fa. 15153
Zaterdag 17 Juli*
A*. 1909.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
VIER Bladen.
Officieele Kennisgeving.
HET ZALIGE BEZIT.
FEUILLETON.
Een huwelijksreis je.
IDSCÏÏ
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
Van l6 regols ƒ1.06. IeÊere regel meer ƒ0.171. Grootero letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woorden meer 10 Cents.Voor het incasseeren wordt 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maanden I f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn 1.30.
Franco per post 1.65.
Slaisnammeriiig;.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
vestigen do aandacht van de ingezetenen op
de bepaling van art. 71 der verordening
op het Bouwen en Sloopen, krachtens welke
'de eigenaren, vruchtgebruikers of beheer
ders van aan of langs den weg gelegen
gebouwen verplicht zijn te zorgen dat
boven of ter zijde van den hoofd
ingang van oen gebouw een num
mer tor grootte van ten minste
65 mM. met donkere olieverf op
licht geklourden achtergrond,
van den weg af steods duidelijk
te lezen zij.
Zij herinneren do ingezetenen voorts dat
zij zich bij niet-nakoming van hun bovenbe
doelde verplichting blootstellen aan de toe
passing van do strafbepaling van art. 92
der genoemde verordening.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN" HEYST, Secretaris.
Leiden, den 17den Juli 1909.
Pare vaccinofièue.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
brongen ter openbare kennis, dat het Pare
vaocinogene, inentingsbureou in bet Elisa-
bethshof aan de Oude Vest, tot nadere aan
kondiging zal rijn gesloten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 14 Juli 1909.
-«-K-
Een bekend spreekwoord zegt: „Hebben
is hebben en krijgen is de kunst." Natuur
lijk, wat men bezit dat heeft men alvast
on voor liet meerdere moet men nog moeite
doen.
Intusschen, er zit nog wel i o t s in het
spreekwoord, bijv. deze kleine les? het is
verstandig, met weinig te vreden te zijn.
Een klein winstje is een zoet winstje en, één
vogel in de hand; is beter dan tien in de
lucht.
Overigens is er geen regel zonder uitzon
dering; want het gaat volstrekt niet op,
dat men bezit wat men heeft. Die andere
spreuk (we zijn wel wat erg spreekwoorde
lijk voor heden), die andere: Behoud wat
ge hebt", is ook iets waard. Te bezitten, te
hebben, is ook wel degelijk een kunst. Dat
zagen wij zoo vaak, wanneer de fortuin
plotseling hen toelachte, die tot dusver in
zeer bekrompen levensomstandigheden ver
keerden. De weelde viel hun zwaar. Zij ken
den de waarde van het geld niet en leerden
die ook niet kennen. Zij moesten ervaren
wat zoovelen vóór hen ondervonden en
zeer vele anderen nog zullen ondervinden,
dat bezit en geluk geen gelijkbeteekenende
woorden zijn. Zij mogen zich nog verheu
gen, wanneer zij niet binnen betrekkelijk
korten tijd armer zijn dan voorheen; zij mo
gen van geluk spreken, wanneer, in die kor
te spanne tijds, de plotselinge rijkdom hen
het vermogen om te arbeiden niet heeft
doen verliezen.
Zeker is het pliohtmatig. naar eenig be
zit te streven. Voor zoover het maar eenigs-
zins mogelijk is, moet men een weinig ze
kerheid hebben dat, waar de tegenspoed ons
treft, waar bijv. krankheid ons den arbeid
belet, niet alles op eenmaal verloren is. En
die si echts eenigermate deze zekerheid be
zit, zal ook in dagen vcu voorspoed en ge
zondheid met meer energie kunnen optre
den, rustiger en zekorder zijn weg kunnen
vervolgen.
Hoe heerlijk is het dan, het beginsel van
spaarzaamheid in beoefening te brengen,
het beginsel van zelfverzekering. Het „krij
gen is de kunst" wordt dan practisch toege
past. Het bezit neemt een aanvang. Wat
voor een groote maatschappij een onafwijs
bare eisch is, het vormen van een reserve
kas, is het in hot klein ook voor ieder in
het bijzonder, kleiner of grooter, wo behoo-
ren aUen een fonds te bezitten voor die om
standigheden des levens, welke men niet
heeft kunnen voorzien, doch waarvan de
mogelijkheid ons toch bekend was.
Strikt genomen behoort de mensch
naar meer te streven. Ons leven mag niet
uitsluitend zijn een strijd om het bloot stof
felijk bestaan. Arbeiden wij met ijver en
vindon wij daarin het middel om in onze
behoeften op redelijke wijze te voorzien en
ons to dekken tegen de mogelijken aanval
len van den tegenspoed, dan is ons bestaan
toch nog niet volkomen mensohwaardig. Er
moot ook iets zijn voor een geoorloofd le
vensgenot, uit den overvloed van hetgeen
de menschelijke beschaving aanbiedt. Eerst
dan leiden wij wezenlijk het bestaan van
een beschaiafd mensch, wanneer ieder op
zijn wijze een gepast genot kan smaken,
dat üiet gaat buiten de grens van het
zedelijk verantwoordelijke. Over het „heb
ben" en heb „krijgen", valt dus heel wat
te zeggen. Er rijn er zoo velen dio kunnen
leven zonder meer en die dus een bestaan,
den mensch volkomen waardig en dat
heeft met overvloed of weelde niets te ma
ken nog niet hebben bereikt.
Ook het tegenovergestelde komt maar al
te veel voor. We behoeven nu geen voorbeel
den aan te halen als dat van het hondje
met een uitzet van aoht duizend gulden, in
don tijd als huwelijks-geschenk aan de
dochter van don president der Yereenigde
Staten vereerd. Die gever had eigenlijk
een oarioatuur van een gift geleverd. Maar
heb staat toch vast dat er velen zijn die
wel een groet vermogen bezitten en steeds
trachten er nog meer bij te krijgen, maar
van hot „hebben'' feitelijk niet het flauw
ste bogrip bezitten en niets gevoelen van
de ontzaglijke verantwoordelijkheid, dio
het groot bezit den mensch oplegt.
In het klein komen voorbeelden, eenigs-
zins verwant aan het zoo even genoemde,
in ruime mate voor, en onze tijd is er een,
minder van een streven naar een mensch-
waardig bestaan, dan van een wild jagen
naar hebben en bezitten, naar weelde en
overvloed, zonder éénig loidend beginsel,
gericht op het algemeen belang, zonder de
kunst te verstaan van te behouden wat
men heeft en zonder vermogen om het aan
to wenden tot een wezenlijk en blijvend
doel.
In d i e beteekenis zijn bezit en weelde
verschijnselen, die werkelijk kwaad stich
ten, omdat zij het vermogen tot gezonden
arbeid verslappen, ongevoelig maken voor
het lijden, de productieve kracht van het
gemeenschappelijk bezit verminderen en
ten slotte aanleiding geven tot andere
verschijnselen, die even zoovele buitenspo
righeden zijn, welke maar al te vaak slacht
offers en de bedrijvers cr van ten slotte
tot misdadigers maken.
Zoo kan men dus op tweeërlei wijze een
niet menschwaardig bestaan leiden; vol
strekt niet alleen door het niet bereiken
van een zeker normaal peil van welstand.
En vroeg men ons nu, wie het meest te be
klagen rijn, dan zouden wij met ons ant
woord geen oogenblik aarzelen. Voor hen,
die dat normaal peil van welstand nog niet
bereikt hebben, is het uitzicht om dat een
maal te bereiken, geenszins uitgesl >ten.
Hun streven er naar zal, zoo het ook maar
eeiiigszins met suooes bekroond wordt, hun
een waar genot, gemoedsrust en zelfver
trouwen schenken, en hen de waarde van
het bezit leeren kennen. Voor hen is daa
nog een geluk in de ware en hoogero betee-
kenia weggelegd, een geluk dat de slacht
offers en slaven der weelde in hun over
verzadigdheid nooit zullen smaken. Het
bestaan van deze laatsten is eon wissel,
die getrokken wordt voor genoten waarde
en dio, op den vervaldag, onverbiddelijk
zal worden gepresenteerd. Nemo.
Leiden, 17 Jufli.
Voor de opening der gisteren gehouden
openbare terechtzitting van den Centralen
Raad van Beroep te Utrecht, werd door den
voorzitter, mr. Cleveringa, het woord ge
richt tot het lid, mr. baron Van Harinxma
thoe Slooten, naar aanleiding van diens be
noeming tot Commissaris der Koningin in
de provincie Friesland.
Mr. Cleveringa zeido o.m. dat het hom
zij het niet met onverdeeld genoegen toob
aangenaam was rijn mede-lid geluk te kun
nen wensohen met de zeer eervolle onder
scheiding hem ten deel gevallen en al mocht
de provincie Friesland zich met die benoe
ming hoogst gelukkig kunnen rekenen, do
Centrale Raad leed daardoor stellig oen ge
voelig verlies. Wij allen immers, vervolgde
spreker, hebben onzen oollega Van Harinx
ma leeren kennen als een man, versierd
met buitengewone gaven van verstand en
hart, als een man, die steeds rijn betrek
king met volle plichtsbetrachting op schit
terende wijze heeft vervuld. Het is zeker
de wensck van alle loden van den Raad",
dat het den benoemde en de zijnen in de
toekomst wel moge gaan. Ten slotte beval
spr. don Oentralen Raad in de vriendschap
pelijke herinnering van baron Van Harinx
ma aan.
Hierop werd het woord verleend aan mr.
Sch&vier, die ceide zich, als vertegenwoor
diger van het bestuur der Rijksverzekerings
bank, gaarne aan to sluiten bij de woorden
van gchikwonsohing, door den voorzitter
tot het weldra scheidend medelid gespro
ken. Is, zeide deze spr., gelijk door den
voorzitter werd gezegd, het verlies voor den
Centralen Raad groot, overgroot is voor de
provinoie Friesland het gewin. Onder de
names der magistraatspersonen van dit ge
west lcornt al sinds onheuglijke tijden dio
der Harinxma's voor, en, zoo spr. zich niet
bedriegt, van geen familie vaker dan juist
van deze. Ongetwijfeld hebben dan ook al
le inwoners met groote vrougde vernomen,
dat ook thans weer de zetel van hun eersten
magistraat zal worden bezet door iemand,
welke dien geëerdéh en geliefden naam
draagt. Spr. wensoht baron Van Harinxma
toe, dat hij gedurende een langa reeks van
jaren in zijn nieuw ambt. werkzaam mogo
rijn tot voldoening van zichzelf en tot heil
van de provincie Friesland en daarmee van
het ganscho vaderland.
Baron Van Harinxma thoe Slooten dank
te met eenigc hartelijke woorden beide spre
kers voor de waardeerendo woorden tot
hem gericht, bracht in herinnering de aan
gename samenwerking in hot oollcge en
sprak de hoop uit, dat door rijn heengaan
de aangeknoopte banden niet verbroken
zouden worden.
Men deelt ens mede, dat ós. Van Lum
mel door de classis der Geref. Kerk in he'
ambt van predikant is gehandhaafd, is los
gemaakt van de kerk te Delft en het beroep
naar do Geref. Kerk le Zuidland heeft aan
genomen. („D. C.")
In het gebouw der Logo aan den Flu-
weelen Burgwal te 's-Gravenhagc werd
gisteren door do Loge aanbesteed het ma-
kon van een gebouw voor het Groot Oosten
der Nederlanden.
Laagste inschrijver was J. H. do Wilde
te Gouda voor 78.443 gld.
Do gezant van Oostenrijk-Hongarije bij
ons Hof, graaf van Wydenbruck, heeft met
verlof '8-Gravenhage vcrlAtcn.
Het gezantschap zal, tijdens het verlof
worden beheerd door Baron Gudenus, ge-
zantschapsraad.
Aan het gebouw van het hoofdbestuur
dor Posterijen en Telegraphic werd giste
ren vanwege het Ministerio van Waterstaat
aanbesteed: het bouwen van een station
voor radiotelegraphie te Scheveningen. -
M-nste inschrijver A. Guldens, te Nijme
gen voor 17,300 gld.
To Rotterdam zijn gisteren candidaat
gesteld voor do verkiezing van een lid van
de Provinciale Staten in het kiesdistrict I,
de heoren: Mr. H P. Marchant, V. D., H.
Spiekman, S.-D. A.-P., J. Valk Jr., A.-R.,
en J. Visser Jac.ziL, Lib.
Omtrent de candidaalstelling van len
heer Valk meldt de „N. R. O." het vol
gende:
„Geheel buiten zijn voorkennis en tegen,
zijn zin is de heer J. Valk Jr. (nntirev.),
lid van den raad der gemeente Rotterdam,
gisteren candidaat gesteld voor de verkie-
eing van een lid van de Provinciale Staten
in het kiesdistrict I.
„Dit geschiedde aldus.
„Gistermorgen ontving de heer G. Voor
hoeve bezoek van den hoer J. van Dijk,
propagandist van „Nederland en Oranje
I." Deze heer kwam met het voois!el, om,
nu de kiesvereenigingen der reohtorzijde
besloten hadden geen candidaat voor de
Prov. Staten te stellen, buiten de kiesver
eenigingen om den heer L. C. Lindeboom
of den heer Diolcs J. Schrauwen, beiden
antirevolutionnair, te candidecrcn Ecnige.
voormannen der reohterzijde, door don
heer Voorhoeve over dit denkbeeld gepolst,
verklaarden er wel wat voor te voelen.
,,Op grond van deze verklaringen teo-
kendo de heer G. Voorhoeve de candida-
tenlij8t, hem door den heer Van Dijk aan
geboden. Op die lijst was de naam van den
candidaat niet ingevuld Evenals de heer
Voorhoeve voorzagen ook andere mannen
van christ.-hist. riohting als de heeren
Gorretson, Warmenhoven enz. de lijst van
hun handteekening. Dit dedA ook katho
lieken als de heeren Hellehrekers, Ter
Meulcn en anderen, benevens vele ant'-
revolutionnairen.
„Tien minuten over halfvier gisternamid
dag kreeg de heer L. O. Lindeboom tele-
phoniseh bericht, dat zijn naam op de cau-
didatenlijst zou gesteld worden en tien
minuten vóór 4 uren leverde de heer J.
van Diik de candidatenïijst persoonlijk ten
stadluiize in, ingevuld met den naam van
den heer J. Valk Jr.
„De heer J. Valk Jr., met. eenige heeren
van rechts, waaronder de heeren Voorhoe
ve en Lindeboom, tegen 4 uren ten stad-
huïze verschenen, verklaarde openlijk, van
deze candlidaatstelling, tegen zijn zin ge
schied, geheel onkundig te zijn."
De heer G'. J. P. Zaalberg, adjunct-
inspecteur van den arbeid te Arnhem,
heeft in verband met een schrijven, door
hem van minister Talma ontvangen, mede
gedeeld niet voor een benoeming tot raads
lid in aanmerking te willen komen.
De „Arnk Ct." verneemt dat het be
zwaar van den minister tegen het aanvaar
den door genoemden adjunct-inspecteur van
liet lidmaatschap van den Arnhemschen ge
meenteraad daarin gelegen is, dat de Ge
meente inrichtingen exploiteert, d:e onder
de Veiligheidswet vallen.
Naar men uit Breda meldt, is het lid
der Eerste Kamer de heer Willem Merkel-
baob, ernstig ziek.
Do minister van binnenlandsohe zaken
heeft aan den directeur der Christelijke
Bedelaars- en Landlooperskolonie „Het
Hoogeland" te Beekbergen bericht, dat
voor een op de landbouwtentoonstelling te
Deventer in te richten tent voor inzendin
gen van wege instellingen van weldadigheid
een Rijkssubsidie van 1500 gld. zal worden
verstrekt.
Voorts neemt het Rijk vergooding van
reiskosten enz. voor zijn rekening.
Het hoofdbestuur van den Bond van
Ned. Onderwijzers heeft een adres gezon
den aan don minister van binnonlandsoho
zaken, waarin het aandringt op herzieoiing
der salarisregeling van do onderwijzers en
onderwijzeressen hij do loorsoholen, verbon
den aan de rijkskweekscholen voor onder-
wijeers, in dier voege, dat: lo. aan allo on
derwijzers en onderwijzeressen aan bedoel
de leerscholen werkzaam, een behoorlijk
aanvangsalaris worde uitgekeerd; 2o. ook
aan allen zonder meer een voldoend inkomen
in uitricht worde gesteld.
De luit.-generaal A. Kool, adjudant in
buitengewonen dionst van H. M. do Ko
ningin, commandant van hot veldleger
heeft zijn voornemen te kennen gegeven to
gen 1 November den dienst met pensioen
te verlaten.
Hr. Ms. pantsersehip „Piot Hein", on
der bevel van den kapitein ter zee H. T..
Hoven, is 16 dezer van Niouwediop naar ree
vertrokken, tor aanvaarding van een oefe-
lungstooht in de Noordzee.
Pe £®w°ne audiëntie van den minister
van justitie zal Maandag niet plaata heb
ben.
Het stoomschip M e n a d o vertrok 16
Juli vun Hull nuar Rotterdam; de T a b ar
n a n, yan Batavia naar Rotterdam, paa-
seordo 15 Juli Kaap dol Armi; de R h i-
p o u s, van Batavia naar Amsterdam, pas
seerde ]3 Juli Sagres; de Oranje, van
Amsterdam naar Batavia, arriveerde 16
Juli to Lissabon de 13 c 8 o c k i, van Rot
terdam naar Batavia, passeerde 16 Juli
Ouessant; de Zaanland, van Buenos-
Ayres en Brazilië naar Amsterdam, pas
seerde 16 Juli Tonoriffe; de A d o 1 p fc
Woerraann, thuisreis, passeerde 1516
Juli Las Palmas; do Lombok, van Am
sterdam naar Bataria, passeerde 10 Juli
Dungenessdo Foldmarsohall, uit
reis, vertrok 15 Juli van Mombassa; de
II a n a u arriveerde 15 Juli van Macassai
te Soerabaiado Kronprinz, thuis
reis,' vertrok 15 Juli van Delagoabaai; dtf
N o li m' unster, van Java naar Amster
dam, passeerde lö Juli Perim; de P r i n-
v. o a s i n, thuisreis, vertrok 14 Juli raa
Durban.
ALPHEN. Dat de vereeniging „Heb
Groene Kruis", afdecling Alphen, Aarlanr
derveen L z. on Oudshoorn, uitstekend en
doelmatig werkt, blijkt uit haar jaarverslag.
Wat al leed is weer verzaoht, boe vel er
gezondheid bevorderd.
Het aantal leden bedraagt nu 683, bij 630
het vorige jaar; de donateurs zijn weinig ia
gotal, slechts 3. Het bestuur bestaat uit do.
heeren dr. G. H. v. Waasborgen, voors.; J.
Bes, tweeden voorz.J. Elzevier Stokmans,
eersten socr.; J. Tolk, tweeden secr.O.
Wicringen Jr., penningm., en J. Korkhc^
ven, terwijl nog één vacature bestaat we
gens het bedanken van den lieer P. de
Graaf.
Het werk bepaalde zioh tot het gewonof
veel ijs werd versohaft, veel en vaak wer
den de vcrplogiDgsartikolen gebruikt ea
ook de drie lighallen hebben goede dienstele
bewezen. Do ontsmottingsdienst heeft in
6 gevallen werk verricht, vijfmaal te Boe"
koop en eons te Alphen. De brancard
bleek onmisbaar to rijn en is drnk gebruikt,
ook in andere gomeenten. Voor rekc-nirg
van de afdeeling werden drie klndero'J
naar de vacantiekolonio gezonden en kwa«
men veel beter terug.
Op 1 Januari sloot de rekening met eeo-
batig saldo van 441.551. De begrootirg'
voor 1909 werd vastgesteld in ontvangst erj
Slot)
Hij ging naar de brug en vertelde den ka
pitein, dat hij voor den avond te Margate
1 Jinn wal wilde gaan.
„Heel goed, meneer", zei Anderson, „wo
kunnen er in twee uur zijn. Als u er niet
i tegen is, zou ik u liefst in een boot aan wal
laten brengen."
„Zooals u wilt, kapitein."
„En wat zijn uw orders na Margate?"
„Ik ben nog niet vast besloten; ik denk
j Ostende of Bordeaux (dit waren de eenige
havens op het vaste land, die Griggs te bin
nen schoten); mijn vrouw en ik zullen van-
1 avond beslissen."
De arme Griggs had in rijn heele leven
fcög niet zooveel leug na verteld. Hij moest
i Hu ook tegen rijn goedvertrouv nd wi "e de
oomedie volhouden.
Met een opgewekt, nonchalant air begon
hij:
„Verbeeld je, zegl De kapitein zet ons
'te Margate af en zegt, cTat we daar tot mor
gan kunnen blijven 1"
„O, hoe leuk 1 Wat een aardige man!"
„Dat vind ik ook. Zeg, we hebben onze
bagage noodig; dus je moet dat ding maar
inpakken."
„Toch niet alles?"
„Ja, kind! Je kunt nooit weten 1 Er kon
eens slecht weer komen en dan kon het wel
gebeuren, dat de boot niet op ons wachtte."
Daar kwam de ohef-hofmee-ster waarschu
wen, dat het diner wachtte in het eetsalon.
Voor Griggs en zijn vrouw was dit maal
een ware beproeving; bet Fransche menu,
de lange lijst van wijnen en de ijskoude
deftigheid der bedienden overbluften hen,
cn er was geen sprake van een prettig
praatje. Griggs kon niets etenrijn vrouw
peuzeldo een beetje.
Het was een opluchting, toen ze weer
naar het dek konden. Daar kreeg hij van
zijn vrouw weer een vriendelijk standje,
omdat hij het zoo royaal deed, en zij legde
hem uit, dat ze wel een buffet en een mooi
Brus9elsch tapijt had kunnen koopen voor
het geld, dat hij te veel besteedde aan de
huwelijksreis. Zij wist zeker, dat die hem
meer koste dan hij wilde bekennen.
„Nu ja, er rijn een paar extraatjesmaar
breek daar je hoofdje niet mee."
De piet van Margate raakte in het rioht
en de „Thetis" begon to minderen ia spoed.
„Meneer", zei de kapitein, de brug af
komend, „daar komt een boot naar ons toe
met twee heeren. Misschien zijn dat uw
vrienden."
„Het was een pólitieboot, en <iat wist de
kapitein heel best.
Griggs keek angstig naar de vreemde
boot.
„Ik zal er maar niet op wachten, kapi
tein."
„Heel goed, mijnhoer. Tk zal een boot
voor u aflaten."
Doch eer de boot gereed was, kwam de
andere langs zij;, en weldra waron twee
detectives aan dek.
De een vroeg naar meneer Otley en kapi
tein Anderson wees op Giiggs.
„Otley" zei de politieman, „ik arres
teer u wegens verduistering. U moot met
die jonge vrouw dadelijk mee aan land."
Griggs zweeg.
„Kom meneer," riep zijn vrouw, „wees
niet dwaas! Wij heeten geen Otley; hij Ï3
Griggswij zijn pas vanmorgen getrouwd,
nietwaar Henry I"
..Houd je bedaard, kind!'' fluisterde
Griggs, ,,'t is niets. Maak je niet ongerust.
Wij moeten ons netjes houden*"
Mevrouw Griggs echteT stampvoette van
ongeduld en opgewondenheid. Dit maakte
Griggs plotseling vastberaden.
„Ik zal alles bekennen," barstte hij uit.
„Pas op 1" waarschuwde do detective,
„en verpraat je niet. Wacht liever, tot jo
voor do rechtbank staat."
„De rechtbank I" jammerde het vrouwtje.
„Als u weten wilt, wie wo zijn, kunt u
vragen bij onzen dominee en bij meneer
Potter en....'_'
„Mevrouwtji," lachte de dectective, „u
is inderdaad kostelijk. Maar laten we geen
tijd verbeuzelen. Kom mee 1"
,,U zult zoo niet tegen mijn vrouw spre
ken I Ik zal er rapport van maken!" riep
Griggs nu werkelijk boos.
„Ik heb dé braceletjes (handboeien) hier,
als je dat maar weet."
,,'t Kan mij niet schelen, wat u hebtl
Maar waarom wilt u mij niet laten uitspre
ken?"
„Nu, vertel dan maar op
En Griggs bekende stoutmoedig dc ge
schiedenis hunner vergissing, In do oogen
zijner vrouw las hij vergeving.
De detective begreep, dat dezo sukkel
niet de man kon zijn, dio heel Londen had
vorbaoad door een Btouten diefstal van
20,000- pond. Hij beraadslaagde met kon',
tein And oi a on on toonde hom een Jfcetffa
gram van Scotland Yardpolitiebureau:
„Otley cn vrouw vertrokken tien ured
•net stoomjacht „Thetis". Zullen MargatJ.
passeoren tegen één uur; sein te stoppen:
en arresteer hen. Marsewell komt me1
eersten trein."
„U ziet wat mijn orders zijn."
De zaak werd nu uitgelegd aan Gr%<qi
en zijn echtgonoote, die zeer gewillig bJckca
tot gehoorzamen. Zij namen afscheid vani
kapitein Anderson en stapten in do pok-
tieboot: Op dc pier werden ze vei vclkomd
door een volksmenigte, dis de beruchte
Otley's wilde zien. Verscheidene camera's
werden gericht op het paar. Griggs hi"f
trotsch het hoofd op, en toen een oude jufr
frouw hem begrootte als „schurk," boog
hij beleefd.
Zo bleven in hot politiebureau tot de matt
uit Londen kwam. Twee minuten later wa
ren ze vrij.
Later konden zo lachen om cLie huwelijks
reis maar op dat oogenblik vonden te het
allesbehalve grappig.
