feze gourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
tyo. 15032.
Ulaandag S3 Februari.
A°. 1909.
LEIISCH
DA&BLAD
PBIJ8 DEZER COURANT I
Toot Leiden per «eek 9 Oeotei per 8 meenden I I I 1.10.
Buiten Leiden, per looper en «eer «genten gereetigd i]Jn 2 1, 1.30.
Truco per poet2 2 1-65.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 18 rogalt ƒ1.05. Ieders regel meer 0.17$. Grootere letter* naar
plaatsruimte. Kleine advertenties van 30 woorden 40 Oentt oontantelk
tiental woorden meer 10 Oenta.- Voor bet inoaseooren wordt 0.05 berekend.
Zomerdienstregeling voor de
Spoorwegen.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
fcrcngen ter kennis van belanghebbenden,
dab een exemplaar van elk der ontwerpen
«••oor de „Zomordienstregeling 1909", aange
boden door de „MAATSCHAPPIJ TOT
EXPLOITATIE VAN SrAATSSPOORWE-
GEN" en de „NEDERLANDSCHE CEN
TRAAL SPOORWEGMAATSCHAPPIJ''
ter inzage op de Secretarie dezer gemeente
ia nedergelegd en cat eventueele opmerkin
gen betreffende die dienstregclingaontwer-
pen, ten einde voor de vaststelling van de
dienstregelingen in overwéging te kunnen
worden genomen, rechts: reeks moeten wor
den ingezonden vóór of op 5 Maart aan
bet Departement van Waterstaat.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden. 22 Februari 1909.
UsiuiciEi^; passage -Aiaarsmansateeg.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
biongen ter al ge mee ne kennis, dat de
Maarsmansateeg, wegens het maken
tvan aansluitingen op het kabelnet der Elec-
fcriciteitsfabriek, op Dinsd-ag 23 en
iW o e n 8 d a g 24 Febr. a.s. voor het
verkeer mot rij- en voertuigen
Zal zijn afgesloten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 22 Februari 1909.
Leaden, 22 Februari.
Blijkens ingekomen adres wenscht O.
Ymmerzeel te Noordwijkerhout van de ge
meente te koopen een gedeelte berm van
iden Haarlemmertrekvaartweg, groot pl.m.
'400 vierk. Meter, tegen den prijs van 0.80
Iper vierk. Meter.
Tegen den verkoop op zichzelven hebben
fcoch de commissie van fabricago noch
(B. en Ws. bezwaar op grond van het reeds
meermalen uitgesproken gevoelen, dat de
gemeente bij het behoud van stukken berm,
too ver buiten het grondgebied van de. ge
meente gelegen, geen belang heeft. Maar
Hen geboden koopprijs achten zij mot de
oommissie van fabricage niet voldoende.
Waar deze grond niet ver van Piet-Gijzen-
•brug gelegen is, kan met een lageren prijs
'dan 1.30 per vierk. Meter geen genoegen
genomen worden.
Adressant wil dezen berm bestemmen tot
opslagplaats van riet, zand, rijshout, enz.,
i (benoodigd voor hot bedrijf van bloemkweo-
kor.
Eveneens is van mevTouw de Douairière
V. J. van Lijnden, geb. Van Pall&ndt, te
Lisse, een verzoek ingekomen om een ge
deelte van den berm van den Haarlemmer
trekvaartweg in eigendom te mogen beko
men. Ook hier bestaat tegen den ver
koop geen bezwaar en waar blijkens het in
gediend adres de bepaling van den koop
prijs door adressante aan den Raad wordt
overgelaten, kan hier zonder bezwaar tol
den verkoop worden besloten. Het ge
vraagde stuk berm is gïoot pLm. 2264
vierk. Meter en aangezien deze grond een
geringere waarde heeft dan die, waarvan
hierboven sprake is, kan in dit geval naar
het oordeel der oom missie van fabricage
met een prijs van 0.70 per vierk. Meter
worden volstaan. Alleen zal er bij deoen
verkoop voor moeten worden gezorgd, dat
de hoeve „Duin en Dal" en do perceelcn
weiland, bonoorden de to verkoopen strook
gelegen, uitweg behouden op den Haarlem
mertrekvaartweg.
Blijkens het overgelegde adres wensoht
adressante echter, behalve den eigendom
van de bermstrook, nog toestemming om
den trek weg langs de Leidsche vaart door
te graven en het te graven kanaal te over
bruggen. Een dergelijk verzoek werd bij
Raadsbesluit van 11 Januari 1906 ingewil
ligd aan de firma Guldemond en Zoon te
Lisse en bij Raadsbesluit van 9 Februari
1905 aan adressante zelve. Ook thans we
der kan dit) zonder bezwaar geschieden,
mits weder dezelfae voorwaarde aan de
vergunning worden verbonden.
Adreasante is nu voornemens haar dui
nen in de gemeente Noordwijkerbout ge
naamd „De Boekhorst" af te zanden, door
middel van een te graven kanaal, door
den Hoogevcenscbenpolder naar de trek
vaart van Haarlem en Leiden en daarvoor
is het dienstig, dat zij eigenaresse wordt
van den bedoelden Houtwal of berm, aan
de gemeente Leiden boebehoorende.
Den gemeenteraad leggen B. en \Ys.
over een suppletoiren begroo tings staat,
dienst 1908, strekkende tot verhooging van
eenige uitgaafposten der gemeentebegroo-
ting. Daarop komen o. a. de volgende voor:
Volgn. 134. Jaarwwedden dor onderwij
zers (Lager Ondorwijs) 15,460.94.
De nieuwe regeling der jaarwedden van
de onderwijzers bij de verordening van 12
Maart 190S goedgekeurd door Ged. Sta
ten van 22/29 Septombor 1908 vorderde
nl. een hoogere uitgaaf van 14,292.88$.
Overigens eischte de indienststelling van
tijdelijk personeel 3500 méér dan waarop
bij de begrooting was gerekend. Dit laatste
bodrag werd niet 'ten volle gedekt door
overschotten op andere onderdeelen van
dit artikel, zoodat uit dezen hoofde de post
nog met 1168.05$ moet worden aangevuld.
Het total bedrag der verhooging bedraagt
derhalve 14,292.88$ en 1168.05$ is
15,460.94.
Volgn. 187. Kosten van ziekenverple
ging 3383.25
De verplegingskoeten van stadspa tien ten
in het Ziekenhuis der Rijks-Urnvorsiteit
bedroegen over 1908 14,327.25, en over
schrijden derhalve den op 10,944 gevaam-
den post met 3383.25.
Volgn. 168. Kosten van overbrenging,
plaatsing en verpleging van arme krank
zinnigen 3741.09$.
De bovenbedoelde kosten bedroegen over
1908 47,571.09$de raming was 43,830.
Het totaal bedrag der verhoogingen is
/24,538.01.
Tot dekking van de hoogere kosten op
volgn. 134 strekken in de eerste plaats ite
belangrijk hoogere Rijksbijdrage in de
jaarwedden der onderwijzers bij het lager
onderwijs en een gedeelte der hoogere op
brengst van den hoofdelijkon omslag, over
eenkomstig het Raadsbesluit bij de vast
stelling van bet kohier voor 1908 genomen.
Overigens kunnen de voorgestelde hoogero
uitgaven iworden bestreden uit de hoogere
opbrengst van verechillonde andere be
groot ingspos ten, o. a.Martgeld /2127;
Weegloonen en plaatsgelden /880; Heffin
gen aan het Openbaar Slachthuis 1180;
Schoolgelden voor lager onderwijs 332.83
Hoofdelijke omslag 1490; Belasting op do
honden 1211; Vergoeding van het Rijk
krachtens art. 48 sub 1 der Wet op het La
ger Onderwijs 11,975; Bijdrage van het
Rijk voor het Gymnasium 600Subsidiën
van het Rijk en de Provinoie in de kosten
van verpleging van arme krankzinnigen
3104Pensioensbijdragen van gemeente
ambtenaren ƒ1100; Ontvangst ter zake van
aflossing op hypotheken en obligation
178.18.
In het gebouw von den R.-K. Volks
bond had gisteravond een liefdadigheids
uitvoering plaats ten bate van het fonds
„Hulp in Nood" onderafdeeling van go-
noemden bond.
Men deelt ons daaromtrent het volgen
de mede:
Toen te ruim acht uren een dor leden
van het oomité den katheder betrad, had
hij het genoegon te staan voor een zaai
zoo vol als zij maar zelden geweest was.
Het zeldzame feit deed zich daarom voor,
dat de loden van hot comité zolfs hun zit
plaatsen hadden afgestaan, om zelf al
wandelende door de zaal, hier dit, daar
dat terecht wijzende, van het verdere ver
loop van den avond to genieten. In gloed
volle woorden werd de openingsrede uit
gesproken, waarna spreker bij het zin
spelen op de heuglijke verwachtingen in
hot Koninklijk Huis de muziekkapel ver
zocht bet Wilhelmus to spelen, hetwelk
geestdriftig door de menigte 8taando werd
meegezongen.
Nu werd mot ht.« rijke en schoone pro
gramma begonnen. Er werd zeer verdien
stelijk gezongen en gespeeld. Een woord
van lof komt too aan de juffrouw, die zoo
verdienstelijk de piano-begoleiding had op
zich genomen.
De oollecte voor de pauze gehouden,
eveneens door tweo jongedames op touw
gezet, bracht niet minder dan 10 gulden
4 cn den traditioneelen halven cent op.
Na de pauze werd een kluchtspel opge
voerd, waarop eon paar voordrachen van
onzen verdienstelijken Van Leeuwen volg
den.
De avond sloot met een tableau-vivant,
voorstellende Hulp in Nood in haar werk
zaamheden. Men zag een hulpbehoevenden
bondsbroeder, omgeven door zeven perso
nen met palmtakken in do hand, lafenis
brengende aan de zieken, schitterend ver
licht door bengaalech vuur, en begeleid
door een rors, dat door een onzichtbare
persoon achter de coulissen werd voorge
dragen en waarin de zegeningen van „Hulp
in Nood" besproken werden.
Hiermede was deze avond afgeloopen,
waarna de muziek het „Wien Neerlandsch
Bloed" aanhief en de aanwezigen de zaal
ontruimden.
De avond ia voor het comité „Hulp in
Nood" geweest eon meer dan gewoon
succes.
Don 20sten Feb. 1884 werd de 22 jarige
korporaal der Pontonniers, Adriaan
Maarten», alhier, aangesteld tot agent
van politie 3de kiasee.
Hoewel nog jong, vooral fcusohea de toen
malige dienaren van de H. Hermandad,
toonde hij reeds spoedig voldoonden aan
leg to bezitten voor het politievak, welke
meer en meer uitkwam bij de gestadige
bevordering in zijn rang. Den öden Sept.
1893, werd hij bevorderd tot agml van poli
tic 2de klasse en den lsten Januari 1898
tot agent van politie 1ste klasse, destijds
de hoogste rang voor het lagere personeel.
Toe«n in 1895 een nog hoogere rang,
n.L dio van hoofdagent, hier ter stede
werd ingevoerd behoorde hij tot de 4 daar
toe aangewezen mannen.
Vrijdag 28 dézer mag de nog immer ijve
rige politieman met genoeg:n terugzien op
zijn 25-jarige politie-loopbaan.
Wij wensohen hem toe, dat hij met don-
zelfden lust als tot hedon nog jaren zijn be
trekking mag blijven waarnemen, en wij
vertrouwen, dat allen, die de goedo boeda
nigheden van den hoofdagent Maarten»
als politieman hebben leer en kennen, daar
mede gaarno zullen instemmen.
Voor 1-et oxamen in da nuttige hand
werken^ zijn to 's-Qravenhagc geslaagd db
dames A. -C. do Nooy cn 0. M. van Hoeken,
beidon van Leiden, en H. J. Vreeswijk,
van Rijnsburg.
Ook slaagde moj. A. G. Wassink, van
Pernis, leerlinge van mcj. P. O. van Bor-
solan alhier.
Do batterijen van het 2e rcg. vokl-arttt-
lerie, in garnizoen to Leiden cn to 's-Gra-
veahage, zullen 20 Jui t!e legerplaats bij
Oldebroek betiekkon, tot het houden van
practise he oofoniDgcn.
De Staatscourant bevat d3 wijzigingen
in clo statuten van-de „Wilhelmina-Verecni-
ging" te Alphen.
Bedankt ia voor liet beroep naar de
Chr.-Geref. Gem. te Nieuwpöort door da.
J. de Bruyn, te Woerden.
Zaterdagavond te halfzeven arriveerde
Z. K. H. Prins Hendrik in een lste klasse
rijtuig per gewonen trein te Haarlem en
werd daar op 't perron ontvangen dcor mr.
G. van Tienhovon, Commissaris der Konin
gin in de provincie Noord-Holland en jhr.
mr. J. VV. G. Boreel van Hogclacden, bur
gemeester van Haarlem.
Zonder ovonthoud werd naar 't Hotel
Fünkler in de Kruisstraat geroden, waar
een feestmaaltijd was aangericht, ter gele
genheid van 't afscheid van prof. dr. J.
Bosscha als secretaris penningmeester der
Hollandscho Mij. van Wetenschappen. Be
halve Z. K. H. Prins Hendrik, die protec
tor der Maatschappij is, zaten aan prof.
Bosscha en 31 directeuren der maatschappij
onder wie mr. Van Tienhoven en jbr. mr.
Boreel van Hogelanden, alsook do opvol
ger van prof. Bosscha, dr. J. P. Lotsy.
Do eetzaal was keurig versierd met guir
landea van witte en oranje bloemen, waar-
tusschen het electrischo licht schitterde.
Aan tafel heorschte een prettige stem
ming. Vele sprekers schetsten de groots
verdiensten van prof. Bossoha en momo-
reerden, hoeveel de iuaatsohappij en de
wetenschap in 't algemeen, aan dezen te I
danken heeft.
Aan do hoofdtafel zot in het midden de I
Prina, rechts van hom prof. Bosscha «m
links de commissaris van H. M. de Ko
ningin. Mr. G. van Tienhoven bracht den
eersten dronk uit op H. M. de Koningin
en op het Koninklijk Huis. Hij verklaarde
dit thans met te meer blijdschap te doon,
nu er zulke blijde verwachtingen worden
gekoesterd omtrent het voortbestaan van
hot vorstenhuis, overtuigd ala hij was, dal
de stille bede zou oprijzen uit allo harten
van weldenkende Nederlanders tot God,
dat deze Zijn zegen zou laten ruston op de
blijde hoop dio allen vervult. (Luid ap
plaus.)
Vorvolgens sprak Prins Hendrik, die al
lereerst dankte voor den dronk, uftgo-
braoht op H. M. de Koningin on dio zich
daarna uitsluitend richtte tot prof. Bo»-
scha, wien hij in de meest vleiende bewoor
dingen hulde betuigde voor alles wat bij
is geweest voor de Maatschappij der Weten
sohappen en niet het minst voor zijn werk
zaamheid om do geschriften van Christi
an n Huygcns te doen in het licht geven.
Zien wij den prof. allen met lecdwozeii
vertrekken, zei do Prins, wij zijn er niet
temin van overtuigd, dat hij, zoolang hij
leeft, zich zal wijden aan de wetonschap-
pen, die hem lief zijn.
De rede van Prins Hendrik word telken»
do<*T gejuich onderbroken en aan het sloto
geestdriftig toegejuicht.
Prof. Bosscha dankte voor de hem too-
gcbrachto hulde cn zei o.m., dal zijn heen
gaan van de Maatschappij hem deze blijclo
herinnering zal achterlaten, dat hij bij zijn
soheidon de eer heeft gehad to worden ge
huldigd door Prins Hendrik. ,,Z. K. H.
hoogt" riep do prof. uit on allen stemden
daarmee in.
Door directeuren dor Maatschappij werd
aan prof. Bosscha een Bouvenir, het ont
worpen standbeeld van Chr. Huygen» in
miniatuur, aangoboden.
's Avonds tegen elf uren vertrok Z. K.
H. weer met een gewonen trein naar
's-Gravcnhage. Vooral bij do aankomst
waren zeer velo belangstellenden, die den
Hoogen gast verwelkomden.
De verleden weok Zaterdag te 's-Gra-
vonhago aangevangen vergadering van den
Nedoi land3oho Post- en Telegraafbond,
w. rd nu Zaterdagavond voortg zot.
Ingekomen waren 148 telegrammen en
7 brieven van sympathiebetuiging, do te-
hgrammen te zamen door 498 klerken en
commiezen-titulair onderteekond.
Hot debat, volgcndo op de inleiding van
don heer De Back, vorleen week wegens
het vergevorderde uur afgebroken, werd
tlian8 ton eindo gebracht.
Mot algemceno stemmen werd ten slotte
de volgende motie aangenomen:
De vergadering enz.,
overwegende dat bij ongewijzigde aanne
ming der aanhangige wetsontwerpen zonder
meer, do wanverhouding, die thans reeds
tnesohen do bozoldiging en vooruitzichten
van commiezen eenorzijds en commiezen-ti
tulair en klerken anderzijds bestaat, be
langrijk zal toenemen;
overwegende dat eeno reorganisatie vaa
het kantoorpersoneel bij de posterijen en
telegraphic aan alle zijden wordt uoodig
geacht;
spreekt als haar meaning uit, dat vor-
hocging der oommiozon-ralarissen gepaard
moet gaan met een wijziging in do positie
33e' stiefzuster.
18!
Hy zag haar scherp aan. „jy wilt haar uit
aui8 hebben, tegen eiken prijs, uit jaloezie l
Dat he'ft zy vermoedelijk opgemerkt, daarom
neemt zy waarschijnlijk den oersten den besten,
die haar in den weg loopt."
„Zy heeft von Oertzin lief. Al je bittere
if oord en veranderen daar niemendal aan
Hy stampte met den voet op den vloer. „Goed,
koppel ze maar zoo gauw mogeiyk b\J elkaar;
ik weet ook, wat my te doen staat. Goeden
nacht!"
Dezen nacht brandde niet enkel In Irma's
kamer do lamp tot den vroegen morgenook
Kurt bleef zeer lang op en zat geruiraen tyd
lan zyn schryftafel.
Zyn biief aan den heer von Hanstein was
ven meesterstuk van diplomatie.
Hy dacht er niet aan, von Oertzin zwart
te maken, o neenl Hy sprak er enkel van,
dat Ilse nog zoo jong was en dat een te
vroeg huweiyk alleon maar echadeiyk zou
kunnen zyn voor haar teedere gezondheid.
'Voor zyn arme, steeds jydende vrouw vreesde
by ook de opwindende drukte, die oen ver-
loo d paar in huis met zich brengt. Of het
niet beter was, den jongen officier een wachttyd
▼oor te stellen? Misschien tot het voorjaar?
Hy en Ilse zouden zich inmiddels nog beter
rekenschap van hun gevoelens kunnen geven.
Hun konnismaklng was maar vluchtig. De
eer von Hanslein zou, als hy uit Italië terug
eerde, zelf kunnen oordeelen on beslissen, enz.
Do oude, gemakkeiyke heer vereenigde zich
volkomen met dit betoog. De dringend-smee-
kende brioven van Irma en Ilse, welke byna
tegeiykertyd aankwamon, wierp hy In do pa
piermand.
Mynheer von Oertzins lang, uitvoerig schry-
ven waarin hy Jlae'e hand vroeg en zyn
eigen omstandigheden duideiyk uitoenzette,
beantwoordde hy zeer kort. Hy moest eeni
ge maanden geduld hebben en inmiddels niet
door attenties en hofmakery zyn pupil
ln opspraak brengen. Wanneer hy en llae
in hot voorjaar nog evenzoo dachten, kon
men verder zien. De hoer von Geldern,
die voor het oogenblik de zorg voor zyn
pupil op zich had genomen, moest in alles
worden gekend.
Von Oertzin was woedend. Natuurlijk gaf
hy von Geldern de schuld van bit antwoord
wou hy het evenwel niet geheel onmogelijk
maken Ilse te ontmoeten, dan moest hy „faire
bonne mine h mauraia jeu", zyn misnoegen
verhelen en af en toe naar Glockenburg
gaan.
Ilse's smeekbeden om te komen kon hy boven
dien op den duur toch niet weerstaan. Maar zy
beiden hadden eigemyk niet veol aan dit samen-
zyn. Kurt zat ook voortdurend in de kamer en
maakte daardoor elk intiem gesprek onmoge-
ïyk. Irma was meestal te moe, om veel
te kunnen helpen, hoe graag zy ook het
arme verloofde paar van dienst zou zyn ge
weest. Haar hartkwaal verergerde op bedenke-
lyke wyze. De oude huisdokter schreef rust
voor, zy mocht zich volstrekt niet opwinden,
anders wist hy ook niet veel te zeggen.
Ilse zat byna voortdurend aan Irma's bed
of ruststoel.
Het Jozen en studeeren had de zieke voor
lopig geheel moeten opgeven. Hst pakte
haar te srerk aan. Meestal lag zy stil te
peinzen, als half in den droommaar de
nabyheid van haar zuster deed haar
byzonder goed. Haar oogen volgden Ilse
met smachtend verlangen, wanneor zy zich
ook maar voor eenige oogenblikken verwy-
derde.
In Use's handen rustten nu de „teugels
der regeering", zooals zy zich trotsch uit
drukte. Irma kon en mocht zich nergens om
bekommeren.
En Ilse wydde zich met yver aan de thans
op haar rustende huishoudeiyke plichten. Zy
wou studies maken voor haar eigen huishou
den. Iedere goed golukte maaltyd wm een
triomf voor haar.
Meestal at Ilse met Kurt alleen. Het
beetje eten, dat men Irma met moeite bin*
nenkrygen kon, gebruikte zy waar zy zat of
lag. Een verlammende tegenzin in alles
scheen zich steeds meer van de zieke
meester te makon. Het was, alsof „de wil
om te leven" geheel b(J haar was uitge-
bluscht.
Het eonige, dat nog haar belangstelling
wekte, was de lieidesaaogelegenheld van
haar zuster. Zy verzocht baar man dik-
wyis, den heer von Hanstein te schry-
ven, dat de verloving publiek gemaakt moest
wordennatuurlyk steeds tevergeefs.
Kurt was buitengewoon vindingryk ln ver
ontschuldigingen en uitvluchten. Tegenover
Ilse legde hy gaarne den nadruk op Irma's
ziekeiyken toestand; zy mocht niet aan der-
gelyke opwindingen worden blootgesteld. Het
voorjaar was altyd de beste tyd; tot zoolang
moesten zy geduld hebben.
Ilse vond dit goed. Zy zou nu haar zus
ter in geen geval hebben willen verlaten
Wanneer haar verloving publiek werd, «ou
den or bezoeken worden gebracht en be
antwoord moeten wordon, waardoor zy
zich zou moeten verwyderon van Irma's
ziokbed.
Bovendien drong Oertzin or steeds op aan,
dat Ilse, zoodra haar voogd zyn toestemming
zou hebben gegeven, naar zijn ouders zou
gaan. Hy had er haar het liefst d&deiyk maar
heen gebracht.
Maar daartegen verzette het joDge meisjo
zicb. Slechts ais zyn opeDiyk erkende ver
loofde wou zy zyn ouderiyk huis betreden.
Maar vooral kon zy haar zieko zustor nu niet
verlaten.
Omdat von Oerfzln Ilse de reden waar
om hy haar van Glockenburg vandaan wil
de hebben, niet vertellen kon, vond z(J
zyn desbetreffoodo redeneering niet steekhou
dend.
Zy nam het hem zelfs eenigszins kwalyk,
dat b|] maar niet wou inzien, dat z{j voor-
loopig onmogelijk haar llev* Irma verlaten
kon.
Regen en wind. Maar steeds door, zonder
ophouden l De kale wlngerdi anken sloegen
tegen ds ruiten. De dennen schudden hun
natte takken tegen sikaar. Een koude, hon
gerige kraai etapte eenzaam in den tuin
rond om voedsel te zoeken. Te vergeefs 1
Zyn leelyken, heescben schreeuw ultstoo-
tend, vloog hy teleurgesteld op, over het dak
heen.
„Al woer zoo'n treurige Novomberdsg,"
zeide Irma zacht. Haar rustbed was in den
erker geschoven en de gordynen waren ver
opengetrokken, opdat zy naar buiten kon
zien. „Men kan zich haast niet meer voor-
stolleu, dat de zon nog kan schynenen
toch i* het voorjaar eigenlek nog veel treu- j
riger. Dan bloeit alios don dood te gemoet
nu sterft het slechts om opnieuw op to
bloeien
„Wat heb jj| toch altyd wondorlyke gedach
ten, Irma," zeide Ilso, glimlachend van haar
handwerkje opkykonde. „Do moesio menschen
denken tooh in den herfst san het sterven
van de natuur en in het voorjaar aan de op
standing."
„De meesten denken in het gebool niet"
„Irma, ik geloof, dat jy te voel gedacht
hebt."
„En daardoor niet genoeg van hot leven
geprofileerd, wil je zeggen Je hebt mis
schien geiyk l Maar wat doet eigeniyk die
korto spanne tyds er toe. Er zyn misschien
nog zulke mooie mogelykheden voor ons weg
gelegd.
Wat bedoel je daarmee?"
„Heb Je nooit van de metempsychosis ge
hoord, Ilse
„Waarvan? Dat ia een nlot uit te spre
ken woord 1"
Het heeft ook een onuitsprekeiyk diepen
zin." Irma richtte zich ophaar gezicht
werd levendiger. De oogen schitterden. „Dat
ls de leer van den terugkeer en de onster-
felykhold van alle wezens. Wy zyn steeds
geweest; wy zullen altyd zyn. Alleen onze
uiteriyken vormen veranderen. Wanneer wy
denkon te sterven, vallen we terug in den
echoot der natuur, ons leven begint onder
andere omstandigheden, onder andere bestaans
vormen opnieuw."
(Wordt vervolgd^