Wo. 15153.
Anno 1909.
grieven yan een Leldenaar.
FEUILLETON.
Ee:n
COLXXIXv
De maanden Juni c Juli rijn de maanden
'der jaarverslagen van gemeentelijke instel
lingen of diensttakken.
Die verslagen worden door mij altijd
'doorgebladerd en nagezien. Ook al zijn
ze gewoonlijk niet in aangenamen stijl ge
schreven en bevatten ze veel oijfers en sta
tistieken, wanneer men de moeite neemt
do meestal dorre gegevens te 1 estudeeren,
Eijn ze voor de kennis der gemeente of een
onderdeel er van, meestal zeer leerzaam.
Zoo heb ik op deren regenachtigen Vrij
dag uit het stapeltje boekjes met blauwen
Omslag eens genomen het verslag van het
bcuw- en woningtoezicht te Leiden over
1908.
Dat ik juist tot dit verslag mij voelde
'aangetrokken had zijn bijzondere reden.
iEeci belangrijke factor in het leven van
den mensch en het gezin is de woning. De
jhuisvesting heeft een even grooten, mis
schien nog grooteren invloed op het licha
melijk, geestelijk en zedelijk leven van den
jpaensch dan voedt 1 cn kleeding.
Voor alles zij er de aandacht op gevestigd,
dat het niet gaat om dc belangen van een
"gedeelte der bevolking. De huisvesting van
bet geheele volk in al zijn geledingen te ver
beteren is ook het doel van het woningtoe
zicht, zooals dit mede in verband met de
woningwet in onze stad bestaat.
Een vochtige, tochtige, niet goed gerio-
lecrde woning is ongezond, onverschillig of
rij oen deftig gezin of een arbeidersgezin
huisvest.
En zonder bouwverordening en woning
toezicht zou het ook met het bouwen van
boeren- en burgerhuizen er treurig uitzien
in onzen tijd van z.g. revolutiebouw
Een enkel staaltje daarvan knip ik uit
het verslag, dat voor mij ligt:
„In een woonhuis aan de Haarlommer-
Praart, slechts twee jaar geleden gebouwd,
moest het riool, dat wegens verzakking in
een slechten toestand verkeerde, worden
be rsteld. Bij een ter plaatse ingesteld onder,
fcoek bleek, dat in den bouwmuur over een
groot gedeelte zijner lengte en tor hoogte
van den onderkant der vloerliggcrs een
'doorgaande sleuf was gehakt, terwijl van
Üen steenen ondervloer een groot gedeelte
"was opgebroken, over den ondervloer en de
opgebroken opening was een laag zand aan
gebracht.
Er) waar zoo iets kon geschieden met een
betrekkelijk streng bouwtoezicht, laat zich
denken hoe 't er uit zou zien indien er een
(Slappe of in het geheel geen controle wa3.
Een ander voorbeeld:
„Ten gevolge van het zakken van een in
Bankouw zijnd woonhuis aan den Rijnsbur-
jgerv.vg deden zich ernstige teekenen van
.Verzakking voor aan het aangrenzend in het
Vorige jaar gebouwd perceel. Hoewel geen
Onmiddellijk gevaar dreigde werden onder
fcoerioht der Bouwpolitie eonige muren afge
broken cn opnieuw opgemetseld, binten wa.
fcerpns gelegd en boven eenige kozijnen in
Öen nchtergevel ijzeren balken aangebracht,
terwijl ramen en deur on benevens andere
'onderdeden van het gebouw werden her
teld."
Als ieder burger zijn eigen huis bouwde
'of elke bouwer voornemens was de door
jjem te bouwen woningen voor altijd in
bezit te houden, zou het gevaar voor onso-
lidrn en met de eischen der gezondheid
jjtrijdigen bouw minder groot zijn, doch me-
ïlige n bouwt in onzen tijd enkel om in don
'tdjd van bouwen te leven. Wie daarna be-
üitter wordt, mogo dan zorgen.
Dat het er nog minder dan thans het ge-
Val is met de nieuwe woningen zou uitzien,
Jndicn de overheid eisohen stelde en to'e-
êicht uitoefende daarvan leveren feiten
ook in dit verslag .vermeld het bewijs.
Hoc weinig er in het afgeloopen jaar ge
bouwd is, leert ons het verslag ook. In bet
geheel bedroeg het aantal nieuw gemaakte
gebouwen slechts 29 en het aantal verbou
wingen 16. In het jaar 1904, vier jaren
yroegcr dus, werden bijgebouwd 153 percee-
len of ruim vijfmaal zooveel,
i Gesloopt werden 82 perceelen. In het
jaar 1904 bedroeg dit slechts 31 perceelen.
Dit groot aantal eloopingen houdt verband
met het bouwplan van de Vereeniging tot
bevordering van den bouw van Werkmans
woningen. Hoe dit zij, in het aigeloopen
jaar is dus het aantal woningen vermin
derd. Deze vermindering behoeven we
niet erg aan te trekken, want zij betreft
juist woningen die niet zoo bijzonder ge
schikt kunnen geacht worden voor de be
woning van een gezin.
Daaromtrent bevat het verslag gegevens,
die een verblijdend lioht werpen.
Het aantal één-kamer-woningen bodroeg
in 1905 823, in 1906 779, in 1907 745 en in
1908 712. Dat is in vier jaar eon verminde
ring van 121. Het aantal twee-kamer-wo
ningen, zeker ook nog niet bijzonder ge
schikt voor een gezin als men bedenkt, dat
ook de keuken tot de kamers wordt gere
kend, daalde in die vier jaar van 361 tot
335 en zelfs 't aantal dric-kamer-woniDgen
nam af van löl tot 163.
Deze cijfers wijzen er op, dat dank zij de
werking der Woningwet de woningtoestan
den verbeteren, al blijft er nogal heel wat te
verbeteren over.
Nu wordt er wel eens gezegd dat die
kleine 1-3-kamer-woningen er toch moeten
blijven omdat er kleine gezinnen zijn met
geringe inkomsten die de huur van een
ruimere woning niet kunnen betalen. Daar
op zou men kunnen antwoorden dat er dan
maar schikking moet worden gemaakt, om
dat een vertrek voor keuken, eet- en
slaapkamer toch niet opgaat. En dit klemt
te meer, wanneer men in het verslag leest
dat van de 712 één-kamer-woningen 174 of
24.4 pCfc. overbevolkt zijn. Van de twee-
en drie-kamer-woningen waren overbevolkt
in procenten uitgedrukt 16,9 pCt. en 5.5
pCt. Gelukkig evenwel dat ook deze wo
ningen, de overbevolkte perceelen, zijn
verminderd.
Onbewoonbaar verklaard werden van
1803 tot cn met 1907 54 woningen, de mees
te staande in poorten, gangen en stegen
Opmerkelijk is het te lezen de redenen
waarom tot onbewoonbaarverklaring werd
overgegaan. Dikwijls was te weinig opper
vlakte de hoofdreden, dooh daarmede ging
meestal gepaard een groote mate van
vochtigheid, geringe toevoer van lucht en
licht en volstrekte afwezigheid van priva
ten. Toch varieerden de huurprijzen nog
van f 0.50 tot 1.85.
Ook de bewoners, die de afgekeurde wo
ningen hebben verlaten, rijn niet aan het
woningtoezicht ontsnapt Zes en twintig
gezinnen kwamen duurder te wonen, 9 even
duur, terwijl enkele opgenomen werden in
een gesticht of bij familie.
Niemand bleef dus zonder dak.
Naast geleidelijke verdwijning van deze
krotten door onbewoonbaarverklaring, is
het voor den goeden gang van de woning
toestanden noodig dat daarvoor in de
plaats komen betere woningen. Daarvoor
rijn noodig vereenigingen, die met steun van
het Rijk en gemeente bouwplannen ontwer
pen en uitvoeren. Aan het particulier ini
tiatief kan dit niet worden overgelaten. Ik
behoef hier niet te spreken over de ver
eeniging tot den bouw van werkmanswo
ningen. Ieder kan dagelijks aan het Leven
daal zien hoe zij bezig is aan de uitvoering
van een plan, om dit deel der stad van een
gribus te herschapen in een mooie frissohe
arbeiderswijk.
Zal het echter goed wezen, dan mag de
vereeniging zich bij dc uitvoering van dit
eene plan niet neerleggen. Er zijn nog
meer wijken, die dringend verbetering
eischen.
Zoo noem ik sommige gedeelten tusschen
de Haarlemmerstraat, en de Oude "Vest.
Ook daar vindt men in Bouwelouwen- en
Paradijssteeg met haar poorten en gangen
een vruchtbaar terrein voor de verbetering
van schandelijke woningtoestanden.
Ik zou daarom bovengenoemde vereeni
ging willen aanraden zoo spoedig mogelijk
ook daarvoor plannen voor te bereiden en
te ontwerpen.
Wi.i hebben gezien hoe lang het duurt
eer plannen als die der Bouwvereeniging
tot verwezenlijking kunnen komen. Daarom
moüt men niet met nieuwe plannen wach
ten tot de thans onderhanden zijnde nieuwe
wijk kant en klaar is. Men moet trachten
geregeld door te kunnen werken, zoolang
althans dat de meest ergerlijke woningtoe
standen in deze gemeente zijn verdwenen.
Keizer Wilhelm in De Steeg.
Naar aanleiding van het bericht, dat de
Duitsohe Keizer met de Keizerin en gevolg
op 9 Augustus bij zijn terugkeer van het
bezoek aan Kleef een bezoek zal brengen
aan Graaf en Gravin van Bentinck on Wal
deck Limpurg op het kasteeL Hiddaohten,
herinnert de „N. R. C." het volgende:
Graaf Willem Care! Philip Otto van Al-
denburg Bentinck on Waldeck-Limpurg,
heer van Middachten en Gaildorf, is 28
Nov. 1848 te Frankfort aan den M. geboren.
In gevolge een familie-verdrag van 1874
waarbij zijn broeder graaf Henry, die ge-
pensionneerd luitenant-kolonel in Engel-
schcn dienst is, hem zijn eerstgeboorterecht
afstond, volgde hij dezen in het grafelijke
fideïoommis yan Aldenburg-Bentinok, en, in
gevolge een ander l'amüie-verdrag van 1888,
rijn moeder in de „Standesherrschaft" Wal
deck-Limpurg in Wurteinberg op. Hij ia er
felijk lid van het Wurtemborgsche Heeren
huis, gepensionneerd Britsoh secretaris van
legatie en commandeur van de Duitscho
orde.
Uit rijn huwelijk met Maria Cornelia ba
rones van Heeekeren van Wassenaer (gob.
13 Jan. 1855) rijn vier kinderen geboren:
gravin Mechtild Corisande Ronira Marie
(geb. 1877), die in 1905 te Middachten
trouwde met Casimir erfgraaf van Castell-
Rüdenhausen; erfgraaf Willem Frederik
Charles Henri (geb. 1880), luitenant in
het regiment Pruisische gaïdes du corps te
Potsdam, ridder in do Duitsohe Orde;
graaf Frederik George Unioo Willem (geb.
1888), ook in dienst bij dit regiment; on
gravin Isabelle Antoinette Marie Clementi
ne (geb. 1889.)
De stamvader van het geslacht Bentinck
is Wioherus Benting, die in 1233 als getuige
van den biesohop van Utrecht voorkomt
bij het schenken van stadsrechten aan Zwol
le, on dus een tijdgenoot van den stamvader
van den Duitschen Keizer, Konrad von
Zollern (1208—1261)
Bij K. B. van 10 Juni 1819 werd voor alle
leden van het geslacht de titel van baron
erkend, bij K. B. van 25 April 1822 werd
bepaald, dat voortaan in alle officieele
stukken aan Willem Frederik Christiaan
Bentinck, zijn moeder en zuster de hun, als
behoorende tot den Rijksadel (Keizerlijk
diploma van 29 Dec. 1723), compoteerende
titel van graaf en gravin zal worden gege
ven. In 1825 werd dit recht uitgebreid tot
al zijn afstammelingen.
Bij besluit dor Duiteche Bondsvergade
ring van 12 Juni 1845 werden de afstamme
lingen van Jean Charle9 graaf Bentinck
voor Duitschland erkend te behooren tot
den ,,hohcQ Adel", zoodat aan het hoofd
van dezen tak, tegenwoordig Willem Car el
Philip Otto graaf van Aldenburg Ben
tinck en Waldeck-Limpurg, het pracdicaat
„Erlaucht" toekomt en de „Ebenbürtig-
keit" van toepassing is.
Omtrent het bezoek zelf wordt nog het
volgende medegedeeld: Zondag 8 Augustus
is de Keizer te Kleef, den volgenden dag
gaat hij per extra-trein, dooh incognito,
naar de Steeg, waar hij vermoedelijk half-
twee zal aankomen. De Keizer wordt ver
gezeld door de Keizerin en een gevolg van
42 personen. Op het kasteel Middachten
wordt overnacht; een huis is afgehuurd
om het gevolg te herbergen en den volgen
den ochtend om tien uren gaan, gelijk ge
meld, de keizerlijke gasten over ZÜtfen cn
Winterswijk naar Duitschland.
Het kasteel Middachten is voor eenige
jaren geheel gerestaureerd. De tuin, die te
bezichtigen is, is van pracht gen aanleg.
Elzevier's Maandschrift gaf er voor eenige
maanden een beschrijving van, versierd
met tal van photo's.
Omstreeks 1200 behoorde het slot aan de
heeren van Middachten. Na herhaaldelijk
verwoest te zijn kwam het plm. 1660 in het
bezit van Godard van Reede, generaal in
dienst van stadhouder Willem III. In 1691
werd hij verheven tot graaf van Athlone en
baron van Agrim. Zijn lijfspreuk: Malo
ïnori quam foedari (liever sterven dan ont-
eerd worden) leest men nog onder het
wapenschild in den gevel van het kasteeL
Het slot bezit een zeer merkwaardige
portretten-verzameling. Behalve de por
tretten van de families van Reede en Ben
tinck, vindt men er o. a. van de volgende
personen: prins Engenius van Savoye,
Frederik Hendrik, Amalia van Solms, don
prin9 van Anholt (do oude Dessauer), Fre
derik I van Denemarken. Filips II, ko
ning-stadhouder Willem III, Fredorika van
Pruisen, gemalin van prins Willem V, Fre
derik Willem I van Pruisen, Christiaan V
van Denemarken en gemalin enz.
Bovendien zijn er verscheidene schilde
rijen, voorstellende veldslagen en kastee-
len.
Bij gelegenheid van het bezoek van den
Keizer aan Do Steeg wordt een der wacht
kamers van het station voor de ontvangst
van Z. M. ingericht en versierd.
ALPHEN. De Stationsstraat is door aan
bouwing van flinke en royale burgerwoon
huizen steeds meer en meer uitgebreid.
Vóér eenigen tijd is aldaar door den heer
Willem Varossieau Louiszn. opgericht een
naar de eischen des tijds ingerichte stoom
fabriek van Bessen- en Vruchtensappen,
die met het oog op de bijna a.s. drukke
campagne, voor deze straat een eigenaar
dige en drukke levendigheid belooft te ge
ven. De nijverheid van Alphen gaat in deze
zaak vooruit en de ondernemer, die in dc
fabricage door ervaringen van vele jaren
zoo uitnemend op de hoogte is, zeker een
goede toekomst te gemoet.
BODEGRAVEN. Het avondconcert, dat
het Bodegravenseh Muziekgezelschap op 12
Juli j.l. gegeven zou hebben in den tuin
van dr. Marsman, is wegens het ongunstige
weder niet doorgegaan. Het zal nu Maan
dag 19 Juli a.s. gegeven worden op dezelfde
plaats, of bij ongunstig weder in de zaal
van het hotel „Van Haaf ten."
LISSE. In do R.-K. kerk heeft men do
negende geschilderde kruiswegstatie op de
bestemde plaats aangebracht.
Naar aanleiding van een desbetref fond
verzoek van den heer Veldhuizen van Zan
ten in een der laatst gehouden Raadsver
gaderingen, zullen in het vervolg de straat
lantaarns met helderen maneschijn buiten
de kom der gemeente niet meer worden ont
stoken, naar men ons mededeelt.
OUDSHOORN. De afd. „Salleta" heeft
zich aangesloten bij het Ned. Jongelings
verbond.
SASSENHEIM. Voor de verbetering van
het gedeelte Rijksstraatweg bij dc Wasbe
kerlaan zijn we het Rijk zeer dankbaar.
Waarom evenwel die hoopen steenen, die
den toch al niet breeden weg op enkele
plaatsen nog met meer dan een meter ver
smallen, zoo lang blijven liggen, is velen
een raadsel en een ergernis. Het zijn ware
steenen des aanstoots.
TER-AAR. De eerste augurken van den
kouden grond zijn heden ten verkoop aan
geboden aan den tuinder J. Boer in deze
gemeente. Met het oog op het ongunstige
weder zal met een geregelden pluk voorals
nog niet kunnen worden aangevangen.
De schipper V, uit Zevenhoven, wiens
vaartuig aan den Kattcnbrug onder deze ge
meente was gelegen, kwam tot de ontdek
king, dat het schip was verdwenen, en bij
onderzoek bleek, dat de oorspronkelijke
eigenaar het vaartuig in bezit hid genomen.
Genoemde V., deze onrechtmatige hande
ling niet kunnende goedvinden, riep de
hulp dér politic in, door wier tusschen-
komst hij het vaart;'- weder terug heeft
gekregen.
Een troep Zigeuners, die onder deze
gemeente te Langeraar hun tenten hadden
opgeslagen en Inwoners en wandelaars las- i
tig vielen, werd door de politie alhier ver
dreven in de richting van do gemeente
Leimuiden.
WOUBRUGGE. De herstemming tusschen
de heeren A. D. H. Heenk en P. F. Noor-
dam, voor één lid van den Gemeenteraad,
zal plaats hebben op Donderdag 22Juli a.s. j
Het aantal kiezers j stemgerechtigd voor le-
den van den Gemeenteraad bedraagt in I
8temdistrict I 201 en in stemdistrict ii 99.
Commissie voor het adatrecht,
In de afgeloopen maand is naar de
,,N. R. 0. vernoemt door hot Koninklijk
ke Instituut voor de Taal-, Land- en Volken-
kunde van Nedcrlandsoh-Indiö te 's-Graven.
hage een „commiseie voor het adatrechb"
van 3 9 loden ingesteld, aan welke com
missie is opgedragena. de gegevens be
treffende het adatrecht van Ned.-Indië bij
een to zamelen, die te vinden zijn in de
archieven van bestuursambtenaren of el
ders, of in adatvonnissen dan wel in onder
invloed van zendelingen opgestelde adatre
gelingen; b. die gegevens te schiften on, als
daartoe aanleiding is, to bewerken.
De eerste samenstelling der commissie
was als volgt: prof. dr. C. Snouck Hur-
gronje, voorzitter; prof. inr. J. H. Carpen-
tier Alting; J. C. van Eerde, oud-oontroleur
op de buitenbezittingen; O. L. Helfricb,
oud-resident van DjambiJ. J. Meijer, oud-
assistent-resident op Javaprof. mr. C. van
Vollenhoven, Gocretaris.
Het Bataviaasch Genootschap van Kun
sten en Wetenschappen te Weltevreden,
dat ten vorigen jare de instelling van eenC
overeenkomstige commissie tor sprako
bracht bij de Indischo rogcoring, is uitge
nood igd tot samenwerking.
Sn Perzië.
Do beide volgende telegrammen van gis
teren vragen dc bijzondere aandacht:
Uit Keulen: Uit Teheran wordt aan de
„KoIil Zcit." bericht, dat kolonel Liachof
rieh h"eden(Vrijdag)uiiddag naar de Moejto-
hids, heeft begeven, ter beëindiging van da
onderhandelingen. De vrede is thans
gesloten. De Porrische kozakkenbrigada
blijft in dienst. Er zal een nieuwe Rogee-
ring worden gevormd, in wolko de Sipho-
dar minister van oorlog wordt. Als zooda
nig is luj tevens, pref eet van de stad en hij
heeft dan ook reeds in rijn nieuwe quaiiteib
aan Laohof de eerste bevelen gegeven toti
herstel der ordo in do stad.
De Sjahis af getreden. Dienten
gevolge zal er een regent voor den Kroon
prins benoemd worden. Tot die functie zal
Achmed Hirza waarschijnlijk worden geroe
pen. De bevolking betoont groo*
tevreugde.
Uit Teheran: De nationale vergadering,
bestaande uit het hoofd der Moejtehids, no
tabelen, nationalisten en milrtiaire bovel-
heblwus, proclameerde heden(Vrij
dag) in tegenwoordigheid van een ontzags
lijke menigte, op het plein van het parle
ment den Kroonprins als Sjah, Azew
ul Mulk, het hoofd van do Kajarfamilie,
tot regent en den Siphodar tot minister,
van oorlog en gouverneur van Teheran.
Zijn deze telegrammen vertrouwbaar eii
er valt bijna niet aan te twijfelen, dan zon
een regentschap worden ingesteld, nadat
de vrede reedis gesloten is. De omwente
ling zou dus zonder veel bloedvergieten
tot stand zijn gekomen want het aantal
dooden en gewonden aan beide kantent
blijft beneden de honderd, volgens een be
richtgever van de „Times". De eenige
Europeaan, die gewond werd, is een Hon
gaar, volgens hem.
De correspondent van de „Daily Telo*
graph" te Teheran spreekt echter van verw
woede gevechten en plundering op groote
schaal. De nationalisten zouden de plunde
raars bij honderden hebben neergeschoten!
en de aanvallen der royalisten hebben afge
slagen. Deze berichtgever zag den toestand
pessimistisch in en vreesde, dat beide par
tijen het hoofd zouden verliezen, vertelde
cielfs, dat hongersnood te verwachten is.,
Reeds stegen do prijzen der levensmidde
len.
Uit St.-Petersburg werd nog steeds be
richt. dat het niet noodig werd geacht té
Teheran de troepen uit Kaswin to laten!
komen; ook zouden de Russische troepen,
die gereed staan aan de Perzisohe grens,
slechts als het dringend noodzakelijk wordt
geacht Per zie binnentrekken.
Indien het bericht van de „Köln. Ztg.'*
juist is, schijnt dus deze verzekering vant
Ri'csische zijde waar te rijn.
De Kroonprins is twaalf jaaT cn zout
volgoDS de Perzische wet eerst over zes
jaren den troon kunnen bestijgen.
Hf©:
1)
Henry Griggs en zijn aardig vrouwtje,
Inet wie hij pas twee uren was getrouwd,
(wachten dat ze op weg waren naar Scarbo
rough.
I Zij hadden het echter mis. Door een Licht
Jrerklaarbare vergissing waren rij op de ver
teerde boot gekomen. Griggs kon het niet
foelpenhij had geen verstand van schepen.
iHoe kon hij het onderscheid zien tusschen
;$en eigen stoomjacht van 2000 ton en een
ifcoomboot van 3000?
Ue schuld lag waarschijnlijk aan den koet-
Aer, die hen naar het verkeerde dok had
ttereden, en aan de drie zeelui, die ze op
Ben steiger vonden, en die heel hulpvaardig
pe bagage hadden afgeladen.
Griggs volgde hen, en aan de loopplank
frond hij kapitein Anderson, wachtende op
fle twee geheimzinnige passagiers, die de
'^Thetis" hadden afgehuurd. Hij had nog
geen instructies welke haven de naaste be
stemming zou rijn; maar Anderson, die veel
Lad meegemaakt, bekommerde zich om zul
te kleinigheden niet. Hij wist, dat er flink
betaald was aan rijn reeders, door iemand,
jÖie beschreven werd als „excentriek". Hij
firist, dat de boot voor twee weken was ge
huurd Meer lie 1 hij niet noodig.
f» „Welkom op de „Thetis"," zei hij, rijn
pet. afnemend voor het paar.
I' „Dank u, meneer", zei Grigg3, verheugd
bver zulk een hartelijke ontvangst. „Dit is
mijn vrouw; we zijn vanmorgen pas ge
trouwd."
„Wel gefeliciteerd."
„Mijn vrouw vond, dat het lekker rustig
zou zijn aan boord van een schip
Griggs lachte en zijn vrouw bloosde.
„O, Henry 1"
„Nu, 't is best, hoorWij rijn mooi op
tijd, hè kapitein?"
„Ja, meneer. Wilt u de boot dadelijk
bekijken of wachten tot we naar zee gaan?"
„Zooala u wilt."
„Nu, dan is het misschien beter, te wach
ten tot we op de rivier rijn."
Hij wee6 hun een paar gemakkelijke dek-
stoelen.
„Wanneer vertrekt u, kapitein?"
„Ik dacht zoo van dadelijk."
„Maar de andere passagiers?"
De kapitein lachte.
„U zult het rijk alleen hebben."
„Och kom!" zei Griggs; „ik had wel ge
hoord, dat het slap was tegenwoordig; maar
zooNu, des te beter. Verbeeld je, liever
met zijn tweeën.
„We moesten nu maar van wal steken,
meneer", meende de kapitein; „als u mij
noodig heeft, kunt u mij vinden op de brug".
„Uitstekend 1"
De kapitein ging en liet het echtpaar al
leen met hun verbaring en voldoening over
'dat alleen-rijn.
De ohef-hofmee8ter, een man van elegant
voorkomen, kwam rijn instructies vragen.
„Wat heeft u aan boord?" vroeg Griggs.
„Welke wijnen, bedoelt u?"
„Hm..-, ja", antwoordde Griggs ietwat
onzeker.
De hofmeester rammelde een lange lijst
af van louter fijfrae mérken; namen, die
Griggs noch rijn vrouwtje ooit hadden ge
hoord.
„Geef maar de laatste, die u noemde."
„Goed, meneer."
Dc hofmeester was het met den kapitein
eens, dat het een raar spannetje was voor
menschen met zooveel geld.
„Zie je, kind", verklaarde Griggs aan rijn
jonge vrouw, „je moet een beetje royaal
doen, als ze je zoo behandelen."
Zij vond dat ook.
Een bediende kwam met het bestelde en
aanvaardde als fooi een halve kroon, die
Griggs hem gaf als betaling voor den wijn.
Deze kostte tien shilling de flesch; maar
hoe kon Griggs diat weten?
De jongelui bleven boven, tot de „Thetis"
bijna Southend - ier voorbij was; toen ver
zochten ze, dat men hun de hut zou wijzen.
De chef-hofmeester geleidde hen naar een
prachtige kajuit in wit lak en goud, met
orême stoffeering.
Griggs toonde teekenen van verrassing;
rijn vrouwtje nam alles op als van-zelf-spre-
kend.
„Dit is toch onre hut niet?" vroeg de
passagier, die nu geheel verbluft was.
„Ja, meneer", antwoordde de plechtige
hofmeester eerbiedig. „De schel is rechts,
als u iets noodig heeft.
Hij verdween.
„Wat ben je toch een goede jongen, Hen
ry 1" zei mevrouw Griggs verrukt; „wat een
verrassingIk had! geen idee van zoo iets 1
Blijk, Henry, allee in rijde I Je hebt mij ge
fopt, hoor! Dit reisje koet veel meer dan
32 shilling retour. Deugniet, je moogt mij
zoo niet voor den gek houden 1 Beken nu
maar 1"
Henry protesteerde flauwtjee. Hij leek te
droomen en keek verwezen om zich heen.
Tevergeefs zocht hij verband tusschen uere
•weelde en den prijs, dien hij betaald had
voor de biljetten.
„Heb je naar l:et nummer op de deur ge-
koken, lieve?" \roeg luj eindelijk. „Laat mij
de kaartjes nog eens zien."
Mevrouw Griggs haalde de hutnummers
uit haar beursje.
„Nrs 61 en 62" las zij luid.
Griggs opende voorzichtig de kajuitsdeur j
en keek aan den buitenkant. Er was niets
van een nummer te ontdekken.
„Vreemd 1" zei hij, de deur weer sluitend,
Kort daarop werd er geklopt. Het was de
hofmeester.
„De complimenten van kapitein Anderson
en dat u den vrachtbrief kunt vinden in de
lade van de schrijftafel; een klerk van de
reederij heeft hem gisteravond gebracht.
Hier is de sleutel, meneer 1"
„O, dank u, dank ul" zei Griggs zenuw
achtig.
Mevrouw was zoo druk bezig met het uit
pakken van haar valies, dat ze den blik van
ontsteltenis in haars ega's gelaat niet kon
zien.
Zij vond het zaakje geheel in orde.
Haastig opende Griggs de aangewezen la
de en haalde er een groot couvert uit, ge
adresseerd aan: „W. H. Otley Esq., stoom
schip „Thetis".
Zonder aarzelen scheurde hij het open en
doorvloog den inhoud. Het was een overeen
komst tusschen de „North Coast Stoomboot
maatschappij" en den heer W. H. Otley,
waarbij aan dezen voor 950 pond sterling de
„Thetis" werd verhuurd voor twee weken;
alles, ook wijn, inbegrepen. De „Thetis"
bou aanleggen in welke har"n de huurder
verkoos, mits niet meer dan Dcvenhonderd
mijlen van Londen. Zoodra men den Theema-
mond bereikt had, zou den kapitein de bo-
stemming worden genoemd.
Toen hij dit gelezen had, sloeg Griggs da
oogen in wanhoop ten hemel. Nu werd hem
alles duidelijk. Geen wonder, dat heb
scheepsvolk zoo akelig beleefd was 1
Hij voelde zich als een misdadigerHij,
die met biljetten van 32 shilling genoot van
de luxe, door iemand betaald niet 950 pond,
een som, die hij waarschijnlijk nooit in rijn
leven zou bezitten. En het was zijn huwelijks
reis 1
De stem van zijn vrouw deed hem ont
waken.
Henry, wat ben je toch bleek en naar,
Doe toch die akelige papieren weg."
Griggs stopte den vrachtbrief in rijn zak.
„Ik ben wat benauwd. Ik ga even aan
dék. Je blijft zeker zoolang hier? Ik kom
gauw terug."
GriggB stapte het dek op en neer, diep
denkend Na vijf minuten had hij zijn plan
van actie gereed. Er stond maar één wog
open: hij zou het onschuldig bedrog volhou
den dan liever zijn vrouwtje op haar huwe
lijksreisje verdriet aan te doen. Hij zou detf
kapitein gelasten, hen te landen te Marga
te, onder voorwendsels, dat hij daar kennis»
sen wilde bezoeken. Eenmaal aan den wal..i
vaarwel dan „Thetis", voor altijd 1
<.Slot volgt).
