PERSOVERZICHT.
FEUILLETON.
Kunst, lettoren, enz.
wo. iso n:
Kaar aanleiding van hetgeen „D e
Jï i e u w e Uouraut" sohreef over de
pppositie van prof. ff ft b i u a tegen
d r. Kuypo r'ü voorstaan van de
yerplichto verzekering schrijft
De Standaard", ten betooge, dat
de slag „afketste op het paateier", o.m.
het. navolgende
Vóór als na staat dr. Kuyper lijnrecht te
gen het Staatssocialisme over. En om wel
te doen uitkomen, dat regeling van het ver
zekeringswezen van Staatswege door hem
In liet minst niet word -verstaan in den
fits^issociaListischen ziu, wees hij er reeds
in 1*05 op, dat bij ruik eon regeling „de
Overheid, bij gebleken onmaaht harer on
derdanen, slechts tijdelijk inspringt, om
ivoor hen te doen, wat bij normalen
o e s i> d d o p hen zelve als taak
zou rusten. (Zie ,,D oStaudaar d" No.
9120).
Heb Staatssocialismo daarentegen is heel
Iets andere. Het is een uitvloeisel van de
;leer der Staatssouvoreiniteih En het pre
dikt-, dat do Overheid de eerst en eenig ge
roepene is, om in dezen nood te voorzien.
Tegenover de leer der Sfcaatssouvereini-
jfceit üu, en het daaruit afgeleide Staatsso
cialisme, staat de antirevolubïonnair over.
(Door het te belijden, zou hij eo i p s o op
houden antirevolutionnair te zijn.
Maar, wel belijdt elk prinoipieel antire-
fVölutionnair, dat de Overheid er is om dier
Boude wil, en dat deswege de Overheid ge-
iroepon is, om tijdelijk bijwijze van zaak
waarneming daar op te treden, waar gemis
laan een kra-ohtdg particulier initiatief den
froependeD nood van het volk onverzorgd
'laat.
De Kerk moet op eigen beenen staan,
tna&r 'toen ze dilb in die 16de eeuw niet
koD, beleden onze vaderen, dat de Kerk
'door de Overheid moest gesteund worden.
Schoolmeesteren komt aan de Overheid
niet toe, maar als de bewoners van een dorp
nalatig blijven om een school te stichten,
moet de Overheid er wel bijwijze van zaak-
waarneemster toe overgaan. De opvoeding
van een kind hoort bij de ouders, maar zoo
de ouders dit verzuimen of te ergerlijk ver
wan rloozen, kan de Overheid geroepen wor
den in den nood stand te voorzien.
En zoo ook, de zorge voor het sociale
leven hoort bij het bedrijf, maar zoo het
bedrijf er niet in voorziet, kan de Overheid
geroepen worden, om in zoo abnormaLen
toestand, bijwijze van zaakwaarneming, hel
pend op te trecTen.
En wie dit leert, blijft het Staatssocia
lisme In zijn hart verfoeien, en is prinoi
pieel zuiver antirevolutionnair.
i,De Nis u-w.e Oouraui"- antwoordt
hierop
*Wii - hadden do .opmerkingen .van prof.
ffabius over de algeheels verandering, die
dr. IiZuxpsr tegenover, het vraagstuk dpr ver
plichte verzekering .en dus ton. fl^.nn'An van
pyacfcisoh Stpatssocialigme heeft doorgemaakt,
utaak'' genoemd.
nD o Standa.ard" betoojgt ftu opnieuw,
dftt dr. Kuyper nq£ alijid lijnrecht tegen
óver het Staatssocialisme staat en dat hij,
Indien hij thans verplichte verzekering aan
beveelt, dit enkel dost omdat dan „de Over
heid. bij gebleken onmacht harer onderda-
Son. slechts tijdelijk inspringt om voor hen
doen, wat bij normalen toestand op hen
jyelve als taak zou rusten." Of m. a. w. do
óverheid treedt dan als „zaak waaineem-
jj.teri' op en trekt zich een zorg aan, die
paar antirevolutionair beginsel niet behoort
tot haar taak van eigen bemoeienis. „En
wie dit leert, blijft het Staatssocialisme in
tójn hart verfoeien .en is principieel zuiver
ftnti -revolutionair.1
Ons .wordt alzoo verzooht het praefcdsche
Btaatesocialisme te aanvaarden uit de handen
«van de principieel anti-Staatssocialistisch ge
zinde anti-revolutionairen. "Wij zien het
hetere zeggen zij met Medea en kern-en
het goed, maar wij doen het slechte. Bij-
ffjjze van zaakwaarneming, wel te verstaan.
Het lust ons niet aan dit rechtsomkeert
van dr. Kuyper nog veel meer woorden te
verspillen. Al zijn verweer te dien opzichte
komt neer op redekunstenarij. En nog het
Hef wonderoog.
40)
pHet was myn heerl" stamelde Dickson
zacht met trillende lippen. „Ik heb hem duide
lijk gezien 1 HU zal nu natuurlUk hulp roepenI"
Qeen hulpgeschreeuw klonk tot hen door;
geen geluid zelfs waa hoorbaar; slechts het
bonzen van hun eigen wild kloppend hart
was het eenige, wat ze vernamen.
Babcock was de eerste, die zün tegenwoor
digheid van geest terugkreeg.
Vlug, zoolaDg de weg nog vrü lel" drong
bU t>U zUn kameraad aan, die nog steeds
naar do donkere ramen zonder gordijnen
staarde, als zou elk oogenblik het gevreesde
gelaat weer verschUnen. Hy nam de lantaarn
op, die hy al tastend in de duisternis had
gevouden, en trok zyn willoos volgenden
makker uit de bibliotheekkamor naar Bartons
studeervertrek en hier door naar de gang.
B Vlug, Danl Kom nu toch weer tot je zelf,
ioDgen. Wie weet of je angst je dat alles niet
neeft doen zien. Gauw, neom je reiszak op
en ontsluit de huisdeur."
«Als die eens van buiten bezet was 1"jam
merde Dickson zacht. pO neen, het is geen
vergissing geweest; mün heer heeft door het
venster naar binnen gekeken l"
„Geef my den sleutel en wees stil," gebood
Babcock streng, en nu opende Dickson, zoo
snel zyn bevende handen het hem toelieten,
de voordeur. Een vluchtige blik overtuigde
Babcock, dat niemand zioh in den voortuin
bevond. Hy haaide zyn r>©t uit den zak en
•ette dl# op, terwyi hy met herculische kracht
ergerlijkste i» wel. dat de vroeger verfoeide
en fel bestreden wetgevende maatregelen
thans, als het zoo te pas komt, met een
beroep op de anti-revolutionaire beginse
len worden aanbevolen. In naam van
betzelfde beginsel wordt naar alle windstre
ken heen gemarcheerd, Ja, beurtelings voorr
en achteruit.
Wie verlangt dit nog eens duidelijk aan
getoond te zien, herleze de verleden jaar
verschenen brochure van prof. ffabius „Staat
kundige gedachten" (Twee brieven van dr,
A. .Kuyper besproken), inzonderheid de pa
ragrafen 3 en 4. En bovendien ontslaat ons
„D e N e d e r 1 a n d e r" van Zaterdag j.l. yan
de verplichting tot breedere repliek.
Misschien zoo sohrijft het christ.-hist.
blad:
„Misschien zouden wjj dit nog kunnen be
grijpen, indien er eenig .vooruitzicht bestond,
dat 'die „zaakwaarnemer" ons tot het par
ticulier initiatief, en alzoo op den goeden
weg, terugbracht. Maar dat is dan toch alleen
denkbaar, indien de vruohten van die zaak
waarneming van dien aard blijken te zijn,
dat de natie er genoeg van heeft; dat dus
de oplossing inderdaad „verkeerd" ware
gebleken, zoo als in bovenaangehaald citaat
door dr. K. voorspeld wordt. Doch hoe kun
nen zij, die dat zien aankomen, zelf propa
ganda maken voor zulke verkeerde maatre
gelen En daarmee tevens het reoht ver
spelen, om, .als het onheil genaakt, te kun
nen zeggen: Ik heb or u tijdig .voor ge
waarschuwd
Het wil ons voorkomen, dat het verdedigen
van dit tweeërlei standpunt, als principieel
als .eisoh van eenzelfde beginsel, ons in
verwarring moet brengen.
Eeret wordt, op hoog ernstige wijze, het
ware beginsel dat alle anti-Tevolutionairen
te volgen hebben, op den voorgrond ge
plaatst.
Maar dan. Idoet men primes wat de te
genpartij 'wil en wat men in haar veroor
deelde. Waarom? Omdat men den tijd om
de ware beginselen in practijk te brengen
voorbij liet gaan. En dan wordt wat men
eerst veroordeelde, alweer juist door ons
beginsel geëieoht. Er moet gehandeld wor
den, dit is eisoh van politiek beleid. Liefst
in deze richting; ja, indien men getrouw
wil blijven aan de zuivere beginselen, al
leen in deze richting. Maar, als men deze
oproeping niet dadelijk volgt, dan mag, ja
dan moet inen in de tegenovergestelde rich
ting zich bewegen I"
Veel weerzinwekkender ,d&n de omkeer zelf
is voor ons het wanhopige goeoharrel om
daarvan tegen alle evidentie in iets princi
pieels te maken. Dat dr. Kuyper .dit vroeger
al eens meer beproefd heeft, vermindert oa-
7en weerzin niet.
In het Aprilnummer van „Onze
E e u w"- Is opgenomen een artikel van
jhr. mr. H. Smissaerb: „Uit dea strijd
over afeohaffing van bak koi b-
nachtarbei d." Aan het einde daar
van het geheel samenvattend, stelt Bohrij-
ver de vraag: Waarom wordt minister
Talma's ontwerp tot afeohaffing van
bakkergnachtarbeid cIoot het klein-bedrijf
toegejuicht en door het groot-bed rijf
bestreden? En daarna gaat hij voort:
„Waarom anders dan wegens bet voor
deel, dat de eerste groep daarvan verwacht,
en het nadeel, dat de tweede groep daarvan
ducht. Voorts: Wanneer dezo regeling aan
het groot-bedrijf nadeel zal toebrengen,
wordt dan deze groep aan die regeling
onderworpen, omdat de arbeidsvoorwaar
den in dien kring tot wijziging nopen? Het
antwoord luidt: De arbeidsvoorwaarden
zijn van dien aard, dat niet hierin een
grond tot ingrijpen bestaat; doch liet
groot-bedrijf wordt binnen de regeling
betrokken en moet bet daaraan verbonden
nadeel lijden, omdat anders het klein
bedrijf, welkfc regeling veranddrd. moet
worden, schade lijden zou. Zoo is dus
hier de ratio, voor onderwerping van een
groep ondernemingen aan dwingende voor
schriften, gelegen niet in de bij die onder
neming gevonden arbeidsverhoudingen,
maar in een bijkomstige overweging, en
zoo wordt dus hief het nieuwe beginsel
toegepast, waarvan wij boven reeds zeiden,
dat het ten eenenmale verwerpelijk, im
mers volstrekt onbillijk is. Waar op
sociaal gebied kwaad wordt gevonden en
het breekyzer toeklapte en het in zyn zak
wegborg.
„Heb je eindeiyk je hoed eu je relslasch?
Ja? Neen, laat my ze dragen; je beeft zoo
erg, dat alles daarin rinkelt. Kom nu mee
en sluit de deur achter je. Wy zyn twee
reizigers, die een nachttrein op het eerst
volgend station willen
Zonder stoornis bereikten zy de straat en
niet vlugger dan gewone eeriyke lieden richt
ten zy hun schreden naar het Chelsea-station,
in het weeteiyk deel van Londen.
„Wat was dat nu?" fluiterde Dickson, die
zyn tegenwoordigheid van geest zelfs nog niet
had weergevonden, toen zy in een coupé van
don morgentreln der Chatham en Dover-maat-
schappy waren gezeten en op weg waren
naar Dover, om van daar riTit de Fransche
kust te bereiken.
„Het was myn heer, die naar binnen keek;
maar waarom sloeg hy geen alarm en liet ons
met onsen buit zoo rustig aftrekken?"
„Houd toch je mond daarover I" knorde
Babcock veiachteiyk. „Hy deed het niet, omdat
hy slechts in jouw verbeelding er is geweest,
lafaard 1"
Dickson zweeg, maar hy wist zeker, dat hy
zich niet had vergist, en hy verlangde vurig
naar den tyd, dat hy zyn voet op Franschen
bodem zou kunnen zetten.
„Zal hy weer komen?"
Deze vraag had dr. Grisslth zioh In die drie
dagen herhaaldeiyk zelf voorgelegd.
Zyn uitermate groote hebzucht verlangde
naar de terugkomst van den vreemdsten patiënt
ter woreld en toch dacht de gewetenlooze dokter
met afschuw aan dat, wat hom dan te doen
■tond. Zyn oog, dat zoo dikwyia koud eu on
gevoelig dé rreeeeiykste wooden had aan-
do wetgever kano ziet dit op te mimen,
HftAf grijpo hij desnooA kröohtig in, in
middels ateecb strevend naar een rege
ling, die de minM- mogelijke sohade voor alle
betrokkenon oplevert.
Maar waar op eociaai gebied het kwaad
niet gevonden wordt, daar onthoud© hij
oich. Het moge voor den wetgever niet ge
makkelijk .zijn, aam zekere gnoep
dwangvoorschriften op te leggen, üe voor
een. andere groop, als onuoodig, niet zul
len gelden; de moeilijkheid moge hierin ge
legen zijn, dot dan de eerste groep zioh
bij de tweede ziet achtergesteld; wetge
vingskunst is nu eenmaal niet eenvoudig,
tenzij men de knoop en doorhakt en tenzij
men „rücksichtslos" de moeilijkheden niet
oplost, doch verplaatst. Maar het moge
dan ook wel voor Hen, die minister Tal-
ma's voorontwerp beoordeelen, volkomen
duidelijk rijn, dat hier hpt nieuwe beginsel
tot vermijding, lees verplaatsing van moei
lijkheden wordt toegepast; het beginsel
waarbij de grond voor overheidsinmenging
in 't bedrijfsleven der onderneming in iets
andera gezooht wordt dan in bet afkeurens
waardige der arbeidsregeling."
In een driester Houden aan heb
aoooord zei „D e Standaard":
In Friesland zou ritten blijven wat
■zit, en op de overige districten zou men
in Friesland zelf aoooord zoeken, of de
jacht vrijlaten.
Nu heeft oir. Schokking geen nieuwe
oamdidatuur aanvaard, omdat de Synode
dit niet toeliet, of hij moet als predikant
aftreden.
Daarop, zoo zien wo uit ,,D e B a n i e r",
hebben do Ghrist.-Hist, in Harlingen dr.
De Yisser gocandideerd. Dooh hiertegen
komt men nu op, en zegt, dat men nu in
Sn eek met een eigen oaadid&at van de oud-
Frioacho partij rol uitkomen.
Wat, zoo vragen we, blijft er op die mar
nier van bet aoooord ovex?
De Friesohe partij is nu in de Christ.-
Hist. Unie opgegaan. Een deel der partij
gaat in ELarlingen tegen don zin der Oud-
ffriesahon in. En nu zal men dit op ons
wreken, en ons lid hert' voetje pogen te
lichten.
In Amsterdam hebben de drio partijen
een eigem aoooord aangegaan. Ingevolge
d&fc aoooord zou district VIII ons zijn toe
gewezen. Dooh nu reeds kan men in allo
bladen lezen, dat, niettegenstaande dit
aoooord, de CSir.-Hist. niet op onzen can
did oat stemmen zullen.
Te Leiden, waar eenige weken gelo
den bij do wothoudersbenoeming de Christ.-
Hist., van wat herkomst ook, met de Libe
ralen eaAnagingen, is nu hetzelfde spel
weer gespeeld, om den heer Pere, een
Antirevolutionnair Gemeenteraadslid, uit
een Commissie te weren.
We spraken bij het eerste geval van
„kwaad bloed" Ook dlit zal de samenwer
king bij de stembus niet bevorderen.
Ook dat men in de Christ.-Hist, pers
nog ai en toe zoo schamper rich over ons
uitlaat, door bijv. de Antirevolutioimaire
partij in do Kamer voor koppig uit te
maken, omdat ze met een groot deel der
Iloomsoh-KathoLielken tegen het amende
ment-Van Wijnbergen stemden, bovordeo-t
den geest van samenwerking niet.
Vooral met de stembus in het rioht, komt
het ons voor, dat alle twistgesolirijf moet
worden gestaakt.
Het ontstemt de geesten.
Art iA materdam.
Maandag opende „Arti et Amioitiae"
haar tentoonstelling.
Van Floris Verster hangt er
een kerkgezioht.
Wij hebben in bewondering gestaan voor
hot jongste werk van onzen begaafden
stadgenoot.
Het Is in wa&krijt uitgevoerd, maar
heeft niet dien ietwat zoetelijken schijn,
die dlit materiaal gewoonlijk verwekt.
Op een afstand staand, zou men aan dun
ne olio kunnen denken, of aan aquarel.
Eigenlijk en dit ia het zeer merkwaar-
sohouwd, sloot zich, wanneer hU zich voor
stelde hoe hy een getond lichaamsdeel van
een gezond lichaam tor wille van het geld
wilde scheiden.
En niettegenstaande dez6 gruweiyke gedach
ten trok het goud hem tooh onweerstaanbaar
aan eu toen de avond van den derden dag
was aangebroken, kon hy zyu opwinding nauws-
ïyks meer verbergen.
„Zal hy komen?"
Met elke minuut geloofde hy er minder aan
en byna was het een herademing voor hem,
toen het tydstip, tot waartoe hy Barton kon
verwachten, nagenoeg was bereikt. Daar kromp
hy plotseling in elkaar van schrik. Het rollen
van een rytulg op dit uur in de Simnionssferaafc
was zulk een zeldzaamheid, dat dr. Grissith met
vry groote zekerheid kon weten wio het was;
het scheen dan ook, dat hy den schok ge-'
voelde, waarmee het rytulg voor zyu woning
stilhield.
Francis Barton Yond den dokter nauweiyks
bleeker dan hyzelf was.
yDe tyd van uitstel, dien ge my hebt voor
gesteld, is voorby. U ziet, dat het overbodig is
geweest en slechts gediend hesft om myn kwel
ling te vermeerderen; myn besluit is onom
stooteiyk. Zyt ge bereid, dr. Grissith, uw be
lofte nu gestand te doen
„Ja, dat ben ik 1" antwoordde deze met moeite.
„Als u daarop staat; maar ziet u nog niet het
vreeseiyke van uw wensch In?"
Barton lachte spottend,
Myn besluit is genomen en is onwankel
baar. Laten wy dus oen begin maken. Hebt
u een kamer voor my In orde gebraoht?"
Dr. Grissith wees zwygond op de deur In
de kamer.
„Welnul" sprak Francis Barton, terwyi hy
syn portefeuille to vooreohyn haalde. „Ik stel
dige denkt men gansch on al niot om
materie, zui ver-kleurig als het au oh tere
daglicht zelf ia, verschijnt als tot leveuo-
deel zelf geworden, dit fragment van eon
kerk van binnenin.
Nuchter zeiden wij, maar eerder dan tot
een koel grijzen toon gaand heersoht ia
't schilderij een warm zacht gezeefd goud
licht, een liaht zonder zon, waarin men
tooh de werking der zon gevoelt.
Torster nam een korkgcdeelte, waarin
noch door kansel, noah door liohhkronen
meerwerking werd verkregen tot een stem
ming-wekken den indruk.
Geen verschiet ook van gewelven en rij-
Eonde pilasters: een 6ober gedeelte, daar
entegen. Maax welke stemming van on
stoffelijke gedachten, van abstractie vloeit
uit dit meesterwerk u tegemoet!
Ook van don schilder-stadgenoot Van
der Nat ia een dook aanwezig. Tot onze
spijt zagen wij dit ni€t.
Een portret yan Mosdag door Willy
Martens hangt op de cereplaats. Een on
gewone Dysselbof is mede aanwezig
Het bestuur der Maatschappij Arti et
Amicitiae" heeft de gouden medaille, door
H. M. de Koningin to zijner beschikking
gesteld, toegekc-nd vn den kunstecliilder D.
Wiggers, naar aanleiding van zijn inzen
ding op deze tentoonstelling van kunstwer-
kbta, vervaardigd door leden der Maat
schappij.
Ned. Toonoolvereeniging.
Mevrouw W. van der Horst heeft ricb
verplicht gezien een tijd van rust te ne
men en rich onder geneeskundige behande
ling te stellen. Gedurende e enigen tijd zul
len haar rollen door andere leden der Too-
neelverecniging moeten wordon opgeno
men. Spoedig herstel zij baar tocgowcnsoht.
Het T o o n e e 1.
In de jl. vergadering van Goumiiosarte
gen van do N. V. „Het Tooneel" is aan den
directeur Willem Stumpff Jr., op zijn ver
zoek eervol ontslag verleend, ingaande 1
Mei a.8. In zdjn functie zal tijdelijk worden
voorzien.
Bij den uitgever S. Gcuda Quint, te Arn
hem, is ter persei „Het oude Tiendrecht",
door mr. J. Kosters, hoogleeroor te Gro
ningen.
Daar mot het oog op de aanslaande pro
cedures, enz. over het tiendreoht velen naar
de dissertatie van mr. J. Kosters vra
gen en daaraan niet kan worden voldaan,
omdat het werk geheel uitverkocht is, zal
daarvan thans met goedvinden van den
schrijver eeen onveranderde herdruk wor
den uitgegeven, die over een maand het
licht- zal zien.
Sohool w&ndve rslering.
Ook met dit onderwerp houdt rioh eau
voreeniging bozig.
Waarvoor al geen vereenigingen geen
oommissies
Van het ontstaan dezer veroonigLug lezen
we, dat ze te danken is aan het besluit der
vereeniging van leeraren bij hot middelbaar
ondbrwijs, om een oommissie voor school-
wandversiering te benoemen, welke ten op-
ziohto van een goede wandversiering van
sohool lokalen advies zou uitbrengen. Do
eerste vragen, welke zioh aan dozo oommis
sie voordeden, waren: welk materiaal is
voor die wandversieringen beschikbaar en,
natuurlijk, welko rijn de prijzen er van. Zij
stelde rich daarom in verbinding met uit
gevers in het binnen- en buitenland, die, vol
belangstelling voor het denkbeeld, collecties
op zicht zonden en wel in die mate, dat hot
aan de commissie woldra niet doenlijk bleek
een goed overzicht van dat alles to krijgen,
als men niet over een vrij groote ruimte
kan beschikken om het gezondene op te han
gen. Aldus besloot, uien tot het oxposceren
van de lokalen der H. B.8. te Arnhem en
vanzelf werd toen ook het besluit genomen
do expositie voor het publiek toegankelijk
te stellen. De geheole collectie neemt nu
niet minder don 12 lokalen in beslag, be
halve dat menig stuk nog in de gangen op
gehangen is.
volledig vertrouwen In u on ia uw bekwaam
heid eu daarom heb ik geen bezwaar u het
vastgestelde honorarium reeds nu te over
handigen."
Op het voorhoofd van den dokter parelde
een zweetdroppel; zyn oogen flikkerden by
het gezicht der bankpapieren. Welnu dan, als
de dwaas vóór hem by zyn besluit bleef,
danOp betzelfde oorenblik, dat Barton
hem de bankpaplertjea voorhield, kwam er
plotseling een gedachte by dr. Grissith op,
welker uitvoering hy met koortsachtige haast
by zichzelf overwoog.
„Neom u het geld tooh 1" riep Barton onge
duldig uit, toen hy den dokter mot een af-
werond gebaar een pas zag terugwUken.
„Ik sou deuken, dat ouze afspraak duldeiyk
en goed was; hier het geld, morgonvroeg de
operatie 1"
De stem vau dr. Grissith klonk sohor van
inneriyke opwinding, toen hy antwoordde:
„De operatie le morgenvroeg nog niet
mogoiykl"
„Niot?" Bartons voorhoofd fronste zich diep.
„Dat wil dus zooveol zeggen, dat u oen ge
geven woord breekt 1"
„U verstaat me verkeerd," wierp de andar
tegen. „Ik ben bereid myn woord gestand te
doen. Maar Ik ben verantwoordeiyk voor hat
behoud van uw ander oog en mag dus geen
voorzichtigheidsmaatregel ongedaan laten
„Maar wat beteekent dan dat Dleuwe uitstel
„Welnu, het volgende fluisterde hy,
terwyi hy dichter by zyn vrywUiigon patiënt
kwam staan. „Het is noodzakeiyk, dat uw
zenuwen volkomen tot ruat zyn gekomon, als
ik u onder narcose breng. Hiertoe nu moet
die dag vau uitstel dieneu; ik zal vanavond
nog een drank voor u gereed maken, die u
In zulk een dienen slaap zal doen verzinken,
De oatalogUB telt don ook olK aitivde*
don ruim 700 nummers en ooim phc-io't,
photogravures, lichtdrukken, keekirukkeo
steendrukken, isographieèn, ent.
De H. B.-8. te Arobean is roo gelukkig
geweest- do beschikking te hebben over reaig
gold, waarmee het mogelijk was een HogLci
van uitvoering te geven aan do wand vers i o-
ringsplannen cn zoo ziet men cbvn in ver
schillende lokalen reproducties van bouw
werken, beeldhouwwerken en schilderijort
aan de H. B.-S. toebehuorende. Op geluk
kige wijze kan daarvan bij hot onderwas go-
prof iteord worden Bij een goodo en «vak
kundige keuzo van de to kiezen platen toch
is het mogelijk bij do leerlingen begrippen
van de meest uiteenloopcnde soort cn op
de moest eenvoudige wijze: door aanschou
wing n.l., bij te brengen; begrippon over
romantiek en realiteit in de kunst, begrip
pen over het godach to loven der volkeron,
over de ontwikkeling van hun kunstgevoel
en hun religieus gevoel, over do verschillen
do procódu'8 bij het roprodnoeeren, enz.
Onder de overstelpende hoeveelheid
werk, inoetoD photo's voorkomen van
Israëls werk, zóó mooi dat de meest#? or
zelf zijn voldoening over uitsprak.
Bij de groote keuze van reproducties
naar kunstwerken dringt rioli vanzelf do
vraag opzou het niet mogelijk zijn reizen
de oolleoties ie vormen, waardoor do hoo-
gere burgerscholen periodiek haar waud-
vorsiering zouden kunnen verwisselen
I>e Geographical Sooiety te Londen laat
voor luitenant Shaokleton een gouden me
daille maken, die hem als erkenning zijner
verdienste voor het Zuidpoolonderzoek bij
zijn aankomst te Londen zal worden over
handigd. Zijn tochtgenooten ontvangen do-
eelfde medaille in zilver.
De Zwoedsche Koninklijke Aoademio vatl
Wetenschappen heeft baar groote gouden
medaillo toegekend aan Edison, voor diens
uitvindingen in verband met. de fonograaf.
De blijde verwachting.
Te VGravenbage zijn namens regenton
bij het Roomsoh-Katiholiek Weeshuis aan
het bestuur van de „Moederlijke Liefdadig
heid' overgedragen de vier luiermanden, ara
ze door haar tusschenkomet mot toestem
ming van do Koningin, evenals de wiegen
van de overige weeshuizen cn de luierman-
manden van de Vaksohool, to geven aan
moedors, aan wio op denzelfden dag als
H. M. de Koningin een kind zal geeohon-
ken wordon.
De netto en eenvoudige mandjes, sier
lijk wit en geel gevoerd, bevatten benevens
een keurig dekentje, oen ruime boeveelheid
onder- en bovengoed en alles wat de kleine
noodig heeft. Het geheel ia eenvoudig an
degelijk en doet den maaksters, den wees
kinderen die er aan gewerkt hebben, alle
eer aan.
In do Koninklijko stallen slaan dag en
nacht paarden opgetuigd gereed, om di
rect uit te kunnen rijden tot het afhalen
van autoriteiten, wanneer hot lang ver
wachte en gowichtige oogenblik nadert. Ook
bij H. M. de Koningin-Moeder worden
steeds paarden gereed gohouden om H. M.
direot naar het Noordeindo te kunnen bren
gen.
Naar vernomen wordt heeft H M. de
Koningin gunstig beschikt op het verzoek
van don Brielsohen gemeenteraad om bij
do aanstaande blijde gebeurtenis ook in
Den Briel de aaluute'lioton te doen afvu
ren, gelijk aldaar van oude tijden her bij
alle belangrijke gebeurtenissen in liet
Oranjehuis het gevaJ was.
Het bestuur der Nederlandsche Natio
nale Vereeniging van Werklieden heeft be
sloten om de 300 leden in de voor het va
derland heuglijke blijde verwachting, be
tref femde hot Koninklijk Huis, te doen dee-
len, aan elk lid 4 gulden uit te keeren voor
pen nationalen vreugdedag.
dat u niet vóór overmorgen zuil ontwaken.
Mlssohien wacht ik uw ontwaken niet eens#
af om u onder narcose te brengen en de'
operatie te volvoeren. U ziet, dat het een uit
stel van vl»r-on-twlntlg uur is; maar een
uitstel, waarvan ge niets zult bemerkon."
„En u belooft mo dus, dat Ik Intusachen
niet zal ontwaken?"
„Dat beloof lk ui"
„Goed 1" sprak Francis Barton, na een tydje
te hebben nagedacht.
„Ook daarmee vertrouw ik op u. En noem
nu het geld."
Met licht bevende hand greep dr, Grlesitli
naar de bankpapiortjes, die hy onmlddollyk by
zich stak.
„Breng me nu ln mUn kamer en maak den
slaapdrank voor me klaar 1"
Een uur later lag Francis Barton op *yn
legerstede, die in de bibliotheekkamor van den
dokter was opgeslagen, in een zwaren, droom-
loozen slaap, waarin by volgons dr. Grisslths
berekening wol tot den morgen van den
tweeden «lag zou verzonken biyvon.
Nu eorst keerde de dokter in zyn spreek
kamer terug en liet zich met een zucht op een
stoel vallen. Een glimlach der overwinning
vertrok nog meer de leeiyke trekken van syn
gelaat.
„Zoo gaat het," fluisterde hy zacht tot zich
zelf. „Grissith, die gedachte schoot je op het
juiste moment te binnen l Den heelen dag,
dien lk met dat uitstel heb gewonnen, Is vol
doende om my gelegenheid te geven myn plan
netje ten uitvoer te brengen."
Wordt vervólgd.)
