n in den Rug.
DOOFHEID.
Aeademienieuws.
Agenda yan de week:
Uit de Reehtzaal.
De scheepsramp iuhij hel lichlschlp „Idees."
Do eorste stuurman Schuil er, uit Ham
burg, vau het verongelukte schip „Marga-
reuia", daartoe uit iwotterdam overgeko
men, heeft de drie in het lijkenhuis van
het politiebureau Dumsbnaat to Schevenin-
gen gebraohio lijkon herkend als die van
uen kapitein Ehlert WohlerB, uit Ham
burg, diens vrouw, "wier familienaam Vohs
is, en van den smid Keiuhard, uit Thürin-
gen.
Voorts is nog to Scheveningen aange
bracht oen averij boek ten name Schmidt,
"Wonende in een plaatsje bij Hamburg.
Daarheen ia door de politie om inlichtin
gen geseind.
JJo namen van de geredden zijn: d« eerste
stuurman A. Sohuller, de Deen Agerbeck,
de matrozen 0. Wittenhagen, A. Schloiff,
O. Nickel en de scheepejongon S. Gingelor,
ailen behalve de hoer Agerbeck, Duit>-
•cners.
Zooalfl gemeld werd heeft de eerste
stuurman van de ,,Margaretha" van zijn
reedcr te Hamburg een telegram ontvan
gen, inhoudende, dat nog 9 man ziah mot
een reddingsboot hebben kunnen redden
en te Lowestoft zijn geland. In het geheel
Hjn dus 15 personen gored.
N&dero b ij zonderheden.
Onmiddellijk na het bekend worden der
ramp heeft een der redacteuren van het
„Rott. Nbl." zich op weg begeven om na
dere bijzonderheden van ooggetuigen te
vernemen en het it hem gelukt op de werf
van de firma Wilton, waar thans 't Noor-
•che stoomschip .Mascot" in reparatie ligt
en in 't „Deutsches Seemannsheim" aan de
Boompjes te Rotterdam, een volledig en in
bijzonderheden sterk aangrijpend overzicht
van bet gobeurdo te verkrijgen.
De Mascot" vertrok Zaterdagmiddag
Van Rotterdam zeewaarts met bestemming
naar West-Hartlepool.
Het wat slecht weer. Er woei een vrij
tterko Noordenwind en een dikke sneeuw
jacht joeg door den vroeg duisteren avond.
Zonder eenig bezwaar nochtans werd volle
zeo gevonden en het lichteohip ,,Maas'
was do Mascot", Westwaarte omzwen
kend, reeds gepasseerd, toen plotseling,
terwijl de sneeuwbui allee omhulde van
'dichte ondoordringbare duisternis, een hef
tige schok en een zwaar mokerend gekraak
de bemanning verschrikte.
De rauwe sohrikkreten aan boord van de
„Masoot" klonken tegen het angstig hulp
geroep dat op korten afstand vernomen
werd, schrikkelijk op.
Intussohen is aan boord van de Mas
cot" de paniek geen oogenWik beangsti
gend geweest. De stoere Noor, die daar
het bovel voert, had slechte een oogenblik
noodig om te onderzoeken of do aanvaring
voor zijn vaartuig onmiddellijk gevaar op
leverde en toen dit niet het geval bleek,
was hij onmiddellijk op redding van ande
ren Macht en nog geen vijf minuten na do
aanvaring aldus verzekerd© mannen vau
de „Masoot" klonk zijn bovol.
„Booten ui tl"
En. dat bevel werd onmiddellijk begro-
pen en uitgevoerd. Twee sloepen worden
aan stuurboord gestreken en gespierde
roeiers zotten zich aan de riemen, om de
booten te brengen daar, waar het hulpgo
schreeuw verflauwend reeds op-klonk.
Dat was in den donkeren nacht, met
dene guren natten wind, die wreed uit het
Noorden aanjoeg, een vreeselijke bocht. Bij
het licht der scheepslantaarns was do woes
te zee in slechts korten omtrek verlicht.
"Van redding in dirocten zin kon geen
•prake zijn, het aangevaren sohip was al
reeds gezonken, men kon met de booten
slechts aanhouden op de plaats, van waar
nog hulpgeroep word gehoord, of de man
nen in de sloepen konden slechts schreeu
wen en, dharmoe, de schipbreukelingen, die
ln zee mochten rondzwommen, opmerk
zaam maken op do nabije hulp.
En zoo werden zes man en een hond uit
het water omhoog getrokken en in sloe
pen gebracht.
Aan boord van de
„M a r ga reth a."
Het andere schip, de „Margaxetha", was
een Duiteoh dricniast&chip, op weg van Chi
li naar Hamburg.
„Wij haddon een moeilijke reis gehad,
vertelden de schipbreukelingen, die gered
sijn. Ai zooveel maanden waren wij op weg.
Den 80s ten October van het vorig jaar waa
one sohip, mot bestemming naar onze „Hei-
math", naar Hamburg, van Iquique in Chi
li weggezeild. Bijna voortdurend hebben wij
moeilijk weer gehad en van de zeemans
kunst van onzen kapitein Wohlcrs werd
veel geöischt.
Den 8sten Maart voeren wij van Dover,
ons laatste station, weg en wij zouden wel
dra in Cuxhavcn kunnen binnenloopcn.
En toen ie dezo afgrijselijke ramp ge
beurd.
Nu Zaterdagavond dan Zondag in het
jrooruitzicht waren do meesten onzer al
vroeg in kooi gekropen. Do kapitein en de
£de stuurman hadden de wacht. Het was
rauw weer, maar tooli niet méér veront
rustend, dan wij reeds zoo vaak hadden
doorstaan...
Om negen uren geschiedde de aanvaring.
Dwars op de „Margaretha" tn, voer cie
VTeemde boot en dadelijk sloog de zeo in
golven binnen. Er was geen gedachte aan
redding.
„Wij kunnen zoo moeilijk vertellen wat
er gebeurd is", zeiden de overlevenden.
Ieder daoht slechts aan zichzelf. Wij weten
slechts, dat or van maatregolen ondor lei
ding geen sprako kon wezen. Het ging te
•nel.
Toch hebben enkoleil onzer nog een red
dingsboei te pakken kunnen krijgen en die
omgedaan. Ook de kapitein en zijn vrouw
hebben dat kunnen doen. Maar of zij te lang
naar hun kind.hebben gezocht dan wel of
■ij van hot dadelijk overhellende schip zijn
afgegleden, weten wij niet."
TJit den mond van een anderen geredde Is
het volgenjde opgeteekend: De „Margare
tha'' ging met den kop in de „Mascot". Eeq
der waohtalieden werd meegesleurd en sloeg
overboord. Onmiddellijk werd een boot uit
gezet. Opmerkelijk was het kalme gedrag
van den kapiteinsvrouw, die met haar
zoontje den kapitein ging opifcxken om
hem te zeggen, vooral niet de wollen de
kens te vergeten. De kapitein, het groote
gevaar ziende, gaf het jongetje aan zijn
moeder terug met den raad zich naar het
achtergedeelte van het schip te begeven
waar het veilig waa. Het heeft niet mogen
baten. Zij zijn verdronken.
De redding door een hond.
Van de zes geredden hebben de meesten
vrijwillig den sprong in het water gedaan.
Zij kon-den allen goed zwemmen. Op één
na. En deze was reeda zinkende, hij nou
het lot deelen van de omgekomenen. Toen
plotseling voelde hij zioh krachtig in den
kraag gegrepen, woest bijna, dat het pijn
deed. Maar hij werd boven gehouclen.
Het was de ijzersterke doghond, de trou
we moedige scheepshond. Hij heeft den
zeeman meer don een kwartier met het
hoofd boven water gehouden, zoolang tot
van een der aioepen het heftig geplas, dat
de sterke hondenpooten in het water maak
ten, werd gehoord.
Toen werden man en hond in de boot ge
trokken. Man ©n hond tegelijk want het
dier liet niet los, eer beiden veilig in de
sloop waren.
Men ontroert bij het denken aan het
edele instinct dat zulk een dier zoo volko
men eigen gevaar doet vergeten en den
wil geeft te redden, wat in nood verkeert.
Hij zou mee verdronken zijn, liever dan
los te lateD, wat zijn redcKngsmoed heeft
aangegrepen.
De prachtige hond was gisteren in het
Duitecho zeemanshuis. Zijn baas, de kapi
tein, is dood, maar de man, dien hij gored
beeft, behoudt hem voor zich en zal hem
ongetwijfeld zijn leven Lang in liefde als
kameraad bij zich houden, hetzij thuis,
hetzij op een nieuwe reis, in nieuw gevaar...
De redding.
Vijftien minuten ongeveer hebbon de
meeste schipbreukelingen rondgezwommen
tot zij de lichten op de booten in het oog
kregen, dan hielden rij daarop aan en wer
den gered.
Maar zoolang konden de meesten het niet
volhouden. Zij moesten de reddingspoging
opgeven en zonken weg in het koude graf.
„Wij hebben ze hooren schreeuwen en
kreunen", vertelden de overlevenden. Maar
aangrijpender, on verge tel ijker, zoo droef,
dat we er nu nog om huilen kunnen, was
het geroep van een kinderstemmetje, dat
we allen gehoord hebben, even tot het ver
stierf: „Mama, mania I"
Het was het kind van den kapitein. Va
der en moeder waren reeds verdronken.
Het stond op het zinkende sohip en riep
nog om moeder
Waarlijk, het is te begrijpen, dat de zee
lieden, zelf vaders van kinderen, tranen in
de oogen kregen, toen zij dit roerend ver
haal deden...
Aan boord van de „Masoot" werden de
geredden opgenomen en hartelijk verzorgd.
Van vijf man was de toestand zeer goed, rij
konden dadelijk in de kajuit zelf de nieuwo
droge kleeren aantrekken, die do Noorscke
zeelieden hen aanbrachten.
Degeno, die door den hond was gered,
had een massa zeewater binnengekregen. Hij
was nagonoeg bewusteloos en moest als een
zieke worden geholpen en verpleegd.
Er werd dadelijk sterke thee gezet en de
zee man dronken de warme verkwikking
als godendrank. Daarna een heet© cognac-
groo en rij voelden rich, droog en veilig en
warm, weder mensoh.
Verdero pogingen.
Do kapitein van de „Masoot" heeft met
Lofwaardige zeemansnauwgezetheid zijn
schip, met de sloepen, den ganschen nacht
en tién heeden volgenden voormiddag, ln
de nabijheid van de plaats van de ramp
gehouden.
Doch er was, belaas, niets meer t© red
den dan wat er in het eerste kwart uur go-
red werd. Bij don doorbrekonden morgen,
van dichte aneeuwnevels doorjaagd, zag het
oog nergens meer iet-s van de „Margare
tha" dan wat ronddrijvend hout.
Eindelijk, in den namiddag, gaf de ka
pitein het bevel om de reis naar Rotterdam
te beginnen, terug naar de nabije stad van
afvaart.
Daar is dan het sohip met een gebroken
voorsteven en met aan beide zijden inge
drukte boegplaten op de werf van Wilton
gebracht, waar do bekwame arbeiders, de
matorieele schade wel spoedig zullen her
stellen, opdat de reis naar West Hartlepool
kan worden voortgezet.
Politie-agenten.
Wat wij wel dachten, is geschied. De
boeten, waartoe de agenten rijn veroor
deeld, zijn ons thans geheel toegezonden.
Wij danken de vriendelijke geveral Het
tal dan agenten zeer zeker een spoorslag
zijn om hun plicht te doen, waar zij zich
overtuigd kunnen houden steeds een goed
gedeelte der ingezetenen achter hen te heb
ben, dio iets voolen voor het „ordo moet
er rijnl" zonder dat do agon ten zioh daar
door tot uitersten zullen Loten verleiden.
Wij ontvingen van S. D. v. C. 10 postze
gels, ie 60 cents; A. 0. 25 cento; J. E. D.
30 cents; P. W. H. 60 oents; van O, 50
cento; van D. N. L. v. T. 1 gulden; van
S. 6 guldeDvan F. van R. 1 guldenvan
K. 8. 1 gulden; v. H. 25 oentej totaal
26.80 gld.
Telegrafisch wssrbsrlsht,
ossr wssroeraiogsD in den morgen von 16 Maart.
Medegedeeld door het Kon. Ned. Meteor. Iostitoat
te De Bilt.
Waarschijnlijk hoogste barometerstand
770.7 te Seydisfjord; laagste 744.1 te
Breslau.
Verwachting tot den avond van 17 Maart:
Zwakke tot matigen noordelijken tot wes
telijken wind. Veranderlijke bewolking.
Sneeuwbuien. Dezelfde temperatuur.
RELCAHE.
k 40 Cents per regel.
2949 16
Degenen die er aan lijden weten wat
hel li. Weel Qij ook dat Klooster-
lalsem een oerzachlingsmlddel zon
der weerga Is en rugpijnen geneest f
Prijs per pol 0.35, 0.75 en 1 .'20.
Let op den rooden band met hand-
leekening L. I. Jlkket.
4-+-H-4- ++-H-+++
Gestreepte'
Gekartelde
Shantang-
Armure-
Zydoufabrlkant UENNËBERG, Zurich
(K. u. K. Hofl.). 29*7 8
en vHenneberg
Zyde" ln alle prU-
zsn. Franco en
vr\J van Invoer
rechten thuis. Mon
sters omgaand.
Een groot specialist vertelt hoe h^J
den oorsprong dezer ziekte en
het middel haar te genezen, heeft
ontdekt.
Wat ia doofheid? Weinigen kunnen het
zeggen, zelfs zij die aan dit vreeselijk ge
brek ernstig lijdon, kunnen zijn plaag en
smarten niet met juistheid beschrijven.
Wat is doofheid? Langen tijd heeft dit
probleem rijn oplossing ontloopen. Het was
eindelijk voor een Engelsch specialist weg
gelegd, niet alleen het vraagstuk op te los
sen, doch wat belangrijker is een vei
ligo geneesmethode voor deo-e ziekte te
vinden.
Prof. Keith-Harvey, die in dit bijzonder
vak een der grootste namen van onzen tijd
verwierf, heeft, na vele jaren van studie,
een boekje uitgegeven voor allen wier ge
hoor te wenschen overlaat. Men zal er de
ontdekking van den oorsprong van doofheid
on tevens do aanwijzing cener geneesmetho
de, welke ieder lijder gemakkelijk tehuis
kan toepassen, in beschreven vinden.
Doofheid beteekent het onvermogen tot
het hooren van geluiden. Zij moet worden
toegeschreven aan ontsteking vaii zekere
inwendige organen ©n niet zooals algemeen
wordt ondersteld aan een doorboord
trommelvlies. Doofheid kan uit een gewone
kou in het hoofd voortkomen en, indien
verwaarloosd, tot algekoel verlies van het
gehoor verergeren.
Ecu üödi'leghjke ziekte.
Doofheid is do bedrieglijkst© en verrader
lijste aller ziekten, ieder en dag ernstiger
wordend. Zdj is een ziekte, die zoowel geest
als lichaam aantast cn kwelt haar prooi
tob de grenzen der krankzinnigheid.
Professor Keith-Harvey, wiens boekje
een werkelijk complete handeling over dit
vraagstuk geeft, vertelt ho© hij doofheid,
oogziekten, geluiden in het hoofd, oorvloei
ingen, enz. behandelt. In dat werkje ver
klaart hij het systeem dat hem zoo beroemd
gemaakt heeft.
Duizenden erkentelijke brieven, door
vroegere patiënten aan hem gericht, rijn
daar om rijn succes te bewijzen. Velen wen
den zich tot hem en niet een dezer patiën
ten heeft hij ooit persoonlijk gezien of ge
kend. De waarlijk buitengewone genezin
gen waarvan dezo brieven spreken, zijn
voldoende oan ieder mot hoop op de groote
kans zelf genezen te kunnen worden, te ver
vullen. 2944 88
Een Interessant boekfe om niet.
Dit boekje dan, nu ook in uw taal ge
schreven, van zoo'n groote waarde en be
lang voor zijn lezers wenscht Professor
Keith-Harvey aan ieder <Ee er hem om
vraagt, gratia toe te zenden.
Schrijft aan Professor G. Keith-Harvey,
117 Holborn (Kamer 69.) London E. C.
England, per 5oento-bviefkf4aTt of per
brief 12j cent ten einde een exemplaar
gratis en franco te ontvangen.
Leiden. Benoemd tot assessor II, Col
legae van het Leidsch Studentenkorpe, bij
enkele ©kandidaatstelling, de heer O. J. v.
d. Wijck, Batavia,
Het oollegium is voor het loopend uni-
versiteitejaar thans samengesteld uit de
heeren: G. E. Kronenberg, Deventer, prae
sea; W. H. L. Haitink, Leiden, afc-actis;
H. G. von Oven, Den Haag, quaestor; A.
F. Teldere, Den Haag, assessor I en O. J.
van der Wijck, Batavia, assessor II.
Voor t tijdvak van 1 April tot on met
31 December 1909, benoemd tot prosector
bij de pathologische anatomie aozi de Rijk»-
universiteit te Leiden, de heer J. P. I*
Hulst, thans assistent.
Nederland en Harokko.
Naar „De N. Ct." verneemt-, moot bfj
de Regeexing het plain bestaan binnenkort
een buitengewone missie naar den nieuwen
Sultan van Marokko uit te zenden, welk
gezantschap tevens belast zou zijn met het
aambieden van een geschenk namens H. M.
de Koningin.
Dinsdags
Stadsgehoorzaal. Tweede gewoon Concert Maat
schappij voor Toonkanst door Het Rotterd. Trio.
8 uur,
Leitisohe Volkshuis. Samenkomst Leger dee
Heils, te houden door Oom. ltidschell. 8 uur.
Woensdag:
Leideohe Schouwburg. (11de Abonm-VoorsL)
,De kandidatuur yan Hommel", Blijspel. 8 u u r.
Vrijdag»
Kleine zaal Stadezaal. Concert Virginia Snggia,
pianist© en Paul Giuppé, violoncellist. 8 uur.
Zaterdag:
Du Nord. UilvoeriDg Korporaals-Vereeniging
,De Driekleur". 8 uur.
Dagelijks:
Buiteneociiteit .Amicitia". Woensdag middag
en -avond en Zaterdag-middag tv -avond, alemede
zondag-avond, van 7li uren: Bioscope theater.
Leidtcüö Kunetvereenigiog. Tentoonstelling
Schilderijen ods. door hduud Koning eu Hart
Nibbng. 12—4 u ur.
Hel tewatcrlaiin van „De Zeven Provinc ên."
(Vervolg van gisteren).
Na de lunch nam de Prins in oogon-
sohouw het vaartuig „De Halve Maan", de
reproductie van de Galjoot van kajpitein
Hudson, welk© op de marinewerf in aan
bouw is. Daarna vertrok Z. K. H. met een
sloep van do werf naar het Centraalstation
begeleid door den commandant der marine
en den adjudant van dienst. Te 3 uren 55
verliet de Prine de hoofdstad, vergezeld
van den minister van Marine en uitgeleid
door den vice-admiraal Sweert© do Lan-
das Wyborgh on den burgemeester van Am
sterdam, mr. Van Heeuwen.
Ilaagscue ue.htbQiik.
Mishandeling te Noord-
w ij k e r h o u t.
In do bank der beschuldigden van deze
rechtbank verscheen gisternamiddag nog
de 26-jarige arbeider A. v. d. B., te Noord-
wijkorhout. De president herkende htm
onmiddellijk als een getuige in een vorig
mishand elingviaak je, te Noordwijkerhout.
„Toen had je klappen gehad, heb je zo
nu gógeven?" vroeg ue president.
Beklaagde lachte goedig, doch getuigo
Jan N., 30 jaar, eveneens arbeider in dit
dorp, zou het geval wel verklaren.
Op den avond van 16 Febr. zaten zij
samen in de herberg van do wed. Coster
en daar had Arie verschil met zekeren
Vos, als we het wel begrepen hebben, over
een meisje. A. was vrij opgewonden en
Jan, die met hem bij één baaa werkt, zou
hem kalmeeren en toen heeft Arie zijn
Langen arm uitgestoken en....... hem ge
krabbeld; eon slag was het niet.
De 19-jarige M. Ueerling meende wel,
dat het een klap was, maar niet erg, en
do 40-jarige J. Warmen dam, die ook van
de partij was ge we eet, had gezien, dat
Nulkes, bloedde.
D0 officier vroeg een boete van f 6, suba
3 dagen.
Beklaagde dacht heelemaal niet straf
baar te zijn. Hij had maar oven de hand
uitgestoken.
Appèl tegen een vonnis van
b. et Leidache Kantongerecht
in zake overtreding van hot
reglomont op de spoorwegen.
H. M. C., 28 jaar, koopman in manufac
turen te Leidcm, was door den Leidschen
kantonrechter veroordeeld tot 5 gld. boete
of 2 dagen hechtenis, omdat hij zich op
16 Deoember 1908 in den trein van het
Holl. Spoor tusschen Leiden en Voorscho
ten als „man" zou hebben bevonden in
een damescoupó 2de klas.
Tegen dit vonnis was C. in hooger be
roep gekomen en dit zaakje vorderde gis-'
teren heel wat tijd van do rechtbank.
O., voor de balie geroepen, wilde de
toedracht der zaak meedeelen, maar daar
voor gaf do president hem do gelegenheid
niet. Deze wikte liever hl vragend tot
de ware toedracht komen.
Het bleek nu, dat O. met zijn moeder
en zuster had plaats genomen in een hee-
rencoupó van een zg. doorloopenden wag
gon met zijgang. De damea moeeten naar
het buitenland en C. vergezelde haar slecht®
tot aan Den Haag en daarom werd spoe
dig naar een aindero afüeeling, bestemd
voor dames, verhuisd, waarin zat een 18-
jarige dame, mej. Tekla de Jong, uit Den
Haag.
Beklaagde had toen in de deur van den
damesooupó gestaan met den eenen voet
even over de streep, em had nog aan de
jongedame gevraagd of zij last had van
tooht, want dan had hij zich verwijderd
Deo© voelde echter geen tocht en zoo b
hij met zijn lichaam buiten den damescoupé
en kon toch in contact blijven met moeder,
taster en juffrouw Tekla.
Maar daax kwam de oonducteur, die
zeide, dat hij daar niet mocht staan.
Daarover kregen conduoteur en reiziger
woorden en 0. wilde maar het liefst, dat
hij hem zou verbaliseer en, dan zop de
rechter kunnen uitmaken wie gelijk had.
Aldus geschiedde en wij weten met welk
gevolg.
De conducteur, de ook 28-jarige P. H.
Tel, moest nu worden gehoord. Hij zeide,
dat C. den damescoupé was binnengegaan
en de deur had willen sluiten.
Er ontstond na deze verklaring een heel
disoourg over do inrichting van zoo'n wag
gon met zijgang. De president maakte een
teekening en daaromheen schaarden zioh,
behalve do rechtbank, de verdediger, de
getuigen en beklaagde. Het" leek ons toe,
dat men zich er toch geen bijzonder heldere
voorstelling van maakte.
De conducteur zeide bijv., dat de deur
naar binnen opensloeg, zoodat beklaagde,
wild© hij deze sluiten, in den coupé moest
gaan.
Mej. Tekla de Jong, die eerst een beetje
schuchter optrad, doch weldra op haar ge
mak kwam, hield staande, dat de deur
naar buiten opensloeg, waardoor de con
ducteur aan het twijfelen raakte, want er
waren ook wel waggons, waarvan de deur
een buitenwaartsohe beweging maakte.
Mej. Tekla had aan beklaagde zeker
wel aandacht geschonken; zij wist althans
beslist te verzekeren, dat hij Blechts met
één been in den coupé was geweest.
De verdediger, mr. Cosm&n, uit Leiden,
bad ook nog gedagvaard de moxler en de
zuster van beklaagde, die dan buiten eede
zouden moeten worden gehoord.
De president gaf den verdodiger echter
in overweging eerst het requisitoir van
den officier af te wachten.
En deze, al wilde hij de goede trouw
van den conducteur niet in verdenking
brengen, twijfelde sterk of de conducteur
wel juist opgemerkt h'ad en vroeg daarom
vrijspraak.
De verdediger sloot zich natuurlijk bij
dit requisitoir aan, doch meende, voor
zoover dc rechtbank er nog eens a/nders
over oordeelen mocht, nog enkele omstan
digheden naar voren, te moeten brengen.
Op zichzelf is de omstandigheid, dat be
klaagde de zaak dadelijk zoo hoog opnam,
reeds can bewijs, dat hij niet in den
coupé is geweest. Hij toch heeft op een
proces-verbaal aangedrongen wat hij niet
zou hebben gedaan, als hij zich schuldig
«rist.
Daarbij komt de pertinente verklaring
van het hem geheel vreemde meisje, welke
verklaring moedor en dochter kunnco be
vestigen. Dat de deur Daar buiten open
sloeg, bewijst pleiter ook hieruit, dat voor
de deur in den coupé koffers stonden. PL
drong dan ook met vrijmoedigheid op
vrijspraak aan.
Eenvoudige beleodiging te
K a t w ij k.
Hierna versoheen in de bank der beschul
digden H. E. do R. Z., 43 jaar, arts to
Katwijk-aan-Zee, wien ten laste was go-
legd, <iat hij ten opriöhte van Lena v. d.
Plas, weduwo van Huib Haasnoot, zou
hebben verklaard: „Het is oen groote op-
licutster," welke woorden" door do vrouw
werden aangehoord en waardoor zij zich
in haar eer en goeden naam voelde aange
tast.
Beklaagde had nog een vordering voor
medische hulp op deze vrouw, dooh dit
stond slechts in een zeer verwijderd ver
bond tot de aanleiding van deze beleedi-
ging.
D© vrouw was den vorigen avond bij den
beklaagde geweest, naar aanleiding van
het schoolverzuim barer kinderen, daar be
klaagde voorzitter ia der Commissie tot
wering van Schoolverzuim.
Toen had hij haar naar den gemeente
ontvanger verwezen, die kantoor houdt op
do secretarie der gemeente Katwijk. Den
volgenden morgen, 9 November 1908, was
de vrouw daar om met den ontvanger over
haar financieele omstandigheden te spre-.
kon.
De dokter was er toevallig ook, on. «aan
gifte te doen van do geboorte van een kind.
Hij hoorde de vrouw ook zijn naam in ver
band met het onderhoud van den vorigen
avond noemen, waarbij zij het deed voorko
men, dat hij vrijstelling van scbooJgeld
wenachelijk achtte.
Toen, de vrouw kennende al9 niet be
trouwbaar, had hij gezegd: „Wees maar
voorzichtig; zij is een groote oplichtstor."
„Was u driftig?" vroeg de president
„Neen," zeide beklaagde, „maar bedoe
ling om te beleedigen had ik niet."
De pr-s!dent meerde, dat deze veront
schuldiging niet opgiDg. Het is niet de
vraag wat beklaagde er mee bedoeld heeft,
maar wat de woorden bettekenen voor
hem of haar, wien of wie zo worden toege
voegd. Op die manior zou men altijd kun
nen beleedigen en later zeggen het niet als
een beleediging bedoeld te hebben.
Beklaagde merkte op, zich wel te zullen
wachten deze woorden weer te gebruiken,
als hij tegen deze vrouw waarschuwen wil.
De woorden zijn hom ontglipt.
Vrouw Van der Plas, 35 iaax, werd nu
gehoord. Zij verklaarde, dat de dokter
haa.r do woorden had toegevoegd. Do ver
dediger, mr. J. C. van der Lip, van Leiden,
liet haar vragen bij wien ze de klacht had
ingediend en wie haar had opgenomen,
waarop zij antwoordde: „de inspecteur
N umans."
De 2S-jarige inspecteur van politie te
Katwijk, C. P. Numans, daarop gehoord,
verklaarde nu, dat hij de klacht had aan
gehoord en in schrift opgesteld. De waar
nemende burgemeester, de heer Corn. Was
senaar, had er bij gezeten, doch hij had
de vrouw ondervraagd. De loco-burge
meester had alleen geteekend.
De heer Wassenaar bevestigde dit; hij
had alleen nadat do heer Numans het stuk
had voorgelezen, gevraagd of het overeen
komstig de waarheid was, waarop d©
vrouw bevestigend had geantwoord, waar
op hij het stuk had geteekend.
De substituut-officier, mr. Van Loock©-
ren Campagne, merkte op, dat. volgens art.
13 van het. Wetboek van Strafvordering,
een aamkllr.dht moet worden opgenomen
door den hulpofficier van Justitie, in dit
geval door den waarnemenden burcremees-
ter Dit is niet geschied. Niet alleen is de
klacht bii den inspecteur inerrdiend. maar
deze heeft baar ook op schrift gesteld, zoo-
da t rij onwettig is.
Hij verklaart alzoo het O. M. niet ont
vankelijk voor deze strafvordering. Had
de beklaagde dit eerder gezegd, dan had
deze terecht ritting kunnen worden voor
komen.
Mr. J. 0. van der Lip antwoordde hier
op, dat- hij zekerheid moest krijgen hierom
trent. Wel zag ook hij, dat de onderteeke-
ning niet van dezelfde hand was als die
van den steller van het, stuk. maar daarom
trent kon hij eerst, hier voldoende licht
krijgen. En hij moest alles aanwenden, om
dwn beklaagde te helpen.
Want d* yaok is niet zoo onb'xlnidend sis
ze wel schijnt. Zij is voor belangde, een
man met een positie in Katwijk, zelfs zeer
