Ho. 15114. LEXDSCH DAGBXiAB, Woensdag 2 Juni. Tweede Blad. Anno 1909. PERSOVERZICHT. SPORT. FEUILLETON. Moeder en Kind. Mr. S. van Houten zegt in No. 14. van de nieuwe serie zijner „Staatkun dige Brieven", dat het hem uit het oogpunt van zijn persoonlijk belang onver schillig is, of zijn candidatuur voor de Tweede kamer tot verkiezing leidt; maar dat liet publick belang stellig geschaad wordt door hem de gelegenheid te onthou den, do principieele oplossing van het agrarisch vraagstuk, die bij jeeds in de zittingen van 1889/90 en 1882/63 in de Tweede Kamer aanbangig heeft gemaakt, aldaar weder aan de orde te brengen. Op de geheele ontwikkeling der wel vaart, aldus schrijft hij verder, drukt, Ewtafirder dan iets anders, de grondspe- culatie, die cp haar beurt mogelijk wordt gemaakt door onteigening slechts in zeer beperkten omvang te veroorloven en de waarde van het onteigende ook te ver goeden, voor zoover die reeds door inwer king der toekomstige bestemming is ont sta? n, en niet enkel naar de voordeelen, die het den eigenaar oplevert bij het ge bruik, dat hij er zelf van maakt. In do uitbreiding van het onteigeningsrecht en ide bepaling der vergoeding naar laatst- bedoqlcien maatstaf, natuurlijk met eerbiediging van onder de bestaande wet ivexkregen recht door een overgangsbepa ling ligt de kern van mijn voorstel, dat blijkbaar, zoolang ik niet in de gelegenheid ben het zelf opnieuw te formuleeren en te verdedigen, blijft rusten. En dis rust laat de ba«an vrij voor de fatale tegenwoor dige neiging om egemeente in een win zuchtige grondspeculante te vervormen Dit schaadt aan de rechtvaardigheid van haar optreden tegenover particuliere bouwondernemers. En als bouwspeculanf:e staat zij allioht, vooral als zij feitelijk mo nopolie in haar omgeving verkrijgt, door bureaucratische eischen en opvattingen en onverschilligheid voor renteverlies, om van wanbegrip en onhandigheid nog niet eens te spreken, aan nuttiger gebruik van 'den grond nog meer in don weg, dan de mot elkander concurreerende en steeds door renteverlies tot matigheid is hun eischen gedrongen particuliere grond speculanten. Ik stel dit punt bij deze verkiezing op 'den voorgrond, omdat het uitzicht, deze ingrijpende hervorming weder te kunnen opvatten, meer dan iets anders mij be weegt, mij voor een mandaat beschikbaar stellen. Als de leiders der wetgeving in de laat ste jaren, die voor öojoiaJe hervorming tan overmaat van goeden wil beaield fijn, maar lielaas tevens van be denkelijke Ondermaat aan kennis der economiseoe wetten omtrent voortbrenging en verdee- ling van den rijkdom blijk geven, en al te bereidwillig dwangmaatregelen invoo- S?n en uitbreiding van ambtenarij bevor- eren, door initiatief mijnerzijds verplicht worden, het agrarisch vraagstuk onder heit oog te zien en over mijn voorstel een gemotiveerd oordeel te geven, kan ons yolk er slechts bij winnen. Deze leiders hebben gedurende de laat ste twaalf jaren juist bij hun dwalingen vnj spel gehad en diepgaando ontevreden- beid bewerkt. Wie erkent niet de bekla genswaardige wanverhouding tussohen de yoordeelen en de lasten en nadeelen, ver oorzaakt door wonigwet, ongevallenverze kering, drankwet, nieuwe wetgeving om trent het arbeidscontract? Al deze wetten behoeven ingrijpende herziening. Wie koestert nog wezenlijk gunstige uitzichten Van dwangverzekering togen ziekte, invar nditeit en ouderdom? Men heeft ze be loofd, men moet dus op dien weg voort gaan, of... bekennen, dat men beloften heeft gedaan omtrent maatregelen, die toen niet genoeg had bestudeerd. De „Li berale Unie" doet het laatste, maar slechts om er iets nog minder doordachts voor in de plaats te stellen. Haar houding heeft echter het politieke voordeel, dat de res pectieve strijders voor onredelijke dwang verzekering eenerzijds en onredelijke puderdomspensioenen anderzijds weder kerig het uitzicht op verwezenlijking der door hen opgehemelde maatregelen ver nietigen. Men zal hlet er ten slotte over eens moe ten worden, bijwijze van verbeterde armen zorg, niet alleen oude, maar ook jonge in validen en ongeneeslijken beter te helpen. En voor wie zichzelf kan helpen kan de zorg voor den ouden dag door een staats- lijfrentebank voor kleine lijfrenten met lage tarieven gemakkelijk worden gemaakt. Het goede ligt hier zoo nabij Verwachting van machteloosheid door onderlingen strijd geldt ook van de bestrij ders van het grondwettig attributief kies recht. Voorstanders van huismanskiesrecht van algemeen kiesrecht voor alle man nen en vrouwen boven 20 jaar la Mendels a b. en van algemeen kiesrecht, voor eerst voor mannen, k la Borgesius, d. i. behoudens uitsluitingen, waarover men het nog niet eens is, maken elkander weder- keerig onschadelijk. Men behoeft er zich niet al te ongerust over te maken, dat eer lang, waar alles toch om draait, honderd duizenden armen en bedeelden bij de stem bus zullen komen. Het eenige, wat op het punt van kies recht urgent is, is de, op matigen voet te beginnen, toelating van vrouwen tot de stembus. Uitsluiting der vrouwelijke hoofd bewoners van huizen, die men wel in alle belastingen laat dragen, kan toch ook door den grootsten anti-feminist niet meer worden verdedigd. Ook uitsluiting van vrouwen van verkiesbaarheid is niet te handhaven, daar slechts vrouwen, van welke bijzondere verwachtingen gekoesterd worden, en zoo zijn er een meerder heid kunnen erlangen. Deze wenschelijke hervorming kan spoedig tot stand komen, als zij ondernomen wordt in verband met een verandering der wijze van grondwets herziening, die hervorming ook gemakke- lijker maakt voor alle andere onderwerpen, waaromtrent nog niet dezelfde algemeeno overtuiging bestaat. Al deze gezichtspunten worden bij de eindbeslissing overheerscht door do her nieuwde poging der kerkelijke leiders, d.i. de katholieke geestelijkheid, en Kuyper c.s., om aan de onzijdigheid van den Staat in alles wat godsdienst, wijsbegeerte en we tenschap raakt, een eind te maken en de macht van den Staat dienstbaar te maken aan de kerkelijke belangen. Lohman, op dit punt nooit ten volle be trouwbaar, heeft in zijn Groninger rede een wending aangekondigd, die van zijn in vloed niet alleen niets goeds meer doet ho pen, maar het ergste doet vreezen. Door Lohman's geest, sedert moer dan een halvo eeuw voorwerp van mijn waardeering, loopt een liberale ader, maar daarnevens een andere, diö hem bij hyper-orthodoxe Pruisische consorvatioven in hoog aanzien zou doen zijn, als zij uitsluitend zijn hande lingen beheerschto. En ik moet mij in de strekking van zijn Groninger rede zeer vor- gissen, als dat niet dreigt in zijn laatste levensjaren het geval te worden. De beden kelijke neiging, zijn liberale helft te laten spreken en de andere te laten stem men, hééft reeds geruimen tijd niet enkel mijn aandacht getrokken. Volgens zijn Gro ninger rode is zijn oude afkeer van de li berale staatkunde weder in volle kracht ontwaakt en zal hij voortaan slechts op komen voor „die mate van consciëntie- en godsdienstvrijheid, die met „de grondsla gen van een christelijken staat bestaan baar is." Hij zal vergeten wat hij ook zelf als hoogleeraar aan de „vrije" Universiteit leerde, dat „als de Staat een porsoon is, de individu ophoudt een persoon te zijn", volgens welke, door zijn liberale helft ge- inspireerde, juiste gediackte de i n d i v i- d u e e 1 e vrijheid, die wij hier gonieten, in een ohristelijken Staat even onbe staanbaar is als bijv. in de katholieke kerk. Ik heb voor het onderwerp hier niet meer plaats. Wat ik zeide is voldoende als ernstige waarsohuwing, dat men tegenover gevreesde overdrijvingen van Kuyper niet moet rekenen op matiging door Lohman. Ook in Kuyper leven twee persoonlijkhe den; naast de dógmatisohe leeft altijd, nog de liberaalgezande, die geloovig aan de voe ten zat der moderno Leidsohe faculteit van de zestiger jaren dof vorige eeuw en die tijdens zijn E erste-Kam er-li dmaatsohap zich geregeld door Kappeyne liet onder richt-en. Als het er op aankomt, is de libe rale helft van Lohman niet liberaler en de dogmatische helft meer fanatiek, dan die van Kuyper, die op Lohman vóór heeft, dat hij in een belangrijke levensperiode de goede zijde der liberale denkwijze en staat kunde heeft leeren waardeeren. Als dus, naar het zich laat aanzien, de ohristelijk-historisohe groep bij deze ver kiezing den christelijken staat van Lohman aanvaardt, moeten, willens of onwillens, tegenover de oombinatie van rechts, bij de herstemmingen allen zich vereenigen, die weten, dat de S t a a t als vereeniging geen geloof kan hebben, zonder op te houden de voor allen gelijke Reohts- 8 t a a t te zijn en het levensbeginsel van ons volksbestaan en onze grondwettige in stellingen te schenden. Het „Handelsblad" gaf ons te lezen het volgende als antwoord op de vraagWat doen wij? Koningin Wilhelmina geeft den naam van een groote vrouw van haar goslaoht aan haar eerstgeborene en aanstonds is in de Eerste Kamer een lid klaar om er op te drukken, uat zij een heldin der Hervor- ming geweest is, en een ander om tegen het gebruik van dat woord te protestee ren. Dat Juliana von Stolberg een vrome en een krachtig© vrouw is geweest, is niet genoeg. Vóór alles getuigenl Een vaderlandlievend Rotterdammer biedt Rotterdam een standbeeld aan Yan Jolian van Oldenbarneveldt, te plaatsen natuurlijk op een eereplaats. En waarlijk, daar worden gemeenteraadsleden gevon den, zoo klein, om dien grooten Nederlan der, omdat hij een Remonstrant was, die plaats niet te gunnen. Vóór alles toonen hoe onverdraagzaam wij zijn I Te Maastricht zal ter gelegenheid van do geboorte der Prinses een kinderfeest wor den gehouden, maar de leerlingen van een Broeder-sohool mogen daaraan niet mee doen, als de woorden van het oude Wil helmus worden gezongen. Vóór alles druk ken op wat ons verdeeld heeft, al is het eeuwen geleden. Eergisteren namen wij uit „D e T ij d" over wat eeu geestelijke schrijft ovAr de pas opgerichte Katholieke cadettcnver- eeniging. Do bedoeling is niet afscheiding der Roomsohen van de andersdenkenden te veroorzaken en daardoor den vrede te verstoren, die onder de cadetten heerscht: neen, hier is een frissohe ontluiking vin katholiek leven, enz. Do bedoeling mog3 het niet zijn, maar scheiding brengt zu'k een vereeniging toch. Tot nu toe zullen de cadetten nauwelijks van elkaar hebben geweten tot welk hjerkgenootqohap frdjj behoorden, in elk geval 'er niet op gelet hebben. Dat zal anders worden; er worden hekjes gezet, er moot nu natuurlijk eeu anti-revolutionairo oadettanclub -ook ko men, en waarom dan geen. vrijdenkers- vereeniging)? 8 o h u 113 n g -e ni, religieu ze schuttingen zettenl alles doen, op dat de stemming van heden bij het na geslacht blijvo bestaan I Waarlijk, het is een droevig schouw spel. Een klein volk zooveel mogelijk ver deeld, burgers van één land elkaar zoo min mogelijk verdragend Te Londen vóór het Parlementsgebouw staat het standbeeld van Cromwell, den koningsmoordenaar. En de Engelsche ko ning ziet dat beeld aan telkenB als hij zitting van het Parlement gaat op-men, en ziet, met de warmste royalisten, in dien man niets dan een groot Engelsch- man. Wat doen wij Onder het hoofd Stoken maakt „De Tijd" nu melding van hetgeen het „Han delsblad" zei over de Katholieke cadet- ten-vereeniging. Eerstgenoemd blad schrijft naar aanleiding daarvan: Zoo speelde hot Amstcrdamsehe orgaan weer de bekende „beau róle" van vrede stichter, terwijl het feitelijk niets anders doet dan stoken en ophitsende ver- kiezingspolitiek drijven. Waarom mogen do cadetten zich niet even goed in oonfessionecle vereenigingen aansluiten, als de studenten, de soldaten, de onderwijzers, de boeren en arbeiders? Hebben deze organisa ties den vrede verstoord en ons volk ver deeld Kom I het ,,H andelsblad" weet wel beter. De redaotie zegge ronduit, waarom het haar t-e doon is. Dat gepreek en gezeur over het bewaren van den lieven vrede moet een opreoht mensoh tegen do borst stuiten in een blad, dat bij het naderen van de ver kiezingen speculeert op de onbeduidendste aanleiding om te stoken en verdeeldheid te zaaien. De katholieke cadetten zouden geen mili tair bloed in de aderen moeten hebben, als zij door het kleineereud geschrijf van het liberaal orgaan over deze uiting van hun nobelste gevoelens en aspiraties niet tet ver hoogde actie geprikkeld werden. (Vervolg van het vorig nummer.) Korfbal. Quick (Amsterdam)Vitesse. Promotiewedstrijd voor de 1ste klasse. Te 2 uur stellen zich onder bijna tropische hitte de beide partijen op, aanvankelijk ieder met slechts dames. Ondanks de hitte wordt onmiddellijk kraohtig ingezet. Na ongeveer 10 minuten spelen bracht Vitesse het eerste puntmet gelijken stand wordt evenwel spoe dig daarna voor de eerste maal gewisseld. Het 6pel blijft forsch; evenals togen D. V. V., kan Vitesse ook ditmaal op liet kleine veld haar samenspel niet ontwikkelen en begint daardoor, niet tot haar voordeel, meer persoonlijk te spelenalleen het veld De Wolff behoudt zijn ouden spelvorm. Met den stand 21 voor Vitesse treedt rust in. Na de hervatting hetzelfde spel; toch wordt thans de grootere sterkte van Vitesse moor duidelijk. Het samenspel komt weer wat meeu tot zijn reoht cn nadat de Leidenaucn- nog 7-, Quiok nog 4-maal het doel hebben g Lden, wordt einde geblazen. IJ heeft Yiosso zij" lsten promo- tiewi :.-t-ijd voor de 1ste klasse gewonnen met 9—5, V o o t b a 1. Zo! J«Iag 1.1. werd de buitengewone al- gejnecne vergadering van den Leidschen Voet bal-Bond gehouden. Na langdurige bespre kingen werd besloten den wedstrijd Ajax UID. O. 8. L. niet te doen overspelen, zoodat de militaire vereeniging ,,'t Vierde' thana definitief kampioen is van den L. V. B. De nog to spelen wedstrijden 't Vierde De Sportman (voor den eindstrijd der me daille competie) en Ajax IIDe Sportman (voor de extra-oompetitie) zullen in Septem ber a. s. gespeeld worden. De wedstrijd SparlaNederlandsch Elftal is Maandag niet doorgegaan. Van de gedurende de Pinksterdagen ge speelde wedstrijden vermeldt „Do Telegraaf" o. m.: A. F. 0.Bolton Wanderers 18 te Am sterdam. D. F. 0.Bolton Wandorers 110 te Dordrcoht. Door haar overwinning op A. F. O. is Quick II (Den Haag) in den hal ven eind strijd om den Holdert-Beker gekomen, waar voor nu de volgende wedstrijden moeten ge spoeld worden V. D. C.— V. F. O. cn Quiok (Nijmegen)Quiok II. (H.). Het bestuur van de Federation Interna tionale de Football Assocation werd op het Congres te Boedapest, gedurende de Pinksterdagen als volgt samengesteld: J. W. Woolfall, voorzitter. Baron E. de Laveleyo cn J. B. Kornerup, vice-voor- zitters. C. A. W. Hirschman, Holland, secretaris-penningmeester. Hugo Meisl, accountant, oor Nederland werden de volgende in ternationale wedstrijden vastgesteld Tegen Engoland in Engeland in December 1909. Tegen Belgiö in België op 13 Maart 1910. Tegen België in Nederland op 10 April 1910. Tegen Duitaohland in Nederland op nader te bepalen datum. Vermoodelijk znl Nederland bovendien nog spelen togen Zwitserland cn Zweden. Law n-T ennie. In do Hilver3um8ohe lawntenniswedstrij- den behaalde onze stadgenoot R. v. Stee den in hot nummer Open hoeren Single den tweeden prijs. Rooien. Op 19 en 20 Juni a.s. worden do inter nationale roéiwedatrijden uitgeschreven door de roóï- en zoilverceniging „De Am- stel'', op acn Amstel te Amsterdam gehou den. In deze wedstrijden kont Njord nut oen Jonge Twee, een Jonge Vier cn een Jougd Aaht uit, dus in dezelfde nummers waar voor zij op 12 en 13 Juni moet roeien m do internationale wedstrijden van de Kon. Nederl Roei- en Zeilvcrocpigvng, even eens te Amsterdam, Automobilisme. De regelmatigheidsrït, uitgeschreven door do Ncclcrl. Automobiel-Club, begint Zaterdag 5 Juni te Utrecht. Er wordt go- reden over Do Bilt, Amersfoort, Apel doorn, Deventer, Wijhe, Zwolle, Meppol en Assen naar Groningen. In Apeldoorn wordt 20 minuten gewacht en te Zwolle geluncht. Op Zondag 6 Juni wordt te Groningen een concours d'adrcsse gehouden, waarna op Maandag 7 Juni gereden wordt van Groningen over Emmen, Oocvordcn, Zwolle, Elburg, Harderwijk, Amersfoort, en De Bilt naar Utrecht. Te Coovorden wordt weder 20 minu:en stilgchoudien en bij heb Katevvcer, nabij Zwolle geluncht. Voor dozen tocht hebben 31 automolvo len ingeschreven. Cricket. Xcderlandsche Cricketbond. Tweede Klasse compel the A. Y«r*eulf. Plaal» jNp. gow. («I. topL pl. gom. Ajax, Leid®n 1 1 2 2.— H. 0. CHilversum 1 l 2 3.— Hermos, Schiedam 1 1 2 3.— Albion, Zaandam 1 1 Olympla, Amsterdam 1 i Victoria, Amstordam 1 1 H. B. S., Den ilaag - V. 0. 0., Rotterdam Leidsohe Spaarbank. TJltimo Mei 1909. Inloggersrokoulng. Saldo aanvang der maand f 2,274,620.77^ Ingelegd 115,738,26^ Bijgeschreven rente op afgeloste bookjes 207.25 f 2,890,675.28 Terugbetaald126.714.99 Saldo van het tegoed einde der maandf 2,264,860.29 Aantal Inleggers. Aanvang der maand 12,216 Nieuwe inleggers 76 12,291 Inleggen waarmede la afgerekend68 Einde der maand 12,233 H. M. de Koningin li 't-Cravtnhage. H. M. de Koningin zal, to beginnen mot de volgende week, verschillende officieels lichamen in de gelegonheid stellen Hare Majes teit hun gelukwenschen aan te bieden mot de geboorte van Prinses Juliana. H. M. zal alsdan in audiöntie ontvangen: Maandag 7 Juni te llH voormiddag: den Raad van Ministers; ten 6tf uur nam. de leden var. bet corps-dlplomatlque te 's-Gravonhage. Woensdag 9 Juni 's nam. VI* de leden van de Eerste Kamer der Staten-Qeneraal; 6 uur de leden van den Raad van State; 6>f uur de leden van de Algemeeno Rekenkamer. Donderdag 10 Juni 's nam. 4-f uur de loden van de Twoede Kamer der Staten-Generaal; 6 uur den Hoogen Raad der Nederlanden. ïmkavecartaeiiijgciiool. De directeurgeneraal van den landbouw brengt ter kennis van belanghebbenden, dat het in dit jaar te houden natuurkundig examen voor aanstaande veeartsen, bodoeld in art. 12 der vret van 8 Juli 1874 (Stbl. No. 99), zal aanvangen op Donderdag 10 Juni in de lokalen van's ryksveeartsepljschool te Utrecht. Post en Telegraphic. Vacante dneclie. Telegraafkantoor te Leiden, Jaarwedde f 8000. Borgtocht f 2360 (rodel.). Z(j, die in aanmerking wonschen te komen, hebben daarvan te doen bffiken vóór 15 Juni a.s., door inzending van een model no. 284. Slot- „De kamer uitgaan? Ik? Maar, jongen, Èfvat 6checlt jou?" Toon werd zij getroffen 'floor iets in do gespannen houding van hot kind, en de dreiging van tranen in 'zijn bom bastische woorden. „Nu, goed hoor, ik ga pven weg. Dan kom ik zoo terug." Eu daarop 'giug ze heen en liet hem alleen. Alle gewetensbezwaren van Jan waren nu verdwenen; hy dacht er nu alleen maar aan bytyds klaar te komen. Het papier op tafel uitspreidend, hield hy het met één band plat, terwijl de andere in k\ja broekzak dook en daar eindelijk eenmea uit haalde. Daarmee schrapte hy vastberaden on wog, zoodat er nog bleef staan: f Algemeen gedrag voldoende." Toen stak by het papier Weer haastig in de enveloppe, ging op zyn teonen door de gang en legde haar ln de studeerkamer van zyn vader. Dat alles was het werk van een paar ml- uuteD. Toen de kinderjuffrouw terug kwam, ut Jan weer op de plaats, waar zy hem had achtergelaten, met het hoofd op zyn uitge- ktrekte armen. 9Wel", sei de juffrouw, fheb je je brief af. ,Ja", zei Jan. Het liegen ging hem door de ejvarlDg al heel gemakkelijk af. Dien nacht lag Jan in de duisternis lang Wakker, en dacht over veel omvattende vraag- Itukkta. „O, Heer", zei by, ik ben een slechte jongen geweest, en ik heb noch slechter moeten zyn om beter te worden, maar ik denk, dat U, die my gemaakt hebt, ook wel wist ln wat voor moeiiykheld ik was, en dat ik er my self moest uithalen, toen U het niet deed". Den volgenden morgen na het ontbyt keek vader hem met een stralend gezicht aan. „Goed zoo, jongen", sei hy, „dat is goed nieuws voor moeder." Toen liet hy Jan het rapport sien en ver wonderde er zioh over, dat Jan er soo weinig verheugd over was. „Moeder komt vandaag thuis," zei hy den kend, dat dit een geneesmiddel was tegen de kleine smarten van zyn zoon. Maar Jan fronste slechts zyn wenkbrauwen. „Ze is nu toch heelemaal beter, niet.?" vroeg hy. Hy wou graag sekerheid hebben op dat punt, nu hy er soo'u hoogen prys voor had betaald. „Wat?" vroeg zyn vader. Maar het zich toen herinnerend, voegde hy er haastig aan toe „O ja natuuriyk." Die toon klonk dsn heelen dag ln Jan's ooren. Ieder vezeltje in «yn klein lichaam tril de van afschuw over hetgeen waartoe hy ge dwongen was geworden. Het mes brandde in zyn zak, en de letters on schenen hem overal aan te staren. Toen het rytuig net zyn moeder naderde, verborg hy zich ln de struiken en sloeg by haar gade, toen ay lange kwam. Ja, sy zag ei- goed uit; het rapport had al geWerkt. Hy was niet voor niets slecht geweest, fiat was •en zegen, Hy draafde naar binnen, en voelde atoh weer de oude; maar eenmaal in de tegenwoordig heid van zyn moeder, kwam de schuwheid weer terug. ZU sprak niet over het rapport, maar trok hem naar zich toe, liefkoosde hem en streek onderwyi zyn das recht. „En bent u beelemasl weer beter, moeder?" vroeg hy midden in een verstikkende omhel sing. „Wel lieveling, natuuriyk." Toen hoorde hy haar tegen vader zeggen: „Wat scheelt de jongen? Hy siet er bleek uit. Ik geloof, dat de kinderjuffrouw hem niet goed veraorgt." En daarop antwoordde syn vader: „Je moet na niets op ons aan te merken hebben. Hy heeft syn best gedasn op school. Hy heeft voor de eerste maal een voldoend rapport meegebracht." „O, Werkeiyk?" sei syn moeder onverschil lig, terwyi se hem kuste. Beste jongen, werk maar niet te hard." Jan wrong zich los. Hy moest eens over de dingen nadenken. Sommige menschen teggeo, dat 't brein het helderst la by het aanbreken van den dag, en hun bewering biyft gewooniyk onbestreden, daar de meeste menschen uit gebrek aan er varing niet in staat zyn hen tegen te spreken. De dageraad is echter een nevelige tjjd voor een jongentje, dat niet heeft kunnen slapen; dat elndeiyk besloten heeft om de onbekende versohrlkklngon van het slapende huls te trotseeren, ten einde bescherming te vinden voor zyn angstwekkende droom verbeeldingen. Als een be veilde kleine gestalte in zyn nachthemd, zyn bloote rose voetjes schuivende over het karpet, duwde by zacht de deur van de slaapkamer van zyn oudeis open. Zyn moeder lag, haar mooie haar loshan gend, ln diepen slaap. Maar op geluld van het kleine stemmetje, dat „Mammie 1" riep, schrik te zy wakker, ging overeind zitten en trok Jan's klein, snikkend lichaam in bed tegen zich aan. „Wel, kleine vent," zol ze. „Wat soheelt er aan? Ik heb je wel gezegd, man, dat hy ziek was „Moeder," snikte Jan, „ik heb het veran derd maar het was om u gezond te maken." Het was er eindeiyk uit. Hy verwachtte nu, dat zyn moeder hem van zich af zou du wen en een politie agent zou laten balen, maar in plaats daarvan, wendde zy zich tot vader. „Wat bedoelt hy?" vroeg ze. „HU moet yien of in syn slaap droomen. Och, arms lieveling. En zy wiegde het kind in haar armen, tot Jan's groote verbazing. Zyn vader, die nu geheel wakker was, begon den toestand te begrypen, en voelde sich wat onbehaaglijk, daar hy Jan wel kende. „Kom, Jan," zy hy, „wees nu een groote jongen, en ga weer naar bed. Moeder is heelemaal gezond zooals je ziet." Maar moeder liet zich niet zoo gemakkelijk uit het veld slaan. „Wat heb jy tegen het kind gezegd?" vroeg te. „En wat hoeft hy veranderd?" „Dat weet lk niet," zei vader weer, achterover leunende, en het aan Jan over latend hst verhssl ts doen. En Jan deed dat toen. „Och moedor, moeder," snikte by ten slotte; „zeg, dat hot u gered heeft!" Zijn moeder drukte hem ln haar armen, en zei tegen haar man, vergetend hot spreek woord Yan de kleine potjes: „Hoo ken jo bora zoo bang maken Het was wreed. Wat goof ik omdat domme rapport!" „Geeft u er dan niets om?" vroeg Jan. „beste jongen, het eenlgo, waar je moeder om geeft is, dat je je goed gedraagt. Donk daar altyd om." „En was u dan niet ziek?" zei Jon met wanhoop. De wereld om hem heen werd donker De zonde, die op zyn kinderziel drukte, was voor niste gepleegd, en zyn moeder begreep dat niet. „Je weet toch zelf ook wel, dat je niet in orde was, Mario," zei hasr man verontwaar digd. „Wat jou betreft, Jao,jo bont een hooi ondeugende jongen. Het was erg gonoeg, dat je sen slecht rapport bad, on tiendulzendmaal erger, dat je hot veranderde. Ik zal je nooit meer vertrouwen." Dat was te veel voor Jan. „En ik zal u ook niot meer vertrouwou," barstte hy los. „U heeft verteld, dat moeder ziek was en cat alleen een goed rapport haar zou beter maken. En ze geeft er niets om." Zyn stem begaf hem. „Ga raar je kamer en wacht tot ik bü jo kom," zei zUn vader streng. Maar zyn vrouw kwam tasschenbeide. „Neen, vador, hy hoeft al genoeg geleden. Ga jy je wasschen, Jan. Dan zullen we dat rapport maar vergeten."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1909 | | pagina 5