H°. 14930 "Vrijdag 33 October-. A". 1908. (Deze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Onder onze Vroede Vaderen. FEUILLETON. Voor vb*©uw era kisid. LELDSCH DA&BIAD PRIJS DEZER COURANT: "Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maarden 2 2 2 f 1.10. Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30. Franco per post1.65. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 1—6 rogaU /1.05. Iedere regel meer /"0.17j. - Grootere letters naar plaatsrnimte. - Kleine advertentiën Tan 30 woorden 40 Gents contant elk tiental woorden meer 10 Gents.-Voor het incasseerenwordt/O.OS berekend. Kr waren gisteren weer heel wat mede deel lugen te doen, voor men tot. de behande ling der agenda kon overgaan. JJo ingekomen stukken, die zoo in bonte volgorde worden opgenoemd of voorgelezen zonder dat de Raad' er blijkbaar veel aan dacht aan wijdt, worden later wel eens geheel vergeten, en toch Iccnen zij zich dikwijls tot een of andere opmerking. Zoo passeerde cr leukweg de modcdecling, dat de Minister van Bmncnlandsche Zaken, berust" in de benoeming van mej. Gort, als lecrarcs aan do H.-B.-S. voor jongens. Wie zich herinnert dat indertijd dc heer Inspecteur van hel. M O. dc benoeming van een leeraar wilde, proeft uit dat enkele woord berust" <iab or haken en oogen over dezo benoeming geweest zijn. Iictzell' de goldb voor dc salarisregcllng van het onderwijzend personeel van J2 Maart, waarop thans eerst do gocdke.uring van Ged. Staten is ontvangen. Eindelijk was nog een zeer uitvoerig stuk ingekomen van het bestuur van d n Bond van Gemeenteambtenaren, waarin een mo del ontwerp regeling voor do secretarie-amb tenaren, is aangegeven. Met, lange stuk werd om tijd le hesparen niet voorgelezen, maar zal in do Leeskamer worden neerge legd. Do voorzitter morkto cr alleen bij op dat voor verreweg do meeste secretarie- ambtenaren hior ter stede, de bestaande re geling gunstiger is dan de in het. adres aan- gcgevcnc. De adressen van do heeren Hcgenbarth c.s. en van_ ,,Do Loidsche Manufacturenhan- dol" (Vroom cn Drccsmann) compenseer den elkaar. De eerste adressanten verzoch ten do verbouwing van het perceel van dc firma Vr en Dr., niet too te slaan en do firma zelf trok 't daartoe gedaan verzoek in. In 't algemeen beschouwd, is dit cenigszins jammer. In den t.ijd der werkloosheid in de bouwvakkon, zooals wij het straks zul len beleven, is zulk een bouwwerk, waaraan een dozijn werklieden langen tijd werk kunnen vinden, zeer welkom. Wij hopen dan ook dat deze intrekking niet beduidt uitstel der verbouwing. De agenda zelf was ook ditmaal niet reer belangrijk Toch heeft do Raad cr zich tot vijf uren mco beziggehouden en kwamen cr allerlei kwesties bij ter sprake: een scholen kwestie, een personen kwestie een juridische kwestie en zelfs een taal kwes tie. Om met de laatste te beginnen, de heer Fockema Adreac, die overigens Diets dan lof had' voor dc rapporten van den secre taris, die hij als modellen van taal en stijl roomde, had nu in een ingekomen stuk go- lezen .destijds", waar ons taaleigen .in dertijd" eischt-e. Een modcfout, zooals cr in don laatstcn tijd: meor worden gemaakt. Do spr. noomdo o.a. de uitdrukking: ,,het wil mij voorkomen" in do plaats van het goed Ncderlandsch,,het komt mij voor. Hij waarschuwde mot ernst tegen een zoo danige ontsiering onzer taal. Vechten tegen de bierkaai, professor 1" wierp de heer Sijtsma er tusschen, doch d© spr. hoopte het niet. We zullen eens zien Loc spoedig aan een der vroed© vadoren „weer een of ander wil voorkomen.'' D© soholenkwesti© kwam even bij het te recht zeer eervol verleend ontslag aan mej. Maclaine Pont als hoofd der Meisjesschool lste klasse, ter sprake. Niet t© veel haast maken met een nieuwe benoeming, vermaande do heer Sijtsma, wij wie hij er mee bedoelde zeide hij niet komeu spoedig weer met een voorstel tot combinatie van deze school mot de Jon gen ssohool 1st© klasse. ,,Gij kunt daarmede gerust uw gang gaan", merkte de Voorzitter kalm op, en ons onzen gang laten ook; de Raad moet toch Benoemen. Do wethouder van onderwijs, do heer Van Hamel, dacht er zoo kalm niet over. Zoo'n voorstel zou weer heel wat commis- sicu om advies moeten passeeren, cn zoo lang zou de school hoofdloos zijn. Daaruit kou wel eens een beroep op de Kroon vol gen. Do heer Pera meende dat de heer Van Hamel de paarden achter den wagen wilde „slaan." Do heer Aalbcrse, die deze gewestelijke uitdrukking voor „spannen" blijkbaar niet kende, lacht© om dat slaan, van zijn mede lid, dio er niets hardhandigs mee bedoel de. De heer Fockema Andreae liad toen nog niot gesproken over do taal. Do personenkwestio kwam bij een voor stel van B en Ws waartoe liet pracadvies van do meerderheid der .Slachthuiscommis- sie aanleiding had gegevoD, om do jaar wedde van den boekhouder en den tweeden machinist van het Openbaar Slachthuis ieder rnct 100 te verboogen. Do heer Zwiers, do minderheid in genoemde com missie, zag daarin een passeeren van den eersten machinist, die daardoor zooals hij uitvoerig aantoonde, ook in vergelijking met andere Slachthuizen, in een te on gunstige positio zou komen. Hij stelde daarom voor ook aaD den eersten machi nist dezelfde verhooging tc geven. De heer Sijtsma steunde dit voorstel, omdat hij uit het rapport van den Directeur van liet Slachthuis opmaakt© dat deze een rancune koesterde tegen den eersten machinist, wien inderdaad dezo verhooging ook toe^ kwam. De heer Eerstens verdedigde het voor stel vau B. en Ws., daarin uitnemend bij gestaan door den heer Pera, en het voor stel Zwiers viel met groote meerderheid. Naar aanleiding van een doorgehaald uit- roepsteeken in het rapport van den Direc teur kregen de heeren Kcrstens en Zwiers het nog aan den stok. De Voorzitter maakte er met ceu hamerslag een einde aan Dat moesten zij maar in do commis sievergadering uitmaken, meende dc Voor zitter terecht. Het oud-lid der Slacht- huiscommissic, do heer Fokker, die weten kan hoe het in deze vergaderingen kan toe gaan, riep nog: „dat belooft wat!" Do juridische kwestie of liever kwestiën kwamen bij het voorstel tot goedkeuring van het Huishoudelijk Reglement voor het Gemeentelijk Werkloozenfonds. Alle juris ten, op een na, in ons achtbaar Raadscol- lcgo smulden cr gretig aan. Alleen de heer mr. De Vries, die zich liever op practisoh terrein beweegt 't was nog pas gebleken bij do bruggekwesti© hield zich cr buiten. Do Voorzitter stelde, nadat geen der hee ren over dit reglement aJgemeeuo beschou wingen wonschte te voeren, de artikelsgcwjjzc behandeling voor. Nu was cr een adres van de tabaksbowerkorsvereeniging hier ter ste de ingekomon, oiu art. 12, waarin van de aangesloten werkloozenkasscn wordt ge- eischt, dat zij een minimum-contributie van 10 ets van hun leden moeten heffen, die in bijzondere gevallen kan worden verlaagd tot cents, te doen vervallen, omdat er vakken zijn, waartoe in casu ook de ver- eeniging der tabakbewerkers behoort, waar in nog met een kleiner contributie volstaan kan worden. De heer Aalbcrse en andero leden hadden er wel ooren naar, om de bezwaren van adressant© cenigszins te gemoet to komen, door bijv een minimum van 2 ets. vast te stellen. Maar nu kwam do voorzitter van het Fondsbestuur, do heer Briët, de heeren er op wijzen, dat. zjj niets in liet fonds tc veranderen hadden. Art. 6 der verordening van 23 April 1908, regelende den door de gemeente te vcrleenen stenn tot bevordering van de verzekering tegen geldelijke gevol gen van \verkloo9hoid gaf daartoe alleen het Fondsbestuur zeggenschap Dc heeren haalden fluks dezo verordening uit do portefeuille, piekerden een poosje op art. 6 od de heer Aalbersc ving aan met: „De heer Briet moge formeel gelijk hebben, niet in wezen," enz. Daar hadt je do poppen aan het dansenIeder der advccaten had cr wat over te zeggen en de andore hee ren, behalve de heer Pera, zaten beduusd. Deze laatste 9prak ook nog een o.i niet onverstandig woordje mee. De Voorzitter, die er niets minder dan ons hoogste Staatscollege, de Eerste Kanier, bij aanhaalde, schaarde zich geheel aan dc zijde van don heer Briet cn verklaarde als voorzitter gc.cn amendementen op de arti kelen te kunnen aannemen. Er zat dus niete? anders op, om wijzigin gen, welke de Raad, die zichzelf de handen had gebonden, hadden orze scherpzinnige juristen het 23 April maar ingezien I wenschclijk achtte in do welwillende over weging van het Fondsbestuur aan te beve len. Als zoodanig gold dan wij zullen Let nu maar een voorstel noemen wat. de heer Aalbcrse wenschte, nl. om de minimum contributie op 2 cents te bepalen. Na ampele discussie viol het echter met 15 tegen 10 stemmen. Art. 15 wilde de heer v. d. Lip schrap pen. Het zegt meer dan art. 6 der meer genoemde verordening en dat mag niet vol gons hem Het is toch goed, dat het- er in komt, zeide dc voorzitter. Best, repliceerde de heer v. d. Lip, maar laten wij het dan in do verordening zetten. En de heer Fok ker, voortvarend als altijd, steldo dit on middellijk voor. Do voorzitter kon dit nu niet laten doorgaan o- werd blijkens de forsche hamerslagen een beetje warm. Als het reglement was goedgekeurd, kon hij er meo komen Dit was echter niet noodig, want 17 van do 27 leden vonden, dat liet er niet op aankwam, waar de bepaling stond, en stomden het voorstel tot schrap ping van art. 15 af. Daarna werd bet ge- heole reglement goedgekeurd. Vooraf ging een bespreking van het voor stel inzake den bouw eener verhoogde brug voor voetgangers over den Rijnsburger weg, waarbij ook het onzen lezers bekende adres van „Vreemdelingenverkeer" ter tafel kwam. Het was blijkbaar voor B. en Ws. een te leurstelling, dat hun voorstel met zulk een koolheid, om Diet to spreken met te genzin, was ontvangen. Zij meenden door de toezegging van den Raad van Admini stratie al heel wat te hebben verkregen. Geef ons nu machtiging om na ernstige overweging van het plan van „Vreemdelin genverkeer" in nader overleg te treden met de H. IJ.-S.-M. cn verder naar omstandig heden to handelen, stelde de voorzitter voor. „Mij wel," repliceerde de heer Meuleman, „als de trappenbrug cr maar niet komt, want die acht ik minder dan niets." De heer Fockema Andreae was ook vrij onverschillig tegonover zoo'n trappenbrug en vooral de heer Dc Vries bestreed met dc ervaring, in Haarlem opgedaan met zulk een voetbrug, in een zeer zakelijk betoog dezen bruggebouw. De Holl. Spoor zal, vooral nu zij zelf in dc kosten- bijdraagt, dc vrijheid zich veroorloven de barrière nog veel meer gesloten te houden tot grooten hinder van het verkeer per as en per rij wiel. Of hebben B. en Ws. het recht daar omtrent der Maatschappij bepalingen voor tc schrijven? vroeg hij, waarop de voorzit ter, helaas, ontkennend moest antwoorden. Terwijl de heeren Sijtsma en Roem zich nog tegen dc brug verklaarden, gingen B. en Ws. te rade bun voorstel terug tc nemen; en alzoo geschiedde. De voetbrug is dus voorioopig van de baan. De voorzitter voegde er echter aan toe dat B. en Ws. het plan-,,Vreemdelingen verkeer" nader zullen overwegen en er een praeadvies over uitbrengen. Ten slotte had de voorzatter voor den Raad nog een minder aangename verras sing. Hij vroeg namens B. en Ws. een kre diet van 3150 gulden voor een dringend noodzakelijke verbetering van ccn deel der wal beschoeiing aan de Oudevest, wat na- tuurlijk moest worden toegestaan. Bij de rondvraag vestigde de heer Van der Lip de aandacht op de herhaalde onge lukken bij den afrit van de Kippenbrug, hoek Apothekersdijk, en vroeg of B. en Ws. daarin voorziening weusckten te brengen. De wethouder Korevaar zeide overweging toe, doch merkt© er bij op, dat hij omtrent het laatste ongeluk een schriftelijke verkla ring van een ooggetuige had, dat de schuld lag bij den bestuurder, die bij het afrijden de sigaar uit den mond nam en eerst zijn aandacht aan liet paard wijdde, toen het t© laat was. En de koetsier, met wicn een vroeger ongeluk gebeurde, bleek nog niet tc kunnen mennen. Intusschen zal, zooals hij zeide, voorzie ning moeten worden getroffen, vooral, c~.i- dat het verkeer ten gevolge der groenten- markt daar zeor druk is geworden Het. is hem o.a. bekend, dat op marktdagen een voerman daar zesmaal passeert. De heer Fockema Andreae had, toen hi.i konnis van het'geval nam, ook gedacht oi hier niet een terrein van werkzaamheid lag voor de Commissie voor de Strafverordenin gen- Do heer Van der Lip dankte voor dc in lichtingen cn hoopte, dat or weldra voor ziening zou volgen. Hierna ging de vergadering uiteen. 67) „Om u to dienen, manheer de graaf Jozef verlaat met z\Jn flacie des morgens to zes uren den stal. Komt te twaalf uren terug, om to drie uren weder te vertrekken, als wan neer kjj ongeveer tegen tien elf uren terug komt. Gedurende zijn afwezigheid goeft hij aan een buurvrouw den sluitel van zijn woning in bewaring." „En die buurvrouw?" vroeg de graaf, „haar naam, h *r woonplaats?" „Zu is een oude ziokenoppasserea, algemeen moedor Cocardot geheeten, en bewoont een klein kamertje op de vierde verdieping, twee hulzen van den stal van den huurkoetsier verwiJdorcL" „Uitmuntend, Dupró," xeldo graaf d'Aroz/.o, „gy hebt wonderwel uw taak volbracht, ik ben meor dan voldaan over u," en een goud stuk vergezelde deze vleiende woorden. De graaf stond op en nadat Dupró hem in het kleoden was behulpzaam geweest, schreef hij haastig eenige regels en zeide: „Doo dozen brief onmiddellijk aan mijnheer Morel bezorgen, straat Montmartre, numero vier en zestig." De kamerdienaar nam den brief on verwij derde zich. „Thans, mevrouw do gravin," riep de graaf, toen bi) alleen was, „tlnns zijt gij in mijn macht; thans, trotscho óse, zult gij, al waart gij ook honderdm meerderjarig, voor miju wil bukken; ik hob uw geheim ontdekt, deugdzamo weduwe Genevióvo Tiboutl" Een uur later trad Morel binnen. „Ik heb de vriendelijke uitnoodi^ing om met u te ontbijten, ontvangen, mijnheer de graaf," zeide Morel, en hoe aangenaam en vereerend mij die was, bowijst de spoed, waar mede gij ziet, dat ik er aan voldaan hob." „Zeer goed, Morel, ik heb u over gewich tige zaken te spreken." „Goede of slechte?" „Ik beschouw m|j gered," gaf de graaf ten antwoord. „Dus de tweemaal honderd duizend francs, mijnheer do graaf, zal ik weldra ontvangen „O, wees niet bevreesd, Morel." Hij keek op do pendule. „Thans is het acht uurwelnu, eer hot zes uren later zal zijn, heb ik gravin d'Arezzo in injjn macht en is het huwelijk van Thérèse mot kolonel Henri Roger voor altijd vernietigd." „O Zool" riep Morel, den graaf verwonderd aanionde. „Echter moet er nog vooraf iets gewaagd worden, waarin gij my de behulpzame hand moot bieden, mijn waarde mijnheer Morel." „Yan harte gaarne," gaf Morel ten antwoord, „en welk zal dat waagstuk zijn?" „Een diefstal," gaf de graaf ten antwoord. „Een diefstal 1" riep Morel verschrikt; „eerst, mijnheer de graaf, hebt gij my medeplichtig willen maken aan eon moord en nu wilt g\j mij het doon aan een diefstal." „Welnu, gij kunt weigeren, Ik dwing u niet," zeide de graaf, „maar my dunkt, dat een som van tweemaal honderd duizend francs wel de moeite waard is, dat men er iets voor waagt." „Juist door die tweemaal honderd duizend francs ben ik In uw macht," zeide Morel„ik hob dus geen keuze en mocht uw tegenwoor dig plan mislukken «n gij eon brandstichter van mij willen maken, dan zou ik toch niet kunnen weigeren." „O, mijubeor Morel," zeide de graaf, alles behalve voldaan over dit antwoord van zijn factotum, „wanneer men te Florence valsche wissels heeft gemaakt, moet men t® Parijs zoo nauw niet zien." Morel deed alles, wat In zijn vermogon was om te glimlachen. „Echter," vervolgde de graaf, „kan Ik u verzekeren, dat wy geen gevaar hoegenaamd to vreezen hebben; de diefstal zal op klaar lichten dag gepleegd worden en wfj zullen ons met mijn rijtuig naar do woning, waar de diefstal zal plaat» grtfpeD, doen brengen, ter wijl het rijtuig zoolang voor die woning zal verblijven totdat de misdaad gepleegd is." „Ik begrijp u niet." „Alios zal u later duidelijker worden," zeide de graaf, en na het ontbijt zoo lang mogelijk gerekt te hebben, was het eindelijk elf uren geworden. Do graaf schelde. Paul trad binnen. „Mijn rijtuig," beval de graaf. „Ia het niet hedeü, dat het huwelijkscon tract geteekend moet worden?" vroeg Morel, toen Paul de kamer verlaten had. „Moet worden?" herhaalde de graaf, „hebt g\j dan vergoten, wat ik u zooevon gezegd heb, dat van dat huwelijk nooit iets wor den zal?" „Dat geve de Hemelt" zeide Morel. „Of de hel," hernam de graaf, „want ik geloof met, mijn waardo Morel, dat da Hemel zich mot zakon als de mijne inlaat." „"Welnu, onverschillig, mijnheer do graaf, als gij maar gered zijt." „En g|j uw tweemaal honderd duizend francs gered zult hebben, nietwaar, mijnheer Morel? „Het rijtuig van mijnheer den graaf is ge reed," kondigde Paul aan. „Zeer wel. Luister nu aandachtig toe," zeide de graaf tot den bediende. „Waart gij hot niet, die gisteravond zekeren Jozef, huurkoet sier uit de straat Passy, bobt aangediend „Om u te dienon, mijnheer de graaf." „Welnu, dan zult gij hem nog wel herken nen, wanneer by zich heden aandient?" Paul boog toestemmend. „Zeer wel; die man zal om halftwa3lfhier zijn," vervolgde de graaf, „to halftwaalf, geen minuut vroeger of later; hy is een oud soldaat en die passen stipt op hun tyd." „Ik zal my by de loge van den concierge bevinden." „Uitmuntend," zeide de graaf en vervolgde: „Gy zult hem in do gewone zaal brengen en daar gekomen hem vei zoeken op myn terug komst te wachten; ik zal binnen het haifuur teiug zyn." „Zeer wel, mijnheer da graaf," antwoordde Paul, die zich wilde verwydoien. ,,Neen, ik heb nog niet alles gezegd", hernam de graaf, den bediende tegenhou dende; zoodra die man hier is, zult gij u onder een of ander voorwendsel naar me vrouw de gravin begeven en haar als ter loops als bij toeval, bekend maken, dat Jo zef, de huurkoetsier, op miju terugkomst in de groene kamer wacht; wellicht, dat me vrouw de gravin hem iets t© zeggen mocht hebben. Hebt gij mij begrepen?" Volkomen, mijnheer de graaf.'' „Komaan dan, mijnheer Morel, zijt gij gereed?" „Ik ben tot uw dienst", zeide dc ander. Leiden, 23 October. Heden had alhier in het café „Ceflr tral" de jaarvergadering plaats van heb schaakgezelschap „Palamedes", zeker wel een der oudste schaakgezelschappen in Ne derland. Opgericht in 1848, heeft dit schaakgezel schap zich steeds weten staande te houden en bezit in zijn archief belangrijke gegoveni voor de geschiedenis van het schaakleven in Leiden, gedurende de vele jaren van zijn bestaan. Do voorzitter, de heer T. »Stcffelaar, merkte in zijn toespraak aan d© loden in deze 62ste jaarvergadering op, dat na tij den van druk weder een tijdperk van bloei voor „Palamedes" is aangebroken, nu een zevental nieuwe, leden, waaronder een da- mc, waren toegetreden tot het gezelschap, dat steeds goede schakers onder zijn leden heeft geteld, maar dat ook gaarne aan mingeoefenden gelegenheid geeft zich in het schaken t© oefenen. De heer Steffelaar, aan de beurt van af treding, werd bij acclamatie herkozen op verklaard© zich deze herbenoeming gaarne te laten welgevallen. Hij bracht hul do aan het initiatief en de vasthoudendheid van de oprichters en opvolgend© bestuur ders cn deed een ernstig beroep op de 1© den om aan „Palamedes" trouw te b* Ij vee, zoodat ook voor een nieuw geslacht do ge legenheid blijve bestaan, om, in een intio- men gezelligen kring, ontspanning t© vin den in een nobel spel. Voor het examen in dc vrije- cn orde- oefeningen der gymnastiek is te Rotterdam geslaagd dc heer G. Marks te Leiden. Beroepen is bij do Evang.-Luth. Gera. to Haarlem ds. H. W. Lcnderink, te Kam pen, die ook beroepen is te Leiden. Aangenomen is het beroep naar de ge combineerde Engclsche Gerüeenteu vji Vlissingen en Middelburg door den heer II. T. Oberman, theol. doet. te Leiden. Toezegging van beioep naar dc Nod - Herv. Gem. te Wageningcn (vac.Peter) a ontvangen door dr. B. van Meer, te Leiden dio ook beroepen is te Doesburg. Bedankt is voor het beroep naar d© Gcref. Gem. te Utrecht door cis. P A. E Sillevis Smitt, te Rotterdam. Na gehouden examen is tot den Pro vincialen cursus in hoefbeslag te 's-Gravcp hage, t© houden in den winter 1903/1909. vanwege de afdeeling 's-Gravenhagc van de Hollandsche Maatschappij van Land bouw, toegelaten de hoefsmid J. L. Schul- ler, te A^rlanderveen. Graaf van Limburg Stirum, chef vaa het Kabinet van den Minister van Buiten- landsch© Zaken, is de vorige weck naar Arnhem vertrokken cn heeft aldaar een goed geslaagde operatie ondergaan, welk* na herstel van zijn jongste ziekte nog noo dig was geoordeeld. De 1st© luit. P. Donk, van het 4de. refr. infanterie, wordt met November onthevo van zijn detacheering te 's-Gravenhage bij den chef van den generalen staf. Te 'e-Gravcnhage is overleden de ge- pensionneerde majoor van het Ned.-Indisch© loger D. J. Ruitenbach, secretaris van het hoofdbestuur van de vereeniging „Volks weerbaarheid." Dc graaf cn Morel namen in het rijtuig plaats. „Naar het Carousselpiein", beval d$ graaf den koetsier, cn het rijtuig rold' voort. Zooals onze lezers misschien weten, is dai plein slechts op korten afstand van dc straat Verneuil gelegen. Het plein was dus 6poedig bereikt en daar gekomen, hield het rijtuig stil; de graaf sprong er uit, Morel volgde hem. „Wacht ons hier", zeide hij tot den koet sier, „binnen weinige minuten zullen wij terug zijn." De graaf en Morel gingen op weg. „Keeren wij naar het hotel terug?" vroeg Morel. „Nee'h", gaf de graaf ten antwoord, „neen, maar wel naar de straat Verneuil. Wij gaan naar het koffiehuis de l'Einpire."- „Maar dat is immers vlak tegenover uw hotel, mijnheer de graaf?" „Juist aangemerkt!" zei do graaf, zon der er verder iets bij te voegen. „Ik begrijp er niets van", mompelde Morel bij zichzelven. Beiden traden liet koffiehuis binnen en plaatsten zich voor het venster doch zoo danig, dat men h?n van buiten niet zien kon. „Hal gij wilt weten, wio cr bij u uit en ingaat", zeido Morel tot den graaf, wiens blik onafgewend op do poort van zijn ho tel gevestigd was; tban8 begin ik er iet# van tc begrijpen 1 (Wordt vervolge#

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 1