No. 15101, LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag* 15 Mei. Finaneieele Causerie. Gemengd Nieuws. FEU1L LET ON._ Anno 1909, Doordat wij verleden week eenigo be schouwingen ten beste gaven, omtrent de Zuid-Afrikaanecho Goudbnijncn, ontbrak ons de gelegenheid om over andere waar- j den tc spreken. Heden willen wij beginnen met de Amerikaansche markt, die voor ons land tegenwoordig toch maar de hoofdtaak is. Eerst volge een vergelijking der «lofc- koersen te Nieuw-York op 39 April en op 13 Mei. 29 April 13 Mei Atchison 109% 1091/. Baltimore 114% 115% Canadian Pacifio 177% 181 3% Chesapeake 75% 781/. 3 Milwaukees 149'/, 151% 2% Denver 51% 51 Erie 31% 84% 3% Ore Certificates 68% 721/. 8% Common Gulf 44V. 47% 2'/. Pref. 72'/- 73% 1 Missouri Kansas Texas 43'/. 43% Pacific 78% 75 1% New-York Central 129% 131% 2% Ontario 491/s 49'/. Norfolk 91% 91% Northern Pacific 1431/. MSI/. 2% Pennsylvania 135% 1347/. Va Reading 1467s 157% 10% Rockies 28»/, 33% 4% Southrails 29% 3iy8 1% Southpncs 119'/, 122% 2% Onion Pacific 1877, 189 1% Wabash 18% 20 1% Pref. 49% 51 1% Amalgama ed 76V. 827/. 6'/. Car Foundry 51 54% 3% Smelting 89 93 4 Acacowa 48 50% 4% Steel 54% 57% 3 Pref. 115 118% 31/0 Zooals uit deze lijst blijkt kregen Hea dings het leeuwenaandeel der rijzing. Reeds maandenlang had men een decisie tege moet gezien ten opzichte van de vraag of het spoorwegondernemingen, teven# bezit- j eters van kolenmijnen, geoorloofd is de twee bedrijven tegelijkertijd uit te oefenen. De j uitspraak omtrent dit punt kwam nog onver- I wacht op 3 dezer en is geschied ten gunste der spoorwegen. Zooals wij reeds meerma len zeiden, zou er, ingeval de uitspraak I ongunstig geweest ware al heel gemakke- lijk een uitweg gevonden zijn; zelfs is het de vraag of de spoorwegen ook thans niet vrijwillig tot scheiding der twee bedrijven zullen overgaan. Voor zoover de rijzing dan ook is gevolgd na die uitspraak, moet ze worden toegosohreven aan een gevoel van opluchting, die de beslissing van een lang hangende kwestie heeft gebracht, j Toch is het eigenaardig, dat juist Rea- I dings zoo sterk zijn gemonteerd, terwijl an- i derc shares, die in dezelfde mate als de Readings door de decisie worden getrof fen, in veel mindere mate of heelemaal niet zijn gestegen. Er schijnt bij ^de Readings dan ook meer aan de hand te-zijn, dan zoo aan de oppervlakte zichtbaar ismen spreekt van een aanzienlijke verho;-ging van het dividend, wat geenszins te verwon deren zou zijn. Indertijd zijn Unions op dezelfde mysterieuze manier gestegen, toeD ze nog maar 4 pCt. dividend gaven, zoodat )de toenmalige koers van 140 pCt. een ano- i malie scheen. Insiders moeten toen wel go- weten hebben, dat een 10 pCt. dividenduit- keering op het tapijt was en het schijnt, met Readings denzelfden weg op te moeten. Na Readings volgens de Metaal-shares, j waarbij Steels en Amalgamateds de leiding haddon. Wat Steels betreft, zoo luiden de beriohten in alle opzichten gunstig. Do heer Corey, die gisteren naar Europa vertrok, werd eerst nog even geïnterviewd on gaf te kennen, dat de handel langzaam, maar gestadig, verbetert en -dat do Trust op 70 pCt. liarer capaciteit arbeidt. De Staalprij zen zijn rijzende; nu do orders ruimer vloeien kan men blijkbaar met succes hoo- j gore prijzen bedingen. Do activiteit der obligatiemarkt, heb suoces der nieuwe lee- ningen, wijzen er op, dat het publiek weer i obligaties koopt voor belegging, dat dus dte spoorwegen weer vcrsch kapitaal kunnen krijgen, dat in de eerste ploata wordt aan- gewend tot het doen van bestellingen aan de Staalfabrieken voor rails., eto. en aan do wagenfabrieken voor rollend materiaal. Geen wonder du#, dat aandeel en Steels, Oar Foundry d- konden monteoren. Amalgamated^ eindelijk stegen in snel tem po, nu de statistiek van het koper over do afgeloopen maand een flinke verbetering der consumptie aanwees; dit werd verder in de hand gewerkt door berichten omtrent aanzienlijko koperverkoop en (men spreekt van 30 millioen pond) in de loopende maand. In de derde plaats kregen aan aantal laag geprijsde aandeelen een beurt, zooals Eries. Southern Rails en Rockies. Bij Eries was dit een gevolg van de verzachtende condities, die de Public Service Commis sion heeft toegest^n bij het voorgestelde finaneieele plan. Rails profiteeren van de gemakkelijke wijze waarop deze Maatschap pij thans in haar finaneieele behoeften blijkt te kunnen voorzien; hetzelfde geldt van Rockies, hoewel bij dezen manipulatie op groote schaal in het spel schijnt te zijn. De rest van de markt lag eerder stil, vooral de voormalige leiders, zooals Unions en South. pacs. Het heeft er wel wat van alsof de groote heeren de markt thans aan zichzelf overlaten, nu het niet langer noodig is den moed er in te houden op hoop van komenden voorspoed. De finan ciën van de meeste Maatschappijen zijn voorloopig geregeld, de voorspoed is or, zichtbaar, ook voor het groote publiek. Men schijnt daarom thans eerder geneigd te zijn de markt aan ha-ar lot over te laten, in de hoop, dat de speculatie daardoor wat wordt getemperd, zoodat ongezonde toe standen, die daarvan licht het gevolg zou den kunnen zijn, worden tegengegaan. Want als het publick dol wordt, zou een ,,run-away market" niet kunnen uitblij ven; met wolke noodlottige gevolgen, is duidelijk aan ieder, die de zaken van nabij volgt. Ons publiek is gestadig blijven verkoo- pen, zoo geregeld en ond.erbroken, als nog nimmer te voren vertoond is. Toch vreczon wij maar al te zeer, dat de verleiding, in dien do rijzing verder gaat, te sterk zal blijken en men hier te lande op een 10 pCt. hooger niveau er weer in zal gaan. Thans bevindt zich het groote belang in Amerika zelf, waarheen balen fonds zajn verhuisd. Het doel is natuurlijk om die met winst weer af te zetten. Men schijnt daar bij de oude politiek to volgen van het pu bliek te gewennen aan een niveau, dan een verdere rijzing te manipuleeren van b.v. XO Cpt.; als regel vindt het publiek de shares dan goedkoop, als er weer 5 pCt. ai is, doch mon vergeet, dat men al verkocht heeft bij 20—30 pCt. logeren prijsTot nu toe zijn er reacties geweest, maar men heeft het publiek den tijd niet gegund, er van te profiteeren; daarmede heeft men bet langzamerhand do overtuiging geschon ken, dat het steeds is een ,,recuier pour mieux sautor". Als straks de roos kleurige berichten in aaneengesloten gele deren komen aanrukken en het milermium schijnt aangebroken to zijn, dat in werke lijkheid echter nooit zal aanbreken, dan raken do hoofden op hol en zal men gaan vechten om de aandeelen machtig te wor den. Maar hetzelfde Amerika, dat zoo kocht, toen ons publiek maar altijd door verkocht, zal dan afgever zijn Waarom we zoo denken? Eerstens, om dat de ondervinding het leert. Maar twee- dens uit reeds thans waarneembare gege vens. Een voorbeeld leverde de introductie van de gewone en Preferente aandeelen American Can Compagny. Men heeft zijn Unions, Southern Pacifies, Steels ver kocht en zietdaar, komt men met een gewoon aandeel a 12 pCt. (kort geleden 10 pCt. noteer end), dan vecht men er om op bijna 15 pCt. 1 Het prospectus verraad de de meesterhandNiets verzwegen, maar tooh alle slechte punten als bittere pillen in zilver gehuldHet is waar do gewone aandeelen waren in 1907 nog 2J pCt. maar toen waren Steels ook 9 pCt. 1 Het is waar er is nog ruim 26 pCt. dividend achterstallig op de Preferente maar er bestaat plan om de Maatschappij een nieuwe jas te geven en dan staan de ge wone aandeelen aan den vooravond van dividenduitkeeringen. De importeur van dit rommeltje blijft wijselijk achter de schermen; jammer dat hij er zoo mooi aan heeft verdiend, dat de vogels zoo boven verwachting goed op de lijmstok zijn aangevlogen. En weet ge nu wat het funeste is van die geheole historie Dat er een nieuw papier is binnen gosmok- keldr>dat zijn vaderland nooit had moeten verlaten, omdat, als straks de paniok komt, die reeds tliana in voorbereiding is, al dit moois onverkoopbaar is. Er is dan slechts één markt, behoudens die te Amsterdam, waarop men kan handelen, doch in slechte tijden is New-York alleen maar verkoo- p e r van dit goedjeMen zij dus op zijn hoede en herleze het prospectus nog eens aandachtig, vooral waar gesproken wordt over dien koers van 2jf pCt., dien wij bin nen niet al te langen tijd weer verwachten bereikt te zullen zienl Een flinke rijzing ondergingen aandeelen Shansi, in deze kolommen uitvoerig behan deld, toen zo nog onder 50 pCt. noteerden. Zij 6tegen deze week tot 90 pCt. Op 21 de zer vindt er een vergadering van aandeel houders plaats, waarop belangrijke mede- deelingen gedaan en besluiten genomen zul len worden. Ook Sant-a Fé Landshares zijn vast ge stemd. Zij zijn de laatste weken een weinig ingedut en hebben in verhouding niet ge profiteerd van de algemeene rijzing. Wel licht hield dit verband met de socialisti sche troebelen in Ruenos-Ayres, die infcua- schen weer tot het verleden schijnen te be- hooren. Cultuurwaarden steeds monteerenddaar entegen zijn Tabakken lusteloos. Oliewaar den prijshoudend, doch ook dit departe ment schijnt wat rust noodig te hebben. Mijnwaarden sterk monteerend voor Keta- hoen. De geschiedenis heeft geleerd, dat deze waarden voor oningewijden totaal niet te beoordeeJen zijn en wij wachten ons due wel om er iets over te zeggen. Wie zich wil interesseeren bij de Goudmijn-in dustrie, verwijzen wij naar ons artikel van verleden week. Wij oonstateeren intus- schen met genoegen, dat de rijzing gesta- digen voortgang maakt-. Zoo waren heden East-rands 5 7/16, Goldfieldö 6 1/16, Rand- mines 9 1/8, Central Mining 16. De groot ste rijzing hadden Coartered, die van 17, in weinige dagen tot 24 shilling per share stegen. W. „Goede smaak bij feestelijk heden." Nu tal van Lcidenaars de Prin- sesse-feesten in de Residentie hebben bijge woond, laten we. hier volgen wat Victor de Stuers onder dit opschrift in ..De Resi dentiebode" schrijft* - De organisatie van dc feestelijkheden en de decoraties in Den Haag heeft niet altijd blijk gegeven van goeden smaak. Een cri- tiek van enkele punten kan voor de toe komst nuttig zijn. lo. De decoratie van het Plein 18 13. De groote fout hier begaan is, dat van het historisch monument geen ander gebruik gemaakt is, aan als van een reus- achtigen standaard, die tot steunpunt moest dienen voor de slingers met clectrisch licht. Het monument was totaal verdonkere maand, men zag er zoo goed als niets van. De Nederlandschc Maagd op den top had hier en daar een oranjelint en alleen haar vlaggestok was verlicht. De zaak is volkomen averechts begre pen; men had het monument schitterend moeten doen uitkomen, bijv. door er licht bundels op te werpens, en de slingers met electrische lampjes rondom op het plein moeten disponeeren in den vorm van een groot prieel. 2o. Allerzotst is hetgeen men gedaan heeft met het standbeeld van Ko ning Willem II op het Buitenhof. De enorme afmetingen der tegenwoordige da meshoeden hebben kennelijk den ont werper van de decoratie alle begrip van verhoudingen doen verliezen. Aan vier pa- Jen heeft men boven hot beeld een reusach tige koninklijke kroon gehangen, die zelfs voor een Congo-olifant tc groot zou zijn ge weest. Men heeft dan ook dc opening van die kroon met behulp van eenigc plan ken moeten sluiten, met oen gat in het midden, waarin het hoofd van het beeld gestoken werd. Het was werkelijk niet mo gelijk de toch al niet zeer fraaie figuur van den held van .Waterloo potsierlijker toe te takelen. 3o. De lichtstoët viel erg tegen daar was letterlijk niets aan te zien. Het was een lange reeks voorbijsnellende groe pen met papieren lantaarns en hier cn daar een muziekkorps. Alleen de goede wil der snel voorbijtrekkende mannen en jongelingen viel te bewonderen. Te Maas tricht heb ik dat onlangs veel mooier ge zien; daar reed voor elke groep het bestuur in een versierd open rijtuig cn elke groep was kenbaar aan een transparant, waarop een symbolische figuur, de naam der vcr- eeniging en een of andere spreuk was ge schilderd. Dat gaf karakter en afwisseling aan den stoet. 4o. Dezer dagen heb ik meermalen het volgend opschrift ontmoet„L'Oran- ge fleurira." Dit is onzin. „Örangc" betce- kent: „sinaasappel"; zulk een vrucht kan niet bloeien, evenmin als welke andere vrucht ook; een peer, een pruim, een noot kunnen onmogelijk bloeienwel de boom die deze vruchten voortbrengt. Ik kan toe vallig den oorsprong van dezen onzin ver halen. Tijdens de geboorte der Koningin is een penning geslagen, waarop ditzelfde de vies, „l'Orange fleurira" voorkwam; men had het ontleend aan een penning uit de 16e of 17e eeuw, die misschien een beetje versleten was en waarvan men het opschrift slecht gelezen had. Dit oude opschrift luid de: „l'Orangier fleurira", dat wil zeggen: „de Oranje b o o m zal bloeien" en dit heeft zin. A governo voor een volgende gelegen heid. Moord. P. J. van Zwieten, nu eens varensgezel, dan weder glazenwas- scher of losse werkman, veelal bjj nacht langs de straat, allerongunstigst bü de po litie bekend en gevreesd door hen met wie hü omgaat, kwam gisternacht omstreeks twee uur naar zijn huis in dc Peperstraat te Rotterdam. Daar woont hij bij een vrouw die, zooals een bovenbewoonstcr hem in lichtte, op dat oogenblik niet thuis was. Die bovenbewoonster kwam eren daarna met een Engelschen zeeman de straat op, waar de ketelbikkersbaas M. Beu- vers, wonende in de Tolhuislaan, op dien zeeman wachtte, ingevolge afspraak, om dan samen huiswaarts te keeren. Nu had Van Zwieten, die aL den gehcelen dag met allerlei moorddadige plannen rondgcloo- pen had en vermoedelijk opgewonden was, omdat hij de vrouw, by wie hij woonde, niet thuis vond, niet veel goeds in den zin. Dit althans meende ook de vrouw, die boven hem woonde cn die zich daarop op de straat voor "Beüvërs plaatste. Maar zon der daartoe eenige aanleiding te hebben, haalde Van Zwieten een scherp geslepen slagersmes te voorschijn cn stak dit, over de vrouw heen reikende, den niets kwaads vermoedenden ketelbikkersbaas in de borst, ter hoogte van het hart. De gewonde man deed nog eenige passen, zak te toen op dc stTaat in elkander en bleek bij aankomst in het Ziekenhuis, waarheen men hem bracht, reeds overleden. De dader, die na het plegen van den moord wegliep, werd een half uur later door de agenten 2e cn 3e klasse C. 5frreeuw en J. J. A. de Graaf in de Zandstraat ge arresteerd. Op den weg naar het politic bureel in de Pauwensteeg, wilde liet pu bliek, dat in drommen uit de Zandstraat kwam opzetten, den moordenaar te lijf. Een hevig gevecht ontstond op de Korte Hoog straat cn de politic had de grootste moeite om Van Zwieten uit de handen van het zeer opgewonden publiek tc houden. De agent van politie De Graaf, die op den grond viel, kreeg eenige trappen op het rechterbeen. Toen loste de brigadier Spreeuw een revolverschot in de lucht en dit gaf eenigszins ruimte. Eindelijk kwamen zij met Van Zwieten in de Pauwensteeg aan. Zijn hoofd vertoonde de sporen van de ver schillende trappen en schoppen die hij, ondanks alle pogingen der politie, om hem te beschermen, had opgeloopen. De commissaris van politie, dc heer J. C. Thcijsscn, nnra V.iri Zwieten denzelfden nacht dadelijk in verhoor. De moofdenaar is gisternamiddag naar het huis van bewaring overgebracht. (N. R. Ct.) Te Zevenhuizen (Z-H.) heeftzicheen gev&l van ruggemerg-beroentliesontotokinf voorgeJaan mot doodolykon afloop by eoa ▼rouw van ruim veertig jaar. Zekere W. P., een der door H. M. do Koningin bogenadigdon, dio de vorige weok uit do govaugonis to Rotterdam werd onwil gen, deed gisternacht alsof hy op de Hoog straat aldaar een winkelruit ia wilde slaan. Hy deed dit op een wyze dat de politio het zien zou en alleen om ingerekend en naar da gevangenis teruggebracht to worden. Voor loopig werd de man, die zonder vast woon- verbiyf is, naar het bureau in de Pauwen- ateeg gebracht. Do burgemeester van Amiter- dam maakt bekend, dat door hora Is ontvangen van een onbekende een bedrsg van f 200, met hot volgende byschiift: „Voor de armen der atad Amsterdam f 200, voor to min betaald» vermogens- en inkom stenbelasting." Do trengo vorst van gisternacht heeft in het land van Maas en Waal groots schade aangericht. De vroege aardappelen z(jn totaal bevroren. Kersen, kroozen, perziken on abrikozen hebben voel geledeo. Van den hoer S., ryksontvanger te BuitODpoet, die 30 April van daar vertrok, zonder dat men weot waarheen, Is nog niets nadera bekend. Een ingesteld onderzoek heeft doen zien, dat zyn administratie en kas ia volmaakte orde zyn. Door de familie worden alle pogingen aangewend hem op te sporen. Directeuren en commiezen der posterijen on telegraphic. Het bestuur van de Verceniging van 'Directeuren en Commiezen der PoslerijsK, en Telegraphic heeft in een adres aan den Minister van Waterstaat het volgende to kennen gogovcn: dat het heeft kennis genomen van heb voorloopig verelag van do Tweede Kamer der Staten-Generaal in zake do bekende supplotoire begrootingen voor 1908 cn 1909; dat daaruit blijkt van een verlangen om de voorgestelde traktementen te vermin deren dat reeds do berichten in de dagbladen dienaangaande doen vermoeden, dat het denkbeeld van vermindering bij den Mi nister goroeden ingang heeft gevonden cn waarschijnlijk in toepassing zal worden gobr-aoht bij de indiening der memorie van antwoord; dat reeds in 1905, toen de traktementen van het lager personeel werdon verhoogd, de vorboteririg der posilio van directeur n en oommiczen word toegezegd, welke nu reeds sinds Juni 1907 bij de Staten-Gene raal aanhangig is; dat sinds 18 jaren in dez« traktemonten geen noemenswaardige verbetering werd go- braoht, niettegenstaande de gronden waar op in 1905 voor 't lager personeel de trakte» montsver hooging werd verdedigd reeds destijds en dus thans nog mot meer kracht ▼oor diroetouron en commiezen gelden, terwijl bovendien do cischea om den coin* miesrang te bereiken, in die achttien jaren aanmerkelijk zijn verzwaard; dat zelfs aan directeuren en commiezen rechten en inkomsten zijn ontnomen in af wachting eener nadere regeling hunner po sitie redenen waarom het bestuur voornoemd onder de aandacht van den Minister brengt dat het met groot leedwezen zou zien een verlaging dor salarissen, zooals die in het weteontworp zijn voorgesteld en die geens zins te hoog worden geacht, en waarom' het verzoekt lo. 's Ministers kr-achtigen steun om dio vermindering te voorkomen, en 2o. indiening der memorie van ant woord, om daarmede de openbare behan deling der zaak in de Staten-Generaal ta bespoedigen, opdat eindelijk aan den on- zekoron en pijnlijken toestand voor de be- trokkqn ambtenaren een einldo kome. iï) „Ik moet gaan, zeide hij, „ik kan je niet zonder huip zien lijden." En hij ging, maar kwam na een poosje alleen terug. „Ik stond voor zijn huis zeide hij zacht en bedremmeld. „Maar de deur was geslo ten en alle hokten waren uit. Ik had reeds mijn hand raar de nachtbei uitgestoken, ma-ar ia waagde het niet te sohellen." In den loop van den nacht werd de pijn in moeders arm en rug heviger cn toon de morgen aanbrak, lag z j zoo bleek in bed, dat ik overeind rees en weende en riep, dat moeder dood was. 'loon ging vader den dokter halen. Pas nu had hij het recht, het voorgeschreven recht der armen, om hulp te halen; een hulp, welko le laat kwam. Moeder werd onderzocht. Zij schreeuwde als men haar maar aanraakte en telkens schreeuwde ik mee, alsof ik zelf do pijn voelde. „Het ia te laat", zeide de geneesheer. „Elk der gele plekken, v.elkc gij hier op rug en armen ziet, zijn inwendige uitstor tingen van het bloed. Waarom zijt gij niet eer gekomen?" Vader antwoordde niet. Hij had zijn hoofd gebogen en tranen vloeiden over zijn wangen. Van toen af was moeder nog slechts een ruïne. Maar mijn vader treft geen verwijt. De verantwoordelijkheid voor de blooheid der armen treft de maatschappij^ weJke den rijk© het roeht geeft den dokter 's nachts op te bellen, torwijl zij den stille arme den moed beneemt den geneesheer om hulp te halen, wijl hij deze hulp niet kan betalen." Hij zweeg. Vonne boeg zich naar hem toe en streelde zijn hand. „Petit Chinois 1" zeide zij zacht. „Van dat uur af heb ik de doctoren ge haat en als gij eens wist, juffrouw Vonne hoe ik mijn broeder heb gesmeekt, een ander beroep te kiezen dan juist dat. Hij vertoeft echter reeds vel© jaren in het bui tenland en wij zijn niet in de gelegenheid elkaar to ontmoeten." „Ik begrijp dat alles niet goed", bracht Vonne m het midden. „Uw broeder is toch aan dat alles geheel onschuldig; juist hij kan toch probeeren, dat goed te maken, door te helpen waar zijn hulp het noo- digst is." „Wij willen er niet meer over spreken, juffrouw Vonne", zeide hij. „Er waren bo vendien nog andere dingen, welko gij niet begrijpt cn die ik niet kon goedkeuren. Ik begrijp mijn broeder niet meer. Er zijn tijden geweest juffrouw Vonne, dat ik dacht zooals giijach, maar als ik dan mijn mceder ineengedoken en hulpbehoevend op haar stoel zag zittenNiemand weet, wat mijn moeder voor mij geweest is sinds va- dors dood. Zij was alles, alles voor mij." Vonne schoof dicht naar hem toe, legde haar arm om zijn hals en drukt-e haar wang tegen do zijne. „Petit Chinois!" 1) fluisterde zij, zacht snikkend. „Ach, pauvre petit Chinois 1" 2) 1) Armo Chinees. 2) Arme kleine Chinees* Langen tijd bewaarden zij het stilzwijgen. Eiii-.i.k tlraaide kij met beide bandon haar gelaat naar het zijne en liet zijn blik in den hare rusten; toen drukt© hij weer zaolit liaar wang tegön de zijne. Zoo zaten zij langen tijd, totdat de scha duwen der hellingen, Linger en langer wor dend, naar do Leid e see toeliepen alsof zij zich daarin voor den nacht wiklen ver stoppen, terwijl de nevelen uit de verder gelegen weilanden opstegen en voorbij gleden. Zij spraken niet, maar af en too keek hij haar in de oogen en drukte dan weer be hoedzaam haar wang tegon de zijne. Een merkwaardig gevoel van ongekende blijdschap, de eerste bescheiden beantwoor ding van een tot dusver nooit gestilde be hoefte aan liefde, vervulde Vonne met een onuitsprekelijk gevoel van rust en zeker heid. Voor het eerst, voor zoover zij zioh kan herinneren, is het haar vergund, .alMs het ook maar voor een enkel uur, de ge neesheer te zijn van iemand, die ongeheel de wonden met zich ronddraagt; alleen doordien zij haar wang tegen de zijne drukt en hem doet gevoelen, dat haar hart dicht bij het zijne is. Zij denkt er niet over na, of het een man is of een vrouw; voor haar is het eenvoudig een mensch, een mensch, eenzaam als zij zelve, met dezelfde behoefte aan liefde want dat voelt Vonne als zij. Veelvuldigjr glijden de nevelsluiers voorbij; zij laten in het voorbijgaan tranen vallen, welke als trillende dauwdruppels op de haren van beiden blijven liggen; maar zij voelen dat niet. Do silhouetten der heuvels steken, steeds donkerder wor dend, tegen het licht der roode halve maan af, welke van al het levendo on doode do kleuren sahijnt uit te wischon, ten einde geheel alleen in vlekkelooe© reinheid te glanzen. „Het wordt nu koel en de heide vochtig 1" fluisterde hij, toen hij voor het laatst haar gezichtje naar zich toedraaide „Ik mag u met langer in uw dun japonnetje en de lago schoentjes hier buiten houden." En hij stond op en tilde haar in dc hoogte, zóó boog, dai ocg in oog staarde en alsof het geheel van»Jf sprak, drukte Ihij zijn mond op den hare in een langen, stillen kus. En ook alsof het vanzelf sprak, schoof zij onder het naar-huie-gaan haar aim door den zijne en stak haa* hand in de zijne. Nadat Vonne bij het ijzoron hekjo „goe den naoht heeft gewenscht en nu in de schemering door den tuin loopt, bemerkt zij tot haar verwondering dat zij nog nooit in haar leven de eenzaamheid zoo diep heeft gevoeld als op het kleine eind weegs van het tuinpoortje tot aan do 6teenen stoep onder de oude linden. Maar als zij in haar slaapkamertje is ge komen, en daar voor het raam staat ©n over de zilveren populieren heen uo heide aan schouwt, dan heeft zij plotseling een gevoel alsof zij beide armen vol rozen heeft. En zaj slaapt in, terwijl zij deze rozen vast in baar armen houdt. Vonne wordt geschilderd. Reedj; V00r d6 derde maal zit zij voor Tro^ Forum, niet op het kerkhof tussen de lavendelatrui- ken der doodeD^ ook niet in den tuin der pastorie, Cütar midden in mevrouw Mettee rozentuin te Lyngholt. Zij zit onder een hooge stamroos, een lichtrose, in vollen bloei staande La Fran ce. Haar handen liggon in haar schoot oa omvatten behoedzaam ccn overvloed van rozenbladeron, welke op haar zijn neergcrit- scld. Eenigo daarvan zijn in heur haar blij ven liggen en glinsteren in de zon. De schilder heeft reeds schertsend den naam van het schilderij met het penseel m den hoek gekrabbeld; IJvonnc-Maric. Een hooge stamroos, eerste bloei. Eigendom van dominee Find, te Ostcrleide. Vandaag is Forum vlijtig. Er ligt zulle een heerlijke zonneschijn op do beide „hoo ge stamrozen", dat hij letterlijk een gou- den glans over nJIe kleuren uitgiet; wil do echiWor deze tint goed weergeven, dan moeti hij goud in zijn penseel nemen voor de ha-» ren van het meisje en voor den bloemen* 6chat van het rozeboompje. Vonne is bij het beschouwen der rozeblA- deren in gedachten verzonken, en zondefl dat zij zich daarvan bewust is, zinkt haar kopje steeds dieper op zijde, totdat het op, haar schouder rust. Zij denkt aan haar vader. Hij heeft me6 geen enkol woord het doel zijner reis ge noemd, maar zij weot toch, waar hij heen gegaan is; zij heeft dat gevoeld. Hij is vcfl weg, naar het Zuiden, getrokken, ten ein de mama's te zien. D2M; Vader or niet toe heeft kunnen ko- in en haar dat toe te vertrouwen, nu terwijl zij toch alles weet! fWordt vervolgd.^ -

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1909 | | pagina 9