No. 15083:,
LEIDSG1 DAGBLAD, Maandag* 26 April. Tweed® Blad.
Anno 1909.
Buitenlandsoh Overzicht.
FEUILLETON.
Uit.
Feeatnvond-H. J. van Leeuwen Jr.
Eycnals reeds menig: voorgaand jaar om
jdezteïi tjjd gaf ook nu weer de heer Hl J.
van Leeuwen Jr., dansonderwijzer alhier;
een feestavond, en weL jtL Zaterdag. Dit-
maal evenwel op grooter schaal, niet in'
,den Foyer namelijk, maar in de' groote'
Zaal der Stadszaal, ten met veel meer feest-
vricrrden, en -vriendinnen vooral, om zich
heenleerlingen, oud-leerlingen en genoo^
digden, o. w. veel ieerlingenouders.
Zag eertijds op een Van-Leeuwen-avond
!de Foyer er mooi uit, ook de groote zaal'
was nu in keurig feestgewaad gestoken.
Bij die versiering met gekleurd katoen en
jmet "planten door do firma's Lau en Kor*
warén de denkbeelden van den heer Van!
Leeuwen zelf verwezenlijkt. Ontwerper en'
hit voerders hadden er alle; eer van. Niet
jpnvermeld mogen in dit verband blijven'
het groote baldakijn aan den hoofdzaal-»
Ingang en de estrade" in het midden van
«de zaal, waar de musici plaatsen innamen.
Nadat allen door de goede zorgen van
öranje-belinte comitéleden een plaats had
den gevonden, ten al heelwat muziekto-
nen harmonieus hadden weerklonken;
öpende de voorzitter van liet comité uit
d'e leerlingen den door den heer Van Leeu
wen aangeboden avond. Deze voorzitter;
de hteer M. A. van Heuven, heette allen
welkom, wees op de meter grootsche wijze
van feestvieren, bij vroeger vergeleken,
met oud-leerlingen en veel genoodigden;
op de versiering der zaal; op Van Leeu-
wens sucöes, dat hem een spoorslag zij
voort te gaan op den betreden weg. Hij
huldigde den heer Van Leeuwen inzon
derheid als voortreffelijk leeraar, roemde
diens talenten op zijn gebied, waarvan de
dans „Freia", waarmede hij zich htet eere-
metaal verwierf, o. ra. getuigenis had af
gelegd. Met nadruk vestigde hü de aan
dacht op het nieuwe ballet, dat heden
avond gedeeltelijk zou gegeven worden, om
later in zijn geheel te worden vertoond in
"den Leidschen Schouwburg; tevens op den
„Rozengalop", het groote nummer na de
pauze, waarbij de dames konden toonen
liaar vaardigheid in het rozen-steken en
.waarvoor eenige prijzen werden uitgeloofd,
welk nummer de dansclub „Zeppelin" had
ingezonden op de prijsvraag van den heer
Van Leeuwen, waarop tal van antwoorden
inkwamen, en hetwelk zij bekroond zag.
De voorzitter eindigde met uit te spre
ken woorden van hartclijkten dank aan den
onderwijzer Van Leeuwen namens al diens
Jteerlingen; aan den gastheer Van Leeu
wen voor diens ontvangst in deze naar
zijn ontwen? versierde zaalbrengende hem
fU)g etens warme hulde. Ook zijn mede
lieden van het comité bracht hij dank. Ten
'slotte overhandigde hij den lieer Van Leeu
wen als stoffelijk blijk van waardeering cn
.vriendschap van diens leerlingen een gou-
jden horlogeketting, te dragen aan het uur
werk in gouden .kast, hem ten vorigen
jave door andere dankbare discipelen ver-
èferd.
Dc heer Van Leeuwen dankte getrof
fen voor de woorden en vo.or het geschenk.
Toen ging men zich opgewekt aan den
jdans begeven.
Met teen 'enkel woord wenschen wij nog
frril te staan bij de uitvoering van het bal
let „Lentegroet", woorden, muziek en dans
van den heer Van Leeuwen, een knap man
Jn zijn vak, door acht meisjes op het too-
iieel. Vier actcn werden gegeven: aankon
diging der lente met trompetgeschal; bloe-
menpassen met verschillende sierlijke be
wegingen; mimosa's, het dartelen in de
weide; Hongaarsche walsfiguren met tam
boerijnen, de Meimaand in vollen bloei.
Ontegenzeglijk gaf dit ballet voor oogen'
«en ooren veel te genieten. De heer Chou-
four zorgde voor een prachtige, kleuren
rijke electrische belichting der sierlijke ge
stalten. „Lentegroet" wordt volledig in ze-
,ven acten. Drie er van zijn bij den au-
feur in bewerking, zullen weldra in stu
die genomen worden en tegen den win
ter zal in den Schouwburg het geheel
worden uitgevoerd, zoo do wenschen van
den heer Van Leeuwen, die Zaterdag veel
bijval oogstte, in vervulling gaan.
Een der acht meisjes, die allen een
woord van lof verdienen, bood den lieer
Van Leteuwen een krans aan, van groen;
en bloemenhet feestcomité voegde er een
nog-grooteren aan toe, en de meisjes kre-!
gen bouquetten. Aan gejuich nu en to vo
ren na woorden en, aanbiedingen, geen ge^
krek.
Na het souper in èën andere localitêit
stond de reeds vermelde rozengalop op
het programma, welke, naar ons heden
werd medegedeeld, zeer naar wensch iff
geslaagd. Menig dansje volgde nog.
De heer Van Leeuwen en, zijn gasten
konden volop, tevreden zijn.
„De Sportman."
In de feestelijk getooide zaal van „De
Graanbeurs" palmen en andere groene
planten met de veree,nigmgsvlag ter zijden
van het toonteel, ten langs de wanden de
Leidschje sleutels omgeven ten vereenigd
met dundoek in witte, roode, oranje, blau
we, groene en gele kleuren, hield de
Lcidsche athlctiekvcreeniging „De Sport
man" Zaterdag-avond een gezellige bijeen
komst.
Nadat drie musici twee violisten en
een pianist eenige mooie "nummers ver
dienstelijk hadden doen hooren, kon dc
eere-voorzitter om half negen deze soiré-e
met een korte toespraak openen. De heer
A'. J. v. der Ujke zeide dit met genoegen1
te doen, en 't was hem zelfs te aangena
mer omdat hij er ook zag den vertegen
woordiger van het „Leidsch Dagblad," dat
in den laatsten tijd een voor de ^po.rt
belangrijken maatregel had ingevoerd. Het
had in zijn kolommen ook «een rubriek ge
opend, welke voor sport-bcoefenarcn en be
langstellenden niet anders dan van groot
gewicht ten nuttige voorlichting kan zijn'
en daardoor natuurlijk tot bevordering van
de sport moet strekken, waarvoor deze in
het algemeen den uitgever ten hoogste
dankbaar moet zijn.
Verder heette spr. welkom de vertegen
woordigers van het bestuur van den Leid
schen Votetbalbond, uit wier aanwezigheid
de goede onderlinge verstandhouding bleek
en de vertegenwoordigers van de Leidsche
Zwem club wier bemoeiingen wterden in
herinnering gebracht om Leiden te hel
pen aan eten rein ten zuiver bassin, waarvan
hij hoopte dat bij teindelijke tot-stand-ko
ming van het plan ook de dames een zeer
druk gebruik zullen maken.
Een welkomstgroet riep hij ook toe aan
de Voetbalclub Xerxes" uit Rotterdam,
met wie de kennismaking nog slechts van
jongen datum is, maar hij hoopte dat dc'
vriendschapsbanden steeds nauwer moch
ten worden aangehaald; terwijl onder de
genoodigdc vereenïgingcn ook de L'.
LW. V. „All Right" niet ontbrak.
Spr. wenschte de aanwezigen thans niet
bezig te houden met de behaalde over
winningen of andere lotgevallen der ver-
ceniging, maar hoopte alleen dat velen
zich bij „Dc Sportman'' zouden aanslui
ten jen zouden medewerken tot bloei der
vcrceniging. Zijn wensch was tevens, dat
allen .dezen avond veel genoegen zouden
hebben, in gepaste vroolykheid zouden fui
ven en dat dc vcrceniging moge groeien
•jen bloeien tot in lengte van dagen.
Daverend applaus volgde op deze mét
warmte gesproken woorden, terwijl de mu
ziek zich w ederom 'en verder ook ge
durende den avond bij afwisseling deed
hooren.
Daartusschen stonden eënige voordrach
ten op het programma, allereerst van een
jong'e dame„Daar zou ik me voor ge-
neeren", welke zóó in den geest vieL dat
zij trots het. hinderlijk piepend geluid
van het op- jen neergehaald wordend
scherm herhaaldelijk werd teruggeroe
pen, een. ïuiker ontving, een toegift
gaf en later ook met een „Kanarielied
veel bijval oogstte.
De andere luimige voordrachten der
heeren vielen eveneens zeer in den geest
en veel aandacht werd ook geschonken
o.a. aan het ;,AVe Maria," voor zang en
piano, (door omstandigheden verviel de'
aangekondigde viool-party), opgevolgd, na
de tevredenheids betuiging, door Spoel*
•gVan een Koningsvrouwe
Een bal onder leiding van den Haag-
schen heer Joh. H. D. van der ,Vegt;
hield vjelen der feestgenpoten nog eenige^
tijd genoeglijk bijeen.
Be D uitfiokd kroonprins var-
toeft te Boekarest als gast van den
koning van Roemenië. In een hoofdartikel
bespreekt de „Tempa" dit beeook, dat het
beschouwt als een bezegeling van den
Duitsohen invloed in Roemenië. Reeds in
den zomer van hot vorige jaar was het een
en ander uitgelekt omtrent de reis van den
Prins; de oiffÜcdeuae Duiteche pers eohter
spa*ak dit bericht toen tegen, blijkbaar met
geen andere bedoeling, dan om te voorko
men, dat andere voietolijke personen den
Kroonprins ooncurrentie zouden aandoen.
Met eenige bitterheid wijst de „Tempe"
er op, dat nog niet eena heel lang geleden
Duisohland in Roemenië gehaat was, ter
wijl alle blikken in dit land op -Frankrijk
waren geaidht. Thans is het jukt andersom.
Duitsahland vindt in Roemenië niet
alleen een goede afzetmarkt voor zijn pro-
'duerten, maar spint er tevens reeds draden
voor zijn toekomstige politiek. Roemenië
immers vormt een directe verbinding met
IKonstanfanopel en de Peirzkohe Golf. Het
scheidt bovendien Rusland van het Balkan-
gebied en houdt tevens Oostenrijk tegen.
Roemenië vervult voor Dnitsohland dus de
rol van schildwacht in het Oosten.
Be koning en de koningin van
Engeland en dokeizori n-w o d u-
w e van Rusland zouden gisteren naar
Sicilië gaan.
De Koning en de Koningin zullen op
29 April te Ba ja bij Napels den koning en
do koningin van Italië ontmoeten. Zij zul
len dan do lunch gebruiken aan boord van
het jaolit van den koning van Italië.
President Fallières begaf zich
Zaterdagmiddag op reds naar do Zee-
Alpen. Hij was vergezeld van Cl ómen -
ceau, den minister van landbouw Ruan éh
de ministère van oorlog on marine.
Ter rechtvaardiging van haar interventie
in P e r z i heeft do Russische regoo-
ring een nota gericht tot do mogendheden,
waarin zij zegt: Uit mededeelingen van
hot consulaat-generaal to Azerbeidjan
blijkt, dat er hongersnood begint te heer-
sohen te Tebriz, hetwelk door de troepen
van den Sjah wordt belegerd, en dat het
Russische consulaat, de overige consulaten
en de vreemdelingen in die stad bedreigd
worden door groot gevaar, zoowel van de
zijde der troepen als van di© der inwoners,
die door den honger tot wanhoop zijn ge
bracht.
Aan den zaakgelastigde van Rusland te
Teheran is opgedragen aan den Sjah mede
te deelen, dat, bijaldien do Peroüfiche regee
ring niet zeer spoedig maatregelen zou
nemen om do consulaten en de buitenland-
sche bewoners van Tebriz van levensmid
delen te voorzien, de Russische regeering
troepan naar die plaats zou zenden, tan
einde de consulaten e® de buitenlanders te
beschermen en hun en den overigen bewo
ners levensmiddelen te doen toekomen.
Ondanks het door den Sjaik aan den bevel
hebber der Pe-rrdsohe troepen, Aïn ed Dau-
leh, gegeven bevel, heeft deze echter ge
weigerd te Tebriz levensmiddelen binnen
to laten, zoodat oonsuloten en buitenlan
ders in een gevaarlijke positie blijven.
Bij dezen stand van zaken heeft de Rus
sische regeering besloten gevolg te geven
aan haar voornemen, cn heeft een deta
chement Russische troepm to Djoelfa be
vel ontvangen op te mardheeren naar
Tebriz.
Hot detachement zal weder vertrekken,
aoodra de orde daar tor stede hersteld zal
cijn en leven en have van de oonsulniro ver
tegenwoordigers en van do buitonlancfeche
onderdanen geen gevaar meer zullen loopen.
In T u if k ij e.
Het ia volvoerd, hot plan van de oomité-
trocpenZij hebben het deel van heb gar
nizoen te Komstautinopel, dat op 13 April
door aan hot muiten te slaan het sein had
gegeven voor de contra-revolutie tcgvn de
J ong-Turkaohe parcój ©verwonnen.
Het groot»te gedeelte van heb eerst© le
gerkorps, het garnizoen vau Stamboel en
later ook de vloot sloten zich aan bij de
troepon van het comité een minderheid ech
ter bleef zich verzotten. De muiters lagen
ten noorden vau Pera. Daar bij het einde
der stad staat een reusachtig gebouw de
Tasjkisjla-kazerne, waarin, behalve artille
rie on militaire brandweer, ook infantevie
onder dak is gebracht, en verdor naar het
Oosten aan de glooiing van ccn naar den
Bosporus afloopend dal ligh de Mcdsjidieh-
kazerne en daar tegenover nan den ando
ren kant het groot© arsenaal van Mats.ika,
waar ook troepen liggen. Daarkoon zijn do
troepen uit Saloniki opgemarcheerd, om
dat zij dan in staat waron zoo spoedig mo
gelijk zich tc verzekeren van Pera, waar
do Europeanen wonen en de ambassades
gevestigd zijn Het was nl. voor do Jong-
Turken een zaak van belang om zoo snel
mogelijk dc veiligheid van de vreemdelin
gen wijk te verzekeren, opdat niet door hot
gespuis .samen met de militairen ongere
geldheden zouden worden gepleegd, wat
licht tot internationale verwikkelingen had
kunnen leiden. Nu dus dc kazernes in de
macht van hot Salonikieche fcgor aijn, is
dit gevaar afgewend. Maar tevens was het
Yildiz-paleis van de troepen uit Pera afge
sloten, zoodat de comitédroepcn zonder
slag of stoot do heuvelen van Yildic hebben
kunnen bezetten.
Heb oomité is dus woder keer en mccsteï
to Konstantinopol. Heb ie eohter niet waar
schijnlijk, dat er govolg zal worden gegeven
aan den wensch, uitgesproken in de natio-
mIo vergadering te San Btefano, om
Sultan af t© zetten. De militaire bevelheb
bers verzetten zich tegen zijn aftreding en
ook van andere invloedrijke zijd© wordt op
hot aanblijven van den 8ult*m aangedron
gen.
Tal van telegrammen van Zaterdag ge
wagen van gevechten en verliezen, waarin
veel tegenstrijdigs staat.
Armeniërs rnoordo n.
Eon Amerdcaansoho zendoling to A d ar
n a heeft in oen telegram, te Konstanti-
nopel ontvangen, verteld boo daar de
moord o«p Armeniërs is begonnen. Den
lOden dezer sohoot een Armeniër op drie
Moslomon; een van de drio stierf aan zijn
wonden. Den volgenden dog werd «Je Ar
meniër door een troep Moslemen dood ge
slagen. Op verzoek van Armenische nota-
bol en beloofde de gouverneur besohorroiog,
want er broeide blijkbaar wat. Ar
meniërs zoowel als Moslemen sloten hun
winkola. Dat was don 14den. Dien dag
begon een bende Moslemen mot knuppds
gowapond, den moord, die bot den löden
voortduurde. Twee Amerikaansohe zende
lingen werden mede gedood, do Engclsch©
vioe-oooBul werd gewond, terwijl hij door
de straten reed om te trachten do orde
te horstellen.. De Armeniërs verdedigden
zich on doodden ook eenige Moslemen.
Dien Vrijdag, den Kklon, kregen do Arme
niërs op hun bede bcaokerming. Troepen
trokken door de straten en cr werden
posten uitgezet. Duizenden Armeniërs
waren toen al vermoord. Duizenden zyn er
ook van alles beroofd en gebrek lijdende.
Een ander telegram uit Ada® a zegt, dat
van do dorpen in den omtrek de Moslemen
hi horden in de stad kwamen. Dc overheid
vorsohaft© hun wapenen, onder het voor
wendsel, dat het reservisten waren, eu
daarmede togen zij dan aan het afmaken
van Armeniërs.
CASTRO.
Het verblijf van Castro t© Parijs zal van
korten duur aijn. Hij zal een geneesheer be
zoeken on daarna vertrokken naar Spanje.
Binuen een dag of tien zal zijn vrouw tc
Cartagena bij hem zijn cn dan zal hij zich
inschepen naar Columbia, waar Gastro
wordt vorwacht door generaal Reyes.
Ciiatro zou to Maraaribo aan land gaoa,
ziok mot zijn partijgenooten vereenigeu cn
dan naar Caracas trekken. Hij zou een
guerilla-krijg beginnen, ten einde heb pre
sidentschap weer in handen to krijgen.
Volgens de „Voss. Ztg." gelooft men ech
ter in Venezolaansche kringen niet, <lat
Gastro over Spanjo naar Columbia zal
gaan. De betrekkingen tussohen Venezuela
en Columbia zijn onder Castro's bewind
niot good geweest on Castro is er dan ook
nog zcor gehaat. Men gelooft eer, dat hij
naar Costa Rica zal gaan of voorloopig in
Spanje blijven.
Do gezagvoerder van de Versailles"
heeft nog verteld, dat Caotro tijdens dc
reis dikwijls op de brug was gekomen en
opgewonden gebaren had gemaakt.
Roods is gemold, dat Castro bij zijn ver
trek van boord vergezeld was van een ge
wapend jongmen6©h. Men kon de wapenen
onder liet buis van het jongmeuaoh langs
zijn middel zien zitten. Het waren dolken
of revolvers.
De invrijheidstelling van allen, die bij de
vervanging van Castro's bewind door dat
van Goraoz werden gevangengenomen
zelfs van hen, die bel rokken waren bij het
komplat tegen Gomez' loven kan zegt
„Do N. Crt." beschouwd worden alB een
teekcai, dat het Venezuelaanscho bewind,
Gastro na de jongste gebeurtenissen niet
moer ducht; maar ook als oen middel om
zich door een uiterste grootmoedigheid je
gens tegenstanders populair te maken. Is
het als zoodanig bedoeld, dan schijnt het bij
den nog niot geheel goregeldlen politicken
toestand in de Republiek, niet zonder ge
vaar.
Dr. De Paul hoeft onlangs hot berioht,
dat president Gomez zijn ambt ter tijdelij
ke waarneming aan den vioo-president Ve-
lutini zou hebben overgegeven, tegengespro
ken. Thans wordt dab bericht herhaald
althans, dat de plaatsvervanging „binnen
kort" zal geschiede®. Waarom, blijkt niet,
en mogelijk Is, dat men hier slechts met een
gerucht te doen heeft, gelijk er wel meer
door Castro's aanhang ton nadeel© van het
nieuwe bewind wordlon rondgestrooid.
Met het borioht, dat de Venezuoliuinsoho
onafhankelijkheid op Juli 1911 zal wordon
gevierd, wordt blijkbaar bedoeld do herden
king van het eeuwfeest dier onafhankelijk
heid. Op Juli 1811 maakte Venezuela, zioh
van Spanje los cn werd de RopuWiok t©
Cnr.nma uiifJïor< pen.
9*oi «iia Arbitrage.
De Venczolaansch© regoering heeft tot
leden van het Permanent Hof van Arbitra
ge benoemd de heeren Nioomedes Zuloaga,
doctor in de rechtswetenschap, advocaat,
crud-hd van het bof van oaeeatie; Francdsoo
Arroyo Parojo, doctor in de rechtsweten
schap, aclvocaat, oud-procureur-generaal
hoogleeraar in het burgerlijk recht aan d©
universiteit te Caracas, Oarlos Lóón,
doctor in de rechtswetenschap, advocaat,
oud-minister van openbaar onderwijs, oud
lid van liet hof van cassatio, hoogleoraar
in de staathuishoudkunde en do sooiologie
aan de univereiteit t» Caracas, en Manuel
Antonio Matos, oud-lid van den senaat,
ou.1 minister van financiën.
Slot)
HU schikte ilch zoo goed in het onvermU-
delüke, dat hy haar selfs betuigde, het graag
le doen. ZU moest er maar eens over denken
waar iU heen wilde en het straks hem maar
xeggen.
Albers wna voldaan over zün grootmoedig
heid; hU was zichzelf meegevallen en uiterst
tevreden over zün wilskracht en oogenbllkke-
lyke bereidvaardigheid. Met een soort pleixler
dacht h(] nu aan Streuvels, die daar op tafel
Jag. Want, hU wilde het zich wel bekennen
het was mooi van hem, Streuvels te laten
liggen en uit te gaan met zUn vrouw.
Het besluit was: *U zouden naar „Hollan
dais" gaan, je zat daar gezellig, en het weer
waa heerljjk om buiten te zitten. HU vodü
het uitstekend; naar „Hollandals" dan maar 1
Arm aan arm loopend met *Un vrouw bleef
hU gestadig Sn gelukkige stemming, praatte
zeer opgewekt, en bracht haar soms aan het
lachen met een galant geestigheidjo.
Zelfs bestond er een oogenblik gevaar, dat
hU nóg vertrouweiyker met haar worden zou
dan gewoonlUk. Ik zeg „nóg vertrouwelijker",
want de vertrouwelUkheid heeft altüd baar
grenzen: tegenover anderen, ook tegenover
onszelven daar zün dingen, die we voor ons
zelf niot willen weten. Zoo had Albers open
heid tegenover *Un *rouw natuuriyk ook haar
grenzen.
Buiten den kring nu van hun gemeenschap
pelijke belangstelling had hy onbewust of
bewust altyd gehouden sommige dingen,
dio hem, als hy alleen was, vcoral thuis aan
zyn studeertafel, zeer ter harte gingen; bU
schreef wel opatellen, niet dikwijls, daar had
hy den tyd niet toe, zoo du en dan, anoniem,
in een krant. Dat wist niemand dan hy en
de krantrodacteur. Zyn vrouw mocht dat niet
-Weten. By had het haar nooit gezegd, en
zonder te weten waarom, nooit eonig verlangen
gevoeld het haar te zoggen; het niet kunnen
doen. Waarom niet Zou zU het niet begrijpen
Misschion niet, misschton ook wol. Zou zy
hot niet Interessant vinden? Ja, dat wel, en
goed beschouwd, zal dit juist de reden geweest
zijn, waarom hy het Diet kon zeggen; omdat
zy het interessant zou vinden. Z\j was anders
dan hy. Zy las niet; z\j wist geen verschil
tusschen mooie en leoiyka taal, tuoschon een
goed en een elecht geschreven stuk. Z(j zou
het interessant vinden, maar wat? Het feit,
dat haar man stukken sohreof?
Neen, dat ging niet; dat mocht zy niet
interessant vinden. Hy had zich nooit goed
rekenschap gevraagd, waarom by over die
dingen gezwegen had. Maar nu hy daar ln
overmoedige geluksatemming de neiging voelde
opkomen er over te spreken, werd bet hem
duideiyk, waarom hy het tot nu toe nooit deed,
en waarom hy het ook nu moest laten.
Deze bewustwording was wel pyniyk, want
hy hield van zyn vrouw, maar hy werd zich
spoedig meester, en door druk te zyn ovor
andere dingen, door voorkomend on lief te
zyn voor zyn vrouw, duwde hy dat hinderend
besef in zyn bewustzyn naar achter.
Vóór „Hollandals" zoohten zy een tafeltje.
Hy had Jiofst wat by den muur gezetendaar
zat je rustiger. Zy wees naar een der buitenste
stoelen en bracht hem daarheen. Hy bestelde
voor zich een glas bier, voor 2U'n vrouw een glas
limonade; niet omdat zU hield van limonade,
thuis dronk zy ze nooit, maar de andere dames
dronken ze ook. Hy nam ook geen bier, omdat
hy dorst had, of trok juist in bier; maar omdat
hy daar zittend Iets drinken moest. De kellner
zette hem een literglas voor. Hy stak een
versche sigaar aan, en bsgon eens rond te
kUken; daarvoor was hy hier gekomen.
Het was druk, overal bezetdames en heeren
is ongeveer geiyk aantal, de eersten in zeer
verschillende kleuren en vormen.
Hier en daar zat een clubje opgewekt te
pratenmaar die het zoo druk hadden, keken
niet, en daarvoor zaten zy toch hier, praten
konden cy thuis wel of op stiller plaatsen.
De groote monigte zat te kUken, en het was
duldolyk, die mensohen dedon ook niet anders
dan kyken; de ïyven zaten loom in de stoelen,
de hoofden hingen leeg, volkomen Inhoudloos,
daarboven; de oogen draaiden moe met de
voorbyioopenden en volgden die zoolang tot ze
onzichtbaar werden of andere, meer aandacht
waardige, de oogzenuwen aandeden.
Mevrouw Albers haar man merkte het
gauw sloot zioh volkomen by die andere
uit zynde toeschouwers aanzU was, zoodra zy
zat, juist als do rest. Zy koek en draaide haar
hoofd, nam soms een buurvrouw nauwkeurig
op, zoodat zy thuis de kleuren van een en
andor nog wel zou weten te beschiy ven. Soms
zette zy het glas aan haar lippen en dronk
of dronk niet. Hy was nu weg uit haar loven,
dat zag Albers: zy dacht niet aan hem, merkto
bem zelfs niot naast haar. Zelf miste by don
moed haar op zyn byzyn attent te maken door
haar iets te zeggon of te vragen.
Spoedig had hy naar zün zin genoeg rond
gekeken on ook voldoende van do voorbygaaude
drukte genoten. Hy keek veel naar de asch
van syn sigaar, naar de punten van zyu schoo-
nen, haaldo zyn binnenzak leeg on borg wat
hy daaruit had gehaald, dan weg zonder iets
er mee gedaan te hebben.
Hot glas bier was spoedig half leeg en er
was geen tyd bepaalddat had hy vorgoten
nu was het te laat. Ook zou liet al te gek zyn
geweest, nu al op zyn horlogo te kyken: zy
waren er exproB voor uitgegaan, om hier te
zitten; hy was nu uit; en jo gaat dan niot
zoo gauw weer naar huis.
„Gezellig hier, hè?" zei plotseling zyn vrouw.
Hy schrok er van. Hy was zoo zat van ver
veling geworden, dat hy ook zyu vrouw had
vergeten. Werktuigiyk gaf hy het op do vraag
passende antwoord:
„Ja, heel gezolllgl"
Hy keek weer eens rond, nam een slokje
bier, tikte, zonder dat het nog noodig was, de
asch van zyn sigaar en dacht ineens aan Streu
vels: hoe ver was hy ook weer; als ze een
beetje tydig thu-s wareu, kon hy nog wel
wat lezen; hè, zat hy maar thuis 1 Dis Streu
vels liet je alles zoo voelenen je ging zoo mee
met zyn styi; was dat nu proza of poGzie?
Dat verschil was toch maar denkbeeldighet
proza van Streuvels was echte poGzie.
„Je zit hier wel aardig, hè?" hoorde hy
weer naast zich.
„Zekerl" zei bU en zocht het eind van zyn
gedachte over Strouvela weer op. Maar dat
lukte niet good, of liever in zUn hoofd scheen
bet net zco draaierig te wordon als op straat
voor hem.
HU ging al oens schuin zittenmaar merk
to gauw, dat dit niet ging, soo half mot zyn
rug naar zyn vrouw toe.
En dan dio stoeltjes, die waron ook zoo
ongomakkeiyk en zoo hardt Hy hield het
niet uit
Maar hy zou zich goed houden; zyn vrouw
waa toch ook eon mensch; het zou zoo lang
niet meer duron.
Tot zyn schrik echter bemerkte hy, dat
zich aan de aandacht van haar oogen een
nieuw gegoven opdrong, toon zU nomeiyk de
opmerking maakte, dat van de vüf en twintig
laatst voorby gekomen dames d. w. z.
over dit trottoir er wel vyftien een blauwe
hoed droegen.
Als zy nu met zulke elabistiekon ging wer
ken, was het eind niet to voorzien, hy keek
al eens in de verte: het stroomde meuschen,
meest dames met boedon.
Na een pUniyken tyd van gewelddadig ver
beten verreling, ln stukken vordeeld door slok
jes van een nieuw glas bier, het bezwaar
de hem al: hy dronk 's avonds nooit bier
meende hy heel diplomatiek te zyn, door zyn
vrouw attent te maken op een vinding van
hem, n.l. dat in den toron Yan „American"
oen klok was; dat had hy nog nooit opge
merkt; dat was heel practisch; van alle kan
ten kon je er op kykon.
Maar een vrouw Is slim. In plaats van be
langstelling voor het merkwaardige feit, dat
daar vóór hen hoog in de lucht een klok was,
kreeg hy ten antwoord:
„Ooh, we zitten hier goed; vind je niet?"
Hier zei hy niets op. Dat „vind je niet"
was uitdagend onbeschaamd. Dat zy hot zelf
daar prettig vond, zag hy wel, maar het ook
hem laten zeggen 1
Hy zou maar zwijgen, en hoe dan ook, af
wachten tot zy voldaan was en zelf naar huis
verlangdo.
Alles werkte togen. Er kwam geen wind;
het werd niet koud; do lucht stond strak;
er viel aan goon rogon of onweer te denken.
Wat mysterieuze wezens waren al die
menschen. Sommigon zaten or al vóór hem,
wie woot hoe lang. En dio kwamon daar niot
zooals hU, omdat by moost, omdat hy mot
geen mogelijkheid andors kon; zy zaten op
hun gomak; voor hun pleizlerl IIa«lden z'j
dan geen ziol, geen go Jachten; haddon zy
niets thuis of waar dan ook, waarmee zy
zich bozig konden houden? Hy had zich de
mogeiykheid nooit kannen denken, dat redo-
ïyke menschen uien en uren niets deden dan
zielloos kyken, kUten naar niets, zoolang
kykon tot zy goen indrukken meer kregen,
i/jt zy door hun vorveling hoon keken, zoo
dat zy ook dio niot meor voelden.
Al dis menschen aan de tafeltjes zyn
vrouw Incluie worden beeldhouwwerken
voor hem. Steonen koppen, zooals je welaan
sommige huizon zlot, die nacht en dag maar
de straat in kyken, zonder zich ooit to ver
velen, omdat zy ook dit niet kunnen.
Hy schaamde zioh mensch te zyn.
Elndeiyk kon hy niet langer biyven zitten...
hy kón niet.
Ineens sprong hU op.
„Kom, vrouw, we..." Verder kwarn er
niets uit; hy had kunnen tioren of huileu.
„Ja, het wordt tyd", zei ze, wezenloos een
glimlach op haar gezicht workend, omdat zfj
begreep, dat het feit van hun plotseling op
staan de oogen zou trokken van die nog bleven
zitlon; zU moest baar houding reddon.
Zoodra zy alleen waren, was haar eerste
woord: „Wel, wel, wat heb jy een haast!"
Voor ern8tigen woordentwist waren sU
beiden te raoe en te suf. Stram en sprakeloos
Uepon zy naar huls.
