook oen
moordenaar."
„Gij zijt niet wijs, Trude 1"
„Hij is een moordenaar van harten. Het
is hem gelijk, of hij iemand ongelukkig
maakt of niet; hij lacht er nog over. Die
zal ook nooit trouwen. Die knakt de lelies
en dan trapt hij er op rond."
En daar Benedicte niet antwoordde, ging
izij voort: „Ik heb hem dadelijk doorzien.
Gij kent de wereld nog niet. Maar in Mon
treux liepen zulke mensbeen bij hoopen
rond. Hij draagt ook een armband; dat is
het eerste herkenningsteeken. Ik wed, dat
hij ook een voetring draagt. DeZe men
sohen zijn in het geheim allen met elkaar
verbonden en geven elkaar een wenk, als
zij weer een arm, jong meisje ongelukkig
Willen maken. Hij heeft oogen als een
tijger en waaneer hij lacht, ziet men alle
tendon als bij een luipaard. Het is een ont
zettend mensoh; dien is niets heilig, dat
weet ik zoo zoker, Dicte; dien is niets hei
lig, Dicte
„Och, laat mij met rust. Ik wil slapen."
Truusje draaide vergenoegd haar lokken
in papier. Zij had het Dicte eens behoor
lijk gezegd I
De barones had het pakket leesboeken
mee naar haar kamor genomen. Tubingen
had bij haar aangeklopt, om zich te bekla
gen, dat hem een vierde handdoek ont
brak. Bij zulke gelegenheden bleef hij ge
woonlijk nog een kwartiertje in de slaap
kamer van zijn vrouw zitten. Nu keek hij
toe hoe zij de boeken uitpakte.
„Wat knoopt gij netjes dat touw los,
Eleonore", zeide hij; „ik snijd het eenvou
dig door."
„Daarvoor zijt gij ook een verkwister en
ik ben een spaarzame huisvrouw. Bij mij
gaat geen touwtje weg. Wat heeft Molden-
hauer mij nu weer van alles gezonden 1
Spielhagen, dio den adel altijd zoo af
breekt, en Frits Mauthner, ik geloof, dat
dat een jood is, en natuurlijk een roman
van Ida Boy-Ed de burgerlijke dubbel
namen komen mij altijd zeer dwaas voor
en „Cactus" van Otto Julius Bierbaum.
Moldenhauer is werkelijk niet reóht wijs.
Hemel, Eberhard, wat schreef men vroeger
tooh mooie romans, bijv. „Paalzow" en
„Goodwy Ca8tel"; dat heb ik als meisje
verslonden; maar ik weet volstrekt niet.
meer van wien het ia; en de Engelsche
60iirijfster8Wetherel en Flygare, Carlén;
dat was, geloof ik, een Zweedsche; tegen
woordig heeft men zoo iets niet meerAls
ik nu maar alleen de titels lees I Die kun-
fien iemand reeds van te voren de stem
ming bederven."
„Dat is zoo", antwoordde Tubingen.
„Vroeger waren de titels langer en do
verhalen korter. En gewoonlijk hadden de
titels iets geheimzinnigs, wat dadelijk do
nieuwsgierigheid prikkelde. Nu zoggen ze
niets, of, als zij iets willen zeggen, kan
men het niet uit het verhaal opmaken."
„Er is ook iets voor papa bijNatuur
lijk weer koloniale literatuur: Stanley „In
het donkerste Afrika." Geef hem het bock
morgen vroeg, Eberhard, zonder dat de
anderen het zien. Anders plaagt Haarhaus
hem weer met rijn dweperij voor Afrika.
En zeg eens, nu gij hier toch zijt: Zal het
den drie-en-twintigsten een groot souper
worden of slechts drie gerechten? Ik moet
dat weten, met het oog op do kookvrouw."
„Lieve Eleonore, dat is een vraag, die
gij zelve het best kunt beantwoorden. Ik
kan je alleen zeggen, dat het mij op een
gerecht meer of minder niet aankomt. Fij
nen wijn geef ik, daar het een souper is,
niet; maar gaarne een glas champagne.
Die kan reeds vóór het gebraad geschon
ken worden, opdat de stemming niet in
slaapt. Natuurlijk alleen sellery mousseux;
geen pommery."
„Dan zal Haarhaus wel weer in stilte
den neus optrekken. Die man is vreeselijk
verwend. Zorg ten minste voor fatsoenlijke
sigaren en goeden cognac."
„Alles blijft bij het oude, Eleonore. Voor
Haarhaus maak ik geen omslag. Honry
Clay en Hennessy met drie sterren geef ik
niet. Mijn sigaren zijn rookbaar en mijn
cognac laat zich wel drinken. Ik ben geen
Berlijnsohe handelsraad."
,Nu goed, goed", bracht de barones sus-
eend in het midden". „Ik ben hefc eigenlijk
geheel met je eens. Maar nu nog een
woord over de plaatsing aan tafel. Me
vrouw Kletzel tussbhon Kiolman en den
apothoker; dan kan zij haar batterijen
laten springen, zooveel zij wil. En ik daclib
mevrouw Seesen tusschea Max en Haar*
haus."
Tubingen stond glimlachend op en gaf
zijn vrouw een kus.
„O, gij slimmerd", Zeide hij; „denkt ge
dan, dat ik het niet merk, dat gij weer uw
netton naar Langenpfuhl uitwerpt 1 Als het
jullie gelukt, kindertjes, mevrouw Seesert
voor Max te vangen, dan zal het mij op een
Hennessy met drie sterren niet aankomen
Ik geloof, Eleonore, dat gij absoluut j®
huwelijksjaar tot zijn recht wilt laten k®-»
men. Goeden nacht, kind.
IX.
Een paar dagen later arriveerde Max' ge*
schenken uit Afrika. August had de kisten!
uit Plehningon gehaald. Toen men ze op de
veranda wilde uitpakken, riep Benedicte!
plotseling
„Hemelsche goedheid, wat ben ik go*
schrikt! Kijk daar eens heen!"
En zij wees de laan in. Danr kwam graaf,
Semper Brada op zijn tante Boltc naar hefij
heerenhuis draven. Maar wat vooraf go*i
beurd was, dat hadden de meestcn niet ge*<
zien. De luitenant was namelijk met zijn ro«
over het gesloten parkhek gesprongen..;
Free8e, die zioh met Dieter en Bernd even*
eens op de veranda bevond, ging een hul-»,
vering door de ledenhij dacht aan Gua«|
dolquivir en zijn gewaagden sprong. Hi|
voelde cioh nog altijd wat lendenlam.
^CWordt vcrvoIpd.JT,
