DE HEUGLIJKE TIJDING.
grooter veredeling. Zij .zijn onmerkbaar tf
elkander gevloeide stroomen, die nu te zameg
hun weg vervolgen en geen verschillend^
belangen meer hebben.
En daarom, gelukkig Vorstenpaar, vrieiö
delijke, eerbiedwaardige Koninginne-Moeder*
volk van Nederland, en allen wenschen wij
van ganscher harte geluk, en wij .verheul
gen ons oprecht, wanneer de vlaggen wap<
peren en de jubelkreten .alom worden g£<
koord.
Dat de wieg in het palede dezelfde j£e*
dachten, in nog verhevener zin, opwekke hjj
ons volk, dan de wieg in de hut: moeders
zaligheid ia overal dezelfde.
Laat ons bedenken dat moeder^aligheid
steeds wordt gedeeld, moedervreugd^ doog
niemand verstoord.
Laat ons bedenken dat bij de wieg slecht^
een heilbede en een stil berusten in God4
wil past.
Laat ons matig zijn ook in ons vreugd^
betoon: matig in onze wenschen en veow
wachtingen.
Laat de wieg van dit vorstelijk kind, het
kind der liefde en der hoop, ook ons kind*
ons niet verdealen, maar vereenigen.
Zooals wii ons hebben geschaard om dsö
Oranjetroon, laat ons zóó ons ook scharen;
om het verblijf ran dit kind, dit lang _ye®*
beide geschenk.
Jieerpliehtvracht.
Men schrijft aan „De Residentiebode"*
8taat Model C", ingevolge die Leer
plichtwet, door alle Hoofden van openbare
en bijzondere scholen in duplo op te
maken en geregeld in te vullen wat absen
ties etc. betreft, is een zwaarwichtig do
cument 1
Wijl die „Staat" 16 Januari opgemaakt!
wordt, en er later, n.l. bij het begin van
het schooljaar, weer nieuwe leerlingen inge
schreven worden, moet die staat b.v. voor!
een school vaü pl. m. 100 leerlingen, liefst
?oor 124 kinderen kunnen dienen.
Voor de aardigheid hebben wij dat ding
eens gewogen. De zwaarte ia precies een
half K.G. j in duplo één K.G. voor 100 leer
lingen. In Nederland gingen volgens het
laatste jaarlijksche schoolverelag 707707
kindoren ter school, dat is 7077 honderd.
't Papier alleen voor Staat O. noodig,
weegt dus 7077 K.G., zeggo zeven duizend
zeven en zeventig K.G.
Naar wij vroeger vernamen, heeft dan
ook een groote snelpers op een der groot
ste drukkerijen m Den Haag voor 't
eerste jaar, dat de Leerplichtwet in wer
king kwam (wijl de Landsdrukkerij 't niet
af kon,) zes weken rusteloos gedraaid,
om dit zaakje in orde te maken.
Achtera tandsontwerpen.
Naai- „Het Centrum" verneemt, ia het
antwoord van den .linister van Justitie in
gekomen bij de Commissie van Voorberei
ding en zullen de ontwerpen nog vóór het
uiteengas i der Tweede Kamer behandeld
worden.
Hollanders bij deu Pans.
Uit Rome wordt aan ,,De Maaab." d.cL
23 dezer geschreven:
Hedenmiddag zijn do Hollandsohe pel
grims onder geleide van den heer Kieckena
ten getale van 46 bij Z. H. den Paus in
audiëntie geweest. Allen werden tot den
handkus toegelaten.
Hen bron van ware biijdschap.
De blijde mare, die heden door het land
weerklonk, vervult ons met innige voldoe
ning. En voorzeker, de indruk, door deze
voor ons zoo heuglijke tijding teweegge
bracht. is nagenoeg alom dezelfde. Het is
niet mogelijk dat er geen wanklanken worden
gehoord; volmaakts harmonie is in dit on-
dermaanscho niet denkbaar en in strijd met
de natuur der dingen: maar zooals elke uit-
z-ndering den regel bevestigt, zoo zullen
de weinige dissonanten, die wij in deze dagen
zullen vernemen, de schoonheid verhoogen
van dat geheole samenstel van vreugdebetoon
en dankerkentenis, dat voor ons een sym
phonic is, gewijd aan een der schoonste blad
zijden in do geschiedenis van Oranje en
Nederland.
Wi' denken er voor het overige niet aan,
ens hier te verdiepen in staatkundige be
spiegelingen of berekeningen, waartoe de
heuglijke tijding aanleiding zou kunnen
geven. De tijden waarin men zijn politieke
berekeningen bij dc wieg begon, zijn. God
dank, voorbij. Wij vliegen misschien wat min
der hoog, maar kunnen dan ook wat dieper
gevoelen en een weinig meer de stem doen
hooren van onze mcnschelijke aandoeningen.
En dat menschelijk gevoel, iedere moe
dor, ja iedere vrouw zal het beamen,
gebiedt ons, op dit oogenblik vooral te den
ken aan do vrouw, die den zegen van het
moeder-zijn, zoo vurig verlangd, eindelijk is
geschonken. Ook met deze blijde kunnen
wii ons verblijden, zooals overal en altijd,
waar blijdschap en geluk aan een sterveling
geschonken worden; maar hier verblijden
vü ons in dubbele mate.
Ons Koninginnetje is nu eenmaal ons troe
telkind geweest, het kind van koninklijken
bloede, dat niemand meer had verwacht,
Icon de eene 6lag na den anderen ons Vor
stenhuis trof en een eenzame levensavond
het eenige was wat men meende te hopen
te hebben voor den Oranjevorst, wiens echt
constitutioneel© deugden wij als Staatsbur
gers nog altijd eeren. Maar de Voorzienig
heid had het anders beschikt! Het pad van
den rc®ds grijzen Vorst werd opnieuw door
da zon des geluks bestraald; een gelukszon in
dubbele beteekeniswant als ooit een vreemde
Vorstin de beteekenis barer roeping begreep
Cü er naar handelde, als ooit een vreemde
vorstin een moeder werd voor haar aange
nomen vaderland, d&n is het zeker wel Emma
van Waldeck geweest, onze hoogvereerde ko-
ninginne-moeder. Zelden heeft een volk meer
waarachtige hoogachting toegedragen en eer
biedige liefde gevoeld dan Nederland voor
koningin Emma, en nooit is aan een Vorstin
door haar volk meer hartelijk geluk toe-
gebeden, dan aan deze vorstin door dit
volk. En die bede is verhoord. Zij werd
immers de moeder van het liefste vorstin-
netje, dat wij ooit hebben gekend, ons eigen
"klein vorstinnetje, door trouwe moederzor
gen. verzorgd en geleid on onder die zorgen
te waardeuren en zich hoe langer hoe meer,
een kring van vrienden en vereerders vormt
en zelden geëvenaard is in de kunst om zijn
min of meer moeilijke positie volkomen te
begrijpen.
Wij verheugen er ons dan ook in, dat
onze Prins nu geworden is de gelukkige
vader van ons met zooveel ongeduld ver
wacht en met zooveel! blijdschap begroet
Oranjekind; zijn moeilijke positie wordt er
gemakkelijker, zjjn verhouding tot ons volk
beter door, en hechter nog zoo mogelijk
bovendien, de hand die hem aan onze ge
liefde vorstin, de nu zoo gelukkige moeder,
verbindt.
En, als burgers van den Staat, verheugen
wii ons oprecht ook over het nog nauwer
worden van den band, die Oranje en Ne
derland verbindt. Wij betreden niet het
het terrein der politiek, dat ook het onze
niet is, wanneer wij in dien band nog altijd
duurzame waarborgen zien voor de beste
volksbelangen. De regeeringsvorm, dien wij
bezitten, heeft aoh. zoo natuurlijk, zoo ge
leidelijk, zoo zuiver historisch ontwikkeld,
hii is zoo geheel saam geweven met 'b volks
leven en historie, dat men bezwaarlijk meer
aan elkaar passende stukken zou kunnen
vinden. Nederland en Oranje zijn stukken
van dezelfde legkaart. Zij vormen te zamen
oen boom, die zeker geen volmaakte, maar
zeer rijpe vmehtea afwerpt, vatbear voor
HET VORSTELIJK OUDERPAAR.
zich ontwikkelende van het kind tot de jonk
vrouw, die, als eerste in den lande, de voor
rechten doelde aan hare hooge positie ver
honden, maar ook deelen moest in de zor
gen der regeert aak, zwaar genoeg voor zulke
jeugdige schouders. Wii hebben altijd de
lotgevallen onzer Vorstin meegeleefd en daar
om hebben wij ons oprecht verheugd, toen
ook z ij do ware bestemming der vrouw be
reikte en de krachtige man, die haar hart
en hand verwierf, tot steun aan hare zijde
trad. Wij hebben den Prins der Nederlanden
zonder wantrouwen zien komen, omdat wij
ook voor hem een schoone taak in Neder
land weggelegd achtten, en het verheugt
ons van harte dat de Prins die taak toont
