Oe stemmen der piano's.
Ko. 14^69.
LSÏBSCH DAGBLAD, Zaterdag* 11 April.
Anno 1908.
Gemengd Nieuws.
en dat wo een dezer dagen hooren, dat hij
do meerderheid van het aandeel n-kapitaal
bezit. Hoe andera dit tooneelspol te ver
klaren 1
Zooveel ia zeker, clat waar de moeilijk
heden van de Erie de oorzaak varen der
onbehaaglijk® stemming, hun op'ossing
thans omgekeerd het aein is tot een krach
tige reprise. On3 publiek, hecht nog bitfert
weinig aan de rijzing, mogelijk ook dat
thans winstnemingen plrats vinden door
hen, die in Januari en Februari goedkoop
kochten. Doch de ondervinding heeft ge
leerd, dat rijzende markten koop ra lokken,
en indien Amerika het balletje nog eenigo
dogen weet bo doen rollen, zal zij ongetwij
feld weer krachtdadig daarin geholpen wor
den door Europa; totdat om technische
redenen de markt te hoog komt en wij een
reactie krijgen. Want hoewel de paniek
voorbij is en alles langzaam maar r. ker tot
betere tijden neigt, mo t men zich geens
zins voorstellen, dat alle wonden reeds ge
nezen zijn. En dan de Presidentsverkiezing
en de oogst, de twee factoren, die, de eerste
indirect, de tweede direct, hun invloed zul
len doen gelden. Wat den oogst betreft, zoo
is juist gisteren het eerste rapport gepu
bliceerd omtrent de wintertarwe.
Het conditio oijfer 91,3 pCt., vergelijkt
zeer gunstig met dat van verleden jaar
89,9 pCt. De goederenmarkt schat de op
brengst op 493,997,000 bushel?, dat is
slecht® 23,000 bushels minder dan verhe
den jaar. Een gunstig tccken is het voorts,
dat de graanprijzen langzaam dalen en
hetzelfde geldt omtrent do Katocnprijzen.
Do industrie en do handel zullen daarbij
niet weinig gebaat zijn, want aangezien
do prijzen van het afgewerkte product,
vooral in de Oostelijke Janden, maar zeer
langzaam in overeenstemming komen met
die van het ruwe product, ja bij hoogero
prijzen de vraag zeer aanzienlijk vermin
derd, leidde deze tak van bedrijf sinds
jaar on dag een kwijnend bestaan, waar
aan thans, naar wij hopen, door een flinke
reductie in do Katoenpri.izen, een einde
zal komen, nelzelfde verschijnsel doet zich
voor op de Kopcrmarkt en zoo komt lang
zamerhand alles in het gareel om met
frissche kracht betere tijden tegemoet
tcgaan.
Da Peruvian Corporation stelt tot
elf dezer de inschrijving open op 1,700,000
p. öt 6 pCt. Debentures A 98 pCt. Wij be
handelden dit onderwerp in extenso in
ons overzicht van 27 Maart en thans kun
nen wij dus voJstaan met het vermelden
van het feit waaraan dan nog toe te voe
gen is, dat deze nieuwe Debentures in alle
opzichten gelijk zijn aan de bestaande en
er dus geen schuld vóór dezen wordt go-
sohovcn.
Ook het Duiteche Rijk en Pruisen komen
eon bagatel van 650 miLlioen mark a
4 pCt. te leen vragen. Zeer waarschijnlijk
zal deze uitgifte, gezien de aan<r k'clijke
voorwa«arden, een groot succes blijken te
zijn.
Ook ten onzent is de uitgifte van nieuwe
lecningen, dio in lang gevoelde behoefte
moeten voldoen en slechts werden uitge
steld door drang der ongunstigo omstan
digheden, in vollen gang; indien de nor
maio geldprijzen stand houden kan men
zich voorbereid houden op een lange lijst
van goldvragers! W.
Aan het Technische Bureau:
Holland-Automobile," Henri M. Entho-
vcn, ingenieur te VGravenhage, is door
het Gemeentebestuur van Amsterdam op
gedragen de levering van een door eloctri-
citeit voortbewogen ambulanoe-rijtuig van
het systeem Kricger, ten dienste van den
Gemeente lij kon Geneeskundigen dienst.
Twee metselaars die gistei
middag in een perceel aan de Keizersgracht
t> Amsterdam bezig waren roet hei aa*.
en daartoe eenigo planken op een balk had
den gelegd, zijn door bet breken van d;en
balk op den zolder gevallen, met het ge
volg dat een hunner kneuzing.n aan den
rug, de ander aan de armen en bcenen
bekwam. Beiden zijn nadat door een ge
neesheer do eerste hulp was verleend naai
het Binnengasthuis verroerd.
Bij het ophijschcn van balen
confecticstoffcn in de Planciusslraat te
Amsterdam, schoot gistermiddag een dier
balen uit den strop en kwam terecht op
den 16-jarigen knaap, die daardoor t. gen
den grond sloeg eu bewusteloos geraakte.
De jongen is naar het Binnengasthuis ver
voerd cn aldaar opgenomen.
Te Hilversum is g i s te r m i d-
dag een tot boerderij ingericht woonhui»
aan de kleine Drift nabij de gasfabriek,
voor een groot gedeelte door brand ver
nield. Do belendende jstal had eveneens
veel van het vuur te lijden; de aan
grenzend® schuur bleef behouden. Do in
boedel kon gedeeltelijk gered worden. Van
het vee kwam een kalf in do vlammen om.
Eén koo kreeg zware, twee andere koeion
minder ernstige brandwonden. Enkele kip
pen kwamen in de vlammen om. Met 4 slan
gen op do waterleiding slaagde de brand
weer er na een uur tijds in, het vuur te
bedwingen. Alios was verzekerd, doch heel
laag. Do brand onb-tond door onbekende
oorzaak op den zolder van het: huis.
Gistermiddag is op do schee ps-
tiramerwerf van den heer Figee to Vaar-
dingen een ornstig ongeval gebeurd. Dc
15-jarige C. P., raakte er bekneld tnsschen
een van een 6teling vallend stak ijzer, *or
zwaarte van ongeveer 200 K.G. cn een op
die werf staand roer. Zwaar inwendig t.e-
kwetst naar het ziekenhuis te Vlaar.lingen
vervoerd is hij gistermiddag overleden.
Gisternacht, zoo meldt de 's-
Bert. Ct.", om 2 uren overleed dc oudste
inwoner van Hoog -Zwaluwo C. Dubtxd-
man, in den ouderdom van 104 jar n en 6
dagen. Hij was vermoedelijk ook de oudste
bewoner van Nederland. Weeldo heeft de
tot het einde toe kras?c grijsaard, dio
zich in een geodo gezondheid mo^ht verheu
gen en nog tot het laatst het g bruik van
al zijn zintuigen had, nimmer gekend.
Zijn geheele leven was er een van harden,
zwaren arbeid, dat daarbij nog dikwijls de
bitterste armoede kende. Den 2 'en dezer
herdaoht Dubbelman zijn lO.'den geboor
tedag.
In den nacht van 8 op 9 Apri I
is brand geweest in de huizen, bewoond
door de families Dricssen en Bouten, gela
gen in d© Wienehuisjcs te Venloo Dak cn
bovengedeelte zijn uitgebrand.
Men meldt uitrFriesland aan
de ,,N. R. CV: Nu cr dezen winter dui
zenden mollen in dc provincie zijn gevan
gen, omdat de velletjes duur betaald wer
den cn men in de landerijen heel weinig
molshoopcn meer ziet, zal het dit voorjaar
waarschijnlijk blijken, dat het vangen dier
dieren Behad^jjk geweest is voor de lande
rijen. Immers nu reeds merken de boeren
op run graslanden plekken, waar do gras
zode geheel losligt. Alle grasvezcltjcs zijn
doorgevreten door de engerlingen enz
welk ongedierte nu ongestoord zijn gang
lean gann, wijl do aartsvijand van he.n voor
een groot, deel is weggevangen.
Te O u d c-P o k e 1 a. Gr., geraakt©
gisteren een arbeider in de machinekamer
van do kartonfabriek Free cn Co. met zijn
linkerarm in de machinewalson. D© onder
arm werd geheel afgeslagen.
Een slecht middel. Gister
middag vervoegde zich ten kantore van don
deurwaarder B. den Boer te Oud-Beierland,
een vrouw ter voldoening eener schuldvor
dering ten laste van haar man, groot f 1223,
waarvan do deurwaarder het stuk ter in
vordering onder zi-n had. Nauwelijks had
de deurwaarder het stuk to voorschijn ge
haald, of de vrouw rukte hem het uit do
hand, scheurde de onderteekening er af en
slikte dat stuk in. Dadelijk deed de deur
waarder aangifte en werd door den kanton
rechter het overgebleven stuk in beslag ge-
genomeu on proces-verbaal opgemaakt.
Do Brusselse he correapon-
dent van de „N. R. Ct." schrijft;
De zaak der valsche Belgische bankbiljet
ten van duizend frank in grooten getale
in omloop gebracht, en zelfs door do Bank
in verdere betaling uitgegeven is er ver
re van, naar haar einde te loopen. En geen
wonder: hoogcre ambtenaars zelf der Natio
nale Bank weten nauwelijks echte uit val
sche briefjes te erkennen. Dit weet ik uit
goede bron, ook dat nog slechts een ze
ventig exemplar, i in dc Bank binn ngeko-
men zijn, erkenbaar vooral, zoo niot uit
sluitend, aan hun volgnummer. Het gaat
zoover dat men bij den technisohen dienst
der Bank van oordeel is, dat deze valscho
biljetten naar een beter procédé vcrvaai-
digd zijn, dan dat, door den dienst ge
bruikt en van een Duitsch geleerde tegen
duur geld aangekocht. Slechts het papier
en de watermerken er van k den niet ge
heel al zijn ze 't meesterlijk worden
nagemaakt. Zulke nauwkourige namaak,
dio groote uitgaven moet hebben m ge
bracht, laat een grooto verbreiding onder
stellen. Men kan niet gissen hoeveel van
dit bankpapier in omloop is gebracht, en
het kan nog heel wat duren voor het al in
handen der overheid zal zijn. Tenzij men
eindelijk het type in omloop verving door
het nieuwe ontwerp dat sedert jaren in de
laden der Bank op uitvoering wacht!
Gisteren is te Croydon, bij
Londen, in een schouwburg', een vrouw van
de gaanderij voorover in het parterre ge
vallen. Zij werd zwaar g wond, en tweo
toeschouwen*, die beneden zaten, kregen
ook letsel.
Het vlecschsch andaal in
Frankrijk. Geen dag gaat er voorbij of
cr worden, dan in dit, dan in dat garni
zoen, nieuwe knoeierijen ontd kt. Het
schandaal neemt steeds grootcr omvang aan
het blijkt dat de bedrieglijke Imndelingeu
reeds langen tijd gepleegd werden cn dal
de soldatcu sinds lang voedsel krijgen, dat
meer dan één slachtoffer moet gemaakt
hebben.
De minister van oorlog heeft besloten zoo
streng mogelijk op tc treden en het kwaad
met wortel cn tak uit to roeien. Voortdu
rend worden leverancier» in hechtenis gc-
non i Te Saint-Dié is reeds een ernstig
vonnis ccwez -n tegen een varkenslachter,
die veroordeeld werd tot drift maanden ge
vangenisstraf en 30ti0 fr. boete.
Eonkweckelingopecn kosl-
scho.il in hek Engelsche graafschap Staf
fordshire was gesnapt, dat hij, een Zater
dagmiddag naar huis gaande, op het sta:ion
oen sigaret ronkte. Het hoofd der
school liet het jeugdig hulponderwijzertjo
de keus tusschen ont lag en een pak slaag
met den rotting vóór de klas! Het jong-
monsch koos ontslag. Het bestuur van dt
school stelde het hoofd der school in het
gelijk.
Hongersnood. In enkclo
staten van Brazilió heerscht hongersnood
als een gevolg van de langdurige droogto.
Veel vee is door gebrek aan water omgc-
komen. Vooral in den staat Parahybo doen
de gevolgen der droogte zich scherp gev-elen.
Ook in de staten Ccara en Rio Grande cio
Norto heeft de bevolking te lijden
Do rcgcering hoopt door de voltooiing
der bevloeiingswerken, die in aanl g zijn,
dergelijke tegenslagen althan® voor het
vervolg, tc kunnen voorkomen.
Sfc.-Marti n. Het ,,11 bid." ont
leent aan de „Vrijmoedige" liet vo'gende,
dat den 13den Maart 1.1. omtrent d-n or
kaan, die St.-Msrtin bezocht, aan dat blad
werd geschrcvi-n.
,,Tn den avond van den 7den dezer kwam
er e^n hev'g onwcler op, dat g durende
den nacht in een feilen orkaan v randerde.
Niemand verwachtte zulk een weer. Eerst
begon dc wind uit een Noordwestelijke
richting tc waaien. Omstreeks midde. nacht
veranderde hij van richting en gi;ig uit hot
Noordoosten blazen. Kort daarop deed eeu
vreeielijke orkaan zich geld n. In don
morgen van den S ten d.o.v. zag ons stede
ke er treurig uit. AI dc ombe ningen waren
neergewaaid, vele grootc boom u ontwor
teld en verscheidene gebouwtjes m t den
grond g liik gemaakt. In dc bjitcridisti ic-
tcn liebl>eTi tal van hutton zwrnar ge'e'en.
Het icintocstel op het Fort Amsterdam
word beschadigd. De zee was zeer onstui
mig Ter reede lag slechts eeu Nederland-
sche bark, met ©cn lading van 111 z&lcke®
katoen, ten ankrr. Zij is gclu: kig door dea
orkaan g spaard
In dc. liav u vaD het naburige eiland St.-
Kitfcs »s het evenwel erg geweest. Zes-en-
twintig vaartuigen zijn er vergian. waar
onder ook dc Nederlands-hé mailboot
,,Swnn Hilda". Haar gezagvo rd r, kapi
tein Smith, is verdronken. Op dc reede
van Anguilla zijn zeven schepen gestrand.
In do stad Bassetcrjy hebben vel»* huizen
zwaar geleden. Op St.-Eustatius zijn vel®
huizen omgewaaid, boomen onworteld,
lantaarns stuk geslagen, do molen zwuar
beschadigd, enz. en ziin de ter reed" l;gg-n-
de vaartuigen schier alle te plett r g sla-
g-n. Drie daarvan dreven weg doch verdjn
in St -Thomas en St.-Bart gevonden.
Op Saba zijn door den orka-in niet al'een
huizen neergeslagen, booin n on'worteid
enz., maar is bovendien groot© echa'o aan
dc veldgewassen t<rgebracht.
Deze orkaan heeft ons zeer ^rradclijk'
behandeld. In dit jaargetijde is hij een on
gewone bozo-kor De wereld s Lijnt onderst
boven tc «taan 1"
Oproeping aan artsen van alle
landen.
Tijdens hot 1 ldc Internationale Congres
togen het Alcoholisme vorigen zomer ie
Stockholm gehouden sloten verschillende
artson-onthouders-vereenigingen zicb aan
tot een Internationalen Bond van Abstinen
te Artsen. Het bestuur er van bestaand®
uit vertegenwoordigers van iedere aangeelo
ten natie richt een oproep tot de artseï
van alle landen, om een door al Dn onder-
teekend verzoek te richten ..aan alle he?r-
schers, regeeringen, volksvertcgomvoordi-
gingen. aan allo opvoeders, onderwijzers
geestelijken" ten einde voor onze. opgroeien-
do jeugd te komenr tot een algemeen door
gevoerd© opvoeding in anti-alcoholischetC
geest.
Nederland.sc.he artsen, die overtuigd zijn
van do wenschelijkheid der gevraagde maat
regelen en bereid zijn, het stuk mede to
onderteckenen, worden verzocht een brief
kaart met naam cn adres t© zenden aan den
heer Th. W. v. d. Wonde, redacteur van
,,De Wegwijzer", Alberdingk Thijmstraat
5, Amsterdam, die begin Mei alle» zal opzon
den naar den secretaris van den Int Artsen-
Onthouders-Bond, dr. Holitecher, tc Pir-
kenhammer bij Karlsbad.
Financieels Canserie.
Op do Amorikaanscbo markt werd in do
afgeloopcn week de hoofdsohotcl geleverd
door de Erie. Wat velen sedert lang ducht
ten als een onheilspellend wolkje aan den
horizon, dreigde werkelijk eenigo oogen-
blikken aan den gezichteinder to zullen op
doemen, doch gisteren is dio vrees be
schaamd en leven we gelukkig weer onder
een wolkcloo® uitspansel, althans in dit op
zicht.
De Erie-Maatschappij moest op 8 dezer
een bedrag van 5j millioen doll. 6 pCt. no
tes a pari inlossen, of, op voor houders
aannemelijke voorwaarden, door and re
obligation vervangen. Bovendien moest zij
voorziening treffen in een vlottende schuld
van circa 5 a 6 millioen doll. Aan het etnoe
der vorige werk nu waren de oude not s
aangeboden a 82 pCt., wat sterk op de waar
schijnlijkheid duidde, dat de Maatschappij
niet in staat zou zijn het te houden cn zich
in Receiver's harden zou moeten stellen.
Voeg hierbij voortdurende geruchten van
onenigheid onder het bestuur omtrent ae
wijze, waarop de Maatschappij uit haat'
dilemna t© redden zou zijn, waarbij enkele
directors zelfs aan receivership de voor
keur gaven, dan wordt de onaangename
stemming der Amerikaan°ch© markt gedu
rende de vorige en een gedeelte dezer week"
volkomen verklaard. Zelfs toen bleek, dat
men tot overeenstemming wa® gekomen, om
trent don te kiezen weg, vermocht de.
markt daaruit niet den steun te putten om
zich tc herstellen.
Het voorstel luidde: uitgifte eener lee-
n.ing van 15| 'millioen doll, in 6 pCt. drie
jarige notes, waarvan aan t© bieden aan
houders der oude notes, 5} millioen tot
fundcering van vlottende schuld cn -1^ mil
lioen ter beschikking t© honden van de
Maatschappij ter voorziening in nadere be
hoeften. Het wel of wee der Maatschappij
hing nu maar af van het al of niet aecep-
teercTr der nieuwe notes door dc houders
der oude; immers zij konden pari in geld
eischcn. Toen nu op 8 dezer een aantal
houders, daaronder do Hannovor National
Bank met 270.000 doll, notes, zich ten kan
tore der bankiers der Maatschappij J. R
Morgan cn Co. vervoegde, werd de inlos
sing in geld geweigerd. Hierop daalden de
oude notes tot 83 pCt., want men vreesde
terecht, dat deze weigering onmiddellijk
alsnog tot Receivership zou voeren.
Plotting verschijnt Harriman ten too-
neele on biedt pati voor 5^ millio n d >1-
Inr der nieuwe note, waarop do oude onmid
del lijk tot 99j pCt. stegen. Immers nu kon
iedere oude-notohoudcr toch pari in geld
maken cn was plotseling alle vrees voor dé
confiture verbannen I
Aangezien dc goedkeuring tot uitgifte
der 4$ millioen notes, die zich in d_ sc'.at-
kist der Maatschappij bevindon, n okg is
van een trio, bcetaandc uit Morgan, ILarri-
man en Baker, van de First National Bank,
schijnen cr drie groepen van liefheb ors te
zijn voor de Erie. Vriend Harriman was
niet om niets houder van een groot bedrag
notes, zeker wel het minst, omdat hij gee.n
raad wist met zijn duiten cn daarvoor n
juist Ericnotcs kocht als dj beste belegging,
die hij kon vinden I Do Union Pac fic kan
de Erie gebruiken als schakel in een Trans
continentale lijn, cn heeft zich op een merk
waardig sluwe wijzo een stem verworven
in liet kapittel. Hot is geenszins onmogelijk,
dat Harriman met opzet de zaak slepende
heeft g houden cn inmiddels, geassisteerd
door dc onaangename, stemming, daardoor
veroorzaakt, ecu groot bedrag Erie-a-andee-
len heeft opgekocht tot uil verkoopprijzen,
„Ja", zei de bolle, dio architect was,
„jelia moogt er om lachen, maar huizen
hebben een ziel."
Het café, waar zij zaten, was langzamer
hand stiller geworden, om het late uur. Hot
iiop naar sluitingstijd.
„In den bouwtrant zit hun k a r a k-
t o r", ging hij voort, „in do belichting, do
weersgesteldheid, den tijd van den dag, en
zoo, do stemming daarvan. Of heb jelie dan
nooit bij hot zien van een huis, ccn gebouw,
inéóna, op den eersten aanblik al, een ge-
vool gehad van haat of van aantrekking,
een gewaarwording van antipathio of sym
pathie t Jij, Karei, die nogal oen sensitivist
bent, heb jij nooit gedacht: dat huis, ol
wat een hemelsbreed van het mijne verschil
lend karakter heeft datl Of: dat gebouw,
zie je, dat zou ik nou graag tot rrieuu
willen hebben 1"
„Ja wel 1"
„Dat is het karakter. Jo hebt slechte
huizen en jo hebt goede huizen. Je hebt hui
zen van een blijmoedig, vroolijk, van een
tevreden karakter, en j® hebt huizen, dio
jo den indruk van sikkeneurige oude vrij
ster® geven. Heb jelio dat nooit zoo ge
voeld
„Ja, er ia wèl wat van a&a. Maar jo over
drijft."
„Neen, zooals ik het zie, overdrijf ik
niet. Maar dat komt, omdat jelic geen stu
dio hebben gemaakt van do „huiselijke
ziel". Ik wel. Let er oeus op, en dau ga jo
ev ng.ed dat er in zien."
„Nou
„Ik ken huizen, dio dikko, egoïste rentc-
ni-ra zijn, én ik ken huizen, die me zou
den kunnen troosten, als ik verdriet had.
Zo is zoo mooi, de ziol vaa een huis. Er zijn
wclgedano huizen en er zijn bedelaar® on
der de huizen. Er zijn naleven, cn er zijn
wijzen onder do huizen. Natuurlijk heb je
ook huichelaars er bij; huizen, in wie je
je op het eerste gezicht schromelijk ver
gist; ja, dio zelfs dio comedie jarenlang
vol kunnen houden. Dan merk je je vergis
sing pas, (meestal, maar ook a&n nog niet
eens altijd) als jo in zoo'n huis komt, als
jc dor veel er te komon vertrouwd er mee
raakt. Omgekeerd zijn er ook huizen, die
or onbetcekenend uitzien, maar dio teen
ziel hebben van goud."
„Neem jo een loopje met onsl"
„Schei er maar uit 1 Nu word je to zwaar
op de hand, zeg 1"
„Ja, nu wordt het vervelend."
,,'t Is toch waar, en ik spreek in ernst
Ik geef me misschien te veel. Maar 't
ig laat, ik heb een grocje gedronken
l aar, zog, lui! hebt jclie dan nooit een
straatje gezien, waar de gezellige huizon,
overgebogen naar elkander, vermoeid leu
nend tegen elkander, met elkaar stonden ie
praten? Hebt jelie dan nooit hun gesti-
culceren gezien, en hun glimlach in het glij
den en warrelen van zonlicht en schaduw?
En, aan den anderen kant, hebt jelic dan
nooit een straat gezien, waar de huizen
koud en koel, geserreerd, „op een af
stand" stonden tegenover elkaar, waar
ze elkaar zelfs niet met een blik verwaar
digden? Hebt jclie dan nooit een straat moo
cn afgetobd zien liggen slapen, in het
bloeko schijnsel van een volle maan Maar
dan hebt jclie nooit uit jo oogen gekekon!"
„Ja, er is wel wat van aan; dat voel ik
wel."
„En dan, hun stemming! Hoe kun
nen huizen hun vroolijke bui hebben en hun
droefgeestigeHoe kunnen huizen staan
to schateren in het zonlicht! Rtaan tc hui
len in den motregen!"
„Maar dat is klaar hyper-sensitivismc 1
Als jo daar nog een paar passen verder op
doorgaat, zit je midden in den puren, ech
ten waanzin!"
„Hebt jelie den „gekken piano-man" ge
kend?" vroeg opeens Frits, die tot dusver
gezwegen had, maar bij dat jongste woord
van den ander als met een schok ontwaak
te. „Dat was net zoo ieta! Dat had de pen
dant van jou kunnen zijn I"
„Dank je voor het compliment 1"
„Too, vertel eens, Frits
„Jaren geleden, ik was een jongen van een
vier, vijf on twintig, leefde in Den Haag
een oude man, dia een piano-zaak had. Ze
zeiden, dat hij in werkelijkheid nog zoo
oud niet wa®, een jaar of veertig of zoo,
maar hij was zoo grijs als een duif en ik
heb hem nooit anders gekend dan als een
oud, krom, levensgebroken mannetje. „De
gokkc piano-man", noemden ze hem, fluis
terden ze, riepen ze hem na, als hij zicb
een enkelen keer, 's middags of 's avonds,
in de Spuistraat vertoonde. Ik had mede
lijden met den stakker, cn toen ik trouwde,
ging ik naar hem toe om een piano. Hij
woonde ergens in een achterbuurt-straatje,
hij had niets anders dan een bedstee in dc
gang cn een groot© ruim© zaal, waar een
grootc, magnifieke collectie piano's, piani
no's, vleugels en kamcrorgels stond. Die
zaal zag uit op een ontzettend-triest tuintje
met klimop en stamrozen. Ik herinner het
mij nog goed.
Aiij had geen één knecht of bcdicnao.
„Neen, jongen", zei hij, „mijn piano's, dat
zijn mijn kinderen, mijn trouwe v r i e u
den, daar mag niemand aankomen, daar
vertrouw ik niemand bij. Ze zijn mijn zucn-
te liefkoozende handen zoo gewend!"
Ook geen meid hield hij er op na, en
zelfs geen loopjongen voor de kwitanties.
Hij woonde maar héél alleen in die groote,
wijde zaal, tusschen een twintig, méér mis
schien, van zijn instrumenten, en in dien
tricsten stadstuin, met klimop en stamro
zen. Hij kreeg zijn eten van den kok, ziju
bedstee maakte hij zelf op, hij deed alles
zelf. Als hij uit moest (voor zijn zaak, an
der® ging hij nooit), sloot hij den boel op
het nachtslot, zorgvuldig. Dan moest jo
maar terugkomen, als je hem hebben wou 1"
„Maar met dit alles begrijp ik niet,
waarom nu die mau een pendant van m ij
moet zijn?"
„Dat zal je hooren Op een middag kwam
ik bij hem, wo hadden elkaar toen zoo'n
beetje leeren kennen I k wist, hoe ik met
hem om moest springen, en b ij wist, dat ik
hem niet uitlachte. Toen zat hij te huilen.
In een vleugel was een snaar gesprongen.
Hij snikte als een kind, terwijl hij miju
hand lang vast hield. „Je weet niet, jon
gen, hoe erg dat is", zei hij. „Ik kan er
nu wel een nieuwe inzetten, maar dio
klinkt nooit meer in z ij n s t e m 1"
Ik keek hem aan. Was hij nu toeli
heusoh„Jc hebt nooit gehoord van de
stemmen der piano's, hè?" ver
volgde hij. „Neen, natuurlijk niet, dc men-
schen weten dat niet. Maar ik zal ze j o u
laten hooren; jij zal wel kunnen hooren."
Toen sloeg hij den kapotten vleugel aan.
Een paar akkoorden maar. Hij deed het
zacht, als in een poging om te troosten. Hij
sloeg den vleugel aan, zooals je een vrouw,
die schreit, streelt over heur haar. „Zie
je", zei hij, „dat is nu een vroolijke, zorg-
loozo 6tem, maar die op het oogenblik ver
driet heeft."
Er was een begin van waarheid in.
Net als in wat jij zooeven zei van de huizen.
De oude man ging verder. Laat hem maar,
dacht ik, dat g< rt hem misschien een beet
je afleiding. „De andere stemmen zijn na
tuurlijk niet op die manier gecompli
ceerd, zei hij, vroolijk en toch klagend.
„Dc andere hebben geen verdriet. En
vreugde kennen zo hier niot. Vreugde
is er in 't leven van een piano maar heel
zelden. Op een concert, als rij e c h t-mooi
wordt bespeeld. Meestal is 't onecht
mooi. Of ook op een les, al» dc juffrouw
tegen het meisje zegt: Je hebt goed gestu
deerd deze week. Zie je, dan is er vreug-
d®, maar h ior ia 't zoo goed als nooik
De andere stemmen zijn niet zoo gecompli
ceerd. Hier, deze, is alleen koud en cyniscn*
Hoor jo wel? En dio daar, is onverschillig
geworden door al het leed 1 Luister nu,
daartegen eens naar d e z o". Weer sloeg
hij enkele akkoorden aan, een paar maten
in walsthema. „Dat is al jonge warmte en
gloed wat er aan isl Wat mooi, hè? Het
heeft den gloed van rooden wijn cn do
warmto van het zóplicht. En deze, 't ia
maar een piano, een oude nog wel Alaar
heeft ze niet do verleiding van een lachen
den mond met tanden als hagelkorrels en
van een paar fonkelende oogon? En daa
g i n d a c h o, ik heb ze heelemaal aan 't
andere eind gezet, die is 'beter geworden
door al 't verdriet, terwijl het die van zoo
meteen onvorschillig gemaakt had.i
D i t hier is een klein kind, dat weet nog
van niet®. En dat geluid, hoor jc daar niet
in het breken van tranen; snikt danr niet
een oude man, hier, onder mijn hand V'
Zoo ging hij door Nog een hcele hoop.-
Ik weet dat zoo precies nu niet heelemaal
meer. Maar hij wist van geen uitscheiden.
Almaar moest ik zo hoorenbij liep van do
eene naar de andere. Hij was jong weer ge
worden, dien middag. Hij heeft me two®
uur bezig gehouden. Och, je doot het, je willj
zoo'n man niet krenken, hè, en dan ook*.,
hij liet me niet aan het woord komen. Je
hadt er geen speld tusechon kunnen krij
gen I"
„En hoe is 't afgeloopen
„Een paar dagen daarna kocht ik mijtï
piano. Ik heb ze contant betaald. Ik dacht,
dat do man blij zou zijn, hè, maar hij kook
I erg bedrukt, toen hij wegging; het was of
ze een kind van hem 't huis uit droegen.
Toen hoorde ik een bcelo poos niets vaa
hemzag hem ook nooit meer in de stad."'
