De uitvinder van den automobiel.
Electrisch opgejaagde plantengroei.
Te veei vleesch.
Demer zal to MVlnh-in in Mecklen
burg hat stadje ia bekend als de geboor
teplaats von Frits Beater een gedenk
steen onthuld worden voor den uitvinder
van den automobiel, Siegfried Marcus.
Yon hoeveel gewicht deze uitvinding
▼oor het moderne verkeerswezen ook wezen
mag, aan den uitvinder zelf bracht zij noch
roem, noch moterieel voordeeL
Toen dezer dagen eenigo leden der kei-
■erlijk© automobiel-club te Weenen naar
Malohin vertrokken waren, om aan de ste
delijke regjeering te vragen hot gedenkteo-
ken te mogen plaatsen, ondervonden zij tot
hun verwondering, dat te Mal chin Marcus
een onbekende was.
Teekenond voor de achterlijkheid der
Meoklenburger toestanden is wel, dat het
verlof niet dan door tusschenkomst van
den Oostenrijkschon gezant kon vorkregen
worden.
In voorname hoogheid antwoordde de ge
meenteraad van Malohin aan het huldi-
giags-coniitó„dat hier niets nadere om
trent het werken van Siegfried Marcus en
van rijn zoogenaamde uitvinding bekend
was; ook had do eigenaar van het geboorte
huis van Marcus rijn toestemming tot hot
aanbrengen van den gedenksteen nog niet
gegeven, en het was zeer twijfelachtig, of
hij hier wel ooit voor to vinden zou zijn."
Marcus werd geboren in het jaar 1831. In
irijn jeugd toonde hij een bijzondoren aan
leg voor muziek. Door de behoeftige om
standigheden zijner familie kon rijn vader
hem echter niet toestaan zich in deze edele
kunst verder te ontwikkelen.
Hij werd bij een Hamburger slotenmaker
in do leer gedaan; niet lang echter bleef
hij bij dezen patroon, maar verkreeg spoe
dig werk aan een werktuigkundige inrich
ting to Berlijn.
In 1852 vinden wdj hem in hot Keizerlijk
Mechanisch Ipstifcput te Weenen; na eenigo
jaren aan de Universiteit als werktuigkun
dig assistent werkzaam te zijn geweest,
opende hij in 16G0 een eigen technisch bu
reau. Uit daze werkplaats van Marcus zijn
een groot aantal nieuw© vindingan do we
reld ingegaan; rijn thormozuilen, die hij
later nog aanzienlijk verbeterde, deden
bom oen gouden medaille dor Weener
Academie en een prijs van 2000 florijnen
verwerven.
Zijn toestellen voor velddelegraphio wer
den mot groot suoces in den Fransch-Duit-
scJbon oorlog gebruikt.
Ook in zijn later loven was Marcus nog
dikwijls werkzaam tot verbetering van het
bestaande oorlogsmateriaal, zijn vervolma
king dor torpedo-booten werd door de
Oostenrijk-Hongaarseho Marine mot waar-
deoring on/tvangoor; eveneens Week rijn toe
stel tot het aanleggen ran ondoraecsche mij
nen in de practójk zeer geschikt te zijn.
Ook op hot gebied van theoretische tech
niek dood hij belangrijke ontdekkingenzijn
nieuw systeem voor den „Ruhinkorff" en
voor ronken-in duet oren is zeer kunstig ge
vonden.
Wij kunnen hier niet al de veranderin
gen cn verbeteringen opsommen, die Mar
cus in den loop der tijden in do moderne
techniek aanbracht. Slechts iets omtrent
zijn grootste uitvinding; den bonrine-
automobiel.
Yolgcnc een medewerker van Marcus had
deze in 1S01 reed» een volledigen beaudne-
automobiol gemonteerd; in 1875 nam Mar
cus te Weenon mot rijn toestel proeven, die
echter, om hot groote geraas, dat zij in de
straten maakten, door de politio verboden
werden. Dit toestel was oon der grootst©
biizonderheden d<v Weener wereldtentoon
stelling van 1873.
Echter niet zonefcr strijd heeft zich Mar
cus als eerst© uitvinder kunnen handhaven.
In Amerika verklaard© George Beklim,
dat hij vóór Marcus reeds een automobiel
had saamgcsteld; zijn vinding dateert ech
ter pas uit hot jaar 1889. Een crostdgeT
concurrent voor den Oosten rijkschen me
chanicus is do Franschman Lenoir, die in
ISG2 met ©PU amtowagpn gpod© resultaten
bereikte; hot lijdt echter geon twijfel, dat
d© automobiel van Marcuo, die in 186*1
reeds volledig toegerust was, in teekeninr-
gen en gedeeltelijke ontwerpen reeds vóór
I860 bestond.,
i
Warmte, licht cn eleotriciteit rijn drie
natuurkrachten, die om zoo te zeggen eon
omwenteling in dc hodendaagsch© bescha
ving hebben gebracht.
Wat ze zijn, weten we nog niet; maar
als onbekende weldoensters hebben ze over
al, in al de nijverheidstakken, haar onbe
twistbare woldaden rondgestrooid. Wij wil
len nu enkel maar eens spreken van het
geen men met recht on veel waarschijnlijk
heid van hen mag verwachten ton opricht©
van den plantengroei.
Keeds van over eend ge jaren is men be
gonnen mot den invloed te bestudecrcn van
de verschillende lichtstralen op heb kiemen
en het aangroeien der planten.
Dat het wit licht uit het samengaan van
zeven hoofdkleuren ontstaat, is overbekend.
Door welbedachte proefnemingen bleek
het weldra, dat al die verschillende licht
kleuren op den plantongroci niet denzelfden
invloed uitoefenen. Te vroeg echter is het
nog, om in 't algemeen een besluit kenbaar
te maken. Altijd en voortdurend wordt cr
nog voortgezocht en een tijd komt weldra,
dat we klare gevolgtrekkingen zullen be
zitten.
Met olecfcriciteit nu blijkt hot even be
langrijk.
Reeds van over verscheidene jaren had
men beproefd groeiende planten aan den
elcctrischen stroom of aan ontladingen te
onderwerpen, om zoo ccnige gegevens te be
komen over den invloed der eleotriciteit op
het plantenleven.
Het is echter in de laatste jaren, dat
groot© en juist wetenscha pp olijke proeven
rijn gedaan op dit gebied. Daar willen we
een klein overzicht van geven.
Dc proefnemingen werden bedacht door
J. E. Newmann, van Gloucester, in Enge
land, waar, gelijk men weet, het landbouw
bedrijf in eer© staat.
Voor wat het voortbrengen der clectrici-
t©it aangaat, men moest niet. denken rijn
toevlucht te nemen tot ccn cleetriseermacm-
no, die, wel is waar op eenvoudige manier,
doch niet genoog elcctrioiteit op het veld
zou brengen. Newmann wist zich daarom de
medewerking te verzekeren van sir Oliver
Lodgo, don wclbckonoen geleerd© voor wat
in het bijzonder aangaat het gebied dor olcc-
triciteit op hooge spanning. Dózo besloot
dus den inductie-klos te gebruiken.
Voor wat het gansche stelsel aangaat, dat
bestond hoofdzakelijk uit: een petroolmotor
van omtrent 2 paardenkracht.
Deze zette een dynamo in gang, waarvan
de electrische stroom door den inductieklos
werd omgezet in een hoog gespannen stroom
van omtrent 100,000 volts.
Wat het proefveld aangaat, dit had in
1906 een grootte van 45 hectaren cn in dit
jaar liepen de proeven uitsluitend op ver
schillende soorten tarwe. Het veld was ver
deeld in twee poroeokn, een geëlcctrisecrd
on een nict-geölectriseord. Op het eerste
stonden palen van 5 meters hoogte in even
wijdige reeksen op 90 tot 100 meters van
elkander, terwijl tusschcn icderen paal een
afstand bleef van omtrent 65 meters.
Op iedere reeks palen werd een dikke t* le-
graafdraad gespannen cn dc reckon werden
ook nog kruisgewijze met dunne draden ver
bonden, zoodat over het veld ccn metaalnet
was gespannen, waarop dc eleotriciteit van
den inductie-klos terecht kwam.
Vermits de een© pool van den klos met heb
net, de andere met den grond verbonden wa
ren, bestond er, gelijk wo reeds zeiden, een
spanningsverschil tusschcn net en grond
van ongeveer 100,000 volt». Wanneer werd
er nu geëlectrisccrd! Des nachts niet. Al
leenlijk schijnt het noodig tc zijn des zo
mers gedurende do vroegere morgenuren.
In de lento bij zonneschijn niet. Maar in
dit tijdstip bij donker weer gansch den dag.
Zoodoende wa# iuc& in staat een vergelij
king vast te stollen tusschcn de opbrengst
van het gcclectriseerde en het vrijgelaten
proef veld.
Wat was de uitslag!
Op het geëlectriaeorde deel bleken do ar©a
voller, was het stroo omtrent 10 C.M. lan
ger, dc opbrengBt gemiddeld 30 a 40 pOt.
groot er voor de tarwe, en hot bakmeel, «r
door bekomen, was 7.5 pOt. duurder dan
op het niet-geëlectriseerd© veld.
Overigons waren do luchtgesteltenis en be
mest in gs voor waar don gelijk op de twee
gronden.
Men riet reeds d© hoogst belangrijke uit
slagen, die onze oplettendheid met recht
afdwingen.
In 1907 breidde men hot proefveld uit met
omtront 1 heotare, waarop aardbeziën en'
magnolia's stonden. De opbrengst der aard
beziën steeg met 35 pOt.
Welk besluit nu daaruit getrokken!
In dc eerste plaats, dat do invloed der
electriciteit op den plantengroei, zoo bewc-
z©n, uiterst belangrijke uitslagen oplevert..
Daarbij is het, volgens de proefnemers,
zeker, dat de uitslag niet alleen do aanleg
en onderhoudskosten van dit stelsel dekt,
maar tevens door de raeerdero opbrengst
groote winsten oplevert.
Dat allee is nu nog maar begin. Dc klein©
landbouwer zal natuurlijk zulke proeven
niet aanvatten. Maar we kunnen met zeker
heid afwachten, dat hier ook uit zulke proef
nemingen zal worden nut getrokken. Daar
men toch zoekt., in navolging van andere
landen, de landerijen van ëón bezitter meer
samen te trekken en zoo de landbouwstreken
meer in groote peroeclen te leggen, is bet'
misschien niet onmogelijk later den land-
bouwmaatechappijen inrichtingen te zien
tot stond brengen, die zich met hot oleotri-
seeren van de velden zouden belasten.
Waft le doen aGs ntenschen
En brand gcraScen?
Een algemeen© regel hiervoor is natuur
lijk niet te stellen; de gevallen verschillen
niet alleen van elkaar, maar d© omstandig
heden hebben er ook grootcn invloed op.
Geraakt een vrouw in brand, dan is het
zaak, dat andere vrouwen uit haar nabij
heid blijven en geen hulp verleenen, maar
dit aan een man overlaten, en zoo snel mo
gelijk hnlp inroepen. Een man loopt lang
niet dat gevaar, waardoor een vtouw door^
haar loshangende on gemakkelijk vlammen
de klocding wordt bedreigd1. Ziet een vrouw
rich beslist, door gebrek aan mannelijke
hulp, tot optreden verplicht, dan moet zij.
haa/r rokken vlug uitdoen of deze strak om*
haar bccnen binden; dc loshangende rok
ken toch vormen hot grootste gevaar. Zij
hullen, eenmaal in brand geraakt, het go-i
I heele lichaam dadelijk in vlammen.
Kan men iemand water over dc bran--
dendo kleederen 'werpen, dan is dit hot pro
baatste middel. ADaers in bed springen en*
onder do dekons de vlam verstikken, of in
dekens of klecden to wikkelen.
De straat op loopen is natuurlijk slecht,
doordat do vlammen worden aangewak
kerd. Maar wie alleen is, zoekt in zijn angst,
hulp on vliegt daartoe de straat op. Hierbij'
is dan een probaat middel toe t© passen,
i al moet het als een soort paardemiddel wor
den beschouwd: men springo de graoht n.
en roepe om hulp. Man.r snel dooven van
do vlammen door inwikkeling of rollen
blijft do beste methode.
Met nat gemaakte handen kan men veel
doen vóór men brandwonden oploopt.
STOFGOUD.
Een vruchtbare behandeling van dc so
ciale vraag is alleen dengenen gegeven, dio,
haar tor hand nemen met dc erkenning van
do onoplosbaarheid van hot vraagstuk in
den vorm, waarin dc menschon het zich ge
woonlijk denken.
Heinriohvon SybeL
Niet het kwaad doet het meeste kwaad,
maar het ale goed beschouwde kwaad.
E 11 n K o
Prof. H. Strauss, te Berlijn, schreef in
bet „Berliner Tageblatt" een artikel hier
over.
Voor een goed resultaat van ontspan-
ningsreizen hebben niet alleen de heilzame
werking van het klimaat en de hygiënische
inrichting der kuuroorden en badplaatsen,
beteekenis, aldus begint de prof. dit ar
tikel maar ook de kost, welken men ge
durende het buitenverblijf geniet.
Dit geldt voornamelijk voor de ontspan
ning zoekende bewoners der steden en in
het bijzonder voor die groep menschen, dio
door geestelijken arbeid moe gewerkt of
uitgeput zijn. Zij hebben niet alleen noodig
een voldoend© hoeveelheid van de aan do
instandhouding van het lichaam deelnemen
de stoffen, maar bovendien moet een doel
matige keuze gedaan worden onder do af
zonderlijke voedings- en genotmiddelen.
Prof. Strauss bespreekt slechts het punt
ten aanzien waarvan de levenswijze van
c>e bevolking der groote steden, en wel
voor namelijk van de gegoede klassen, ook
buiten haar vacantietijd, wol eenigo ver
andering behoeft. En dat punt is de kwes
tie van het overmatig gebruik van vleesch.
In zijn eigen huis kan ieder zich voeden
zooals hem dat het best voorkomt. Maar de J
vrije keuze eindigt op het oogenblik, dat
de reis en dus het hotelleven bogint.
Ontegenzeglijk wordt bij do moderne ho-
telbcdiening aan do vleeschspij/. n dikwijls
ja, te dikwijls een overmatig ruime
plaate gegeven, terwijl meelspijzen, groen
ten en fruit niet in die mate vorden ge
diend als wel te wenschen ware. Het is geen
toeval, dat juist in de kringen, waarin het
geheele jaar door rijkelijk vleesch wordt
gegeten, bepaalde ziekten als jicht, neuras
thenie en neiging tot aderverkalking bij
zonder veel voorkomen. Hoewel het nu ab
soluut zeker is, dat doze ziekten in geen
geval a 1 1 o o n door overmatig gebruik
van vleesch ontstaan, maar dat bijna altijd
ook nog andere factoren daartoe meewer
ken, valt toch niet t© ontkennen, dat een
lang volgehouden, overmatig gebruik van
vleesch het ontstaan dezer ziexten bevor
dert.
Dat aan vlccsoh ook op do tafels van ho
tels en restaurants een zoc overwegende
plaats wordt ingeruimd, vindt oorzaak in
verschillend© redenen. Gelijk bijna overal
in het zaken-leven, regelt hier het aanbod
ook in zeker opzicht de vraag. Vleesch is
meer dan elk ander voedingsmiddel ge
schikt om het to bereiden tot verschillend©
wt'lsmakendo, oog, neus on gelicmelt© et ree-
lende schotels. Voorts heerscht bij het over
groot© ileol dcj bevolking het vooroordeel,
dat eon krachtige en krachtgevend© voeding j
■iondbr groot© hoeveelheden vleeetoh niet i
goed denkbaar ia Van ecnige beteekenis is
echter dikwijls ook het feit, dat vleesch en
'uit vleeeoh bereid© gerechten, inbegrepen
vIcoschsoopen on vleeschsauzen, meer dan
andare spijzen dorst veroorzaken. De oor
zaak daarvan ligt niet alleen in het gehal
te, dat het vleesch bevat aan extractie-
■stoffen, die door het kookprooes gevormd
{worden; maar ook daarin, dat. vleesch en
'de daaruit bcrcido schotels in den rog?!
rijkelijk gezouten woorden. En daar do ho- j
telhoudere in hot algemeen bij een betrek- j
kelijk hoog vleeschaandecl op hot menu en I
bij den daardoor gokweekbun drankenom-
zet wil varen, zegt do professor, kan men
nauwelijks verwachten, dat rij zoo maar
dadelijk van dez© gewoonte zullen afstap
pon. Zcor terecht zegt Buhner, do Berlijn-
ho hygiënist, op wiens grondige studie
de modern© voedingsleer voornamelijk ge
baseerd is, in rijn bock over volksvoeding
,.Do kost van onze eethuizen, zelfs afda
lend tot de eenvoudigste ,,Kneipo", is, wat
do hoofdzaak aangaat, vleesch. Wie bui
tenshuis eet, wordt min of moer gedwongen
mot dezen vorm van voeding genoegen t©
nemen".
D»r dc oprichting van zoogenaamde
„Vegetarische" restaurants is men van do
jvlecschvocding teruggekomenmaar ook op
het gebied dor voedingsleer geldt d© grond- I
regel, dat men nooit in uitersten moot ver-
vollen, en meer dan op welk gebied ook,
moet men hier rekening houden met het
feit, dat wat voor den een dienstig i«, voor
don ander niet past.
Daar evenwel, zooals reeds i6 opgemorkt,
de hotelhouders geen reden hebben om met j
vcrandoren een begin te maken, ligt het,
volgens de meen ing van prof. Strauss, op
den weg van het publiek zulks te doen.
Overigens kan elk hotelhouder zich door
het verlies, hetwelk hij dan door de ver
mindering van den drankenomzet lijdt,
schadeloos stellen door een verhooging van
den prijs voor liet „droge" monu.
Verandering in deze heeft volstrekt niet
ten doel hot vleesch geheel van de spijs
kaart te verwijderen, doch slechts hot
vleesch niet meer ten koste van andere
voedings- en genotmiddelen te doen over-
heerscheD. Bij een blik op de in de betere
restaurants gebruikelijke menu's ziet men
niet zelden twee cn dikwijls drie vleeschge-
rechten, terwijl groenten cn compote maar
bescheiden vertegenwoordigd zijn. Ook voor
do zoetspijzen is dikwijls veel te weinig
plaat6 ingeruimd op de menu's, terwijl
fruit soms geheel ontbreekt. Zulk een rijk
vleeschmenu is dikwijls niet alleen gebrui
kelijk bij het tweede ontbijt, maar somtijds
ook bij het souper. Zoo heb ik, zegt prof.
Strauss, in dit jaar tweemaal in hotels,
die den naam van „Kurhaus" dragen, sou
pers aangetroffen, dio bestonden uit
vleesch of vieoh, eieren cn kaas, zoodat
degene, die zich niet enkel met vet cn
eiwit wenschte tc voeden, gedwongen was,
het voor do voeding noodzakelijk zotmeel-
quantum met veel brood aan vullen.
In dit verband dimt er nog op gewezen
te worden, dat de overmaat van vlccschkost
in de hotels en het bijna afwezig rijn van
groenten, fruit en meelspijzen, niet alleen
van slechten invloed is op de darmbe-we-
ging, maar de darmgisting er door bevor
derd wordt, hetwelk van ongunstigen in
vloed is zoowel op het zenuwstelsel als op
andore organen, vooral op lever en nieren.
Op grond hiervan moet het als een ge
rechtvaardigd verlangen worden aange
merkt, cLat de overmaat van vleesch, welke
in de hotels wordt voorgezet, wat vermin
dert ten voordeel© van fruit, groenten en
compótes, en dat ook aan meelspijzen ten
koste van vleesch, een grootero plaats op
het menu wordt aang-c-wezen.
Als de bewoner der stad voor ontspan
ning naar buiten gaat, moet hij niet alleen
de rust en de afwezigheid van inspanning
der zenuwen met de bewoners van het
platteland trachten te deelcn, maar moet
hij er tevens naar sta©ven, wat de voeding
aangaat, zich aan do landelijk© gewoonten
t© gewonnen. Want do meerdere vleesch-
voeding uit de statistiek kan het blijken
treft men in veel grootcre mate aan in
de steden dan op het land. Het bedroeg n 1.
\olgcns een door Kónig gepubliceerde
schatting van do vleeschconsuraptie in
Duitschland por jaar en per hoofd in d©
steden 53, op het land 32 kilogram. Aan
een ruimer gebruik van groenten, fruit cn
melkproducten staat, clank rij de ontwikke-
1 ing van ons verkeerswezen en den voor
uitgang dor consorvenfabrioatie, zoo goed
als mets in den weg. De eenling is echter
ook op dit gebied machteloos en dafarora
meent prof. Strauss, dat er van een een
drachtig optreden van liet publiek slechts
succes is tc verwachten. Als do vraag ver
andert, dan verandert ook het aanbod, en
do hotel-industrie zal dan zeker ook meer
dan nu dikwijls geschiedt, rekening houden
met het feit, dat do „homo sapiens" krach
tens de positie, welke hij volgens do na
tuurlijke historie inneemt, niet tot do
„carnivoren" (vlceschcters), maar tot do
„omnivoren" (alles eters) behoort.
Verpakking van eetwaren.
„M ol c s c h o 11" bevatte een artikel te
gen het wikkelen van voedingsmiddelen in
oud papier, welke wijz© van doen vooral
wordt afgekeurd bij eetwaren, dio. rauw
worden genuttigd of te voren reeds gekookt j
rijn, wegens het gevaar van besmetting mot
ziektekiemen, op liet papier aanwezig.
Men raeenc niet, schrijft dc redacteur van
het weekblad, dat dit gevaar van donk be cl-
diigen aard is of slechts op theoretische be
schouwingen berust. In vele Franschc ste
den heeft men tegen de gevaren van het
verspreiden van ziekten door middel van
oud papier, dat gebruikt wordt om voe
dingsmiddelen to verpakken, verordeningen
in het leven geroepen. Deze verordeningen
zijn eerst vastgesteld, nadat de noodzake
lijkheid daarvan gebleken was, en na da
onderzoekingen van den directeur van het
gemeentelijk laboratorium te Montpellier.
Het resultaat dezer proefnemingen was, dati
lo. oude couranten, prospectussen, bro
chures en andere drukwerken geheel en al
verboden moeten word on voor hot inwikke
len van zoowel droge als natte voedings
middelen
2o. oude handelsba.ken, belastingbiljetten,
registers en dergelijke kunnen toegelaten
worden voor droge eetwaren als hot papier
zindelijk is;
3o. alleen nict-kunstmatig gekleurd, niet-
b©drukt of niet-beschreven papier mag voor
vochtig© voedingsmiddelen worden gebruikt;
4o. winkelvisitatiën of andere behoorlijk©
controle is dringend noodig.
In ons land bestaan dergelijke bepalin
gen nog niet. Wij wekken daarom onze le
zers op zelf paal cn perk t© stollen aan het
verspreiden van riekten, dood, zorg en ver
driet door oud papier.
Eisch van uw winkelier, dat hij zuiver,
onbedrukt papier voor uw eetwaron ge-
bruike.
Pels en Pont.
De pols, die tegenwoordig in het toilet
der dames zulk een groot© rol speelt, zóó, e
dat, al is het maar in namaak, zelfs in den
zomer de dame niet meer zonder pelswerk
uitgaat, wat in do hondsdagen wel ce.ns een
komisolien indruk maakt, heeft een heele ge
schiedenis achter zich.
In den ouden tijdl kwam alleen het vel
van het edelhert in aanmerking, maar
slechts Vorsten mochten hot dragen. In den
tijd der kruistochten werd het anders cn
kwam hot hermelijn in de mode. Dit kost
bare pelswerk kwam door Armeniërs niiar
West-Europa, waar hot. Erminia heette.
Koning Eduard III van Engeland verhief
het tot koninklijk bont en bedreigde niet
zware straffen ieder, die het onbevoc-zd
droog.
De ontdekking van Amerika bracht, weef
nieuw pelswerk naar Europa.
Do kostbaarste bontsoortcndio Amerika
levert, rijn o a. hot vel van den zilver
vos, van den Canadeeschcn marter, den of-
beT cn den losch of lynx Een vol van oen
zilvervos brengt soms 1000 tot 2000 gulden
op. Het marterbont, dat hier bedoeld wordt
komt. vrijwel overeen met hot. sabelbont, dvfr
uit den omtrek van Jakoctst in Siberië
komt.
Eeuwen lang rijn de Oost zeehavens de
stapelplaats©)! geweest voor het bont, dat.
per scheepsgelegenheid uit de Noordelijk©
landen van Europa cn uit Rusland kwnm.
Het Siberische bont werd meest verhand ld
op do groot© markten te Moskou en 10
Nishni-Novgorod.
De handel in Amerikaanse!) pelswerk wis
vroeger in handen van drie groote hand ls-
licharoen: een Hollandscb© mauteohripm'i te
Nieuw-Amsterdam (New YorkV een Frnn-
sche in Canada on do HucUansbani-Conipag-
njic. Deze laatste liestaat nog en heeft haar
agenten in meor dan 150 plaatsen in Ame
rika on werkt met een klein leger van amb
tenaren, agenten, handelaars en jagers
In Europa rijn tegenwoordig Leipzig ->n
Londen de voornaamste markten voor het
bont. Men rekent, dat te Lciprig alleen jaar
lijks voor tO milliocn mark verhnnckld
wordt.
Dat er bij de hooge prijzen, die soms be
taald worden, heel wat vervalschingen voor
komen, laat zich licht begrijpen. Wfiar zon
den anders alle katten- en konijnenvellen
blijven f De chemisch© ververij staat tegen
woordig heel hoog.
