Engelsche kasteelen.
Bladen-statistiek.
Eoedenwedstryd.
Rusten na den maaltijd.
Aftji „Tits-Bits" is deze mededeoHng ont
leen - over omvang en onderhoudskosten
/an groot© Engelsche kasteelen of buiten
verblijven:
Wentworth Woodhouse, een der vier pa
leizen van lord Fitz-William, is het groot
ste &lot in Engeland in particulier bezit.
Het heeft een frontlengte van 182.5 M. en
zulk een reusachtige hal, dat men vier ge-
vone landhuizen er in zou kunnen bergen.
Blenheim Palace, de zetel van des hertog
van Marlborough bij Oxford, is 106 M. lang.
Z bouw heeft, toen het geld een andere
waarde had dan tegenwoordig, 3,600,000 ge
kost. Even zooveel heeft voor eenigen tijd
de restauratie daarvan gekost en zijn be
zitter verkocht zijn schilderijen on zijn bi-
bibliotheek om deze kosten te dekken. De
overleden hertog placht te zeggen, dat
hij jaarlif-s alleen een f 6000 uitgaf voor
het stoppen der vensterruiten.
De marquis of Bute bezit vijf
landhuizen in Engeland, Schotland en
Wales, daaronder Monte Stuart, dat
150 kamers bevat en over de 24
milliocn gulden gekost heeft, dus een huur
waarde van een millioen vertegenwoordigt.
Van do vier kasteelen van lord London
derry i9 Wijnyard Park to Stokton in Tree
91 M. lang. Dit kasteel bevat een galerij
voor beeldhouwwerken, die 30 M. lang en
17.50 M. creed is.
Goodwood, een van de residenties van den
hertog van Richmond, is met zijn twee vleu
gels 115 M. lang. Het onderhoud van de kas
teelen van den hertog van Devonshire (6 in
Engeland en 1 in Ierland) kost ja-arlijks
f 1,200,000. Wolbeek, dat aan den hertog
van Portland behoort, heeft alleen 4800 kwa
draatroeden moestuin. De warme kassen en
tuinen verschaffen aan 70 menschen bezig
heid en liet onderhoud dier tuinen bedraagt
jaarlijks f 75,000.
Stafford House, de stadsresidentie van
den hertog van Sutherland, vraagt een per
soneel van 60 personen en 240,000 is Jaar
lijks noodig voor onderhoud.
Do bouw van Eaton Hall voor den hertog
van Westminster heeft over de 24 millioen
gulden gekost.
Op eenige van deze prachtige residen
ties verblijven de eigenaars slechts eenige
weken in het jaar. Men beweert, dat van
een 60-tal dezer soort kasteelen in het Yer-
eenigd Koninkrijk elk gemiddeld een aantal
van 250300 bedienden heeft, wier loonen
te zamen ongeveer f 240,000 per kasteel be
dragen, terwijl de tninen of parken per
jaar alleen dikwijls f 60,000 kosten.
Van kleinere landhuizen met een bedien
dental van 50 tot 100 en met een bedrag
aan loonen van minstens f 48,000, bezit het
Koninkrijk er ongeveer 600.
Evenals deze kasteelen zijn ook de stads
huizen in Engeland zeer duur. Voor een
klein huis in Park Lane wordt f 36,000
huur gevraagd. Een huis van dezelfde groot
te in een van de voorsteden van Londen zou
f 600 huur opbrengen.
In Grosvenor Square bedragen de huren
12,000 tot f 7200. In St.-James-Square
f 120,000. Voor een huis in Cariton House
Ter* 3 werd f 75,000 huur betaald en lord
Barton gaf ongeveer f 1,600,000 voor een
huis in South Audley Street.
Uit een statistiek over het aantal bla
den, over de geheele wereld verschijnende,
blijkt, dat Duitschland aan het hoofd der
lijst staat in Europa, n.l. met 5500 bladen,
waarvan er ongeveer 800 dagelijks verschij
nen.
Daarop volgt Engeland met 3000 bladen,
waarvan 809 dagbladen. Vervolgens Frank
rijk met 2819 bladen, waarvan er nauwe
lijks 700 op twee, drie of alle dagen der
week verschijnen.
België heeft bijna 1900 bladen, waarvan
een honderdtal dagbladen zijn. Italië telt
14C0 bladen. Hierop volgen Oo3tenrijk-
Hongarijie, Spanje, Rusland, Griekenland,
en Zwitserland ieder met gemiddeld 450
bladen.
In Azië telt men -^iot minder dan S000
bladen, waarvan het meerendeel verschijnt
in Japan en EngeLvh-Indiè. Japan alleen
bezit er ongeveer KSCO.
Afrika telt slecht* 200 bladen, waarvan
er 30 gedrukt worden in Egypte, en de
overige in do Europeesche bezittingen.
Australië is zeer arm aan bladen cn telt
er slechts enkele, die te Melbourne en Syd
ney verschijnen.
Amerika bezat, juist een eeuw geleden,
slechts 366 bladen, waarvan er 251 dage
lijks, 36 tweemaal per week, 15 driemaal en
290 ééns per week verschenen. In dit jaar
1808 staat Amerika, wat het aantal betreft,
aan het hoofd der dagbladpers. Men telt
er 21,535 periodieken, waaronder 12,500
bladen. Een duizendtal van deze verschijnt
dagelijks, terwijl er 120 geredigeerd, be
stuurd en uitgegeven worden door negers.
Over het geheel genomen wordt Amerika
ieder jaar overstroomd door tien millioen
exemplaren van dag-, week- en maandbla
den en tijdschriften.
Re sierrenhemel.
De zon van mijn geluk ging onder
't Was om mij heen een duist're nacht.
Waarvoor zou ik nog verder leven
De rust des doods scheen mij reeds zacht.
Maar waar mijn oogen vol van tranen
Ten hemel blikten, schenen klaar
Niet één, maar tien, ja duizend steiren
In 't diepe donker, wonderbaar.
Het- schonen zooveel vriend'lijke oogen;
Zij lonkten mij vertroostend toe.
Ik 'kreeg wéér moed, geloof, berusting,
Al was mijn hart nog zwaar en moe.
,,Zie om ul" werd mij toegefluisterd,
,,Nog blijft u veel, ook bij 't verdriet;
Uw weg zij eenzaam, stil cn donker;
Uw zon verdween, de sterren niet I"
Evenals Parijs, Biarritz en Ostende, heeft
ook Berlijn zijn „hoedenwedstrijd" gehad.
Er was bovendien een weldadig doel aan
verbonden, daar de wedstrijd do „clou"
vormde van een feest» In den tuin van het
paleis van den Rijkskanselier ingricht, ten
voordeel© van de Vereenigingen voor Vrou
wenhulp, Tehuis voor Meisjes, en Interna
tionale Vogelbescherming. Dientengevolge
waren alle hoeden uitgesloten, die volgens de
laatste mode prijkten met papegaaien en
dergelijke reuzen versieringen of met rijen
zangvogeltjes. Alleen veeren van het genre
„pluimvee", van ganzen, eenden, hanen,
(en natuurlijk de klassieke struisveer) wer
den toegelaten.
Zonder moeite werd het bewijs geleverd,
dat wij bonte prachtvogels en zangvogeltjes
gerust kunnen laten vliegen, zonder onzen
hoeden te kort te doen. Struisveercn, bloe
men, kant, metaalborduursel, lint, welk
een ruime keus van materialen 1 Vóór de be
kroning der hoeden maakten de dames,
voorafgegaan door een militaire kapel, een
wandeling door den tuin, om ten slotte aan
een tent, waar de commissie zetelde, de cou
pons af te geven, die zij in den loop van den
namiddag ontvangen hadden, als blijk van
bewondering voor haar hoed.
De eerste prijs, een waaier in Empire-
stijl, werd uitgereikt voor een hoed van
zwart, baststroo, met zwarte en witte struis
vee ren. Een hoed van wit rijststroo, m^t een
krans van rose papavers, verwierf als twee
de prijs een parasolhandvat van schildpad
met een knop van halfedelsteen; terwijl de
derde prijs, een Empire-bonbonnière, werd
toegewezen aan een uiterst modernen fan-
tasiehoed, bedekt met donkere, glanz;ge
bladoren, waartusschen bosjes meer daa
levensgroots, roode kersen.
Een Rubcnshoed van duifgrijs rijststroo,
met struisveeren van dezelfde kleur gegar
neerd, volmaakt ten opzichte van model,
kleur en harmonie met het verdere toilot,
wit batist kostuum met langen mantel van
filet antique en borduursel, kreeg officieel
slechts den vierden prijs. De draagster raag
zich echter troosten met het feit, dat ko
ning Gustaaf van Zweden, dio het feest bij'
woonde, haar fijnen smaak waardeerde,
door haar rijn coupon t» overhandigd.
Dr. Bes zegt in „Moleschott:"
Het is bekend, dat ingespannen arbeid,
na het eten verricht, in belangrijke mate
de spijsvertering stoort; ja, zelfs geheel be
lemmeren kan. Dit geldt zoowel voor licha-
melijken of spierarbeid, als voor geestelij
ken arbeid. De oorzaak hiervan is gelegen
in het feit, dat, evenals iedere werkzaam
heid van een of ander lichaamsdeel ver
meerderden toevoor van bloed naar dat deel
eischt, maag en ingewanden gedurende
het spijsverteringsproces eveneens dien
eiecb doen gelden. En zelfs in nog hooge-
re mate dan de andere organen, omdat heb
spijsverteringskanaal zeer rijk is aan bloed
vaten, en als die alle gevuld zijn, hetgeen
gedurende de spijsvertering wel het geval
is, bevatten zij een buitengewoon groot©
hoeveelheid bloed.
Van waar komt dat meerdere bloed, het
welk maag- en darm wand doorstroomt als
het verteringswerk aan den gang is? Daar
de hoeveelheid bloed in het lichaam dezelf
de blijft, spreekt het vanzelf, dat dit uit
andere liehaamsdeeLen moet komen, en dat
dus de maag en ingewanden ten koste van!
dezen worden voorzien. Het zijn dus ook
de hersenen, die dit bloed leveren en der
halve zal die vermindering van de bloed-
hoerveelheid aldaar minder werkzaamheid
teweegbrengen; daarom is men na een
rijkelijk maal ongeschikt voor ingespan
nen geestelijken arbeid; men is dan zelfs
min of meer slaperig. Dat de hersenen na
den maaltijd niet helder en dus ongeschikt
zijn voor haar verrichtingen, is reeds van
ouds bekend; zelfs de oude Romeinen wis
ten dit en van hen stamt de oude zegswijze:
„Een volle maag
Studeert niet graag-"
Doch ook het spierstelsel moet een goed
deel van zijn bloed tijdelijk afstaan en ook
hier treedt minder werkzaamheid op; daar
om zijn we na het eten lui en geneigd tot
rusten.
In den la&tsten tijd zijn weer nieuwe
proefnemingen op dit gebied gedaan door
den F ranse hen geleerde dr. Feré. Vooral
heeft deze aangetoond, dat het spijsver
teringsproces in belangrijke mat© de spier-
werkzaa-mheid doet afnemen, méér dan men
zou verwachten. In den loop van het eerste
uur na den maaltijd bereikt de arbeid,
zonder vermoeienis verricht, nauwelijks de
heL, van dien, welken men nuchter kan doen.
Doch de vermindering neemt steeds toe van
het begin tot het einde van dit eerst© uur.
Van ongeveer 75 pCt. in de 10 eerste mi
nuten, daalt zij van de 45ste tot de 60ste
minuut, tot 10 pCt.
Nu weet men, dat sommige stoffen, be
Lend onder den naam van genotmiddelen,
een opwekkenden invloed uitoefenen en dan
ook veelal na een goeden disoh gebruikt
worden, z.a. koffie, cognac, tabak, enz. En
inderdaad is uit de proeven van Feré ge
bleken, dat die stoffen in staat zijn de ver
moeienis te maskee-ren, doch slechts voor
korten tijd. Daarna verschijnt de vermoeie
nis opnieuw en veel sterker dan zij zonder
die voorbijgaande opwekking zou geweest
rijn.
Is het een natuurlijk en alleszins ver
klaarbaar verschijnsel, dat ons lichaam na
den maaltijd tot rust geneigd is, even na
tuurlijk is het, dat dio neiging niet moet
worden tegengegaan, doch in de hand dient
te worden gewerkt.
Het lichaam is niet in staat twee belang
rijk© functiën tegelijkertijd te doen plaats
vinden. En wie een of ander toch zou
willen doorzetten, zou weldra bespeuren,
dat de vermoeienis grooter zou zijn dan
wanneer iedere verrichting apart werd uit
gevoerd.
Rust na den maaltijd is dus hoodig. Maar
daaronder moet men niet slapen verstaan;
voor krachtige, zware of vetlijvige personen
ia zulks stellig niet gewenschfc.
