<Seze (Courant wordt dagelijks, met uitsondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit VIJF Bladen. Offieieele Kennisgeving. Langge avosiie' FEUILLETON. Haar oedei'. »436i Zatenlag 2§ IVovein 5>ci% A0. 1S08. PRIJS DEZKR COURANT: Voor Leiden per week 9 Cents i per 3 maanden f 1.10. Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd syn 1.30. Franco per poet1.66. PRIJS DER ADVERTENTIES Van 1—6 rogele 11.05. Iedere regel meer 0.171. - Grootero letters naar plaatsruimte. - Kleine advertentiën T2n 30 woorden 40 Cents contant; elk tiental woorden meer 10 Cents.-Voor het incasseeren wordtFO.05 berekend. InkomstenbelsMting;. Burgemeester e Wethouders van Leiden, Ibreugen in herinnering, dat ract 30 Nov. e k. de 5de termijn vervalt van de Inkom stenbelasting, dienst 1903, en dat alzoo op [den laten December a.s. minstens 5/6 gedeel ten van den aanslag moeten zijn voldaan. Zij noodigen mitsdien belanghebbenden luit-, om, ter voorkoming van vcrvolgings- £osten, tot de betrling van het verschul digde teD kantoro van den Gcmcente-Onfc- Ivanger over te gaan. Burgemeester Wethouders voornoemd, DE BTDDEit, Burgemeester. VAN HEYST, Secretaris. Leiden, 26 November 1903. Do Burgemeester en Wethouders van Loi- 1'deB doen te weten, dat door den Raad dier I gemeente in zijn .vergadering van den IsOsten Augustus 1903, is vastgesteld, do I volgende verordening: VERORDENING, I regelend© dc heffing van een loon voor het I ijken dor botervaten, in de gemeente Lei- I den. Artikel 1. Voor het ijken van botervaten wordt, I zoowel bij eerste ijking als bij den jaar- I lijkschen herijk, ten behoeve van do ge meente geheven een loon: a. van 0.03 voor één-zeatiendo vat; b. van 0.05 voor één-achtste vat; Art. 2. Deze verordening treedt in werking op II Januari 1S09. Op dien datura vervalt de I verordening regelende do heffing van een I loon voor het ijkon der botervaten, in ck> gemeente Leiden van 15 Juni 1899 (Ge- f meentoblad No. 18). Vastgesteld door den Gemeenteraad van Leiden, in iijn openl>ar© vergadering van den 20sten Augustus 1908. Do Burgemeester, DE RIDDER. De Secretaris, VAN STR.JEN, loco-Secretaris. Zijnd© do heffing van deze belasting I goedgekeurd bij Koninklijk B:sluit van den llden November 1908 No. 34, waarbij te- I vens is aangehaald do verordening rego- lende do invordering dier belasting van den 15den Juni 1899. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 27sten November 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burgemeester. VAN HEYST Secretaris. Bij het minderen der dagen, bij het afne- I men der Bchoonhedon in de natuur, bij het toenemen van duisternis en koude, wordt het daarbinnen weer gezelliger. Voor wie met zijn tijd en zijn krachten 20; Het was moeilijk niet naar juffrouw Cade j te luisteren. Zy bad zoo baar eigen manier, om een ander te dwingen huar aan te hooien. I En het was nog moeilijker zich tegon haar te verzetten. Ik was van plan gowoest terug te gaan naar de hal, al was hei al teen maar om haar te laten zion, dat ik baar duifde larten, en om dan in het voorbijgaan eenlge woordjes tot Donald Howard te zeggen. Haar ik zag al heel spoodig in, dat ik aan dit voornemen geen gevolg zou kunnen geven zonder „een 6cèno te maken." Als ik naar beneden ging, moest ik boloren regelrecht naar de bibliotheek to zullen gaan, waar ik Valen tin Graeme zou vinden, die mi) wel aange naam zou weten bozig to houdenof ik moest boven bitten tot Donald weer weg was. Dit vras de voorwaaide, die juffrouw Cado als lady Mary's gevolmachtigde stelde, en hot is onnoodig te zeggen, dat mijn waardigheid my gebood, maar stil in mijn kamer te blijven, waar ik mU in gezelschap van mevrouw Ray- ne opsloot. Muar vri) om onbelemmerd to spre ken waron wij niet, want het kwam ons beiden voor, dat wi) achter de deur op de hoogte van bet sloutelgat hoorde ademhalen. Dien middag kwam ik niet beneoon om te eten. Ik wendde hoofdpijn voor (voor mij, die zoo jong en gezond was iets ongekonds), want ik had de kracht niet een uur tusscben Va lentin Graeme en juffrouw Cade door to bron gen. Hoe ik het zou moeten aanleggen om hun in het vervolg to ontloopen wist ik niet. weet te woekeren, en hot nog kan, is do wiuteiffijÜ, zijn de lange avonden, aller minst een verschrikking. We kunnen on« work óf ontspanning in overvloed verschaf fen, wanneer wo het ernstig willen en zoe ken. Niemand behoeft zich to vervelen, die te voren baslist, dat men zich niet mag en niet wil vervelen. Do gezellige huiska mer is het land van tooveren en wonderen en het is g e en wonder, dat do menscho- lijke natuur, altijd zoo verlangend naar af wisseling, geneigd is om elke nieuw© beko ring met beide handen aan to grijpen cn niet lang te treuren over het gemis van wat voorbij is. Men ziet dat aan de jeugd. Dc kleinen hebben het, onbewust, aardig ver in levens wijsheid gebracht. Ze hebben al heel spoedig een recht gemakkelijk en gezellig hoekje gevonden. Do bouwdoos wordt te voorschijn gehaald en de forten en kasteden verrijzen uit den grond, met een snelheid, die een eigenbouwer doet watertanden. Do krant van gisteren is spoedig in eenigo vierkante stukjes geknipt, waaruit, naar dc welbe kende kunst, door vouwen cn nog eens vou wen een geheelo vloot to voorschijn komt. Een tweede lezing van den jongstcn oorlog of een voorspel van dien der toekomst, is al heel spoedig gevonden, maar ook de vre- do weldra beklonken, na een vervaarlijk kurk-bombarderaent. Zus on de pop wonen de vertooning der knapen op den eersten rang bij. 't Is een pret van wat blief u me vooral wanneer een kleino uitnoodiging van de theetafel de blonde kopjes een oogenblik samenbrengt, onder do lampekap, om het rantsoen in ontvangst to nemen. Straks nog een kleine napret-, met. cn benevens een heel klein kibbelpartijtje, mot een vriendelijke vermaning tot besluit on... do natuur laat haar rochten gelden. In do kinderwereld althans kent men gieen mistroostigheid cn laat men zijn humeur niet bederven door een plasregen of een modderpoel. Daar schijnt van binnen altijd een zonnetje, dat alleen plaate maakt voor een Aprilsche bui. Do huiskamer in den winter is een mu seum van het werkclijko leven, waar de beste voortbrengselen worden verzameld en bewaard en ton toon gespreid voor allen, die smaak hebben in do kunstschatten der bezielde wereld. Zij verzamelt- wat do zomer verstrooide. Zij trekt samen als naar een middelpunt, waarin alles zich oplost. Zij biedt een genot, dat altijd onschuldig en rein is; een genot ctat steeds bevredigt; als wo ons aan den smaak er van gewennen. Zie dat jonge paar, dat zijn hoop ver vuld zag, en na een degelijke voorbereiding het verbond voor het leven sloot. Hoe waar deert het, na een tijdperk van woeling en inspanning, de zachte kalmte, waartoe het jaargetijde zich zoo bij uitstek leent. Hoe weldadig zijn juist nu dc bedrijvige zorgen der jonge hn is vrouw en welke onschatbaro uren brengen die beiden door, tevreden met elkander en vol hoop voor de toekomst, dio ze lucbtkasteeltjes bouwt-. Bijna tot alles wat zich in den schoot van het familieleven ontwikkelt, staan die heer lijke maanden, dio vóór ons liggen, met hun rustige bedrijvigheid, in verband on allerlei beelden doen zich, aan welke zijdon we het oog wonden, als in een panorama voor ons op. Dé-ér is het een andere jonge vrouw, die in verrukking met eigen handen al die lie ve kleino voorwerpen samenstelt, waarmedo I haar eersteling zal getooid zijn. Op een an- j dero plaats zien wo do aardige kleine kopjes bij elkaar steken, om do geheimen te be- spreken van den goeden Sint, geheimen clio branden zullen op de kleino tongen. Weldra rijdt hij over de daken, terwijl pa of broer van achter de deur het welbekende onscha delijke bombardement houdt. Hier, wat ver der, zien we de blijde voorbereiding voor den morgen des vredes, dddr de oudejaars- avondprct eh do mooie Nieuwjaarsgedicht jes, die zooveel moeite gaven. Elders ont plooit zich de weldadigheid der ouderen cn houdt het liefdewerk aller handen bezig in den kring, opdat niemand vergeten word© en de stem niet to vergeefs klinke Vfin hen dio lijden en treuren. Het is ons zoo wel, wanneer wij nu en dan eens tot ons zeiven inkeeren en daar door weer eens tot onszelven komen. De pe riode waarin het kooitje den vogel niet be koren kon ligt nu weer achter ons, on nu is ons huis weer in den waren zin het oude liovo thuis, waar al de huisgoden nog hee'r- schon cn ons weor op de oude hartelijke wijze ontvangen, al hebben we hun dienst misschien een beetje veronachtzaam*!. Hier zijn we dan weereen beetje ouder gewor den, dloch, zoo we hopen, niet veranderd. En toch, toch is er verandering. Er zijn zoovele kleine, heel kleino nieuwelingen, die hun eerste wintercampagn© nu ook wel eens willen meemaken. Er zijn er gekomen en, er zijn er gegaan. Zoovele zijn heenge gaan, eon ledige plaats achterlatende, een plaats, dio nooit meer wordt aangovuld; heengegaan naar een andere plaats, die men gewoon is akker des doods te noemen, maar dio mon liever akker des levens moest hce- ten; heengegaan, misschien toch nog een paar vriendelijke oogen achterlatende, cfddr aan den wand, kostbare erfeni waaruit de zegen neerdaalt ook op do kleino kopjes, die er in verrukking naar opzien. In de huiskamer vereenigt zich alles, als in een samentrekkend middelpunt. Daar vinden we alles terug; beelden en gedach ten, idealen en herinneringen, al ons wonschen en hopen en verlangen. Dddr komen ook zij gestadig weer, dio er eens met ons waren. Daar komt hetgeen voorbij is nog eens zijn vriendelijk licht werpen in het schemeravonduur. Dddr deelt alles mee in onzo vreugde, troost ons in het lijden, sterkt ons in den strijd. Eens ook komt het schemeravonduur des levens. Dan wordt het licht niet meer ont stoken want, we hebben het niet meer noo- dig. Wèl ons al wo dan, in den helderen middag des levens, voorraad genoeg hebben opgedaan en licht genoeg hebben verzameld, voor den nacht die niet meer eindigen zal. NEMO. ALPHEN. In de gisteravond gehouden ver gadering der groep „Rijnstreek" vsn Christe lijke bijzondere scholen, werd de vergadering geopend met het zingen van Ps. 68:10. Ds voorzitter richtte een woord van wolkom tot de afgevaardigden, waarna do secretaris do notulon der vorige vergadering las. Daar de secretaris en de penningmeester der groep hadden bedankt, werden nu respectievelijk gekozen de hoeren D. L. v. d. Berg en A. Ver duin. Tot lid der commissie van boroep werd herkozen mr. C. S. van Dobben de Bruijn door do besturen, en door de onderwijzers werd tot lid herkozen mr. P. E. Briët, te Leiden. Hierna werd de vergadering met dank zegging gesloten door ds. A. W. Voors. Tot ambtenaar in algemeenen dienst aan de Rijkstuchtschool te Ginnoken is met Ingang van 1 Dec. a. Q- benoomd de heer M. G. Weiaz, thans aan de Martha-Stichting alhier werkzaam. Naar Henge'o Is mej. Rinders, commies- titolair ten post- en telegraafkantoor alhier, met ingang van 16 Doe. in gelijke betrekking overgeplaatst. Vrijdagavond zal In „Concordia" een lezing gehouden worden door den heer H. BUleveld, van Amsterdam, inspecteur van dit schooldistrict, over het onderwerp„Vanwaar komen wy en waar zallen wy heengaan." HAZERSWOUDE. Door den kerkeraad der Gertfoi meerde Gem. is bet volgende tweo'al opgemaakt: ds. A. Roorda, van Oude Pekela, eu (is. H. Thomas, van Berlikura. Door de Chr. Jongedochtors vereenigmg Dorcas" zyn in het af.joloopon jaar 124 stuks kleederen voi vaardigd, die aan 29 ge- ainnen 2ijü uitgereikt. Door den ponningmoes- ter ia voor ruim 80 gulden aan goederen hiervoor aangekocht. Door "de verplaatsing van de lantaren, die voor het postkautoor stond, naar een deol der straat, waar het voor dien tijd zoer donker was, ia het voor do bewoners van dat deel or voel botor op goa'ordon. Als we nu mettertijd nog eonige verlichting in bet Westetnde mog-n krijgon, zullen wij onze avondwandelingen met genoegen een heel eind verder kunnen uitstrekken. HILLEG0M. De vergadering van den Raad belegd tegen 1 December e. k., des ochtends om tien uren, is verdaagd tot Woensdag 2 December a. s., d?3 voorm, te tien uren. In tal van huisgezinnen doen zich ge vallen van mazelen voor, on zyn reeds een paar kinderen aan de gevolgen daarvan oveileden. De ziekte breidt zich meer en meer uit, zoodat ©on groot aantal kinderen d® school niet kan bezoeken. KATWIJK. Bij de gisteren gehouden ver kiezing van drie leden voor de Kamer van Koophandel, zyn de aftredenden, de heeren K. Haasnoot Nz., L. Parlevilet en F. E. Meer burg, ala zoodanig herkozen. De zitting van den Militieraad zal voor deze gemeente gehoudon worden op Vrijdag 18 December a s.," des voormiddags te elf uren te Leiden, in de Stadszaal. KOUDEKERK. Tot bestuursleden van „Patrimonium" zijn herkozen de heeren K. van der Veer sn H. Visser. De naai on breLchool is gisteren aan gekocht door den beer £etel, van Oudshoorn, voor ƒ2189, en zal spoedig veranderen in een heorenconfeotie-winkel. Door S. P. Geertsma is aan B. en Ws. schrifteiyk verzocht om vergunning tot den verkoop van sterken drank in het klein, in het percoel door hem bewoond. NOORDWIJKERHOÜT. Voor de lotelingen dezer gemeente, zal de Militieraad zitting houdon Dinsdag 15 December a. s., 's voor middags kwart vóór twaalven, in de Stada- zaal te Lelden. Tot onderwyzeres aan de Bijzondere R.-K. school in het gesticht „De Voorzienig heid" is met ingang van 1 December a. s. benoomd mejuffrouw A. J. M. Madloner, te 's-Gravenhage. OUDSHOORN. De algemoone leden vergade ring van de ijsclub „De Rijnoircek", gehouden in het hotel „Gresmcht", alhier, word bUge- woond door twintig ledon. By de opening dor vergadering wydde da voorzitter warme woorden van dank voor hetgeen hfj in het belang der club heeft gedaan aan het afge treden bestuurslid den heer Joh. Stokhuyzon, die geme&nd heelt a!s zoodanig te moeten bedanken. Voorts bracht by in herinnering, dat het bestuur een ernstig verlies had geleden door het overiyden van het lid don heer M. van dor Kloot Meyourg, dia gedurende een lange r 6ks van jaren mot nauwgezette yver en plichtsbetrachting het beheer over de financiën der Club had gevoerd. Ain hot overleden lid bracht hy diepen eerbied en hulde. By de groeve had het bestuur zich door afwezighbid van den voorzitter doen vo: togen woordigen door den secretaris, den heer C. Korte weg. Uit de rekening en verantwoording van den penningmeester bleek, dat de rekening begon met een batig saldo van 4326.59 en eindigde met oen saldo van f 2923.b97j. Aan werkioonen werd uitgegeven ruim f 1400. Nadat hot verslag door den aocro ans was uitgebracht, werd de heer M. J. Oppelaar met a'geraeene stemmen tot bestuurslid herkozen; als bestuurslid voor Aarlanderveen werd ge kozen d3 heer A. P. Tolk en voorOudshoorn de heer H. J. van der Kloot Meyburg; voor Alphen de heer G. C. Schouten. Als penning- moester der Club werd gekozen de heer II. J. van der Kloot Meyburg. SASSENHEIM. Door W. v. d. Voet, te Warmond, is vergunning tot verkoop van sttrken drank aangevraagd voor het perceel aan den Wai monderdam, bewoond door Van Tol. In het artikeltje over onze progressieve inkomstenbelasting stond oen kleino onnauw keurigheid, welke wy ter wille van enkelen, die er aanmerking op maakten, willen ver beteren. Er. was geschreven: de opklimmiüg gaat van 2 tot 4 procent wat volkomen juist i9 en mag niet hooger gaan dan vleif omdat do Gemeentewet voorschryft, dat het hoogst te heffen percentage niet meer mag bedragen dan tweeuail het laagste. In dat gedeelte schuilt de fout. Hot desbetreffende wotaartlkel luidt: „Een stygend percentage wordt geheven van toe- nefhingen van het belastbaar inkomen op het tarief, mits geen toeneming als hierboven wordt bedoeld zwaarder wordt belast dan met tweemaal het percentage, geheven van oen belastbaar inkomen geiyk anderhalf maal de kleinste som, weike voor noodzakeiy.k levens onderhoud wordt afgetrokken Zooals de lozers zien, geen duideiyk wetsartikel, waar om het wel eenige toelichting behoeft. De kleinste som, welko in onze gemeente voor noodzakelyk levensonderhoud wordt af getrokken, is 300. Anderhalf maal die sotn is dus f 450. Van f 450 belastbaar inkomen betaalt men f 9 IS; dat ia 2.04 procent. Dat tweemaal genomen, wordt 4.08 procent. Alzoo is niet 4, maar 4.08 procent het hoogste, wat volgens de nieuwe verordening mag worden gehevon. Zooals mon ziet, de gemaakte fout was zoor klein. Ik hoopte nog maar op de edelmoedigheid^ van lady Mary, aan wie ik al myn gi ïeven' bloot wilde leggen. En ook hoopte ik, dat Valentin's vacantie spoedig voorb(j zou zyn. Met juffrouw Cado alleen zou ik het mis schien kunnen uithouden; maar in de stem ming, waarin ik nu verkeerde, was het my onmogelijk het middagmaal te gaan gebrui ken in gezelschop van dit tweetal. Dan wilde ik liever honger Ifiden. En movrouw Rayno zorgde tr voor, dat dit laatsto niet noodig was, doordat zy my een eenvoudig maaltje, waarscbyniyk hot grootste deel van haar eigen middagmaal, bracht. Kort daarop kreeg ik een boodschap, waaun my werd gevraagd bi) mUn stiefmoeder op haar boudoir te komen, als ik m\j er toe in staat voelde. Ik voelde my or toe in staat en zelfs al ware dit niet het geval geweest, had ik my er toe gedwongen, want ik was voel te biy weer een gelegenheid te hebben lady Mary to spreken. Zooveel scheen er te zullen afhangen van de houding, die zy tegonover my aanam. Eenig6zins zenuwachtig ging ik naar bin nen, want ik wist niet hoe zy my wel zou ontvangen. En toen zy haar groota, donkere oogen weer op my vestigde, bogon myu hart opeens wild te kloppen. Zy zat aan haar scbryftafel eo het licht van haar staande lamp met kap viel op het zuivere, koude profiel. „Hoo staat het inst de belofte, dio je rue vanmorgen hebt gedaan?" vrceg zy, zoodra ze my een stoel had aangewezen. Ik.... welke belofte?" vroeg ik stotterend. „Ik kan niet gelooven, dat je dio reeds ver geten zou zyn. En toch, ïd weorwil van wat je me hebt gezegd, in weerwil van de waarde, die ik aan hot door jou gegeven woord hechtte, ben je >n staat geweest myn neef Yalentiu grof te beloodigen. Vind je dat wel een goed begin van Je verbiyf in myn huis?" De donkore gloed In haar oogon bracht my zoo van de wys, dat ik haast niet in staat wa3 te spreken. „Misschien," bracht ik er eindelyk mot moeite uit, „weet u niet precies hoe alles eigoniyk is toegegaan. Ik „Doe alsjeblieft geen moeite mU alles uit te Joggen, Éval" Zy hief een van haar mooie, blanke handen op. „Ik verzeker je, dat ik het toch niet zou begrypen. En ik sta er dan ook op, dat je Valentin Graome je excuses maakt." Al het bloed steeg my naar de wangen. „Ik.... ik myn excuses maken aan Valentin Graeme? Dat nooit 1" riep ik haristochteiyk. „Vanmorgen heb je hem beschuldigd van iets, dat hy niot heeft gedaan. Ik ben ten hoogste verbaasd, dat do dochter van je vader in staat Is Iemand onrecht aan te doen. En je vader hield van Val9ntin. Breng me dus niet in do noodzakelijkheid, je reeds zoo dade- lyk na je aankomst in myn huis te berispen. Ik zou zoo graag van jo houden. Maak me dit dus niet dadeiyk onmogelyk." Do vele en hovlge aandoeningen van de laatsto dagen werden my eindelyk te machtig. Ik bedekte het gelaat met beide handen en barstte in eon krampachtig gesnik uit. Lady Mary trok myn bandon van myn gezicht en haar vingers voelden even koud als marmer. „Ik zou ook zoo graag van u houden," snikto ik. „U is zoo mooi, zoo heel mooi, en ik zou zoo graag In u geloovon. O, wees toch goed voor my, laat my u tech kunnen ver trouwen en niet bang voor u behoeven te zynl Waarom laat u toe, dat er hier in huis zulke vreemde ditigon gebeuren? Uw bedien den gapm me aan alsof er iets vreemds aan me is. Uw gezelschapsjuffrouw geelt my or ders. En wist uis het waar, dat u niet wilds hebben, dat ik sir Donald Howard weer zou ontmoeten? Juffrouw Cade zei dat, maar ik kan het haa&t niet g.looven. 't Is niot, dat het me zooveel kon schelen, dat ik hem niet zag; maar het hinderde me, dat ik zoo kort werd gehouden. O, ik bid u, laat er door al dio onbegrypelyke dingen geen verwijdering komen tusschen u on mijl" Ik zag haar dcor myn tranen heen smee- kend aan en al myn moed begaf my, toen ik haar mooi gezicht plotseliug een harden trek zag aannomen. „My dunkt, dat je het wol aan my kunt ovei laten te beslissen wien je wel en w enje niet moogt zien. Ik. zou het verkeerd vinden, als jy en Donald Howard veel met olkaar in aanraking kwamen. Dat moest jo voldoende zyn. Over een goed jaar hen je vry om to gaan met wien je wilt. Maar nu niet. In dit huis en geduronde je mindeijarigheid is myn wil wet. Het zal je waarlijk niot zoo zwaar behoeven te vallen je er aan te onderwerpen, maar ik wil gehoorzaamd worden. Gehooizaara- heid en liefde kunnen best samengaan, Eva." „Dat weet ik. Maaror zyn van die dingon, dio my onmogelyk zyn eno, ik bid u, verg niet van mo, dat ik van dien Valentin Graome houd." „En als ik je nu verzeker, dat je hem on recht aandoet." „Dan.... dan zal ik trachten ten minsts beleefd to zyn." „O, ik goloof, dat ik het veilig aan hem kan overlaten, de rost te doon. Valontin, kom hier.1' Ik kreeg onwillokeurig een schok, toon hy, door de deur, die tot een andore kamer toe gang gaf, binnonkwam. En ik meende, een zegevierende flikkering te zien in z(jn zwar te, zigeunerachtige oogon. Dicht by my blsef hy stilstaan, zonder een woord te zeggen. En lady Mary nam, alhoe wel ik het eorste oogenblik instinctmatig evea tegenstribbelde, met termen greep uiyu hand vast en legde dio in de zyne. Toen zagen zy elkaar veelboteekonend aan en eon killo hui vering voer my door de loden. „Beschouw dit als een teeken, Valentin," zei lady Marv toen op zachten toon. xir. Ik had oigeniyk niet goed begrepen wat lady Mary's verbod om my niet buiten de poorten van het park to begeven, wel voor my zou be- teekenen, maar spoedig werd hst my duidelyk. Ik was reeds dadeiyk besloten, om, daar ik een grootore wandeling niet mocht maken zon der vergezeld te zyn van juffrouw Cade of Valen tin, heelemaal geen grootore wandelingen te doen. Ik meende hierdoor tevens een manier te hebben gsvonden, zoo min mogelyk in hun gezelschap te zyn. Maar ik zag al heel spoedig, dat ik my had vergist. De eenigo manier, om niet met hen in aanraking te komon, was op myn kamer te biyven. Valentin vertrok maar mot (wat ik zoo vurig had gehoopt), ofschoon er lederen dag sprake was van zyn weggaan. En ik kon geen voet buiten het huis zotten, zonder door hom op de hielen to worden ge volgd. Zelfs de tegenwoordigheid 7an Nichols belette hem niet zjjn gezelschap aan ons op te dringen. En wanneer de zoogenaamde ka menier en ik bet waagden in den tuin eoD vertrouwoiyk praatjo te houden, hoordon wy dadelyk eon genteel in do bladeren achter ons, om, als wy omkeken, hot grynzende, knik kende gezicht van juffrouw Cade te ontdekken, dio ons vertelde, dat zy ook een „gozondhouis- wandelingetje" maakte. Cvv o r dt ver vo 1 gd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 5