Gemengd Nieuws. ingezonden. ders in van de hardst vooruitstrevende partij- ii. van de sociaal-democraten en van dc vrijzinnig-d&nocrpten; maar do betoo ging was toclf niet een bepaald sociaal-de mocratische, noch een bepaald vrijzinnig- democratische, nuch 2clfs een gemengd vrijzinnig- en sociaal-democratische bcwe- giug. Er was plaats in voor iedereen, die vóór algemeen kiesrecht met meer of min der uitsluitingen was Zooals g zegel: dit wordt nu anders 1 Waarom? E.t wordt ons niet verteld; maar de leiding der betooging is dians geheel in handen der sociaal-democraten. Dat daarmede de betooging geheel van karakter verandert, al was het alleen maar reeds, omdat met haar eventueel succes thans door de sociaal-democraten zal worden gepocht, als een bewijs van do kracht hunner partij! ligt zóó voor de hand, dat wij er niets meer van behoe ven tc zeggen. oor ons is hiermede van deze jaarlijk- scho betooging ,,het mooie af!" Wat een algeraeenc beweging was, wordt nu een eenzijdige, zuiver sociaal-democratische be weging en wij dun en voorspellen, al zal dan deze eerste betooging onder Bociaal-democratische leiding nog wel volk genoeg op de been brengen, dat de in drukwekkende kracht dezer jaarlijksche betooging, een indrukwekkendheid, die zij aan haar algemeenheid dankte, door deze eenzijdige regeling gebroken is en de bewe ging gaandeweg verloopen zal. In een artikel Tweewegen zegt „De N c derlande r": Ofschoon van meer dan één zijde ons verzocht is onze artikelen over de „0 pe n- bare School" afzonderlijk uit tc ge ven, hebben wij dit tot dusver niet gedaan, omdat, gelijk uit die artikelen voldoende blijkt, onze bedoeling geenszins is propa ganda tc maken voor een openbare school met Bij be] en gebed, maar alleen om onze verplichting als staatsburgers tegenover openbare instellingen beter tc doen gevoe len dan dit in de laatste tijden, onder lei ding en invloed der antircvolutionnairo partij, o.i. geschiedt. Er is onzerzijds nooit één woord gespro ken, om terug tc komen op den eenmaal ingeslagen weg, die eindelijk moge leiden tot het overbrengen van de volksopvoeding naar de bijzondere school. Onlangs werd het gevoelen van mr. Lohman gevraagd over het verzoek van d r. L o s, Ned.-Hervormd predikant tc Koudekerk, aan den Raad dier gemeente, om in een vacature aan de openbare school een onderwijzer tc benoemen van positief Christelijke en wel van Gereformeerde beginselen, lid van de Herv. Kerk. Als den vrager een antwoord van ons Ma evenveel waard is als dat van mr. Lohman zeiven, willen wij gaarne als ons gevoelen uitspreken: lo. dat het ons zeer twijfelachtig voorkomt, of reeds nu de wetgeving den Gemeenteraad zooda nige handelwijze veroorlooft 1); 2o. dat, ook al is die geoorloofd, wij toch zouden aanraden, indien het e enigszins k a n, door bijzonder onderwijs in de be hoeften der gemeente tc voorzien. Indien dr. Los wil zorgen voor de leden zijner Gemeente, en indien er een eenigszins voldoende bijzondere school in de gemeento is, dan is het heel wat veiliger zelf een school op tc richten, dan het onderwijs in den godsdienst en de Christelijke opvoeding toe tc vertrouwen aan onderwijzers, die, eenmaal benoemd, om hun godsdienstige gezindheid niet meer kunnen worden ver wijderd. Nog onlangs werd ons meegedeeld, dat o.a. in Saksen, waar godsdienstonderwijs moet worden gegeven, de daarmee belaste 1) Correcter schijnt ons „De Neder lander" wat de Gemeenteraad te Urk deed, die in een oproeping om een openbaren onderwijzer er de aandacht op vestigde, dat de bevolking orthodox is. Misschien had by berouw van wat hy had gezegd; misschien. 0, allerlei twijfel en angst kwelden me, terwyi ik aan dat eindelooze 1 diner zat en naar tante Marians opmerkingen over andere menschen In de eetzaal luisterde, met mijn oogen gevestigd op de deur en mijn ooren wyd open voor geluid van zijn stap. Maar bU kwam niet; zyn stoel was nog leeg toen wü er bU het weg gaan langs liepen. „Je bent zoo bleek als een doek," zéi tante Marian plomp, toen wo in de hal waren. „Je zoudt goed doen wat in de buitenlucht te gaan; die eetzaal was als een fornuis" „Ik wil liever by u in het salon blijven," sei ik, en ik deed dat ook. Ik had een af schuwelijk gevoel, dat, als ik naar buiten ging, hU me zou zien en zou denken, dat ik dat deed om hem te volgen. Tegen tien uren ging tante Marian naar bed. Ik zat te lezen, deed ten minste zoo, maar ik had geen bladzijde omgeslagen sedert ik het boek opnam. Misschien had tante dat bemerkt; zU was erg sluw in die dingen. „Maak het niet te laat," zei zü, terwUl zij my haar gewonen, onverschilligen kus gaf. „Neen, tante," zei ik. ZU ging het salon uit en ik hoorde haar stijve zyden japon door de bal ruischen, toen ik haar tot iemand hoorde spreken, en myn hart scheen stil te staan, want ik begreep wie dat was. Er was maar één persoon, die dien vriendelyken toon in de stem van tante Marian kon brengen. Daarna ging het geruisch van haar japon verder. Ik keek niet van myn boek op, toen by in het salon kwam, maar ik beefde zoo, dat ik het nauweiyks vast kon houden. Een sterke, vastberaden hand nam het uit myn onvasten greep. „Kom met me mee naar de zee," zeide de dwingende stom, die ik zoo liefhad. Ik keek op, my afvragend of mya lippen zoo trilden als ik ze voelde. „Het is te Jaat," zei ik. „Ik ga naar bed, het ia koud en tante Marian „ik heb aan uw tante gezegd, dat ik u mee zou nemen," vjeDhy me<in derede. „Uw mantel hangt in de bah Ga met me mee." onderwijzers hun best doen het gezag van den Bijbel te ondermijnen; 3o. dat, indien de Gemeenteraad aan zijn school een waar lijk Christelijk man kan verbinden en het lezen van de H. Schrift door zulk een onderwijzer toelaat, wij ons daarin ter wille van de kinderen dier openbare school hartelijk zouden verheugen. Indien, om een beeld tc gebruiken, een geschikte harde weg is aangelegd om zeker punt te bereiken, zullen wij memand. aan raden liever van den ouden zandweg ge bruik te maken. Maar indien zulk een harde weg er nog niet is of voor sommige ingezetenen niet bereikbaar is, zullen wij niet adviseeren de kuilen in don ouden zandweg te laten bestaan, omdat de men schen, die misschien ten gevolge dier kui len hun nek of althans hun voertuig bre ken, ons niet aangaan. En om tc toonen, dat ook de in de oogen der antirevolutionairen op dit punt zoo ge vaarlijke Friesohc, nu, „gefusioneerde," Chr.-hist. er zóó over denken, citeert hot blad enkele woorden uit „D e Banier" van 19 Aug. cn uit een stukje van dr. Kromsigt in „Do Geref. Kerk." Over do kwestieDe B ij bel op de openbare school wordt weer druk gesproken. „O u z e Courant" zet nog eens do moeilijkheden, die bij dit vraagstuk aan de orde komen, uiteen. Er rijzen, zegt zij, allerlei vragen. II o e moet die Bijbel gebruikt? Zal cr óók uit gelezen worden? Zal er uitsluitend uit gelezen wor den? Zal dat gelezcne worden verklaard? Zal dc inhoud des Bijbels in bevattelijke taal aan de kinderen worden verhaald? Wie zullen die uitlegging en dat verhaal geven Zullen ze daarbij volkomen vrij zijn, om te zeggen, wat zij zelf van den Bijbel den ken Of zullen ze bij hun onderwijs gebonden zijn aan een bepaalde belijdenis? Ziedaar vast enkele vragen. Met vele andere tc vermeerderen. „Dc Bijbel op de School" is een mooie... leuze, maar men dient nader aan te geven, hoe men dien Bijbel op de school wil in voeren. Als do meester 's morgens bij 't begin zegt: „Jongens! stil even wc zullen lezen!" om dan een vers of wat te lezen en zonder verdere verklaring aan het gewone werk te gaan, dan mag een enkele zich daarmee zand in de oogen laten strooien, maar de meeste christenen kunnen daé.r niet mee te vreden zijn 1 Ddt is niet de Bijbel op dc school bren gen. Neen, wie den Bijbel op de openbare school wil brengen, moet zorgen, dat hij daar dc plaats inncme, die hem toekomt. Dat isDo eerste en de eer e-plaats Dan dient de Bijbel ook werkelijk gelezen, uitgelegd en verklaard tc worden, opdat do kinderen, als Filippus zei, verstaan, wat ze lezen. En de gemeenteraad, die plaatselijke Over heid, van wie de School uitgaat, die er dus verantwoordelijk voor is, heeft te zorgen voor een rechte Schriftuurlijke uitlegging, dat de kinderen met worden omgevoerd door alle wind van leer. Te zeggenAls de Bijbel maar op school isgaat niet op. Wie den Bijbel daar brengt, is ook verantwoordelijk voor het geen daar met den Bijbal wordt gedaan. En daartoe is onafwijsbare eisch, door on ze landshistorie al zéér duidelijk gesteld, dat de onderwijzers zich vrijwillig eensden kend verklaren met een bepaalde bel ij- d c n i s. Nu laat ik de vraag maar loopen, waar ge voor de Openb. School die onderwijzers vinden zult. Maar ik vraag eenvoudig: Welke belij denis zal dat zijn? En zonder verder een woord te zeggen volgde ik hem het salon uit. In de hai hielp hy my myn mantel aan trekken en wU gingen in den manescbyn, dwars den tuin door, en toen naar beneden, naar het strand. „En nu," zei hy, toen wy by de zee stonden, torwyl de kleine golfjes tot aan onze voeten ozer het zand kropen, „waarom vroeg u my van wie die brieven kwamen?" „Omdat," zei ik wanhopig, „omdat ik dacht, dat ze, dat ze van een vrouw waren, die u, u" „En als dat zoo was geweest?" vroeg hy streng. Ik zoi niets. Hy veranderde zyn vraag. „Als u die brieven niet gezien hadt, wat zoudt u dan my geantwoord heboen, toen ik u vroeg of u geloofde m liefde op het eerste gezicht?" „Ik zou gezegd hebben, dat ik er wel In geloofde," zei ik fluiaterond Hy legde zyn handen op myn schouders, zooals by ook 's ochtends had gedaan, en wendde my om, zoodat ik met myn gezicht naar hem toe stond. „Bent u zeker, dat u zich niet vergist?" vroeg hy onvast. „U kent my aleohts een week. U weet niets van my af. Ik ben niet ryb. Als u met my meegaat, als u myn leven wilt deelen, zult u zich mooten behelpen. Is het u zooveel waard? BeDt u zeker, dat u dat wilt? Ben je zeker, dat je geen vergissing begaat, Nora?" De aanraking van zyn sterke handen scheen myn beven te doen ophouden. „Als jy geen vergissing begaat," zei ik met vaste stem, „als j y geen vergissing be gaat ik zeker niet." Toen, daar aan de zee, met het maanlicht om ons heen, nam hy my in zyn aimen en kuste me. Hy vroeg my niet of hy mocht. En ik, o, er kwam toen geen gedachte in my op om myn gelaat van hem af te wenden. Ik was de vrouw van zyn droomen, hy was de man dien ik liefbad, de Ware Man de Ware Jacob. Het blad zet dan uiteen, dat de Overheid den onderwijzer aan geen kerkelijke belijde nis binden kan, en komt, als begrijpelijk is) tot dc conclusie, dnt de oplossing van do schoolkwestie ten deze alleen kan gevonden worden in „de vrije school voor h e o 1 de natie." Aan het hoofd van „D e Nederlan- d e r" plaatste de redactie onder hot hoofdEen juist standpunt het volgende: Zij, die zoo aandringen op het medezeg genschap van de vrouw in zaken betreffen de de politiek, beroepen zich vaak op het feit, dat immers ook vrouwen soms tot re- geeren dee lands geroopen zijn. Ziehier lioe Koningin Victoria, die zoo lang on met eere het groote Engeland be stierde, zich daarover uitliet. «Wij vrouwen gijn niet geschapen om te besturen en ais wjj echte vrouwen zijn, moeten wij een afkeer hebben van deze manlijke bezigheden, maar er zijn tijden, die iemand wel dwingen er mal grébongré (zijns ondanks) belang in t e s t c 1 lc n, en natuurlijk doe ik het dan i n t e ijs e 1 y (met alle kracht)... dagelijks word ik meer overtuigd, dat wij vrou wen, i n d i o n wij echte vrouwen zul- en zijn, met vrouwelijke eigenschap pen en 1 io f cn h u i s e 1 ij k, tot re- gecron niet geschikt zijn, in ieder geval is het contre gré (teg^n haar zin), dat zij zich dwingen tot het werk, dat het met zich brengt. Maar daaraan i3 nu eenmaal niet te docD, en iedereen, wel ke plaats hij ook inneme, heeft tot plicht om alles te doen waartoe hij geroepen is." Zulk een vrouw dacht aan haar plicht; daarom, en ook alleen daarom, heeft zij haar taak, hoe zwaar haar dit moge gevallen zijn, goed ver richt. .Hier is stof tot nadenken voor velen, die in deelneming aan de politiek niets anders of voornamelijk zien een u i t- oefening van eigen recht. In „De Hol land sc he Lol ie" kwam in de correspondentie-rubriek het volgende voor: Ï6 liet ook niet lachwekkend en droevig to gelijk te zien, hoe er juist in onze dagen weidt geschermd met dc behoeften van het kind en de plichten en de cisehen van 't kind, alles terwijl zij, die 't daarover zoo druk hebben, hun thuis, dat toch het middel punt is, waar het kind groot wordt (al thans zoo behóórde liet te zijn), verwaar- loozen om al speechende en vergaderende dc arme kleine kleuters over te laten aan min, verpleegster, kinderjuffrouw, gouvernante, of ook wel, als de beurs zulk een royale leefwijzo niet toelaat, aan een slonzige meid-alleen of een onbeschaafd kinderwicht van zestien jaren hoogstens. De volwassenen beden ten dage vergeten daarenboven een groot ding, en dat is, dat men door zooveel te peuteren aan, te wroeten in, te polijsten over een kinder zieltje, liet blanke-onsohuldige-teere, dat het kind-zijn is, ontheiligt en bederft en verontreinigt, totdat dat heel fijne waas, dat ligt als ongoropto morgenstond over een pas beginnend leventje, is weggeveegd en wcggewasschen met. een hardhandigon, hygiënisch-?n neform-rsohoteldoek, die mis schien ontzettend nieuwerwetech-verstandig en degelijk moge zijn, maar ongelukkiger wijze het nadeel heeft, van allo poëzie, alle liefelijkheid, allen eenvoud, alle aanvallig heid, al dat intieme-naiëve in een woord dat het kind kind maakt, tc vernielen door zijn lompe groo te-me n&chen-aan ra king." Over de mode in het leger schrijft „De Gelderlander": Mars en Venus konden het steeds goed met elkaar vinden. Dc ontelbare gL> ses op keukenmeiden en reeruten toonen wel aan, dat dit thans nog het geval is. Maar ten onzent vertoonen Mars cn Ve nus een nieuwen trek van overeenkomst. De Nederlandschc Mars schijnt Venus in haar hoedanigheid van modepop te willen navol gen. Dc legermode verandert bijna even onop houdelijk als oie der dames. Gele uitmonstering, roode uitmonstering; epauletten, schoucieriappenblinkende knoopen, doffe knoopen; sjako, kepi mouwvest, tuniek; ziedaar eenige varia ties der militaire i ode uit den laatsten tijd. En nu de dames van dc pofmouwen gaan terugkomen en de blouse door de robe collée wordt, bedreigd, wil ons legerbestuur met eerbiedsbetuiging aan den mode-tiran niet achterblijvende pluim op dc kepi wordt afgeschaft, evenzoo de groot-model tuniek, en de epauletten komen weer in de mode. „Lieb Vaterland magst ruhig.sein, Fest steht und treu die Mode, fein Wij vernemen verder, dat er plannen be staan voor de uitgave van een mode-Cijd-' schrift voor onze militairen. Aan het departement van oorlog zal een verzoek om subsidie worden gericht... Ook dit jaar zullen eon groep van 300 kindei en uit Den Haag Leiden be zoeken op Maandag 31 Augustus. Van den Burgemeester is tosstemming verkregen in optocht te mogen gaan te ongeveer 11 uur, langs Noordeinde, Ryn- en Schiekade, Jan- van-Goyon kade en Gerrit-Dou-straat, naar den Speeltuin „Oud Hortuszicbt" aan den Witten Singel, en dos namiddags te liulfvier van daar terug langs Witten Singel, Kaiserstraat, Rapenbuig en Noordeinde naar de aldaar go- stationneerde stoomtram. De kleinen, die be lmoren lot do armsten der Residentie-kinderen, zullen rykeiyk worden onthaald, terwyi ieder kind by het naar huis gaan in Den Haag nog 2 koeken mede kiygt voor hulsgenooten om ook thuis feest te vieren. De ath 1 e 11 ek-wed tryden van het Haugscli Olympisch Comité op Zondag 30 Augustus zullon niet, zooals eerst werd gemeld, worden gehouden op het gemoeoteiyk spoelt ei rein nan de Gaslaau, aangezien ge bleken ie, dat het aantal deelnemers (byna 300) een grooter terrein eischt. Thans is definitief vastgesteld, dat de wedetryden zullen plaats hebben op het terrein van do Scheveningsche Wielerbaan van 10 6 uren. Er zal muziek op het terrein zyn en de H. T. M. zal extra trams doen loopen op de lynon 8, 9 en 10. Do route van den Marathonloop wordt nader vastgesteld door de politie Men schrijft ons uit Amstor- dom: Wij hebben ter korenbeurze te Am sterdam geïnformeerd in verband met het gerucht, dat onder de bezoekers een bewe ging gaande is om bij verhooging der beurs- belasting to vergaderen in een gehuurd lokaal. Het resultaat van ons onderzoek ia een negatief, nl.,dat aldaar van een zoodanige beweging niets bekend is. Uit de diamantindustrie te Amsterdam. De offioieelo werkloozen- stati8tiok geeft deze week een vermin lering aan van 269-1 op 2262. Er werd uitgekeerd 9336.25 gulden non 1726 wcrkloozen. In een bericht van de Londensohc dia mantmarkt wordt gezegd, dat er dagelijks zoowel van Amsterdam ais van Antwerpen kcopers komen. Het zijn echter alle kleine lui, die door de makelaars gelokt worden De grooten blijven weg. Het ie dan ook nog lang niet wat het zijn moest. Dat hot vertrouwen in de diamantnijver heid gaandeweg terugkeert, kan o.a. blijken uit hefc feit, dat tot het gemeentebestuur van Amsterdam weder gericht zijn drie aanvragen om vergunning tot het oprich ten van een diamantslijperij, tc weten een slijperij van 116 molens in de pesroeelen Joden Houttuinen 5557 en twee kleine resp. van acht en tien molens in de pcrceelcn Amstel 260 en Nieuwe Achter gracht la. Onmiddellijk voor de malaise waren, zoo als men weet, tweo groote fabrieken aan de Yorwerstraat en aan do RuysdaeJ straat juist gereed. Laagwater. Men meld t ons uit Amsterdam: Door den hevigen Zuidwes tenwind daaldo dc waterstand op het Bui- ten-IJ Donderdag een meter beneden A. P. Sommige gedeelten waren geheel droog. Een menigte vaartuigen zaten aan den grond en konden eerst laat in dfcn middag hun reis vervolgen. Te Herwijnen brak door onbe kende oorzaak een felle brand uit in het huis van M. J. de Joode. Het geheele pand brandde af. De bewoners konden zich met moeite redden. Twee goitcn en eenige ko nijnen kwamen in de vlammen om. Alles was verzekerd. („Hbld.") Een weesmeisje en een ver liefde Amerikaan. Men schrijft uit Oud- Beierland: Sedert eenige dagen is een der weesmeisjes, die met een 10-daagsch verlof naar Rotterdam vertrokken was, nog steeds niet teruggekomen. Zeer waarschijnlijk staat dit niet-terugkcer-n in verband met de vol gende, n iet-onve r makel ij ke historie In deze gemeente had zich verleden jaar een oud-Hollander met zijn gezin uit Ame rika gevestigd^ die in het voorjaar naar San-Francisoo terugkeerde, nadat lvj de portretten der weesmeisjes vorkregen liad. Een der portretten was van E. d. S.. waarop een inwoner van Oakland verliefd geworden was. Althans hij deed in alle vor men een huwelijksaanzoek, dat na ingewon nen informaties bij don Nederiandschea consul, werd aangenomen door de regenten van het weeshuis. Overtocht der bruid, enz. kwam voor rekening van den candidal!. Na eenigo moeite verkregen de regenten ook de toestemming van den toezienden voogd en alles scheen in orde te zijn. Een tusschcn- persoon kwam de bruid halen, om haar naar haar nieuwe woonplaats tc geleiden. Maar do officier van justitie Fe Dordrecht verzette zich tegen een diergelijke wegzen ding van een minderjarige, zoodat het bruidje in spe niet vertrekken zou; de re genten hadden hun toestemming onmiddel lijk ingetrokken. Nu vermoedt men dat Emmetje gebruik makende van het haar verleend zomerver- lof er stilletjes met behulp van een bemid delaar vandoor gegaan is, om in Amerika haar aanstaanden man te ontmoeten, cn wel per stoomschip „Rijndam". Immers èn die bemiddelaar ©n zij zyn verdwenen. Wij wachten hier dan ook binnen korten tijd bericht van het gesloten huwelijk van mej. v. d. S. en den verliefden Amerikaan. Naar do ,'sHert. C t". meldt, zyn èn het parket van Breda èn dat van Antwerpen vertrokken naar Esschen, in verband met oon grooten juweelendiefstal, die te Breda zou ge pleegd zyn. Mon vermoedt, dat het gestoiene te E88chen wordt verborgen gehouden. Huis zoekingen zyn verricht. Het resultaat is ons nog niet bekend. Men schryft van do Belgische grenzen aan do „N. R. Ct.": Nu het mond- en klauwzeer in België officieel als geweken verklaard is, zyn alle maatregelen opgeheven, die voorgeschreven warou by den invoor van Nederlandsch vee en die moesten dienen om de verspreiding der ziekte tegen te gean. Vrees el ij k ongeluk. Uit Lon den wordt geseind: Bij het ineenstorten van een steiger te Chelsea zijn twintig arbei ders gedood. De steiger stond om een ge bouw dat bij den laatsten brand verwoest was en thans wederom opgebouwd wordt. Tot nu toe zijn zeven lijken gevonden, waarvan de meesten op vreeselijke wijze verminkt. E c n d c r t ig t a 1 ra ij nw c r ke r s z ij u ten gevolge van een brand, ontstaan door de ontploffing van een petroleumvat in een galerij van een mijn te Harleyville (Oklo- homa) onder het puin bedolven. Men wan hoopt aan hun redding. fl>e Auifeterdamache Beurs houdt heden Vacautiedag;, zoodat de noteo ringen ontbreken. Nederland op ds Omsselsche tentoonstelling. Het is bekend, dat de Regeering aan Staten-Generaal 400,000 gulden heelt a&ngty. vraagd ter bestrijding van de koeten v&i een Nederlandsoho inzending op de Tetf* toonstelling Brussel 1910. Niettegenstaande de Tweede Kamer déeg voordracht heeft laten liggen, waardoor zij niet vóór November kan worden bebal* dlold, is het de meening van don aianog door do Regeering te benoemen Oommisssê» ris-Generaal, mr. J. O. de Mare® Oyena, oud-minister van waterstaat, die ver» klaard heeft de benoeming to zullen aad» vaarden, indien het subsidie verleend wordt, als van het voorloopig reeds gevormde hoofdbestuur, dat ér niettemin reedö dient te worden voortgewerkt. In een onlangs gehouden vergadering, be legd om te bespreken of door Nederland zal worden deelgenomen, is met algemeene stem men uitgemaakt, dat dit zeer in het belang van Nederland zal zijn, zoowel om de te genwoordige verstandhouding als om het economisch nut, cn dit besluit is geheel in overeenstemming met het gevoelen van vier bestuursleden der Nederlandscbe Kamer van Koophandel te Brussel, die waren overge komen om die vergadering bij te wonen. De heer J. E Scholten, te Groningen, die, naar de voorloopige regeling, speciaal be last zal zijn met het beheer van dc afdee- lingen voedingsmiddelen en verschillende bedrijven (papierwaren, messen makerij, ju welierskunst-, horlogemakcrij, reisbehoeften, speelgoed, enz.) verzoekt nu aan dogenen, die tot tentoonstellen genegen zijn, onder voorbehoud, dat de voorwaarden, die later zullen worden bekend gemaakt, hun ge schikt voorkomen, hem daarvan vóór 1 September bericht te zenden, lie f s t me t opgaaf van het getal vierk. meters, diemendenkelijk zal noodig hebben Het is namelijk dc bedoeling, dat Neder land een eigen gebouw zal stichten, en hier voor is het gewenscht-, dat- de ruimte, die door ieder gevraagd wordt, zoo spoedig mo gelijk bekend is. De commissieleden voor de beide groepen zullen in overleg met. de exposanten worden voorgedragen. Misschien zullen ook exposanten daarin zijn tc kiezen. Dit en meer andere details hoopt de heer Scholten met exposanten te overwegen in een vergadering, in het begin van Septem ber te Utrecht te houden. 1'ractiHche JExaiuenw Arts. In het aizondorlijk bijvoegsel „Versla gen en Rapporten," dat met No. 202 der „Staatscourant" is verzondon, is opgeno men het verslag der oommissie, tc Leiden belast met het afnemen der praotische examens van arts, van 1 Augustus 1907 tot 1 Augustus 1908. Aan de Redactie van het Leidsoh Dagblad Gisteravond thuis komende las ik in Uw; blad van Maandag 2-1 Augustus het Noordw. berichtje betreffende de 5 Italia* nen. In eenige opzichten is het bericht onjuist^ wil mij s. v. p. eenige plaatsruimte toe staan om het te verbeteren. Do Yordeeliag van de bespeling der in strumenten, zooals in Uw blad wordt voor gesteld, is onjuist, maar van ondergeschikt' belang. De modcdeeling echter dat de chef van politie en do ambtenaar ter sec/eta- rii eenigen argwaan zouden gekoesterd hebben, is mogelijk, maar gemerkt hebben wy er niets van. Dat enkele kin deren na de zoogenaamde ontmaskering zouden geroepen hebben „geef maar gauw mijn dubbeltje terug, want je bent een menheer van Oeg&tgeest", is beslist onwaar, want de herkenning geschicdds op het strand, waar wij nog niet gespeeld hadden. Toen mevr. J. uit leiden een onzer herkende, zijn wij bedaard naar de tiararemise geloopen om mot de eerstvob gende tram te vertrekken, want zooals U begrijpen kunt was de aardigheid voor on» „er af." Als „arme Italianen" hebben wij ont niet voorgedaan, de kostuums warec alle behoorlijk en van een goed verdienende muzikantentroep. Het doel van den toc-bS was het aardige van het avontuurlijke, est de gemaakte recette zoude afgedragen woi* den aan den Burgemeester van Noordwijk om voor een liefdadig doeleinde te dienon.- Het spijt mij dat wij door een ontijdige herkenning niet meer konden opzamelen; wij speelden slechts van omstreeks 10 uren tot ongeveer half twaalf voor de villa's ea haalden 14.90 op, welk bedrag naar ik hoop door den Burgemeester van Noord* wijk zal aanvaard worden om naar ZEd.'s believen aldaar ten behoeve van het een of andere liefdadige doeleinde te doen dienen. Aan alleraardigste momenten vooral voor het verkrijgen van het juiste adres tot) bet bekomen van verlof tot spelen, geed gebrek. De Burgemeester zelf was afwezig. Het was eerst do bedoeling den naam van een van het gezelschap niet in Leiden be kend op te geven, maar na een allerverma- kelij.kste scène met vermoedelijk een waar nemende hoogc autoriteit van hot dorp, gnf ik naderhand bij dc vraag van den chef-veldwachter naar naam en woonplaats, dc mijne op. Ons wederwaren op dezen tocht wordt echter niet te hoek gesteld, noch in een courant beschreven, maar men beleeft en hoort wat op zoo'n tocht, en heeft dikwijls moeite zich goed to houden. De ambtenaar ter secretarie die mij op heti laatst te woord stond en naar den chef-1 veldwachter voorging tot het verkrijgen' van verlof, was met den laatstgenoemde zeer minzaam en hulpvaardig, en ik hoop van harte dat zij het mij niet zullen aari> rekenen dat ik hen op dat oogenblik een weinigje om den tuin leidde. W. H. JACOMETTI. Oegstgeest, 26 Augustus 1908.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 10