ft*. 15066.
Vrijdag 2 April.
A0. 1909.
feze (Ceurcnt wordt dagelijks, met uitzonderiag
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Biaden.
Eerste Blad.
©bïz© Verzekering.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze Vroede Vaderen,
FEUILLETON.
Het wonderoog.
ntlJS UKZER COURANT»
Voor Lelden per week 6 Cents i per 8 nundei I I J J f 1.10.
Bniten Leiden, per looper en wear «genten gevestigd rijn 1.30.
Franco per post 1 1.65.
PRI.'S DER ADVERTENTIEN:
Van 1—6 rogele 1.05. Iedere regel meer A 0.171. - Orootere lettere naar
plaaternimte. - Kleine «dvertentiêe van 30 woorden 40 Cents oootanti elk
tiental woorden meer 10 Oenta. - Voor het iooaaseeren wordt 0.05 Wokend.
Hedenmorgen werd aan ons bureel
kennis gegeven, dat Willem Frcdcrik de
la Rie, wonende Maredijk 47b, van beroep
kellner en houder van polis nummer 2161,
gisteravond ten gevolge van een nood
lottig toeval zie gemengd nieuws ia dit
fclad is gestorven.
Zijn hoed willende grijpen is hy te water
geraakt.
Wanneer blijkt dat liet ongeval zich al
dus heeft toegedragen zal aan de weduwe
jeen bedrag van vijfhonderd gulden
moeten worden uitgekeerd.
Vee- en Kannmarkt.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
herinnoren bij deze d© belanghebbenden,
3at ingevolge de verordening van 3 Maart
1G0-1 (Gemeenteblad No. 4) de Vee
markten de Kaasmarkt in plaats
van op V r ij dag 9 April a.s. (Goede
Vrijdag) zullen gehouden worden op
Woensdag 7 April te voren.
Burgemeester co Wethouders voornoemd»
DE RIDDEft, Burgemeester»
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 2 April 1909.
HIÜBESWET.
Burgemeester en Wethouders van Leid.n,
Gezien het adres van A. W. VAN DER
POEL, houdende verzoek om vergunning
tot het oprichten eener rookerjj on zoutenj
in het perceel Duizcnddraadstseg No. 6,
kad. bekend in sectie H. No. 890.
Gelet op de artt. 6 cti 7 der Hinderwet;
Geven bij deze kennis aan het publiek dat
genoemd verzoek, met de bijlagen op do
Becrctarii dezer gemeente ter visio ge
legd is; alsmede dat op Vrijdag 18 April
aanst des voormiddags te elf uren, op hot
Raadhuis, gelegenheid zal woeden gegeven
om bezwaren tcgeQ dit verzoek in te bren
gen, terwijl zij er de aandacht op vestigen,
dat niet tot beroep gerechtigd zijn zij, dio
nie1 overeenkomstig art. 7 der Hinderwet
voor het gemeentebestuur of een zijner lo
den zijn verschenen, ten einde hun bezwa
ren mondeling toe te liebten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE BIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST. Secretaris.
Leiden, 2 April 1909.
Er zijn dingen, die men ziet, en dingen,
die men niet ziet. En wat de heer Vorgou-
wen over deze voor het gewone publiek on
zichtbare dingen ter aanbeveling wn de
wodde-verhooging van don commandant der
Brandweer aanvoerde, zou_ wellicht óök-aan
gevoerd kunnen worden tegen hen, die zei
den, dat do gemeenteraad gisteren"" niet
veel heeft gedaan.
Men zou a la Vergouwen kunnen opmer
ken: „zeker, de Raad verdaagcio punten
on stopte over andere heen, maar de heeren
hebhen éón uur lang de deuren gcalolea ge
had, doch wat moeilijk work ze daar heo-
ben gedaan, daar kunt ge niet over oor-
deelen. Maar ik zog u dat het heel moeilijk
ia."
Gelukkig voor ons dat wij ons alleen te
bepalen hebben tot do openbare vergade
ring.
De Raad begon met zijn goedkeuring er
aan to hechten dat B. en Ws., zonder hem
er in te kennen, aahaesie hadden betuigd
aan een adres van het gemeentebestuur van
Leeuwarden a*.n de Tweede Kamer om aan
de Middelbare Meisjesscholen, zooals vóór
188b weder subsidie te verleenen waarin
dan onze H. B.-S. voor Meisjes ook zoude
deeleo. Het was eigenlijk een rooruitloopon
op een raadsbesluit, maar niemand nam dat
B. en Ws. kwalijk. Men wist dat er haast
bij was cn zoo'n subsidietje van eemge dui
zenden zouden wo wol kunnen gebruiken.
Jammer, dat adres noch adhaesie-aores
effect hebben gesorteerd. Het wetsontwerp
waarbij de kwestie moest worden geregeld,
is gisteren in de Kamer aangenomen en do
Middelbare Meisjesscholen zajn er weder
buiten gehouden.
Dan was er nog ingekomen een verzoek
om 8ub6idio van de veroemging van Ned.
Arbeidsbeurzen voor het oprichten van een
Arbeidsbeurs in het Ruhrgebied ten dien
ste van Nederlandsche werkzoekenden. Er
is daar voor Nederlandsche werklieden,
die in de mijnen willen werken, work on
brood te vinden, maar wie er op eigen ri
sico heengaat, komt mot altijd goed tereebt
Een bemiddelingsbureau daar ter plaatso
zou uitnemend kunnen werken. Daartoo
wil bovengenoemde vereeniging wel bet ini
tiatief nemen, maar hot kost veel geld,
naar raming eon kleine 5000, wat do ver
eeniging behalve van het Rijk van de groo-
te gemeenten hoopt te krijgen. Het stuk
werd in handen van B. en Ws. gestold.
De reeks bepoemi opende mot het
stemmen van een lid der Gomnussio van
beheer over het Krankzinnigeng vsticiit
„Endegeest" en het banatonum „Knyn-
gcost", die een verrassing bereidde. Op de
aanbeveling van de Commissie zelve waren
geplaatst twee der jongste raadsleden, do
heeren Corts en Hartevelt, mot voorbijgang
van hot oud-lid den heer Rera, die inder
tijd uitviel, omdat hij bij een periodieke
verkiezing niet weder als raadslid wera
herkozen. Toen werd in het jaarverslag der
Commissie met lof gewag gemaakt van de
werkzaamhedon van don hoor Mora. Het
scheen de meerderheid van den Raad daar
om nu te machtig zich aan de aanbeveling
te houden en zoo zag de hoer Pera zich me-
een vrij groote meerderheid benoemd. H««
vcreenigde 18 stemmen op zich tegen 8 op
den heer Corts.
De heer Pera stak het niot onder stoelen
en banken, dat hij door deze benoeming zeer
getroffen was en hij dankte den Raad har
telijk er voor. Er waren voor hem grooter
on meerdere herinneringen verbonden aan
de gestichten d&T voor elk dor andere
Commissieloden, zoide hij, zonder dit nader
te verklaren. Dat men licm niot op de aan
beveling had geplaatst, bad hem dan ook
zeer gekrenkt. Dadelijk wilde hij echter
over de aanneming nog niet beslissen. Aan
het einde der vergadering heeft hij echter
de benoeming aangenomen. Ot dit ook ge
volgen zal hebben, weten wij met, maar
wo hoorden er wel van, dat uit clozg benoe
ming wel een bedanken van een onder lid
der Commissie kon Jgen. De Raad heeft
door af te wijken van do aanbeveling dor
Commissie deze wel eenigszins getroff n.
Wo kunnen evenwel den uitslag der stem
ming begrijpen cn billijken.
Bij de benoeming van een oommissaris
dor Stads-Bank van Leening werd eveneens
afgeweken van do aanbeveling in zooverre,
dat niet No. 1, maar No. 3 werd benoemd.
Hebben wij het goed begrepen dan is do
meederheid van den Raad van oordeel,
dat pas ben oom do raadsleden, indien daar
toe geen bijzondere aank-iding bestaat,
niet dadelijk in allerlei commission moe
ten wonden benoemd, zooals in den laat-
sten tijd nogal eens gewoonte pleegt te
zijn.
De heer Corts behoeft dus niet te inee-
ncn, dat het paseeren bij deze benoemin
gen iets met zijn persoon heeft uit te staan.
Tot debat kwam het eerst bij het voorstel
om r.an den commandant cn den ondor-
oomniandant der Brandweer een verhoo
ging toe te kennen, respectievelijk van
400 en ƒ200. Het bleek daarbij, dat hot
voorstel, uitgaande van B. en Ws., zijn
ooi sprong vond in een verzoek om ont
slag van den heer Stam. Het voorstel werd
bestreden door de heeren Fokker, Sijtsma
en Van Hoeken. Do eerste wees daarbij op
de benarde financieele positie, waarin do
gemeente verkeert, zooda-t er al zeer groo
te ernstige motieven moeten zijn om tot
verhooging der uitgaven over te gaan. Dio
ernstigo motieven kon spr. "niet vinden in
het feit, dat do heer Stora b'j niet-verhoo-
girg zal bedanken. Dit zou het eerst kun
nen zijn, als men zou moet4?n aannemen
geen behoorlijken opvolger to kunnen vin
den. Hij had geïnformeerd in verschillen
de gemeenten, waar het salaris van zulk
een ambtenaar op verre na niet zoo hoog
is: Delft 300, Tilburg' f 200, Groningen
met 75.000 inwoners en waar men een be
roepsbrandweer heeft, 1200, terwijl in
Haarlem, Dordrecht en Ensohedee geen
vast salaris wordt genoten.
De heer Vereouwen kwam daartegen op.
De cijfers waren voor hem niet overtui
gend. Het kan in andere plaatsen wel een
©erepoet zijn. Hier is het dit niet en als
men een berekening maakt hoeveel uren de
commandant moet werken, dan stelt hij
daartegenover het vele werk, dat niet
wordt gezien en de groote verantwoorde
lijkheid, die do betrekking meebrengt. Hij
wau het mooht paradoxaal klinken
uit zuinig-huid voor d© verhocging. Onze
commandant tooh is een uiterst zuinig oona-
mandant en dat komt de gwaccntc u
goede.
De heer Sijtsma sloeg weer een geheel
anderen toon aan: Voot zeven jaar werd do
functie bezoldigd met GC0 a 700. Toen
werd het gebracht op 1000 en het werd
voorgesteld, dat men cr daarmede af zou
zijn. Van achteren is gebleken, dat men
den Raad heeft beetgenomen. Men heeft
het als oen aanvangsalaris beschouwd, wat
thans blijkt, nu dadelijk 2 driejaarlijkrche
verhoogingen van 200 zullen worden toe
gekend. Door een bedreiging mot ontslag
mag de Raad zich niet laten leiden. Men
bczoldige zijn ambtenaren naar behooren
en willen ze ondanks dat heengaan, men
late zo gaan. Er is nog nooit een mensob
onmisbaar geblekenmet a! zijn verdien
sten is ook de heer Stam dit niet. Het aan
tal branden blijft In den Icop der jaren
8tabid en liet is waarlijk niet zoo eroot
Schakelt men de schoorsteen- en kleine
binnenbranden uit, dan houdt mon er 7 a 10
branden van oenlc© boteekeni» over. En als
do heer Vergouwen den Raad toeroept: gij
weet niet wat een administratie en ander
werk er aan verbonden ia, dan vraagt spr.:
maar weet go dit dan welt
Mr. Aalherso deed zich in oen sympathie
ke rede nis voorstander kennen. Er is niets
moeilijker dan een salaris te bcpal-on, meen
de hij, cn in een geval als dit mag men het
niet per dog of per uur uitmeten. Maar
voor een zoo verantwoordoÜjke betrekking
aoht hij oen bedrag als B, on We. voorstel
len niet te groot als men weet een uitste
kend ambtenaar daarvoor te bcaitten. En
een uitstekend ambtenaar is do heer Stam.
Hij heeft na do eerste moeibjike jaren het
corps gedisciplineerd en spr. is van de uit
stekende wijze, waarop do brandweer is
georganiseerd, bij den laatsten grooten
brand van nabij getuige geweest.
B. en Ws. rijn in den regel niet scheu
tig, dikwijls gaan verhojgingen uit van
den Raad, waar B. cn Ws. het ditmaal
doen, zou hij niet gaarne tego.istemuien,
vrccsonde, dut tie uitkomst zal leereu, dat
de zuinigheid de wijsheid bedriegen zou.
De voorzitter slovt zich gaarnj bij do
heeren Vergouwen en Aalbcr&o aan, die
hij dankte voor den warmen steun en wees
in tegeustclling met do door mr. Fokker
zangovoerdo oijfers o.a. op Arnhem, waar
het salaris vau dun commandant bedraagt
van 1200 tot 1800 glil
Het heengaan van don hoer Stom zou
B. cn Ws. in groote verlegenheid brengen;
<k> hoogbto militaire autoriteit ha»d hior
ter 6todo don voorzitter nog zijn groote
tevredenheid over het optredeu van de
Loid&die brandweer betuigd.
Inderdaad wordt hc-t beheer zuinig ge-
voord, zoodat do koeten in do laatste jaren
rijn verminderd oa waar op voorstel vAn
den commandant zelf niot lang geloden de
belooningen van het personeel zijn ver
hoogd, zou het onbillijk zujn deze verhoo
ging niet toe te staan en inderdaad zou
het blijken, dat bij afetomming do zuinig
heid do wijshoid bedroog.
Do heer Pera, dio, toen hij naar den
Rand ging, nog niot had gswoten, hoo hij
zou stemmen, was door dobotoogoa van
do voorstanders tot voorstemmen geneigd.
Het was dan toch maar waar, dat de man
nooit rust hod on nacht en dag gereed
moet zajn om uit to rukken.
De heer Van Hoeken daarentegen was
noff n»*»t holrnArd. Onder do beerez Van
Lith en Maas ging het ook goed CU toe**
was het salaris lang niet zoo hoog1000
gulden achtte do heer Ven Hoeken voldoen
de, en hij, dio ondoc do leuze van zuinig
heid in den Raad is gobraoht, vindt daar
om geen vrijheid voor to stemmen.
De heeren Fokker en Sijtsma wildon nog
rcpliceeren, doch do voorzittor drong op
het beëindigen dor discussie aan. Nadat
de hoe* Fokker nog een enkel woord had
gezegd, ging het voorstel van B. en Ws.
er door en nog wel mot 19 tegen 11 st.
Eon suejos voor B. on Ws., waarop
straks nog een auoces zou volgen, want
nadat do vaststelling van een paar vcror-
deningen naar het einde der vergadering
was verschoven, dank zij een voorstel vaa
den heer Fockema Androac cn op voorstel
van den heer Fokker do behandeling vaa
het vorzock van het Collegium van het
Lei&sch Studcnteukorps om liet gebruik
van kei weiland aan den Zoeterwoudscbcn
Singel eu van een gedeelte van het
Plantsoen ten behoeve van de viering der
lustrumfeesten in 1910, tot con vólgend»
vergadering was verdaagd, rerd overeen
komstig het advies van B. en Ws. afwij
zend beschikt op verzoeken van eeuiga
ouderwijzere om bestendiging van de door
hen tot dusver genoten toelagen wegens
het b.-zit der akten teekenen eu gymnastiek
van 50 gld. en 25 gld.
Genoemde ond nvijzers werden krachtens
dc verordening van 1880 als onderwijzers
in deze gemeente benoemd, toen voor go-
noemdo akten dezo bedragen worden toe
gekend.
In de verordening van 189-1 word doeo
bepaling in zooverre veranderd, dat alleen
dij onderwijzers de verüooging genoten,
welke in genoemde vakken les gaven. Dank
zij een voorstel van de heoreii Do Goej®
eu Van Hamel bleven do functionnarissen»
in het bozit dor akten, hun toelagen be
houden.
In 1902 werd weder do verordening op
het onderwijs gewijzigd, doch do bepaling
van 1891 bleef stilzwijgend gchnndnanftL
Ook in den bijgevoegden gedruktcu staat,
waarop do salarissen waren uitgetrokken,
was met dezo verhoogingen rekening go-
houden. Ook bij de salariaregeling vau 190#
werd er niet aan getornd, doch to«.u na
goedkeuring doaer verordening do heeren
hun salarissen van den ontvanger zouden
halen, werden do tot dusverre genoton
vorhoogingon ingehouden. Zij warcu vol
gons autoriteiten sinds 1902 onrechtmatig
uitgekeerd, dank zij een fout op do secre
tarie gemaakt. Zij moesten worden geacht
to zijn opgenomen in do vorhoogde redden,
zoodat do onderwijzers cv rechtens geen
aanspraak meer op konden l«»tcn gelden.
Dit was voor dezo amutooren een bittere
teleurstelling. Zij haddëh op een zekere
verhooging gerekend en nu vielen daar
van 25 gulden, 50 gulden en van sommigen
solfs 75 gld.
Een verzoek aan B. on Ws. had niet het
gowenschto gevolg, waarna adressanten
zich tot den Raod wendden. Het verdoek
stond gisteren reeds voor d«> derde maal
op dc agenda, doch werd steeds wegens
te weinig tijd uil gest eld.
Door de heeren Fokker. Sijtsma, Ver
gouwen, Reimeringer en Zaalberg was een
aanvulling der verordening voorgesle'd,
waarbij de eenmaal verkregen rechten ge
handhaafd werden.
Do Koor FoUkor, dio op juridische aren
den zich later aan do zijdo van B. en Ws,
had geschaard, had zijn naam ran ««it
voorstel onttrokken; de ace. Vergouwen,
die oen afzonderlijke motie had ingediend
he'zclfdc beoogerdc, eveneons
Het deb-t liep gisteren over deze motio
en het voorstel.
Do heer Vergouwen, dio een brecdo
schriftelijke toelichting bij do rnotie haé
gagoven, verdedigde haar nu nog eens uit
voerig, doch zag zich genoodzaakt harr in
to trekken omdat hem duidelijk werd ge
maakt dat een ven--1 >ning niet door een
26)
Bh kendo sleohts baar naam; niet het eind
doel van haar reis. Toch bad hy ih elk geval
in Aden dien troost opgedaan, dat ze nog leefde,
toen de berichten over den ondergang der
,Whampoo" en de redding van twee passagiers,
van welke de eene zekere miss Greane moest
*Un, ook hem tor ooren waren gtkomen Slechts
éón goede zyde had deze schipbreuk gehad,
xoo dacht by by zichzelf. Indien hem de wraak
van den priester van den wrekonden God
vervolgde, en by wist hoe vor die wraak kon
reiken dan moest ze by deze gebeui tenia
opiiouden De wraak van den beleedigdm iy ger-
god echter droeg by aan zyn hart in het uia-
xnanten oog, dat by met in staat was te ver-
vryderen of te vernietigen.
Zou er geen middel bestaan zich met den
bolsedigden God aan den anderen kant van
de wereldzee in het verre Oosten te verzoe
nen? Deze wensch en het brandende verlan
gen naar het meisje, wier nabyheid hem
reeds vrede en kalmte zou verschaffen, beroof
den hem van zyn rust overdag en lieten hem
nachts dikwijls langen tyd tevergeefs naar
den slaap zoeken.
Den volgenden dag koos Francis Barton een
der bedienden uit, die hem door het verhuur
kantoor waren gezonden. Het was een man
van ongeveer vyf en twintig jaar, wiens stil
en bescheiden optreden hem zeer aanstonden.
Hy was voorzien van goede getuigschriften
•n installeerde zich nog dlenzelfden avond in
het eenzame huis," ia betselfde kamerijs, dat
mrs. Bealy zoo langen tyd had bewoond.
Daniel Holly was zyn naam en daar hy ge
wend wan korlwog „Dan" te worden goDoemd,
vond Barton, dat ook hy zich dezen naam maar
dadeiyk moest aanwennen.
De nieuwo tyding van den ouden advocaat gaf
Francis Barton voldoende afleiding, om ten
minste voor eemge uren zyn kwellende ge
dachten te vergeten. Hy doorzocht de papieren
van zyn vader, om Iets naders omtrent diens
leven gewaar te worden Hy vond evenwel
niets, hoe hU ook zochtalle mojzelyke ver
halen van geheime laden in schryftafe'a en ver
borgen vakjes vielen hem In en hy oordeelde zyn
vader wel in staat om van dergeiyke dingen ge
bruik te maken. Zoo beklopte, betastte en onder
zocht by de eerstvolgende dagen in de studeer
kamer van zyn vader en ln de daaraan grenzende
bibliotheek, die het licht door drie groote, op
den tuin uitkomende deuren ontviog, elk
meubelstuk, elk open stukje wand alles echter
tevergeefs. Of zyn vader moest zyn redenen
er voor hebben gehad alles te vernietigen, óf
dat, wat aan dien rroegeren tyd zou kunneu
herinneren, was In den loop der jaren vanzelf
verloren geraakt.
Met een lichte aarzeling zocht hy de kamer
vau zyn moeder op. Dit eenvoudig gemeutileer-
de vertrek was meestal gesloten gebleven
sedert haar dood en werd slechts van tyd tot
tyd gereinigd en gelucht.
Van ?yn moeder wist hy, dat zy langen tyd
in Indiö bad gewoond dit had zy hem verteld,
toen hy in zyn allereerste jeugd wel eens met
haar alleen was geweestdan bad zy gespro
ken over het verre wonderland met zyn palmen,
zyn zon, zyn menschen en zyn byzonderheden.
Dat herinnerde by zich zeer goed, en eerst
later, toen hy dezen tyd nog weer eens in
zjja gedacht® doorleefde, was het gevoel by
hem opgekomen, dat er uit de zachte woorden
van zyn moeder een vurig verlangen naar dit
verre Indiö had doorgeklonken. Dan zou hot
al heel natuuriyk z\)n geweest als zy zich
ten minato met herinneringen aan dat land
harer droomen, met to og .fh-ön en afbeeldln
gen van die streek hau o ngevenmaar ook
daarvan w^a niets te bespeuren. Vroeger was
hem dit olies nooit opgevallennu bevreemde
het hem in hooge mate als iets zeer onna-
tuurlyks.
Ook tot in de bibliotheekksmer
zette hy zyn onderzoekingen voort; maar al
spoedig gaf hy zyn pogingen op. Hy had im
mers in al die jaren na den dood van zyn
ouders dikwyis reeds boek voor boek van zUn
plaats genomenneen, deze boekenkast, met
baar groeDzyden gordyntjes, kon hom Diets
vertellen van datgene, wat hy wenechte te
weten.
Zyn zoekend oog bleef ton slotte aan een
gravure hangen, die vlak boven een eenvoudige
schrijftafel hing, tus6chsn de beide ramen. HU
had reeds vroeger dikwyis er verwonderd
naar gekeken. De gravure was waardeloos,
een tameiyk dwaas genrestukje, dat op een
byzondere manier omiyst was, zoodat hot niet
met zyn achtervlak tegen den wand hing,
maar er zoo ver van verwyderd, ais de breedte
van de lyst was. Hy had reeds te dikwyis
zyn blik onverschillig langs dit voorwerp laten
giyden dan dat het hem op dit oogenblik als
iets vreemds kou opvalleD. Toch flitste plot
seling de vraag door zyn hoofd, waarom zUn
vader een waardelooze gravure toch zulk een
hoofdplaats kon hebbon afgeslas/i. Wat kon
de reden er van zyn, dat dit voorwerp zyn
vader zoo uiterst dierbaar was geweest?
Werktulgiyk strekte by zyn arm uit om
het van zijn plaats te nemen en het by het
raam nauwkeuriger to bekyken. Maar toen hU
het afnam, ontsnapte hem een gil van ver
bazing. De vooruitstekende lyst was met be-
doellDg zoo gemaakt; het waardolooze gr a
vuretjo diende om een ander, kleiner, te be
dekken, dat ln een kostbaar, oud-Indisch
gewerkte lyst ln odel metaal was gevat. Het
wai het poiiret van een mooie, jonge vrouw
in Indische dracht, en nu ontsnapte aan Bartons
lippen een tweede, zachte kroot. Hy herkende
in het gelaat van dezs vrouw do trekken van
zyn moeder.
Het duurde lang eer ds wilde chaos zUner
gedachten tot ka mte kwamen. In duizelige
verwarring keek hy tolkens en tolkens weer
naar het portret. Was zyn moedor een Indische
geweest? De woorden van den inspecteur uit
Calcutta schoten hem weer te binnen, die hem
spottend bad gevraagd of hy misschlon met
een droppel Indisch bloed in zUn aderen kon
hebben stroomon. Maar noen, dat was immers
niet mogetyk 1 Hy herinnerde zich de blanke,
zachte huid van zyn moeder, waarnaast by
reeds als kind geheel bruin had geleken. Marga
ret Gwynne was de naam zUner moeder geweest;
zy was dus zonder twyfel een Engolscbe.
Hoe echter kwam zy nn hier aan eon dracht,
zooals dis door vrouwen vau Indische vorsten
wordt gedragsn Paarlensnoeien hingen van
het haar af op haar voorhoofd. Een Indisch
keursje omsloot de borst, terwyi het do aimon
vry het, waaraan zich met juwoelen bezotle
armbanden vertoonden. ZU scheen in dezo
dracht nog mooier dan by haar hid gekend.
Schuw en stom trok hU zich van dit geheim
zinnige terug.
Welke vreemde gebeurtenissen verborg het
verleden zyner ouders? Uier, in het verborgene,
had zyn vader een portret bewaard, dat het
daglicht blykbaar niet mocht aanschouwen.
Een gedachte rees in hem op, die h»m
het blood naar de slapen joeg.
Zou Forrester gelUk hebben? Zou er wer-
keiyk eon druppel Indisch bloed door zyn
aderen stroomen?
XI.
In de Londeimche wyk St.-Giles, niet vor
van Leicester Square, verschynt ook ln Lot
Wostond, als een vuilnishoop in een andor0
gusd onderhouden tuin, liet gebrek en do ar
moede, te midden van chique toiletten en rU-
ko huizen. In kelderwoningen, waarin nau
welijks eenmaal per jaar een zonnestraal ver
dwaalt; ln achterkamertjes, die men door
vuile tuintjes kan bereiken, wonen armoede
en gebrek dicht naast elkaar. Evenals ln
Wbitecbapel en in bet Oosten van Londen zyn
hier schuilhoeken voor misdadigers en het ie
voor de politie gewooniyk lang niet gemaL
keiyk dengene op te sporen, dien men zoekt»
ln een der hoekige, nauwe, vochtige si?
dompige straaten, die deze wyk doorkruisen,
bevindt zich een kroeg van de gowone soort,
waar behalve slechte ale en een zoetachtig
gemberbier, de whiskey en dergeiyke scherpe
dianken de hoofdrol spelen. „Herborg der
wildo vrouw" werd deze kroeg genoemd
Deze naam was zeer on vry willig er aan nej^r
de bezitster gegeven, een man-vrouw van
robuston lichaamsbouw en met buitengewone
kracht voor haar geslacht, zóó zolfs, dat dc
andera niet zoo g-miakkelyk te verschrikken
stamgasten van dat lokaal, die herhaaldeiyt.
met de wet in conflict kwamen, er voor bevroosd
waren.
(Wordt vervol«d.\