No. 15064.
LËIBSCH DAG1LA9, Woensdag' 31 Maart. Berde Blad,
Anno 1909.
PERSOVERZICHT.
FEUILLETON.
Het woüderoog.
Gemengd Nieuws.
Hol plan van de Oommisale van Eapporteuri
Hik de Kamer om een parlementair on-
id e r z o c k to doen instellen naar de inrich
ting en de w ij z o van werken van onze d o-
partem enten; naar de vordocling van
jden arbeid, dc samonwerking van de
.verschillende afdeelingcn en ambtona-
rec, het toezicht op den arbeid, enz,
Icortom naar al wat voor den goeden gang van
*akcn op de deparlomcnt-en van belang kan wor
den geacht, vindt bij de „Nieuwe Rotter-
idaméche Courant" maar weinig inslera-
tning, omdat het blad twijfelt of deze enquête
5f©1 veel nut zou kunnen opleveren.
Ter verklaring van dit standpunt voert het
|>lad het volgende aan:
Wij willen aannemen, dat, onder do werking van
jden eed, die door de getuigende ambtenaren zal
afgelegd worden, do commissie van enquête cr
'in zal slagen, niet slechts de waarheid te ver-
1 nemen, doch ook, om de ambtenaren al wat zij op
*|mn hart hebben te doen vertollen. De Minister
'fceeft dat zeer moeilijk gemaakt, door in het al-
gemeen, reeds du, liet anathema uit te spreken
Jlover, voor dc toestanden aan de departementen,
min gunstige getuigenissen; doch wij willen ver
onderstellen, dat niet één ambtenaar voor de ver-
f'denking zal terugschrikken van door afgunst of
i{teleurgestelde verwachtingen te worden gedreven,
jom to 6prokcn gelijk hij zal doen. Wanneer dan
,|de resultaten van het onderzoek worden open-
fbaar gemaakt, Z3l dc enquête ongetwijfeld aan ve
len menig vroolijk oogenbiik bezorgen. Doch daar-
'pm zal het der Kamer niet zijn te doen.
Ons zou het zelfs niot verwonderen, indien de
■jverhooren niet aan publieke kennisneming werden
j>rijs gegeven. Maar zal de enquête tot verande-
Ering van den toestand ep onze departementen
'Seta bij kunnen dragen, dan zal toch noodzake
lijk zijn, dat althans de hoogere ambtenaren, de af-
idcelingschcfs, dio bij de regeling van het werk
jroor een groot deel de leiding hebben, met de
[uitkomsten worden in kennis gesteld. Nu kan men
{vreemdeling in Jeruzalem zijn, en toch begrijpen,
Idat daarmede juist op die departementen en die
ideportomentsafdeelingen, waar de bezem eens
ünchtig zou moeten worden gehanteerd, de goede
{verstandhouding tuaachen chef en ondergeschik
ten voor zoover zij bestaat, nog bovendien zou
jworden verstoord. Ieder, die op een departement
Ihuis is, weet, dat, zelfs indion in het verslag
jder enquête alle namen worden verzwegen, geen
pun b ten aar moeite zal hebben, om de zegslieden
t— die don tooh bepaalde feiten en gebeurtenissen
gullen moeten aanvoeren, op bestaande regelin
gen on gebruiken zullen moeten wijzen uit
Ie vinden. Tien tegen óón, dat dan, als gevolg
{ran de enquête, tusschen allerlei ambtenaren
groote verwijdering, nijd, haat zelfs zal ontstaan
imaar dat in den toestand niets wezenlijks
pal verbeterd worden. De meeste en de meest ern
stige klachten zullen opkomen uit die afdeelingcn,
jwaarvan oen bureaucraat staat aan het hoofd.
De zo zal er ipet wrok in hot hart misschien
kennis van nemcD, doch juist omdat h\j bureau-
praat jls pur sang er verder niot de minste
Men zal wellicht opmerken, dat de minister zal
pandacht aan schonken,
ingrijpon, maar, schrijft het blad:
Hij' kan dit ook zonder enquête, mits hij, zelf
jprara van allo bureaucratische kleingeestigheid,
{vooroordeel on sleurgcwoonten, zich de moeite wil
getroosten, zelfstandig op de hoogte te ko-
tnen. Hij moet zijn best doen, zyn ambtenaren te
Ie leoren kennen; uit te vinden wat er in zyn
pjnbtonaren schuilt; door eenvoudige opdrachten
hun energio te prikkelen; on hun werk zelfstan-
idig na te gaan en te beoordeelen. Dit is een
£eer moeilijke bezigheid, en een, dio aan don
Hiniater voel tijd kosten zal. Zeer zeker. Maar
pen minister, die het work begon, zou spoedig ont-
jwaren, dat de tijd nuttig besteed werd. Hij zou
idra ontdekken, dat er in zijn departement ver
schillende krachten huisden, tot bijstand in zijn
[eigenlijke taak uitnemend geschikt, doch die tot
pu toe ongebruikt bleven. Hij zou do ondervinding
ppdoon, dat met een gedeelte der voorhanden
krachten, mits behoorlijk bezoldigd, meer, veel
fcnecr zelfs, en veel beters ware tot stand te bren
gen, dan onder de werking van do oude sleur
lot stand gebracht wordt.
Daartoe is echter noodig een minister, die
fio fouten van den bestaanden toestand inziet,
pi thans wil lceren kennen. Zoolang er een minister
(blijft,, gelijk het tegenwoordige hoofd van bin-
ponlandsche zaken, die gelijk hij in zijn Mc-
imorio van Antwoord doet neerschrijft, dat hij
pelfs do ambtenaren boven den rang van commies
«2)
Niemand zou godurendo hun afwezigheid nu op
hot idee kunnen komen, om hierondor den toe-
gang tot een onderaardechen tempel te zoeken.
De geheele levenskracht van den ouden man
Word elecht8 opgewekt door het brandende
▼erlangen, om dengene, die miBbruik van ztfn
Tergissing had gemaakt, het diamanten tijger-
oog te ontrukken, om zoodoende de eer en
en het aanzion, die door Djarleep Sahibs
.woorden ontnomen waren, aan zijn hooge
'kaste weer te hergaven.
(Met deemoedige kalmte had Awamah berust
in de verachtelijke manier, waarop de Heer
yan het tijgeroog haar had behandeld. Zijn
.versohijning was haar con doorn, die voort
durend bloedend stak, daar deze man zoo
uprekond op dengene geleek, dio het slui
merende vrouwelijk gevoel in haar had wak
ker geroepenzóó sprekend zelfs, dat ook
eij heb eerste oogenbiik gemeend had den
iander voor zich te zien. Maar de oogen van
iiem, dien zij geleid had naar den geheim
ednnigen tempel, keken veel zachter uit, en
eijn' lieve woorden hadden haar jong hartje
ontsloten. Zij wist, dat ze een willoos werk-
ifcuig was in do hand van hem, die zich de
Heer van het tijgeroog mocht noomen, en
tiat zij als tempel dowedaschi niet het
Techt op eenigo zelfstandigheid had. Dat
/was, haar maar al te duidelijk geworden in
het huis van den waren erfgenaam van
Djarleep Singh.
Toen «rij ontdekte, dat niet hij, die het
liefdevuur ia Ju&r had ds&a opvlammen, in
niet „vermag te apprecieeren", omdat zijn dage-
lijksche omgang tot de aideelingschefs beperkt
blijft, bestaat daaTop geen kans hoegenaamd.
Daarom verwacht de „Nieuwe Kotter-
damsche Courant" van een onderzoek niet
veel.
Het voorstel geeft ook „Land en Volk"
aanleiding tot .eenige opmerkingen.
Het blad hoopt, dat de strijd tegen do bureau
cratie door de Volksvertegenwoordiging zal wor
den aanvaard.
Zal er in de omslachtig*, veel te dure, veel te
talrijk bezette bureaucratie ooit verbetering ko
men, dan kan deze alleen gevolg zijn van het ini
tiatief der Volksvertegenwoordiging. Voor eiken
minister is hot redderen onmogelijk. Hij staat
aan het hoofd van zijn bureaucratic, maar tevens
er onder.
Hij moet er mede werken, en hij wil er vlug
mede werken. Is er aan een bepaalde afdeeling
op een gegeven oogenbiik veel werk en komt een
hoofdambtenaar zeggen„Exoellentic, het kan
zoo niet langer, er moet een ambtenaar bij, an
ders moeten wij u in den 6teck laten," dan „trekt"
de Minister den ambtenaar „uit." Zoo is da
schare geleidelijk gegroeid; zoo groeit zij al maar
door.
!Eon onderzoek naar tijdsbesteding en arbeids-
vordceling zou een minister te veel tijd kosten niet
alleen, maar hij zou ook gevaar loopen, zijn per-
sonecl als willig worktuig in do hand te verliezen.
Met de Kamer heeft hij al genoeg te strijden om
bovendien zijn eigen staf tegen zich in het harnas
te jagen.
Men kan dan ook aan geen minister persoon
lijk een verwijt maken, omdat hij zijn lagere amb
tenaren niet vermag te taxceren. Een minister, die
het wel kon, zou een slecht minister wezen.
Onderzoekt de Kamer, dan behoeft da goede
geest zoo er een goede geest hccrschtt aan
het departement daaronder niet te lijden. Fouten
in de algemeens arbeidsvcrdeeling, fouten in do
regelmaat der werktijden komen niet aan hot
licht, doordat ambtenaar A. klikt van ambtenaar
B. "Wat er to klikken valt zijn niet de hoofd
punten, waarom het te doen is.
Do Tweede Kamer zal, zoo zij hot voorstel
aanneemt, heel wat werk op do schouders laden.
Maar hot zal een arbeid zijn, wclko voor ons land
meer vrucht zal afwerpen dan een groot pakket
redevoeringen. De Commissie van Rapporteurs,
dio het initiatief nam, hcoft aanspraak og onze
dankbaarheid.
In een driestar in „De Standaar d," ge
titeld Kamerdressuur, lezen wij
De heer Lobman heeft zich de moeite ge
troost, een zeer aanmerkelijke wijziging in
het Reglement van Orde van de Twee-
do Kamer voor te stellon, om, ware het moge
lijk, den parlementairen molen beier cn sneller to
doen malen.
Dit moet op prijs gestold. Zulk' een voorstel
kost omvangrijke voorbereiding. En het kan niot
genoeg gowaardeord, dat deze veteraan onder
onze Kamerleden zich de moeite getroost heeft,
om dit notelig vraagstuk in- en door te denken
en althans een poging te wagen, om onze Kamer
in beter spoor te loiden.
Ieder voelt, dat het zoo niet langer gaat. Men
snakt naar verandering. En in zooverro heeft
dit voorstel de algemccno opinie mee, cn vindt het
gereede sympathie.
Alleen maar, het grijpt diep in, het Ls veel
omvattend, het zal veel bestudeering en lang
durige bespreking vorderen, on daarom is hot zeer.
de vraag, of het nog in doze zitting zal worden
afgohandeld.
En dit te meer, daar oen stervende Kamer-
zoo moeilijk de levenswet kan gaan regelen voor
een nieuwe Kamer, die nog niet oens in de stem
bus zit,
Do monorie van antwoord van de v r ij-
7. i n n i g^d emocratiaoho Kamer
leden op het voorloopig verslag der
Kamer over hun wetsvoorstel tot
Grondwetsherziening doet
„De Nieuwe Courant)1' o.m. -zeg
gen:
Niet veel in to brengen is er tegen het
betoog, dat het zoogenaamd principieel©
verschil tusschen algemeen kiesrecht en ge-
zinshoofdenkiesrocht (mot gelijkstellingen)
in de practijk zoo goed als geen uitwer
king zal hebben. Wanneer een goed Kuype-
riaan een bedeelde naar de stembus ziet
etappen op grond van een wet-Drucker,
zal hij zich met droefenis van hem afkee-
do weeldorig ingerichte Indische kamer
voor haar stond, dat oen ander recht op
haar had, waaraan voor haar geen ontko
men was, had deze gewaarwording haar
meer teneergedrukt dan de vlammende
toorn in Djarleeps oog. De verachting,
waarmee hij haar behandelde, had in haar
de hoop gewekt, dat hij haar zou versma
den.
In deze zoote hoop leefde zy nu voort,
maar tegelijkertijd ook in een toestand van
zeldzaam tegenstrijdige gevoelens. Sedert In
haar het vrouwelijke gevoel was ontwaakt,
was haar gebeele denken en voelen gericht
op den tempeldienst, waaraan zy was gewijd.
Zij was vervuld van de macht van haar god
heid en van den omvaDg van zijn wraak. Zy
gevoelde, dat by, die ze lief had, in gevaar
verkeerde, waartegen niets viel te doen. Zy'n
leven was niet meer waard dan een bloem,
die men had afgeplukt en die dientengevolge
niet lang meer zal kunDen leven. En zy
zelf zou moeten meewerken om hem de boete
te doen toekomen, die hy voor zyn bedrog
had verdiend. Zoo wilde haar gebieder het,
dien zy diende, wiens willoos werktuig zy
was. En toch verzette zich baar hart er tegen,
met alle kracht en dit gevoel bracht haar in
een toestand van martelenden tweestrijd. Zy
had hem lief, dien zy feiteiyk verplicht was
te haten; en *y had haar bartebloed wil
len geven voor hem, die misschien door haar
hand zou moeten worden gedood.
Tusschen deze troostelooze duisternis door
scheen als een verwijderd, troostend licht
een roste hoopde hoop den geliefde nog
eenmaal terug te zien. Misschien slechts in
zyn stervensuur, misschien eerst op het mo
ment, waarop zjj de wraak van den beleedig-
dea God had uit te roeren.
ren, zuchtende; Daar gaat weer zoo'n in
dividualistische, athoïtiscke en egoïstische
eenling de grondslagen van het staatsleven
ondermijnen I Ziet hij eohter denzelfdon
man zijn stemplicht kraohteas een wet-
Kuyper vervullen, dan zal hem dé borst
va-n vreugde zwollen bij de gedachte, dat
hier een organische oei, als hoofd van een
werkelijke of mogelijk gezin, „prototype van
de organische samenstelling van het volk"
zach in de stemoel op het bevorderen van
'a lande welzijn gaat toeleggen. Men zou
haast zeggen: Waarom gaan de vrijzinnig-
democraten maar niet kort on goed tot
het „huismanskjesrecht" der Calvinisten
over? Het verschil ia zoo verdwijnend
klein en „ca leur ferait tant de
plnisir"
Onjuist en zelfs beleedigend acht de
„N ieuwe Courant" de uitspraak,
dat de Eerste Kamer bij haar tegenwoordi
ge samenstelling „meer in het bijzonder
de plutocratische belangen van zekere
kringen der bevolking representeert."
Zoozeer zijn de stellers der memorie on
der den indruk van dit onverdedigbare
oordeel, dat aij verklaren: „Moest de Eer
ste Kamer onveranderd voortbestaan, go-
lijk zij thans is, dan zouden ondergete
kenden liever heb geheele revisie-denk
beeld (d. w. z. do Eerste Kamer tweede
instantie van wetgeving) prijsgeven, dan
di t revisie-instituut behouden." Wij voor
ons hechten geenszins aan het behoud van
het hoogstaangoslagen-zajn als vereischte
voor de verkiesbaarheid, maar de parle
mentaire geschiedenis is daar om te bewij-
zon, dat dit vereischte aan onze Eerste
Kamer niet het karakter eenor vertegen
woordiging van plutocratische belangen
heeft gegeven.
„D o Standaard" bevatte twee
driesterren, verband houdondo met do b p c 1-
1 in g.
De corste, getiteld: .„Staatscom
missie, zegt:
Het is zeer te hopen, dat het Kabdnot
gevolg zal gewon aan het denkbeeld, om een
Staatscommissie te benoemen, die onder
zoekt welke houding de Regeer ing inzake de
spelling zal behooren aan to nemen.
Een zoo gewichtig vraagstuk mag niot
worden overgelaten aan het goedvinden van
wie tijdelijk als Minister van Binnenland-
scho zaken in deze do lakens uitdeelt. Mi
nisters wisselen. Uiterst zelden duurt ten
onzent het bewind langer dan vier jaren.
En komt er dan een nieuwe Minister, die
or weor anders over denkt, dan krijgt do
Willekeur vrij spel, cn is do anarobio in
do spelling niet langer to stuiten.
Ons standpunt blijft, dat de Re-georlng
alleen in zooverre met de spelling in aan
raking komt, als ze zelve schrijft, schrijft
in den tekst van wotfcen, besluiten en ar
resten, en alzoo waken moet, dat het volk,
dat aan die wetton, besluiten en arresten
onderworpen is, den tekst van haar schrift
uren verstaat.
Het komt juist bij deze wotton, besluiten
en arresten soms op een e n k o 1 o letter en
ee>n enkelen buigingsvorm aan.
Hier mag alzoo aan do fantasie geen vrij
spel worden gelaten.
Welke spoiling de Regeering volgen zal,
hangt uitsluitend af van wat in zekere pe
riod© door het volk zelf als normale spel
ling wordt aangenomen. Komt daarin een
keer, dan gaat ook het bewind tob een an
dere spoiling over. Maar welko spelling in
zekere periode als de normaio geldt, dio
spelling moet zo dan ook zelve stLpfclijk
volgon en zorg dragon, dat het volk dio
spelling kent en verstaa/t.
De tweodo getiteld: Dubbel werk,
geeft to lezen:
Er wordt opgemerkt, dat de niéuwe spel
ling, die thans baan zoekt ito breken, er
niets aan Beeft, of de Regcering al zegt;
go moogt die vrijelijk doceercn, zoo het
plicht blijft om de normaio spelling daarbij
te onderwijzen.
Zoodoend©, aldus argumenteert men, ont
last go de sohool niet, maar verzwaart haar
lasten.
Als overgang is dit zoo. Maar zij, die op
nieuwe spelling dringen, moeten er dien
Djarleep Sahib had na do ontdok king, dat
het kleinood van den tygorgod in de handen
van een der gebate onderdrukkers van z(jn
volk was gelegd, geen minuut ongebruikt
gelaten om hot rechte spoor van den misda
diger te vinden. Heel spoedig al kwam hy
tot de ontdekking, dat deze onder den naam
van een zekeren mr. Franci» Barton maan
denlang in het Eastern-hotel in Calcutta had
gelogeerd. Moeiiyker echter was het uit te
vinden, waarheen mr. Darton na de goedge
lukte ontroering van het kleinood was. ge
gaan. De auto-suggestieve kracht van don
ouden priester was op honderden manieren
geprobeerdhet waarschyniyksto was het,
om aan te nemen, dat z\jn „dwaalziel" hem
den juiaten weg had gegeveu. Slechts iemand
die zyn leven moedo was, zou het kunnen
wagen met het klolnood op Indischen bodem
onder het bereik der vertakte geheime 6ecte
te biyren. Wat was ook natuuriyker dan dat hy
mot het diamanten oog zoo snol mogeiyk
trachtte naar zyn geboorteeiland te komen waar
hem in de reusachtige hoofdstad alle moge-
ïyke schuilplaatsen en bescherming werden
geboden
Weikeu weg echter had. hy ingeslagen
Den directen zeeweg van af de haven van
Calcutta, van waar op den bewustsn dag
slechts een atoomboot, de „Whampoo," naar
Londen was gestroomd? Of had hy gobruik
gemaakt van een der talryke spoorwegen, om
een verwyderd gelegen Indische haven te be
reiken en van daaruit naar Europa over te
steken
Dit was nu de eerste vraag, die moest
worden opgelost. Djarleep Sabib had jaren
lang in Engeland veitoefd ter vervolging van
zyn geheimzinnig doei, en hy was bekend
geworden met alle gebruiken van dat land.
dubbelen last in do overgangsperiode voor
over hebben.
Hun verwachting t-ooh is, dat binnen et
telijke jaren hun spelling triumfeereo zal,
on dan natuurlijk valt de dubbele last weg.
Maar nu verkeer en deze drijvers nog in
hun S t u r m-u n d-D ran g-periodo. En
gelijk elke nieuwe richting, die opkwam,
beginnen moest mot zich dubbolon last cn
dubbele kosten to getroosten, moeten ook
deze vrienden dor nieuw© spelling niet ver
langen, dat ze zonder strijd triumfeoren
zullen.
Zo moeten het er voor over hebben, om
to beginnen mot een dubbelen last te dra
gen, in de hoop cn in de stellige verwach
ting, dat hun spelling eerlang d e nationale
spelling zal worden, en dat dan do dubbclo
last wegvalt.
Die dubbele last wordt nu een middel
van propaganda, dat juist- in hun richting
voortreffelijk werken kon, en door tegen de
zen dubbelen last in do overgangsperiode op
te zien, zouden ze zichzelf van dit kostelijk
middel van propaganda doen berooven, on
aldus toonen, dat het hun met hun propa
ganda geen ernst is.
De politie t© Delft is or in
geslaagd de daders aan to houden van don
onlang* geplcegden diefstal van petten.
Uit een winkel in de Troropetetraat werd
nl. bij nacht do winkel-etalage nagenoeg
leeggestolen. Hqt zijn twee bekenden dor
justitie. Op een deel van het gcstoleno is
beslag gelegd.
Ook te H a a r 1 o m is in r u m o
mate het boekje „De practisclie Anarohiat"
verspreid. Het was een klein mannetje
met den kraag van dc joo op, die het, zon
der iets to zeggen, links en rechts perso
nen in de hand duwdo. Toen do politie er
van hoorde, waa do man verdwenen.
P. J. G.„ korporaal-torpedo-
maker bij do Kon. Ned. marino te Am-
sterdam, een dor twee vordachten van do
te Roermond gepleegde kerkdiefstallen, is
weer uit de gevangenis ontslagen. Zijn
ontslag is gebaseerd op liet feit, dat G. in
den morgen van den dag, waarop na
twaalf uron do diefstallen werden gepleegd,
naar Amsterdam vertrokken is.
Gistermiddag omstreoks
hal fees had een zestienjarige metselaar,
werkzaam met zijn vader, op hot dak van
perocol Lindcngraoht 243, te Amsterdam,
het ongeluk uit te glijden, terwijl hij mot
een emmer kalk op den schouder uit do
dakgoot, door het zolderluik naar binnen
wildo stappen. Hij viel zoodanig mot hot
achterhoofd op do straat, dat do dood on
middellijk intrad. EeDig© toegeschoten
buren namen den jongeling op, dooh zagen
weldra, dat hulp niet meer kon baten. Men
vervoerde hem daarom op een handkar
naar het wijkldkaal van den geneeskundi
gen dienst in <lo Willsmstraat, waar hot
lichaam ter beschikking van do familiebe
trekkingen werd gehouden.
Het lijk van den ongelukkige, dio woon-
aohtig was in do Kinkerst-raat, werd later
namens de familie gehaald.
Do gemeenteraad van Fin-
sterwold heeft besloten tot den bouw van
een tehuis voor dokloozen.
Te Winsohoton is naar het
huis van bewaring gebraohfc do 16-jarigo
dienstbode Chr. W.f van BelÜDgwolde,
die bekende brand gesticht to hebben in
het café Groen, aldaar.
Eon A m e r i k a a n s o h o dame
kan er zich op beroemon, een hoed to be
zitten, welko een unicum is op het gebied
der hoofddeksels. De hoed is vervaardigd
uit do huiden van aoht ratelslangen cn
heeft 500 dollars gekost. Maar zijn trotr
scho eigenares gelooft niettemin een goe
den koop daarmede te hebben gedaan,
want terwijl andere dames ieder „saison"
of iedere maand zich een nieuwen hoed
aanschaffen, bezit zij in haar ratelslangen-
hoed een hoofddeksel voor haar gans oho
leven. De hoed heeft een donkere gr ijs-
bruine tint, de kleur, welko de haid der
ratelslangen heeft; ook de rand is uit
zorgvuldig boworkto huiddcelen gevormd.
Het hardo slangen vel is door oen proces,
En toen hy den volgenden morgen In Euro-
peescbe dracht de witte stad van Calcutta
doorwandelde, had men heusch kunnen den
kon, dat er een door do zon verbrand Engsl8ch-
man in deze kleeren stak.
Toen hij den Maidan overstak, werd hij
door hem volkomen* onbekendo Europeanen
beleefd, maar toch met een zekere vortrou-
welijkheid gegroet. Eonigssdns verbaasd
beantwoordde hij den groet, tot hem inviel,
dat dio vreemdo toch wol buitengewoon
veel op hem moest golijken, als zelfs Para
mo usa door deze gelijkenis in de war was
geraakt. Toen ook een goed gekleed Indiër,
dio een beleerde sohcen to zijn, hem ©ven
eens in het voorbijgaan eerbiedig groette,
maakte hij bij zichzelf de opmerking, dat
deze mr. Barton of hoe hij dan mooht hco-
ten, geen gewono avonturior kon zijn, en
de geheele toestand kwam hem nog raad
selachtiger voor.
Qslioel in gedachten verdiept richtte Djar
leep Sahib zyn schreden naar het plaatsbu-
reau der StoomT&artmaatscbappy, om te Ter-
nemen of een zekere mr. Barton ook plaats
had genomen op de „Whampoo", die eenige
dagen geleden van Diamond Harbour in zee
was gegaan.
De klerk, die de passagiersiyst nazag en
hem schouderophalend verklaarde, dat geen
mr. Barton mot de „Whampoo" was meege-
varen, keek plotseling verschrikt op en zag
hem met verbazing aan.
„Pardon, mynheer", zei hy daarna beleefd,
„maar hoe wonderiyk veel geiykt u op iemand,
die een dag vóór de afvaart der „Whampoo"
ons kantoor heeft bezocht; maar zyn
naam was niet die, welken u dear juist
noemde."
i dal strikt gehoim wordt gehouden, souplo
en vouwbaar gemaakt. De stof is onver
woestbaar; zij is bestand tegen do fohtö
zonnestralen, zoowel als tegen de heftigst©
stortbuien on zoo kan de hoed in ieder
jaargetijde mede. Waar do dame met haar
merkwaardig hoofddeksel verscliijnt, ver
wekt zij algemeen opzion; maar navolging
heeft zij met haar mode tot dusvor nog
niet gevonden en zo zal ook wel geen na
volgsters krijgen. Want 500 dollar* blijven
toch steeds heel wat gold, cn do raeeate
dames, die vau afwiseling houden, geven
cr do voorkeur aan, in ploaU van oen ratel-
slangenhood de nieuwste Purijscho model
len to dragen.
In de havenbuurt vau Hava
na zijn Maandag aanlegsteigers, opslag
pakhuizen, spoorwegloodsen enz. door brand
vernield. De brand ontstond op de terrei
nen van den Havanorspoo-weg. Er zijn ook
heel wat houten schepen icibrand. Do Duit-
acho stoomboot „Helgoland", dio aan do
kade lag, werd zwear beschadigd. Er woei
tijdens den brand een storm. Do sehado
bedroeg Maandagavond reeds een millioen
Nedorlandsch.
Te Bakoe is eon der d i ro o t e n-
ren van de Wotanmaatschappij doodge
schoten, torwijl hij oMtigo werklieden zoido
dat hij zo moest ontslaan.
Donder dagavond is teRos-
tock een jonge operazangeres met uarno
Frieda Barthold, dio vroeger aan do
Borlijnsche opera verbonden was en eer
lang met een ingenieur zou trouwen, in
haar huis doodgeschoten door een Borlijn
sche van middelbaron leeftijd, dio be
weerde vroeger van den ingenieur con
trouwbelofte te hebbon gekregen. De moor
denares is in hechtenis. Zij bekende naar
Rostock te zijn gegaan met de bedoeling
do ander dood te schieten, wanneer die
niet van den man afzag.
In het Ajm e r i k a a n s o h o Huis
van Afgevaardigden heeft de beraadsla
ging over het. wetsontwerp tot wijziging
van invoorrechten Donderdag haast tot
een vuistgevecht goloid. Fordney, Afge
vaardigd© van Michigan, pleitte tegen
vrijhandel in hout. Bryde, van Mississippi*
viel hem in de redo met do opmerking*,
dat Fordney belang heeft bij een hout
zaagmolen van het hout-syndioaat. Ford
ney sohold Brydo voor domkop uit, waar
op dezo op Fordney toeliep, onderwijl zijn
ja* uittrekkende, en hem uitdaagde, maar
op to komen. Andere afgc-vaardigden
kwamen tuesohenbeide en leidden Brycb
naar zijn zetel terug.
Jamaica is oon Engelse ho
kroonkolonie met beperkt zelfbestuur. Do
Wotgevendo Raad heeft een minderheid van
verkozen leden (14 tegen 16). Dezer dagen
nu heeft dio Raad met een kleine meerder
heid een wetsontwerp verworpen, dat ook
aan de vrouwen het kiesrecht gaf.
Naar do „D aily Mail" uitPe-
tersburg vornccmt, is to Samara een vrouw
met name Popowa in hechtenis genomen
onder besohuldiging, dat zij oen driohon-
dord moorden heeft begaan. Sedert dertig
jaar hield zij zich nl. bezig om vrouwen,
die ongelukkig getrouwd waren, door ver
gif van haar echtgenooten te ontdoen. Zij
deed het voor een kleinigheid. Nooit heb *'k
eon vrouw vergiftigd, zei do gifmengster,
dio wol een eigonaardigo kampioen voor
vrouwenrcohlen is.
In de Langlaagtediope mij n
to Johannesburg sprongen Dondordag door
een ontploffing do pijpen, die vorsche luoht
aanvoeren. Zestig Kaffors en negen blan
ken raakten dientengevolge van do bedorven
lucht bedwelmd. Aoht Kaffers stierven c.*
aan. De overigen zullen, naar verwachting,
over onkclo dagen boter zijn.
Hij was er wol aohtor. Op
OTigineelo wijze heeft dezer dagen een
boekhandelaar to Boedapest eenige hon
derden exemplaren van een boek verkocht,
waarmee hij anders zou zijn blijven zitten.
Hij liet strooken papier4 drukken met hot
opschrift: „Wat een meisje vóór het huwe
lijk weten moot", en liet dezo op de bookzn
pLakkcn. Natuurlijk lokto het veel bclovon-
do opschrift tal van nieuwsgierige meisjca
in den winkel van don boekhandelaar en
deze raakte binnen enkele dagen een aan
zienlijk aantal kookboeken kwijt.
Djarleep Sahibs oogen schitterden van vreug
de by hot hooren vau deze woorden.
„En besprak dezo heer een plaats op de
stoomboot?" vroeg hy haastig.
De klerk bedacht zich een oogoublik.
„Er komen zooveel menschen aan het loket,"
verontschuldigde hy zich. „Laat u my een
oogenbiik bedenken. Ik meen haast wei, dat
ik dezen heer een plaatskaartje tweede klasca
voor de „Whampoo" heb gegeven. Maar Ik kan
me wel vergissen." De klerk wreef eens over
zyn voorhoofd. „Wacht u nog een oogenbiik,
mynhoerik geloof, dat er dien morgen slechts
weinig passagiors bier zyn goweeut. Ja, wacht,
nu herhmer ik het me wel weor, dadeiyk nr.
dien heer, die zoo op u geleek, kwam een jon^o
dame, die eveneens een overtocht tweede klasra
naar Londen nam. Zy was de eeifigo; dat weot
ik heol zeker. Wanneer dus die heer niet slechts
hier kwam om inlichtingen in te winnen, mzar
zich voor do „Whampoo" liet InschrUven, dan
moet hy dus vóór do dame op de ïyst zyo
opgenomen." De man n&m opnieuw zyn lyet
op. Kyk, hier hebt u den naam der dame
miss Esther Greane msar vóór haar staat
een mr. Bouch genoteerd en u vroeg naar een
mr. Barton. Ik moet me dan ten slotte zeker
toch nog hebben vergist."
„En deze mr. Bouch is met de „Whampoo"
vertrokken?"
„Ja zeker. Hy heeft esn overtocht naar Lon
den genomen.''
(Wordfe icryolgdj
