ho, ma
Vrijdag 13 Maart.
A°. 1909.
Qeze fëourcnt wordt dagelijks, met uitzondering
van (§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze Vroede Vaderen.
1 FEUILLETON.
Kaar wondaroog.
ritus UKZER COlRANTi
Teoi L«:dm pet week 9 Oent«; per 8 maandan J S J f 1.10.
Buiten Leiden, per tooper en wur .genten gereetigd lijn 2 1, 1.30.
Franco per post1.66.
PRI.'3 DER ADVERTENTIES:
Van 1—6 rogela f 105. Iedere regel meer f 0.171. - Grootere letter» naar
plaatsruimte. - Kleine adrertentiên ran 30 woorden 40 Oentacontant; elk
tiental woorden meer 10 Cents. - Voor bet incassoeren wordt ƒ0.05 berekend.
i
1
Inschrijving Leerlingen voor de
Openuare Herhalingsscholen.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeen© kennis,
dat de inschrijving van nieuwe leerlingen
voor de openbare Herhalingsscholen zal
plaats hebben van 15 tot en met 20 Maart
i o.s., dagelijks des namiddags van seven
1 tot acht uren:
voor de jongeus, in do sohool aan de R&r-
te Mare;
voor de meisjes, in de school aan do Lan-
pebrug-
dat tot het herhalingsonderwijs worden
boegelaten
la tij, die na het gewoon lager onderwijs
ie hebben genoten, rich ter inschrijving voor
den onmiddellijk daarop volgenden cursus
jr&n het herhalingsonderwijs aanmelden;
So. zij, die niet vallende in de bermen, be
doeld sub lo., bij een af te leggen examen
blijk geven, dat zij het onderwijs in een der
klassen v-n dc Herhalingsschool kunnen vol-
geD
dat de inschrijving geschiedt voor den uit
gebreid en cursus van 283 oren, die over het
geheele jaar loopt en waarop onderwijs
gegeven wordt:
voor de jongens, gedurende de zomer
maanden, in: Noderl. taal, rekenen aan-
echoinvolijko meetkunde, aardrijkskunde,
geschiedenis en teekenen; gedurende de
wintermaanden bovendien in: handelsreke-
nen, kennis der natuur, natuurkennis van
iden mensch en gezondheidsleer
voor de meisjes, gedurende de zomer
maanden, in: Noderl. taal, rekenen, oard-
rijkslrun.de, geschiedenis, handwerken, huïa-
boudkundo, kookkunst en de behandeling
Van de wasohgedurende de wintennztan-
den bovendien in: kennis der natuur, na-
buuvkeimia van den mensch en gezondheids
leer;
dat het verschuldigde schoolgeld bedraagt
iroor iederen leerling 20 oenta per maand,
Welk bedrag echter wordt teruggebracht tot
fe cents voor kindoren van minvermogen
den, terwijl kinderen van bedeelden en on-
Vermogenden kosteloos het onderwijs kun
nen volgen
dat nadere inlichtingen omtrent dagen en
txren waarop het onderwijs gegeven wordt,
bij de "inschrijving door de hoofden der be
irokken scholen zullen worden vestrekt.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester
1 VAN HEYST, Secretaris.
Lolden, den llden Maart 1900.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
V Celet op art. 12 der Drankwet;
Brengen ter algemeeoe kennis, dat door
He Wed. L. VAN DER KROFT, wonende
--/ie Leiden, verzoekschrift ia ingediend, om
Vergunning tot uitoefening van den klein-
1 band el in sterken drank, voor gebruik ter
plaat so van verkoop of elders in de bene
denlokalen van het perceel Beestenmarkt
32.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemees Eer
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 12 Ma-art 1909.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouder! yan
Leiden
Golefc op art. 12 der Drankwet;
Brengen ter algemeene kennis, dat
door do Wed. M. L. HêREUR, wonende te
Leiden, verzoekschrift is ingediend, om
vergunning tot uitoefening van den klein
handel in sterken drank, voor gebruik tor
plaatse van verkoop, of elders in het voor
huis van het perceel Langograoht 116.
Burgemeester cu Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester,
VAN HEYST. 8eoretaris.
Leiden, 12 Maart 1909.
*t Was een schappelijke aganda gisterna-
mkudag, waar men zich met eonige zelfbe
perking van de zijde der meest sprekende
raadsleden in een paar uren wel doorheen
had kunnen werken.
Toen men echter om kwartier over vieren
aan het verzoek kwam van de heeren N. v.
d. Walle c.8. om bestendiging van de door
hon tot dusver genoten verhooging van
wedde wegens het bezit der akten teekenen
en gymnastiek, dat reeds voor de tweede
maal op de werklijst voorkwam, zette de
voorzitter stop. Do voorteckonen waren
er, dat over deze kwestie, waarover de heer
Vergouwen reeds een uitvoerigo memorie
van toelichting op zijn motie had inge
diend nog menig woord sou worden ge
sproken.
En er schenen behalve enkele reclames
nog zaken in geheime zitting te moeten
worden behandeld"en zoo werd de openba
re vergadering veranderd in een zifting
metgesloten deuren.
Wat in geheime zitting besloten is, kan
wel heel belangrijk geweest zijn, maar de
oogst die de openbare gisteren Beeft ge
bracht, was niet zoo heel groot.
Do rij der ingekomen stukken was klein
en van weinig beduidenis. Opmerkelijk al
leen waren wel de adressen van den groo
ten bouwmeester, dr. Cuypers en van het
Hoofdbestuur der Maatschappij tot bevor
dering der Bouwkunst, aandringende op 't
behoud van het bekend© aocojnshuisje tegen
d© Hoogl. Kerk, nu al de adressen daarover
reeds van diverse personen en lichamen in
gekomen waren. We willen er niet over
oordeelen, 't kan best zijn dat dit eenvou
dig huisje aan het grootsch© der kerk goed
doet, we gclooven dit zelfs wel, to meer,
waar het nu heusch een zaai van zulk een
landsboteekenis scheen, dat archeologen en
bouwkundigen van naam uit Den Haag en
Amsterdam daarvoor aan 't petitioneeren
gingen.
Over de benoemingen valt ditmaal niet
veel te zeggen. Mej. Bruintjes uit Utrecht,
die de vorigo zitting reeds negen 6tcmmen
op zioh vereenigde, werd nu benoemd tot
hoofd der Meisjesschool lsfce klasse. Mej.
Schalij had voor de benoeming bedankt,
omdat men haar in Dordreoht hetzelfde
traktement toezegde, dat ze hier genieten
zou. Wel eon bewij3, dat do schoolautoritci-
ten, die haar No. 1 plaatsten, 'een goede
keuze haddon gemaakt.
De benoeming van een lid van het Be
stuur der Handclsbodienden-vereeniging
Kennis is Macht", weri evenals in de
vorigo zitting bij do'benoeming van een lid
der Commissie voor de Huish. Verordenin
gen een soort partij-stemming.
Na twee vrije stemmingen moest een her
stemming beslissen. De heer Hartevoib, do
candidaat dor linkache partij, won het dit
maal, vermoedelijk omdat de heeren Aal-
berse, Mouleman en Timp er niot waren.
Het voorstel tot het aangaan van een
overeenkomst met het Rijk in zake de be
schikbaarstelling van do hulpmiddelen van
het Openbaar Slachthuis voor het onder
wijs in de vergelijkende pathologio aan de
Universiteit waarvoor blijkbaar nog
eenige slagera op de publioko tribune wa
ren verschenon, al was de belangstelling
van dien kant op verre na niet zoo groot
als in de vorige vergadering, toen de mo
ties AalboTSo en Fokker aan de orde wa
ren heeft een groot deel van den mid
dag in beslag genomen.
Zooals mon weet, was in de vorige zit
ting door den beer Fokker een motio fngo-
dieod om do behandeling uit te stollen tot
dat da. bijzondere Slaohthuis-commissie
haar onderzoek had beëindigd, van welke
commissie, op verzoek dier oommissie zelf,
met afwijking van hot Reglement van Orde
gisteren dr. Meuleman als voorzitter werd
aangewezen, terwijl naar wij vernamen do
gemconte-secretori8, mr. Do Vries van
Heyst als secretaris aan de oommissie word
toegevoegd.
Do heer Fokker begon mot namens deze
commissi© te verklaren dat deze unaniem
voor uitstel was.
Hij kreeg daarvoor van den heer Ker
stens, die deze met de gewone Slachthuis
commissie ooncurrecrende dito geen bijzon
der good hart toedrmuzt, den widaI van vo
ren. ,,Dat was geen manior van doen", zei
de hij boos en do Voorzitter deed ook nog
oven scherp uitkamen dat de commissie op
dezo wijze buiten haar boekje ging. Zo is
geen adviseur van den Raad. Do hoer Fok
ker, begrijpend dat hij formeel ongelijk
had, repliceerde dat hij voor ieder der le
den van de-oommissie persoonlijk liad ge
sproken, dat spaarde tijd uit.
Twee der heeren zijn d© verklaring van
hun mandataris echter ontrouw geworden
de heeren Corts en Van Gruting, hebben
vóór de overeenkomst gestemd, de laatst©
heeft er zelfs vóór gesproken. Uit menige
interruptie bleek, dat de naaste vrienden
hem dit nogal kwalijk namen en het er voor
hielden dat hij ©enigszins onder den in
vloed van den heer Zwiors was gekomen,
die het rij al dadelijk gezegd de over
eenkomst uitnemend en zakelijk verdedig
de en nader deed uitkomen, wat de heer
Kerstens reeds had gezegd, dat 't Slachthuis
er gansch geen schade onder zou lijden. De
300, die het Rijk vergoedt, is een dou
ceurtje, dat de gemeente mee kan nemen.
Want het materiaal, dat zal worden gede
monstreerd is meest waardeloos afval
Men zou curatoren door de weigering
zeer dupeeren meende de heer Kerstens,
wat ook later bleek toen do Voorzatter
zelf curator de voordracht van B. en Ws.
met buitengewone warmte verdodigdo.
Op het voetspoor van don heer Room, dio
do eer onzer Hoogesohool, en naar wij
me enen niet zonder sucoos, er bij haaldo,
deed de voorzitter ook nog eens goed uit
komen dat de gemeente zich wol een klei
ne opoffering mag getroosten voor do be
vordering der belangen van de Universiteit
wier bestaan en bloei ook een gemeentebe
lang is.
Daarmede hebben wij do verdedigers van
het voorstel genoemd. Er waren ook be
strijders, in dit govnl voorstanders der mo
tie-Fokker. De heer «Sijtsma had in do stuk
ken uitgevonden, dat de aanvraag niet uit
ging van curatoren, maar van den buiten
gewonen hoogl eeraar tevens directeur van
het Slachthuis en als nu het verzoek bij B.
en Ws. komt, vragon die er advies over
van dienzeJfden direotour. Zulk oen advies
heeft, vanwege zijn eenzijdigheid, weinrg
waarde. Hetzelfde merkte later do heer
Fokker op, toen do Voorzitter zeide dat
partij ter eene zijde de gemeente de
overeenkomst kan doen eindigen, wanneer
partij tor andere zijde Rijk en Universi
teit zich niot aan do overeenkomst hield.
Partij ter eoner rijoe is de buitengewo
ne hoogleoraar cn partij ter andere zijde
do directeur van het Openbaar Slachthuis
en dit is toevallig dezelfde persoon.
't Gold hier, zoo zeiden de bestrijders,
het demonstreeren van het Slachthuis al3
hyg ërJs:ho instelling, van de ziektegeval
len en van het materieel. Hoe wil men dit
doen zonder feitelijk van het Slachthuis to
Diaken een laboratorium in de vergelijken
de pathologie? Laat men dan cen3 komen
niet met 300, maar met 3000, riep do
heer Sijtsma uit.
De heer Pera trachtte B. en Ws. in te
genspraak met zichzelf te brengen door
uit het pracadvies omtrent een voorstel
tot het in 't leven roepen van eon desinfec-
tie-inrichting in 1907 naar voren te halen
de zinsnede: Wij willen het n'et ontken
nen, dat wij door do ervaring wel eenigs-
zina huiver.g geworden zijn om de weten
schap al te nauw or.n onze stedelijke in
richtingen te verbinden."
Do voorzitter merkte daartegen later op,
dat hoewel elke vergelijking mank gaai,
dezo dit al in bijzondere mate moet doen,
ja eigenlijk in 't geheel geen beenen heeft,
m. a. w. geen vergelijking is. Daar werd
om gelachen, maar dat de voorzitter
daarmede het pleit had gewonnen, kunnen
wij niet inzien. Zooals de woorden daar
uit het rapport van 6 .September 1907 wer
den gelicht hot geheele vier kolommen
lang© stuk staat on8 op 't oograblik niet
meer voor den geest kon de uitdrukking
evengoed op het Slachthuis elaau en dus
tegen B. en Ws. wordon uitg-epeeld.
Hoe het zij, do tegenstanders vau het
voorstel van B. en Ws. waren vrij ver in
de minderheid. Do motie-Fokker werd
met 18 tegen 10 steramen verworpen en
de overeenkomst met 19 tegen 9 stommen
goedgekeurd. De lieer Vergouwen was, nu
uitstel niet meer mogeb'jk was, gedeser
teerd en voegde zich bij de voorstanders.
De aankoop van het perceel Ploterskerk-
gracht 11, eigenaar cn bewoond door pref
Van Leeuwen voor slechts 9000 is een
meevallertje voor de g?meente. In publie
ke veiling had men allielit een 4- a 5000
meer moeten betalen. Men heeft nu ruimte
in overvloed voor eventueelo vergrooting
der Hoogoro Burgers?hool voor Jongen»
en kan nu ontberen het perceel aan dm
hoek der straat, waarvoor een zeer hoog»
prij» is goëischt.
Hot voorstel in zako den aankoop van
een sohildcrij vau den Leidschen meester
Dou voor het Stedelijk Museum gaf don
heer Sijtsma aanleiding liulfto te brengen
aan do commissie voor het initiatief cu
dank aan de particulieren en do Rem-
brandt-vereciniging, die door hun milde
bijdragen liet mogelijk hebben gemaakt,
dat do gemeente in 't bezit komt v n een
stuk van f 5000, waartoe zij zelf feitelijk
maar f 400 behoeft bij te dragen.
Doch nu ia het z. i. niet in overeenstem
ming met de eer der gemeente, dat /ij dit
ge'd voorloopig leent van de Tcmbrandt-
vereonigiug, waarom h>j worsteld.-, uat do
gemeonto dit bedrag onmiddellijk betaalde.
Do Voorzitter zculo, dat het een maatro-
gcl van zuinig boboer was, doch hij voelde
wol iets voor de argumenten van den voor
steller. Deze wonsebte, dat men ziilk eca
voorstel bij aoclnmatio aannam. Toen do
Raad daartoe niot bereid bleek, trok hij
het op een stillen wonk van den voorzitter
in. Zoo zal do gemeente voorloopig niet»
voor hot schilderij behoeven uit tö betalen,
omdat zij lcentjobuur kon spelen bij d©
Rembrandtvereouiging voor 400 gld.
Hot laatsto belangrijke punt was het bo-
kende verzoek van den architect don heer
Jesse, om behoud van hot gobouwtjo
naast don zuidclijkon zijbeuk van do Hoog-
londoche Kerk.
Had men daarover in do vorigo vergade
ring reeds besloten, vor moedel ijk was dan
het voorstel van B. en Ws. ora de amovce-
riüg door te laton gaan, aaugenomon. D©
oppositie van bevoogde beoordeelaars had
sommigen blijkbaar aan hot wankelen ge
bracht. Althans de heer Zaalborg, die »n
dc Commissie van Fabricage, zooals hij
zelf verklapte, voor slooporij is geweest»
was nu daarvoor eenigszins huiverig ge-
wordan en deed daarom een voorstel tot
handhaving van het gebouwtje, dat op
aanraden van don voorzitter een bemidde
lingsvoorstel werd. Wij zitten omtrent dit
gebouwtjo mot een contractueelen baud
vast aan de GemeentcooniD;issie van heb
Nod.-Herv. Kerkgenootschap en nu is heb
beter, dat B. en Ws., om te onderhandelen
mot deze Commissie, do vrije hand hebben.,
Volgens het contract moet hot gebouwtje
vóór 1 Mei gesloopt zijn, anders is bet
contract vorbroken. Het is nu ook denk
baar, dat B. en Ws. weten te bewerken,
dat de kerk in het bezit blijft en het ge
bouwtje ongctiohonden laat.
In den heer Roem had zich een tegen
overgcsteld procos voltrokken dan bij zijn
oollega-Fa.briaage-1 id Zaalberg. Was hig
eerst tegen sloc-ping, thans was hij er vóór^
Er ia behalve het weer toch maar niet»
voramderlijkcr dan de monsch. De voorzit
ter doed zioh kennen als do minderheid i
het College von B. on Ws, dio prijs s'-lé
op behoud, terwijl do heer Van Hamel zioh
als een kraohtig voorstanc ,r van slooping
toonde. Zelden hoorden wij dozen wethou
der, die verklaarde wars te zijn van auto
riteitsgeloof, zoo flink uit den hoek ko
men. Wij hebben in zijn optreden vooral
als wethouder van onderwijs wel eens een
andoren indruk gekregen.
Het voorstel-Zaalborg werd eindelijk rac
S)
Barton merkte niet het ornstigo en be
denkelijke hoofdsohudden van den inspec
teur op, want ze hadden juist het „Grcac-
Eastern-Hotel" bereikt en stegen de trap
op, die uitkwam op de ruime, luchtige ver
anda. Barton zocht een rustig hoekje uit en
voerde zijn begeleider daarheen. Terwijl do
ibeido heeren behaaglijk in de gemakkelijke
'Btoclen achterover gingen liggen en mr.
ilForrester zijn korte pijp en do zilveren ta
baksdoos met „navycut"-tabak te voor-
/Schijn haalde, bracht een Indische bedien-
'Üe, wiens donkerbruin gelaat zulk een groot
/contrast vormde met -ae spierwitte klee-
•iding en zijn tulband, den verfrisschenden
drank, dien Franois Barton zoo spoedig
mogelijk, had besteld.
Terwijl beiden zwijgend rich daaraan te
\geed deden, wierp mr. Forrester een lan-
S>n, onderzoekenden blik op zijn begeleider,
at, wat Franois Barton hem daar juist
I had verteld, was niet geheel nieuw. Nog
Hooit echter had de ander vroeger zoo on-
Omwonden over zijn plannen en
(Over de reden gesproken, waar-
iOm hij naar hier was gekomen. Zijn uiter
dijk verried eigenlijk door niets den onver-
(tnoeiden vorscher als door den peinzendeu
•blik, die ook nu weer ovet den Maidan
gleed, zoodat hij den inspecteur naast hem
^geheel en al scheen t© hebben vergeten.
(.Ook had de gestalte van Barton niets van
ai© van «en kamergeleerd©; se we» tlank
en lenig en Forrester wist door hun geza
menlijke nachtolijke zwerftochten in dc
palta, de beruchte wijk dor „zwarten", dat
in Francis Bartons armen een buitengewo
ne spierkracht schuilde, en dat hij, mis
schien door de overtuiging van de nietig
heid der aardsche dingen, menschenvrees
niet kende. Hij wist ook, dat Barton zeer
veel alleen d© „palta" opzocht en in d©
oude, verbrokkelde en verlaten Hindoe
tempels ging on rich daardoor aan het ge
vaar om beroofd on misschien gedood te
worden, met een koelbloedigheid blootstel
de, die de inspecteur reeds dikwijls in stil
te had bewonderd.
Forrester had voor den even ouden lands
man als hij sympathie opgevat en het was
slechts de eerbied voor de wetenschap van
Barton, die hem er van terug gehouden had
om deze sympathie duidelijker te doen
blijken. Forrester, die reed» vele jaren in
dit land had doorgebracht en die door zijn
werkkring nauwkeurig van de toestanden
op de hoogte was, wist veel, wat den mees
ten zijner Engelsohe landsliede,n, die in In-
dië leefden en de Engelsche rogeoring ver
tegenwoordigden, ontging. Hij wist, <rat
achter het Indië, dat rich aan de blikken
der Britsche usurpateuren vertoonde, nog
een ander, geheimzinnig en gevaarlijk, In
dië, dat Indië van den baat tegen zijn on
derdrukkers, verborgen waa. En hier
heerschte die ongrijpbare, onoverwinnelijke
en geheimzinnige macht, die zelfs door de
bloedigste onderwerping van het volk ni9t
geheel wordt neergedrukt, maar waarvan
steeds weer verjongd en vernieuwd een test
overblijft, die aan de knechtende hand van
Engeland weet te ontkomen. Uit deze ge-
heimxinnig voortlevend» macht sproot in
1858 met elementair geweld de geest van
hot oproer, dat oorzaak was van den vrce-
eelijk bloedigen opstand onder den ,,tijger"-
vorst Nena Sahib. Do Engclschen verdelg
den hem onder geweldige bloedstroomon
de vonk van den moorolustigen haat bleef
echter onder de asch begraven en werd aan
gewakkerd tot op den huidigen dag. Hij
glimt op in do bijeenkomsten der Hindoe*
8taansche bevolking, ra wier geheimzinnig
heden het zolfs do Éngelsch© geheime poli
tie in Inddë, met haar groot© bedrijvigheid
en haar handig en ernstig werken, nog
nooit heoft mogen gelukken door t© drin
gen.
Voor de Ingangen tot de «lulpholen dezer
Indische geheime bijeenkomsten dreigt de dood.
Eiken ongeroepene nadert b(j en weet deze
zich misschien ook voor het oogentlik aan hem
te onttrekken, bQ weet toch den ongelukkige
te volgen. Nog heden verdwtyot in de grooto
Indische steden menig Europeaan, alsof de
aarde zich af en toe zelf opent en hem ver
slindt. En de Engelsch-Indische geheime politie
zou honderden gevallen kunnen opnoemen,
waarin hot opsporen van ook maar cenig spoor
van zulk een verdwenen persoon vruchteloos
is gebleven.
Dit alles flitste door Forresters brein, terwijl
bij Francis Barton, die nog sleed» z)jn blikken
afgetrokken op den Maidan hield gericht, onder-
zoekond opnam. Toen deed hij haastig eeDige
trekken aan zijn korte pijp, biiea een paar dikke
blauwe rookwolken uit en begon i
f Nu, mr. Barton, ik zou meenen, dat we nu
wel eens konden beglqnen te spreken over
dat, wat u op het hart hebt."
Francis Barton keerde zich naar den spreker
toe, zonder onmiddellijk te antwoorden. Hij
scheen cog eerst zijn gedachten te moeten ver
zamelen, eer hU begon:
„Nu, luister dan, mr. Forrester 1 Ik hob hier
in den laai sten tijd in Calcutta kleino voorvallen
beleefd, die u misschien vreeseiyk onbeteeke-
nond zuilen voorkomen en die bot inderdaad
ook wel kunnen zijn. Maar voor mU schakelen
ze zich als een vaste, niot geheel boteekenis-
loozo ketting aau elkaar. Oordeelt u zelf nu
oen». Ongeveer een week geleden kom ik uit
de voorstad Howrah aan den anderen kant van
de Hugli-rivior over de brug naar bior terug.
Op de kade wai 6en dringen en gewirwar van
inboorlingen Toevallig valt mijn blik op een
oudeD, wltbaardigen Indiër, die zeer armoedig
was gekleed, maar die een paar opvallend
schitterende oogen had. Toon onze blikken el
kaar ontmoetten, schenen de zijne mij eerst
te willen doorborentoen vertoonde zich een
zichtbare verwondering op zyn gelaat en terwijl
hjj zijn aim over zyn magere borat kruiste, boog
by zich diep voor mjj neer, terwyi hjj heel zacht
een Indlschon naam atamolde."
„Dus een bedelaar!"
Beslist Diet 1 Hy droeg het kenteeken der
eerste Ërabmanenkaate en zyn geloofegenoo-
ten die hem tegen kwamen, groetten bera eer
biedig."
„Een fakir dus, die u heeft opgemerkt en in
u een royaal iemand hoopte te vinden ton bate
van zyn godsdienst."
„Ook dat niet. Na zyn plechtigen, onder-
damgen groet keerde hy zich om en verdween
ln de menigte."
„Hm 1"
„Maar nu moet u eens verder luisteren, mr.
Forrester. Voor ougeveer vier dagen slenterde
ik door de „zwarte stad", ln de inboorlingen-
wjjk dus van Calcutta, ln een grooten bazaar
rond. U zal me willen toegeven, dat overdag
een Europeaan daar niet het minste opzien
verwekt Maar ik kan u vertellen, dat ik het
gevoel had alsof ik een geschandvlekt lomand
was, daar het herhaaldeiyk gebeurdo, dat uit
een bruin gelaat eon paar glinsterende oogen
op my werden gericht en de betredende per-
eonen, waaronder nu ook enkelou waren, die
tot een lagere kaste behoorden, passeerden my,
terwyi se my als herkenningsteeken schijnbaar
telkens een woord toeriepeD."
De Inspecteur van politie had zyn korte pyp
uit zyu mond genomen en luisterde mot klim
mende belangstelling.
„Hebt u het woord verstaan, dat u werd
toogoroepen
„Hot was dezelfde Indische naam, dion ik
deu vorigon dag van den oudeo Brahmaan aan
den oever van de Hugli had gehoord. Maar ik
heb u nog niet al myn wederwaardigheden
verteld. Eergistoren had lk myn wandeling
uitgestrekt tot den dierentuin daar komt plot
seling een Hindoestaansch meUje op my toe-
loopeneen der mooistea van baar ras, slank
als een gazelle, met alleen een witten bloesem
knop in haar koolzwart, eenvoudig gescheiden
baar. Zy bleef staan, toen ze my zag, en terwyi
ln haar mooie oogeu oen flikkering van vroo-
lyke verbazing kwam, rukte zy den bloesem
uit haar haren, om dien als een offergave voor
myn voeten neer to laten vallen."
Mr. Forrester glimlachte weer. „Een baja-
derol En u zlot daarin iets byzonders
Francis Barton knikte.
„Ze waa geen gewono bajadere I Ze was een
tempel-dewedaschi en wel van den eoredienst
yan Siwa; lk herkende baar teeken."
Weer glimlachte Forrester.
(Wordt vervolgd^
